Βγήκε το νέο βιβλίο του Jared Diamond

Βγήκε το νέο βιβλίο του Jared Diamond. Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι καθηγητής φυσιολογίας στην Ιατρική σχολή του UCLA και ιδιαίτερα γνωστός για το συγγραφικό του έργο το οποίο σχετίζεται περισσότερο με την εξελικτική βιολογία και τη βιογεωγραφία. Το προηγούμενό του βιβλίο Guns, germs and steel αποτελεί ένα από τα αρτιότερα επιστημονικά βιβλία (βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης που καθόλου όμως δεν υποσκάπτει την αξία του ως επιστημονικό σύγγραμμα απλά το κάνει πιο εύληπτο από το ευρύ μορφωμένο κοινό), πράγμα και το οποίο αναγνωρίστηκε μέσω της βράβευσής του με το βραβείο Pulitzer για καλύτερο επιστημονικό βιβλίο. Στο βιβλίο αυτό αναδεικνύει τους λόγους για τους οποίους τελικά επικράτησε ο Δυτικός πολιτισμός αλλά δε βασίζεται σε αερολογίες ή αυθαίρετες κοινωνιολογικές ερμηνείες αλλά αποδίδει την επικράτηση σε διαφορές στο κλίμα, τη χλωρίδα και την πανίδα, τη γεωγραφία , στους παθογόνους μικροοργανισμούς κ.ά. Οι ιδέες και τα συμπεράσματά του είχαν τέτοιο αντίκτυπο που μεγάλες εταιρείες μεεταξύ των οποίων και η Microsoft (o Bill Gates έχει διαβάσει το βιβλίο και μάλιστα έχει χαρίσει ένα κολακευτικό σχόλιο το οποίο υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) τον συμβουλεύτηκαν για να τους προτείνει ιδέες στο πως να διαμορφώσουν το εργασιακό περιβάλλον έτσι ώστε να ευοδώνεται ο δημιουργικός ανταγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων. Το νεό του βιβλίο διαπραγματεύεται τα αίτια που οδηγούν πολιτισμούς στην πτώση και ονομάζεται "Collapse". Από την κριτική του βιβλίου που δημοσιεύεται αυτή την εβδομάδα στο Nature διαφαίνεται πεσσιμιστική σκοπιά του για τη βιωσιμότητα του πολιτισμού μας. Αν και δεν έχω ακόμη διαβάσει το νέο βιβλίο του είμαι σίγουρος ότι δεν παρουσιάζει αυτή την άποψη ντεντερμινιστικά, αλλά μάλλον επισημαίνει λόγους που θα έπρεπε να μας οδηγήσουν σε περισυλλογή, καθώς παρόμοιοι λόγοι οδήγησαν στην πτώση περασμένων πολιτισμών. Ο κριτικός του Nature φτάνει στο σημείο να το αποκαλεί το αντίδοτο στο "The skeptical enviromentalist" του Lomborg. Αν αυτό αληθεύει τότε οφείλουμε να προετοιμαστούμε για μια ωραία επιστημονική διαμάχη μεταξύ δύο κορυφαίων στο είδος τους επιστημόνων (αν και αμφιβάλλω πολύ ότι διαφωνούν επί της ουσίας). Πάντως ο τρόπος γραφής που συνδύαζει την οξυδέρκεια ενός καθαρού μυαλού με την αφηγηματική ικανότητα ενός λαμπρού λογοτέχνη καθώς και η αδυναμία που έχει ως προς την ιστορία κάνουν τα βιβλία του πολύ απολαυστικά και τα προτείνω ανεπιφύλακτα. (και μαζί με την έκδοση του νέου βιβλίου του Dawkins αποτελούν τις πιο βαρυσήμαντες επιστημονικές κυκλοφορίες του τελευταίου μήνα)