Κυριακή, Αυγούστου 07, 2005

Εσεις θα βομβαρδιζατε την Χιροσιμα?

Μεσα στο πνευμα του καλπαζοντος αντιαμερικανισμου των ημερων, ακουγονται φωνες που κατηγορουν τις ΗΠΑ για την πυρηνικη βομβα στην Χιροσιμα, θεωροντας οτι ο πολεμος θα τελειωνε ετσι κι αλλιως χωρις αυτην.

Πρωτοι κατηγοροι φαινεται να ειναι οι Ιαπωνες, οι οποιοι οσο κι αν σας φαινεται περιεργο δεν εχουν μετανοιωσει για τον Β ΠΠ πολεμο οσο θα επρεπε και τιμουν ακομα εγκληματιες πολεμου σαν ηρωες! Φανταστειτε για συγκριση ας πουμε ο Gerhard Schröder να επισκεπτοταν καθε χρονο εναν ναο στο Βερολινο με τα λειψανα του Χιμλερ, Göring και αλλων 12... Εβλεπα προσφατα μια ιαπωνικη ταινια (Battle Royal II) στην οποια καποιος κατηγορουσε τις ΗΠΑ οτι ειναι υπευθυνες για τον θανατο 8 εκατομμυριων ανθρωπων τα τελευταια 65 χρονια!! Προσπαθουσα να καταλαβω που το στηριζουν, μεχρι που συνειδητοποιησα οτι κατηγορουν τις ΗΠΑ για τους νεκρους της Ιαπωνιας στον πολεμο!!!

Μια καλη απαντηση στην αποψη οτι οι ΗΠΑ το παρακαναν υπαρχει σημερα στην Καθημερινη. Η Ιαπωνια δεν ηταν ετοιμη να παραδοθει και μαλιστα σε καμμια περιπτωση ανευ ορων. Μαλιστα αξιζει να σημειωθει οτι οι βομβαρδισμοι της Ιαπωνιας με συμβατικα οπλα, ειχαν ηδη κοστισει περιπου μισο εκατομμυριο ανθρωπους. Μια μερα βομβαρδισμων στο Τοκυο μονο ειχε σκοτωσει 100.000 (να μην μιλησω για τους εως και 135.000 νεκρους σε μια μερα στην Δρεσδη. Αλλα τους Γερμανους δεν τους λυπαται κανεις. Φαινεται πιστευουμε οτι οι Ιαπωνες ηταν λιγοτερο εγκληματικοι ή υπευθυνοι για τον Β ΠΠ?)! Οι ατομικες βομβες χρησιμευσαν σαν ενα απολυτο οπλο, που εδειξε περαν πασης αμφιβολιας ποια θα ηταν η τελικη εκβαση του πολεμου. Και τα αποτελεσματα ηταν τοσο εντυπωσιακα* που οι Ιαπωνες ηγετες δεν μπορουσαν να τα κρυψουν απο τον λαο. Σιγουρα καθε νεκρος αμαχος ειναι μια βαρια απωλεια, αλλα μερικες φορες πρεπει να βλεπουμε τα πραγματα ψυχραιμα και μεσα στην σωστη προοπτικη τους, πραγμα που ακομα δεν φαινεται να εχουν διδαχτει οι ανθρωποι να κανουν σε τετοιες περιπτωσεις. Οι νεκροι της Χιροσιμα εσωσαν εκατονταδες χιλιαδες ζωες, οχι μονο Αμερικανων και Ιαπωνων στρατιωτων αλλα κυριως τις ζωες των αμαχων συμπατριωτων τους...

Ετσι αν εσεις εισασταν στην θεση να αποφασισετε την ριψη της ατομικης βομβας και δεν το κανατε, τοτε θα εισασταν υπευθυνοι για πολυ περισσοτερους θανατους και αρα ενας εγκληματιας. Γιατι πολλες φορες το να μην κανεις τιποτα ειναι πολυ χειροτερο απο το να διαλεγεις μια σκληρη πραξη...

Ετσι:
Οσοι θελουν να βρισκουν στις ΗΠΑ τον Σατανα του 20ου αιωνα, καλυτερα να βρουν κανα καλυτερο παραδειγμα...


*εντυπωσιακα, αλλα οχι τοσο φονικα αν συγκρινουμε με αλλες επιθεσεις οπως ειπαμε και αλλου...

προσθηκη: διαβαστε και τον παραλληλισμο της Ιαπωνιας με τους Κρικκιτ στον βατραχο. σωστη παρομοιωση αν και ζωντας στην Γερμανια ημουν σιγουρος οτι η γερμανικη επαρχια ειχε εμπνευσει τον Ντ.Ανταμς και οχι η Ιαπωνια :-)


διαβαστε επισης μια θεση (αν μπορουμε να την πουμε θεση και οχι απλα ανιστορητη ιδεοληψια) που αποδεικνυει ποσο τυφλωνει πια τους Ελληνες ο αντιαμερικανισμος...

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν πιστεύω ότι ρωτάς σοβαρά. Το ότι ο πόλεμος θα τέλειωνε ήταν δεδομένο και δεν το αρνείται το άρθρο της καθημερινής που μας παραπέμπεις. Αν οι Αμερικανοί θέλαν να τελειώσουν τον πόλεμο γιατί χρειάστηκε να ρίξουν 2 βόμβες; Η μια δεν έφτανε για να δείξει την ισχύ του καινούργιου όπλου; Πουθενά δεν αναφέρεις τον κομπλεξισμό που διακατείχε τους Αμερικάνους σε σχέση με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Βλέπεις έπρεπε να εκδικηθούν διπλά για την νίλα που πάθανε μέσα στο σπίτι τους. Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνθημα "remember Perl Harbor" έγινε εφάμιλλο του "remember Alamo". Τραγούδια γραφτήκανε για να μην ξεχάσουνε την ταπείνωση. Όχι φίλε μου δεν θα έριχνα την βόμβα. Μου κάνει εντύπωση που αναφέρεσαι στον βομβαρδισμό της Δρέσδης. Υποθέτω ότι ξέρεις ότι αποτελεί ένα από τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι σύμμαχοι κατά την διάρκεια του πολέμου. Γνώρισα την ιστορία της Δρέσδης από το έργο του Κουρτ Βόνεγκατ "Σφαγείο Νο 5". Ο βόνεγκατ υπήρξε αιχμάλωτος στην Δρέσδη που επέζησε των βομβαρδισμών. Τίποτα δεν δικαιολογεί τους Αμερικάνους, που κάνουν ότι γουστάρουν επειδή μπορούν. Οι νεκροί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι δεν μπορούν να αποτελέσουν ποτέ κομμάτι του άλλοθι που προβάλουν οι ΗΠΑ

Ανώνυμος είπε...

Οοπιοσδήποτε σοβαρός στρατιωτικός/ιστορικός που έχει γράψει από τότε έχει παραδεχτεί/δηλώσει ότι οι Ιάπωνες θα είχαν παραδωθεί, με ή χωρίς χαρακίρι. Συνεπώς η απάντηση είναι σχετικά εύκολη: όχι, δε θα έριχνα την πυρηνική. Δεν είναι θέμα αντιαμερικανισμού, ή οποιουδήποτε άλλου ισμού. Βλέποντας το όλο θέμα αντικειμενικά οι περισσότεροι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ρίψη ήταν περισσότερο στρατηγικός σχεδιασμός (λέγε με επίδειξη ισχύος για το μεταπολεμικό παιχνίδι) παρά οτιδήποτε άλλο. Ίσως σε ένα βαθμό και θέμα εσωτερικής κατανάλωσης για το Περλ Χάρμπορ όπως αναφέρεται πιο πάνω. Αν όμως σοβαρά εισηγείστε ότι ο πόλεμος δεν είχε τελειώσει τότε μάλλον εσείς πρέπει να ανησυχείτε για δικούς σας ισμούς.

J95 είπε...

Εγώ πάντως δε θα την έριχνα. Απλώς δεν ισχυρίζομαι ότι έπεσε στα καλύτερα παιδιά.

J95 είπε...

Οοπιοσδήποτε σοβαρός στρατιωτικός/ιστορικός που έχει γράψει από τότε έχει παραδεχτεί/δηλώσει ότι οι Ιάπωνες θα είχαν παραδωθεί, με ή χωρίς χαρακίρι

Άλλο "από τότε", άλλο "τότε".

Εκ των υστέρων, πολλά πράγματα είναι μαλακίες, χαίρω πάρα πολύ...

J95 είπε...

Ας πούμε το ίδιο το Περλ Χάρμπορ φαινόταν τρομερά καλή ιδέα όταν το έκαναν οι Γιαπωνέζοι, αλλά τελικά αποδείχθηκε η μεγαλύτερη μαλακία που έκαναν οι δυνάμεις του Άξονα σε όλο το Β' Παγκόσμιο.

Thrass είπε...

Αντιλαμβάνεστε βέβαια ότι ατομικές βόμβες ετοίμαζαν πολλές δυνάμεις της εποχής εκείνης, e? Aπλώς οι αμερικάνοι είχαν την ικανότητα να τις φτιάξουν πρώτοι.

J95 είπε...

Ε, τι πολλές, βασικά η Γερμανία και οι ΗΠΑ.

Όλοι ανεξαιρέτως οι υπόλοιποι νόμιζαν ότι για να νικήσεις τους άλλους αρκεί να πιστεύεις ότι είναι κατώτεροι.

xpan είπε...

ο γείτονάς μου δέρνει τα παιδιά του κάθε μέρα.

Τοποθετώ εκρηκτικό μηχανισμό στο σπίτι του κρυφά και σκοτώνω όλη την οικογένειά του;

...μάλλον όχι...

ο λόγος που οι Αμερικανοί έριξαν την ατομική βόμβα ήταν για να δώσουν στο κόσμο να καταλάβει ποιός είναι το αφεντικό. Έτσι απλά. Το Perl Harbor ήταν μόνο η αφορμή.

S G είπε...

νταξει μαλλον δεν πιασατε το κυριως επιχειρημα. οι γιαπωνεζοι οχι μονο δεν παραδινοντουσαν αλλα ειχαν ξεκινησει τον πιο αιματηρο πολεμο με καμικαζι και ανεχοντουσαν απιστευτες απωλειες αμαχων φανατιζοντας τον λαο τους και κρυβοντας την αληθεια (οτι θα εχαναν). Ετσι, οπως λεει η Καθημερινη, οι Συμμαχοι ετοιμαζαν αποβαση στην Ιαπωνια! Μιλαμε για απιστευτο εγχειρημα με παρα πολλες απωλειες εκατερωθεν...

Η αλλη επιλογη που ειχαν ηταν να κανουν πιττα την Ιαπωνια οπως ειχαν ξεκινησει ηδη (και που το ανελευθερο καθεστως της Ιαπωνιας ανεχοταν σαν θυσια για τον αυτοκρατορα, αν ειναι δυνατον!). Οι ατομικες βομβες ηταν η κινηση σοκ για να καμψουν με τη μια την Ιαπωνια χωρις εναν μακροχρονο ΑΙΜΑΤΗΡΟΤΑΤΟ αγωνα...

ΥΓ για περισσοτερα θα επανελεθω. τωρα μολις γυρισα απο συναυλια U2 και αισθανομαι περιεργα (αισθανομαι λιγο παμφλεταριος θα ελεγα... α ρε Μπονο :-)

Roark είπε...

Η Χιροσίμα ήταν έγκλημα στο βαθμό που δεν χτυπήθηκε στρατιωτικός στόχος. Ήταν πολύ λιγότερο έγκλημα από τον αντίστοιχο βομβαρδισμό του Τόκιο, της Δρέσδης ή της Λυβέκης με "συμβατικές" εμπρηστικές βόμβες με σκοπό να μεγιστοποιηθούν οι απώλειες των αμάχων.

Σε αντίθεση όμως με τον βομβαρδισμό της Γερμανίας ή του Τόκιο, είχε ένα πραγματικό απτό αποτέλεσμα. Το τέλος του πολέμου, που γλύτωσε από τον θάνατο εκατομμύρια άμαχους Ιάπωνες, στρατιωτικούς Ιάπωνες και Αμερικανούς. Η θεωρία ότι η Ιαπωνία ήταν έτοιμη να παραδοθεί δεν στηρίζεται πουθενά και οι πρόσφατες επιχειρήσεις στην Οκινάβα είχαν δείξει τον φανατισμό όχι μόνο του στρατού αλλά του άμαχου πληθυσμού. Τον φανατισμό του στρατού των ήξεραν καλά άλλωστε από τα 2 χρόνια ανακαταλλήψεων νήσων.

Επίσης έσωσε την Ευρώπη από ένα πιθανό δεύτερο γύρο μεταξύ των πρώην συμμάχων (όπως είχαμε πχ στους Βαλκανικούς), διότι οι Σοβιετικοί πείστηκαν για την στρατιωτική τους κατεωτερότητα.

Η σημερινή κριτική είναι πολύ εύκολη και ανέξοδη, αφού είμαστε εκτός κάθε πλαισίου που δρούσαν οι τότε δυνάμεις. Δεν ξέρω αν θα έριχνα την βόμβα, ούτε χαίρομαι που έπεσε, ωστόσο είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους αν δεν είχε πέσει.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι ζάρια βρε Σωτήρη η Βόμβα, να πεις "θα την έριχνα", έτσι εύκολα, και 65 χρόνια μετά!
Άλλο πράγμα ο αντιαμερικανικός ρεβιζιονισμός που θα κάνει σύντομα πολλούς φαιοκόκκινους πιθήκους να κατηγορούν τους Αμερικάνους για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά όχι και να φτάνουμε στο άλλο άκρο να λέμε με τέτοια ευκολία τέτοια λόγια.

Πάντως, ίχνη της ρεβιζιονιστικής αντίληψης υπάρχουν και στο παρακάτω άρθρο της σοβαρής κατά τα άλλα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ":
http://www.naftemporiki.gr/news/static/05/08/09/1078477.htm
Αναφέρονται κάποιες δηλώσεις του Τρούμαν και κάποιες αντίθετες δηλώσεις (πραγματικές ή ψεύτικες αλά Κίσινγκερ...;) του Αϊζενχάουερ και άλλων στις οποίες δίδεται απόλυτη και τυφλή πίστη χωρίς να εξηγείται το γιατί.
Πάντως ο Αϊζενχάουερ έγινε Πρόεδρος των ΗΠΑ μετά. Δεν ξέρω. Ίσως το άρθρο να είναι απλά ελλιπές και να μην αναφέρει τις πηγές του αλλά πάντως οι απόψεις που εμφανίζουν την ρίψη ως αχρείαστη θεωρούνται εξορισμού σωστές και οι άλλες ψεύτικες...

ΥΓ. Αν θέλετε να μάθετε για τις "δηλώσεις" Κίσιγκερ κ.α. εδω:
http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=429
και εδώ:

http://www.blogger.com/comment.g?blogID=13492102&postID=111850889759278825

Harry Peitsinis είπε...

"Eisenhower later recounted his opposition to the dropping of the atomic bomb in
his second memoir, Mandate for Change. In it he described a 1945 meeting he
had had with Secretary for War Stimson at Potsdam:
During his recitation of the relevant facts, I had been conscious of a feeling of
depression and so I voiced to him my grave misgivings, first on the basis of my
belief that Japan was already defeated and that dropping the bomb was
completely unnecessary, and secondly because I thought that our country should
avoid shocking world opinion by the use of a weapon whose employment was, I
thought, no longer mandatory as a measure to save American lives. It was my
belief that Japan was, at the very moment, seeking to surrender with a minimum
loss of “face.”
A few years after Hiroshima in 1950 Admiral William Leahy, US Chief of Staff
under both Roosevelt and Truman, publicly declared his opposition to the
dropping of the atomic bomb:
“It is my opinion that the use of this barbarious weapon at Hiroshima and
Nagasaki was of no material assistance in our war against Japan. The Japanese
were already defeated and ready to surrender….
My own feeling was that in being the first to use it, we had adopted an
ethical standard common to the barbarians of the Dark Ages. I was not taught to
make war in that fashion, and wars cannot be won by destroying women and
children.”
In his 1987 book, The Pathology of Power, Norman Cousins recalls a post war
interview with General Douglas MacArthur:
He saw no military justification for the dropping of the bomb. The war might have
ended weeks earlier, he said, if the US had agreed, as it did later anyway, to the
retention of the institution of the emperor.
General Curtis LeMay expressed his opinion in a September 20, 1945 press
conference.
LeMay: The war would have been over in two weeks without the Russians
entering and without the atomic bomb.
The Press: You mean that, sir? Without the Russians and the atomic bomb?
LeMay: The atomic bomb had nothing to do with the end of the war at all




Ενα Little Boy λοιπόν ανέλαβε δράση - αυτό ήταν το όνομα της βόμβας που στάλθηκε στη Χιροσίμα εκείνο το ακατανόητα ηλιόλουστο πρωίνο της 6ης Αυγούστου. Δυο ώρες αργότερα ο Αμερικάνος Πρόεδρος εμφανίστηκε στους δημοσιογράφους του Λευκού Οίκου περιχαρής, φωνάζοντας «μάγκες, τους ρίξαμε μια βόμβα είκοσι χιλιάδων τόνων» - και στη συνέχεια άρχισε να ανταλλάσει μαζί τους φιλιά και χειραψίες. Στο άκουσμα της είδησης, ο κόσμος βγήκε αυθόρμητα στην Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν της Νέας Υόρκης και πανηγύριζε – στα μπαρ το πρώτο ποτήρι μπύρας ήταν δώρο. Τρεις μέρες μετά και ενώ η αποσβολωμένη Ιαπωνία απλώς δεν απαντούσε στα αμερικανικά τελεσίγραφα, μια δεύτερη βόμβα ισοπέδωσε το Ναγκασάκι. Το επιχείρημα ότι με τον ανά τριήμερο αφανισμό μιας πόλης θα καταδεικνυόταν στην Ιαπωνία η δύναμη του αμερικάνικου υπερόπλου, για να συνθηκολογήσουν οι Ιάπωνες και να τελειώσει ο πόλεμος, είναι πέρα για πέρα γελοίο: οι Η.Π.Α. μπορούσαν να ρίξουν τη βόμβα σε μια ιαπωνική έρημο και όχι πάνω σε πόλεις. Εν τω μεταξύ: περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι, άντρες, γυναίκες και παιδιά, εξαερώθηκαν μονομιάς. Κι άλλες 60.000 βρέφη γεννήθηκαν (και εξακολουθούν να γεννιούνται) στις επόμενες δεκαετίες παραμορφωμένα από τη ραδιενέργεια. Φυσικά σε καμία από τις μεταπολεμικές δίκες δεν απαγγέλθηκε κατηγορία για αυτό το αδιανόητο έγκλημα: το διεθνές δικαστήριο του Τόκιο που συστήθηκε τον Μάρτιο του 1946 υπό την καθοδήγηση του στρατηγού Μακ Άρθουρ δίκασε 25 Ιάπωνες στρατιωτικούς και πολιτικούς για (πραγματικά και ιδιαίτερα φριχτά) εγκλήματα πολέμου – ωστόσο ανάμεσα σε αυτά δεν κρίθηκε σκόπιμο να συμπεριληφθούν οι 200.000 εξαερωμένοι άμαχοι Ιάπωνες, προφανώς γιατί δεν λογαριάστηκαν ως έκλημα αλλά ως «Νίκη». Όπως επίσης ως «Νίκη» λογαριάστηκαν και οι δολοφονημένοι άμαχοι της Δρέσδης – κι έτσι, ο ένδοξος στρατηγός Άρθουρ Χάρις, αυτός που σχεδίασε τον βομβαρδισμό των νοσοκομείων της τον Φλεβάρη του 1945, λίγες μόλις μέρες πριν οι Ρώσοι μπούνε στην πόλη, στέκει ακόμη και σήμερα ως τιμημένο άγαλμα στο Λονδίνο.


Πώς μπορεί κανείς να προσεγγίσει ή έστω να αιτιολογήσει μια τέτοια καταστροφή? Η τρέλα του πολέμου που φέρνει εκλατομμύρια ανθρώπους στον αφανισμό δεν ελέγχεται, ούτε χαλιναγωγείται. Χιλιάδες άμαχοι βρήκαν το θάνατο, τον πιο φρικτό θάνατο από τη Βόμβα και τα ραδιενεργά της παράγωγα. Τι δικιολογία να πει κανείς γι'αυτό? Ναι πολέμησαν τους Συμμάχους με φανατισμό. Έτσι δεν έκαναν όμως και όλοι οι υπόλοιποι λαοί? Δεν ήταν ο β'παγκόσμιος ο μεγαλύτερος ολοκληρωτικός πόλεμος της ιστορίας? Απ'τις γυναίκες της Πίνδου μέχρι ττους ιάπωνες αγρότες οι πάντες ενεπλάκησαν στον τυφώνα της κολοσσιαίας σύγκρουσης. Ξεχνά κανείς το we will never surrender του Τσόρτσιλ? ¨Η τις ρητορικές αλχημείες για υπεράσπιση της volkland από τον Γκαίμπελς?

Αλλά η σφαγή δεν καθαγιάζεται ηθικά από την τελική νίκη, ή το φανατισμό του λαού (που αφήνει υποννοούμενα ότι πάθαν ό,τι τους άξιζε). Δεν ρίχνεις τη βόμβα σε κατοικημένες περιοχές, ούτε βομβαρδίζεις τη Δρέσδη ενώ έχεις ήδη κερδίσει

GreekForum είπε...

Promitheus,
Ευχαριστώ για τα στοιχεία. Θα σε παρακαλούσα να παραθέσεις και τη βιβλιογραφική αναφορά με όνομα συγγραφέα κτλ. (καθότι οι καιροί είναι πονηροί...).
Οι νικητές του πολέμου γράφουν και την ιστορία κάθε φορά και αυτοί αποφασίζουν. Είναι μάλλον λογικό και αναμενόμενο αυτό. Πάντως δώσε τα στοιχεία σε παρακαλώ.

Harry Peitsinis είπε...

greekforum@

Book Title: Mandate for Change, 1953-1956. Contributors: Dwight D. Eisenhower - author. Publisher: Doubleday. Place of Publication: Garden City, NY. Publication Year: 1963.

The Pathology Of Power Cousins, Norman
US: Norton
Hard Cover,1987, clear Brodart covered dust jacket. The projection of power and sovereignty by America in WWII and in the Post War World. Governmental pride, missed opportunities, military decisions, contractor fraud , Cold War philosophies, weaponry, strategies, and coverups. With offensive and defensive tactical strategic idealogies, policies, and the Arms Race thru Star Wars. Price: 20.00 USD

William Leahy memoirs, "I was there", 1950,527 pages

Miα και το φερε η κουβέντα προσθέτω και άλλες δηλώσεις (με την πηγή τους, μην ανησυχείς)

Dwight Eisenhower, Mandate For Change, pg. 380

In a Newsweek interview, Eisenhower again recalled the meeting with Stimson:

"...the Japanese were ready to surrender and it wasn't necessary to hit them with that awful thing."

- Ike on Ike, Newsweek, 11/11/63

In early May of 1946 Hoover met with General Douglas MacArthur. Hoover recorded in his diary, "I told MacArthur of my memorandum of mid-May 1945 to Truman, that peace could be had with Japan by which our major objectives would be accomplished. MacArthur said that was correct and that we would have avoided all of the losses, the Atomic bomb, and the entry of Russia into Manchuria."

Gar Alperovitz, The Decision to Use the Atomic Bomb, pg. 350-351.


Στη διάθεση σου για οτιδήποτε άλλο

Ανώνυμος είπε...

oute kan den 8a eprepe na rwtas an 8a prokeiton kanenas na vomvardisi tin xirosima gt as min 3exname oti enas tetios vovmardismos afise pisw t ekatomiria a8oous,amaxous an8rwpous,nekrous.auto vevaia 8ewrite ws egklima.oi amerikanoi den ixan kanena apolitws dikaiwma na paroun tin zwi toso pollwn anthrwpwn mono k mono gia na epidi3oun tin dinami isxios tous ala k na tromoktatisoun tin Rwsia i opoia vgike nikitria sto B pagkosmio k fovontousan oti 8a diekdikisi polla edafi.akoma mexri k simera i iapwnia pen8i g ta tosa ekatomiria an8rwpwn pou xa8ikan adika g twn egwismo kapiwn asiniditwn.akomi k simera iparxoun oi sinepies tis vomvas autis,i opia mastizi pollous an8rwpous vlepontas ta pedia tous na geniounte paramorfomena.auta ta plasmatakia se ti efte3an wste na ipomenoun tin arwstia kapiwn mexri k simera meta apo tosa xronia?estw k an i iapwnia den paradinotan ston polemo 8a eprepe i ameriki ws megali dinami,k afou o proedros tis tote fragklinos rousvelt diakirite gia tin ane3artisia k aytodia8esi twn lawn k tin eirini k elef8eria..isws 8a eprepe na vroun enalaktiko tropo gia na tin anagkasoun na pareti8i ki oxi na di3i pios apo twra k sto e3is 8a eine to afentiko.sigoura i ameriki litourgise pros to simferon tis giati as min 3exname oti stin arxi skeftotan na tin ri3i stin germania ala den to ekane,oxi epidi tin lipi8ike pou vgike ittimeni stn polemo ala skeftikan oti ekei stin perioxi ipirxan polles prwtes iles k den i8elan na tis katastre4oun.k afou ixan xasi oi germanoi stin sinexia i ameriki 8a mporouse na elegxei tis prwtes iles.auto sigura apodikniei oti i ameriki litourgise simferontolofika ala k g n di3i tin dinami tis stis ipoloipes xwres.den ime antiamerikana ala 8ewrw oti se kamia iapwnia i rwsia i opoiadipote ali xwra den tis a3izi auto to pragma giati stin ousia den plirwnoun autoi pou pragmatika eu8inontai ala plirwni olos o amaxos pli8ismos.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock