Boycott Carrefour

Μια ιδιωτική εταιρία λιανεμπορίου έχει το δικαίωμα να επιλέγει τι προϊόντα θα πουλάει. Επίσης έχει το δικαίωμα να επιλέγει με όποια κριτήρια θέλει τα προϊόντα που πουλάει. Το Carrefour λοιπόν αποφάσισε ότι δεν θέλει να πουλάει προϊόντα από εταιρίες της Δανίας για δηλώσει την συμπαράστασή του στην ιερή αγανάκτηση κάποιων σκοταδιστών. Είναι όμως και μας δικαίωμά μας να μην ψωνίζουμε πλέον σε κανένα Carrefur και να καλέσουμε όλους όσους δεν συμμερίζονται τα ίδια πολιτικά κριτήρια επιλογής των προϊόντων τους να κάνουν το ίδιο!!

Μπορεί να έγινε για να φανεί αρεστή η εταιρία στον σκοταδιστικό φανατισμένο όχλο και σε όσους τον καθοδηγούν (όπως πχ οι συμβιβασμοί του Google στην κινεζική του έκδοση). Μπορεί, ακόμα χειρότερα, η απόσυρση έγινε υπό την απειλή χρήσης βίας από τους οπαδούς του μεσαίωνα ώστε να εξασφαλιστεί η επιβολή της θέλησής τους στην υπόλοιπη κοινωνία. Όπως και να έχει όμως, η απόφαση των Carrefur να αποσύρει τα δανέζικα προϊόντα λόγω των ισλαμοφασιστικών αντιδράσεων (και είμαι σίγουρος ότι την ίδια πρακτική έχουν εφαρμόσει κι άλλες εταιρίες) είναι απαράδεκτη και φασιστική. Διότι στερεί από τον Άραβα καταναλωτή την δυνατότητα της επιλογής αν θέλει ή όχι να μποϋκοτάρει τα δανέζικα προϊόντα. Και δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι όλοι οι Άραβες θα συμπεριφέρονταν έτσι.

Tο μποϋκοτάζ έχει στόχο να στείλει ένα πολιτικό μύνημα στη Δύση. Με τις τακτικές όμως που εφαρμόζονται το μύνημα δεν το στέλνουν οι μουσουλμάνοι πολίτες αλλά αυτοί χρησιμοποιούν την βία ή την απειλή της ως πολιτική και ιδεολογική τους έκφραση. Το μύνημα που τελικά στέλνεται δεν είναι η αγανάκτηση για μερικά σκίτσα, αλλά ότι ο φανατισμός και η βία των ακραίων ισλαμιστών υπονομεύει πολλά περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες από όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά, κρατώντας εγκλωβισμένες και ανίσχυρες τις όποιες φωνές λογικής, εκδημοκρατισμού ή ανοχής τολμούν να εμφανιστούν στις κοινωνίες τους.

Σε μια ελεύθερη κοινωνία δεν ψηφίζουμε απλά κάθε τέσσερα χρόνια. Αντίθετα ψηφίζουμε κάθε μέρα. Όι καταναλωτικές μας επιλογές είναι άπειρα μικρά καθημερινά δημοψηφίσματα που έχουν πολύ μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα από όση αντιλαμβανόμαστε και τελικά η αγορά αναδεικνύεται στην μήτρα της δημοκρατίας. Τουλάχιστον εδώ που μπορούμε, ως μια σχετικά ελεύθερη χώρα, ας δηλώσουμε έμπρακτα την αποδοκιμασία μας στις απαράδεκτες πρακτικές όσων μεταφέρουν τον θρησκευτικό φανατισμό στα ράφια των καταστημάτων αφαιρώντας την "ελευθερία της καταναλωτικής έκφρασης".