Οι σουηδικές εκλογές απέχουν πλέον λιγότερο από ένα μήνα και φυσιολογικά δεν θα απασχολούσαν ιδιαίτερα (ούτε καν τους ίδιους τους Σουηδούς) αν δεν υπήρχε η σοβαρή προοπτική πλέον ήττας των σοσιαλδημοκρατών, αν και το αποτέλεσμα είναι ακόμα αμφίρροπο. Και όχι μόνο είναι πιθανή η πτώση της μακρόχρονης διακυβέρνησης των σοσιαλδημοκρατών και των σοσιαλιστών, αλλά η συμμαχία που ετοιμάζεται να αναλάβει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχει έντονα φιλελεύθερα χαρακτηριστικά.
Όπως άλλωστε είναι και αναμενόμενο, η συνεχής εφαρμογή των πολιτικών των σοσιαλδημοκρατών, και των σοσιαλιστών και οικολόγων συμμάχων τους (με εξαίρεση μια μικρή περίοδο στις αρχές της δεκαετίας του '90), δεν θα μπορούσε παρά να έχει τραγικές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την οικονομία. Συνέπειες τις οποίες βιώνουν καθημερινά Σουηδοί, ειδικά οι νέοι, και επιζητούν πλέον μια άλλη πολιτική πρόταση που θα τους βγάλει από τα αδιέξοδα, πράγμα που διαπίστωσα και ο ίδιος σε όσες συζητήσεις έκανα. Τα τελευταία 20 χρόνια η Σουηδία έχει από τις υψηλότερες φορολογίες στην ΕΕ, τις μεγαλύτερες κρατικές δαπάνες και σαν συνέπεια μια από τις χειρότερες επιδόσεις ανάπτυξης και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (το 2002 είχε λιγότερες θέσεις εργασίας από το 1984!).
Η "Συμμαχία για την Σουηδία", που διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία και αμφισβητεί την πολιτική των σοσιαλδημοκρατών, είναι ένα συνασπισμός των 4 κεντροδεξιών κομμάτων της Σουηδίας:
Το Folkpartiet Liberalerna είναι το πλέον φιλελεύθερο κόμμα στη Σουηδία βασισμένο στις αρχές της ατομικής ελευθερίας και της οικονομίας της αγοράς. Είναι επίσης και το πιο κοινωνικά φιλελεύθερο κόμμα και το κόμμα με την πιο ανοιχτή πολιτική στο ζήτημα της ένταξης των μεταναστών. Επίσης όμως υποστηρίζει τον κοινωνικό ρόλο του κράτους, και ειδικά την αυξημένη συμμετοχή του σε ζητήματα παιδείας και εκπαίδευσης. Υπάρχουν δύο πόλοι εντός του, οι κλασικοί φιλελεύθεροι/νεοφιλελεύθεροι και οι σοσιαλφιλελεύθεροι (που μοιάζουν μάλλον με την αμερικάνικη έννοια του όρου liberals). Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις του Αυγούστου του δίνουν 8,4-11,1%.
Οι Moderaterna είναι επίσης φιλελεύθερο κόμμα, δίνοντας όμως μεγαλύτερη βάση στην οικονομία ενώ είναι πιο συντηρητικό κοινωνικά σε σχέση με το Folkpartiet. Παλαιότερα η πολιτική του ήταν πιο καθαρόαιμη κλασική φιλελεύθερη, αλλά με την νέα του ηγεσία τα τελευταία χρόνια έχει μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση. Παρ'ολα αυτά είναι το κόμμα που υποστηρίζει την μεγαλύτερη μείωση των φόρων και τον μεγαλύτερο περιορισμό του κράτους από όλα τα υποψήφια κόμματα. Εντός του κυρίρχες τάσεις είναι οι νεοφιλελεύθεροι και οι παραδοσιακοί συντηρητικοί. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις τους δίνουν από 26,9% μέχρι 30,4%.
Το Centerpartiet είναι το κεντρώο κόμμα και παραδοσιακά το κόμμα των αγροτών. Τελευταία έχει και αυτό αποκτήσει μια πιο φιλελεύθερη πλατφόρμα, μάλιστα υποστήριξε προτάσεις για την ανεργία των νέων ανάλογες με το νομοσχέδιο της πρώτης εργασίας στη Γαλλία. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις του δίνουν 4,6-6,1%.
Οι Kristdemokraterna είναι το κλασικό δεξιό/συντηρητικό κόμμα στη Σουηδία. Στην Σουηδία δεν υπάρχει τέτοια παράδοση στο ρουσφέτι, την διαπλοκή και την εξαγορά ψήφων όπως στην Ελλάδα, οπότε η δύναμη του παραδοσιακού δεξιού κόμματος ήταν 9,1% στις τελευταίες εκλογές και φέτος δεν αναμένεται να ξεπεράσει το 5%. H εκλογική του βάση είναι βασικά οι προτεσταντικές εκκλησίες. Μάλλον το αναγκαίο κακό στην όλη συμμαχία.
Όταν ξεκίνησε πέρισυ η συμμαχία ήταν σταθερά μπροστά σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Το κλίμα άλλαξε κάπως από τον Ιανουάριο και τον Μάιο και τον Ιούνιο σε όλες τις δημοσκοπήσεις ήταν μπροστά η συμμαχία σοσιαλδημοκρατών-σοσιαλιστών-οικολόγων. Και πάλι όμως τα πράγματα αντιστράφηκαν τελευταία και στις δημοσκοπήσεις του Αυγούστου η "Συμμαχία για την Σουηδία" έχει πλέον στις 4 από τις 5 μεγάλες έρευνες μια διαφορά 3-6,5%.
Πρωτού λοιπόν να εκθειάσουμε ή να αντιγράψουμε το "σουηδικό μοντέλο", ας δούμε καλύτερα τι άποψη θα έχουν για αυτό στην κάλπη οι ίδιοι οι Σουηδοί!
17 σχόλια:
ερωτηση: σου φαινονται δυστυχισμενοι με την χωρα τους οι Σουηδοι? Δηλαδη τους βλεπεις να θελουν να φυγουν για αλλη χωρα, ας πουμε Αγγλια?
Με όσους νέους μίλησα λίγο σοβαρά (όταν ήταν ξεμέθυστοι) ναι. Όχι ότι είναι "δυστυχισμένοι", αλλά υπάρχει μεγάλος αριθμός νέων που δεν βλέπουν προοπτική στη χώρα τους όπως πάει. Ειδικά οι ανώτερης μόρφωσης, όπου η φορολογική επιβάρυνση μεγάλη. Αντίθετα οι ηλικιωμένοι στηρίζουν μπλοκ σοσιαλδημοκράτες και τα προνόμια που τους παρέχουν οι πολιτικές τους.
Η περίφημη άλλωστε έλλειψή τους σε γιατρούς δημιουργήθηκε ακριβώς επειδή οι Σουηδοί γιατροί προτίμησαν άλλες χώρες με καλύτερες συνθήκες και αποδοχές (Νορβηγία, ΗΠΑ κτλ).
Καλό θα ήταν επίσης να ρίξετε μιά ματιά στο blog του δημοσιογράφου Eric Sundstrom.
http://ericsundstrom.blogspot.com/
Ειδικά δε το άρθρο "Election watch: Record employment numbers".
Εχοντας κάνει πριν από λίγα χρόνια μεταπτυχιακά μαθήματα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Uppsala, και έχοντας μιά ιδέα από την κοινωνία τους, δε νομίζω ότι όποιοι φεύγουν είναι για να αποφύγουν τους υψηλούς φόρους (αμάν, δεν είναι η εφορία το πρωταρχικό κριτήριο στη ζωή), αλλά γιατί είναι πολίτες του κόσμου και θέλουν να ζήσουν σαν τέτοιοι.
Πολύ ενδιαφέρον το post σου και συμφωνω απόλυτα στις διαπιστώσεις σου για τη σουηδική πραγματικότητα.Πολύ φοβάμαι όμως πως η "Συμμαχία για τη Σουηδία" είναι πολύ μετριοπαθής για να αλλάξει ριζικά τα πράγματα...Το "Folkpartiet Liberalerna", όπως γράφεις, έχει δύο τάσεις, η μια εκ των οποίων όχι και τόσο φιλελεύθερη με την κλασσική έννοια του όρου...Οι "Moderaterna" έχουν κάνει κρατικίστικη στροφή τελευταία...Δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος ότι θα βάλουν τη Σουηδία σε άλλη τροχιά...Περιορισμένες βελτιώσεις του σουηδικού μοντέλου, στην καλύτερη περίπτωση
Cobden, ακόμα και αν δεν εκληρώνουν το μέγιστο των φιλελεύθερων προσδοκιών (μην τα περιμένουμε όλα σε μια χώρα γαλουχημένη και ποτισμένη με την σοσιαλδημοκρατική/σοσιαλιστική προπαγάνδα και ιδεολογία, κάποτε κυβέρνησαν για 44 συνεχόμενα χρόνια!), είναι μια θετική αλλαγή. Θυμίσου τις μεταρρυθμίσεις που έφερε η σύντομη κεντροδεξιά διακυβέρνηση στις αρχές του '90, πάλι με τον ίδιο συνασπισμό κομμάτων υπό τον Καρλ Μπλιντ.
Mike, και γω στην Uppsala ήμουν για μαθήματα σε ένα πρόγραμμα του πανεπιστημίου και πήρα μια ιδέα για την κοινωνία τους. Επισκέφθηκα κιόλλας τα τοπικά γραφεία του Folkpartiet Liberalerna. Έχουν διατυπωθεί πολλές ενστάσεις για τις υποτιθέμενες επιτυχίες της κυβέρνησης στον τομέα της εργασίας (την κρυμμένη ανεργία δηλαδή), αλλά η λαϊκή δυσαρέσκεια και μεταστροφή στην πρόθεση ψήφου είναι η καλύτερη απόδειξη για την επιτυχία της ή όχι.
Αγαπητέ Roark,
χαίρομαι που πέρασες κι εσύ από Uppsala, να τα πούμε καμιά φορά.
Κατά τα άλλα, αν η λαϊκή δυσαρέσκεια ή ευαρέσκεια είναι η καλύτερη απόδειξη για την αποτυχία ή την επιτυχία μιάς πολιτικής, τότε τι σημαίνει η επί 44 χρόνια συνεχής διακυβέρνηση από την κεντροαριστερά;
Är du läkare? Talar du ochså svenska?
Tα 44 συνεχόμενα χρόνια ήταν από την δεκαετία του '30 μέχρι την δεκαετία του '70. Ήταν σε μια περίοδο άνθισης του οικονομικού προστατευτισμού που ευνοεί παρεμβατικές πολιτικές και επιπλέον παρεμβάλεται η μη συμμετοχή στον Β'ΠΠ (και πολύ προσοδοφόρα εκμετάλλευση της ουδετερότητάς της πουλώντας πανάκριβα σιδηρομετάλλευμα στον Άξονα). Σαφώς και η συνεχόμενη διακυβέρνηση ήταν δείγμα της ικανοποίησης των Σουηδών (αλλά και ενός περίεργου και περίπλοκου εκλογικού νόμου σχεδιασμένου να ευνοεί τους σοσιαλδημοκράτες, αλλά αυτό χρειάζεται τεράστια ανάλυση).
Σήμερα όμως οι πολιτικές αυτές οδηγούν σε αδιέξοδα αναστέλλωντας την επιχειρηματικότητα, αφού το διεθνές περιβάλλον δίνει νέους διεξόδους στα κεφάλαια να αποφύγουν την υπερβολική φορολόγηση. Η Έρικσον κλείνει τα εργοστάσιά της και μεταφέρεται στην Ασία, η Σάαμπ και η Βόλβο εξαγοράστηκαν και μειώνουν τον κύκλο εργασιών τους στη Σουηδία κτλ. Αυτό που δείχνουν λοιπόν οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις είναι ότι η προπαγάνδα των σοσιαλδημοκρατών και οι αναλύσεις του κ.Σίντστρομ δεν βρίσκονται σε επαφή με την πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα οι Σουηδοί.
Το ότι βρέθηκα Σουηδία δε σημαίνει ότι μιλώ σουηδικά. Όλη η δουλειά στην κλινική νευροφυσιολογίας με διευθυντή (τότε) τον διάσημο Stallberg, γινόταν στα Αγγλικά.
Όσο για τα υπόλοιπα, ας περιμένουμε τα αποτελέσματα των εκλογών. Η εναλλαγή στην εξουσία ειδικά αν μιά παράταξη ήταν καιρό εκεί, μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα γιατί κανείς σε αυτόν τον κόσμο δεν μονοπωλεί το δίκιο. Πάντως επιμένω, από το 1930 η κεντροαριστερά έχει χάσει μόνο 3 εκλογές κι αυτό δε μπορεί παρά να σημαίνει κάτι.
Εχω πάντως ενδιαφέρον να δω το Pirat Party τι θα κάνει...
Πάντως πολλές μεγάλες εταιρείες έχουν φύγει από τη Σουηδία. Ο λόγος τα εργατικά κόστη.
Επειδή ακριβώς 5 Σουηδοί στο Λονδίνο ή στην Ούψαλα δεν είναι επαρκές δείγμα, γι'αυτό υπάρχουν και οι δημοσκοπήσεις που ανέφερα.
Κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφάνεια μελέτες που επεξηγούν το μη βιώσιμο του «σουηδικού μοντέλου». Νομίζω η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.
Roark, αμφιβάλλω αν η ευημερία της Σουηδίας βρίσκεται μονάχα σε συγκυρίες (Β'ΠΠ, εποχή οικονομικού προστατευτισμού, κλπ) και όχι στο γεγονός ότι όντως μιλάμε για την εξαίρεση που επιβεβαίωσε τον κανόνα ότι: ο σοσιαλισμός δεν πετυχαίνει.
Κακά τα ψέματα η Σουηδία είναι ένα καταπληκτικό κράτος: πολύ οργανωμένο, εύπορο και ασφαλές. Αν στον 21ο αιώνα αυτή η ευημερία εξαφανιστεί δεν θα είναι μονάχα γιατί το κοινωνικό κράτος της Σουηδίας θα έχει αποτύχει, αλλά γιατί θα έχουν έρθει δεκάδες χιλιάδες μετανάστες (όπως και γίνεται!) να εκμεταλλευτούν τις πολλές ευκαιρίες που δίνονται.
Το κοινωνικό κράτος δε μπορεί ν'αντέξει μια ελεύθερη διακίνηση πολιτών. Όσο η Σουηδία ξανοίγεται, τόσο η κατάσταση θα γίνεται πιο δύσκολη.
ριξτε και μια ματια σε συνεντευξη Σουηδου υπουργου
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=53490572
δεν τους βλεπω πολυ απαισιοδοξους, ο τυπος ισα ισα κοκορευεται (λανθασμενα) οτι η σουηδικη οικονομια ειναι ισως δυνατοτερη απο τις ΗΠα και σιγουρα ταχυτερη απο την Νοτια Ευρωπη (πλανη. Η Ισπανια ειναι σαφως ταχυτερη εδω και 25 χρονια).
Κακά τα ψέματα, στο συγκεκριμένο entry δόθηκαν λίγα tables που δείχνουν μονάχα μερικές σκηνές του έργου.
Εννοείται πως η Ιρλανδία θα έχει τις αυξήσεις που έχει, αλλά πού βρισκόταν η Ιρλανδία το 1985, θυμάται κανείς;
Δεν ξέρω γιατί «κοκκορεύεται» ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός, το σίγουρο είναι ότι έχει κάποια πράγματα να είναι περήφανος για τη χώρα του. Ακόμα και το σχεδόν ασήμαντο της μικρής απόκλισης της σχετικής φτώχειας μεταξύ των πολιτών της.
Για την ισπανική τεράστια ανάπτυξη, βλέπε Ιρλανδία. Όταν σε μια χώρα 40 εκατομμυρίων ξεκινάς από επίπεδο χειρότερο από Ελλάδας (πριν 20 χρόνια) είναι φυσιολογικό τώρα με τη σύγκλιση να έχεις τέτοιους ρυθμούς ανάπτυξης. Να δω αν θα συνεχιστεί κι αν θα ξεπεράσει Ιταλία-Γαλλία.
Βιομηχανίες φεύγουν και από άλλες δυτικές χώρες ,δεν είναι αποκλειστικά σουηδικό το φαινόμενο. Επίσης εξαγορές γίνονται και σε άλλες χώρες, μην τα φορτώνουμε όλα στην κυβέρνηση.
Έχετε αναρωτηθεί αν τόσα χρόνια ο σουηδικός λαός ψήφιζε το ίδιο κόμμα επειδή ήταν η καλύτερη δυνατή λύση; Τα πράγματα στη Σουηδία δεν είναι ιδανικά (γιατί πού είναι;) αλλά σίγουρα δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε και την πορεία της χώρας αυτής σαν πορεία προς την καταστροφή.
Καλύτερα θα ήταν αυτό το θέμα να συζητηθεί μετά τις εκλογές ,άλλωστε κανείς δεν είναι σε θέση να ξέρει καλύτερα από αυτούς που ψήφισαν. Θεωρώ πάντως υγιή αντίδραση την μεταστροφή της πολιτικής βούλησης.
Το θέμα είναι, Ναυάγιο, ότι μια παρόμοια μεταστροφή είχε γίνει και πριν λίγα χρόνια και οι άνθρωποι σύντομα ξαναεπιστρέψαν στις αρχικές τους [σοσιαλδημοκρατικές] προτιμήσεις.
Η Σουηδία, κακά τα ψέματα, είναι μια χώρα που η Σοσιαλδημοκρατία έφερε εκπληκτική ευημερία. Το να βλέπουμε 2-3 συγκριτικούς πίνακες και να λέμε πως η χώρα οδεύει προς την καταστροφή είναι ανόητο και κουτό.
Νομίζω Kensai ότι επανερχόμαστε στο θέμα της καλύτερης δυνατής λύσης. Μήπως τελικά οι διεκδικητές της εξουσίας είναι ακόμη χειρότεροι; Επίσης διαφωνώ με το ότι οι Σουηδοί δεν είναι ικανοποιημένοι από τη χώρα τους.
Ακριβώς! Όπως και να'χει το πράγμα, οι εκλογές (και οι πρώτοι μήνες μετά) θα δείξουν...
Δημοσίευση σχολίου