Ο Πασχος Μανδραβελης, γραφει μαλλον τις καλυτερες στηλες γνωμης στις ελληνικες εφημεριδες.
Ε δεν τον αντεξαν τοσο καλο στην Απογευματινη* και τον οδηγησαν σε παραιτηση (θυμα της ανεξαρτησιας και ευθυκρισιας του, οπως την επαθε αλλοτε ο Νικος Δημου και σιγουρα αλλοι). Σκεφτηκα να στειλουμε γραμματα στην Απογευματινη που να τους εξηγουμε οτι μολις εχασαν τον μονο λογο να αγοραζει κανεις το εντυπο τους. Αλλα αλλαξα γνωμη, δεν τους αξιζει ενας καλος δημοσιογραφος, οπως παρατηρησαν και αλλοι.
Μπορουμε να στειλουμε μαζικα γραμματα στην τελευταια, σχεδον αξιοπρεπη, εφημεριδα της χωρας (ε Καθημερινη βεβαια!) για να τον προσλαβει (κατα προτιμηση ως αρχισυντακτη).
Μπορουμε να περιμενουμε την δημιουργια μιας νεας εφημεριδας που θα στεγαζει αυτες τις φωνες που θελουμε να ακουμε, αλλα κανεις εκδοτης δεν αντεχει.
Ειτε μπορουμε να ψηφισουμε με τα πορτοφολια μας, στηριζοντας ενα ανοιχτο μεσο νεου τυπου που να μοιαζει με τα λογισμικα ελευθερης χρησης (οπως συζητουσαμε και αλλου). Αν ο ΠΜ αποφασισει το τελευταιο, εγω σιγουρα θα εριχνα τον μικροοβολό μου (Paypal donation ας πουμε?). Εσεις τι λετε?
*βασικα παντα απορουσα που ηταν εκει, τελοσπαντων.
ΥΓ το νεο μου'ρθε απο τον λιμπε
11 σχόλια:
Ηρέμησε...Σε λίγο θα μας πεις να κάνουμε έρανο.
Δεν είναι ο πρώτος απολυμένος. Και δεν είδα κανένα από τα κοκοράκια να κάνει έτσι για καμιά άλλη απόλυση, είτε ατομική είτε μαζική.
Ο Πάσχος θα ξαναβρεί δουλειά στο πι και φι, όπως βρήκε και η άλλη φιμωμένη φωνή της ελευθερίας αμέσως δουλειά. Και φυσικά στον Θέμο αναφέρομαι
Συμφωνώ με τον a.f.marx. Χαλαρά.. Δε νομίζω ότι ο Μανδραβέλης θα έχει πρόβλημα να βρει δουλειά αλλού. Εκτός αν θέλεις να τον διαβάζεις μόνο Απογευματινή :)
Από τις καλύτερες πένες ο ΠΜ, αλλά νομίζω ότι ο A.F.Marx έχει δίκιο. Υπερβολικά ζεστά το πήρες το θέμα.
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τον ΣΓ και τον konfet.
Αν η εφημερίδα τον απέλυσε για καθαρά επιχειρηματικούς λόγους θα έλεγα ότι κρίμα, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα βρει αλλού θέση για τα όντως πολύ καλά σχόλιά του.
Αν από την άλλη η απόφαση ήταν πολιτική, και ίσως και κάτω από πιέσεις (δε θα είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο), τότε θα έλεγα ότι η Απογευματινή θα λάβει κι αυτή ότι της αξίζει – την απαξίωση που ταιριάζει στο υπόλοιπο της εφημερίδας. Θα ήταν όμως σκανδαλώδες αν η απόφαση αυτή είχε να κάνει με το άρθρο του ΠΜ που αναφέραμε εδώ και αποτέλεσε και την αφορμή της Ερώτησης στους Υπ. Εθνικής Οικονομίας και Δικαιοσύνης από τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο.
Η Απογευματινή υπήρξε, κάποτε, το κατ εξοχήν ταμπλόιντ, ένα είδος Esspreso. Τα τελευταία χρόνια επιχείρησε μια μετάλλαξη. Η τοποθέτηση του κ. Μανδραβέλη, ως συμβούλου έκδοσης της εφημερίδας (διότι, βέβαια, δεν είχε προσληφθεί ως απλός αρθρογράφος) αποτελούσε μέρος αυτής της προσπάθειας. Ίσως το σημαντικότερο.
Αποδέχτηκε το αναγνωστικό κοινό τις προσπάθειες Μανδραβέλη; Δεν ξέρω. Αυτή όμως είναι, κατά τη γνώμη μου, η κρίσιμη ερώτηση... Θυμάμαι ότι τις μέρες της κρίσης Βαβίλη-Χριστόδουλου, η μητέρα του φίλου μου του Σταύρου, γλυκιά γυναίκα και πράος άνθρωπος, δεξιά από τα γεννοφάσκια της, αφού πήρε τηλέφωνο την εφημερίδα και τα έψαλε στους υπευθύνους, διέκοψε, μετά από είκοσι χρόνια, την καθημερινή αγορά του εντύπου. Φαίνετε ότι, με τις αλλαγές που επιχειρήθηκαν, η γυναίκα βραχυκύκλωσε!
Αν το ίδιο φαινόμενο, επαναλήφθηκε σε μεγάλη κλίμακα κι αν, παράλληλα, δεν βρέθηκαν νέοι αγοραστές-αναγνώστες, να πάρουν τη θέση των παλιών, τότε κλάφτα Χαράλαμπε! Διότι τι νόημα έχουν οι αλλαγές, ιδιαίτερα σε έντυπα που φιλοδοξούν να είναι "λαϊκά", αν δεν συνοδεύονται, είτε από την αποδοχή τους, από τους έως τότε αναγνώστες, είτε από την κατάκτηση νέου αναγνωστικού κοινού; Ίσως, η παραίτηση Μ., φωτιστεί διαφορετικά, αν μάθουμε πώς τα πήγε κυκλοφοριακά η εφημερίδα τα τελευταία χρόνια.
Πολύ φοβάμαι ότι μόνο εσείς, εγώ και άλλοι χίλιοι ( ; ) εκτιμούμε τον άνθρωπο. Και πολύ φοβάμαι ότι, η παραίτηση του, αποτελεί ένα ακόμα δείγμα των αγκυλώσεων, από τις οποίες υποφέρει ένας ολόκληρος κόσμος: ο κόσμος της Δεξιάς (κι όχι μόνο).
*
*
δεν φοβαμαι οτι δεν θα βρει δουλεια (αν και ο Νικος Δημου αποτι θυμαμαι ειχε αναγκαστει σε παρομοια περιπτωση να γραφει για τους 4 τροχους! δεν λεω καλο περιοδικο, αλλα σαφως οχι αυτο που χρειαζεται ενας καλος σχολιαστης). απλα εκνευριζομαι τρομερα οτι ενας απο τους λιγους σχολιαστες που ξερει τι γραφει και μιλαει σωστα, αντι να γινεται διευθυντης της εφημεριδας εξαναγκαζεται σε παραιτηση.
Οι λογοι ειναι ειτε εντελως λαθος (καποιοι απλα βαρεθηκαν να εχουν καποιον που λεει ανοιχτα την γνωμη του), ειτε εχουν οντως να κανουν με την αγορα, στην οποια περιπτωση απορω με το επιπεδο της αγορας.
Γιαυτο λεω, σε καθε περιπτωση δεν βλεπω γιατι οι καλοι αρθρογραφοι να πρεπει να ειναι εξαρτημενοι απο μυστηριους ιδιοκτητες ή απο το αν αρεσουν στο ευρυ κοινο.
Το Ιντερνετ μας δινει δυνατοτητα αμεσης προσβασης στην πληροφορια και εμεις μπορουμε, αλλαζοντας λιγο κουλτουρα, να υποστηριζουμε αυτα που μας αρεσουν ωστε να συνεχισουν να υπαρχει πληροφορια. Γιατι ωραια τα λογια αλλα εγω προτιμω την ψηφο με το πορτοφολι...
Εχω την εντυπωση οτι με ενα τετοιο μοντελο θα υπαρχει χωρος για πολυ πιο αυξημενη πολυφωνια και οι υψηλες ποιοτητες δεν θα πεταγονται εξω απο την αγορα. Σημερα μια εφημεριδα σε μια τοσο μικρη χωρα ειναι αναγκασμενη να προσανατολιζεται στον μεσο αναγνωστη. Ενα πιο ευελικτο μεσο θα μπορουσε να υπερβει αυτο το προβλημα...
ΥΓ μαρξ για ποιον θεμο μιλας?
Εγώ δεν ξέρω πώς προκύπτει το " τον παραίτησαν" . Τώρα αυτό το περί Δεξιών αγκυλώσεων του κυρίου Κουκουζέλη το προσπερνώ.
Κ εγώ είχα σταματήσει για χρόνια να διαβάζω "Καθημερινή" γιατί επί Έβερτ είχα διαπιστώσει ότι από τις 13 σελίδες της εφημερίδας οι 12 είχαν κάπου γραμμένο το όνομα Μιλτιάδης Έβερτ κ έτσι αυτόματα το έντυπο γινόταν αφόρητα χαμηλού επιπέδου για τα γούστα μου.
Από ότι μαθαίνω από τον ίδιο είναι σε επικοινωνία με αρκετές εφημερίδες και πιστεύω ότι σύντομα θα τον ξαναδούμε στην τακτική αρθρογραφία.
Πάντως η γνώμη μου για το σύνολο των ελληνικών εφημερίδων είναι η χειρότερη. Ειδικά η Καθημερινή νομίζω είναι υπερβολικά υπερτιμημένη και πολύ χειρότερη από παλιά. Συχνά ανακατεύεται στους επιχειρηματικούς πολέμους της ιδιοκτησίας της με προκλητικό τρόπο και ήταν από τις πιο κατάπτυστες στην αρθρογραφία τους μετά την 9/11 (ρίχτε μια ματιά στο βιβλίο του Μ.Βασιλάκη "Καλά να πάθουν" για να καταλάβετε).
Για μένα η καλύτερη σύγχρονη ελληνική εφημερίδα είναι η City Press.
Έχω πολύ καλή γνώμη για τον κ.Μανδραβέλη. Βρίσκω πάντα ενδιαφέροντα τα κείμενά του.
Πιστεύω ότι χανόταν στην Απογευματινή και ότι του αξίζει μία καλύτερη (και μεγαλύτερη) εφημερίδα.
Από τη σκοπιά του αναγνώστη βέβαια το προηγούμενο, τα οικονομικά και λοιπά εργασιακά δεν τα γνωρίζω (και φυσικά είναι αποκλειστικά δικό του θέμα).
Βρισκόταν όμως και στην ταυτότητα της εφημερίδας και με άλλη ιδιότητα εκτός του αρθρογράφου. Δε μπορώ να γνωρίζω αν οι λόγοι είναι πολιτικοί (π.χ. "καθαρόαιμο" δεξιό/φιλοκυβερνητικό έντυπο ενόψει εκλογικών αναμετρήσεων - οπότε ο Π.Μ. σίγουρα θα ενοχλούσε) ή άλλοι.
Θέλω να πιστεύω (κι εύχομαι) ότι θα του βγει σε καλό.
The best fit for Mandravelis is Elefterotypia. He would be a great antidote and a voice of reason against the pseudo-leftist ethnofascist rants of Stathis,Triantis,Pantelakis and the multitude of other stalinist lunatics that write for that paper.
Πιστεύω κι εγώ ότι ο κ. Μανδραβέλης δεν θα δυσκολευτεί -καλώς εχόντων τών πραγμάτων- να βρει θέση, ίσως και σε καλύτερη εφημερίδα. Ομως φοβάμαι ότι η "παραίτησή" του δεν είναι άσχετη με την στροφή προς τον ασύδοτο λαϊκισμό όπου προσανατολίζεται η κυβέρνηση, βλέποντας τη διαρροή που υφίσταται εξαιτίας τού ΛΑΟΣ. Πάλι καλά που δεν έστειλαν αντιπρόσωπο στην κηδεία τού Μιλόσεβιτς...
"Τσακάλια" οι σχεδιαστές τής κυβερνητικής γραμμής στη Ρηγίλλης, δεν συμφωνείτε...?
ΓΠ
Δημοσίευση σχολίου