Πόλεμος ή μεταρρύθμιση; Ισλάμ και δυση, ομηροι των άκρων

"Tα πάντα ρει" βροντοφωναζε καποτε ο Ηράκλειτος στην προμουσουλμανική Ανατολή. Δηλαδή όλα κυλούν, ολα περνουν, ολα αλλάζουν. Σ΄ αυτόν τον χαοτικό κόσμο η μονη πραγματική αλήθεια υποψιαζομαι πως ειναι τούτη εδω: πως ολα ανατρεπονται, αποσυντιθενται, τιποτα δε μενει ιδιο στους αιωνες.

Εχουμε λοιπον σημερα εναν πολιτισμο που με την πρωτη ματια εχει ξεμεινει χιλια χρονια πισω απο την πολιτισμενη ανθρωποτητα. Το Ισλαμ με τους νομους εναντια στις γυναικες, τα βασανιστηρια, το ρατσισμο του, την ξεροκεφαλια του. Πολλοι πρόθυμοι εχθροι σπευδουν να πετροβολησουν πρωτοι πρωτοι ολοκληρο το λεγομενο ισλαμικο πολιτισμο και να ξεθαψουν τα τσεκουρια του πολεμου εναντια σε οτιδηποτε μυριζει απο μακρια ημισεληνο και τα σχετικα. Τα προσφατα γεγονοτα παρολο το σοκ που προκαλεσαν στην πραγματικοτητα δεν εθεσαν νεα ζητηματα στην τρεχουσα συζητηση για το ρολο του Ισλαμ, ουτε και κλονισαν καποια απο τα κυριαρχα ρευματα που την τροφοδοτουν.


Σε κάποιο βαθμο μαλιστα τα τελευταια συμβαντα υποτιθεται οτι αυτοεπιβεβαιωσαν τις πιο ακραιες ιδεολογίες. Ετσι για τους φανατικους αντιισλαμιστες της δυσης και για τους ακομα πιο φανατικους ισλαμιστες της ανατολης ενα καρτουν (και μαλιστα χαλκευμενο οπως αποδειχθηκε) ειναι αιτια πολεμου. Θα μπορουσε να δικιολογησει εκατο τρομοκρατικα χτυπηματα σε κατοικημενες περιοχες της δυσης και αλλα τοσα αεροπορικά πλήγματα σε εξισου κατοικημενες περιοχες της καθυστερημενης ανατολης. Φυσικα κανεις απο τους ακραιους καθε πλευρας δεν προκειται να ρωτησει τους κατοικους των σχετικων περιοχων αν θελουν να δωσουν τα κεφαλια τους για τον υπερτατο σκοπο. Αρκουνται να σπερνουν τα μικρα τους ζιζανια στην κοινη γνωμη ανατολής και δυσης, και κατοπιν πεφτουν για υπνο με ησυχη τη συνειδηση τους :Επιτελεσαν το θεικό ή κοσμικο τους καθηκον απεναντι στην ανθρωποτητα. Στο μεταξυ σύγχρονες βομβες και old time classic ανθρωποβομβες συνεχιζουν να πιανουν χιλιαδες αθωους στον υπνο...

Αλλα ολοι εμεις, οι υπολοιποι, οσοι θεωρουμε τις παραπανω αποψεις καθαρες ανοησιες, οσοι με λιγα λογια προσπαθουμε να κρατησουμε ακεραια τη λογικη μας σ αυτην την παραλογη εποχη τι λυσεις μπορουμε να βρουμε;

Η βαση,το θεμελιο που στηριζει την θρησκευτικη βια στην παρουσα της μορφη και κατα συνεπεια τις αντιδραστικες ιδεολογιες που φυτρωνουν απο τη ριζα της ειναι μια: η καθυστερηση του Ισλάμ που προερχεται ομως οχι απο καποιο δομικο σφάλμα της κουλτουρας (αν εξαιρεσουμε τον θρησκευτικο πυρηνα, αλλα και η δυτικη κουλτουρα καπως ετσι μορφοποιηθηκε) μα απο την επικρατηση των πιο οπισθοδρομικων θρησκευτικων ρευματων στις χωρες της ανατολης, που αναχαιτησε τις πιο προοδευτικες πτυχες του Ισλαμ.

Απο δω τι συμπερασμα βγαζουμε; Οτι το Ισλαμ αντιθετα με τα λεγομενα των νεοσυντηρητικων δεν ειναι ενα ομοιογενες αμεταλλαχτο κραμα καθυστερησης και μισαλλοδοξιας, ειναι ενας ζωντανος οργανισμος,πεδιο ισχυρων αντιφασεων και διαφορετικων αλληλεπιδρωντων κινηματων. Ο Αβαταρ εριξε μια πρωτη αχτιδα φωτος σ αυτο που θα μπορουσαμε να αποκαλεσουμε φιλελευθερο Ισλαμ.

Στη Δανία, την πιο πολυσυζητημενη χωρα τις τελευταιες μερες θα περιμενε κανεις οτι το μουσουλμανικο στοιχειο θα εβραζε απο οργη εναντια στους βλασφημους πρωτοστατωντας στις συγκρουσεις δυσης και ανατολης. Τα πραγματα ομως δεν ειναι ετσι ή τουλαχιστο δεν ειναι μονο ετσι. Οπως μαθευτηκε προσφατα μετριοποθεις μουσουλμανοι συνασπιζονται γυρω απο τη δανικη κυβερνηση εναντια στους φονταμενταλιστες ιμαμηδες και οργανωνουν δικτυα μουσουλμανων πολιτων κατα της καταπιεσης των γυναικων και της τυρρανιας των φανατικων ιερεων. Ο πακιστανος φοιτητης Χαντι Καν, ηγετικο στελεχος της ενωσης πακιστανων φοιτητων στη Δανια δηλωνει : "δε χρειαζομαστε ιμαμηδες στην Δανια..".

Φυσικα αυτα τα γεγονοτα ειναι ακομα περιορισμενα. Υποδηλωνουν ομως οτι παραλληλα με την κλιμακωση της κρισης, νεες δυναμεις αρχιζουν να συνειδητοποιουνται στο πολιτικο και "πολιτισμικο" σκηνικο, δυναμεις που μπορουν και πρεπει να στηριχτουν ενεργα απο τη δυση στον αγωνα της εναντια στην καθυστερημενη πτυχη του Ισλαμ.

Απο στρατηγικης αποψεως θεωρω οτι αυτος ειναι ο μοναδικος τροπος για να δουμε ενα ποθητο τελος στην κριση.Η ανοδος μιας Τριτης Δυναμης στην καρδια του Ισλαμ, θα χτισει ενα συμπαγες φραγμα αναμεσα στη δυση και τους φονταμενταλιστες, θα κλονισει την εμπιστοσυνη των μαζων στους ηγετες τους, θα εξαναγκασει τους φανατικους καθε πλευρας να παλεψουν σκληρα για να αποδειξουν οτι "εχουν δικιο". Απο ιστορικης σκοπιας το τελος μιας θρησκειας δεν κρυβοταν παρα στην αρνηση της. Οι χριστιανικοι διωγμοι απο τους ανωτερους πολιτιστικα Ρωμαιους δεν βλαψαν την χριστιανοσυνη στο παραμικρο μπροστα στο κακο που της εκανε ο ταλαντουχος κυριος Λουθηρος. Τελος απο ηθικης σκοπιας (για οσους τη θεωρουν σημαντικη) ειναι σαφως ορθοτερη μια ενδομουσουλμανικη συγκρουση για θεματα που αφορουν το Ισλαμ απ΄ οτι η επιλογη των διαρκων ξενων επεμβασεων στις ισλαμικες χωρες.

Η ανατολη προς το παρον προσφερει ενα μικρο αλλα αυξανομενο ανθρωπινο δυναμικο που μπορει να ανακαλυψει τα αντιστοιχα των δυτικων αξιων στον κοσμο του ισλαμ και να τα αφυπνισει για μια ακομα φορα. Η δυση απο την αλλη μπορει και πρεπει να προσφερει τους πορους στα ατομα, τις ομαδες, τα κινηματα που ειναι προθυμα να το κανουν. Ισως εδω και τωρα, στην καρδια του θρησκευτικου σκοτους να μπορουμε να προετοιμασουμε μια μουσουλμανικη Μεταρρυθμιση.