Ο κ. Βερέμης στη Βουλή

Νέο Άρθρο

Μπορεί οι καταληψίες φοιτητές να εγκατέλειψαν τα αμφιθέατρα για τις παραλίες, ο διάλογος όμως για τις μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον στο Κοινοβούλιο. Την περασμένη Τρίτη ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας καθηγητής κ. Θάνος Βερέμης ενημέρωσε την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για τις προτάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το προσχέδιο του επίμαχου νόμου για την ανώτατη εκπαίδευση.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η οικονομία μας στις συμπληγάδες

Νέο Άρθρο

Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης σαν ένας άλλος σύγχρονος Ιάσων προσπαθεί να περάσει την Αργώ, την Ελληνική οικονομία, από τις Συμπληγάδες Πέτρες. Το μυθικό στενό που σχημάτιζαν οι βράχοι των Συμπληγάδων ήταν αδιαπέραστο από την σφοδρή θαλασσοταραχή και τους δυνατούς και αντίστροφους ανέμους. Ένα τέτοιο παρόμοιο απροσπέλαστο πέρασμα προβάλλει σήμερα για την Ελληνική οικονομία. Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, επιχειρεί ο Γιώργος Αλογοσκούφης, μία ασφαλή διέλευση, καθιστώντας την σύγχρονη Αργώ, την οικονομία μας, όσο το δυνατόν πιο άτρωτη και ισχυρή.

Μολονότι το εγχείρημα είναι εξ αιτίας των αρχικών συνθηκών ιδιαίτερα επικίνδυνο για την θετική έκβαση του αποτελέσματος, παρ’ όλα αυτά κάτω από μία ολοκληρωμένη στρατηγική και έναν συγκροτημένο χειρισμό των στόχων και των εργαλείων της οικονομικής πολιτικής, θα ήταν δυνατόν η επιτυχής δρομολόγηση της Ελληνικής οικονομίας στην πορεία της αύξησης της παραγωγικότητας, της εκμετάλλευσης των δυναμικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων και της κατανίκησης των χρόνιων αδυναμιών και στρεβλώσεων που κυρίως παρήχθησαν από τον έλεγχο των αγορών από το κράτος, την γραφειοκρατία, τις συνδικαλιστικές ενώσεις και τον κομματικό ιμπεριαλισμό...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Μπορεί ο προληπτικός πόλεμος να είναι ηθικός;

Το ερώτημα υφίσταται από τότε που άνθρωποι πήραν τα όπλα για να πολεμήσουν άλλους ανθρώπους: ποια ηθικά κριτήρια πρέπει να ισχύουν ώστε ένας πόλεμος να μην παραβιάζει την αρχή ότι το να σκοτώνεις είναι ηθικώς μεμπτό;

Το debate συνεχίζεται έως τις μέρες μας. Οι ειδικοί αναφορικά με την ηθική, τον πόλεμο και τα συναφή παραμένουν διχασμένοι. Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση στο διεθνές δίκαιο (από τα ελάχιστα που έχω διαβάσει τουλάχιστον).

Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, μπορεί ο πόλεμος να αποτραπεί με το να συμβεί; Με άλλα λόγια, είναι ηθικό να κάνεις προληπτικό, όπως λέγεται, πόλεμο για να διατηρήσεις την ειρήνη; Κάποιοι θεωρούν ότι αυτό ισχύει και πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν ηθικά όρια. Γι' αυτούς ισχύει το "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Σύμφωνα με αυτούς πάντα, δεν μπορείς να διαπραγματευθείς με το κακό. Το κακό πρέπει να προληφθεί. Να νικηθεί με τη δύναμη των όπλων.

Ωστόσο, η φρίκη του πολέμου είναι κάτι που ποτέ δεν μπορείς να δικαιολογήσεις απέναντι στα θύματά του. Έτσι, πολλοί πιστεύουν ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα και εφιστούν την προσοχή στο γεγονός ότι ένας πόλεμος παραβιάζει το δικαίωμα των αμάχων στη ζωή και μπορεί πολύ εύκολα να καταλήξει σε γενοκτονία. Σύμφωνα με αυτούς, ο προληπτικός πόλεμος παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Το πιο σημαντικό παράδειγμα προληπτικού πολέμου αποτελεί, φυσικά, η εισβολή των Η.Π.Α. στο Ιράκ. Εκείνη την εποχή η νυν υπουργός εξωτερικών των Η.Π.Α. Κοντολίζα Ράϊς και σύμβουλος εθνικής ασφαλείας τότε δήλωνε:

We do not have the luxury of doing nothing

Από την άλλη πλευρά, διάφοροι επικριτές αμφισβητούσαν τη λογική καθώς και την ηθική του προληπτικού πολέμου. Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ δήλωνε ότι η επίθεση εναντίον μιας χώρας επειδή, απλώς και μόνον, υπάρχει η πιθανότητα να προβεί σε κάποια εχθρική ενέργεια δεν απείχε πολύ από τα επιχειρήματα του Χίτλερ κατά την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.

Πότε, λοιπόν, δικαιολογείται ο προληπτικός πόλεμος; Ή, μήπως, δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση; Επιπλέον, εάν υποθέσουμε ότι η πολιτική των Η.Π.Α. βρίσκει έρεισμα, τι θα σήμαινε αυτό για τον κόσμο μας σε περίπτωση που και άλλες χώρες ενστερνίζονταν αυτήν την πολιτική;

Ο φιλόσοφος Καντ υποστήριζε πως, όταν αξιολογούμε την ηθική μια απόφασης, το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι το τι θα συνέβαινε εάν όλοι οι υπόλοιποι έπρατταν με τον ίδιο τρόπο. Τι θα γινόταν στον κόσμο μας εάν ο προληπτικός πόλεμος αποτελούσε τον κανόνα και όλες οι χώρες θεωρούσαν δικαίωμά τους να ξεκινούν προληπτικούς πόλεμους ώστε, σύμφωνα με το σκεπτικό τους, να διαφυλάξουν την ειρήνη;

Γιατι να απαγορευεται ο τζογος?

Στην Βουλη των Αντιπροσωπων των ΗΠΑ συζητηθηκε η απαγορευση του διαδικτυακου τζογου. Σχετικα προσφατα ειχε γινει και στην Ελλαδα μια παρομοια κινηση. Ευτυχως το αμερικανικο συστημα ειναι πιο σοβαρο και δεν θα κινδυνευαν τα νετ καφε της χωρας με κατασχεσεις και συλληψεις καθε φορα που καποιος θα επαιζε Doom 3 στον νοικιασμενο ΗΥ του, οπως εγινε στην χωρα πανηγυρι που ονομαζουμε Ελλαδα*. Μαλιστα βρισκω αστειο το πως ξεκινησε η ιστορια στην Ελλαδα, με τα λεγομενα φρουτακια. Μιλαμε για ενα μηχανημα που στην Ισπανια υπαρχει σε πολλα μπαρ και στην Γερμανια υπαρχει ακομα και σε σουβλατζιδικα! Δεν ειδα να καταστρεφονται οι χωρες απο αυτο. Αλλα ακομα και αν καταστρεφοντουσαν, αυτο δεν ειναι επαρκης λογος απαγορευσης. Και το καπνισμα κανει τεραστια ζημια στις χωρες, αλλα δεν απαγορευεται.

Ετσι και παλι αναρωτιεμαι, ποιος ειναι ακριβως ο λογος να απαγορευουμε τον τζογο? Οι Ρεπουμπλικανοι φαινεται να μιλουν για "ηθικες αρχες". Αυτο ειναι προφανως ηλιθιο. Οι ηθικες αρχες της πλειονοτητας ή ακομα και ολων των πολιτων, δεν μπορει να χρησιμοποιουνται για να περιοριζουν τα ατομικα δικαιωματα εστω ενος. Αν εγω θελω να ξοδεψω ολα τα λεφτα μου στο καζινο ειναι δικαιωμα μου. Το κρατος δεν μπορει να με προστατευει απο τις συνεπειες των ελευθερων και πληροφορημενων επιλογων μου!

Καποιοι εδω ισως μιλησουν για υποχρεωσεις απεναντι στην οικογενεια του τζογαδορου. Και με αυτο διαφωνω. Κανενας νομος δεν υποχρεωνει εναν ανθρωπο να αναζητει δουλεια για να ζησει την οικογενεια του. Γιατι θα πρεπει λοιπον να του απαγορευουμε να ξοδευει τους καρπους της δουλειας του οπως γουσταρει? Αν επιτρεπεται να ειμαι φτωχος λογω ανεργιας, σιγουρα πρεπει να επιτρεπεται να ειμαι φτωχος λογω σπαταλης! Το κρατος που θελει να προστατεψει την οικογενεια του τζογαδορου φυσικα μπορει να το κανει, οπως θα προστατευε ας πουμε την οικογενεια ενος ανθρωπου που αυτοκτονησε.

Καποιοι ισως πουν οτι στην Ελλαδα πρεπει να απαγορευεται επειδη περισσοτεροι ανθρωποι θελουν να τζογαρουν. Αυτο και αν ειναι παρανοϊκη σκεψη! Φανταστειτε να απαγορευαμε πχ τον γυρο στην Ελλαδα, επειδη περισσοτεροι ανθρωποι τον τρωνε αποτι σε αλλες χωρες! Εγω ειχα την εντυπωση οτι μια απαγορευση ειναι χειροτερη, οσο περισσοτερους ανθρωπους ενοχλει! Η επιθυμια των Ελληνων για τζογο, σιγουρα πρεπει να σπρωχνει τους αντιπροσωπους τους προς την δημιουργια πολλων διαφορετικων τροπων τζογου, οχι προς την απαγορευση. Να σημειωσω εδω οτι η απαγορευση οδηγει παντα στο να ελεγχεται ο τζογος απο μαφιες, αρα στην αυξηση του οργανωμενου εγκληματος και στην απωλεια φορολογικων εσοδων. Να μην μιλησω για την απωλεια τουρισμου, σε μια χωρα που θα μπορουσε να φιλοξενει το Λας Βεγκας ή Μακαο της Ευρωπης. Και βεβαια σημερα ουτως ή αλλως η απαγορευση του τζογου ειναι πολυ δυσκολη οταν ο καθενας με ενα μοντεμ και μια πιστωτικη καρτα μπορει να στοιχηματιζει τεραστια ποσα.

Καταληγω λοιπον, οτι οπως και με τα ναρκωτικα (μαλλον περισσοτερο απο αυτα, γιατι καποια ναρκωτικα ισως προκαλουν επιθετικη συμπεριφορα ενω ο τζογος οχι), το κρατος δεν εχει δικαιωμα να επεμβαινει. Καθε επιθυμια απαγορευσης του τζογου μου φαινεται σημερα μη ρεαλιστικη αλλα και αφανταστα πουριτανικη και πατερναλιστικη...

*η γελοιοτητα και υποκρισια του ελληνικου κρατους φαινεται οχι μονο απο το ποσο ηλιθια ψηφισε εναν γελοιο νομο κατα ολων των ηλεκτρονικων παιχνιδιων υπο το κρατος πανικου, αλλα και στο οτι παραλληλα με τις δρακοντιες απαγορευσεις προς τους ιδιωτες, μια κρατικη εταιρεια οχι μονο ανεχεται τον τζογο, οχι μονο τον προωθει, αλλα και τον διαφημιζει με μια απο τις ακριβοτερες διαφημιστικες εκστρατειες στην χωρα: μιλω βεβαια για τον ΟΠΑΠ και το Στοιχημα. Στο Μουνντιαλ και μονο το Στοιχημα ρουφηξε περιπου 440 εκ. ευρω!

Ιεροί παραλογισμοί

Νέο Άρθρο

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ δεν είχα καμιά διάθεση να ξανασχοληθώ με τον κ. Χριστόδουλο. Πολύ περισσότερο που ο κ. Μανώλης Βασιλάκης συνέθεσε έναν ογκώδη τόμο 666 σελίδων, με τίτλο «H μάστιγα του Θεού», όπου, με αξιοθαύμαστη υπομονή, συγκέντρωσε όλα τα στοιχεία για τον βίο και πολιτεία του Μακαριότατου, και παραθέτει πλήθος κείμενά του, που δίνουν όλο το μέγεθος των κοσμοθεωριών του.

Ομως, ένα νεότερο πόνημά του Αρχιεπισκόπου (που εκφωνήθηκε στα «Παύλεια» Βέροιας και δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Εκκλησίας, 28.6.06), αποτελεί - νομίζω κορυφαίο αριστούργημα του κατηχητικού λόγου του. Και αξίζει να γίνει γνωστό σε ακόμα πλατύτερους κύκλους...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Πληροφορική στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις

Νέο Άρθρο

Είναι γεγονός ότι στη χώρα μας έννοιες όπως η ανταγωνιστικότητα, η υψηλή παραγωγικότητα, η προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων και η επιχειρηματικότητα μόλις τα τελευταία λίγα χρόνια κατόρθωσαν να ξεφύγουν από το «απαγορευμένο» λεξιλόγιο. Για ποικίλους πολιτικούς κυρίως λόγους, το επιχειρείν ταυτίστηκε τεχνηέντως με αρνητικές έννοιες όπως η «πλουτοκρατία», η «εξαπάτηση», η «εκμετάλλευση».

Για τους ίδιους λόγους, στη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών δεν επελέγησαν πολιτικές που ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλων και εύρωστων επιχειρήσεων. Κόντρα στις διεθνείς πρακτικές, υιοθετήθηκαν πολιτικές αλλά και ένα θεσμικό πλαίσιο που οδήγησε στην ανάπτυξη πολύ μεγάλου πλήθους, πολύ μικρών και κατά τεκμήριο αδύναμων επιχειρήσεων...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Άγνωστες αγορεύσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου περί «επικρατούσας θρησκείας»...

Από το βιβλίο: Μανώλης Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού, εκδόσεις ΓΝΩΣΕΙΣ, σελίδες 666.

Πρόλογος του συγγραφέα

«Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία». Αυτό το ιδεολόγημα το ακούμε επί μία ολόκληρη (δεύτερη) επταετία από τα χείλη του υπηρέτη της πρώτης Χριστόδουλου. Ή με δικά του λόγια διατυπωμένο, «για να είσαι Έλληνας προϋπόθεση είναι να είσαι χριστιανός ορθόδοξος». Στα αντίστοιχα κεφάλαια θα έχομε την ευκαιρία να σχολιάσομε όλα τα ιδεολογήματα του Αρχιεπισκόπου και των ομοϊδεατών του. Εδώ σημειώνομε μόνον ότι ο «ελληνοχριστιανισμός» μετά το 1974 μεταμφιέστηκε σε «ελληνορθοδοξία» και το 1998 απέκτησε ενιαία εκπροσώπηση και δυναμική πολιτική ηγεσία: τον Χριστόδουλο, που οχυρωμένος πίσω από την «επικρατούσα θρησκεία» εγείρει συνεχώς απαιτήσεις έναντι της πολιτείας, εν ονόματι πάντα της «Κιβωτού του έθνους».

Επέλεξα, αντί άλλου προλόγου, να παραθέσω τις απόψεις του Ελευθερίου Βενιζέλου για τα μείζονα θέματα που θέτουν όλα αυτά τα χρόνια ο Χριστόδουλος, η διοικούσα ιεραρχία, οι οπαδοί και οι ομοϊδεάτες τους. Πηγή είναι τα Εστενογραφημένα Πρακτικά της Β΄ Συντακτικής των Κρητών Συνελεύσεως1, Συνεδριάσεις Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 1906 και ιδιαίτερα εκείνη της 28ης Οκτωβρίου. Ο πληρεξούσιος Σφακίων Ι. Λεκανίδης είχε προτείνει στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος να τεθεί ότι «επίσημος θρησκεία» είναι η Ανατολική Ορθόδοξη, εκτοξεύοντας την κατηγορία ότι το σχέδιο διαπνέεται από υλισμό και θρησκευτική αδιαφορία ή και εχθρότητα προς την Εκκλησία. Η πρότασή του υποστηρίχθηκε με ενθουσιασμό από πολλούς πληρεξουσίους,2 με κυρίαρχο επιχείρημα την ευγνωμοσύνη προς την «Κιβωτό»...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Μαθηματική απόδειξη της ύπαρξης του Υπέρτατου Όντος

Νέο Άρθρο

Η παρούσα εργασία κάνει μια προσπάθεια να αποδείξει την ύπαρξη του Υπέρτατου Όντος χρησιμοποιώντας μαθηματικά. Για το σκοπό αυτό παρουσιάζεται ένα μαθηματικό μοντέλο βασισμένο στην Αριστοτελική μεσότητα της αρετής και εφαρμόζεται για να παραστήσει τα λάθη που γίνονται από λογικά όντα όπως τους ανθρώπους. Το μοντέλο αυτό αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας και μοναδικής θέσης με εξωπραγματικές ιδιότητες που μπορούν να καταχωρηθούν μόνο σε μια Υπέρτατη Ύπαρξη. Η μαθηματική ανάλυση δείχνει ότι ο τρόπος αυτός πιθανώς να είναι ο καλύτερος τρόπος να γίνει κατανοητή η ανωτερότητα του Υπέρτατου Όντος...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Διαχείριση Κρίσεων - Crisis Management: Είναι οι επιχειρήσεις έτοιμες για τα απρόοπτα ;

Νέο Άρθρο

Το γεγονός της τρομοκρατικής επίθεσης στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης ήταν η αφορμή για την επαναδιαπραγμάτευση ή ακόμη και τη δημιουργία νέων μεθόδων και πρακτικών από πλευράς διαχείρισης-διοίκησης πολύπλοκων συστημάτων αλλά και καταστάσεων. Αυτές οι μέθοδοι υποστηρίζουν τους αποφασίζοντες (Decision Makers) να λαμβάνουν άμεσα σημαντικές αποφάσεις ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος εμφάνισης δυσάρεστων αποτελεσμάτων. Η Διαχείριση Κρίσεων (Crisis Management) ορίζεται ως η μεθοδολογία εκείνη που περιλαμβάνει συγκεκριμένο σχέδιο, οργάνωση, καθοδήγηση, και έλεγχο κατά την σημαντική περίοδο ακριβώς πρίν, κατά τη διάρκεια, και μετά από μία καταστροφή, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι τυχόν απώλειες των πόρων ενός οργανισμού από αυτή την καταστροφή και οι οποίοι (πόροι) θεωρούνται άκρως απαραίτητοι για την πλήρη επανόρθωση του οργανισμού αυτού. Κάθε γεγονός το οποίο δύναται να συγκεντρώσει το δημόσιο αρνητικό ενδιαφέρον σε μία επιχείρηση και να δημιουργήσει αρνητικές επιπτώσεις στη χρηματοοικονομική της κατάσταση, στις σχέσεις της με τους πελάτες της ή στη φήμη της ορίζεται ως κρίση. Στη Διαχείριση Κρίσεων εμπλέκονται πολλά επίπεδα της επιχείρησης όπως η διεύθυνση περιβάλλοντος, η διεύθυνση υγιεινής και ασφάλειας, η διεύθυνση προσωπικού, οι δημόσιες σχέσεις, το τμήμα μάρκετιν, το νομικό τμήμα κ.α...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Απόψεις για τη βελτίωση της ανώτατης παιδείας

Νέο Άρθρο

Ο διάλογος για την παιδεία πρέπει να αρχίσει από μηδενική βάση όπως εύστοχα είπε σε ένα κανάλι μια φοιτήτρια πριν λίγες εβδομάδες.

Μηδενική βάση σημαίνει να ορισθεί τι είναι παιδεία με τρόπο που να εξασφαλίζει την ανάπτυξη υγιούς σκέψης ώστε να υπάρχει κάλυψη τόσο του εκπαιδευτικού όσο και του ιδρύματος ως προς τη σωστή χρήση της γνώσης και να δημιουργούνται πρότυπα και προϋποθέσεις για τη δόμηση μιας ενάρετης κοινωνίας. Έχουμε άφθονο υλικό (π. χ., [1], [2], [3] ) για να στοιχειοθετηθούν τέτοιες βασικές αρχές και πρότυπα καθώς και συγκεκριμένες προτάσεις.[4]

Οι βασικές αρχές είναι απαραίτητες για να είναι το τοπίο ξεκάθαρο (όχι «θολά νερά, «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», κλπ.) ώστε να υπάρχει όραμα και προοπτική στη σωστή κατεύθυνση και να έχει η ανάπτυξη της παιδείας μια σταθερά ανοδική εξέλιξη και πορεία. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο στο άρθρο 1, δεν αποσαφηνίζει ούτε τι είναι παιδεία ούτε τι είναι ορθή χρήση της γνώσης οι έννοιες που χρησιμοποιεί π.χ. δικαιοσύνη, δημοκρατία είναι μετέωρες και το πιο σημαντικό αποφεύγει να χρησιμοποιήσει τι λέξη αρετή που είναι το πιο σημαντικό θεμέλιο μετά την ανάπτυξη ορθής σκέψης [4] από την παιδεία...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Περι γυμνισμου και γυμνοστηθισμου

Μια μικρη απορια μια που ειναι καλοκαιρι.
Καθε φορα που παω στην παραλια εδω στην Ισπανια εχω την εντυπωση οτι περισσοτερες γυναικες κυκλοφορουν γυμνοστηθες παρα καλυμμενες. Ειδικα αναμεσα στις 20-30 χρονες δεν πρεπει να υπαρχουν πολλες που φορανε το πανω κομματι του μπικινι τους*. Αλλα και 40χρονες και 50χρονες μαμαδες μπορει να πετυχεις γυμνοστηθες. Επειδη εχω καμποσα χρονια να παω σε γεματη ελληνικα παραλια (συνηθως ερχομαι σεπτεμβριο και παω σε ερημιες), πως ειναι η κατασταση ακριβως στην Ελλαδα?

α) ειναι νομιμος ο γυμνοστηθισμος? (βασικα θυμαμαι σε αρκετες παραλιες να απαγορευεται ο γυμνισμος. αλλα αλλο γυμνοστηθη αλλο γυμνη)

β) ειναι αποδεκτο να πας γυμνοστηθη σε μια μεγαλη παραλια με παιδακια γυρω γυρω?

Η προσωπικη μου αποψη φυσικα τεινει προς το: καντε οτι γουσταρετε. Δεν βλεπω γιατι οι γυναικες θα πρεπει να εχουν διαφορετικη μεταχειριση απο τους αντρες. Ομολογω οτι την πρωτη φορα που ειδα κοπελα γυμνοστηθη σε παραλια (ηταν και αδερφη ενος φιλου μου!) παραξενευτηκα καπως. Αλλα παραξενευομαστε απλα γιατι ειμαστε τοσο ασηνυθιστοι στο πιο φυσικο θεαμα του κοσμου. Φανταζομαι στην Σαουδικη Αραβια παραξενευονται και στο θεαμα ενος γυναικειου προσωπου μη καλυμενου με τσεμπερια. Εδω θυμαμαι ενα περιστατικο απο την ζωη του Ριτσαρντ Φαϋνμαν (Νομπελ φυσικης) που τον ειχε δει γυμνο μια καμαριερα σε ενα ξενοδοχειο στην Ιαπωνια. Ε αντι να αρχισει να ουρλιαζει, με απολυτη ευγενεια και χαλαροτητα του ειπε κατι σε στυλ: Φαινεστε απασχολημενος, θα επιστρεψω αργοτερα. Ο Φαϋνμαν ειχε εντυπωσιαστει απο αυτην την συμπεριφορα και θεωρουσε τους (πουριτανους) συμπατριωτες του εντελως απολιτιστους και καθυστερημενους.


τυπικη ισπανικη παραλια

Απο την αλλη δεν βλεπω μια ευθεια, συνεχη προοδο σε τετοια θεματα. Ισα ισα, νομιζω οι ευρωπαϊκες κοινωνιες εχουν αρχισει να γυριζουν προς τα πισω. Την δεκαετια του 80 οι Σουηδεζες ειχαν γινει φετιχ στα ελληνικα νησια, νομιζω κυριως της λογω απελευθερωσης τους. Δεν ντρεποντουσαν να κανουν μπανιο γυμνοστηθες, μιλουσαν πιο ανετα με αντρες κτλ Ε σημερα, στις ισπανικες παραλιες οι βορειοευρωπαιες γυναικες μου φαινονται ολο και πιο συντηρητικες, και 95% δεν ειναι γυμνοστηθες. Ισως εχει να κανει με το κινημα του φεμινισμου, που σημερα ειναι μαλλον εκτος μοδας?

Σε καθε περιπτωση χαιρομαι να βλεπω γυναικες ελευθερες να ντυνονται (ή ξεντυνονται) οπως γουσταρουν. Μονο που προτεινω καλη χρηση αντηλιακου. Δεν υπαρχει τιποτα χειροτερο απο ζαρωμενα γυναικεια στηθη...

ΥΓ
Οι καλυτερες παραλιες για γυμνοστηθισμο συμφωνα με το περιοδικο Φορμπς! Μια απο αυτες, η Παρανταϊς στην Μυκονο :-)


*θυμηθηκα την ατακα του Δημητρη (Ι95) που ελεγε οτι στην Ισπανια υπαρχει νομος για τις γυναικες να ειναι υποχρεωτικα γυμνοστηθες :-)

Ισραηλ - Λιβανος - Χεζμπολλαχ

Η ολη ιστορια στην Παλαιστινη για πολλους φαινεται να περιγραφεται με δυο ατακες του Ροτζερ Ουωτερς:

And the Germans killed the Jews, and the Jews killed the Arabs, and the Arabs killed the hostages, and that is the news. --Roger Waters "Amused to Death"

Σε ενα ακομα επεισοδιο μιας μακριας διαμαχης, η Χεζμπολαχ επιτιθεται σε Ισραηλινους στοχους, το Ισραηλ απαντα, ο Λιβανος* φλεγεται. Δεν θα μπω πολυ βαθια στο τι εγινε αυτην την φορα, υπαρχουν πρακτορεια ειδησεων που τα εξηγουν μια χαρα, ας πουμε το BBC.
(αποφυγετε βεβαια τα ελληνικα ΜΜΕ παση θυσια. Κινδυνος θανατος της κριτικης σας ικανοτητας). Ετσι κι αλλιως το μοτιβο ειναι παντα ιδιο: η Χεζμπολαχ εδω και πολλα χρονια ειναι κρατος εν κρατει στον Νοτιο Λιβανο. Ο λιβανεζικος στρατος, απλα εχει χασει τον ελεγχο ενος σημαντικου κομματιου της επικρατειας του. Αυτη η τρομοκρατικη οργανωση λοιπον με καθε τροπο δολοφονει Ισραηλινους και απειλει την ασφαλεια της χωρας, κρυβομενη παντα στον Λιβανο. Το Ισραηλ εχει ως παγια τακτικη αποτροπης, να τιμωρει τα πληγματα αυτα γρηγορα και με εξουθενωτικη ισχη. Προφανως εχοντας να κανει με τρομοκρατες, δεν μπορει απλα να βομβαρδισει τα αεροπλανα, τανκ τους και τα στρατοπεδα τους, γιατι ουσιαστικα δεν εχουν! Κρυβονται αναμεσα σε αμαχους, προκαλωντας ετσι συχνα τον θανατο αμαχων.

Αυτην την φορα η Χεζμπολαχ εκανε καποια πληγματα αυξημενης ισχυος (χτυπησε και πλοιο) που ανησυχησαν ιδιαιτερα το Ισραηλ. Η απαντηση? Αυτο που βλεπετε καθε μερα να γινεται...

Πριν κριτικαρετε τον ενα ή τον αλλο παικτη σε αυτη την ιστορια, θα διηγηθω μια αγαπημενη δικη μου ιστοριουλα:

Η αυτονομιστικη μακεντονστικη οργανωση "Λιμπερτατσιε Μακεντονσκο" εδω και 80 χρονια θεωρει οτι η απελευθερωση της Μακεδονιας απο την Ελλαδα ηταν ενα ιστορικο εγκλημα. Ολοι ξερουμε τις ιστοριες για την ελληνοβουλγαρικη διαμαχη, ολοι εχουμε διαβασει τα Μυστικα του Βαλτου. Ε οι λεβεντες της Λ.Μ. δεν τα εχουν ξεχασει!
Τα τελευταια 30 χρονια και χρηματοδοτουμενοι απο διαφορα κεντρα (οι κακες γλωσσες δειχνουν το δαχτυλο στους ανατολικους μας γειτονες) χτυπανε συνεχως αραιοκατοικημενες περιοχες της Μακεδονιας με ρωσικους πυραυλους. Τα τελευταια χρονια μαλιστα ο φανατισμος τους αυξανεται, το βεληνεκες των οπλων τους τους φαινεται να πλησιαζει την Θεσσαλονικη και σαν επιβραβευση αυτοι οι τρομοκρατες αποκτουν θεσεις στην βουλγαρικη κυβερνηση!

Τι ζητατε ως Ελληνες απο τον (Μακεδονα) πρωθυπουργο μας?

α) Να κατσει στα αυγα του. Η Μακεδονια πρεπει να ανεξαρτητοποιηθει, θελουν δεν θελουν οι κατοικοι.

β) Να παει στον ΟΗΕ, να περιμενει 12 μηνες, να παζαρεψει με τους διεφθαρμενους Ρωσους και Κινεζους, για να καταφερει καποτε ενα ψηφισμα, που οι τρομοκρατες απλα θα γραψουν στα παλιοτερα των υποδηματων τους και θα συνεχισουν να δολοφονουν οποιον Ελληνα πετυχουν.

γ) Να στειλει και το τελευταιο αεροπλανο μας και να αλλαξει τα φωτα σε αυτα τα τρομοκρατικα καθαρματα! Πολεμο ηθελαν, πολεμο θα εχουν!


Αυτα για αρχη. Δειτε και αλλες αποψεις στο θεωρειν

ΥΓ προσωπικα νομιζω οτι αν ο κοσμος πραγματικα νοιαζεται για την ειρηνη και οχι μονο για να το παιζει εκ του ασφαλους φιλειρηνικος, το σχεδιο Αναν-Μπλαιρ πρεπει να προσχωρησει. Διεθνης ειρηνευτικη δυναμη, με επαρκη οπλισμο, πρεπει να αναλαβει τον Νοτιο Λιβανο και να βαλει ταξη. Φτανει πια.


*θα ομολογησω οτι εχω ιδιαιτερη συμπαθεια στους Λιβανεζους, επειδη ειχα εναν Λιβανεζο γειτονα στην Αθηνα. Καλοι ανθρωποι και πολυ βασανισμενοι.

Η εκδίκηση του εγωισμού

Ο εγωισμός, με την έννοια του σεβασμού και της υπηρέτησης του ατόμου και όχι της «κοινωνίας» βγαίνει συνεχώς κερδισμένος από την εξέλιξη της τεχνολογίας, και ιδιαίτερα των δικτύων. Όσο κι αν αυτό ακούγεται αντιφατικό , είναι απολύτως αληθινό. Ο άνθρωπος και η ελεύθερη βούληση έχουν νόημα όταν υπάρχουν πολλές δυνατότητες ,όχι όταν υπάρχουν περιορισμοί - και οι περιορισμοί αίρονται μέσω της δικτύωσης των ανθρώπων με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

Ο άνθρωπος μπορεί πλέον , παρά τον οποιοδήποτε περιορισμό που μπορεί να του επιβάλλεται , να επικοινωνήσει με τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο μέσω του διαδικτύου.
Δεν έχει σημασία αν υπάρχει μόνο η κρατική τηλεόραση. Δεν έχει νόημα αν οι εφημερίδες είναι «διαπλεκόμενες».Γιατί δίνεται μέσω του δικτύου ελευθερία στην πρόσβαση στην ενημέρωση. Μπορείς να δεις τα νέα στο CNN , στο e-rooster ή στο al-jazeera. Μπορείς τέλος να τα δεις όλα και να επιλέξεις ποιο θα πιστέψεις.


Κι αυτό για τον οποιοδήποτε πολίτη είναι εξαιρετικά σημαντικό. Όμως δεν είναι το μόνο. Έχει επιπλέον τη δυνατότητα να συζητήσει , να ακούσει και να εκφράσει απόψεις . Και αυτές οι απόψεις συνήθως δεν περνούν από κάποια λογοκρισία ή από κάποια φίλτρα. Η Κίνα μαζί με μερικές ακόμα χώρες αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα. Και είναι ενδεικτικό ότι είναι οι χώρες εκείνες που φοβούνται την ελευθερία έκφρασης.

Θεωρώ ότι το internet φέρνει εκ των πραγμάτων την ελευθερία του λόγου. Δεν μπορώ να φανταστώ μια χώρα με 90% ανθρώπων συνδεδεμένων στο internet χωρίς γνώμη , χωρίς ελευθερία, χωρίς δημοκρατία. Γιατί το internet σημαίνει blogs , fora, συζήτηση και σύνθεση.

Μπορώ όμως να φανταστώ μια χώρα που αρνείται να μπει στο internet και ταυτοχρόνως θεωρεί ότι είναι πιο ενημερωμένη από όλους τους άλλους. Κι αυτό σίγουρα θα πρέπει να μας προβληματίσει για τη χώρα μας .Το να μην ενημερωνόμαστε σφαιρικά είναι σίγουρα άσχημο. Το ότι δεν θέλουμε να ενημερωνόμαστε σφαιρικά γιατί πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε ήδη , είναι ακόμη χειρότερο! Στο θέμα αυτό αναφέρεται και ο Πάσχος Μανδραβέλης εδώ .

Κι όμως αυτή η επικοινωνία , κατά τη γνώμη μου , δεν μετατρέπει στο ελάχιστο τους ανθρώπους από άτομα σε μάζες με όμοιες γνώμες. Αντίθετα προάγει τη διαφορετικότητα, ανέχεται τη διαφωνία, προωθεί την ανάπτυξη απόψεων.

Κι αν σκεφτούμε ότι το internet εκτός από χώρος ενημέρωσης , γίνεται σιγά σιγά και χώρος εμπορίου ίσως αποτελεί το πιο πετυχημένο αναρχικό φιλελεύθερο πείραμα που υπάρχει.

Η έλλειψη φυσικής υπόστασης αποτρέπει τα εγκλήματα κατά της ζωής .Και οι τεχνολογίες κωδικοποίησης και ασφάλειας αποτρέπουν κατά κανόνα τις κλοπές χρημάτων. Τα υπόλοιπα παραμένουν ελεύθερα στα άτομα – όχι σε κεντρικούς σχεδιασμούς, όχι σε κράτη ,όχι σε οργανώσεις. Και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.

Αθηνα - παραλιακη πολη

Η πολη με το μεγαλυτερο παραθαλασσιο μετωπο, χωρις παραλια!

Οπως εχουμε ξαναπει, ενα απο τα μεγαλυτερα λαθη στην σημερινη γενικη μορφη της Αθηνας ειναι για μενα η ελλειψη σωστης παραλιακης ζωνης. Οι περισσοτερες ευρωπαϊκες πολεις θα εδιναν τα παντα για μια παραθαλασσια θεση σαν της Αθηνας. Συνηθως αναγκαζονται να συμβιβαζονται με ομορφα ποταμια και ελευθερους χωρους διπλα σε αυτα (Βοννη, Ντυσελντορφ, Κολωνια, Στρασβουργο, Ρωμη, Λονδινο), ακομα και με τεχνητες παραλιες (Βιεννη, Παρισι, Βερολινο)! Οι λιγες πολεις που ειναι οντως πανω στην θαλασσα αξιοποιουν την θεση αυτην σαν πλεονεκτημα πρωτου μεγεθους. Το παραδειγμα της μεσογειακης Βαρκελωνης ειναι εδω εξαιρετικο, αλλα οχι το μονο. Στο Συδνεϋ η ακτη εχει χρησιμοποιηθει για θαυμασιο αρχιτεκτονικο αποτελεσμα, στην ΝΥ το υδατινο μετωπο της δινει μια αλλη λαμψη, το Σικαγο χρησιμοποιει επισης θαυμασια την παραλια για χωρο περιπατου. Ολες σχεδον οι παραθαλασσιες πολεις στον πολιτισμενο κοσμο επενδυουν πολλα για να εχουν μια ομορφη παραλια ανοιχτη σε ολους.


Βερολινο: παραλια και χαλαρωση σε μια πολη 4 εκ. ψυχων


Ακομα και στο Βανκουβερ, μια πολυ βορεια πολη, υπαρχει παραλια μεσα στην πολη! Στο Τοροντο επισης σεβονται το υδατινο μετωπο τους, ακομα και αν καμμια φορα χιονιζει :-)

Βασικα η μονη πολη που εχω επισκεφτει και χρησιμοποιει την παραλια της μονο για να ριχνει μπαζα, καταυλισμους τσιγγανων και ενιοτε και για κανα τσιμεντενιο γηπεδο, ειναι η Αθηνα! Καθε επισκεπτης που ερχεται στην πολη με ρωταει πως μπορουμε να παμε στην παραλια για ωραια βολτα και του λεω οτι κατι τετοιο ουσιαστικα δεν υπαρχει (εκτος αν τρεξεις 25 χμ μεχρι την Γλυφαδα). Οταν οι Γερμανοι επισκεπτες ενα απο τα πρωτα πραγματα που κανουν στην Βαρκελωνη, ακομα και στο καταχειμωνο ειναι να πανε στην Παραλια, στην Αθηνα απλα την παρατανε οσο πιο γρηγορα γινεται για κανα νησι!

Νομιζω ενας απο τους λογους για αυτην την απαραδεκτη κατασταση ειναι για μια ακομη φορα η ιδεοληψια και ο τοπικισμος/ΝΙΜΒΥισμος των Ελληνων. Για την μεν ιδεοληψια, κοιταξτε αυτο. Στο αρθρο ορθα επισημαινεται το χάλι της παραλιακης, αλλα ως υπευθυνος φαινεται να κατηγορειται ο... φιλελευθερισμος! Μα ποιος ειπε οτι ο φιλελευθερισμος ειναι εναντιος στα δημοσια παρκα? Μηπως η ΝΥ ας πουμε δεν εχει τρομερα μερη περιπατου, μηπως δεν εχει το Σεντραλ Παρκ? Ο φιλελευθερισμος και η λογικη ειναι αντιθετοι στην παρακμη που φερνει η αποκλειστικη χρηση και διαχειριση απο το δημοσιο. Αλλα το κλειδι ειναι εδω:

η εικόνα του [παραλιακου] μετώπου προσαρμόστηκε στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη ότι ένας δημόσιος χώρος για να έχει αξία πρέπει να προσπορίζει υλικά κέρδη

Δεν καταλαβαινω τι προβλημα εχει ο συγγραφεας (εκτος της μανιακης ιδεοληψιας εναντια στο κερδος). Αυτη η αντιληψη ειναι σωστη, αλλα δυστυχως ανεφαρμοστη στην Ελλαδα. Γιατι δεν σημαινει οτι ο χωρος πρεπει να ειναι κλειστος και με εισιτηρειο. Ο χωρος πρεπει να ειναι ανοιχτος σε ολους αλλα και ελκυστικος σε ολους, ολη μερα και νυχτα. Αυτο σημαινει οτι η παραλια πρεπει να ειναι καθαρη, προσεγμενη, να εχει αμμο, αλλα και καποια μπαρ, εστιατορια, χωρους αναψυχης. Ολα χρειαζονται! Για καποιον παρανοϊκο λογο στην Ελλαδα γεμιζουμε τα παραλιακα μπαρ και πληρωνουμε 7 ευρω για μια μπυρα, αλλα απο την αλλη επιμενουμε να τα απαγορευουμε και να τα σπρωχνουμε στην αυθαιρεσια! Αντιθετα στην Βαρκελωνη πχ, ο δημος νοικιαζει μερικα καλαισθητα ελαφρια κτισματα σε μπαρ και εστιατορια. Απο αυτα φυσικα λαμβανει και πορους για να συντηρει τον χωρο. Τα δημοσια παρκα αθηναϊκου στυλ, μιζερες ερημιες, παρατημενα και ξεχαρβαλωμενα δεν εξυπηρετουν κανεναν. Πρεπει να μαθουμε να συνδυαζουμε την ιδιωτικη πρωτοβουλια με την δημοσια χρηση ενος χωρου. Με μέτρο και σοβαροτητα, οχι με πληρεις απαγορευσεις που καταληγουν στην διαφθορα και στα αυθαιρετα.
Για επισκεπτες και ντοπιους, η παραλια θα πρεπει να ειναι ανοιχτη για κολυμπι, αθληση, περιπατο, αλλα και για ψυχαγωγια, γιορτες, μεγαλα γεγονοτα κτλ Αντιθετα στους Αθηναιους ειναι τοσο αγνωστη η εννοια του παρκου/δημοσιο χωρου ως χωρου διασκεδασης και αναψυχης που καποιος Αθηναιος με ρωτουσε τι χρειαζονται τα παρκα, εκτος απο πνευμονες πρασινου**!

Ο αλλος εχθρος της αποτελεσματικης δημοσιας χρησης του χωρου ειναι οι τοπικοι τυρρανισκοι. Ετσι πχ η κυβερνηση, υποκυπτωντας στις πιεσεις, σχεδιαζει να παραχωρησει μερος της παραλιακης στον Δημο Μοσχατου! Αν ειναι ποτε δυνατον, η παραλια της Αθηνας, ενας χωρος με υπερτοπικη αν οχι διεθνη σημασια* να δινεται σε εναν δημο με αστειους πορους και ακομα μικροτερο οραμα! Η παραλια της Αθηνας ανηκει σε ολους του Αθηναιους και πρεπει να διαχειριζεται προς οφελος ολων των Αθηναιων. Για μια ακομη φορα, νομιζω οτι πρεπει να υπαρχει ενας ενιαιος φορεας διαχειρισης ολων των ελευθερων χωρων της Αθηνας, με καποιο μεγαλο ολοκληρωμενο σχεδιο, οχι μπαλωματα απο δω κια πο κει απο τον... Δημο Μοσχατου! Και η παραλια μας πρεπει να γινει με μια εκτεταμενη παρμβαση, ενας τεραστιος περιπατος 30 χμ, με κατι για ολους. Θαλασσα, αμμουδια (τεχνητη οπου χρειαζεται), αλλα και χρησεις που να φερνουν κερδη και πορους για συντηρηση οπως μπαρ, εστιατορια, ξενοδοχεια.. Και βεβαια συνεχως ελευθερο χωρο για περιπατο, ρολλερς, ποδηλατα, τζογκινγκ κτλ Πως? Καπως ετσι δηλαδη:


η παραλια της Βαρκελωνης. Προσεξτε οτι ο ενας ουρανοξυστης που δημιουργηθηκε φερνει αρκετα κερδη για την συντηρηση ισως ολης της παραλιας. Τα κερδη απο τον αλλο πηγαινουν ας πουμε για αποσβεση της επενδυσης...


*οπως ειπα η παραλια μας ειναι απο τα λιγα οπλα μας για διεθνη χειμερινο τουρισμο Σαββατοκυριακου.
**ποσοι Αθηναιοι αραγε πανε σε καποιο παρκο μια καθημερινη? Σε καθε ευρωπαϊκη πολη τα παρκα ειναι γεματα νεους, συναυλιες, ζογκλερ, αθληση, ατομα που παιζουν μουσικη, τυμπανα, καποεϊρα. Στην Αθηνα ειναι απλα οι χωροι που πεταμε τα μπαζα και τους αστεγους...

Ναι μεν, αλλά...

Οι ισλαμοφασίστες τρομοκράτες έδειξαν για άλλη μια φορά το πρόσωπό τους, ανατινάζοντας 7 τραίνα στην ινδική επαρχία του Μουμπάι με 183 νεκρούς και 714 τραυματίες. Αν και οι δράστες δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί, η ίδια πρακτική δεν αφήνει και πολλά περιθώρια λάθους. Απόλυτα πιστοί σε αυτό που διακυρύσσουν σε όλους τους τόνους (αλλά όσο πιο δυνατά το λένε τόσο αρνούμαστε να το ακούσουμε) οι ισλαμοφασίστες χτύπησαν άλλο μια περιφεριακή κοινωνία του Ισλάμ, στην προσπάθειά τους να εξωτερικεύσουν και να γενικεύσουν την αντιπαράθεσή τους. Η σύγκρουσή τους είναι καθολική, με όλες τις μη-ισλαμικές κοινωνίες (και ακόμη περισσότερο τα όχι "αρκούντως" ισλαμικά στοιχεία εντός των ισλαμικών κοινωνιών).

Όπως πάντα λοιπόν, λυπούμαστε για τα θύματα αλλά:
-Οι ινδικές πολυεθνικές πίνουν το αίμα του Τρίτου κόσμου
-Οι Ινδοί ιμπεριαλιστές δολοφονούν τους λαούς
-Οι Ινδοί αφήνουν τον Τρίτο Κόσμο να πεινάει
-Τα ινδικά πετρελαϊκά συμφέροντα συντηρούν διεφθαρμένους δικτάτορες
-Ο ινδικός καπιταλισμός μας έχει πνίξει τις παγκόσμιες κουλτούρες με τα χαμηλής ποιότητας πολιτιστικά προϊόντα του
-Οι Ινδοί βρίσκονται πίσω από το Ισραήλ
-Συμπληρώστε τον κατάλογο ελεύθερα...

Ακούγονται λίγο γελοία ε; Επειδή λοιπόν οι Ινδοί δεν μπορούν τόσο εύκολα να κατηγορηθούν και αν ενταχθούν στις κυρίαρχες ιδεοληπτικές συλλογιστικές δικαιολόγησης του ισλαμοφασισμού, αυτό που παρατηρούμε είναι απλά η αφοπλιστική, υποκριτική σιωπή. Διότι όταν κάποιος υφίσταται το ακριβώς ίδιο χτύπημα, χωρίς να συνυπάρχουν όλες αυτές οι "αιτίες της τρομοκρατίας" (δηλαδή η εύσχημη δικαιολόγησή της), τότε μάλλον η συλλογιστική χωλαίνει και η παρατηρούμενη σιωπή δεν είναι τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια σωτηρίας των ιδεοληψιών, γιατί σίγουρα θα ξαναχρειαστούν στο μέλλον.

Είμαστε όλοι στόχοι!
Winning by default
Μπροστά στην ισλαμική απειλή

Save Africa from the bleeding hearts and artists!

O Αndrew Mwenda από την Ουγκάντα αναλύει, στους Times του Λονδίνου, τις καταστροφικές συνέπειες της βοήθειας προς τις αφρικανικές χώρες. Το μόνο που ταϊζει η βοήθεια είναι την διαφθορά, τονίζει. Αυτό που πετυχαίνει είναι να να κρατάει ζωντανές διεφθαρμένες και αντιδημοκρατικές κυβερνήσεις, που εξοβελίζουν την κοινωνία στην παρανομία και δημιουργούν την έκνομη κόλαση του περιέγραψε ο Hernando de Soto, αναστέλλοντας κάθε προοπτική ανάπτυξης. Παλαιότερα είχαμε αναφερθεί και στον Κενυάτη James Shikwati και τις παρόμοιες φωνές αγωνίες του. Οι πολιτικές σκοπιμότητες που σερβίρονται ως ευαισθησία τελικά αρρωσταίνουν την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Αν υπάρχει πραγματική διάθεση να βοηθηθεί η Αφρική, αυτό που χρειάζεται είναι ελεύθερο εμπόριο, παγκοσμιοποίηση και προσβάσιμες αγορές για τα προϊόντα της. Όχι υποκριτικές ελεημοσύνες που συντηρούν διεφθαρμένες εξουσίες και πνίγουν την εγχώριες αγορές τους.

Τι εξυπηρετεί σήμερα το άσυλο;

άρθρο 2 του Ν.1268/82
Παρ. 1: Η ακαδημαϊκή ελευθερία στη διδασκαλία και την έρευνα καθώς και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών κατοχυρώνεται στα Α.Ε.Ι.
Παρ. 4: Για την κατοχύρωση της ακαδημαϊκής ελευθέριας, της ελεύθερης επιστημονικής αναζήτησης και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, αναγνωρίζεται το Πανεπιστημιακό Άσυλο.

Τι μπορεί να σημαίνει η παράγραφος 1 του νόμου; Ότι μέσα στο πανεπιστήμιο μπορώ να ανταλλάσσω ελεύθερα ιδέες ("ελεύθερα", όπως το αντιλαμβάνομαι, σημαίνει "χωρίς να μπορεί κανείς να με εμποδίσει ή να με αναγκάσει να ανταλλάσσω ιδέες"). Αλλά τι καινούριο μας λέει αυτό; Μήπως αν με πιάσουν να ανταλλάσσω ιδέες εκτός του πανεπιστημίου μπορεί και να συλληφθώ; Και ότι μέσα στο πανεπιστήμιο μπορώ να δρω σαν ελεύθερος ακαδημαϊκός πολίτης και να επιδίδομαι σε έρευνα - επιστημονική αναζήτηση. Πρώτα πρώτα, το ότι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα λέγονται και ακαδημαϊκά ιδρύματα το ξέραμε. Δε χρειαζόταν να θεσπιστεί νόμος γι' αυτό. Όπως και το ότι στα πανεπιστήμια γίνεται επιστημονική αναζήτηση. Γι' αυτό λέγονται πανεπιστήμια. Αλλά προς τι όλη αυτή η αγωνιώδης "κατοχύρωση" της ελευθερίας ειδικά μέσα στο χώρο αυτό; Μήπως αν επιδίδομαι σε επιστημονική αναζήτηση εκτός πανεπιστημίου (αν μελετάω ή ερευνώ, πχ, στο σπίτι μου, σεβόμενος κάθε ατομικό δικαίωμα των υπολοίπων) μπορεί να έρθει κανείς και να με μπαγλαρώσει; Αν ναι, να μας το πουν οι νομοθέτες να το ξέρουμε, να τους ευχαριστήσουμε που μας δίνουν κι ένα χώρο να δρούμε ελεύθερα.

Με λίγα λόγια, το πρώτο πράγμα που δεν καταλαβαίνω, είναι γιατί σε ένα δημοκρατικό κράτος που σέβεται και προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών του χρειάζεται να κατοχυρωθεί η ακαδημαϊκή ελευθερία, η ελεύθερη επιστημονική αναζήτηση και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, ειδικά για ένα συγκεκριμένο χώρο.

Αλλά και πάλι, πες "δε βαριέσαι, η παράγραφος αυτή δε μας αφαιρεί κανένα δικαίωμα, απλά επιβεβαιώνει τα αυτονόητα". Ακόμα κι έτσι, όμως, δεν καταλαβαίνω με ποιο τρόπο το Πανεπιστημιακό Άσυλο (βλ. παράγραφο 4) βοηθάει στην τήρηση και την προστασία αυτών των ελευθεριών. Αν ο ίδιος νόμος δηλώνει ρητά (παράγραφος 1) ότι καθιερώνονται οι αναφερόμενες ελευθερίες, από ποιον ακριβώς τις προστατεύει ο νομοθέτης με το άσυλο; Από τον εαυτό του; Από την κυβέρνηση; Δηλαδή πώς σκέφτηκε ο νομοθέτης; "Τους κατοχυρώνουμε δυο πράγματα, αλλά επειδή μπορεί να έρθει άλλη κυβέρνηση να τα παραβιάσει ας τα προστατεύσουμε και λίγο παραπάνω"; Μα αν μια κυβέρνηση παραβιάζει τους νόμους και δε σέβεται τις ελευθερίες των πολιτών της, τα πράγματα πάνε πολύ πιο μακριά από την καταπάτηση της ακαδημαϊκής ελευθερίας.

Συζητούσαμε το θέμα με κάποιους φίλους και αναφέρθηκε το εξής παράδειγμα: η κατοχή ναρκωτικών απαγορεύεται και αν κάποιος καθηγητής ιατρικής κάνει έρευνα πάνω στα ναρκωτικά, το άσυλο τον προστατεύει από τη σύλληψη. Δε θα το πάω στο ότι, κατά τη γνώμη μου, τα ναρκωτικά θα έπρεπε να είναι ελεύθερα. Αλλά, ακόμα κι έτσι, γιατί να μην υπάρχει κατοχυρωμένη με νόμο δυνατότητα στους καθηγητές ιατρικής να κάνουν έρευνα πάνω στα ναρκωτικά; Αν θεσπιζόταν τέτοιος νόμος, τι πρόβλημα θα υπήρχε αν έφτανε ο εισαγγελέας μέχρι το εργαστήριο του καθηγητή και διαπίστωνε ότι ο καθηγητής κάνει όντως έρευνα στα πλαίσια του νόμου (και ότι δεν έχει τα ναρκωτικά για να τα πουλάει πχ); Δηλαδή ποιος ο λόγος να "επιτρέψουμε" την έρευνα πάνω στα ναρκωτικά μέσω ... ασύλου;

Άποψή μου είναι ότι τέτοιες "προνομιακές" ελευθερίες, δε μας χρειάζονται. Θα ήθελα μια κοινωνία ελεύθερη παντού και ελεύθερη για όλους, όχι μια κοινωνία περιορισμών με προνομιακές νησίδες ελευθερίας. Παρά τις καλές (;) του προθέσεις, ο συγκεκριμένος νόμος κατέληξε να προστατεύει τα αντίθετα από αυτά που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται και ... κατοχυρώνει.

Ο Μπαμπούλας του Νεοφιλελευθερισμού

Νέο Άρθρο

«Σε μπελάδες δεν μας βάζουν τα πράγματα που δεν γνωρίζουμε.Σε μπελάδες μας βάζουν εκείνα που δεν γνωρίζουμε σωστά.»
-Artemius Ward-

Τίποτε δεν στοιχειώνει περισσότερο τις πολιτικές συζητήσεις στη χώρα μας όσο ο μπαμπούλας του νεοφιλελευθερισμού. Από τους ημιμαθείς συνδικαλιστές μέχρι τους βαριεστημένους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, όλοι νιώθουν ότι «φυλάσσουν Θερμοπύλες» απέναντι στην επέλαση των βάρβαρων και ανεξέλεγκτων δυνάμεων των παγκοσμιοποιημένων καπιταλιστικών αγορών που απειλούν στο διάβα τους να αφανίσουν το κοινωνικό κράτος, την εθνική κουλτούρα, την ορθόδοξη πίστη και τις εθνικές μας ιδιαιτερότητες- όπως η παραπαιδεία και ο φραπέ(ς)...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Από την ομάδα blanco

Ένα σημαντικό θέμα που άπτεται της αστικής γεωγραφίας και θέτει η επικαιρότητα είναι η προοπτική και οι συζητήσεις που διεξάγονται τελευταία για την ανέγερση νέων σταδίων/γηπέδων στην Αθήνα. Δεδομένου του ρόλου που ανέκαθεν διαδραμάτιζαν οι αθλητικοί χώροι στην ζωή μιας πόλης αλλά και του πλήθους των πολεοδομικών επιταγών που συνδέονται με το θέμα(αναπλάσεις, χάραξη νέων δρόμων, αξιοποίηση περιβάλλοντα χώρου), οφείλουμε όλοι να το σκεφτούμε λίγο συνολικότερα.

Με ιδιαίτερο σκεπτικισμό διαβάζουμε , για παράδειγμα, ότι πρόκειται στην Αθήνα, σ’εκείνο ή σ’άλλο μέρος, να μεταφερθούν, έτσι άκριτα, αρχιτεκτονικά πρότυπα που ακολουθήθηκαν για να λειτουργήσουν σε άλλες πόλεις, υπό άλλες συνθήκες και προφανώς για να ικανοποιήσουν άλλου είδους ανάγκες. Ευτυχώς δεν ακούσαμε να μιλάνε για το LUIS II του Μονακό, που φέρνει περισσότερο σε τσίρκο(καμία εμπάθεια με το συμπαθές θέαμα του τσίρκου), προβληματιζόμαστε όμως όταν μερικοί με ευκολία είναι έτοιμοι να δεχτούν τα γήπεδα/αρένες της Ιβηρικής χερσονήσου, τα οποία δεν ταιριάζουν στην ψυχολογία αυτής της πόλης και των κατοίκων της, Όπως επίσης και κάποια από τα βρετανικά μοντέλα, όσο αξιοθαύμαστα κι αν είναι, είναι εμφανές ότι σχεδιάστηκαν για πόλεις με διαφορετική ανάπτυξη και ανθρώπους με διαφορετική αντιμετώπιση του σύγχρονου αθλητικού θεάματος.

Σ’αυτό το σημείο καλούνται όλοι οι ενδιαφερόμενοι και ειδικά οι αρχιτέκτονες - ας μην περιμένουν ειδική κλήτευση οι τελευταίοι - να παρέμβουν, να ερμηνεύσουν την αθλητική δραστηριότητα στην Αθήνα σήμερα , να αφαιρέσουν, να προσθέσουν, να λάβουν υπόψη τους το χώρο και το χρόνο και να προτείνουν. Να μην περιοριστούν-και να μην τους περιορίσουν- σε μορφολογικές ασκήσεις κατόπιν εορτής αλλά να αποτυπώσουν έμπρακτα την πρωτότυπη αρχιτεκτονική τους σκέψη , διότι υπάρχει τέτοια. Καμία αντίρρηση ότι το ποδόσφαιρο και οι απαιτήσεις γύρω απ’αυτό έχουν διεθνοποιηθεί, ωστόσο οι τοπικές ιδιαιτερότητες παραμένουν. Άλλο Βοτανικός ,για παράδειγμα, κι άλλο μια αχανής έκταση δίπλα στο αεροδρόμιο του Μονάχου.

Είναι δημιουργική όσο και ευχάριστη η πρόκληση να ανάγουμε το τοπικό σε οικουμενικό. Να συμμετέχουμε και μεις στον διεθνή αρχιτεκτονικό διάλογο, να προσφέρουμε πρότυπα. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε και πιο κοντινούς γείτονες(Βαλκάνια, Μέση Ανατολή)που μας παρακολουθούν και περιμένουν από μας. Απ’ την άλλη πλευρά βέβαια, μπορείτε να μας αντιτείνετε ότι και ο ισπανός Σαντιάγκο Καλατράβα- που όμως σέβεται και εμπνέεται από τα ιστορικοκοινωνικά συμφραζόμενα του χώρου όπου δημιουργεί- μας χάρισε ένα μαγευτικό τοπίο στο Μαρούσι, το οποίο δυστυχώς μένει αναξιοποίητο… και θα’χετε και σεις δίκιο…


www.omadablanco.com

Οι φασίστες θα σε κρεμάσουν

EDIT: Υπάρχουν στο site του Ληρ
Βρήκα τις φωτογραφίες του βανδαλισμένου γραφείου του καθηγητού Β. Βασσάλου από ένα σχόλιο του Ληρ στο Σπιτάκι (για κάποιο λόγο δεν εμφανιζόντουσαν τα links και έπρεπε να κοιτάξω τον πηγαίο κώδικα)

Υπαρχουν ανεπτυγμενες και υπαναπτυκτες κοινωνιες?

ειναι τα αγγλικα καλυτερη γλωσσα απο τα ελληνικα?

Μιλωντας με κατι ανθρωπολογους, μου εκανε εντυπωση οτι χρησιμοποιουν αρκετα εξελικτα επιχειρηματα στην δουλεια τους. Μου εκανε εντυπωση, γιατι ενω πιστευω στην εξελιξη, νομιζα οτι ειναι υπερβολικα μαθηματικη θεωρια για τους ανθρωπολογους, που προτιμουν να μιλανε για αφηρημενα πραγματα με αδιευκρινιστους ορους.

Τελοσπαντων, συζητουσαμε για κουλτουρες, πολιτισμους και γλωσσες και μου ελεγαν οτι ολα αυτα τα ανθρωπινα χαρακτηριστικα δεν κατατασσονται. Δηλαδη δεν μπορεις να πεις μια γλωσσα ειναι καλυτερη απο την αλλη, μια κουλτουρα καλυτερη απο την αλλη κτλ. Λενε οτι ολα αυτα ειναι εξελιγμενα ακριβως ωστε να καλυπτουν τις αναγκες του καθε πληθυσμου, αρα ειναι τελεια για καθε πληθυσμο. Ας δεχτουμε οτι η καλυψη των αναγκων ενος πληθυσμου ειναι το κριτηριο του ποσο καλη ειναι η γλωσσα του.

Ε λοιπον, νομιζω οτι βρηκα ενα αντιπαραδειγμα, που δειχνει οτι οι ανθρωπολογοι ή ειναι βλακες ή απλα υπερβολικα πολιτικα ορθοι, γιατι δεν ειναι ολες οι γλωσσες το ιδιο καλες συμφωνα με αυτο το κριτηριο! Ας υποθεσουμε οτι εχουμε δυο νησια, Α και Β, με ακριβως τις ιδιες συνθηκες και τον ιδιο πληθυσμο. Με την εξελιξη, μετα απο Χ χρονια, τα νησια αυτα φτανουν στην κουλτουρα που οι ανθρωπολογοι λενε οτι εχουμε ολοι σημερα, την κουλτουρα που ακριβως χρειαζεται σε αυτα τα νησια. Και τα δυο νησια, αφου ειναι ιδια, φτανουν στην ιδια κατασταση. Ωραια? Ναι. Ας υποθεσουμε τωρα οτι το ενα νησι Α γεννηθηκε πριν απο 2Χ χρονια. Τοτε θα εχει φτασει σε μια διαφορετικη κουλτουρα, γλωσσα κτλ απο το αλλο νησι. Δεν ειναι προφανες οτι αυτη η κουλτουρα ειναι ανωτερη της κουλτουρας του Β, η οποια ειναι απλουστατα λιγοτερο εξελιγμενη?

Νομιζω το λαθος που κανουν οι ανθρωπολογοι και φαινεται να το κανει και ο δημητρης απο το DKTF ειναι οτι ξεχνανε την χρονικη παραμετρο της εξελιξης. Η εξελιξη δεν εχει απειρη ταχυτητα, η ισορροπια δεν ερχεται ακαριαια σε κανενα συστημα! Το συστημα που εχει καλυτερες προϋποθεσεις για εξελιξη θα ειναι συνηθως πιο κοντα στην θεση ισορροπιας απο ενα αλλο και αρα θα ειναι "καλυτερο". Τι θελω να πω? Ενα συστημα οπως ο αγγλοφωνος κοσμος εχει παρα παρα πολλους μορφωμενους και ικανους παικτες. Χαρη στα συγχρονα μεσα επικοινωνιας μαλιστα εχουν ενωθει και τα διαφορα υποσυστηματα (γιατι παλια τα αγγλικα της αγγλιας μπορει να διεφεραν για πολυ καιρο απο τα αγγλικα των ΗΠΑ. Οχι πια, τουλαχιστον οχι τα αγγλικα των ΜΜΕ). Αυτο το συστημα εξελισσεται ταχυτερα απο ενα αλλο, οπως ενας πληθυσμος με 1000000 φορεις γονιδιων εξελισσεται ταχυτερα απο εναν πληθυσμο με μονο 5 φορεις. Ε θεωρω λοιπον μετα απο την θεωρητικη μου εξηγηση αλλα και μετα απο απλη εμπειρικη παρατηρηση* οτι τα αγγλικα σημερα ειναι ενα πιο ικανο μεσο επικοινωνιας απο πχ τα σουαχιλι (και τα ελληνικα νομιζω). Οι αναγκες των αγγλοφωνων ικανοποιουνται καλυτερα απο τις αναγκες των σουαχιλοφωνων αλλα και των ελληνοφωνων. Εργκο, τα αγγλικα ειναι καλυτερη γλωσσα!

Περιμενω κριτικη!

*η απλη παρατηρηση εχει να κανει με την καθημερινη εμπειρια ολων μας που δουλευουμε και με τις δυο γλωσσες. Προτασεις που στα ελληνικα πρεπει να περιγραψω με 100 λεξεις, στα αγγλικα εχουν καποιες ευκολες και γενικα κατανοητες λακωνικες εκφρασεις. Καποιος θα μου πει οτι αυτο εχει να κανει και με την μορφωση του γενικου πληθυσμου. Προφανως. Αλλα σαν "γλωσσα" δεν πρεπει να οριζουμε αυτο που ο μεσος ομιλητης καταλαβαινει χωρις λεξικο? Αν ειναι ετσι, ο μεσος ομιλητης αγγλικης επικοινωνει καλυτερα χωρις λεξικο...


Προσθηκη:Ενα παραδειγμα κακης γλωσσας που εμποδιζει την σκεψη

Η κλασικη υποθεση των ανθρωπολογων και γλωσσολογων (με ηρωα τον Τσομσκυ αποτι ξερω) λεει οτι υπαρχει μια παγκοσμια γλωσσα στο μυαλο μας, ανεξαρτητα απο την γλωσσα που εχουμε μαθει. Ετσι ισως καποιος δεν μπορει να εκφρασει ευκολα αυτα που θελει να πει, αλλα τα εχει κατα καποιον τροπο στο μυαλο του.
Σε καποια αρκετα αμολυντη κοινωνια (στον Αμαζονιο νομιζω) βρηκαν καποιοι ερευνητες μια γλωσσα που δεν ειχε αριθμους. Ειχαν απλα ενα, δυο, πολλα.
Η κλασικη θεωρια λεει η νοητικη ικανοτητα αυτων των ανθρωπων ειναι ιδια με την δικη μας. Ξερουν τι σημαινει "8" απλα δεν μπορουν να το εκφρασουν. Οι ερευνητες καναν λοιπον ενα εξυπνο πειραμα. Εβαλαν 2 πετρες μπροστα στον εναν ιθαγενη, τις εκρυψαν και του ζητησαν να κανει το ιδιο. Ο ιθαγενης πηρε δυο πετρες και τις στοιβαξε μια διπλα στην αλλη. Του εβαλαν τρεις, ο ιθαγενης εκανε το ιδιο. Οταν ομως αρχισαν να βαζουν 7-8 πετρες οι ιθαγενεις απλα δεν μπορουσαν να κανουν την ιδια κινηση. Δεν μπορουσαν να θυμηθουν εναν αριθμο που δεν υπαρχει στην γλωσσα τους! Μαλιστα, κατι αναπαντεχο και αδιανοητο για μενα, δεν μπορουσαν καν να αντιγραψουν τον αριθμο των πετρων ακομα και αν τις αφηναν οι ερευνητες σε κοινη θεα! Δηλαδη εβλεπαν τον ερευνητη να εχει 6 πετρες και αυτοι στιβαζαν 7 ή 8! Νομιζω αυτο το πειραμα δειχνει περαν πασης αμφιβολλιας οτι η γλωσσα επηρεαζει την σκεψη και αρα την αξια μιας καλης γλωσσας...

Άστοχη απόπειρα των σοσιαλδημοκρατών

H μεταπολεμική σοσιαλδημοκρατία επέλεξε την αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των αδυνάτων με τη φορολόγηση των πλουσίων και ισχυρών. Ωστόσο, παρά τις υψηλές προσδοκίες για έναν καπιταλισμό με ισχυρή πολιτική παρέμβαση προς την κατεύθυνση της αναδιανομής, τα αποτελέσματα ήσαν εξίσου φτωχά, αν όχι τελείως αντίστροφα από τις αρχικές προθέσεις. H ανισοκατανομή του εισοδήματος δεν διορθώθηκε σημαντικά, ενώ από την άλλη πλευρά οικοδομήθηκε μια ασύμμετρα υπερμεγέθης γραφειοκρατία που κατασπαταλά για τον εαυτό της το μεγαλύτερο μέρος του προϊόντος της αναδιανομής για την αναπαραγωγή της και την επαύξησή της. Τελικά για την ιστορική περιπέτεια της παραδοσιακής μεταπολεμικής σοσιαλδημοκρατίας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο εξισωτικός της ζήλος εξαντλήθηκε στην υλοποίηση ενός πλήθους μεταβιβαστικών πληρωμών που δεν κατέληγε στους φτωχούς, αλλά στους γραφειοκράτες. Υπό το πρίσμα αυτό η απόπειρα των εν Ελλάδι σοσιαλδημοκρατών να επαναφέρουν το αίτημα για τη θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος κρίνεται άστοχη, διότι δεν εννοούν να κατανοήσουν την αναντιστοιχία που προκύπτει από τη συσσωρευμένη ιστορική εμπειρία αλλά και από τη σύγχρονη επιστημονική γνώση μεταξύ του επιθυμητού στόχου της εξομάλυνσης της ανισότητας και της ορθολογικής αδυναμίας επίτευξης της. H σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία το διαπίστωσε αυτό με τα παραδείγματα διακυβέρνησής της τόσο με τον Κλίντον όσο και με τον Μπλερ. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης απέπεμψε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία που πήγασε από τα ενδότερα του ΠαΣοΚ εν τω μέσω της εκσυγχρονιστικής διακυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά είναι νομοθετημένο στη χώρα μας ένα ισχυρό αφορολόγητο για ένα μεγάλο αριθμό χαμηλόμισθων που απολαμβάνουν το σύνολο των δημόσιων αγαθών χωρίς να συνεισφέρουν. Αυτή είναι η ισχυρότερη μορφή εγγυημένου εισοδήματος που ήδη παρέχεται στους αδύναμους της κοινωνίας μας. Αν λοιπόν υπάρχει μια πραγματική πρόκληση για τους υπερασπιστές της σοσιαλδημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, αυτή είναι η βελτίωση της ποιότητας της παροχής των δημόσιων αγαθών και η αύξηση του αφορολογήτου στο μεγαλύτερο δυνατό επίπεδο. Αντίθετα η συνταγματική εξαγγελία εξισωτικών αιτημάτων που επέλεξε η ηγεσία του ΠαΣοΚ παραπέμπει και παλινδρομεί τη χώρα μας σε έναν απηρχαιωμένο και ανεδαφικό αριστερό μαξιμαλισμό που πλήττει πρώτα και κύρια τους φτωχούς και τους αδύνατους παρά το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τους κολακεύει για ένα αύριο που όμως εν τέλει δεν μπορεί να τους εκπληρώσει.

Rooster Edit: To παραπάνω κείμενο αποτελεί την παρέμβαση του Πάνου Ευαγγελόπουλου στον διάλογο του Βήματος για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, εν όψει της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Ο Πάνος Ευαγγελόπουλος διδάσκει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το κείμενο μπορείτε να το βρείτε εδώ, όπως και την αντίστοιχη παρέμβαση του Νίκου Χαριτάκη, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

H συλλογική τιμωρία είναι φασισμός

Πολλές φορές έχουμε καταγγείλλει από αυτό το blog τις φασιστικές μεθόδους τυφλής τρομοκρατίας που εφαρμόζουν οι ισλαμοφασιστικές οργανώσεις των Αράβων της Παλαιστίνης. Πράξεις που εφαρμόζουν το δόγμα της συλλογικής ευθύνης ενός λαού και της τιμωρίας ανθρώπων όχι για κάτι που έκαναν οι ίδιοι, αλλά για αυτό που είναι (πχ η χθεσινή επίθεση με πύραυλο σε ισραηλινό σχολείο). Γι΄αυτό και μπορούμε να καταγγείλλουμε εξίσου και την μαζική τιμωρία Αράβων κατοίκων της Γάζας, για την απαγωγή του Ισραηλινού δεκανέα. Το Ισραήλ έχει δικαίωμα και υποχρέωση να αμυνθεί εναντίον των επιθέσεων των τρομοκρατών. Όχι όμως χωρίς να λαμβάνει τις προφυλάξεις που απαιτούνται ώστε να ελαχιστοποιούνται τα παράπλευρα αθώα θύματα, και φυσικά χωρίς να στοχοποιεί το σύνολο του πληθυσμού καταστέφοντας ζωτικές υποδομές με ελάχιστο στρατιωτικό ενδιαφέρον, όπως κάνει αυτή τη στιγμή.

Εδώ η καταγγελία της Ελβετικής κυβέρνησης για την παραβίαση της συνθήκης της Γενεύης από τους Ισραηλινούς, μέσω της συλλογικής τιμωρίας των Αράβων της Γάζας.

10 χρόνια από την εθνικιστική κρίση των Ιμίων

Νέο Άρθρο

Συμπληρώθηκαν φέτος δέκα χρόνια από την ελληνοτουρκική κρίση των Ιμίων. Το πολεμικό επεισόδιο στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996 που έληξε ειρηνικά με παρέμβαση του προέδρου των ΗΠΑ αντιμετωπίστηκε σαν μια επονείδιστη ήττα και εσχάτη «ταπείνωση» από όλες τις «εθνικές δυνάμεις». Πρέπει να θυμίσομε ότι εκείνη την εποχή και επί πολλά έτη προ του επεισοδίου, η λέξη διάλογος ταυτιζόταν με ενδοτισμό και προδοσία. Και όποιος τολμούσε να προτείνει διάλογο με την Τουρκία για οποιοδήποτε θέμα καταγγελλόταν ως προδότης. Ακόμη και η περίπτωση μετάγγισης αίματος σε τραυματισμένο κάτοικο ακριτικού ελληνικού νησιού που διακομίσθηκε σε τουρκικό νοσοκομείο καταγγέλθηκε ως απαράδεκτη από τους εθνικώς καθαρούς άγαν πατριώτες! Η μακρά περίοδος της απόλυτης εθνικιστικής παράνοιας θα τελείωνε με τους σεισμούς του 1999 που έπληξαν και τις δύο χώρες. Χαρακτηριστική τού πώς είδαν οι ξένοι το επεισόδιο των Ιμίων είναι η περιγραφή του Μπιλ Κλίντον στην αυτοβιογραφία του: «Τουλάχιστον έσωσα μερικά πρόβατα στο Αιγαίο». Και όμως, το «κόμμα του πολέμου» εκείνη την εποχή ήθελε να «ξεπλύνουμε την ντροπή» με στρατιωτική απάντηση που ήταν βέβαιον ότι σε εκείνες στις συνθήκες θα οδηγούσε σε πολεμική σύρραξη...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η Αυγή του φασισμού

Διαβάστε εδώ το άρθρο του Διονύση Γουσσέτη, το οποίο κόπηκε από την "Αυγή" του περασμένου Σαββάτου.

Όχι μόνο εκθέτει τους καταληψίες και φανερώνει τον ολοκληρωτικό και τραμπούκικο τρόπο σκέψης και δράσης τους, αλλά ξεγυμνώνει και την υποτιθέμενη δημοκρατικότητα και τις υποκριτικές ευαισθησίες της "Αυγής" με την ουσιαστική λογοκρισία που του επιβλήθηκε. Όσο και να προσπαθούν να λογοκρίνουν την αλήθεια, αυτή δεν μπορεί να χωρέσει στις προκατασκευασμένες κασσέτες τους, τα απλουστευτικά συνθήματα και τις ξεπερασμένες ιδεοληψίες τους.

Rooster Review 4-6/2006

Πιστό στο ραντεβού του, στις αρχές κάθε τριμήνου, είναι έτοιμο το 5ο pdf τεύχος του Rooster Review. Μεγαλύτερο σε ύλη και μέγεθος από κάθε άλλη φορά, αφού περιλαμβάνει πλέον 45 άρθρα. Αν συνεχίσει έτσι θα πρέπει να γίνει τακτικότερη έκδοση (πράγμα όχι ιδαίτερα εύκολο). Σε αυτό το τεύχος υπάρχουν κάποιες ελάχιστες αλλαγές, που προσθέτουν ελαφρά στο αισθητικό αποτέλεσμα αν τυπωθεί.

Ότι βελτιώσεις/αλλαγές/προσθήκες θα θέλατε να δείτε, παρακαλώ πείτε μας.

Ο παράνομος χαρακτήρας των καταλήψεων...

...η ευθύνη του πρύτανη και οι αξιώσεις των φοιτητών

Νέο Άρθρο

Α. ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ

Η κατάληψη ενός πανεπιστημιακού κτηρίου αποτελεί σε κάθε περίπτωση μια παράνομη ενέργεια. Στοιχειοθετεί ειδικότερα το αδίκημα της διατάραξης της οικιακής ειρήνης. Σύμφωνα με το άρθρο 334§3 του ποινικού κώδικα:

«Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφέλειας ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας που τους χρησιμοποιεί, της οποίας τη θέλησή του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος ή ο υπάλληλός της και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.»

Άρα με την κατάληψη έχουμε την ακόλουθη σειρά ενεργειών που οδηγούν στην κατάγνωση του ως άνω αδικήματος:

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Οι Έλληνες στα νύχια του Στάλιν

Ένα πολύ καλό άρθρο σήμερα στην Καθημερινή φωτίζει την προσωπική τραγωδία αρκετών δεκάδων χιλιάδων σοβιετικών πολιτών ελληνικής καταγωγής μέσα από μαρτυρίες επιζώντων. Μερικές σταγόνες από τα ποτάμια του αίματος των σταλινικών εκκαθαρίσεων και διώξεων ήταν ελληνικές. Πάνω από 38.000 Ελληνες εξοντώθηκαν στα γκούλαγκ της Σιβηρίας την εποχή του Στάλιν. Ελάχιστοι βγήκαν ζωντανοί από τα φοβερά κάτεργα.

Vive la France

Και ηρθε τελικα αυτο που δεν περιμεναν ισως τοσοι, ολες οι λατινοαμερικανικες ομαδες να αποκλειστουν. Η Αργεντινη την πατησε απο την Γερμανια, η Βραζιλια απο την Γαλλια. Οι ομαδες που φαινεται οτι περισσοτερο ειχα υποτιμησει στην αρχη, οι απογονοι του Καρλομαγνου (χεχε) προχωρανε με βιους παραλληλους. Τελικα καθολου δεν θα με ενοχλουσε να δω εναν τελικο Γερμανια-Γαλλια!

Τωρα πως ξεπερασε η Γαλλια την Βραζιλια? Νομιζω απλα οι Γαλλοι ξυπνησαν και αποφασισαν να δειξουν οτι δεν ειναι τελειωμενοι. Το πε και ο Πελε στην γερμανικη τηλεοραση, ο μαγος που εφερε το αποτελεσμα ηταν ο Ζιζου. Ειχε ολο το κεντρο υπο ελεγχο, μοιραζε τρομερες πασες, εκανε και μερικα εντυπωσιακα σκηνικα. Νομιζω οτι για αυτο ειναι ωραιο το ποδοσφαιρο, για να παρατηρεις χαρακτηρες ανθρωπων υπο πιεση, ατομα που μεγαλουργουν εναντιον των καλυτερων επαγγελματιων του κλαδου τους. Ο Ζινταν εδειξε οτι δεν εχει πεθανει, παραμενει νομιζω ο αγαπημενος μου παιχτης, εξυπνος ανθρωπος και ωραιος τυπος... Αντιθετα οι Βραζιλιανοι μου φανηκαν κακομαθημενα ανοργανωτα παιδια, με τεραστιους μισθους αλλα λιγη πειθαρχια, υπομονη ή ακομα και παθος.

Κλεινω με την ατακα του γερμανου εκφωνητη που δεν περιμενα να ακουσω σε τετοια συμφραζομενα:
Το εξυπνο, δημιουργικο ποδοσφαιρο κερδισε το δημοσιουπαλληλιστικο ποδοσφαιρο των υποτιθεται ιδιοφυιων (Βραζιλιανων)...


ΥΓ το πως κερδισαμε αυτην την ομαδα (ή την Πορτογαλλια) στο ευρωπαϊκο ειναι ενα μυστηριο...