Γιατι το να σιχαινεσαι την θανατικη ποινη δεν φτανει

λιγα λογια περι διακρισης μεταξυ προσωπικου γουστου και σοβαρων επιχειρηματων

Μολις συνειδητοποιησα οτι ενας λογος που δεν μας καταλαβαινουν πολλοι ειναι οτι δεν βλεπουν την διαφορα προσωπικου γουστου και γενικων αρχων. Ας πουμε οταν λεμε το κρατος πρεπει να (μη) ζηταει απο τους πολιτες να πραττουν το Χ, δεν φτανει να πουμε οτι αυτο μας αρεσει. Πρεπει να εξηγησουμε γιατι αυτο ειναι και το σωστο!

Παραδειγμα η θανατικη ποινη.
Ειναι μια πρακτικη που εξασκειται σε αρκετα κρατη. Προσωπικα την σιχαινομαι. Βρισκω την ιδεα ενος κρατους που δολοφονει τους πολιτες του απαισια. Ειναι φρικτη η σκεψη οτι η ιατρικη επιστημη, στο θαυμασιο επιπεδο που εχει φτασει χαρη σε τοσες ζωες αφιερωμενες στην ερευνα, μπορει να χρησιμοποιηθει για να αφαιρει ζωες αντι να σωζει. Αλλα αυτο δεν φτανει. Για να ζητουμε την καταργηση της, πρεπει να εξηγησουμε τι ζημιες προκαλει, ποια δικαιωματα των ανθρωπων καταπαταει κτλ Ακομα δεν ειμαι εντελως πεπεισμενος ας πουμε οτι η θανατικη ποινη αποτελει και παραβιαση των ανθρωπινων δικαιωματων, ουτε μπορω ευκολα να ισχυριστω οτι όποιο κρατος την εξασκει ειναι εγκληματικο.
Βλεπουμε εδω, οτι αλλο πραγμα μου αρεσει, άλλο ομως κρινω οτι ειναι ξεκαθαρα και αντικειμενικα αποδεδειγμενο ως σωστο. Άλλο πραγμα θα μου αρεσε να ζητω απο το κρατος να κανει, και αλλο δεχομαι αντικειμενικα οτι πρεπει να κανει.

Αλλο παραδειγμα η αλληλεγγυη, ο ανθρωπισμος. Εδω εχουμε ενα αναποδο παραδειγμα. Δεν σιχαινομαι τον ανθρωπισμο. Ισα ισα, προσωπικα ειμαι αρκετα μεγαλος οπαδος της φιλανθρωπιας (μεχρι ηλιθιοτητας ισως). Εχει να κανει με την ανατροφη μου? Με την χριστιανικη κουλτουρα? Με τα γονιδια μου? Αδιαφορο. Αυτο που ξερω ειναι οτι κανεις δεν ειναι υποχρεωμενος να σκεφτεται σαν εμενα. Το οτι μου αρεσει οι ανθρωποι να φροντιζουν για το καλο των αλλων, δεν σημαινει σε καμμια περιπτωση οτι δικαιουμαι να ζητω απο το κρατος να το επιβαλλει αυτο σε ολους τους ανθρωπους. Αν καποιος δεν θελει να βοηθαει τον γειτονα του, ειναι δικαιωμα του και εγω δεν μπορω να τον εμποδισω. Ετσι εδω βλεπουμε οτι πάλι αλλο πραγμα θα μου αρεσε να γινεται στον κοσμο, και αλλο πραγμα βρισκω οτι πρεπει αντικειμενικα να επιβληθει στον κοσμο.

Γενικα πιστευω σε καθε ζητημα πρεπει να προσπαθουμε να βλεπουμε τον κοσμο λες και ειμαστε ενας αδιαφορος εξωγηινος. Τι δικαιωματα εχουν οι Α εναντιον των Β σε αυτον τον μικρο πλανητη Γη? Τι μπορουν να απαιτουν οι Α απο ενα δικαιο κρατος? Τι μπορουν να επιβαλλουν στους Β?

Μερικοι αυτο το λενε ψυχρη λογικη ή δεν ξερω τι αλλο. Για μενα ειναι η μονη αντικειμενικη λογικη...