Πέμπτη, Μαρτίου 30, 2006

Play this! Become evil?

Ποιες είναι οι συνέπειες των video games στον ψυχισμό και την συμπεριφορά των παικτών; Είναι τα video games ένα νέο μέσο που προσφέρει ψυχαγωγία κι εκπαίδευση ή μήπως είναι ένα μέσο που μετατρέπει τους παίκτες και κυρίως τα παιδιά σε αντικοινωνικά, επιθετικά ζόμπι.

Προσωπικά δεν παίζω video games όχι γιατί φοβάμαι μήπως μου κάνουν κακό αλλά γιατί δεν έχω ασχοληθεί απλώς. Όταν ήμουν μικρός, πάντως, έτρεχα συνεχώς στα “ουφάδικα” οπότε όποια ψυχοδιανοητική βλάβη έχω τώρα μάλλον οφείλεται στο πολύ Pac-Man που έπαιζα τότε! :-)

Θυμάμαι ότι και τότε οι μεγαλύτεροι μάς έλεγαν ότι τα ηλεκτρονικά αποβλακώνουν, κάνουν κακό στην ψυχή και στον εγκέφαλο. Τώρα που το σκέφτομαι μας έλεγαν, επίσης, ότι το heavy metal, το οποίο ήταν της μόδας τότε, είναι η μουσική του διαβόλου, τρελαίνει τον άνθρωπο κι άλλα τέτοια. Μας έλεγαν, επίσης, ότι το [insert x “evil” thing here] προκαλεί [insert x bad consequences here]

Σήμερα, ωστόσο, υπάρχουν video games που είναι τόσο βίαια και τόσο αληθοφανή που τα ηλεκτρονικά παιχνίδια της εποχής μου είναι από άλλη…εποχή! Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς παίζετε τέτοια παιχνίδια και τα ξέρετε καλύτερα από μένα

Υποθέτω, επιπλέον, ότι πολλά από αυτά τα παιχνίδια προκαλούν μεγάλο “κόλλημα” στους παίκτες με αποτέλεσμα, σε κάποιες περιπτώσεις, αυτό το “κόλλημα” να γίνεται πραγματικός εθισμός. Είχα, μάλιστα, διαβάσει ένα σχετικό post από κάποιον έλληνα blogger αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι πού. Σίγουρα, πάντως, δεν θα είναι ο μοναδικός.

Δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα μια χαρά έχοντας δει σκηνές από κάποια βίαια βιντεοπαιχνίδια και, αν είχα παιδιά, δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα αν έπαιζαν τέτοια παιχνίδια. Αν αυτό οφείλεται στο ότι απλά μεγαλώνω ή στο ότι δεν είμαι συνηθισμένος σε τέτοιου είδους παιχνίδια ή και στα δύο δεν το ξέρω. Από την άλλη, όμως, μήπως το να συνηθίζεις σε αυτά τα παιχνίδια είναι πράγματι κακό;

Bad games
Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται μια πρόσφατη μελέτη που πρόκειται να δημοσιευθεί στο Journal of Experimental Social Psychology (Chronic violent video game exposure and desensitization to violence: Behavioral and event-related brain potential data [.pdf] abstract, news item:Violent video games alter brain’s response to violence).

Σε παρόμοια συμπεράσματα έχουν φθάσει κι άλλες μελέτες (βλ., π.χ.,Video games and aggressive thoughts, feelings, and behavior in the laboratory and in life [.pdf],Effects of Violent Video Games on Aggressive Behavior, Aggressive Cognition, Aggressive Affect, Physiological Arousal, and Prosocial Behavior: A Meta-Analytic Review of the Scientific Literature [.pdf].

Μελέτες σαν τις παραπάνω έχουν συζητηθεί στα media κι έχουν, φυσικά, προκαλέσει την προσοχή των πολιτικών ιδίως στις Η.Π.Α., όπου έχουν υπάρξει αιτιάσεις κατά των βίαιων video games κι έχει προταθεί η θέσπιση νομικών ρυθμίσεων. Για παράδειγμα, η Hillary Clinton, υποστήριξε ότι τα video games “[are] stealing the innocence of our children […] making the difficult job of being a parent even harder”. Ανάλογες ενέργειες έγιναν κι από άλλους πολιτικούς καθώς κι από οργανωμένες κινήσεις πολιτών. Με άλλα λόγια, όλο αυτό το debate περί των video games έχει πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες.

Good games
Άλλοι ερευνητές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι οι μελέτες που έχουν γίνει δεν έχουν καταλήξει σε οριστικά συμπεράσματα καθώς κι ότι παρουσιάζουν σοβαρές μεθοδολογικές ατέλειες.

Σύμφωνα με τον Dmitri Williams, εξετάζουν μόνο τα short-term effects του παίζειν κι όχι τα long-terms effects που έχουν τα βιντεοπαιχνίδια στους παίχτες αυτούς καθαυτούς ενώ, επίσης, αναφέρονται γενικά στο “game play”, πράγμα ατυχές, δεδομένου ότι υπάρχουν χιλιάδες παιχνίδια σε πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους κατηγορίες.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, ο Dmitri Williams μαζί με τον Marko Scoric έκαναν μια σχετική μελέτη (Internet Fantasy Violence: A Test of Aggression in an Online Game [.pdf], news item: No strong link seen between violent video games and aggression

Σύμφωνα με το abstract:

Research on violent video games suggests that play leads to aggressive behavior. A longitudinal study of an online violent video game with a control group tested for changes in aggressive cognitions and behaviors. The findings did not support the assertion that a violent game will cause substantial increases in real-world aggression.

Το ακαδημαϊκό debate θα κρατήσει πολλά χρόνια ακόμη. Ως συνήθως, “more research is needed.”

Everything Bad Is Good for You
Σύμφωνα πάντως με τον Steven Johnson, συγγραφέα του βιβλίου Everything Bad Is Good for You, τα video games είναι τόσο διαδεδομένα πλέον ώστε, εάν πράγματι κάνανε τους παίκτες πιο βίαιους, αυτό θα έπρεπε να αποτυπώνεται στις στατιστικές πράγμα που δεν συμβαίνει: το “violent crime” μειώνεται αντί να αυξάνεται. Βέβαια, σε αυτό θα μπορούσε κανείς να αντιτείνει ότι το “violent crime” θα είχε μειωθεί ακόμη περισσότερο αν τα video games δεν είχαν διαδοθεί

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον Johnson, πολλά παιχνίδια απαιτούν από τον παίκτη να λάβει ηθικές αποφάσεις, να καταρτίσει στρατηγικές, να αποκτήσει problem-solving δεξιότητες, να πάρει αποφάσεις και, γενικώς, να σκεφτεί και να μάθει

Εξάλλου, τα video games μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι ως εκπαιδευτικά εργαλεία τόσο στο σχολείο (Pupils learn through Myst Game) όσο και στις επιχειρήσεις ( Got Game: How The Gamer Generation Is Reshaping Business Forever, Games2Train.com).

Είναι, τελικά, τα video games καλό ή κακό πράγμα; Εξαρτάται. Είναι σαν να ρωτάμε “Είναι το Internet καλό ή κακό πράγμα;” Όπως στο Internet μπορεί κανείς να βρει χρήσιμα πράγματα για τη δουλειά του, τη μόρφωσή του, την ψυχαγωγία και την ενημέρωσή του, αλλά μπορεί συγχρόνως να βρει σεξ και βία, το ίδιο συμβαίνει και με τα video games. Εναπόκειται στην κρίση του καθενός τι παιχνίδι θα παίξει (ή θα επιτρέψει στα παιδιά του να παίξουν) καθώς και στην αυτορρύθμιση του gaming industry μέσω του rating system.

Για να κλείσω αυτό το post όπως το άρχισα… Κάποτε ήταν τα “ουφάδικα”, το heavy metal κ.λπ. Σήμερα είναι τα video games. Σε μερικά χρόνια θα είναι κάτι άλλο. Ίσως το σεξ με ολογράμματα;

Αναδημοσίευση από το Bizwriter.

3 σχόλια:

Kyrios Elefantas είπε...

yo
το blogging είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι

subterranean είπε...

Βασικά ένα πρόβλημα με τις έρευνες που μελετούν την επίπτωση των βίαιων video games είναι ότι μελετούν συχνά διαφορετικά πράγματα (δηλαδή αλλιώς ορίζει ο κάθε ερευνητής τί σημαίνει βία στο ηλεκτρονικό παιχνίδι):
"[...]Assessments of video-game violence suffer similar problems. One group of researchers, for example, counted Pac Man being swallowed by ghosts as a violent event, and tallied 0.59 "deaths per minute" in a Smurfs game" (Tony Reichhardt, Video violence: Playing with fire?, Nature, 2003).
Στην προκειμένη περίπτωση το "βίαιο" ηλεκτρονικό παιχνίδι είναι μάλλον υπερβολή και επομένως τα συμπεράσματα της έρευνας ιδιαίτερα επισφαλή. Το ίδιο ισχύει και για την επίδραση που έχουν τα βίαια cartoons στα παιδιά. Πολλές έρευνες έχουν κατά το παρελθόν περιλάβει και cartoons όπως τα Looney Tunes σε έρευνες θεωρώντας τα ως βίαια!! Για το λόγο αυτό και οι έρευνες αυτές δεν έχουν ληθφεί ποτέ στα σοβαρά.
Πάντως αυτή η υστερία με τα video games ανήκει στα πλαίσια της υστερίας του cultural determinism. Δηλαδή ο άνθρωπος είναι έρμαιο του περιβάλλοντος και ότι τον ταΐσεις αυτό θα κάνει. Το σημαντικότερο πρόβλημα αυτών των ερευνών είναι ότι απλά δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει συσχέτιση (corellation) μεταξύ βίαιων video games και βίαιης συμπεριφοράς και δε δείχνουν ότι υπάρχει αιτιολογική συσχέτιση. Το αξιοθαύμαστο είναι ότι σχεδόν κανένας από αυτούς τους ερευνητές δεν έχει αξιολογήσει την πιθανότητα ότι παιδιά με βίαιη προδιάθεση μπορεί να έχουν την τάση για ενασχόληση με βίαια παιχνίδια. Δηλαδή ουσιαστικά έχουν κάνει μια μονομερή αξιολόγηση των πορισμάτων τους. Π.χ. πολλά παιδιά που εν τέλει ως ενήλικες θα αναπτύξουν αντικοινωνική διαταρχή προσωπικότητας (σχετικά σαφώς οριζόμενη ψυχιατρική οντότητα) ως παιδιά έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να διασκεδάζουν βασανίζοντας ζώα. Δε νομίζω ότι κανένας μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι ο βασανισμός των ζώων που θα τους κάνει αντικοινωνικούς στη συνέχεια, αλλά μάλλον εξ αρχής έχουν σημάδια της διαταραχής αυτής η οποία εκδηλώνεται με τον τρόπο που προανέφερα.
Απλά φαίνεται πιο λογικό ότι τα βίαια παιδιά θα έχουν βιαίες ενασχολήσεις και οι έρευνες που δείχνουν συσχέτιση πρέπει να ερμηνευτούν και έτσι και όχι μονομερώς.
Και ένα σημαντικό σημείο είναι ότι πολλές έρευνες που κατακεραυνώνουν τα βίαια video games οδηγούν στο συμπέρασμα ότι απευαισθητοποιούν τα παιδιά στη βία και όχι ότι τα κάνουν πιο βίαια. Το συμπέρασμα ότι γίνονται πιο βίαια αποτελεί λογικό άλμα. Π.χ. ότι ένας χειρουργός μπορεί να είναι απευασθητοποιημένος στη θέα των σπλάγχνων και του αίματος δε σημαίνει ότι έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να βγει στους δρόμους και να αρχίζει να ξεκοιλιάζει ανθρώπους..

Ανώνυμος είπε...

Το άρθρο μου θυμίζει την επερώτηση που είχε κάνει στη Βουλή η Ελένη Ανουσάκη για Carmagedon ζητώντας να απαγορευθεί επειδή έθιζε τους νέους στην κουλτούρα της βίας.
Ας μην δαιμονοποιούμε το Playstation και την τηλεόραση για όλα. Για να εξελιχθεί κάποιος άνθρωπος σε βίαιο και επιθετικό απαιτούνται άλλες συνθήκες ψυχολογικής πίεσης.
Βέβαια οτιδήποτε γίνεται εθιστικό είναι κακό. Η προσήλωση στο PS απομακρύνει τον άνθρωπο από την πραγματική ζωή και οδηγεί στο φαινόμενο να βλέπεις ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα για το τι γίνεται γύρω τους ,αδιαφορούν για τα πάντα εκτός από το πως θα πάρουν περισσότερα experience points (όχι όμως στην τρισδιάστατη ζωή).
Θυμάμαι όταν σαν φαντάρος χρησιμοποιούσα πολύ Internet cafe έβλεπα τους ίδιους θαμώνες κάθε ηλικίας κυριολεκτικά κολλημένους με τα δικτυακά παιχνίδια , ε δεν μπορώ να πω ότι ήταν και πολύ αισιόδοξο.
Εξίσου επικίνδυνο είναι για μένα ένας άνθρωπος να εθίζεται στα reality παρακολουθώντας τη ζωή του κάθε πανίβλακα παίκτη ,ενώ αγνοεί ποιον έχει η χώρα του πρωθυπουργό.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock