Η Μεταρρυθμιση του Ισλάμ και η δύναμη της Πληροφορίας

Στη σκιά του απαραιτήτως τελούμενου διπλωματικού πρωτοκόλλου που ως συνήθως προηγείται ενός ακόμα πολέμου εμείς θα συνεχίσουμε την διερεύνηση της πιθανότητας μιας ενδογενούς Ισλαμικής Μεταρρύθμισης (ίσως της μόνης πραγματικής μεταρρυθμισης στο χωρο της Μ.Ανατολής).

Η πολιτισμική απομόνωση που συντηρείται από όλους τους φορείς εξουσίας στο συγχρονο ισλαμικό κόσμο είναι το κλειδί για την πνευματική και πολιτική κυριαρχία του φονταμενταλισμού. Ισως θα μπορόύσαμε να σχεδιασουμε ένα ανάλογο εξουσιαστικό μοντέλο με αυτό των γνωστών ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνα. Στην ΕΣΣΔ για παράδειγμα ολόκληρη η πνευματική ζωή μαζί με την καθημερινή ειδησεογραφική ενημέρωση ήταν στα χέρια των προπαγανδιστικών μηχανισμών του κράτους. Για την ακρίβεια όπως σημειωνει ο A.Καιστλερ (αν δεν κανω λαθος) το μονοπώλιο της πληροφορίας στις χώρες του σοβιετικού μπλοκ ήταν τόσο απόλυτο που οι πολίτες έμεναν στο σκοτάδι ακόμα και για θέματα που σχετίζονταν με τις υπόλοιπες σοβιετικές επαρχίες (πχ ενώ το Χάρκοβο μαστίζονταν απο έναν φοβερό λιμό οι κάτοικοι του άκουγαν απο το ραδιόφωνο για το θρίαμβο της παραγωγής στα Ουράλια -και αντιστρόφως). Κάπως έτσι λειτουργούσε και το ναζιστικό σύστημα.

Το φυσικό αποτέλεσμα είναι η αποτελμάτωση της συγκριτικής σκέψης, άρα και κάθε κριτικής. Οι ορίζοντες περιορίζονται στα στεγανά που θέτει το εξουσιαστικό μοντέλο: σημερα για εναν μουσουλμανο πολιτη ειναι φοβερα δύσκολο να θέσει την κριτική του σκεψη υπεράνω της ισλαμικης κοσμοθεασης και να επεξεργαστει την τελευταια απο καποια αλλη οπτικη γωνία. Αναπόδραστα οι οποιες αμφισβητήσεις θα κινούνται γύρω από τον άξονα των ερμηνειών του Κορανίου και της σεχταριστικής αντιδικίας μεταξύ διαφορετικών αιρέσεων.

Αναπόδραστα; Οχι απαραιτήτως! Το Ινστιτουτο Cato μας φέρνει σε επαφή με μία ρωγμή στον τοίχο του μουσουλμανικού ολοκληρωτισμού. Οσο παράδοξο κι αν ακουγεται ενας κατοικος της Βαγδατης αυτη τη στιγμη, παλεύει να ολοκληρώσει τη μετάφραση του Liberalism (Mises)και του In Defense of Global Capitalism (Norberg).

Το ονομα του το κρατάει κρυφο. Στις δυσκολες εποχές που ζούμε είναι σχεδόν σιγουρο οτι αν μαθευτει τελικα θα τον βρουνε μαχαιρωμένο με το στίγμα του "προδοτη δυτικοφιλου". Δυο φίλοι του έχουν ήδη σκοτωθεί, και άλλοι ζουν κυνηγημένοι μακριά από τις οικογένειες τους. Ο άγνωστος που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Καμίλ δηλώνει :

Yes, you could say I am libertarian," Kamil says. "I believe in liberty for all, equality and human rights, freedom and democracy, free-market ethics, and I hate extremism in everything. I believe in life more than death as being the way to happiness."

Αν και ο Μαο Τσε Τουνγκ έλεγε οτι η εξουσια βρισκεται στις κανες των οπλων (ενα μαθημα πληρως αφομοιωμενο απο τους εξτρεμιστες ανατολης και δυσης) εμείς θα πούμε οτι η αρχή και το τελος της βρίσκονται στο Λόγο. Εναν λόγο που σημερα αδυνατει να εκφραστει από τα ΜΜΕ και την φιλοκυβερνητικη ιντελιγκεντσια του μουσουλμανικού κοσμου. Αλλα μπορεί να εκφραστεί σ ολη του την πληρότητα μεσα απο την αναρχική αυτοοργάνωση του Διαδικτυου.

Το Ιντερνετ παρασκευάζει σταδιακα μια πληροφοριακη βόμβα ετοιμη να εκραγει στα χερια του φονταμενταλιστικου ολοκληρωτισμού.Η αρχη της άγουρη και μετρημένη έγινε ήδη. Προσφατα ανέβηκε το σάιτ MisbahAlHurriyya.org όπου εκτίθενται 40 περίπου εργα φιλελευθερων στοχαστων μεταφρασμενα στα αραβικά. Οι Αραβες φιλελεύθεροι και ελευθεριακοί παλεύουν για τις ιδέες τους μέσα απ τις δομές του ιστοχώρου. Ενα φιλελεύθερο μουσουλμανικο μπλογκ αποκάλυψε προσφατα οτι μια αιγυπτιακη εφημεριδα ειχε δημοσιευσει τα σκιτσα του Μωάμεθ αρκετα πριν απο την επισημη κατακραυγη της Δανιας. Σαρκαστικά προσθεσε οτι θα επρεπε να μπουκοταριστει και η Αιγυπτος για αυτο της το αμαρτημα...

Φυσικά η διάδοση του φιλελευθερισμού δεν είναι εύκολη,ειδικά σε κοινωνίες εθισμένες στην χρόνια αποχαυνωση του πνευματικού σκοταδισμού και του κρατικού απολυταρχισμού. Αυτη η διαδικασια θα περασει μεσα απο πολλές φάσεις, καποιες, ίσως οι περισσοτερες θα ειναι δύσκολες και αιματηρές. Αλλά στον αγώνα για την ελευθερία , κανείς δεν μπορει να υποκαταστήσει τους Αραβες και να διεκδικησει την "απελευθερωση" τους ερημην των ιδιων. Ειναι μια μαχη που θα την δώσουν οι πιο προοδευτικες κοινωνικες τους δυναμεις εναντιον των αρρωστημενων τους καθεστωτων. Οπως καταλήγει ο αρθρογράφος Jonathan Rauch: The suffocating Arab duopoly of state-controlled media and Islamist pulpits is cracking—only a little bit so far, but keep watching. In the Arab world, the Enlightenment is going online.