Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 02, 2009

H ηθική κατάρρευση της υπαρκτής Δεξιάς.

Ποια ήταν άραγε η κοινωνική εκείνη βάση που πριν από λίγα χρόνια στήριξε τον Καραμανλή, όταν έριξε τα συνθήματα «Σεμνότητα και ταπεινότητα» και «μηδενική ανοχή»? Ένα αναμφισβήτητα ετερογενές μίγμα πολιτών που αν εξαιρέσουμε την κομματική νομενκλατούρα, περιελάμβανε αστικά στρώματα απηυδισμένα από τη διακυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ, στρώματα που πραγματικά ασπάστηκαν μια προσέγγιση στη δημόσια εξουσία λιγότερο μαξιμαλιστική και περισσότερο λιτή, ολιγαρκή, μετρημένη και αποτελεσματική.

Πίσω από το προφίλ του Καραμανλή, το προσεκτικά μελετημένο από τα στρατηγικά του επιτελεία, κρυβόταν ένας καταπιεσμένος πόθος αρκετών ομάδων του πληθυσμού. Ο πόθος για μια μέθοδο διακυβέρνησης που θα στηριζόταν σε μια αναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού συμβολαίου κράτους-πολίτη: λιγότεροι φόροι, λιγότερο έλλειμα, λιγότερο χρέος, περισσότερη υπευθυνότητα, μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, μια πιο επιστημονική και λιγότερο λαικιστική προσέγγιση της πολιτικής.

Η κοινωνιολογία της νέας εξουσίας ήταν αρκετά αντιφατική: ο έμπορος που απηύδισε από το σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορούσε θεωρητικά να συνυπάρξει με τον επίδοξο δημόσιο υπάλληλο του νεοδημοκρατικού κομματικού στρατού. Ο αυτοδημιούργητος επαγγελματίας δεν είχε τίποτα κοινό με τον επαγγελματία κομματικό αγωνιστή. Κι όμως η διαχείριση του πολιτικού προφίλ της υποψήφιας τότε κυβέρνησης κατόρθωσε να υποτάξει τις υφέρπουσες συγκρούσεις στο στόχο της κάλπης. Και τα κατάφερε.

Σήμερα, πέντε ακριβώς χρόνια μετά , όλα κείτονται γκρεμισμένα στο χώμα. Τα ερείπια του ηθικού προφίλ της κυβέρνησης χάθηκαν στις φλόγες της απόλυτης διαφθοράς, του αφόρητου ξεχειλώματος των δημόσιων χρεών, της κατάρρευσης του κράτους δικαίου. Στην υπόγεια πάλη του αφυπνισμένου πολίτη με τον αιώνιο γραφειοκράτη, ο δεύτερος θριάμβευσε πανηγυρικά. Στα ανώτερα στρώματα της εξουσίας, ο μακιαβελισμός προωθημένος στα ακρότατα όρια του, έχει καταντήσει μοναδική πυξίδα πολιτικής: οι εκλογές επισείονται σαν δαμόκλειος σπάθη από τον πρωθυπουργό πάνω στα κεφάλια των ανυπάκουων, και από τους ανυπάκουους πάνω στο κεφάλι του πρωθυπουργού. Ρουσφετολογικές δηλώσεις και δημαγωγικές παροχές εξαγγέλονται με ρυθμούς πολυβόλου. Την ίδια στιγμή το Σύνταγμα παραβιάζεται αισχρά με μέτρα όπως αυτό της έκτακτης εισφοράς ενώ από τη γενικευμένη ανασφάλεια δικαίου καταλήγουν να τιμωρούνται οι παραγωγικές τάξεις που με τις τραπεζικές καταθέσεις και το παραγόμενο προιόν τους συγκρατούν την οικονομία σε μια σταθερή θέση.

Η ηθική κατάρρευση της υπαρκτής δεξιάς, όπως άλλοτε και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού γεννά ένα μεγάλο πολιτικό κενό. Ο μη-κομματικοποιημένος μετριοπαθής του δεξιού στρατοπέδου δύσκολα θα στραφεί στη γραφική ακροδεξιά. Ακόμα πιο δύσκολα θα ενταχτεί στη στρατιά της χρεωκοπημένης αριστεράς,που ακόμα μαζεύει τα κομμάτια της από την άνανδρη στάση του Δεκέμβρη, και τις τάσεις σεχταριστικής αποσύνθεσης που γεννά ο αφόρητος δογματισμός της. Και έτσι οδηγούμαστε σε ένα αδιέξοδο: η αριστερά δεν ενδιαφέρεται να τραβήξει τον πολίτη του «μεσαίου χώρου», η ακροδεξιά δε μπορεί. Τελικά είναι πιθανό οι ψήφοι αυτοί να καταλήξουν στο ΠΑΣΟΚ. Ψήφος απελπισίας, και διαμαρτυρίας, ψήφος που η πολιτική της σημασία θα εξανεμιστεί την επόμενη μέρα των εκλογών.

Το σίγουρο είναι ότι μετά από την επερχόμενη ήττα της, η Δεξιά θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτεί ζητήματα θεωρητικής και ιδεολογικής φύσης: ο συντηρητικός κρατισμός δοκιμάστηκε και απέτυχε. Το όραμα μιας φιλελεύθερης μινιμαλιστικής διακυβέρνησης παραμένει ακόμα ζωντανό και τραγικά επίκαιρο. Η Νέα Δημοκρατία αποδείχτηκε ανίκανη να το πραγματώσει. Στο πλάι της θα μείνουνε εξ ανάγκης, όσοι αποίκησαν χάρη σε αυτή το δημόσιο τομέα, όσοι τρύγησαν τους υλικούς καρπούς της εξουσίας, όσοι πίστεψαν πως είναι χρέος του κόμματος να συγχωνευτεί με το κράτος και να το μετατρέψει σε φέουδο του. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να χαράξουνε μια νέα πορεία. Ίσως το τέλος να σταθεί μια νέα αρχή για τον ελληνικό φιλελευθερισμό.

57 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θερμό παρακαλώ τον Νιέφσκι να μην αρχίσει τις συνήθεις αριστερές βλακείες του. Το άρθρο είναι πολύ σοβαρό για να το σχολιάσει. Άλλωστε σε κάθε συζήτησει που συμμετέχει γίνεται χαμός

Nievskii είπε...

Μην στενοχωριέσαι, δεν χρειάζεται να συμμετάσχω στην "συζήτησει" αφού δεν έχω ανάγκη να κλαίγομαι για το πώς μια αποτυχημένη από την πρώτη μέρα κυβέρνηση, εν έτει 2009 απογοητεύει τους ψηφοφόρους της, αφού δεν την ψήφισα καμιά φορά. Αν είχες λίγο μυαλό ίσως και να μην την ψηφίζες το 2004, αλλά αν είχες καθόλου μυαλό σίγουρα δεν θα την ψήφιζες το 2007. Τώρα κλάψου όσο θέλεις, κανείς δεν θα σε λυπηθεί, ούτε θα σε χτυπήσουμε στον ώμο για να σου πούμε "καημενούλη, είχες όραμα και ήθελες πολλά για την χώρα και σε προδώσανε". Η κυβέρνηση αυτή πέρασε πίσω στις δημοσκοπήσεις πρώτη φορά όταν στην ΔΕΘ ο πρωθυπουργός είπε ότι θα βάλει φόρους. Το 2004 κέρδιζε εκλογές λέγοντας ότι θα καταργήσει το ΣΔΟΕ. Όλοι θέλουμε να απολαμβάνουμε απεριόριστα προνόμια σε βάρος των άλλων και να μην πληρώνουμε δεκάρα. Αυτά για την ανιδιοτέλεια των κοινωνικών στρωμάτων που στήριξαν αυτήν την κυβέρνηση και γιατί ο έμπορος μπορεί να πηγαίνει χέρι χέρι με τον κρατικοδίαιτο συνδικαλιστή.

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει ελληνικός φιλελευθερισμός.

Ανώνυμος είπε...

Και εσύ χέρι χέρι με τον κουκουλοφόρο, Νιέφκσι

C A Hassapoyannes είπε...

Ο πόθος για μια μέθοδο διακυβέρνησης που θα στηριζόταν σε μια αναδιαπραγμάτευση του κοινωνικού συμβολαίου κράτους-πολίτη: λιγότεροι φόροι, λιγότερο έλλειμα, λιγότερο χρέος, περισσότερη υπευθυνότητα, μεγαλύτερη αποδοτικότητα στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας, μια πιο επιστημονική και λιγότερο λαικιστική προσέγγιση της πολιτικής.

In retrospect, αποδείχθηκε περίλαμπρα ότι η συλλογιστική πίσω από την ψήφο εμπιστοσύνης στον κ. Καραμανλή ήταν "Αρκετά έφαγαν τα ΠΑΣΟΚια, τώρα ας/θα/να φάμε κι εμείς".

In plain Greek!

Ανώνυμος είπε...

Άντε τώρα με τις πρόωρες εκλογές ευκαιρία να μπούνε και τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της ΦιΣ. Ζωή σε λόγου μας.

Dorotheos είπε...

Ας βγάλουμε για λίγο από την εξίσωση τον οικονομικό και πολιτικό ρόλο που το μεγάλο κεφάλαιο και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα διαδραμάτισαν & διαδραματίζουν στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και ας περιοριστούμε στα μικρομεσαία στρώματα.

Η στρεβλή ανάπτυξη, που έλαβε χώρα κύρια μετά τη μεταπολίτευση, και η σταδιακή διάβρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας [για την οποία το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου - αυτό που μάλλον ο Πεϊτσίνης χαρακτηρίζει ως «σοσιαλιστικό» – έβαλε βεβαίως το χέρι του] οδήγησε σε μια ιδιότυπη σύγκρουση συμφερόντων στα ενδότερα αυτής της τάξης. Από τη μια πλευρά μεν, έχομε μια τεράστια, κατά το πλείστον αντιπαραγωγική και μάζα ΔΥ, πολλών και κακοπληρωμένων , που στριμώχνονται να μοιραστούν τη μιζέρια του τόπου, ενόψει του φάσματος της ανασφάλειας και ανεργίας• από την άλλη δε, μια εξίσου διογκωμένη τάξη μικρομεσαίων επαγγελματιών & επιχειρηματιών, κυρίως εμπόρων, μεταπρατών και πάροχων υπηρεσιών, που δεν πληρώνουν φόρους ή εισφορές και συμμετείχαν ως τώρα με δυσανάλογα μικρό ποσοστό (σε σχέση με τα εισοδήματα τους) στα έσοδα και κατ’ επέκταση τις δαπάνες, ορθολογικές ή μη, του κράτους.

Οι μεν κατηγορούν τους δε για παρασιτισμό, φοροδιαφυγή και αυθαιρεσία, οι δε τους μεν για αντιπαραγωγικότητα. Και οι μεν και οι δε ψηφίζουν εναλλακτικά τα δύο κόμματα εξουσίας, αποτελούν τη σημαντικότερη εκλογική πελατεία τους, και η συντήρηση και εξυπηρέτηση αυτών των στρωμάτων συντελεί εξίσου στο χρέος και τα ελλείμματα της κυβέρνησης. Ο Nievski έχει λοιπόν δίκιο όταν γράφει ότι ... αυτά για την ανιδιοτέλεια των κοινωνικών στρωμάτων που στήριξαν αυτήν την κυβέρνηση και γιατί ο έμπορος μπορεί να πηγαίνει χέρι χέρι με τον κρατικοδίαιτο συνδικαλιστή. ενώ ο Πεϊτσίνης και οι «φιλελεύθεροι» ένα αδιαμφισβήτητα κρίσιμο πρόβλημα το αντιμετωπίζουν αποκλειστικά από τη σκοπιά των δε, και ενδεχόμενα της πάρτης τους.

Αυτή η μάλλον ιδιότυπη και ως ένα βαθμό τεχνητή κοινωνική αντίθεση έχει βαθιές ιστορικές ρίζες, που κύρια εντοπίζονται στην οικονομική ανάπτυξη και την τεχνολογική εξάρτηση. Στις αιτίες θα συγκατέλεγα το σύστημα πολιτικής εξουσίας που παγιώθηκε μεταπολιτευτικά, τον δικομματισμό & τεχνητή πολιτική πόλωση που η πάλη για τη διατήρηση της εξουσίας από το εκάστοτε κυβερνούν κόμμα για ίδια συμφέροντα δημιουργεί και συντηρεί. Σίγουρα, λύση σε αυτό το πρόβλήμα δεν θα αποτελέσει κάποια φανταστική φιλελεύθερη (διάβαζε νεοφιλελεύθερη) «διακυβέρνηση» που, υποθέτω, σημαίνει απλά «μείωση φόρων» (από αυτούς που δεν πληρώνουν, άραγε?) και δαπανών και κατ’ επέκταση περαιτέρω συρρίκνωση ήδη φτωχών και αποδιοργανωμένων κρατικών υπηρεσιών.

Joe είπε...

Εξαιρετικό το άρθρο.
Η κυβέρνηση της νδ θα μείνει στην ιστορία ως η κυβέρνηση που διέψευσε τις προσδοκίες των πολιτών.Και δεν εννοώ ούτε τα κομματόσκυλα, ούτε αυτούς που αναζητούσαν έναν διορισμό ή μια επιδότηση. Εννοώ όλους εκείνους που νόμισαν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στους θεσμούς(γερμανικό εκλογικό σύστημα) στην οικονομία (δημοσιονομική πειθαρχία,ιδιωτικοποιήσεις, περιορισμός της σπατάλης) και γενικότερα στην αίσθηση που είχαμε ότι "αυτή είναι η Ελλάδα"-για να δανειστώ και τη ρήση του Σημίτη

Harry Peitsinis είπε...

Rebel@Work


Η φοροφυγή δε συνιστά απλά το αποτελεσμα της σατανικής διάνοιας μιας συγκεκριμένης εγωκεντρικής μάζας του πληθυσμού με την ίδια έννοια που οι μαρξιστές δε θεωρείτε αποκλειστικά υπευθυνους για τις πράξεις τους τους νεαρούς μικροεγκληματίες των γκέττο. Είναι αστείο από μια σκοπιά το πώς οι μαρξιστές της πλάκας θεωρούν τους μεν "κατεργαρέους" και τους δε "θυματα του περιβαλλοντος τους".Το έγκλημα και στις δυο περιπτώσεις συνιστά μια προβληματική μορφή προσαρμογής σε ένα δοσμένο κοινωνικό περιβάλλον.

Όταν το κράτος απαιτεί από τα μεσοαστικά στρώματα να καταβάλλουν ετησίως μέχρι και το 40%, ήτοι περίπου το μισό των εσόδων τους ως θυσία στην παμφάγο κρατική μηχανή, όταν τα τέλη,οι έμμεσοι φόροι, οι κρατήσεις,οι καθυστερήσεις του δημοσίου υπερφορτώνουν με χρέη μια παραγωγική κοινωνία, είναι σε κάποιο βαθμό λογικό να υπάρχει φοροδιαφυγή. Το περίεργο θα ήταν να μην υπήρχε!

Οπότε το δικαιοπολιτικό ερώτημα είναι ένα: γιατί το κράτος απαιτεί ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο του παραγόμενου προιόντος? Και η απάντηση είναι απλή: επειδή διευρύνεται ολοένα και περισσότερο σε όγκο,λειτουργικές αρμοδιότητες , εξουσία και απορροφώμενους πορους.

Ναι λοιπόν. Η λύση του φιλελευθερισμού είναι η μείωση του όγκου του κράτους που θα ανακουφίσει -νόμιμα αυτή τη φορά- το κατασπαρασσόμενο από το δημόσιο τομέα τμήμα της ελληνικής κοινωνίας.

Απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων, οργανική συρρίκνωση της εξουσίας.Ανοιχτές αγορές και ανοιχτά μυαλά.

Unknown είπε...

Αχαχαχα

Ξεκίνησαν τα οξύμωρα

Εμ βέβαια, κόμμα έχετε, να μην αναλωθείτε σε προεκλογική μπουρδολογία;

Άκου λιγότεροι φόροι και ταυτόχρονα μειωμένο έλλειμμα...
Εμ όποιος το πιστεύει αυτό, απλά ονειρεύεται

Πιό δίκαια κατανεμημένοι ναι, λιγότεροι όμως όχι
Πιό σωστή διαχείριση των ΔΥ ναι, λιγότεροι όμως πάλι όχι
Αμάν πια αυτή η συρρίκνωση της κοινωνίας
Ωριμάστε ρε που έχετε και το θράσος να αποκαλείστε με συνθετικό την "ελευθερία"

Μπουρδολόγοι πολιτικάντιδες σαν όλους τους άλλους...

C A Hassapoyannes είπε...

Aυτό δε που συνέβη στην Ελλάδα είναι ένα διεθνές, Δυτικό τουλάχιστον, φαινόμενο.

Οι ιδεολογίες (εξακολουθούν να) παίζουν ρόλο στην προσέγγιση των κοινωνικών-οικονομικών προβλημάτων των Λαών, ΑΛΛΑ ΔΕΝ έχουν πλέον την σημασία, μήτε τις συνέπειες που είχαν πριν μόλις 50 χρόνια.

Οι ΑΛΛΑΓΕΣ, προς το μορφωτικά και οικονομικά καλύτερο ήσαν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Τα χάσματα γεφυρώθηκαν ΚΑΙ τα ταξικά στεγανά διερράγησαν. [Παρενθετικά, ΑΥΤΟ ήταν ευλογία, αλλά συγχρόνως ΚΑΙ καταστροφή, διότι το κοινωνικό κόστος ήταν και παραμένει τεράστιο!]

Πίσω στο θέμα:
Οταν ήμουν πιτσιρικάς, είχαμε στις γωνίες και τα σταυροδρόμια, τους καστανάδες τον χειμώνα και τους αραβοσιτάδες το καλοκαίρι. Guess what. Δεν μπορούσε ο "αριστερός" να πάρει μηδέ καν την άδεια του καστανά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αλλά ας το δούμε και κοινωνικά.

Τότε, ο λαός ήξερε το Κολωνάκι μόνο από την σχετική ταινία και το περίφημο άσμα των Μ Χιώτη & Μαίρης Λίντα. Ο φτωχός δεν πήγαινε στο Κολωνάκι, διότι δεν ήξερε πως να πάει. ΚΑΙ όταν ήξερε, δεν είχε λεφτά. ΚΑΙ όταν είχε λεφτά, ντρεπόταν διότι ένοιωθε μέσα του ότι ήταν άξεστος και φοβόταν την γελοιοποίηση.

Σήμερα ο "λαός" λιάζεται ολημερίς ή ψωνίζει/διασκεδάζει στο Κολωνάκι
ΚΑΙ το "Κολωνάκι" πάει σε γραφικές ταβέρνες μα λαδόκολλα, όταν και όπου υπάρχουν.

Τότε υπήρχαν ΑΝΕΡΓΟΙ (δλδ άτομα πρόθυμα να κάνουν οτιδήποτε που, όμως, δεν έβρισκαν εργασία), σήμερα υπάρχουν ΑΕΡΓΟΙ, δλδ άτομα που με δική τους επιλογή δεν εργάζονται, οι ρεμπεσκέδες της Μηλιώνη.

Τότε, μετανάστευε κόσμος ΑΠΟ Ελλάδα (emigration), σήμερα μεταναστεύει κόσμος ΠΡΟΣ Ελλάδα (immigration).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, είχαμε επαναστατικές αλλαγές προς το, οικονομικά τουλάχιστον, καλύτερο.

ΤΙ έχει μείνει, λοιπόν, προς διαπραγμάτευση μεταξύ των διαφόρων τάξεων (if there is such a thing) άρα και πολιτικών ιδεολογιών;;;;;

ΛΙΓΑ, αλλά ΣΟΒΑΡΑ που ΑΠΑΙΤΟΥΝ κοινωνικό ρεαλισμό ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ.

(συνεχίζεται αργότερα, τώρα έχω δουλειά)

Dorotheos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dorotheos είπε...

Σήμερα ο "λαός" λιάζεται ολημερίς ή ψωνίζει/διασκεδάζει στο Κολωνάκι ΚΑΙ το "Κολωνάκι" πάει σε γραφικές ταβέρνες μα λαδόκολλα, όταν και όπου υπάρχουν.

Ίσως, σε κάποια ευκαιρία, θα ήταν χρήσιμη μια ανάλυση ή, έστω, ένας επιγραμματικός ορισμός του λαού ή "λαού" – αν και δεν μου αρέσει η λέξη που έχει ιστορικά καταχραστεί από αστικά κόμματα εξουσία. Ειδικά, αυτού [του λαού] που "λιάζεται ολημερίς στο Κολωνάκι"... Υποθέτω ότι η όσμωση για την οποία γίνεται λόγος αφορά στην παραδοσιακή "αριστοκρατία" και την υπάρχουσα ή αναδυόμενη εύπορη «μεσοαστική» τάξη - που θα έλεγε και ο Πεϊτσίνης. Αλλά μήτε οι μεν, μήτε οι δε στοιχειοθετούν «λαό». Ο τελευταίος, τουλάχιστον με μιαν πιο ακριβή ερμηνεία, δεν έχει τέτοιες δυνατότητες και μάλλον θα περιορίζεται σε ταβέρνες με λαδόκολλες, ίσως πλέον ούτε και αυτές.

C A Hassapoyannes είπε...

Το σχόλιό σου, πάντως, σήμερα rebel, εκτός από 2-3 αγκυλώσεις που δεν μπορείς να αποβάλεις, ήταν ΘΑΥΜΑΣΙΟ.

I shall return later

Dorotheos είπε...

O Harry Peitsinis γράφει:

Όταν το κράτος απαιτεί από τα μεσοαστικά στρώματα να καταβάλλουν ετησίως μέχρι και το 40%, ήτοι περίπου το μισό των εσόδων τους ως θυσία στην παμφάγο κρατική μηχανή…

Θα ήθελα να σου υπενθυμίσω, για πολλοστή φορά, ότι τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι από τα χαμηλότερα στην ΕΕ και, βέβαια, πολύ χαμηλότερα του μέσου όρου της (32.1% του ΑΕΠ σε σύγκριση με 40.4% μέσου όρου της ευρωζώνης και 43.4%, παραδείγματος χάριν, της Ιταλίας.) Η δε τάση αυτού του ποσοστού είναι πτωτική. Δεν χρειάζεται πιστεύω να αναλύσω τη συνεισφορά στα φορολογικά έσοδα (είτε πρόκειται για άμεσους φόρους, είτε έμμεσους, είτε για διάφορα τέλη) έκαστου κοινωνικού στρώματος σε αναλογία προς τα εισοδήματά τους.

Θα γινόσασταν ελαφρώς περισσότερο σοβαροί και αξιόπιστοι αν προτείνατε περιορισμό της σπατάλης από το κράτος, εκεί που γίνεται, και ενίσχυση της παραγωγικότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρει, αλλά με ταυτόχρονη σοβαρή αντιμετώπιση, για πρώτη φορά στην ιστορία μας ως χώρας, της φοροδιαφυγής, εκεί που γίνεται.

Harry Peitsinis είπε...

Το ότι τα φορολογικά έσοδα είναι χαμηλά αντικατοπτριζει το μέγεθος της φοροδιαφυγής,όχι τους χαμηλούς φόρους. Δείχνει δηλαδη την αποτυχία της κεντρικής κυβέρνησης να εισπράξει τους φορους που θεσπιζει νομοθετικά.

Η Ιταλία που αναφέρεις είναι γνωστή χώρα πρωταθλητρια της φοροδιαφυγής με πανω από τους μισους κατοικους της να φοροδιαφεύγουν. Και γενικά η Ενωμενη Ευρώπη αντιμετωπιζει σοβαρότατα προβλήματα φοροδιαφυγής, λογικές του τύπου "εκεί οι αστοί τα στάζουν και σκανε,εδώ γιατί όχι?" φανερώνουν τις δικες σου προσωπικες παρωπιδες και τη δική σου έντονα ταξική οπτικη του ζητήματος.

Το φορολογικό βάρος που επωμίζονται οι παραγωγικές τάξεις της χώρας ειναι δυσανάλογο των υπηρεσιών και της οργανωσης που εισπράττουν από το κράτος.

Harry Peitsinis είπε...

"Θα γινόσασταν ελαφρώς περισσότερο σοβαροί και αξιόπιστοι αν προτείνατε ...σοβαρή αντιμετώπιση, για πρώτη φορά στην ιστορία μας ως χώρας, της φοροδιαφυγής, εκεί που γίνεται."

Δε νομιζω οτι αυτό ήταν το θέμα του άρθρου,ώστε να εγκαλούμαστε για έλλειψη σοβαρότητας επειδή...δεν το θίξαμε. Αλλά με δεδομένο τον άδικο χαρακτήρα της φορολογίας, τη βαριά διαφθορά των αντίστοιχων υπηρεσιων,και την αρπακολλατζίδικη νοοτροπία του ελληνικού κράτους (τύπου 'εκτακτης εισφοράς), νομίζω πως η διόρθωση του προβλήματος θα πρέπει να ξεκινήσει από τις κρατικές και όχι τις κοινωνικές δομές που το συντηρουν.

Dorotheos είπε...

Το ότι τα φορολογικά έσοδα είναι χαμηλά αντικατοπτριζει το μέγεθος της φοροδιαφυγής,όχι τους χαμηλούς φόρους... Το φορολογικό βάρος που επωμίζονται οι παραγωγικές τάξεις της χώρας ειναι δυσανάλογο των υπηρεσιών και της οργανωσης που εισπράττουν από το κράτος.

Ας μιλάμε για πραγματικούς φόρους, δηλαδή φόρους που τελικά καταβάλλονται και όχι "θεσπισμένους"... Πως, λοιπόν, αυτό το "βάρος" είναι δυσανάλογο, όταν οι "παραγωγικές τάξεις" (στις οποίες, υποθέτω, δεν συμπεριλαμβάνεις εργάτες και ιδιωτικούς υπαλλήλους, σίγουρα το σύνολο των ΔΥ, αλλά μόνο την περίφημη "μεσοαστική" σου τάξη) φοροδιαφεύγουν συστηματικά και σε μεγάλο βαθμό σχετικά με τα κέρδη και εισοδήματά τους? Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι την αντίφαση στα παραπάνω!

Οι υπηρεσίες του κράτους, ακόμα και οι πλέον θεμελιώδεις, όπως το σύστημα υγείας, η υποχρεωτική εκπαίδευση, κτλ. με ελλείμματα, κύρια λόγω των χαμηλών εισόδων και του χρέους, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να είναι υψηλού επιπέδου.

Ανώνυμος είπε...

Αντε να βγει ο Γεωργιος να τα παρει απο τους πλουσιους, τους βιομηχανους και τις τραπεζες και να κανει αναδιανομη στο λαο.

C A Hassapoyannes είπε...

@ rebel @ work

Λάθος, λάθος, λάθος.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι ακόμα και εάν, όχι απλώς φορολογηθεί βαρειά, ΑΛΛΑ δημευθεί η περιουσία Βαρδινογιάννη, το όφελος θα είναι μισό έως ένα ζευγάρι Prada γιά κάθε Ελληνα, εάν δημευθεί η δικιά μου πειρουσία, ένας, άντε δύο, άντε τρεις αναπτήρες bic γιά κάθε Ελληνα, and so on and so forth.
AYTA είναι αστεία πράγματα. Στην Ελλάδα, οι σημαντικά εύποροι έως πλούσιοι είναι ΜΟΝΟ μερικές χιλιάδες άτομα. Ακόμα ΚΑΙ με δήμευση της περιουσίας τους ΟΥΔΕΝ θα αλλάξει.

Τα χρήματα είναι στις ΜΑΖΕΣ, τον πολύ κόσμο ο οποίος το "φυσάει" ή το "φυσούσε άγρια", κυρίως, λόγω του ΑΡΙΘΜΟΥ των.

Η Μαργαρίτα, η βοηθός μου και ο σύζυγός της, που υποτίθεται βρίσκονται στη βάση της εισοδηματικής κλίμακας (bottom of the economic ladder), έχουν αθροιστικά εισόδημα 39.500 ευρώ το χρόνο ΚΑΙ θα έπρεπε να πληρώνουν περί τις 4-8.000 ευρώ φόρους, αλλά πληρώνουν ΜΗΔΕΝ. Δουλεύουν, βέβαια, ΣΚΛΗΡΑ και αξίζουν τα αγαθά τους (ο Βαγγέλης 68 ώρες στην κύρια δουλειά του!!!!), αλλά έπρεπε να πληρώνουν φόρους. Υπάρχουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1,5 έως 2 εκατομμύρια νυκοκυριά στην Ελλάδα σ' αυτή την κατηγορία. Αν πλήρωναν έστω και τα μισά ή 1/4 από όσα όφειλαν, αμέσως-αμέσως θα εκαλύπτετο το έλλειμμα του προϋπολογισμού.

ΑΥΤΑ τα εισοδηματικά στρώματα, όχι ΜΟΝΟ δεν πληρώνουν φόρους, αλλά λόγω ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΥ εισοδήματος έχουν ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΕΙ το μεγάλο έλλειμμα στο ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ, καθότι ξοδεύουν 75% από το περίσσευμά τους σε εισαγόμενα αγαθά, κυρίως εσώρρουχα, κολώνιες κλπ κλπ.

Στην Larsha βάζουν όλοι κολώνια Ted Lapidus, στην δε Καρδίτσα, κάθε παλληκάρι που σέβεται τον εαυτό του και φιλοδοξεί νάχει κοπελιά της προκοπής, φοράει εσώρρουχα Calvin Klein.

Θα μου πείτε, ΠΟΥ ξέρω τά περί διαθεσίμου εισοδήματος των λεγόμενων φτωχών;;;;;;;;;;

ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟΝ δια της απαγωγής εις το άτοπον!!!!!!!!!!!!!

Φέτος είδαμε ότι ΠΑΡΑ την ΤΕΡΑΣΤΙΑ κάμψη του (εξωτερικού) Τουρισμού, λόγω δραματικής μείωσης των αφίξεων ΚΑΙ παρά την ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ μείωση εσόδων από Ναυτιλία λόγω κατακόρυφης πτώσης των ΝΑΥΛΩΝ ΞΗΡΟΥ ΦΟΡΤΙΟΥ (πολλοί εφοπλιστές έχασαν μέχρι και 90% της περιουσίας τους!!!),
το ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
δεν αυξήθηκε όπως θα περιμέναμε λογικά

ΑΛΛΑ

ΑΛΛΑ

ΑΛΛΑ

συρρικνώθηκε

κατά 44% !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

διότι έπεσε η ΖΗΤΗΣΗ και συνεπακόλουθα η ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΓΑΘΩΝ.

Και ηλίου φαεινότερο ότι τέτοια δραματική κάμψη στην ζήτηση των ΑΓΑΘΩΝ ΔΕΝ μπορεί να προέρχεται από το 0,5-2% των πλουσίων.

Προκύπτει, λοιπόν, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο "φτωχός" λαός ήταν ο καταναλωτής, άρα ΔΙΕΘΕΤΕ πολύ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΤΣΙ δεν είναι;;;;;;;;;;

C A Hassapoyannes είπε...

erratum
το ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
δεν αυξήθηκε όπως θα περιμέναμε λογικά
->
το ΕΛΛΕΙΜΜΑ στο ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΤΡΕΧΟΥΣΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
δεν αυξήθηκε όπως θα περιμέναμε λογικά

C A Hassapoyannes είπε...

erratum
ΔΙΕΘΕΤΕ πολύ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ
->
ΔΙΕΘΕΤΕ πολύ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ

Dorotheos είπε...

Υπάρχουν ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1,5 έως 2 εκατομμύρια νυκοκυριά στην Ελλάδα σ' αυτή την κατηγορία...

Δεν διαφωνώ επ'αυτού. Στην αρχική μου παρέμβαση απέκλεισα από τθ συζήτηση το μεγάλο κεφάλαιο και αποκλειστικά αναφέρθηκα στην κατά Peitsinis "μεσοαστική τάξη" που, εκτός των ΔΥ, περιλαμβάνει μικρομεσαιους εμπόρους και επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες, κτλ. Είναι αυτοί ακριβώς που συνεισφέρουν ασήμαντα στα φορολογικά έσοδα.

Harry Peitsinis είπε...

Rebel@Work

Το γεγονός ότι υφίσταται φοροδιαφυγή δε σημαίνει ότι όλοι φοροδιαφεύγουν. Ενώ πχ στην Κρήτη η φοροδιαφυγή φτάνει τα 2/3 των επιχειρήσεων, στην Ήπειρο το 72% των επιχειρήσεων πληρώνει κανονικά τους φόρους του. Και μη ξεχνάμε και τα έσοδα από τα πρόστιμα-καμπάνες που φτάνουν το 1 δις ευρώ.

Παρεπιπτόντως πρωταθλήτρια στη φοροδιαφυγή είναι περισσότερο και από τους (μισητούς προς εσέ) ελεύθερους επαγγελματίες, η...τιμημένη αγροτιά!


Αφήνω δε ασχολίαστη τη γελοιότητα ότι η φοροδιαφυγή είναι υπεύθυνη για το χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών του κράτους. Αν αύριο οι φόροι καταβάλλονταν στο 100% υπάρχει κανένας αφελής που να πιστεύει ότι θα έβγαιναν τα ράντζα απ τα νοσοκομεία και θα εκσυγχρονίζονταν οι δημόσιες μεταφορές?

Dorotheos είπε...

@Harry Peitsinis

Η αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου ή νοσοκομείου, της πυροσβεστικής, του οδικού δικτύου, κτλ. σαφώς και προϋποθέτει μέθοδο και οργάνωση, πρέπει να γίνει παραγωγική, αποδοτική, με μετρήσιμο αποτέλεσμα. Αλλά χωρίς χρήμα δεν ξεκινά και δεν γίνεται τίποτε. ΤΙΠΟΤΕ!

Σε τέτοιου είδους δημόσιες υπηρεσίες, λοιπόν, η Ελλάς δαπανά σχετικά πολύ λιγότερα από αναπτυγμένες χώρες της ΕΕ. Πως άλλωστε να καταφέρει κάτι καλύτερο όταν κάπου 41 δις ευρώ, δηλ. περίπου το 67.5% των εσόδων του κράτους διοχετεύεται στην εξυπηρέτηση του χρέους.

[Θα ήθελα πολύ να μάθω πως στοιχειοθετείται το επενδυτικό portfolio αυτών που φοροδιαφεύγουν, δηλ. τι ποσοστό αυτού αποτελεί δανεισμό (ομόλογα) προς το Δημόσιο.]

C A Hassapoyannes είπε...

Rebel σιωπή. MH μπαίνεις στον φίλο μου Harry Peitsinis που μου θυμίζει τα παιδικά μου με μελωδικά groups όπως το "Τρίο Κιτάρα" και το "Τρίο Ατενέ".

C A Hassapoyannes είπε...

Πως άλλωστε να καταφέρει κάτι καλύτερο όταν κάπου 41 δις ευρώ, δηλ. περίπου το 67.5% των εσόδων του κράτους διοχετεύεται στην εξυπηρέτηση του χρέους.

Indeed. Η Ελλάδα πληρώνει τα σπασμένα του ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ του Εθνους σε συνεργασία με τον κουτοπόνηρο λαουτζίκο, ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ συνενοχή του κουτοπόνηρου λαουτζίκου.

ANΔΡΕΑ ΖΕΙΣ, ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ!

C A Hassapoyannes είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
seiji otaku είπε...

@rebel@work

"Η αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου ή νοσοκομείου, της πυροσβεστικής, του οδικού δικτύου, κτλ. σαφώς και προϋποθέτει μέθοδο και οργάνωση, πρέπει να γίνει παραγωγική, αποδοτική, με μετρήσιμο αποτέλεσμα."

Για αναβάθμιση και αποδοτικότητα μία είναι η λύση, ιδωτικοποίηση.


Παρεμπιπτόντως, αυτός ο Καραμανλής, what a pathetic looser. Καμία έκπληξη που ποτέ του δεν έκανε καμία άλλη δουλειά

C A Hassapoyannes είπε...

loser
to lose [λούζ] = χάνω

loose [λούς] = χαλαρός
to loosen up = χαλαρώνω

seiji otaku είπε...

@hasapoyannes:
looser όπως loooser, έμφαση στο οοοο, what a looooooser. Γκατ ιτ μόρον?

Dorotheos είπε...

Κάποιος να αναλύσει πως αντιλαμβάνεται την ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών του κράτους, όπως η υποχρεωτική παιδεία, η πρόσβαση στην υγεία, κτλ. Και αν αυτή οδηγεί σε αποδοτικές & παραγωγικές υπηρεσίες, γιατί δεν εφαρμόστηκε στον αναπτυγμένο κόσμο. Ούτε η Thatcher θα τολμούσε να παραδώσει το σχολείο ή τη βασική περίθαλψη σε ιδιωτικά χέρια. Για την αστυνομία, τουλάχιστον καταλαβαίνω γιατί όχι.

C A Hassapoyannes είπε...

Κάποιος να αναλύσει πως αντιλαμβάνεται την ιδιωτικοποίηση βασικών υπηρεσιών του κράτους, όπως η υποχρεωτική παιδεία, η πρόσβαση στην υγεία, κτλ.

Βεβαίως. Με την λειτουργία non-profit ιδρυμάτων με υψηλά αμειβόμενους δασκάλους/καθηγητές και νοσοκομειακούς/πανεπιστημιακούς γιατρούς. Ακόμα ΚΑΙ στην Ελλάδα, στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είχαμε και έχουμε καλά παραδείγματα, όπως Κολλέγιο Αθηνών, Αρσάκειο, Γερμανική Σχολή Pierce, Anatolia κλπ. Το κράτος θα μπορούσε κάλλιστα να δίνει ΚΟΥΠΟΝΙΑ εκπαίδευσης και να καλύπτει ασφαλιστικώς, σε θέματα υγείας, τους ΜΗ έχοντες.

Dorotheos είπε...

Καλά, αλλά ένας αυτοδιοικούμενος ή αυτοδιαχειριζόμενος, αυτόνομος, μη-κερδοσκοπικός οργανισμός είναι διαφορετικού χαρακτήρα από έναν «ιδιωτικοποιημένο», κατά πάσα πιθανότητα κερδοσκοπικό (διότι, ως γνωστόν, χωρίς το κίνητρο του κέρδους πολλά πράγματα δύσκολα κινούνται στον κόσμο που ζούμε), όπως τον αντιλαμβάνονται οι «φιλελεύθεροι» και, ιδίως, ο υπήκοος του Sheikh Mohammed παραπάνω.

Τα κουπόνια εκπαίδευσης και υγείας μάλλον προϋποθέτουν μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα σχολεία & νοσοκομεία, ένα γενικά αποκεντρωμένο σύστημα εκπαίδευσης και υγείας, και μια ιδιωτική πρωτοβουλία πολύ διαφορετικής χροιάς από την ελληνική. Δυστυχώς, το παράδειγμα της Σουηδίας απέδειξε ότι ένα σύστημα κουπονιών στην εκπαίδευση δεν μπορεί να υποκαταστήσει, αλλά μόνον να συμπληρώσει, ένα εθνικό δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης.

C A Hassapoyannes είπε...

Πάντως το καλύτερο Αντικαρκινικό ιδρυμα του κόσμου, το Sloan Kettering είναι non-profit ίδρυμα.

Μερικά από τα καλύτερα (να μη πω ΤΑ καλύτερα) πανεπιστήμια του κόσμου είναι non-profit ιδρύματα [Harvard, Stanford, Yale, Cornell and so on).

Aπλά, rebel, η ιδέα της ιδιωτικής ΜΗ κερδοσκοπικής πρωτοβουλίας είναι ΔΥΣΝΟΗΤΗ έως ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ από μας τους Ελληνες, διότι είναι ξένη στην κουλτούρα μας.

Αίσθημα συλλογικής ευθύνης είναι ΑΓΝΩΣΤΟΣ όρος στην Ελλάδα.

C A Hassapoyannes είπε...

Τελικά είναι πιθανό οι ψήφοι αυτοί να καταλήξουν στο ΠΑΣΟΚ.

Προέρχομαι από τον χώρο του Αστικού Κέντρου. Αυτή τη φορά θα έρθω στην Ελλάδα για να ΨΗΦΙΣΩ ΛΕΥΚΟ, όπως έπραξα ΚΑΙ στις προηγούμενες εθνικές εκλογές. Στις τελευταίες Ευρωπαϊκές εκλογές, πάντως, ψήφισα τον κύριο Μάνο.

Επί Σημίτη ψήφιζα ΠΑΣΟΚ παρότι μισώ θανάσιμα το κόμμα του διαβόλου.

C A Hassapoyannes είπε...

@ Harry

H ΨΗΦΟΣ είναι γένους ΘΗΛΥΚΟΥ

C A Hassapoyannes είπε...

Ενώ πχ στην Κρήτη η φοροδιαφυγή φτάνει τα 2/3 των επιχειρήσεων, στην Ήπειρο το 72% των επιχειρήσεων πληρώνει κανονικά τους φόρους του.

Θέμα κουλτούρας ΚΑΙ παράδοσης. Σχεδόν κάθε ΔΩΡΕΑ από ιδιώτες στο έθνος είναι Ηπειρωτών.

Oi Hπειρώτες είναι ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΔΕΣ, οι Κρητικοί ΑΠΑΤΡΙΔΕΣ.

Dorotheos είπε...

Μερικά από τα καλύτερα (να μη πω ΤΑ καλύτερα) πανεπιστήμια του κόσμου είναι non-profit ιδρύματα [Harvard, Stanford, Yale, Cornell and so on).

Αυτά τα παραδείγματα, για προφανέστατους λόγους, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται ως βάση επιχειρημάτων ή προτάσεων, απτόμενων της ελληνικής πραγματικότητας.

Ανώνυμος είπε...

Ε όχι και απάτριδες οι κρητικοί που το έχουν ντροπή να μην υπηρετήσουν τουλάχιστον στις ειδικές δυνάμεις!

Chrysotheras είπε...

...@ Hassapoyiannes

...hats off!!

Nievskii είπε...

Χάρη, δυο πράγματα που διαφωνώ. Το πρώτο ταυτίζεις τα πολιτικά αιτήματα μιας μερίδας του κόσμου με την ηθική. Δεν είναι έτσι και το ξέρεις, όπως λ.χ. "η δικαιότερη ανακατανομή του εισοδήματος" δεν είναι ηθικό αίτημα, αλλά πολιτικό. Με την ίδια λογική δεν μπορώ να καταλάβω πώς ο ελεύθερος επαγγελματίας που πληρώνει λιγότερο από έναν μισθωτό σε φόρους μπορεί να έχει "ηθικά" αιτήματα. Ακόμα χειρότερα, το λιγότερο κράτος δεν είναι το κύριο αίτημά του, αφού όταν δεν ψηφίζει ΝΔ, ψηφίζει ΛΑΟΣ. Όταν αυτός εννοεί λιγότερο κράτος εννοεί να απολαμβάνει όλα τα προνόμια και να μην πληρώνει τίποτα, όχι ελεύθερη αγορά, αφού η ελεύθερη αγορά θα τον πλήξει, δίνοντας την ευκαιρία και σε άλλο κόσμο να φάει ψωμί.

Το δεύτερο και κεφαλαιώδες σφάλμα αυτών που γράφεις είναι ότι η ΝΔ δεν έταξε ποτέ λιγότερο κράτος. Διάβασε το πολιτικό πρόγραμμα του 2004 - γιατί το 2007 δεν έβγαλε! - και πες μου πού το λέει. Στην πραγματικότητα ανέβηκε στην εξουσία λέγοντας ότι είναι πιο "ηθική" από το ΠΑΣΟΚ. Η συνέχεια βέβαια απέδειξε ότι την Ελλάδα την κυβερνούσε ο Εφραίμ και ο Ζαχόπουλος. Εξάλλου, πώς να θέλει λιγότερο κράτος η ΝΔ όταν είχε αποκυρήξει επίσημα τον φιλελευθερισμό ως ιδεολογία σε συνέδριο της όχι πολύ νωρίτερα;

Αν θέλεις να το δούμε και πιο σοβαρά, το 2004 ο ΓΑΠ κατέβασε σαν κύρια πρόσωπά στην προεκλογική καμπάνια τους 2 πιο ακραιφνείς φιλελευθέρους της ΝΔ, Μάνο, Ανδριανόπουλο και ένα πρώην αριστερό, αλλά ακραίο νεοφιλελεύθερο, τον Ανδρουλάκη. Είχε επίσης αιτήματα όπως τα ιδιωτικα πανεπιστήμια και έλεγε ότι το δίλημμα είναι μεταξύ προοδευτισμού και συντήρησης, έβαλε δλδ στην άκρη όλη την αριστερή επιχειρηματολογία.

Η συνέχεια έδειξε ότι οι Μάνος-Ανδριανόπουλος νόμισαν ότι ο ΓΑΠ τους έβγαλε στο κοινοβούλιο για να τον κοροϊδεύουν στα μούτρα του και ο κόσμος καταποντισε το ΠΑΣΟΚ. Κακά τα ψέμματα Χάρη, ο αντικρατισμός δεν πουλάει και αυτό το κατάλαβε ο ΓΑΠ όταν μετακινήθηκε προς πιο αριστερές θέσεις, αφού είδε ότι αυτό που προωθούσε δεν πουλάει. Η ΝΔ πουλούσε κρατισμό εξαρχής και αν υπήρχε momentum το 2004, αυτό εξατμίστηκε. Αν θέλεις να μιλήσουμε και για χαμηλότερο επίπεδο, η ΦΣ ενώ ξεκίνησε καλά καταποντίστηκε και αυτή, ενώ η Δράση, με τόσους προβεβλημένους θα κατεβάσει ρολά οσονούπω.

Τελικά, η ΝΔ δεν απέτυχε γιατί ήταν κατί διαφορετικό από αυτό που είναι: ένα κόμμα λυσσασμένων κρατιστών, διεφθαρμένων μέχρι το κόκκαλο, που μας έφτασαν ένα βήμα πριν τον απόλυτο εκφασισμό. Όπως είχε γράψει κάποτε και ο Μαρκές για τον Ελιάν Γκονσάλες, "το πραγματικό ναυάγιο του Ελιάν ξεκίνησε όταν πάτησε το πόδι του στην στεριά"...

Harry Peitsinis είπε...

Νievsky

Ας ξεκινήσω από τα εύκολα: Στο πολιτικό της πρόγραμμα tou 2004 η ΝΔ περιέλαβε κάποια βασικά φιλελεύθερα στοιχεία που κατά τη γνώμη μου επικράτησαν στις συνειδήσεις περισσότερο από τα ( οντως υπάρχοντα) τυπικά κρατιστικά-μισοσοσιαλιστικά στοιχεία:

1.Κατάργηση ρουσφετολογικών διορισμών στο δημόσιο, εποχιακών προσλήψεων,

2. Μείωση Φόρων

3. Ένα κράτος "που επιβαρύνει λιγότερο την οικονομία"

4.Μεταρρυθμιστικές στρατηγικές που όπως είχαν εξηγηθεί από τον Αλογοσκούφη στον τόμο περί φιλελευθερισμού συνίσταντο σε ιδιωτικοποιήσεις και συρρίκνωση του κράτους.

5.Αυξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Κατεληγε δε το πρόγραμμα με μια αληθινά φιλελεύθερη κορώνα:

"Ο μεγάλος ασθενής της Οικονομίας είναι το Κράτος. Ένα κράτος γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό, συγκεντρωτικό, σπάταλο διεφθαρμένο…"

Ταυτόχρονα το όλο προφίλ της ΝΔ τάσσονταν σαφώς κατά της συγχώνευσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ποταμοί δεκάρικων εκφωνήθηκαν κατά της "Διαπλοκής" (πόσο καιρό έχουμε να το ακούσουμε αυτό)και υπέρ μιας μη-μαξιμαλιστικής προσέγγισης στην εξουσία τύπου less is more.

Περιττό να εξηγήσω πόσο βαθιά ξεγέλασε η ΝΔ τους πολίτες που την ψήφισαν για να πραγματώσει τα ανωτέρω αναφερόμενα στοιχεία του προγράμματος της.

Harry Peitsinis είπε...

Oι Μάνος και Ανδριανόπουλος στήριξαν το λάθος κόμμα, τη λάθος στιγμή. Αν και το συμπέρασμα ειναι σωστό (το "πολύ" κράτος πουλάει στη μάζα περισσότερο από το "λίγο") , το ερώτημα είναι πάντα για ποια μάζα μιλάμε. Είναι λάθος να συμπεραίνεις πως ο αντικρατισμός δεν πουλάει γενικά,επειδή δεν τον στήριξε η εκ φύσεως κρατικιστική αριστερά τύπου ΠαΣοκ, ΣΥΡΙΖΑ,ΚΚΕ .Ακόμα και οι αναρχικοί προτιμούν ενα κράτος πρόνοιας από τον αναρχοκαπιταλισμό,έλεος.


Εγώ στο σημείωμα που σχολιάζεις υποστηρίζω κάτι απολύτως σαφές: πώς η πρακτικά εφαρμοσμένη φιλελεύθερη θεωρία , με την πολιτική ηθική που περικλείει, μαγνήτισε συγκεκριμένες κατηγορίες του πληθυσμού όταν την πρόβαλε ένα κόμμα εξουσίας.


Το αν αυτή η πολιτική ηθική είναι ή όχι ηθικότερη από τη δική σου είναι εκτός του πεδίου προβληματισμού του κειμένου μου,αλλά μπορούμε να το συζητήσουμε σε ένα (ισως δικό σου?) άρθρο περί ηθικών σταθμίσεων.

Τέλος δε με αφορά ο επαγγελματίας που θα ψηφίσει ΛΑΟΣ. Με αφορά ο πολίτης που έλκεται από την οικονομική πρόοδο,τον ευρωπαισμό, τις τάσεις εκσυγχρονισμου της πολιτείας σε δυτικά φιλελεύθερα πρότυπα.

Harry Peitsinis είπε...

Ενδεικτικό του πολιτικού οππορτουνισμού δε της ΝΔ ήταν ότι μόλις το 2008 και με δεδομένη την "καταδικη" του φιλελευθερισμού που αναφέρεις, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Παπανικολάου κόμπαζε σε δημόσιους λόγους του:

"Πρώτοι εμείς καθιερώσαμε την φιλελεύθερη σκέψη στη συνείδηση των νέων ανθρώπων."

Ενώ η ΝΔ αποκαλείται ακόμα και τώρα από τα στελέχη της ως "η μεγάλη φιλελευθερη παράταξη".

Μιλάμε για εξαπάτηση των μαζών,που τα αποτελέσματα της έγιναν παραπάνω ορατά από κάθε εχέφρονα άνθρωπο τα τελευταία 5 έτη

C A Hassapoyannes είπε...

Oι ΜΑΖΕΣ δεν εξαπατώνται, ΞΕΡΟΥΝ καλά ΤΙ κάνουν είναι κουτοπόνηρες.

Στην Ελλάδα υπάρχουν ΦΑΣΙΣΤΕΣ πολλών ειδών. Φιλελεύθεροι ΔΕΝ υπάρχουν.

Για να είσαι ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ πρέπει να είσαι ΚΑΙ αστός ΚΑΙ νάχεις καλή παιδεία ΚΑΙ να διέπεσαι από σύστημα αρχών και αξιών.

Λαϊκή προέλευση και φιλελεύθερος ΔΕΝ παντρεύονται, εκτός στις ΗΠΑ.

Στην Ελλάδα, φιλελεύθερο θα μπορούσα να αποκαλέσω, ίσως, τον κύριο Μάνο και εκεί τελειώνει η λίστα.

C A Hassapoyannes είπε...

Λέγαμε, λοιπόν, προ τριημέρου ότι τον 21ο αιώνα, το ΘΕΜΑ ΔΕΝ είναι πλέον οι ιδεολογίες, ΜΗΤΕ τα πρόσωπα.

Βέβαια, ένας οικονομικά ανεξάρτητος, ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΣ, ΚΑΙ χαρισματικός άνθρωπος ίσως να μπορούσε να προσθέσει κάτι,
ΑΛΛΑ η εμπειρία συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου.

ΑΛΛΑ ας επανέλθουμε στο θέμα:

ΑΥΤΑ που ΚΑΝΟΥΝ την ΔΙΑΦΟΡΑ είναι οι καλοί vs. σκάρτοι, οι ΑΣΤΟΙ (με την καλή έννοια) vs. ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ (ως κακόσημον), ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ vs. το ΠΑΡΑΛΟΓΟ, η ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ (σύγκρουση με τον λαουτζίκο) vs. ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ (απάντηση στις επικλήσεις του λαϊκού συναισθήματος!), η ΑΥΣΤΗΡΟΤΗΣ/ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ vs. ΧΑΛΑΡΟΤΗΣ,

και τέλος

το ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ, αλλά ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ vs. το ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟ, πλην ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ,

δλδ το ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ, την απόλυτη καταστροφή, το "ας φάμε σήμερα, αύριο ποιός ζει ποιός πεθαίνει".

ΕΞ ου, σήμερα πληρώνουμε το 40% του Προϋπολογισμού σε ΤΟΚΟΧΡΕΩΛΥΣΙΑ δανεισμού του arch-λαϊκιστή ever, ΕΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟΥΤΖΙΚΟ.

Τα ίδια έπραξε, δι' άλλης οδού και η "υπαρκτή Δεξιά". Επί Reagan και Βush, οι ΗΠΑ συσσώρευσαν ένα τεράστιο χρέος που απειλεί την ΥΦΗΛΙΟ. Ηθελαν να φανούν ευάρεστοι στην κορυφή της πυραμίδας, ενώ συγχρόνως ξόδευαν ωσάν μεθυσμένοι δημοκρατικοί.

Το αποτέλεσμα;;;;; ΧΡΕΟΣ και ΧΑΟΣ.

ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες της ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ του ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ, "Δεξιού" ή "Αριστερού".
ΔΕΝ κατέρρευσε ο φιλελευθερισμός, ούτε ο μαρξισμός, for that matter.

Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι:

1) Ορθολογική ΜΕΘΟΔΟΣ απόκτησης των ΠΟΡΩΝ
2) Ορθολογική ΔΙΑΝΟΜΗ πόρων
& ΣΤΟΧΕΥΣΗ
3) ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Ορθολογική Μέθοδος απόκτησης Πόρων
Και γεννάται το ερώτημα, "Από πάνω προς τα κάτω" (trickle down economics) ή "από κάτω προς τα πάνω" (socialdemocratic position). Η σωστή απάντηση είναι στην ΜΕΣΗ.
Διότι όσο είναι παράλογο ο Α με εισόδημα 400.000 ευρώ να φορολογείται με 60% και η Μαργαρίτα των 40.000 καθόλου,
τόσο είναι ο Α των 400.000 και η Μαργαρίτα των 40.000 να πληρώνουν 2.000 έκαστος.
Στην Ελλάδα έχουμε, ατυχώς, το ΤΡΙΣ-παράλογο, όπου ο Α πληρώνει at best 40.000 (δλδ 10%) και η Μαργαρίτα τίποτα.

Το δίκαιο ΑΛΛΑ και ΣΥΝΕΠΕΙΟΚΡΑΤΙΚΑ αποτελεσματικό, προφανώς, είναι να πληρώσει ο Α των 400.000 20% φόρους και η Μαργαρίτα 5%, ώστε ΚΑΙ να διατηρείται το ΚΙΝΗΤΡΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ στους πλουσίους ΚΑΙ να συμμετέχουν και οι πολίτες των μικροτέρων εισοδημάτων, δλδ οι αριθμητικά πολλοί από τους οποίους προέρχεται το bulk των φόρων, με μικρές ΜΗ καταπιεστικές εισφορές.

Ορθολογική ΔΙΑΝΟΜΗ πόρων και ΣΤΟΧΕΥΣΗ
KOMBΟΣ στις επενδύσεις είναι το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ δυναμικό. Ο καλός μου πατέρας μούλεγε, "Τα αγαθά μας μπορούν να εξανεμισθούν εν μιά νυκτί. Θα σε κάνω ΚΙΝΗΤΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ". Ενα καλό κράτος επενδύει σε ΠΑΙΔΕΙΑ υψηλών προδιαγραφών, δλδ ΛΙΓΑ και ΚΑΛΑ πανεπιστήμια, όχι πτυχία για όλους, αλλά γι αυτούς που μπορούν. Το δεύτερο είναι μακρόπνοες επενδύσεις(πχ αυτοκινητόδρομοι, νοσοκομεία με μαγνητικούς τομογράφους - έχουμε περίπου 11 στην Ελλάδα, όσους έχει η Cleveland Clinic μόνη της!) που όχι μόνο ΔΕΝ ανταγωνίζονται τον ΙΔΙΩΤΙΚΟ Τομέα, αλλά απεναντίας τον ΠΡΟΣΕΛΚΥΟΥΝ, τον ΜΑΓΝΗΤΙΖΟΥΝ και τον ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΥΝ.
Ηλίου φαεινότερο ότι αν η απόσταση Πάτρα-Αθήνα διανυόταν με express τραίνο σε μιά ώρα, θάχαμε τεράστιο οικονομικό όφελος.
Ηλίου φαεινότερο ότι ΥΓΙΗΣ λαός είναι παραγωγικότερος/ευτυχέστερος και κοστίζει λιγότερο.
Ηλίου φαεινότερο ότι μπορούμε να γίνουμε ανταγωνιστικοί δημιουργώντας ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΕΡΓΑΤΩΝ ΓΝΩΣΗΣ μεγάλης εμβέλειας και παραγωγικότητας.

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
Ο Reagan, ταυτίζοντας την λέξη ρύθμιση (regulation) με την παρέμβαση (intervention), την κατάργησε στις οικονομικές δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα γνωστόν.

Στην δε Ελλάδα, ο αυθαιρετών ανταμείβεται επισήμως, e.g., tο κράτος ΠΛΗΡΩΣΕ γιά επανοικοδόμηση ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ μετά τις φωτιές!!!!!!!!!

Ασφαλώς, το κράτος ΔΕΝ πρέπει να λειτουργεί ως τροχοπέδη (=παρέμβαση), αλλά ΟΦΕΙΛΕΙ να προστατεύει (=ρύθμιση) τον ΠΟΛΙΤΗ, το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και την ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ από τον αυθαιρετούντα.

C A Hassapoyannes είπε...

OΛΑ αυτά, τα παραπάνω, ΟΥΔΕΜΙΑ έχουν σχέση με ιδεολογίες.

Είναι όμως ΛΟΓΙΚΑ και το σπουδαιότερο, αν εφαρμόζονταν με συνέπεια, θα ΑΠΟΣΠΟΥΣΑΝ την λαϊκή ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, δλδ το ΜΕΙΖΟΝ ζητούμενο για να προχωρήσουν οι ΛΑΟΙ

γκάγκαρος είπε...

"Ενα καλό κράτος επενδύει σε ΠΑΙΔΕΙΑ υψηλών προδιαγραφών, δλδ ΛΙΓΑ και ΚΑΛΑ πανεπιστήμια, όχι πτυχία για όλους, αλλά γι αυτούς που μπορούν."

Όποιο κόμμα προτείνει κάτι τέτοιο είναι σίγουρο ότι θα χάσει ψήφους.

Ανώνυμος είπε...

Η ΕΛΛΑΣ χρειάζεται:

1. ΒΑΡΙΑ φορολογία στις ιδωτικές επιχειρήσεις και τους πλούσιους.

2. Γεναίο δανεισμό για να εξασφαλιστεί το ΖΕΣΤΟ χρήμα που θα ξεπαγώσει τις μηχανές της αγοράς.

3. ΔΗΜΟΣΙΕΣ επενδύσεις ΦΑΡΑΩΝΙΚΗΣ κλίμακας / πράσινα κατασκευαστικά έργα.

4. ΡΑΓΔΑΙΑ μεγένθυνση του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ κράτους.

ΕΥΤΥΧΩΣ έρχεται το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

Giorgina Kouros είπε...

ΚΑΙ τριπλασιασμό των χορηγήσεων στα πανεπιστήμια
KAI περρισότερα πτυχία ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ κόπο που τα καημένα τα παιδιά εξαντλούνται
ΚΑΙ εισαγωγή της λαλιωτοφωφοπαπανδρεϊκής ως επίσημης γλώσσας του έθνους

Γιωργίτσα Κουρόγιωργα
Διαιτολόγος Χαροκοπείου Κατωτάτης

Κομφούκιος είπε...

EAN το ΠΑΣΟΚ έλθει στην εξουσία ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΣ, οι Ελληνες θα πέφτουν απελπισμένοι στην θάλασσα για να σωθούν

ΑΚΡΙΒΩΣ όπως έγινε στην ΣΜΥΡΝΗ κατά την ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

Ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ανίκανος, είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΙΚΑΝΟΣ και το Κόμμα του ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ σε ΒΑΘΟΣ και ΕΥΡΟΣ!!!!

Τα ίδια, μα ακριβώς τα ίδια, ισχύουν ΚΑΙ για την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω

Ανώνυμος είπε...

Καμία καταστροφή δεν θα γίνει γιατί αν γινόταν θα έφευγαν οι οικονομικοί μετανάστες. Υπάρχουν ισχυρά κέντρα εξουσίας που δεν θα το επιτρέψουν αυτό.

Φώφη, Batista-Peron-Apateon-Curie είπε...

O Γιώργος ΜΑΣ θα γίνει πρωθυπουργός και γω υπουργός Ανθρωπισμού.

Εμείς λέμε ΟΧΙ στους αριθμούς, ΝΑΙ στον ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΘΡΩΠΟ!

Μελιγιώτικο γκαλά είπε...

ΠΑΣΟΚ γιατι ΕΧΟΥΜΕ δικαιωμα σε μια ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ κοινωνια!

Ανώνυμος είπε...

Επειδή τυγχάνει να γνωρίζω προσωπικά δασκάλους που είχαν μαθητή τον ΓΑΠ σας διαβεβαιώ ότι είναι ευφυέστατος άνθρωπος, ίσως ο πιο ευφυής πρωθυπουργός μετά τη μεταπολίτευση.

C A Hassapoyannes είπε...

ΠΩΣ μπορούμε, λοιπόν, να συνδέσουμε τον τίτλο του post "Η ηθική κατάρρευση της υαπρκτής Δεξιάς" με την κορυφαία εκδήλωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, τις επερχόμενες εκλογές;;;;

1) ΔΕΝ κατέρρευσε ο Φιλελευθερισμός.

2) Κατέρρευσε, στην ΔΥΣΗ τουλάχιστον, ο ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ είτε με Δεξιό (Bush, Καραμανλής κλπ) είτε Αριστερό μανδύα (Παπανδρέου)

3) Η κατασπατάληση ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ σε συνδυασμό με μηδενική φορολόγηση των "φτωχών" μεγάλων μαζών (Παπανδρέου) ή ελάχιστη φορολόγηση της κορυφής της οικονομικής πυραμίδας (Reagan, Bush), οδήγησαν σε τρομακτικά ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ και ΜΕΤΕΩΡΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ του ΧΡΕΟΥΣ.

4) Η παράλληλη ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗ οδήγησε σε ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-οικονομικό ΧΑΟΣ.

5) ΔΕΝ είναι υπερβολή να λεχθεί ότι, στην Ελλάδα, στις επερχόμενες εκλογές, όποιος ψηφίζει ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, είναι ΒΛΑΞ ή ΑΠΑΤΕΩΝ, αλλά όποιος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, είναι είναι ΕΧΘΡΟΣ της ΕΛΛΑΔΟΣ.

6) Τα παραπάνω κατ' ουδένα τρόπον υπανίσσονται ή παροτρύνουν ΣΤΡΟΦΗ προς τα ΑΚΡΑ. Αντιθέτως, κάθε στροφή προς Κόμματα ή Λέσχες των ΑΚΡΩΝ είναι ΔΥΝΗΤΙΚΑ άκρως επικίνδυνη και θα ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΑΜΕΣΑ τα θεμέλια του ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ.

7) Σκοπός, λοιπόν, είναι να ΕΚΘΕΣΟΥΜΕ, ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ και να ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΟΥΜΕ ΔΙΕΘΝΩΣ τα ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, τα Κόμματα των ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ, του ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ.

8) Μοναδική ΘΕΜΙΤΗ (κατά την γνώμη του γράφοντος) και υπεύθυνη εκλογική συμπεριφορά είναι, κατά συνέπεια, ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟΣ!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock