Νέο Άρθρο
Είναι γνωστό πως η Ελλάδα δε φημίζεται τόσο για την εγγενή ερευνητική της παραγωγή, όσο για τα ικανά μυαλά που εξάγει και διαπρέπουν σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και Βόρειας Αμερικής. Οι ερευνητές στην χώρα μας είναι ένα είδος που καθημερινά παλεύει σε αντίξοες συνθήκες χαμηλών μισθών, λιγοστών ευκαιριών, επενδύσεων και κρατικών επιχορηγήσεων και μιας περιβόητης ακαδημαϊκής αναξιοκρατίας για την κατάληψη των ανώτατων θέσεων της εκπαιδευτικής κι ερευνητικής ιεραρχίας.
Η χώρα μας αυτή τη στιγμή είναι ουραγός της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις κρατικές επενδύσεις στην έρευνα και τεχνολογία. To preliminary report της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας (Eurostat) μας αποδίδει ένα ποσοστό (του ΑΕΠ) 0,58% των κρατικών επιχορηγήσεων και μόλις 0,17% των ιδιωτικών για το έτος 2004. Αυτά τα ποσοστά είναι τραγικά χαμηλά αν αναλογιστείτε χώρες εφάμιλλου πληθυσμού όπως η Σουηδία (3,74% μόνο οι κρατικές!), αλλά και των άμεσα συγκρίσιμων ανερχόμενων οικονομιών της Ουγγαρίας, Τσεχίας, και Πορτογαλίας...
*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*