Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006

Η μακρια πορεια προς τον πατο

Για οσους απο μας αναρωτιομασταν τι επαθε ο Γιωργος Παπανδρεου τον τελευταιο καιρο, εδω ειναι η απαντηση. Τι σας την εσπαγε στους κλασικους ΠΑΣΟΚους? Η υποκρισια?

ο απόμακρος -συνεστιακού τύπου- χαιρετισμός «φίλοι και φίλες» υποχώρησε υπέρ του παραδοσιακού «σύντροφοι και συντρόφισσες»

το θεατρινιστικο καραγκιοζιλικι?

Υψωσε τον τόνο της φωνής του στην πρόεδρο της Βουλής, χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι

η επιμονη να μιλανε με ορους που ηταν ηδη παρωχημενοι πριν 40 χρονια?

αντικατέστησε το αρκτικόλεξο ΠΑΣΟΚ απ' τη μεγάλη «Δημοκρατική Παράταξη», παγίωσε τον όρο «δεξιά» για τη Ν.Δ.

ο χαζοπαμφλεταριος οικονομικος λαϊκισμος που εστειλε την Ελλαδα στον πατο της ΕΕ?

Ο Γ. Παπανδρέου προχώρησε και στην ουσία κι η ομιλία του στην Αργολίδα θύμιζε το παλιό αριστερό ΠΑΣΟΚ: Επιτέθηκε στο κεφάλαιο και κάλεσε με πάθος τους εργαζόμενους να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα προβλήματά τους.

Τι να πω... κριμα... Αν και η ερωτηση ειναι φταινε οι ηγετες που κανουν τετοια πραγματα ή ο λαος που τους τα ζηταει? Τοσο δυσκολο ειναι να βρεθει ενας πραγματικος ηγετης που να ηγειται και να προχωραει την χωρα αντι να αγεται απο την καθυστερηση στην οποια βουλιαζουμε?

21 σχόλια:

J95 είπε...

Εντάξει εμένα απ' όλα αυτά μονο η υποκρισία μου τη σπάει, δηλαδή πού πας ρε... Γιωργάκη!

Στους Πασόκους βέβαια μου τη σπάει που είναι τόσο ηλίθιοι που κάθονται και τα πιστεύουν.

Και επιπλέον φαίνεται πως ένα "σύντροφοι" μετράει περισσότερο από μια ολοκληρωμένη πολιτική άποψη.

ΠΑΣΟΚ: το κόμμα του μικροαστού που νομίζει ότι με μια μερσεντέ θα γίνει άνθρωπος με στάτους.

Kensai είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Kensai είπε...

Τι να πεις ρε Σώτο,
ξέρεις και τη δικιά μου γνώμη για τους «σοσιαληστές» γενικότερα. Καταπληκτική ιδεολογία, ναι μαζί σας παιδιά, αλλά είναι οι ίδιοι ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ που δεν την εφαρμόζουν.

Ο Γιωργάκης αυτή τη στιγμή έχει καταλάβει ότι παρ'όλη τη λασπολογία που εκσφενδονίζει καθημερινά στην υπάρχουσα κυβέρνηση την επόμενη τετραετία η ΝΔ την έχει σχεδόν σίγουρη. Έτσι αλλάζει τροπάριο και κελαηδά σε νότες που ήταν γνωστές απ'τον πατέρα του.

Όχι ότι οι δε (ΝΔ) είναι αδιαφιλονίκητα καλύτεροι αλλά τουλάχιστον αποφεύγουν την φθηνή παρωχημένη συνθηματολογία που θυμίζει τις μεγάλες προεκλογικές εκστρατείες του '80.

Τουλάχιστον ας μην προσβάλουν τη νοημοσύνη μας τόσο απροκάλυπτα...

Roark είπε...

Εμένα και τα δύο κόμματα μου φαίνονται εξίσου λαϊκίστικα και υποκριτικά. Για κάθε δήλωση παλαιοπασοκισμού μπορώ να σου βρω μια δήλωση στελέχους της ΝΔ που να μην έχει καμία διαφορά από το ΚΚΕ ή τύπους σαν τον Έβερτ. Η προσπάθεια να ξεχωρίσει κανείς το ένα ή το άλλο από το ύφος του πολιτικού τους λόγου είναι αστεία.

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Ομολογώ ότι όταν ο ΓΠ κάλεσε τους Φιλελεύθερους για συνεργασία προεκλογικά είπα μέσα μου πως ήρθε επιτέλους ο καιρός να αλλάξει κάτι στον Ελληνικό πολιτικό βάλτο. Σκέφτηκα τότε πως ωρίμασε ο καιρός να απεγκλωβιστεί ο φιλελευθερισμός από το ‘μαντρύ’ του συντηρητισμού. Κι ότι μια συνεργασία μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και φιλελεύθερων (με κοινό τόπο τον πολιτικό φιλελευθερισμό) θα έφερνε τις ιδέες του φιλελευθερισμού στο προσκήνιο. Μετά βέβαια ήρθε η τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές με τα ‘ο Λαός δεν ξεχνά...’ και κάπως φοβήθηκα πάλι. Περίμενα όμως ότι ο ΓΠ θα έφτανε μέχρι του σημείο να διαλύσει και το ΠΑΣΟΚ για να φτιάξει κάτι καινούριο. Αυτό που έγινε όμως ήταν το ΠΑΣΟΚ να παραμένει ‘ενωμένο-δυνατό’ και ο ΓΠ να αφομοιώνεται πλήρως στο κατεστημένο των παλιο-σοσιαλιστών. Κρίμα.
Χωρίς να μειωθεί καθόλου ο σεβασμός μου προς τους κ. Μάνο και Ανδριανόπουλο, και αναγνωρίζοντας ακόμη την τόλμη των κινήσεών τους, πιστεύω πια ότι δεν υπάρχει ελπίδα στη συνεργασία τους με το ΓΠ. Και θα ήθελα κι εγώ, όπως ο κ. Μάνος, να υπήρχε ένα κόμμα που να μπορούσα κι εγώ κάποτε να ψηφίσω. Και, παραφράζοντας τον Τζίμη Πανούση, να δει επιτέλους ο κόσμος ότι άλλο συντηρητικός, άλλο φιλελεύθερος κι άλλο σοσιαλιστής.

Ανδρέας είπε...

Το πιο θλιβερό στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως το συγκεκριμένο ύφος πουλάει. Όσο ήταν μετριοπαθής και ανανεωτής, οι στατιστικές τον καταράκωναν. Τώρα που υιοθέτησε αυτό το βλακώδες εριστικό και επιθετικό ύφος ανεβαίνει η δημοτικότητά του.
Το πρόβλημα με τον ΓΑΠ είναι πως δεν έχει τη στόφα του πατέρα του, πατέρα του που μπορούμε να τον κατηγορούμε για πολλά πράγματα, όχι όμως και πως δεν είχε την ικανότητα να "ζυμώνει" τα πλήθη και να κατευθύνει τις εξελίξεις. Ενώ λοιπόν φάνηκε να έρχεται με όλη την καλή διάθεση για μεταρυθμίσεις και ανανέωση, δεν έχει τη δυνατότητα να περνάει απόψεις και αναγκάζεται τώρα προφανώς κάτω από εσωκομματικές πιέσεις να υιοθετήσει παλιές τεχνικές που ξυπνούν ευχάριστες αναμνήσεις σε κάποιους γηρασμένους έλληνες ψηφοφόρους.
Η κατάσταση είναι ψιλοσκατά. Από τη μια, ένα εκλογικό σώμα ταλαιπωρημένο και σε σύγχυση και απο την άλλη πολιτικοί, που ενδιαφέρονται κυρίως για το πόσο ανεβοκατέβηκε η δημοτικότητα τους την περασμένη εβδομάδα, και που αδυνατούν να βγάλουν τους πολίτες από το αδιέξοδο.

Kensai είπε...

Η ελληνική πολιτική πραγματικότητα είναι τόσο πολωμένη που μόνο αν διασπασθεί κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα υπάρχει ελπίδα να δούμε έναν τρίτο παίκτη ν'αγκαλιάζει τους φιλελεύθερους.

Αλλά αυτό δε φαίνεται να προβλέπεται στην υπάρχουσα πορεία. Ο Παπανδρέου βέβαια ίσως το κάνει αν ξαναχάσει τις εκλογές το 2008. Δεν θα έχει τίποτα να χάσει από κει και πέρα, στο κάτω κάτω «δικό του» είναι το κόμμα.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το Σαρηγιαννίδη. Αυτή η κίνηση έκρυβε πολλές ελπίδες αλλά -όπως πάντα- επικράτησε στο τέλος ο μικροκομματισμός.
Φαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ καταφέρνει να αντλεί ψήφους με τις φωνές και τους τσαμπουκάδες. Το πιο αστείο είναι ότι ο Παπανδρέου ,ο ορισμός του μετριοπαθούς πολιτικού, αναγκάζεται να υποδυθεί το ρόλο του "σκληρού" της Βουλής, μου θυμίζει κάτι παλιές ταινίες με το Φούντα -δε βράζει το αίμα στις φλέβες σας ρε;-. Και όλα αυτά γιατί ο κόσμος πρέπει να δει και λίγο τραμπουκισμό για να ασχοληθεί με την πολιτική.
Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία είναι πολύ ανώριμη για ριζοσπαστικές και ουσιαστικές αλλαγές στο χώρο της πολιτικής. Κρατήστε λοιπόν το Ράμπο και τον Κλιντ Ίστγουντ. Ευτυχώς που οι βουλευτές μας είναι και γέροι γιατί αλλιώς μπορεί να έπεφτε και κορεάτικο ξύλο ,έτσι για να μας μάθουν και στο εξωτερικό.

Ανώνυμος είπε...

Ωπα παιδιά, χάνουμε την ουσία...

Δεν είναι τα καραγκιοζιλίκια του ΓΑΠ, οι χαρές της "Ε" γιατί παίρνει τα πάνω της η "μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη" (λες και οι άλλες είναι μη "Δημοκρατικές" ) με αποτέλεσμα να ξανασκάνε τα χαμόγελα στα χείλη των επιτηδείων που επί 20 και βάλε συναπτά έτη άρμεγαν αυτή την ταλαίπωρη χώρα με τη βοήθεια των "χρήσιμων ηλίθιων" που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν μην ξανάρθει η "Δεξιά" η οποία βέβαια σαν πολιτικοιδεολογική πρόταση λόγω των ανομιών της και της αστείρευτης ρητορικής του Ανδρέα όντως έχει μπει -όπως θυμούνται οι παλαιότεροι στην έκφραση- στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Όπως δεν είναι το ότι η "νέα διακυβέρνηση" δίνει την εντύπωση γκαφατζήδων οι οποίοι είναι ικανοί να πάνε να γλιστρήσουν πάνω στη μόνη μπανανόφλουδα που μπορεί να υπάρχει στη μέση ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου.

Είναι το ότι δεν έχει καταφέρει να έχει φωνή η Ελλάδα των νέων ανθρώπων, νέων στην ψυχή και στις ιδέες, είναι το ότι μια ολόκληρη γενεά ανθρώπων οι οποίοι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν πρέπει να περάσουν από την προκρούστεια εμπάθεια του ΔΙΚΑΤΣΑ ακόμα και εάν έρχονται από σχολές που τα Ελληνικά πανεπιστήμια τις βλέπουν με το κιάλι, είναι που ότι ενώ η Αθήνα μοιάζει με μεγαλοχώρι, (τάχω γράψει και εγώ και άλλοι εκλεκτοί φίλοι εδώ πέρα) επιμένουμε απλά να ελέγχουμε το ύψος και το μέγεθος ενώ η έννοια των ζωνων και της χωροταξίας μας είναι άγνωστη, και ας έχουν ήδη τσιμεντοποιηθεί οι αιγιαλοί και τα βουνά, είναι το ότι η επιστημονική έρευνα έχει μείνει πίσω γιατί πέντε καθηγητάδες δεν θέλουν τον ανταγωνισμό της γνώσης, είναι το ότι η μισή Ελλάδα είναι όμηρη της άλλης μισής και κανείς ακόμα δεν έχει σηκωθεί να πει τα πράγματα με το όνομα του ενώ τα παλιοκάναλα με το συνεχή βομβαρδισμό λαϊφστάϊλ και τσιφτετελιών, υποκριτικά και συνεχώς παρουσιαζόμενης -ad nauseam- από χορτασμένους και βολεμένους δημοσιογράφους της υπαρκτής μιζέριας των πενόμενων συνταξιούχων που οι ίδιες οι προηγούμενες "δημοκρατικές κυβερνήσεις" εξαθλίωσαν, πολυλογίας που βαπτίζεται δημοκρατικός διάλογος, θάβουν τα πραγματικά κοινωνικά αιτήματα, είναι το ότι πράγματα που είναι αντικείμενο απλής λογικής κάπου αλλού, εδώ περιπίπτουν σε μια μαύρη τρύπα ιδεοληπτικής στρέβλωσης…

Και αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Και είναι πιθανόν η τωρινή κυβέρνηση δικαίως ή αδίκως να καταρρέυσει. Μήπως όμως για τους υπόλοιπους ήρθε η ώρα να μετακομίσουμε; Έτσι κι' αλλοιώς δεν έχουμε ΟΛΟΙ μας ακούσει τη φράση "αν δε σου αρέσει η Ελλάδα γιατι δε φέυγεις";

Ε λοιπόν το σκέφτομαι...

Roark είπε...

Καλά κάνεις και το σκέφτεσαι, και όσο πιο γρήγορα το αποφασίσεις τόσο το καλύτερο για σένα.

Kensai είπε...

Βασικά εμένα δε θα μ'ενδιέφερε να φύγω. Θα προτιμούσα απλά να βγάλω στην επιφάνεια τους άχρηστους, ηλίθιους, φυγόπονους, παράνομους, κλπ ώστε να είναι ΑΥΤΟΙ που να φύγουν! Να γίνω ένα είδος "κοινωνικού whistleblower". Αυτός ο ιστοτόπος μετράει ως ένα καλό πρώτο βήμα... ποιός μας ακούει είναι το θέμα!

Ανώνυμος είπε...

Αν θες να φύγεις φύγε. Εντάξει μην περιμένεις 10 εκατομμύρια Έλληνες και μη να πράξουν ομοίως, αυτονόητο το γιατί. Βέβαια μην περιμένεις ότι αλλού θα βρεις τον παράδεισο ,παράδεισος δεν υπάρχει. Τώρα όσο για την πολιτική στην Ελλάδα δυστυχώς ο κόσμος δείχνει να νοσταλγεί τις γροθιές στο τραπέζι. Μου θυμίζουν όλα αυτά την κριτική που είχε δεχτεί ο Σημίτης για την εξωτερική πολιτική του ,όπου συγκρινόμενος με τον Αντρέα υστερούσε -κατά του ΠΑΣΟΚους- γιατί λέει δεν μπορούσε να επιβληθεί με την ίδια σκληρότητα. Συμπέρασμα το προφίλ του μετριοπαθούς πολιτικού δεν πιάνει ακόμη στην Ελλάδα. Εδώ ακούμε ακόμη hard rock

S G είπε...

"Και επιπλέον φαίνεται πως ένα "σύντροφοι" μετράει περισσότερο από μια ολοκληρωμένη πολιτική άποψη.

ΠΑΣΟΚ: το κόμμα του μικροαστού που νομίζει ότι με μια μερσεντέ θα γίνει άνθρωπος με στάτους."

εγω απορω λιγο σε ποιον πιανουν αυτα. Δηλαδη σιγουρα υπαρχουν καποια ατομα που γουσταρουν ακομα τετοιες λιγδιαρικες συμπεριφορες, αλλα δεν υπαρχουν ακομα περισσοτεροι που τις αποστρεφονται? Τι παει να κανει το ΠΑΣΟΚ, να χασει εντελως οτι στηριξη εχει απο τους ατικους πληθυσμους μονο και μονο για να αρεσει ο ΓΑΠ σε μερικους λερες παλαιοΠΑΣΟΚους?
Μαλλον εχει δικιο ο Σπασικλας, σημα αδυναμιας ειναι αυτη η στροφη.

ροαρκ αν και δεν τα παρακολουθω τοοοσο δεν νομιζω οτι στελεχος της ΝΔ μιαλει για δεξιες και αριστερες ή οτι αποκαλει κανεναν "συντροφο"

ΥΓ παρακαλω να παψουν οι αντιπατριωτικες προτροπες προς τους Ελληνες να ξενιτευτουν :-) και ποιος θα μεινει στην Ελλαδα να παιζει κανα κομπολοϊ και να κανει απεργιες τοτε?

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, να το ξαναδούμε λίγο το πράγμα:

Ισως ο Καραμανλής να ξαναβγεί στις επόμενες εκλογές και ίσως, λέω ίσως να γίνει τέτοια συμφορά που οι μη-Πασόκ να πούνε "Μωρέ ας ψήφιζα ΠΑΣΟΚ και ας μου κοβόταν το χέρι" Ισως και πάλι ίσως...

Με βάση όμως όπως το κατα πως έχουν τα πράγματα μια πρόωρη επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία (την οπόια η ΝΔ με την ανικανότητα της φαίνεται λες και την απεργάζεται) θα σήμαινε ότι ένα κόμμα βαρυνόμενο με πάμπολλες ανομίες, ένα κόμμα που δεν έχει μετανοήσει για τις άπειρες στρεβλώσεις, ηθικές, κοινωνικές, οικονομικές, που κληροδότησε στη χώρα, ένα κόμμα που ποτέ δεν μετανόησε και ας ομολόγησε ότι "...'εγιναν λάθη", αυτό το κόμμα θα επιστρέφει λοιπόν νικητής και τροπαιούχος, άσπιλο και άμωμο για κύριος οίδε πόσο χρονικό διάστημα.

Και φυσικά ξεχάστε ιδιωτικές πρωτοβουλίες, ερευνητικά κέντρα, κοινωνίες της γνώσης, της πληροφορίας και δε συμμαζεύεται. Φανταστείτε μόνο το σαρδώνιο γέλωτα του κου Πρωτόπαπα, του κου Πάγκαλου και του κου Βενιζέλου, και όλων εκείνων που ενώ γνώριζαν οικονομικά έκαναν τη χώρα να είναι τελευταία σε όλα τα οικονομικά μεγέθη, εκείνων που ενώ υποτίθεται ότι δε θέλουν ιδιωτικά πανεπιστήμια στέλνουν τα παιδιά τους στα ιδιωτικά σχολεία και μετά βουρ για το εξωτερικό, σιγά μην αφήσουν τους βλαστούς τους να ανακατευτούν με την (κατ' αυτούς, να εξηγούμεθα) μούργα της νομικής,της ΑΣΟΕΕ και τρέχα γύρευε.

Σίγουρα το εξωτερικό δεν είναι παράδεισος αλλά ούτε και η Ελλάδα όπως τη ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Απλά, αν δε νοιαζόμαστε τους εαυτούς μας, φανταστείτε την Ελλάδα του 2010 και βάλε, και τα παιδιά σας (δεν έχω ) να πρέπει να μεγαλώσουν μέσα σε μια Ελλάδα που θα διολισθαίνει οπτικά και κοινωνικά προς την Ελλάδα του 1980 εφόσον βέβαια δεν θα έχει ούτε την πολυτέλεια νέων Ολυμπιακών για φτιασιδώματα, έστω και μισά και υπερτιμημένα σαν κι' αυτά που είδαμε πρόσφατα, ενώ τριγύρω μας (δε θα μας κάνουν τη χάρη να παραμείνουν για πάντα υποανάπτυκτοι ξέρετε) τα Τιρανα, Η πριστινα, το Βελιγράδι θα αποκτούν την εικόνα υπερσύχρονων αστικών κέντρων και εμείς ως συνήθως για κάθε χιλιόμετρο μετρό και νέων δρόμων και για κάθε νέο περίλαμπρο οικοδόμημα θα πρέπει να αντιπαλαίσουμε τη λυσσααλέα ορμεμφυτική αντίδραση απίθανων τριχωτων "περιοίκων" (είπαμε, οι Ολυμπιακοί περάσανε), ανησυχούντων, νοσουντων, οι οποίοι θα διαδηλώνουν ανάμεσα σε τόνους σκουπιδιών εφόσον το λαμόγιο που θα έχει αναλάβει την περάτωση των έργων της επεξεργασίας της λυματολάσπης και της νέας χωματερης θα΄έχει εξαφανιστεί με τα λεφτά στην Βραζιλία και ο ταλαίπωρος Δήμος Λιοσίων θα έχει κλείσει για νιοστή φορά τη χωματερή η οποία εκτός των άλλων θα έχει και πάλι ξεχειλίσει... .

Τι να λέμε τώρα...

Ανώνυμος είπε...

Είναι γεγονός ότι ο κόσμος στα τελευταία χρόνια ψηφίζει το λιγότερο κακό και όχι το πιο καλό κόμμα. Η ΝΔ έχει πραγματικά καταρρίψει κάθε ρεκόρ λάθος χειρισμών, ενώ το ΠΑΣΟΚ όλοι το ξέρουν τι λαμόγια έχει στις τάξεις του. Και στη μέση αυτή η έρημη η χώρα. Για αυτό επιμένω ότι ήρθε η ώρα για νέες πολιτικές δυνάμεις να βγουν μπροστά ,αχρωμάτιστες και αυστηρά τεχνοκρατικές για να ασχοληθούν και με κάτι άλλο πέρα από το γνωστό παιχνίδι των πολιτικών διενέξεων -παραλάβαμε καμμένη γη, σας αφιερώνωνω το έγγραφο δήλωσης μετανοίας και τέτοια ευτράπελα.
Αυτά βέβαια θα γίνουν όταν ο καθόλου αθώος ελληνικός λαός αποφασίσει να ψηφίσει και με κάποιο κίνητρο πιο ισχυρό από το ρουσφέτι.

Ανώνυμος είπε...

Ας μου επιτραπεί και πάλι μια παρέμβαση...

Το πρόβλημα εδώ είναι το ότι μια μεγάλη μερίδα (δεν γνωρίζω πόσοι αλλα είναι αρκετοί μάλλον) Ελλήνων πολιτών βρίσκονται σε - επιτρέψτε μου να εισάγω τον όρο- "κοινωνική ομηρία". Δηλαδή, ενώ και τα τυπικά αλλά και τα ουσιαστικά προσόντα έχουν να προσφέρουν στην όποια ανοικοδόμηση μπορεί να επιτευχθεί προς το καλύτερο, εν τούτοις, ένας συνδιασμός συμφερόντων, επικρατουσών ιδεοληψιών και καταστάσεων αναιρεί (nullifies θα ήταν η Αγγλική λέξη) τα όποια προσόντα ή / και δεξιότητες τους ή δεν τους δίνει ευκαιρίες να αναπτυχθούν.

Αυτή η κοινωνική ομηρία είναι πιστευω η μεγαλύτερη κατάρα και αδικία η οποία χρόοοονια τώρα διαπράττεται στην Ελλάδα. Του λές του άλλου βρε αδερφέ μπορούμε να το κάνουμε κι' αλλοιώς και καλύτερα, και εκείνος σου λέει όοοοοχι, έτσι τα βρήκαμε και έτσι θα τα αφήσουμε και όχι μόνον εγώ δεν θα κάνω τίποτα για να διορθώσω τα κακώς κείμενα αλλά θα σαμποτάρω με νόμους, προπαγάνδα, απεργίες, προπηλακισμούς, κλείσίματα δρόμων, κοινωνικούς εκβιασμούς οποιονδήποτε θα πάει να θίξει τα συμφέροντα μου, γιατι περι αυτού εν κατακλείδι πρόκειται.

Τα παραδείγματα παμπολλα, και δεν θα τα περιγράψω, απλά αν ήταν να γίνει ένα κόμμα, καλό θα ήταν να αποκληθεί ΚΑΚΟ, δηλαδή, Κόμμα Απελευθέρωσης των Κοινωνικων Ομήρων!!!

Και κάτι άλλο: Ο κος Καραμανλής αλλά πολλοί φοβούμαι και οι συν αυτώ, δεν κατάλαβαν ποιοί τους ψήφισαν, εκτός αν έχουν την αφέλεια να νομιζουν ότι ο κύριος όγκος των ψηφοφόρων τους είναι οι Δημόσιοι Υπάλληλοι και οι βολεμένοι εφόσον αυτούς κοιτάνε να μη δυσαρεστήσουν παλινωδούντες συνεχώς. Δεν έχουν -πολύ φοβούμαι -καν αντιληφθεί ότι εκτός από 2 εκατομμύρια βολεμένους οι οποίοι επί 20 χρόνια πίνουν νερό στο όνομα του Ανδρέα, υπάρχει και ένας ολόκληρος κόσμος ο οποίος είχε σαν μόνη απαίτηση ούτε να καταλάβει κάποια θέση στον σηπώμενο πλέον δημόσιο τομέα αλλά απλά να μπορεί να υπάρξει με αξιοπρρέπεια. Αυτός ο κόσμος (κοντά στα 2 εκατομμύρια) είναι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες, νέοι επιχειρηματίες σε δυναμικούς κλάδους, κλπ. Αυτοί είναι και οι "άστεγοι" της υπόθεσης οι οποίοι βρίσκονται σε αναβρασμό διότι αντί να τους δοθεί η δυνατότητα ανάπτυξης, βλέπουν ένα ασυγχρόνιστο θίασο ανεπίτρεπτα αδέξιων και μαθητευόμενων να μοιάζει με τον πρωτόπειρο πυγμάχο στο ρίνγκ που δεν καταλαβαίνει από που του έρχονται οι γρήγορες.

Και το τραγικό για τη ΝΔ είναι ότι δεν έχει μια γερή δεξαμενή αφιονισμένων οπαδών όπως επί δεκαετίες είχε η αντίπερα όχθη, αλλά ένα ετερόκλητο αριθμό ατόμων οι οποίοι ψήφισαν τον Κο Καραμανλή ακριβώς για να αλλάξει ορισμένα πράγματα και όχι απλά για να διαχειριστεί.

Όλοι αυτοί οι παραπάνω αποτελούν τη μαγιά που σε περίπτωση εμφάνισης ενός αξιόπιστου τρίτου πόλου μάλλον θα αποσχιστούν από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Τραγική ειρωνία αποτελεί το γεγονός ότι αυτοί οι άστεγοι και σε κοινωνική ομηρία τελούντες αποτελούν πιθανόν το αγνότερο και υγειέστερο τμήμα του Ελληνικού πληθυσμού εφόσον πιθανόν δεν είναι "παιδιά" κανενός αλλά υπεύθυνοι ενήλικες με σύγχρονες απαιτήσεις άπό την κοινωνία στην οποία ζούν και δραστηριοποιούνται...

Roark είπε...

Συμφωνώ σε πολλά με τον gm. Αυτό που δεν έχει καταλάβει μου φαίνεται η κυβέρνηση είναι ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων της δεν βολεμένοι μισθωτοί του δημοσίου αλλά ελεύθεροι επαγγελματίες. Αν δεν τους δώσει ένα όραμα ότι γίνονται προσπάθειες εξορθολισμού και απελευθέρωσης του στίβου της αγοράς που λειτουργούν θα τους χάσει. Όσο συντηρεί την απαράδεκτη, μη ανταποδοτική φορολογία και την ασφυκτική, δύσκαμπτη γραφειοκρατία θα φθείρεται χωρίς ελπίδα ανάκαμψης.

Οι τομές έπρεπε να έχουν γίνει πριν δυο χρόνια μήπως και προλάβαιναν να αποδώσουν. Αυτό ήταν το μύνημα των τελευταίων εκλογών. Σήμερα η κατάσταση μου φαίνεται μη αναστρέψιμη.

ultrasonic15 είπε...

Από τις παρατηρήσεις που έχει πιστεύω ιδιαίτερη αξία είναι μία του gm2263, όπου αναφέρει χοντρικά ότι:
“Η καρδιά των πραγμάτων δεν είναι ούτε το ένα – ούτε το άλλο (εννοώντας ότι αυτά είναι περίπου συμπτώματα).”
“[Η ουσία] Είναι το ότι δεν έχει καταφέρει να έχει φωνή η Ελλάδα των νέων ανθρώπων, νέων στην ψυχή και στις ιδέες, είναι το ότι μια ολόκληρη γενεά ανθρώπων οι οποίοι θέλουν και μπορούν να προσφέρουν πρέπει να περάσουν… [των παθών τον τάραχο]”

Αυτή είναι μία από τις ρίζες του όλου θέματος – η κυριότερη μάλλον. Είμαστε (ιδιαίτερα η ελλάδα) μια γερασμένη κοινωνία. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Μειωμένα αντανακλαστικά, οσφυοκαμψία, αρτηριοσκλήρυνση, χωρίς όραμα (δε συζητώ καν για ρεαλιστικό όραμα).
Το ίδιο είχε και το ποστ εδώ:
http://e-roosters.blogspot.com/2005/11/blog-post_11.html
με αφορμή ένα άρθρο
http://www.cpress.gr/article.php?art=10129
που αναφέρεται στο πόσο στρουθοκαμηλίστικη είναι η νοοτροπία που επικρατεί σ’ αυτή τη χώρα.
Ποιος ασχολείται – ενδιαφέρεται σοβαρά ότι ένα μεγάλο κομμάτι της δημιουργικότητας των νέων ανθρώπων πάει στράφι?
Με το να μη μικραίνει δραστικά το τέρας του δημοσίου, να δημιουργούνται συνεχώς νέοι δημόσιοι φορείς χωρίς αντικείμενο, με κοινά - αντικρουόμενα αντικείμενα (με κοινό πεδίο ευθύνης, με άλλα λόγια) συντηρείται η χαώδης. Και αυτό γιατί για να είναι ο άλλος ανώτερο κρατικό στέλεχος (π.χ. διευθυντής / τμηματάρχης) πρέπει να έχει κάτι να κάνει. Δεν έχει κάτι να κάνει? (που δεν έχει)
‘Θα φτιάξουμε εμείς έναν φορέα – δε χάλασε ο κόσμος’ είναι η απάντηση. Και θα τον πληρώνει Και την ίδια στιγμή που χτίζεται το τίποτα, υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι που είτε φεύγουν στο εξωτερικό να βρουν την υγειά τους (για να το ρίξω και στην περιπτωσιολογία: απ’ την παλιά μου παρέα είναι τουλάχιστον 3-4 που πήραν διαβατήριο και άντε γεια) ή τους δίνεται η δυνατότητα να παράξουν – συμμετάσχουν πολύ λίγο (απελπιστικά λίγο) στη δημιουργία πλούτου στη χώρα. Μόνο και μόνο για να μη διαταραχθούν οι θέσεις των στελεχών του δημοσίου ανθρώπων με κατά κανόνα άσχημη – μη δημιουργική, αντιπαραγωγική νοοτροπία και βγουν και πουν στους δρόμους:
“Και τι θα κάνουμε εμείς στα 45-50 μας? Έχουμε κατοχυρωμένα δικαιώματα και και και μπλα μπλα μπλα”
‘What about work?’ θα έπρεπε να είναι η απάντηση, αλλά η γερασμένη κοινωνία μας δεν έχει το σθένος να δει κατάματα τις αλήθειες.

Δε βλέπει ότι τα κατοχυρωμένα δικαιώματα ενός στρατού κρατικοδίαιτων μη παραγωγικών ανθρώπων είναι [ένας μόνο] παράγοντας που έχει ως ευθύ αποτέλεσμα το αδιέξοδο της δημιουργικότητας – της δημιουργικότητας ιδιαίτερα των νέων. Τις καινοτομίες δεν τις περιμένουν οι κοινωνίες από τους πενηντάρηδες που συνταξιοδοτούνται πρόωρα αλλά από το πλέον ζωντανό κύτταρό της – τους νέους. Αυτό το κύτταρο λοιπόν στην ελλάδα είναι ένα δευτερεύον, ενοχλητικό περίπου κομμάτι (και δεν είναι τυχαίο ότι είναι αριθμητικά μειοψηφία σε μια κοινωνία γερόντων) που ‘πρέπει να περιμένει τη σειρά του’.

Ανώνυμος είπε...

Μας ενοχλούν εξίσου το"Τσοβόλα δωστα όλα" το "Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους" η υποθεση Οτσαλάν, το γεγονός ότι μέχρι το 2000 η Αθήνα έμοιαζε με μεγαλοχώρι, μας ενοχλεί το ότι καποιος ο οποίος έφαγε ψωμί από την Αμερική και αυτός και τα παιδιά του, παντρεύτηκε Αμερικανίδα σύζυγο ήλθε εδώ πέρα και μας έκανε τον Αντιαμερικανό, μας ενοχλεί το γεγονός ότι έχουμε επί δεκαετίες τον πιό διεφθαρμένο, αντιπαραγωγικό και πιό αναιδώς συμπεριφερόμενο δημόσιο τομέα του δυτικού ημισφαιρίου, μας ενοχλεί η αισθητική της "μπεμβε" στο χωματόδρομο της δεκαετίας του 80, η ισοπέδωση των πάντων, μας ενοχλεί το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ δεν προτείνουν ΤΙΠΟΤΕ ενώ τοι ξέρετε ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πιεί ΚΑΙ το πικρό ποτήρι του Ασφαλιστικού, ΚΑΙ το πικρό ποτήρι της αξιολόγησης των Πανεπιστημιακών διδασκάλων οι οποίοι με φωτεινές εξαιρέσεις αρνουνται την αξιολόγηση λες και είναι υπεράνω όλων ενώ τα πανεπιστήμια μας είναι τα τελευταία στην Ευρώπη, και και και, και... ΄

Και το ξέρεις βαθειά μέσα σου ότι σε κάθε αλλη ευνομούμενη χώρα ο αριθμός των Δημοσίων υπαλλήλων θα ήταν ο μισός.

Αλλά προτιμάς να τα ξεχνάς. Κρίμα. Η αλλαγή σε αυτή τη χώρα δεν θα έλθει ούτε από τον "Μπαϊρακτάρη", ούτε από τον Γόνο του δήθεν "Αμερικανοφάγου". Θα έρθει απο τα χιλιάδες παιδάκια που βλέπουν τους πολιτικούς και αλλάζουν πεζοδρόμιο, (που είναι η λωτοφαγία του 80, αχ περασμένα μεγαλεία...), που δε βρίσκουν δουλειά επειδή "δεν θα γίνουμε Ιρλανδία" και τι θα γίνουμε δηλαδη βρε παιδιά, Μπουρκίνα Φάσο; Από όλους εκείνους που μπορούν να παράγουν πλούτο και όχι από εκείνους που απλά θέλουν να επικαρπιστουν τον πλούτο τον άλλων.

Επιτέλους, και οι μεν και οι δε, μας ζαλίσατε. Πέστε στον κόσμο την αλήθεια, πλέον δεν κάνετε μόνο κακό στον αντίπαλο σας (αν και η ΝΔ αυτοχειριάζεται από μόνη της δεν έχει ανάγκη κανέναν...), είναι η χώρα εκείνη που πληρώνει τις επιλογές σας και τα παιδιά σας εκείνα που θα σας καταριούνται.

Ήδη καταστρέψατε μια γενιά ανθρώπων, μη συνεχίζετε άλλο.

Τόσο απλα.

Roark είπε...

Η ταύτιση αυτής της σελίδας με την Νέα Δημοκρατία είναι τουλάχιστον αστεία!

Έχουμε κατ'επανάληψη επικρίνει την ΝΔ και έχουμε αναγωρίσει τα όποια θετικά στοιχεία διαθέτει το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ακριβώς πιστεύουμε ότι μας δίνει και τώρα το δικαίωμα της κριτικής του λαϊκισμού του ΓΑΠ.

Δεν μπορούμε να καθόμαστε κάθε φορά να εξηγούμε τα αυτονόητα...

Ο βασικός μας άξονας είναι φιλελεύθερες αρχές, με τις οποίες δεν ταυτίζεται κανένα σημερινό πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα. Όπου εκφράζονται στοιχεία της στο ΠΑΣΟΚ το λέμε, όπου εκφράζονται στην ΝΔ επίσης.

S G είπε...

μα αν ειναι δυνατον, πανω δεξια υπαρχει πεδιο αναζητησης, τυχαινει σχεδον ολα τα θεματα που αναφερεις νικο να τα εχουμε σχολιασει!

Μαλιστα ειδικα για τον ΓΑΠ αυτο που ειπε ο Γιωργος Σ. εκφραζει τους περισσοτερους μας:

"Ομολογώ ότι όταν ο ΓΠ κάλεσε τους Φιλελεύθερους για συνεργασία προεκλογικά είπα μέσα μου πως ήρθε επιτέλους ο καιρός να αλλάξει κάτι στον Ελληνικό πολιτικό βάλτο"

Δεν φταιμε εμεις που μας απαγοητευσε τωρα.

Γενικοτερα, το μπλογκ αυτο (οχι φορουμ) σχολιαζει οτιδηποτε κακο βλεπει χωρις ιδεολογικη τοποθετηση (οσο μπορουμε, ανθρωποι ειμαστε). Πες μας λοιπον ζομπι της τετραγωνης λογικης (οπως μας εχουν πει), αλλα οχι νεοδημοκρατες και σιγουρα οχι Ταλιμπαν!! (το επαρχιωτες δεν ξερω, ισως να ισχυει. Μενω τωρα σε πρωην πρωτευουσα, αλλα αρκετα μικρη πολη για γερμανικα δεδομενα. ισως ειναι οντως επαρχια...)

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock