Flat Tax

Κάθε χρόνο η φοροδιαφυγή στην χώρα μας αυξάνεται και είναι φυσικό. Οι άνθρωποι θέλουν να δρέπουν τους καρπούς της εργασίας ή της περιουσίας τους. Όταν οι κυβέρνηση κάνει επιδρομή στα πορτοφόλια τους ψάχνουν να βρουν τρόπους να προστατέψουν τα εισοδήματα τους. Οι υψηλοί φόροι δρουν ως αντικίνητρο για την παραγωγή περισσότερου πλούτου ή την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και ως κίνητρο για μη-εισφορά τους από τους φορολογούμενους. Όταν φορολογεί τα υψηλότερα εισοδήματα –αυτά που είναι πάνω από 1.950 ευρώ/μήνα- με 40% (πριν πέντε χρόνια ήταν 45%, για κάθε ευρώ που κερδίζουν τους παίρνει σχεδόν το μισό), τότε αυτοί οι πολίτες, σαν την μικρή κόκκινη κλώσα του παραμυθιού, παύουν να παράγουν «ψωμί» ή να συνεισφέρουν. Ο φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων αυτήν την στιγμή είναι 35% -ο υψηλότερος στην Ευρώπη-, λένε ότι θα τον κατεβάσουν στο 25% αλλά και πάλι δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικός.

Μια λύση θα ήταν ο Flat Tax. Αντικαθιστά τους κλιμακωτούς συντελεστές φορολογίας με έναν ενιαίο χαμηλό συντελεστή (οι πολίτες που έχουν χαμηλό εισόδημα δεν φορολογούνται). Έτσι όχι μόνο μειώνεται δραστικά η γραφειοκρατία αλλά επιβραβεύεται και η επιχειρηματικότητα εφόσον οι άνθρωποι μπορούν να κρατήσουν μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά που κερδίζουν. (Γιατί να ρισκάρεις σε επενδύσεις ή να δουλέψεις περισσότερο όταν το κέρδος, σε σχέση με αυτά που χάνεις, είναι οριακό;)

Κάτω από ένα τέτοιο φορολογικό σύστημα το ποσοστό των εσόδων του Κράτους από τα υψηλότερα εισοδήματα τείνει να αυξάνεται εφόσον δίνει ώθηση στην Οικονομία και κίνητρα για μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα (μικρότερος φόρος σε περισσότερα κέρδη = μεγαλύτερα έσοδα για το Κράτος) και από την άλλη κάνει λιγότερο ελκυστική την φοροδιαφυγή.

Περισσότερες επενδύσεις σημαίνει περισσότερες δουλειές και άρα λιγότερη ανεργία.

Πηγές:
Why the case for a flat-tax is irresistible.
The flat-tax revolution
Flat Tax - ένα paper από το Adam Smith Institute.