Το τέλος της Ιστορίας – Η αρχή του ΛΑΟΣ

Η κίνηση της κυβέρνησης να αποσύρει το βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού δεν μπορεί παρά να προσβάλει κάθε σκεπτόμενο πολίτη της χώρας. Προεκλογικά, πιθανότατα για να μην ‘τρομάξει’ την πιο φιλελεύθερη βάση του κόμματός του, ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι το βιβλίο δε θα αποσυρθεί και θα τεθεί στην κρίση της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η κ. Γιαννάκου, συνεπής από την αρχή στη στάση της, απέκλειε και την πιθανότητα επιστροφής του παλιού βιβλίου (02/08/07):

Προφανώς, δεν ήταν δυνατόν να αποσυρθεί το νέο εγχειρίδιο, προκειμένου να επανέλθει ένα, κατά γενική ομολογία, πεπαλαιωμένο εγχειρίδιο, το οποίο είχε ήδη αποσυρθεί με τις αποφάσεις του 2003 που σας προανέφερα.

Μετά τις εκλογές όμως, το σκηνικό είναι διαφορετικό. Η περιορισμένη πλειοψηφία της κυβέρνησης, η μη εκλογή της κ. Γιαννάκου, το μυστικό της ψηφοφορίας για την εκλογή του προέδρου της Βουλής, καθώς και η παρουσία του ΛΑΟΣ στη Βουλή, οδήγησε τον πρωθυπουργό σε πλήρη αναδίπλωση. Η ακροδεξιά, η συντηρητική Αριστερά κι η ηγεσία της εκκλησίας, μπορούνε πλέον να κοιμούνται ήσυχοι. Δεν υπάρχει κανείς να αμφισβητήσει την άτυπη, αλλά ουσιαστική όπως φαίνεται, εξουσία τους.

Η κυβέρνηση προτίμησε να συντηρήσει τα στερεότυπα, τις εθνικιστικές μυθοπλασίες και τις υπερβολές του παρελθόντος από το να αναλάβει το πιθανό πολιτικό κόστος της προόδου. Ο κ. Βερέμης (πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας) δήλωνε πριν λίγες μέρες:

Το βιβλίο δεν το θεωρώ ούτε σπουδαίο, ούτε μοναδικό. Έκανε μια προσπάθεια να περιορίσει τους αυτοοικτιρμούς και τον αυτοθαυμασμό που μπορεί να δημιουργεί ένα φρόνημα, αλλά είναι ένα φρόνημα ευάλωτο.

Η κυβέρνηση προτίμησε να διαφωνήσει με τις φωνές τις μετριοπάθειας και της λογικής και να συνταχθεί με το λαϊκισμό του κ. Ψωμιάδη και της ‘Δεξιάς του Κυρίου’. Προφανώς ικανοποιημένος, ο κ. Χριστόδουλος έστειλε τα συγχαρητήριά του στο νέο υπουργό:

Συγχαίρω από καρδιάς τον υπουργό κ. Ευριπίδη Στυλιανίδη για την παρρησία και την ευθυκρισία την οποία επέδειξε στο θέμα αυτό, που έχει αναστατώσει την ελληνική κοινωνία.

Έχει άδικο μετά ο κ. Βερέμης* να πιστεύει ότι «η κυβέρνηση σύρεται από τον ΛΑΟΣ»;

*Και μη μου πει κανείς ότι κι ο κ. Βερέμης είναι κι αυτός δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ.

Σώστε ό,τι απέμεινε...

Σας μεταφέρω αυτούσιο email που πήρα σήμερα:

Αγαπητοί φίλοι, συνειδητοποιημένοι πολίτες,

Εκδόθηκε ψήφισμα που υπογράφηκε από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι οι χώρες που επλήγησαν από τις πυρκαγιές πρέπει να δεσμευτούν ότι θα προστατεύσουν και θα αναδασώσουν τις καμένες περιοχές. Ξέρετε ποιός δεν υπέγραψε; ..... Μα ποιός άλλος.... Η Ελλάδα!!!

Μπείτε στο http://www.petitiononline.com/forestgr/ και υπογράψτε!!! Πρέπει να μαζέψουμε χιλιάδες υπογραφές! Στείλτε το μήνυμα σε φίλους! Όλοι να συμβάλλουμε , αν δεν θέλουμε να δούμε τσιμεντοποιημένες τις καμένες περιοχές!

δυο τηλεοπτικά σχόλια

Ίσως φαίνεται περίεργο για κάποιον που ήταν υποψήφιος βουλευτής, αλλά κατά την προεκλογική περίοδο δεν είδα καθόλου τηλεόραση (και τα αποτελέσματα τα έβλεπα στο ypes.gr). Αρκετές μέρες μετά όμως, αφού μου πέρασε η κούραση, είδα λίγη τηλεόραση. Δεν θα πω πόσο χάλια ή άθλια ήταν τα πράγματα που είδα στην tv, αυτό μάλλον θα ήταν βαρετό, αλλά και μη-ακριβές. Υπήρχε πολύ σκουπίδι, αναμφίβολα. Όμως παρ'οτι δεν βλέπω συχνά τηλεόραση, δεν είμαι και ελιτιστής σε αυτό το θέμα. Τα ελληνικά κανάλια έχουν συχνά ενδιαφέροντα πράγματα.

Χθες είδα το μάτς Ηρακλής-Παναθηναϊκός στο βόλλεϋ, το «X-men 2», λίγο «24» και την συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου στην Έλλη Στάη (Alpha), ενώ το «Nip-tuck» δεν το είδα γιατί είχε πάει ήδη αργά (σύμφωνα με το πρόγραμμα θα το έβαζαν στις 1:30). Σήμερα το πρωί είδα λίγο «Πρώτη γραμμή» (ΝΕΤ) και «Κοινωνία Ώρα Μηδέν» (Mega).

Για να μη σας κουράζω, το πρώτο σχόλιο μου αφορά την συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου. Πολύ βαριά μακιγιαρισμένες και στυλιζαρισμένες και η Στάη και η Διαμαντοπούλου, αλλά η συνέντευξη ήταν καλή. Καλές ερωτήσεις βρήκα ότι έκανε η Στάη ενώ η Διαμαντοπούλου απάντησε αρκετά καλά, χωρίς να πλατιάζει, όπως μας έχουν συνηθίσει οι πολιτικοί (ά ξέχασα, είχα δει νωρίτερα και συνέντευξη του Απ. Κακλαμάνη ο οποίος μου θύμισε ιταλούς πολιτικούς του παρελθόντος που μιλάνε για ώρες και κανείς δεν καταλαβαίνει τι λένε). Επίσης, θετική εντύπωση μου έκανε η απάντηση της Διαμαντοπούλου όταν η Στάη την ρώτησε για την "αριστερή στροφή" που επιθυμεί ο "λαός του ΠΑΣΟΚ": μέσες-άκρες απάντησε ότι αν κανείς δει τα τεκταινόμενα στην ευρώπη όσον αφορά τα σοσιαλιστικά κόμματα θα δει ότι το πετυχημένο μοντέλο είναι των Εργατικών στην Αγγλία και όχι των Σοσιαλιστών στην Γαλλία. Αν την κατάλαβα καλά είπε ότι οι όροι "αριστερά-δεξιά" αποκρύπτουν τα πραγματικά προβλήματα, που για την κοινωνία είναι, εκτός από την αναδιανομή του πλούτου, και η παραγωγή του. Γενικώς τα όσα είπε μου φάνηκαν πολύ θετικά διαφοροποιημένα από τα όσα ακούγονται τελευταία από το ΠΑΣΟΚ, που μου φαίνεται όλο και πιο "βαθύ" όσο πάει το πράγμα. Εκτός εάν πλανεύτηκα από τα όσα την άκουσα να λέει, εύχομαι να ακούγεται η φωνή της και άλλες σαν και αυτή πιο δυνατά στο ΠΑΣΟΚ.

Το δεύτερο σχόλιο αφορά την αντιπαράθεση του βουλευτή Άδωνη Γεωργιάδη από το ΛΑΟΣ με κάποιον πανεπιστημιακό καθηγητή (του οποίου δεν θυμάμαι το όνομα) στην πρωινή εκπομπή του MEGA «Κοινωνία Ώρα μηδέν» με θέμα το βιβλίο της ιστορίας και το μακεδονικό. Με τον Γεωργιάδη διαφωνώ σε όλα όσα είπε. Αντίθετα, στην ουσία των ζητημάτων συμφωνούσα με τον καθηγητή με τον οποίο βρισκόταν σε αντιπαράθεση. Παραδόξως όμως η συζήτηση τους με άφησε να αισθάνομαι αλληλέγγυος με τον Γεωργιάδη και όχι με τον καθηγητή. Ο Καθηγητής, με μια μικρή εξαίρεση που θα αναφέρω παρακάτω, επιδίδονταν στο να αποκαλεί τον Γεωργιάδη ακροδεξιό, χίτλερ (!), βλάκα, οπορτουνιστή, και άλλα τέτοια, αρνήθηκε και να σχολιάσει κάποια πράγματα που είπε ο Γεωργιάδης λέγοντας ότι "δεν μιλά με ακροδεξιούς". Ο Γεωργιάδης αντιδρούσε με ψυχραιμία και σοβαρότητα ενώ ο καθηγητής μου φάνηκε ότι είχε φανατιστεί. Το σχόλιο μου εν τέλη δεν αφορά κατά πόσο ο Γεωργιάδης και το ΛΑΟΣ είναι ή δεν είναι όλα όσα τους αποκάλεσε ο καθηγητής και γενικώς δεν αφορά τις θέσεις του ΛΑΟΣ με τις οποίες διαφωνώ σε τεράστιο βαθμό. Αφορά όμως τον "πανεπιστημιακό καθηγητή", ο οποίος μου έκανε πολύ κακή εντύπωση. Θα έλεγα την «χείριστη» εντύπωση εάν, πριν τελειώσει η συζήτηση, ο καθηγητής δεν είχε πει το εξής λογικό: ότι το γεγονός πως δεν υπήρχε κράτος με όνομα "μακεδονία" πριν τον Τίτο (βασικό επιχείρημα του Γεωργιάδη) δεν σημαίνει και ότι δεν υπήρχε στα συγκεκριμένα εδάφη σλαβόφωνο έθνος το οποίο είχε το όνομα "μακεδόνες". Όμως η συνολική παρουσία αυτού του καθηγητή έδωσε μεγάλο βάρος στο μόνο ορθό πράγμα που είπε ο Γεωργιάδης, το οποίο στα μάτια μου σχεδόν επισκίασε τα υπόλοιπα: πράγματι έχει, όπως απαιτεί και ο ίδιος, το δικαίωμα να επιλέξει αυτός τι θα διδαχτεί το παιδί του, ακόμα και αν αυτό δεν συμφωνεί με την επικρατούσα ή την πολιτικά ορθή άποψη, και το δικαίωμα αυτό είναι επιτακτικό ειδικά όταν η εκπαιδευτική κοινότητα φαίνεται να αντιπροσωπεύεται από ανθρώπους σαν αυτόν τον καθηγητή.

ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ: ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Την Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου και ώρα 19.00, στην αίθουσα της Ε.Σ.Η.Ε.Α., η Μπιενάλε της Αθήνας και η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» διοργανώνουν εκδήλωση, όπου θα παρουσιαστεί το έργο των Banu Cennetoglu και Huib Haye van der Werf, «Η λίστα», με το οποίο οι καλλιτέχνες συμμετέχουν στην 1^η Μπιενάλε της Αθήνας 2007 Destroy Athens.

«Η λίστα» είναι ακριβώς ένας κατάλογος των 8.855 τεκμηριωμένων θανάτων ανθρώπων που προσπάθησαν να διασχίσουν ως μετανάστες και παρανόμως, τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το χρονικό διάστημα 1993 - 2007, βασισμένη σε στοιχεία της οργάνωσης UNITED for intercultural action.

Το έργο θα παρουσιάσουν η Μπανού Τσενέτογλου, ο δημοσιογράφος των «ΝΕΩΝ» κ. Μιχάλης Μητσός, οι επιμελητές της 1^ης Μπιενάλε της Αθήνας Ξένια Καλπακτσόγλου, Poka-Yio και Αυγουστίνος Ζενάκος, ενώ θα παραστούν εκπρόσωποι της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. και της Διεθνούς Αμνηστίας.

Στη συνέχεια, το έργο θα δημοσιευτεί στην πλήρη μορφή του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», στο φύλλο της 28^ης Σεπτεμβρίου.

Είναι η πρώτη φορά που ένα έργο τέχνης εκτίθεται στο κοινό μέσω της δημοσίευσής του σε μία εφημερίδα.

«Η λίστα» είναι ένα από τα 58 έργα που απαρτίζουν την έκθεση Destroy Athens, η οποία φιλοξενείται στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, ως τις 18 Νοεμβρίου 2007.

Η εκδήλωση είναι ανοικτή στο κοινό.Είσοδος ελεύθερη.

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου, 19.00

Αίθουσα Ε.Σ.Η.Ε.Α., Ακαδημίας 20, Αθήνα

Πληροφορίες: 210 5232222, www.athensbiennial.org

>>>>>>>>>>>>>>>

Ευχαριστούμε τον Φώτη Περλικό για τη φιλοξενία του Δελτίου Τύπου

Το μηνυμα των εκλογων για το ΠΑΣΟΚ

Πρεπει το ΠΑΣΟΚ να το παρει αριστερα το τιμονι?

Μετα την βαρια ηττα στις εκλογες, το ΠΑΣΟΚ ειναι σε μια φαση διεργασιων για αναδειξη νεου προεδρου αλλα και νεας ταυτοτητας. Το προς τα που θα παει τελικα ειναι σημαντικο για ολους μας, οπαδους του ΠΑΣΟΚ και μη. Εχει πλακα λοιπον να δει κανεις πως διαβαζουν στο ΠΑΣΟΚ τα μηνυματα της ηττας αλλα και στα ΜΜΕ.

Στην "παντα εγκυρη" Ελευθεροτυπια παρουσιαζονται τα στοιχεια δημοσκοπησης σχετικα με την κατευθυνση που πρεπει να παρει το κομμα. Κατα πρωτον βρισκω ιδιαιτερα ενδιαφερον οτι η Ελευθεροτυπια δεν μιλαει κανονιστικα, για το τι ειναι σωστο να κανει το ΠΑΣΟΚ για την χωρα. Αναλυει απλα τι πρεπει να κανει για να κερδισει ψηφοφορους, να κερδισει εκλογες. Δεν βρισκει ας πουμε οτι ο ΓΑΠ ειχε λαθος ιδεες, βρισκει απλα οτι δεν καταφερε να κερδισει την εξουσια για την παραταξη. Δεν ξερω αν αυτη ειναι καλη αρχη για μια νεα ταυτοτητα ενος κομματος, θα μπορουσαν τοτε απλα να δηλωνουν οτι το κομμα αποφασιζει με δημοψηφισματα, ο,τι θελει ο λαος! Αλλα ας παμε παρακατω, ο συντακτης δηλωνει οτι το μηνυμα ειναι σαφες, το ΠΑΣΟΚ πρεπει να στριψει προς τα αριστερα.

Αντιθετα στην Καθημερινη ας πουμε ο Π. Μανδραβελης ισχυριζεται οτι το ΠΑΣΟΚ πρεπει να αφησει την στροφη προς το ακραιο παρελθον που δοκιμασε ο ΓΑΠ και να αφησει τα συνθηματα της εξαλλης αριστερας. Ποιος εχει δικιο?

Δεχομενοι προς στιγμην οτι το πολιτικο φασμα μπορει να περιγραφει με μια μονο διασταση, αριστερας/δεξιας, ειναι οντως εξυπνο για το ΠΑΣΟΚ να παει αριστεροτερα? Νομιζω τα ιδια τα στοιχεια της Ελευθεροτυπιας δινουν την απαντηση.

75% των ψηφισαντων το ΠΑΣΟΚ ζητουν στροφη προς τα αριστερα. Αδιασειστη αποδειξη οτι πρεπει ο νεος προεδρος να αρχισει να επισκεπτεται τον Περισσο για ιδεολογικα μαθηματα? Οχι βεβαια. Οι ψηφοφοροι του ΠΑΣΟΚ το ψηφισαν ηδη και προφανως δεν ηταν αρκετοι! Το ερωτημα ειναι τι θα γινει με αυτους που δεν το ψηφισαν. Κανοντας εναν προχειρο υπολογισμο με τα στοιχεια της Ε βγαζω οτι απο αυτο το περιπου 62% που ΔΕΝ ψηφισαν ΠΑΣΟΚ μολις 47% θελουν να παει το ΠΑΣΟΚ αριστεροτερα! Μαλιστα αν αφαιρεσουμε τους σκληροπυρηνικους του Συνασπισμου και του ΚΚΕ που ακομα και αν παει αριστεροτερα το ΠΑΣΟΚ δεν προκειται να το ψηφισουν, ειναι φανερο οτι το ΠΑΣΟΚ μαλλον πρεπει να κινηθει περισσοτερο προς την κεντροδεξια. Κινουμενο το ΠΑΣΟΚ προς το κεντρο ελαχιστους θα χασει προς ΚΚΕ και ΣΥΝ. Αλλα θα κερδισει σιγουρα καποιους απο τους πολλους αναποφασιστους μετριοπαθεις Ελληνες που επαθαν αναγουλα οταν ξαναειδαν τον Λαλιωτη να οργανωνει την εκλογικη εκστρατεια του ΠΑΣΟΚ, αλλα που δεν ειναι αναγκαστικα σταθεροι οπαδοι της ΝΔ. Ολα αυτα βεβαια μονο στην περιπτωση που το ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμει να εχει ακομα χαμηλοτερο ποσοστο στις επομενες εκλογες...

Ακουει αραγε ο κ.Βενιζελος που εως τωρα εκανε μαλλον αριστεροστροφη κριτικη στον ΓΑΠ? Ακουει η κα. Διαμαντοπουλου?

ΥΓ δειτε και εδω για μια πιο αναλυτικη μελετη του ελληνικου πολιτικου φασματος απο το reality tape.

Οικονομική Ελευθερία στον κόσμο

Τις τελευταίες μέρες κυκλοφόρησε η ετήσια αναφορά του The Fraser Institute για την Οικονομική Ελευθερία στον κόσμο. Η χώρα μας, μετά από μια ομολογουμένως εντυπωσιακή άνοδο τη δεκαετία του 1990, παραμένει τα τελευταία 5 χρόνια (η αναφορά αναφέρεται στο έτος 2005) σε στάσιμο επίπεδο. Το παράξενο (όχι και τόσο παράξενο ίσως) είναι ότι και χώρες που θεωρούνται από πολλούς ‘σοσιαλιστικότερες’ από την Ελλάδα, απολαμβάνουν πολύ περισσότερη οικονομική ελευθερία απ’ ότι θα περιμέναμε.

Την πλήρη αναφορά μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Τα παρακάτω scatter plots απεικονίζουν το βαθμό οικονομικής ελευθερίας όλων των χωρών που καταγράφονται από τη Eurostat έναντι της ανεργίας και του GDP per capita in PPS για το έτος 2005. (Η Ελλάδα απεικονίζεται ως γαλάζιο σημείο.)

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Μoney makes the world go around

Κάνοντας μια πρώτη αξιολόγηση των ελλείψεων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι δικαιωματικά πρώτη θέση στον κατάλογο καταλαμβάνει η έλλειψη οικονομικών πόρων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι πραγματικά ένα κόμμα πολιτών και αυτό δεν το λέμε ως επικοινιακό τέχνασμα. Το σύνολο των οικονομικών της πόρων είναι από εθελοντικές συνεισφορές μελών της και άλλων απλών πολιτών. Σε αυτές τις εκλογές τα χρήματα που ξόδεψε το κόμμα και τα μέλη συνολικά δεν ξεπέρασαν τις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εξόδων (άνω του 90%) αφορούσαν ανελαστικές δαπάνες που είναι υποχρεωμένα τα κόμματα να καταβάλουν προκειμένου να μπορέσουν να συμμετάσχουν: παράβολα, έξοδα δικαστικών επιμελητών, εκτύπωση ψηφοδελτίων, μεταφορά τους σε όλες τις νομαρχίες της Ελλάδος κτλ. Τα χρήματα που διατέθηκαν για προβολή του κόμματος και των θέσεών του ήταν ελάχιστες χιλιάδες ευρώ.

Κάθε ψήφος έχει ένα κόστος προσέγγισης. Δεν φτάνει να συμφωνεί κάποιος μαζί σου. Πρέπει να τον βρεις, να του εκθέσεις τις ιδέες και τις προτάσεις σου, να τον πείσεις για αυτές και μετά να τον πείσεις ότι η ψήφος σε εσένα τις εξυπηρετεί καλύτερα από την ψήφο σε κάποιον άλλο. Το κόστος αυτό διαφέρει από πολίτη σε πολίτη και εξαρτάται και από το πόσο έτοιμος είναι να δεχτεί αυτά που λέμε και πόσο εύκολο είναι να τον βρούμε για να του τα πούμε. Σε επόμενη συζήτηση μπορούμε να αναλύσουμε αν τα λίγα χρήματα διατέθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσουν τους ψήφους που χρειάζονταν το μικρότερο κόστος προσέγγισης, άρα να μεγιστοποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το ζήτημα είναι πώς ένα κόμμα πολιτών πολλαπλασιάζει τους πόρους του, αποκτώντας έτσι την δυνατότητα να προσεγγίσει πολλαπλάσιους πολίτες;

Όπισθεν ολοταχώς

Η χθεσινή βραδιά είχε για πολλούς από μας διπλό ενδιαφέρον. Από την μία, η πρώτη εκλογική κάθοδος της ΦΣ, και από την άλλη, το πολιτικό σκηνικό σε κεντρικό επίπεδο που διαμορφώνεται με βάση τα χθεσινά αποτελέσματα.

Οι ψήφοι και το ποσοστό της ΦΣ ήταν κάτι το λογικά αναμενόμενο για ένα κόμμα λίγων μηνών, οργανωτικά ανέτοιμο, με ελάχιστους οικονομικούς πόρους και μηδενική προβολή στα ΜΜΕ (όπως είχαμε τονίσει και στην ανακοίνωση καθόδου). Μάλλον πιο σωστά, οι ψήφοι και το ποσοστό μας είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με τα χρήματα που αφιερώσαμε, των μελών που έτρεξαν, την προβολή που είχαμε ή τον αριθμό των συμπολιτών μας που φτάνοντας στην κάλπη είχαν μια σαφή εικόνα για μας. Στο στάδιο που βρισκόμαστε νίκη για μας ήταν και μόνο η συμμετοχή (κάτι καθόλου εύκολο και καθόλου δεδομένο).

Η συμμετοχή μας στην εκλογές όμως πέτυχε (και ξεπέρασε) όλους του στόχους που είχαμε θέσει για αυτήν:
- πετύχαμε την γνωστοποίηση της ύπαρξής μας και σε κάποιο βαθμό των θέσεών μας σε ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος που αλλιώς θα ήταν αδύνατον να προσεγγίσουμε, αφού στην διάρκεια της τετραετίας οι ευκαιρίες για κάτι τέτοιο είναι μηδαμινές.
- απόκτήσαμε πάρα πολλούς νέους φίλους και μέλη, ανθρώπους που δεν είχε τύχει να ακούσουν για μάς
- από την συμμετοχή στην διαδικασία μάθαμε πάρα πολλά για το πώς διεξάγονται στην πράξη οι εκλογές, πράγματα που ως απλοί πολίτες/εξωτερικοί παρατηρητές δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε. Έγιναν αρκετά λάθη. Αλλά μαθαίνουμε μέσω της μόνης διαδικασίας μάθησης: της δοκιμής.
- η διαδικασία των εκλογών μετέτρεψε αρκετά μέλη μας, που μέχρι τα τέλη Αυγούστου ήταν μόνο προβληματισμένοι πολίτες, σε ενεργά πολιτικά στελέχη ικανά να σηκώσουν ευθύνες και να αναλάβουν κρίσιμους ρόλους στο κόμμα.
- αυτό που πέρισυ τέτοιον καιρό ήταν στο μυαλό μόλις 10 συμπολιτών μας, τον Φλεβάρη είχε την στήριξη 250, και χθες είχε την αποδοχή 7500 περίπου. Μια πολύ καλή βάση για τον πολιτικό μαραθώνιο (που εκτείνεται σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας) που έχει ξεκινήσει η ΦΣ για να ακουστούν θέσεις και προτάσεις που δυστυχώς γίνονται όλο και πιο σπάνιες στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Αν η συμμετοχή της ΦΣ στις εκλογές αποτελεί μια προσωπική ικανοποίηση, το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται σήμερα μόνο ικανοποιητικό δεν είναι για τη χώρα. Οι εκλογές ανέδειξαν μια κυβέρνηση με οριακή αυτοδυναμία, με την οποία είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν πρόκειται να προωθηθεί καμία αναγκαία ριζική διαρθωτική αλλαγή ή μεταρρύθμιση. Αν η κυβέρνηση ήταν άτολμη με 165 βουλευτές, με 152 θα φοβάται και την σκιά της. Ειδικά σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, με συντρηπτικά πλειοψηφούσα τάση την λαϊκή δεξιά και ισχυρό πόλο την ακροδεξιά, κάθε φιλελεύθερη μεταρρύθμιση είναι σε θέση να ανασταλλεί από τους ενδοιασμούς ελάχιστων βουλευτών (αμφιβάλλω αν καν τεθούν ως σκέψη τέτοιου είδους αλλαγές). Αυτό που μας περιμένει είναι μια απόλυτη ακινησία, όπου όλα τα μεγάλα προβλήματα θα μετατεθούν στις πλάτες τις επόμενης κυβέρνησης (όπως γίνεται εδώ και 3 τετραετίες με το ασφαλιστικό) υπό δυσμενέστερους όρους.

Οι χθεσινές εκλογές αποτύπωσαν μερικές τραγικά δυσάρεστες τάσεις στην ελληνική κοινωνία με την ισχυροποίηση των κομμάτων διαμαρτυρίας (και την ουσιαστική επιβράβευση του ρόλου τους ως θεματοφυλάκων της στασιμότητας). Την στροφή της στον συντηρητισμό, την εσωστρέφειά της, την αυτοαπομόνωσή της και την ριζοσπαστικοποίησή της. Τάσεις εξηγήσιμες πολιτικά, αλλά ταυτόχρονα βαθιά επικίνδυνες. Ακόμα και αστείες/δευτερεύουσες αλλαγές να τολμήσει η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει το γιγαντωμένο κίνημα του λαϊκισμού και της διαμαρτυρίας. Είτε από τα αριστερά, είτε από τα δεξιά. Οικονομία, παιδεία, ασφαλιστικό, εξωτερική πολιτική είναι πλέον τομείς υπό ομηρία. Από την κυβέρνηση και τα κόμματα διαμαρτυρίας ξέρουμε τι έχουμε να περιμένουμε (τίποτα και διαδηλώσεις για το τίποτα).

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι τι θα γίνει στην πάλη των εσωκομματικών μηχανισμών του ΠΑΣΟΚ, όπου οι κρατικοδίαιτοι στυλοβάτες τους βλέπουν για δεύτερη τετραετία την εξουσία από απόσταση. Τα περιθώρια ανάδειξης ενός "σύγχρονου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος κτλ" είναι μηδαμινά, καθώς τα υλικά από τα οποία συντίθεται απέδειξαν 2 φορές (και με Σημίτη και με ΓΑΠ) ότι κάτι τέτοιο αντιστρατεύται τα βασικά τους συμφέροντα και τον λόγο ύπαρξής τους στην πολιτική (δηλαδή την νομή της εξουσίας του μεγάλου κράτους). Αν αυτή η διαδικασία οδηγήσει στην απελευθέρωση των όποιων προοδευτικών φωνών του, που σήμερα βρίσκονται εγκλωβισμένες και στο περιθώριο, ή όχι μένει να φανεί.

Το όραμα της Ελλάδας της ανοιχτής κοινωνίας είναι πιο θολό από χθες. Πράγμα που καθιστά ακόμα επιτακτικότερη την ανάγκη ύπαρξης και την ενδυνάμωση της ΦΣ.

Κλείνοντας την προεκλογική περίοδο

Ένα μικρό βίντεο για το κλείσιμο απόψε της προεκλογικής περιόδου.

Υπέρ της απλής αναλογικής και άλλων δαιμονίων

Εκλογές πλησιάζουν, ας γράψουμε και κάτι εκλογικώτερον, αναλογικώτερον, αλλά και λογικώτερον...

Το ισχύον εκλογικό δίκαιο (κωδικοποιητικό π.δ. 96/2007) προβλέπει ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο χάριν κοσμιότητος αποκαλείται συνήθως «ενισχυμένη αναλογική» στα εγχειρίδια Συνταγματικού Δικαίου. Στην πραγματικότητα βέβαια υπάρχει λίγη αναλογική και πολλή ενίσχυση του πρώτου κόμματος βεβαίως βεβαίως, το οποίο με την περίφημη διάταξη του άρ. 99 παρ. 3 προικίζεται, ούτε λίγο ούτε πολύ με 40 έδρες που αναλογούν σε ψήφους πολιτών που ψήφισαν άλλα κόμματα. 40 επί 300 εδρών λοιπόν σημαίνει κατά 13,3% φαλκίδευση της ισότητας της ψήφου. Ή: Όλων οι ψήφοι είναι ίσες, αλλά των ψηφοφόρων του πρώτου κόμματος κατά 13,3% πιο ίσες...

Αυτή η καταφανής νόθευση, ίνα μή τι χείρον είπω, της συνταγματικής αρχής της ισότητας της ψήφου, επιχειρείται να δικαιολογηθῄ διττώς: είτε συνεπειοκρατικά (η απλή αναλογική θα βάλῃ τον Καρατζαφέρη στην Βουλή, θα κατακερματίσῃ τις πολιτικές δυνάμεις, θα φέρῃ αστάθεια, δίνει υπερβολικά μεγάλη δύναμη στο τρίτο κόμμα, δεν είμαστε αρκετά ώριμοι κ.λπ.) είτε με την επίκληση της περίφημης κυβερνητικής ευστάθειας. Θα ασχοληθώ λίγο, όσο της αξίζει, με την τελευταία.

Η κυβερνητική σταθερότητα ανάγεται από ωρισμένους σχολιαστές σε συνταγματική αρχή, ίσης περίπου περιωπής με την αρχή της ισότητας της ψήφου. Πολλού γε και δει: από τα άρ. 81 επ. Συντ. προκύπτει το πολύ η συνταγματική υποχρέωση ύπαρξης κάποιας κυβέρνησης, όχι όμως η ύπαρξη μιας σταθερής κυβέρνησης. Κυβέρνηση πρέπει να υπάρχῃ ακόμα και όταν η Βουλή έχῃ διαλυθεί, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Στο κάτω κάτω της γραφής τα εκλογικά συστήματα της ενισχυμένης κατ’ επίφασιν αναλογικής παρήγαγαν κυβερνήσεις τόσο ευσταθείς ώστε να οδηγούν την χώρα σε πρόωρες εκλογές επί μονίμου βάσεως. Ίσως θα έπρεπε να ασχολούμαστε πιο πολύ συνεπώς με την σταθερότητα των Βουλών μας και όχι με την σταθερότητα των κυβερνήσεών μας, που, υποτίθεται, εξαρτώνται από τα πρώτα…

Ένα σχόλιο ακόμα για το ισχύον εκλογικό δίκαιο: Ανάμεσα στις προβλέψεις του εν λόγῳ π.δ., περίοπτη θέση καταλαμβάνει το άρ. 99 παρ. 1, το οποίο προβλέπει το περίφημο εκλογικό όριο του 3%. Το όριο αυτό θεωρώ ότι παραβιάζει τοὐλάχιστον δύο συνταγματικές διατάξεις. Πρώτον, είναι οφθαλμοφανής η παραβίαση της αρχής της ισότητας της ψήφου: όλες οι ψήφοι είναι ίσες, εάν και μόνον εάν όμως ο συνδυασμός υπέρ ου ερρίφθη η ψήφος υπερβῄ το 3%. Δεύτερον και ίσως ακόμα πιο σημαντικό, παραβιάζεται το παθητικό εκλογικό δικαίωμα: δικαίωμα του εκλέγεσθαι δεν αναγνωρίζεται συνταγματικώς μόνο στο πλαίσιο συνδυασμών που πανελλαδικά συγκεντρώνουν άνω του 3%, αλλά και αυτοτελώς. Όταν όμως καμιά (ή σχεδόν καμία) εκλογική περιφέρεια δεν συγκεντρώνῃ αυτό το ποσοστό, ο πολίτης υποχρεώνεται εκ του νόμου, όχι όμως εκ του συντάγματος, να ενταχθῄ σε κάποιο συνδυασμό αντί να εκτεθῄ ως ανεξάρτητος. Ένα εκλογικό σύστημα όμως που «επιτρέπει» στον πολίτη να κατέλθῃ ως ανεξάρτητος, του απαγορεύει όμως να εκλεγῄ δεν μπορεί να συνᾴδῃ με το Σύνταγμα.

Για τους λόγους αυτούς, που κάπως συνοπτικά ανέπτυξα εδώ, τάσσομαι όχι απλά υπέρ του αναλογικού εκλογικού συστήματος, αλλά υπέρ αυτού ως μόνου επιβαλλόμενου συνταγματικώς.

Προεκλογική Εκδήλωση της ΦΣ στο ξενοδοχείο Ζαφόλια

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία διοργανώνει ανοιχτή προεκλογική εκδήλωση παρουσίασης των θέσεων και των προτάσεών της στο ξενοδοχείο Ζαφόλια (Λεωφ.Αλεξάνδρας 87-89) αύριο Τετάρτη 12/9/07 στις 8 το βράδυ. Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.

Όχι στην υποχρεωτική στράτευση

H Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί αναγκαία την μεταφορά του κέντρου βάρους από τους εξοπλισμούς στην πολιτική και οικονομική διπλωματία, από τους κλασικούς εξοπλισμούς στους εξοπλισμούς σύγχρονης τεχνολογίας, από το δυσκίνητο, δημοσιοϋπαλληλικό , σπάταλο στρατό υποχρεωτικής θητείας σε ένα ευέλικτο, αποτελεσματικό, ανταγωνιστικό, επαγγελματικό στρατό και την βελτιστοποίηση των θεσμών εφεδρείας και εθνοφρουράς.



Η υποχρεωτική θητεία αποτελεί έναν όλο και περισσότερο αναχρονιστικό θεσμό, που όχι μόνο ανταποκρίνεται στις σύγχρονες αμυντικές μας ανάγκες, αλλά και που βλάπτει πολλαπλά την ελληνική κοινωνία (οικονομικά, κοινωνικά, ψυχολογικά κ.ά.) και περιορίζει τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων πολιτών.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει τη σταδιακή μετατροπή του στρατού σε επαγγελματικό, θεωρώντας ότι οι σύγχρονες αμυντικές ανάγκες δεν μπορούν να βασίζονται σε δομές προσανατολισμένες σε πόλεμο χαρακωμάτων, ενώ παράλληλα αρνείται τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της θητείας. Η τεχνολογική πολυπλοκότητα των σύγχρονων οπλικών συστημάτων και η σχεδόν ολοκληρωτική στήριξη σε αυτά στους σύγχρονους πολέμους απαιτούν τη διαθεσιμότητα επαγγελματιών για τον χειρισμό τους.

Δυστυχώς όμως, οι επιχειρησιακές ανάγκες απαιτούν ακόμα μεγάλους αριθμούς επίστρατων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία πιστεύει ότι αυτή η απαίτηση μπορεί να καλυφθεί από μια Εθνοφρουρά συγκροτημένη σε εθελοντική/ημιεπαγγελματική βάση και την παροχή μιας δέσμης κινήτρων για την συμμετοχή των πολιτών σε αυτήν.

Η εσωτερική ασφάλεια δεν μπορεί να αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους, πρώτον, γιατί το κράτος δεν μπορεί να διεκπεραιώσει αποτελεσματικά αυτή τη λειτουργία και, δεύτερον, γιατί αυτό μετατρέπει τους πολίτες σε παθητικούς δέκτες υπηρεσιών ασφάλειας. Ο εθελοντισμός, η λειτουργία σε τοπικό επίπεδο, η αξιολόγηση θεσμών, δομών και προσώπων, αποτελούν βασικά στοιχεία για την εξασφάλιση της αποτελεσματικότητας των μηχανισμών ασφάλειας.

Πολιτικά σποτάκια που δεν θα δείτε στην TV #3

Το τρίτο προεκλογικό σποτάκι της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.

Πολιτικά σποτάκια που δεν θα δείτε στην TV #2: Πίνουν οι μάγκες αργιλέ

To δεύτερο προεκλογικό τηλεοπτικό σποτάκι της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.




Παρακολουθήστε όλα τα σποτάκια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας στο κανάλι της στο YouTube:

- Οι Θέσεις μας
- Δημόσια Διοίκηση
- Επιχειρηματικότητα, Ανταγωνισμός
- Φορολογία
- Διαχωρισμός Εκκλησίας-κράτους
- Πατέντες & Ψηφιακή Ανάπτυξη
- Powered by Internet

Γεμίστε την Αθήνα πάρκα!

Με δεδομένες τις καταστροφές στα περιαστικά δάση της Αθήνας το φετινό καλοκαίρι (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός), η Φιλελεύθερη Συμμαχία επαναφέρει την πρόταση που είχε διατυπώσει ήδη από το 2001 ο κ.Μάνος, για μια ριζικά διαφορετική εκμετάλλευση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού.

Η κυβέρνηση, ανακοίνωσε προ μηνός τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου έκτασης τουλάχιστον 5.000 στρεμμάτων στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου. Την ίδια ανακοίνωση είχε κάνει τον Φεβρουάριο 2001 ο κ. Σημίτης και την επανέλαβε τον Απρίλιο 2003. Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει 5.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο είναι μια απίστευτη επίδειξη ματαιοδοξίας νεόπλουτων, τρανή απόδειξη βαθιάς πνευματικής κούρασης και έλλειψης τόλμης, οράματος και νέων ιδεών για την Αθήνα, την Ελλάδα και την πολιτική.

Αυτό που η Φιλελεύθερη Συμμαχία πιστεύει ότι χρειάζεται η πρωτεύουσα είναι να δημιουργηθούν 20-25 πάρκα των 100 στρεμμάτων (ή και περισσότερα μικρότερα) στις διάφορες πυκνοκατοικημένες και χωρίς το ελάχιστο πράσινο περιοχές. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το Πεδίο του Άρεος είναι περίπου 40 στρέμματα. Τέτοιους κήπους –κοντά στο σπίτι τους- χρειάζονται οι μητέρες με τα παιδιά τους και όχι ένα απροσπέλαστο και άρα άχρηστο γι’ αυτές μεγαλεπήβολο πάρκο στα προάστια, το οποίο ουσιαστικά θα προσφέρει μόνο στους περίοικούς του.

Αν η κυβέρνηση θέλει οπωσδήποτε να έχει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης δεν έχει παρά να φροντίσει να γίνουν πάρκο οι καμένες υπώρειες του Υμηττού (πριν ανεχθεί την αυθαίρετη δόμηση τους) και η κορυφή του Υμηττού, όπου σήμερα υπάρχει ένα πάρκο αυθαίρετων κεραιών (πάρκο του Υπουργού Επικρατείας και ΜΜΕ). Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε ότι στο πάρκο του αεροδρομίου θα φυτευτούν μόλις 36.800 δέντρα και 17.500 θάμνοι (αναλογούν 7 δέντρα και 3 θάμνοι σε κάθε στρέμμα πάρκου)! Αντίθετα, καθολική αναδάσωση του Υμηττού, που θα απαιτήσει τη φύτευση ενός και πλέον εκατομμυρίου δέντρων, θα ήταν ένα απείρως χρησιμότερο για την υγεία και την αναψυχή των Αθηναίων έργο από το κακής έμπνευσης μεγαλεπήβολο και σε μεγάλο βαθμό άχρηστο πάρκο στο αεροδρόμιο.

Η έκταση του παλαιού αεροδρομίου είναι 5.200 στρέμματα. Αν το 50% της έκτασης δοθεί σε κοινή χρήση (1600 στρέμματα για δρόμους, πλατείες και 1000 στρέμματα για πάρκα και κήπους), τα υπόλοιπα 2.600 στρέμματα ως οικοδομήσιμα οικόπεδα έχουν αξία που με βεβαιότητα υπερβαίνει τα 4 δισεκατομμύρια €. Το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων € αρκεί για την απαλλοτρίωση περισσότερων από 20 εκτάσεων των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας και τη διαμόρφωση τους σε ισάριθμα λειτουργικά πάρκα. Η Κυψέλη μπορεί να αποκτήσει πάρκο. Το ίδιο και ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω κ.ο.κ. Η αναβάθμιση και της ποιότητας ζωής και της οικονομικής αξίας όλων των σήμερα υποβαθμισμένων περιοχών θα είναι άμεση και εντυπωσιακή.

Ταυτόχρονα η δημιουργία ενός νέου πολυτελούς προαστίου και η κατακόρυφη αναβάθμιση είκοσι περιοχών του λεκανοπεδίου (εκεί όπου θα δημιουργηθούν τα νέα πάρκα) θα δώσει διέξοδο υψηλής ποιότητας κατοικίας στις ομάδες του πληθυσμού που την αναζητούν, αποσυμφορώντας την έντονη οικιστική πίεση που σήμερα οδηγεί στην ανομία, τις καταπατήσεις, την αυθαίρετη δόμηση σε όλη την Αττική και την άσκηση τρομακτικών πιέσεων για να επιτραπεί η καταστρεπτική τσιμεντοποίηση της περιοχής των Μεσογείων, καθώς και των δασών του Λεκανοπεδίου.

Τέτοιες ευκαιρίες για την αναμόρφωση μιας ολόκληρης πόλης δεν ξαναπαρουσιάζονται και θα είναι έγκλημα σε βάρος και των σημερινών και των μελλοντικών κατοίκων της Αθήνας, να στερηθούν της ευκαιρίας να αποκτήσουν προσβάσιμους χώρους πρασίνου σε κάθε περιοχή της.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία καταθέτει στον δημόσιο διάλογο την πρότασή της για μια συνολική αναβάθμιση όλων των περιοχών του Λεκανοπεδίου, και ελπίζει οι πολίτες να την αγκαλλιάσουν, αφού οι διαχειριστές της εξουσίας την απορρίπτουν εδώ και χρόνια...

Για την απαγόρευση των δημοσκοπήσεων

H απαγόρευση της διενέργειας και παρουσίασης δημοσκοπήσεων τις δύο τελευταίες εβδομάδες των εκλογών είναι μία κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών και στην έκφραση και στην ενημέρωση. Αντιγράφω από την σχετική ανακοίνωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας:

Η προεκλογική περίοδος πρέπει να είναι το χρονικό διάστημα, όπου ο διάλογος είναι πιο ανοικτός, πιο έντονος, πιο συμπυκνωμένος, ο πολίτης - εκλογέας πρέπει να είναι εκτεθειμένος σε όσο περισσότερες πληροφορίες γίνεται, για να έχει τη δυνατότητα να εξετάσει τις επιλογές του εξαντλητικά και να ψηφίσει ενημερωμένος. Ο περιορισμός της πρόσβασης των εκλογέων σε οποιαδήποτε πληροφορία θα έπρεπε να θεωρείται εξ αρχής ύποπτος - κι όμως, ένα τέτοιο περιορισμό καθιέρωσε (για πολλοστή φορά) η Βουλή των Ελλήνων, με το άρθρο 7 του ν. 3603/2007. Η διάταξη αυτή προβλέπει ότι απαγορεύεται να δημοσιεύεται οποιαδήποτε δημοσκόπηση τις τελευταίες 15 ημέρες πριν από τις εκλογές - και η παραβίασή της επισύρει ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών, η οποία δεν είναι δεκτική αναστολής ή μετατροπής, και χρηματική ποινή από 30.000 έως 300.000 ευρώ. Σκοπός της είναι «η διασφάλιση της ανόθευτης εκδήλωσης της λαϊκής βούλησης, εν όψει της επερχόμενης κάθε φορά εκλογικής αναμέτρησης» και «δικαιολογείται από το μέγεθος της επιρροής που ασκούν οι δημοσκοπήσεις στο εκλογικό σώμα» (σημειωτέον ότι την αιτιολογική έκθεση του νόμου, που αναφέρει τα παραπάνω, υπογράφει και ο συνταγματολόγος Υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος). Ήδη έχει αρχίσει η περίοδος της σιωπής, εν όψει των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου.

Η παραπάνω διάταξη παραβιάζει ευθέως το Σύνταγμα (άρθρα 5, ιδίως 5Α και 14), αλλά και δύο διεθνείς συνθήκες προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, τις οποίες έχει κυρώσει η χώρα μας: την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα του Ο.Η.Ε. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανώτατα δικαστήρια άλλων χωρών έχουν κρίνει ότι αντίστοιχες διατάξεις, που απαγόρευαν τη δημοσίευση δημοσκοπήσεων μια εβδομάδα και περισσότερο, παραβίαζαν το άρθρο 10 της Ε.Σ.Δ.Α. (Γαλλία) ή το άρθρο 19 του Διεθνούς Συμφώνου (Βέλγιο, Καναδάς). Στην Ελλάδα είναι πρακτικά πολύ δύσκολο να γίνει ένας τέτοιος έλεγχος συμβατότητας του νόμου με το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις: οι υπερβολικές ποινές που επιβάλλονται (ελάχιστα είναι τα αδικήματα, στα οποία ρητώς απαγορεύεται η μετατροπή ή η αναστολή της ποινής) σημαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί, πρακτικά, να αναλάβει το προσωπικό κόστος να υποστεί φυλάκιση, προκειμένου να κριθεί ο νόμος σε ανώτατο επίπεδο αντικείμενος στο Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις.

Έτσι, παραμένουμε σε μια κατάσταση, όπου οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας κρίνουν (πριν από εμάς για εμάς) ποιες πληροφορίες διαμορφώνουν και ποιες «νοθεύουν» τη βούλησή μας. Θεωρούν δεδομένο ότι το εκλογικό σώμα είναι ένα σύνολο από άβουλα πρόβατα, που μπορεί να άγεται και να φέρεται με περισσή ευκολία. Η στάση αυτή είναι προσβλητική για τον καθένα από εμάς ως ψηφοφόρο και ως πρακτικό αντίκρισμα έχει την αποδοχή της δυνατότητας να καθορίζεται από τους ίδιους τι πληροφορία θα μπορούν να μας «σερβίρουν» (αφού είμαστε ανίκανοι να αναζητήσουμε και να αξιολογήσουμε πληροφορίες από μόνοι μας). Καταλήγει να παραβιάζει τις βασικές αρχές της δημοκρατικής εκλογής, κατά τις οποίες ο κάθε ψηφοφόρος καθορίζει ο ίδιος τα κριτήρια της επιλογής του.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία έχει ως βασική της αρχή την εμπιστοσύνη στο κάθε άτομο, την αναγνώριση της ικανότητας ατομικής διαμόρφωσης της κρίσης του, η οποία δεν χρειάζεται «άνωθεν» παρεμβάσεις. Δεσμεύεται να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να κριθεί από δικαστικό ή άλλο αρμόδιο όργανο ότι το άρθρο 7 ν. 3603/2007 παραβιάζει το Σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν τα ατομικά δικαιώματα.

Από το '21 στις πυρκαγιές

Ο φίλος Γιώργος Ζαρκαδάκης συμπύκνωσε με μεγάλη σαφήνεια τις σκέψεις του για τις καταστρεπτικές πυρκαγιές που συνέβησαν πρόσφατα, σκέψεις που πηγαίνουν πιο βαθιά στην ιστορία απ'ότι συνηθίζουν οι πολυάριθμες αναλύσεις που ακούμε για αυτό το θέμα.

Για όσους δεν γνωρίζουν τον Γιώργο Ζαρκαδάκη είναι κατά την γνώμη μου από τους κατεξοχήν αντιπρόσωπους της 3η Κουλτούρας στην Ελλάδα, δηλαδή της κουλτούρας που γεφυρώνει τις Δύο Κουλτούρες του C.P. Snow. Ο Γιώργος έχει υπάρξει ερευνητής τεχνητής νοημοσύνης, σύμβουλος επιχειρήσεων, μουσικός, συγγραφέας και εκδότης επιστημονικών περιοδικών. Σκεφτείτε τους ανθρώπους της 3ης Κουλτούρας σαν το πλησιέστερο πράγμα που μπορούμε να έχουμε σήμερα στο αναγεννησιακό ιδανικό του homo universalis. Σε κάθε περίπτωση δεν νιώθω ικανός να επιχειρήσω μια σφαιρική προσέγγιση του Γιώργου Ζαρκαδάκη οπότε θα τελειώσω αυτή την mini βιογραφική αναφορά προτρέποντας σας να τσεκάρετε την συγγραφική του δουλειά, όπως για παράδειγμα την νουβέλα Ανατολικόν Τέλος.

Όσον αφορά τις πυρκαγιές η προσέγγιση του Γιώργου είναι νηφάλια. Oι πυρκαγιές και η έκταση τους δεν είναι κάτι μυστηριώδες και μπορεί να εξηγηθεί με απλό τρόπο από τον συνδιασμό διάφορων παραγόντων, η ύπαρξη των οποίων είναι κοινώς παραδεκτή: φυσικά αίτια, καταπατήσεις, πολιτικά φανατισμένοι "ανατροπείς", ανεξέλεγκτοι κομματικοί μηχανισμοι, αμελείς ή πυρομανείς πολίτες, διεφθαρμένοι πυροσβέστες (το τελευταίο το πήρα από ένα σχόλιο στο blog του Ζαρκαδάκη).

Όμως συμβαίνει ορισμένες φορές ότι οι απαντήσεις σε ένα ερώτημα το απαντούν με το να το κάνουν μικρό και ασήμαντο. Πιστεύω οι περισσότεροι το αισθανόμαστε αυτό γιατί ο κλονισμός που μας δημιούργησαν τα γεγονότα μας δημιούργησε φυσικά την προσδοκία της ανακάλυψης αθέατων πτυχών της πραγματικότητας. Κάποιοι σκέφτηκαν πολύ απλοϊκά και φαντάστηκαν "μυστικές υπηρεσίες" και "ασσύμετρες απειλές". Αλλά και όσοι είμασταν πιο προσεκτικοί από το να υιοθετήσουμε τέτοιες "αστείες", όπως τις χαρακτηρίζει ο Ζαρκαδάκης, απόψεις, σίγουρα αισθανόμασταν ότι η ιστορία δεν μπορεί να εξαντλείται απλά στην σύμπτωση κάποιων κοινών και γνωστών παραγόντων.

Ο Ζαρκαδάκης κάνει λοιπόν μια ιστορική αναδρομή στην σύγχρονη ιστορία του κράτους αυτού και καταλήγει ότι η αθέατη πτυχή της πολιτικής πραγματικότητας που αναζητούμε είναι η κοινωνική οργάνωση αυτής της χώρας που συσπειρώνεται γύρω από το ιστορικό Ελληνικό Κράτος. Αναγνωρίζει το παράδοξο πάνω στο οποίο αυτό το κράτος οικοδομήθηκε (η ιδέα του Έθνους), ένα κράτος που τελικά αποτελεί μέσο και δικαιολογία για μια ολόκληρη κοινωνία να αγνοεί και να φιμώνει συστηματικά το πιο υγιές κομμάτι της. Εάν μου επιτραπεί μια μεταφορά, και επειδή είμαστε σε 3rd culture mode, η λογική των κρατών υπαγορεύει ότι από ένα κράτος παράδοξο όλα τα πολιτικά φαινόμενα μπορούν να συναχθούν. Απούσης λοιπόν κάποιας λογικής στην πολιτική μας ζωή το πεδίο γίνεται ελεύθερο για όσους είχαν πλεονεκτήματα στο παρελθόν να εξασκήσουν με συντριπτική μανία αυτό το παγκόσμιο πολιτικό σπόρ που λέγεται συντήρηση. Φαίνεται λοιπόν πως τα ίδια λοιπόν "πλεονεκτήματα" που ορίζαν τους ισχυρούς στην "Παλιά Ελλάδα", ο τοπικισμός, ο πατερναλισμός, ο εθνικισμός, ο παρασιτισμός και η προσοδοθηρία, η κομματικοποίηση, εξακολουθούν και σήμερα να υφίστανται, παραλόγως, και να ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια να δούμε επιτέλους λίγη "Νέα Ελλάδα".

Κατά τον Ζαρκαδάκη λοιπόν οι φωτιές συνέβησαν έτσι γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο όπου γίνεται ολοένα και δυσκολότερο για την Παλιά Ελλάδα να κρατήσει την ισχύ της μπροστά στις αλλαγές που επιβάλλουν οι ιστορικές συνθήκες. Και εγώ αυτό βλέπω: οι αντιπρόσωποι αυτής της παλιάς ελλάδας, είτε οργανωμένα είτε αυθόρμητα, οδηγούνται σε εντατικοποίηση του "αγώνα" τους για κυριαρχία. Οι καταπατητές καταπατούν με μεγαλύτερη ένταση αφού ξέρουν ότι το κλίμα γυρνάει εναντία τους. Οι ακραίοι και φανατισμένοι μετά μανίας προσπαθούν να κρατήσουν τον φανατισμό τους στην πολιτικό ατζέντα ενώ το παγκόσμιο κλίμα τους καθιστά ολοένα και πιο ασήμαντους. Τα κεντρικά πολιτικά κόμματα προσπαθούν να μην αφήσουν ούτε ίντσα διαφορετικής πολιτικής σκέψης μήπως και αποκαλύφθεί η ολοένα και πιο φανερή κενότητα τους.

Όμως το πρόβλημα, κατά τον Ζαρκαδάκη, είναι ότι ενώ η Παλαιά Ελλάδα μάχεται με ότι όπλο έχει στη διάθεση της, η Νέα Ελλάδα (εάν μπορούμε να την ομαδοποιήσουμε υπό έναν τέτοιο όρο) δεν αντιπροσωπεύεται επαρκώς στην πολιτική σκηνή. Παρ'ότι συμμετέχω σε μια κίνηση που έχει σκοπό να κάνει κάτι για αυτό το πρόβλημα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κανένα από τα κόμματα που μέχρι τώρα είχαν να διαλέξουν οι Έλληνες δεν έπαιρνε διαζύγιο με την "Παλιά Ελλάδα". Ο Ζαρκαδάκης κλείνει το άρθρο του με λίγο ρεαλιστικό πεσσιμισμό:

The forthcoming elections will be a contest between Old Greeks, leaving the New Greeks as the unrepresented underclass, the overachievers who are punished for being exactly that, in a failed country that honors sedate mediocrity and unconditional loyalty to the clan.

Ελπίζω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σύντομα αντί για αργά σε σχέση με την παραπάνω λυπηρή διαπίστωση.

Ο Εκπρόσωπος του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) γνωστοποιεί πως αποδέχθηκε πρόταση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (ΦΣ) να εκπροσωπηθεί το ΕΠΣΕ στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΦΣ με στέλεχός του. Στην τέταρτη θέση του ψηφοδελτίου, που κατατέθηκε την Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007, περιλαμβάνεται ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς. Με την ακόλουθη δήλωση, ο Παναγιώτης Δημητράς εξηγεί την απόφαση του ΕΠΣΕ να συνεργαστεί με τη ΦΣ και μέσα από αυτή με τo Ευρωπαϊκό Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (ELDR) του οποίου η δράση στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ως μια από τις βασικές προτεραιότητες την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

«Η παρουσία μου στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είναι απόρροια του γεγονότος πως αυτό το νεοσύστατο κόμμα από την αρχή επικεντρώθηκε στην υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και περιέλαβε στη διακήρυξη και στο πρόγραμμά του ολοκληρωμένες θέσεις ακόμα και σε θέματα ‘ταμπού’ για την ελληνική κοινωνία όπως οι μειονότητες, το κοσμικό κράτος, τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, κτλ. Αντίθετα, δεν υπάρχουν (σχεδόν) καθόλου συγκεκριμένες θέσεις για τα θέματα αυτά στα προγράμματα ή διακηρύξεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Το χειρότερο δε είναι πως μερικές συχνά τολμηρές σχετικές θέσεις επί μέρους τμημάτων ή φορέων των κομμάτων αυτών που δημοσιοποιήθηκαν κατά την περασμένη τριετία ‘ξεχάστηκαν’ ενώ σχεδόν όλα ανέχθηκαν τόσο κατά τις εκλογές του 2006 τη συμπόρευση υποψηφίων τους με στελέχη του ακροδεξιού και ρατσιστικού ΛΑΟΣ, όσο και αρκετές φορές την εκδήλωση ρατσιστικής μήνης στελεχών τους της τοπικής αυτοδιοίκησης κατά των Ρομά.

Το έμβλημα στο ψηφοδέλτιο της ΦΣ τονίζει στην πρώτη γραμμή τα ατομικά δικαιώματα και στην τελευταία την ανοικτή κοινωνία, ενώ περιλαμβάνει επίσης, στις δώδεκα θέσεις του, το χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος και το σεβασμό της ιδιαιτερότητας των επιλογών και του αυτοπροσδιορισμού. Στο πρόγραμμα της ΦΣ μεταξύ άλλων υποστηρίζεται ο σεβασμός του φυλετικού, θρησκευτικού, εθνικού αυτοπροσδιορισμού κάθε Έλληνα πολίτη και κατ' επέκταση ο σεβασμός των δικαιωμάτων των μειονοτήτων της Ελλάδας, η κατάργηση της σαρίας στη Θράκη, η αφαίρεση από τους μουφτήδες κάθε δικαιοδοτικής αρμοδιότητας και η ανάδειξή τους από τη μειονότητα, η (επανα)χορήγηση της ιθαγένειας στους ανιθαγενείς και άδειας επιστροφής στην Ελλάδα των μη Ελλήνων το γένος μαχητών του εμφυλίου πολέμου. Διεκδικείται η αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών ανδρών και γυναικών, περιλαμβανόμενης της αναγνώρισης του πολιτικού γάμου από ζευγάρια του ίδιου φύλου και της οικογένειας με ομοφυλόφιλους γονείς, καθώς και την κατάργηση της ποινικής δίωξης της ‘παρά φύσιν ασέλγειας μεταξύ αρρένων.’ Θεωρείται απαραίτητος ο πλήρης διαχωρισμός πολιτείας και θρησκευτικών οργανισμών, υποστηρίζεται ότι οι νόμοι του κράτους οφείλουν να έχουν αποκλειστικά και μόνο κοσμικούς σκοπούς, να είναι ουδέτεροι απέναντι στις θρησκείες και να μην οδηγούν σε εμπλοκή πολιτείας και εκκλησίας, ενώ ζητείται η αντικατάσταση του θρησκευτικού όρκου με πολιτικό όρκο. Η πολιτεία πρέπει να θεσμοθετήσει δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές εκλογές για όλους του νόμιμους κατοίκους ανεξάρτητα από την ιθαγένειά τους και να χορηγεί αυτόματα ιθαγένεια σε όλους όσοι γεννιούνται σε ελληνικό έδαφος. Τέλος, και εν όψει της μεθαυριανής πρώτης δίκης Ελλήνων νέο-ναζί για αντισημιτικά κείμενα που περιλαμβάνουν και έκκληση για εξόντωση των Εβραίων, τονίζεται η αναφορά της διακήρυξης της ΦΣ στην αντιπαλότητα προς την αναβίωση του αντισημιτισμού και της προκατάληψης απέναντι στους Εβραίους και την απόρριψη του προσχήματος του ‘αντισιωνισμού.’

Καλώ, λοιπόν, όσες και όσους θεωρούν κεφαλαιώδη την υποστήριξη όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλες τις ομάδες του πληθυσμού να το δηλώσουν στην κάλπη ψηφίζοντας τη Φιλελεύθερη Συμμαχία.»

Πολιτικά σποτάκια που δεν θα δείτε στην TV #1: Διαχωρισμός Εκκλησίας - Κράτους

Επειδή το πολιτικό μας σύστημα είναι ουσιαστικά ένα κλειστό καρτέλ και ο εκλογικός νόμος κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του, θα σας παρουσιάσουμε στο ίντερνετ μια σειρά από τηλεοπτικά σποτάκια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, τα οποία δεν θα μπορέσετε φυσικά να δείτε στην τηλεόραση!



Στόχος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας είναι η οικοδόμηση μιας σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας βασισμένης στο σεβασμό των θρησκευτικών ελευθεριών και στην δημιουργία μιας εκκλησίας διοικητικά και θεσμικά αυτοτελούς και πλήρως απεγκλωβισμένης από τις παρεμβάσεις του κράτους ικανής να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προκλήσεις του μέλλοντος.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει την πλήρη ανεξαρτητοποίηση της εκκλησίας με την μετατροπή της σε νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Οι θρησκευτικοί οργανισμοί ανεξαρτήτως δόγματος θα είναι πλέον αυτοδιοικούμενοι και θα μπορούν να εστιάσουν ανεμπόδιστα στον πνευματικό και κοινωνικό τους ρόλο, χωρίς τον ασφυκτικό εναγκαλισμό και τη σύγχυση ρόλων μεταξύ αυτών και της πολιτείας.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία αναγνωρίζοντας το ατομικό δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης (ΟΗΕ, 1948), προτείνει τον πλήρη διαχωρισμό πολιτείας και θρησκευτικών οργανισμών και υποστηρίζει ότι οι νόμοι του κράτους οφείλουν να έχουν αποκλειστικά και μόνο κοσμικούς σκοπούς, να είναι ουδέτεροι απέναντι στις θρησκείες και να μην οδηγούν σε εμπλοκή πολιτείας και εκκλησίας. Η πολιτεία έχει το χρέος να σέβεται και να προστατεύει την ελευθερία των πολιτών να εκδηλώνουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, δημόσια ή ιδιωτικά.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία συμμερίζεται το όραμα των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων (ELDR) που «πρεσβεύει την αρχή ότι οι σύγχρονες, χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίες πρέπει να διαχωρίζουν την πολιτική από τη θρησκεία» και ότι «η κοσµική κοινωνία συμβάλλει σηµαντικά στην εκτόνωση των εντάσεων μεταξύ των θρησκευμάτων και στην προώθηση της ανοχής και της κατανόησης μεταξύ ατόµων που ανήκουν σε διαφορετικά θρησκεύματα».

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία προτείνει:

• Την απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης θρησκευτικών οργανώσεων με τη μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Η εκκλησία της Ελλάδος και οι λοιπές εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις να ενταχθούν στις σχετικές ρυθμίσεις.

• Η εκκλησιαστική περιουσία που τυχόν βρίσκεται σήμερα στον έλεγχο του κράτους, είτε αφορά την κινητή ή την ακίνητη, να επιστραφεί στην εκκλησία της Ελλάδος κατά τις διατάξεις του ΑΚ, η οποία στη συνέχεια θα είναι η μόνη αρμόδια για την διαχείρισή της.

• Τα εισοδήματα των θρησκευτικών οργανώσεων από οποιαδήποτε πηγή και αν προέρχονται, να φορολογούνται βάσει της νομοθεσίας που ισχύει για τα εισοδήματα των μη κερδοσκοπικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου.

• Η ακίνητη περιουσία να υπόκειται στις επιβαρύνσεις βάσει της νομοθεσίας που διέπει όλα τα ακίνητα της χώρας, είτε αυτά ανήκουν σε ιδιώτες είτε σε εταιρείες ή οργανισμούς.

• Η διαχείριση των ευαγών ιδρυμάτων (βακούφια) της μουσουλμανικής μειονότητας θα πρέπει να γίνεται από την ίδια χωρίς παρεμβάσεις του ελληνικού κράτους.

• Οι κληρικοί να αποτελούν εργαζόμενους που θα υπάγονται και θα μισθοδοτούνται από το ΝΠΙΔ του θρησκευτικού οργανισμού που θα ανήκουν, θα φορολογούνται όπως ο κάθε εργαζόμενος Έλληνας πολίτης και θα συμμετέχουν στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και στο σύστημα συνταξιοδότησης που θα ισχύει για όλους τους Έλληνες πολίτες.

• Την αφαίρεση από όλους τους θρησκευτικούς φορείς όλων των διοικητικών και δικαστικών αρμοδιοτήτων που τους έχουν παραχωρηθεί από το κράτος.

• Την κατάργηση του υποχρεωτικού χαρακτήρα του θρησκευτικού όρκου, όπου κι αν αυτός απαιτείται, και την αντικατάστασή του με πολιτικό όρκο.

• Το θρήσκευμα αποτελεί προσωπικό δεδομένο του κάθε ατόμου και δεν αναγράφεται σε κανένα δημόσιο έγγραφο.

• Την κατάργηση του νόμου περί προσηλυτισμού.

• Τη απλοποίηση των διαδικασιών της αποτέφρωσης νεκρού για όσους πολίτες το επιθυμούν, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.

• Την κατάργηση κάθε ειδικής μεταχείρισης των θρησκευτικών λειτουργών, την κατάργηση όλων των θρησκευτικών υπηρεσιών των υπουργείων, και τη μετονομασία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων σε Υπουργείο Παιδείας.

• Η εκκλησία να έχει το δικαίωμα όπως κάθε άλλος φορέας ή ιδιώτης να ιδρύσει ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα σε όποιο αντικείμενο επιθυμεί, σύμφωνα με την νομοθεσία που θα ισχύει.

• Σε συνταγματικό επίπεδο, η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα επιδιώξει:
o Πλήρη κατάργηση του άρθρου που ονομάζει την επικρατούσα θρησκεία, ασχολείται με θρησκευτικά δόγματα και καθορίζει τον τρόπο που μεταφράζονται θρησκευτικά κείμενα.
o Κατάργηση της απαγόρευσης του προσηλυτισμού και των περιορισμών στη δημόσια εκδήλωση των θρησκευτικών πεποιθήσεων των πολιτών στο όνομα της προστασίας των χρηστών ηθών. Απελευθέρωση των θρησκευτικών λειτουργών από τον έλεγχο και την εποπτεία του κράτους.
o Ρητή απαγόρευση της λογοκρισίας. Κατάργηση της παραγράφου που επιτρέπει την κατάσχεση εντύπων ‘για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας’.
o Διαγραφή της αναφοράς στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης από τους σκοπούς της παιδείας.
o Πλήρης κατάργηση των άρθρων που παραχωρούν ειδικά προνόμια σε συγκεκριμένες εκκλησίες.
o Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου (Πρόεδρος της Δημοκρατίας και βουλευτές) και αντικατάστασή του με πολιτικό όρκο.