Ο Μιλόσεβιτς βρέθηκε σήμερα νεκρός στο κελί του. Ενώ η αυτοψία δεν έχει ακόμα διενεργηθεί, ο θάνατός του συνδέεται με την κατάσταση της καρδιάς του και την υψηλή πίεση από την οποία υπέφερε.
Το τραγικό της υπόθεσης δεν είναι όμως ο θάνατός του. Οι ομαδικοί τάφοι, οι βιασμοί, οι δολοφονίες των μαφιόζων και των παραστρατιωτικών του είναι ακόμα νωπές μνήμες. Και παρά την υποκρισία των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, ούτε ο Σέρβικος λαός μπορεί να θρηνεί για το θάνατό του, μιας και είναι ο ίδιος πρώτα που έζησε τους εθνικιστικούς και γενοκτονικούς εφιάλτες που του υπέβαλε το τότε καθεστώς.
Το τραγικό είναι πως η διεθνής κοινότητα απέτυχε στην αποστολή της να αποδώσει δικαιοσύνη. Η πολύχρονη διάρκεια της δίκης δε μπορεί παρά να αποτελεί αποτυχία, και ίσως και ντροπή, για όλους εμάς που πιστεύουμε στο δικαίωμα του κάθε πολίτη για δίκαιη και γρήγορη δίκη. Παρά τις τεχνικές τις δυσκολίες, που όλοι αναγνωρίζουμε, είναι αδικαιολόγητο το ότι η δίκη Μιλόσεβιτς κράτησε τόσα χρόνια και κατέληξε ουσιαστικά χωρίς αποτέλεσμα. Τραγικό είναι και πως βρίσκονται ακόμη ελεύθεροι κάποιοι από τους συνεργάτες του Μιλόσεβιτς. Τραγικό είναι και το ότι η Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, δεν αναγνωρίζει τις ευθύνες τις και τη συμμετοχή και ελλήνων πολιτών στις σφαγές της πρώην Γιουγκοσλαβία.
Το ευτυχές της υπόθεσης είναι πως ένα μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία των Βαλκανίων έφτασε στο τέλος του.
13 σχόλια:
Τραγικό είναι και το ότι η Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, δεν αναγνωρίζει τις ευθύνες τις και τη συμμετοχή και ελλήνων πολιτών στις σφαγές της πρώην Γιουγκοσλαβία.
Ακόμη πιο τραγικό είναι πως κάποιοι στην Ελλάδα εξακολουθούν να βλέπουν το Μιλόσεβιτς ως θύμα.
(Μη παραλείψετε να διαβάσετε και τα σχόλια)
Πάντως ο θάνατος του ενόσω βρισκόταν στα χέρια του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι μια ιδιαίτερα δυσμενής εξέλιξη.
Χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία να δικαστεί και να καταδικαστεί ένας εγκληματίας πολέμου ενώπιον της πολιτισμένης ανθρωπότητας.Η κοινη γνωμη, οι οικογενειες των θυματων, η παγκοσμια κοινωνια περιμεναν μια δικαιη δικη και μια εξισου δικαιη ετυμηγορια. Τωρα πια και τα δύο είναι αδυνατο να συμβουν.
Απο την αλλη ο θανατος του θα συνεχιζει για χρονια να τροφοδοτεί τα ιδεολογικά στέκια των αντιδραστικών που αναφέρει ο σπασίκλας.
Μια κακή στιγμη του Διεθνους Ποινικου Δικαστηριου γενικά...
Παρεπιπτοντως θα πρεπει να διερευνηθει το κατα ποσο ο Μιλοσεβιτς οντως χρειαζόταν ιατρική βοήθεια και το αν οι αρμοδιες αρχες αμελησαν την παρασχεση της. Χρειαζεται απολυτη διαφανεια.
Α και παρεπιπτόντως για τους απανταχου υποστηρικτες του ρίξτε μια ματια στα εγκληματα για τα οποια κατηγορούνταν:
Genocide, relating to the massacre in Srebrenica, Bosnia
Crimes against humanity, relating to Bosnia, Croatia and Kosovo
Grave breaches of the Geneva Conventions, relating to Bosnia and Croatia
Violations of the laws or customs of war, relating to Bosnia, Croatia and Kosovo
Δηλαδη εν συντομια, η "σταδιοδρομια" του καλυπτει σχεδον ΟΛΑ τα εγκληματα που αναγνωριζει το διεθνες ποινικο δικαιο...
Λέτε να κατεβεί η ΑΕΚ με μαύρα περιβραχιόνια σήμερα;
Πάντως ο θάνατος του ενόσω βρισκόταν στα χέρια του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι μια ιδιαίτερα δυσμενής εξέλιξη.
Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ. Χάθηκε μια μοναδική ευκαιρία. Βέβαια η Σερβία έχει ακόμα αρκετούς στρατηγούς που κρύβονται. Το ίδιο κι η Κροατία.
Όχι του βεληνεκούς του Μιλόσεβιτς αλλά πάλι αρκετά μεγάλα κεφάλια.
Τι να πει κανείς ,ο βασιλεύς απέθανε ζήτω ο βασιλεύς.
Σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να είχε πεθάνει σε κάποιο νοσοκομείο, όχι γιατί τον λυπάμαι αλλά για να μην οργιάσουν οι γνωστές θεωρείες συνομωσίας. Έτσι που έγιναν τα πράγματα ο άνθρωπος ηρωοποιήθηκε για να μην πω αγιοποιήθηκε.
Όσο για την στάση του ΚΚΕ μου φαίνεται αναμενόμενη και με το μνημόνιο του Λιντμπλαντ τα ίδια έγιναν.
Το τραγικό είναι πως η διεθνής κοινότητα απέτυχε στην αποστολή της να αποδώσει δικαιοσύνη.
=============================
Συμφωνώ απόλυτα- και αυτο μάλιστα είναι η μία από τις 2 μεγάλες αποτυχίες της Διεθνούς Κοινότητας. Η δεύετερη ειναι η μεγάλη υποκρισία της Δύσης και η πολιτική των 'δύο μέτρων και δύο σταθμών'. Με την ίδια λογική θα έπρεπε (και πρέπει) να συρθούν στο Δικαστήριο πολλοί αρχηγοί κρατών (Μπους, Μπλαιρ κτλ). Η επιλεκτική εφαρμογή της 'δικαιοσύνης', αυτόματα αναιρεί τον χαρακτήρα και την αξία της. Εκτός εάν δεχθούμε την αρχή που λεέι ότι την Δικαιοσύνη την απονέμουν οι Νικητές κατά το δοκούν. Κλείνοντας, όσο υποκριτές και παρωπίδες ειναι (οι του ΚΚΕ) οπαδοί του Μιλόσεβιτς, αντίστοιχα είναι και οι θιασώτες που κυρήττουν ότι θα ήταν πότε δυνατόν να αοπδοθεί δικαιοσύνη στο ΔΠΔ της Χάγης
και μια συμπληρωματική πρόταση: ο 'μυστηριώδης' θάνατος του Μιλόσεβιτς, ίσως δημιουργήσει εθνικιστική έξαρση στην Σερβία με απρόβλεπτες προεκτάσεις. Δυστυχώς με τρόπους τέτοιους η Δύση, σπέρνει άερηδες και θερίζει θύελλες (βλέπε Αραβία, Μπιν Λάντεν κτλ)
Ο κ. nikos πήρε μια φράση από το σχόλιό μου και την τοποθέτησε τελείως εκτός νοήματος. Σε καμία περίπτωση δε θα έβαζα στην ίδια κατηγορία τους Μπλαίρ και Μπους (ως κι αν μου είναι αντιπαθής ο κ. GW) με στυγνούς εγκληματίες του τύπου Μιλόσεβιτς.
Το σχόλιό μου αφορούσε την ολιγωρία του δικαστηρίου και την αποτυχία του να τελειώσει τη δίκη σε εύλογο αλλά σύντομο χρόνο και όχι τη δικαιοδοσία του. Ο μύθος αυτός του ‘οι νικητές απονέμουν δικαιοσύνη’ είναι ίσως η μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη προπαγάνδα αυτών που για χρόνια σκάβανε ομαδικούς τάφους στα Βαλκάνια (και όσων τους στήριζαν) για να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Είναι οι ίδιοι αυτοί που μιλούσαν για τους ‘αδερφούς μας Σέρβους’ που τους βομβαρδίζουν οι ‘φονιάδες Αμερικάνοι’. Είναι αυτοί που όταν ο ίδιος ο Σερβικός λαός λοιδορούσε το Μιλόσεβιτς και την παρέα του και ξέθαβε τους νεκρούς του, ακόμα αρνούταν να αποδεχτούν τα εγκλήματα των μαφιόζων του ‘σοσιαλιστή’ συντρόφου τους.
Και τελειώνοντας: Η Δύση κ. nikos δεν είναι κομμάτι κάποιου άλλου πλανήτη. Η Δύση είμαστε κι εμείς.
Άρθρο του κ. Καρακούση στη σημερινή έκδοση των "Νέων". (http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18486&m=N57&aa=2). Ενδιαφέρουσα η άποψη για την "βαλκανική ιδιαιτερότητα" που δεν κατάλαβαν ποτέ οι "κοσμοπολίτες της Δύσης" ??? !!!!
Νίκο ούτε εγώ περίμενα δικαιοσύνη στη Χάγη. Για να είμαι ακριβής ακόμη και αν φυλακιζόταν και πέθαινε στο κελί του λίγο αργότερα ,πάλι δε θα ένοιωθα καμιά ικανοποίηση. Γιατί όταν μιλάμε για ανθρώπινες απώλειες ,δεν υπάρχει δικαίωση. Νοιώθει δικαιωμένος για τους αγώνες του κάποιος αγωνιστής της χούντας που οι συνταγματάρχες είναι στη φυλακή; Σίγουρα όμως θα ένοιωθε απογοητευμένος αν κυκλοφορούσαν ελεύθεροι.
Τώρα για το αν η ιστορία γράφεται από τους νικητές ,η ιστορία φίλε Νίκο γράφεται απλά κατά το δοκούν. Για αυτό το λόγο και Μέγας Αλέξανδρος δεν έχει μείνει στην ιστορία σαν ο άνθρωπος που έκαψε τη Θήβα αλλά σαν ο Μέγας στρατηλάτης που διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό.
Αν τώρα για σένα ο Μιλόσεβιτς ήταν απλά ένας εθνικός αγωνιστής για τη Σεβία τότε το εθνικιστικό κίνημα έχει ήδη αρχίσει -δες τις ψήφους του ριζοσπαστικού κόμματος στη Σερβία- με οπαδούς και σε άλλες χώρες.
@ G. Sarigiannidis+ ναυάγιο
Κύριοι,
σε καμία περίπτωση δεν δήλωσα οπαδός του Μιλόσεβιτς πολλώ δε μάλλον προστάτης της υστεροφημίας του- δεν θα μπορούσα άλλωστε αφου πολιτικά μας χωρίζει ένα χάος - η ευκολία΄σας όμως να χαρακτηρίζετε τους μεν 'στυγνους φονιάδες' και να εθελοτυφλείτε σε αποδεδείγμένα εγκλήματα τα οποία πράττονται καθημερινά ανά τον κόσμο, με την συνέναιση όλων μας- πραγματικά με εκπλήσει.
Αποψή μου είναι πως η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι τυφλή και καθολική. Να δικαστεί ο (κάθε) Μιλόσεβιτς αλλά και όλοι όσοι διαπράτουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Και στην περίπτωση αυτή δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε (παρακαλώ σημειώστε, διακαιοσύνη δεν σημαίνει αθώωση- αυτό για όσυς βιάστηκαν να με χαρακτήρισουν ως πρεσβευτή των Παρτιζάνων στην Ελλάδα!)
Ούτε εγώ δήλωσα οπαδός του Μπους. Επειδή δηλαδή δεν κρατάω ένα πανό με σύνθημα "ο Μπους στη φυλακή" σημαίνει δε μας χωρίζει ένα πολιτικό χάος και μισό;
"Αποψή μου είναι πως η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι τυφλή και καθολική. Να δικαστεί ο (κάθε) Μιλόσεβιτς αλλά και όλοι όσοι διαπράτουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας."
Και εγώ θα ήθελα πολλά πράγματα αλλά κάνω και συμβιβασμούς, δεν είπε κανείς ότι ο κόσμος μας είναι δίκαιος.
"Και στην περίπτωση αυτή δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε " γιατί είπε κανείς ότι αποδόθηκε; Βλέπεις κανένα να χαίρεται ; Ακόμα και οι άνθρωποι που υπέφεραν από το Μιλόσεβιτς δε χαίρονται (όχι ότι λυπούνται). Γιατί όταν μιλάμε για ανθρώπινες απώλειες, δεν υπάρχει τρόπος να αποδοθεί δικαιοσύνη, κατά τη γνώμη μου.
Δημοσίευση σχολίου