Κυριακή, Σεπτεμβρίου 17, 2006

Globalisation is good (googlevideo)

Το ντοκιμαντέρ του Johan Norberg Globalisation is Good υπάρχει τώρα και στο google videos.

Μέσα από το ταξίδι του στην Taiwan, το Vietnam, την Kenya και τις Βρυξέλλες βλέπουμε τον αντίκτυπο της παγκοσμιοποίησης και τις συνέπειες της απουσίας της. Η κατακλείδα αυτού του ντοκιμαντέρ είναι ότι το πρόβλημα στον κόσμο δεν είναι ότι υπάρχει πολύ καπιταλισμός, παγκοσμιοποίηση και πολυεθνικές αλλά πολύ λίγο.

σύνδεσμος προς το video

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

libertarian, γράφεις

'το πρόβλημα στον κόσμο δεν είναι ότι υπάρχει πολύ καπιταλισμός, παγκοσμιοποίηση και πολυεθνικές αλλά πολύ λίγο.'

Και για να υποστηρίξεις αυτόν τον ισχυρισμό παραθέτεις το (εξαιρετικά μεροληπτικό, κατά την άποψή μου) κείμενο του Cato Ιnstitute, σύμφωνα με το οποίο

'The critics make it sound as though the poor are poor because the rich are rich, as if the richest 20 percent had somehow stolen those resources from the other 80 percent. That is wrong.'

Για να δειχθεί ψευδής ο ισχυρισμός του Cato (αλλά όχι και ο δικός σου, θα έρθω σε αυτόν) αρκεί να πούμε οτι οι κανόνες του ΠΟΕ, αλλά και άλλων διεθνών οργανισμών, ωφελούν ασύμμετρα τα προνομιούχα κράτη έναντι μη-προνομιούχων (στα κράτη αυτά έχει επιτραπεί, λ.χ., να δίνουν πάνω από 300 δισ. δολλάρια ετησίως σε επιδοτήσεις για προιόντα του πρωτογενή τομέα, στα οποία εξειδικεύονται όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες). Δες επ'αυτού το κείμενο του Martin Wolf 'Broken Promises to the Poor' στον FT (Νοέμβριος 2001).

Αν προσθέσεις σε αυτό την πάγια πρακτική των επιχειρήσεων αναπτυγμένων χωρών να δωροδοκούν υψηλόβαθμους αξιωματούχους σε αναπτυσσόμενες χώρες, με απώτερο σκοπό την πώληση εξοπλισμών που οι χώρες αυτές δεν χρειάζονται, τότε πρέπει να είσαι σίγουρος οτι ο ισχυρισμός του Cato είναι ψευδής.

Όσον αφορά τώρα τις αξιώσεις του δικού σου ισχυρισμού: δεν αμφισβητώ οτι μπορεί να έχεις δίκιο. Μπορεί να χρειαζόμαστε περισσότερο καπιταλισμό, όχι λιγότερο. Αλλά όχι για τους λόγους που προτείνει το Cato. Αν θέλουμε περισσότερο καπιταλισμό -και, το βασικότερο, αν το θέλουν οι αναπτυσσόμενες χώρες- τότε η κινηση αυτή πρέπει να γίνει με όσον το δυνατόν δικαιότερους όρους. Οι όροι αυτοί μου φαίνεται απίθανο να είναι δίκαιοι, γιατί οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες έχουν υποστεί εκμετάλλευση αιώνων από τις αναπτυγμένες. Ωστόσο ίσως να μπορούν να γίνουν λιγότερο άδικοι, αν οι τελευταίες αποφασίσουν να ανοίξουν -επιτέλους- πρώτες τις δικές τους αγορές και να περικόψουν τις άδικες επιδοτήσεις τους.

Ανδρέας είπε...

Για να δειχθεί ψευδής ο ισχυρισμός του Cato (αλλά όχι και ο δικός σου, θα έρθω σε αυτόν) αρκεί να πούμε οτι οι κανόνες του ΠΟΕ, αλλά και άλλων διεθνών οργανισμών, ωφελούν ασύμμετρα τα προνομιούχα κράτη έναντι μη-προνομιούχων (στα κράτη αυτά έχει επιτραπεί, λ.χ., να δίνουν πάνω από 300 δισ. δολλάρια ετησίως σε επιδοτήσεις για προιόντα του πρωτογενή τομέα, στα οποία εξειδικεύονται όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες). Δες επ'αυτού το κείμενο του Martin Wolf 'Broken Promises to the Poor' στον FT (Νοέμβριος 2001).

Δεν ξέρω αν είδες το ντοκυμαντέρ μέχρι το τέλος. Κριτικάρει αρνητικά την παραπάνω πολιτική που οδηγεί σε φτώχια πολλά κράτη, είναι δηλ. απόλυτα σύμφωνο με όσα λες. Ο ΠΟΕ άλλωστε έχει ταχθεί αρχικά αν δεν κάνω λάθος υπέρ της κατάργησης επιδοτήσεων και δασμών. Οι πλούσιες χώρες που είναι μέλη του δεν επέτρεψαν κάτι τέτοιο.

Kensai είπε...

Επιδοτήσεις και δασμοί... πραγματικά η μάστιγα της ελεύθερης αγοράς.

Roark είπε...

Τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης κρίνονται συγκρίνοντας όσες φτωχές χώρες ενσωματώθηκαν σε αυτήν σε σχέση με όσες φτωχές δεν το έκαναν. Οι όποιες ενστάσεις εναντίον της θα είχαν βάση, αν οι δεύτερες πετύχαιναν καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με τις πρώτες, πράγμα το οποίο είναι απλά ανέκδοτο. Ένα σχετικό διάγραμμα από τον Εκόνομιστ.

libertarian είπε...

Μα δεν είναι ψευδής αυτή η πρόταση που παραθέτεις. Με τις επιδοτήσεις δεν κλέβουν τους κατοίκους των άλλων κρατών αλλά τους δικούς τους. Για τα όπλα πάλι μπορεί να ισχύει για κάποιες χώρες αλλά είσαι σίγουρος ότι ισχύει για όλες, και πόσο αυτό συνεισφερει; (μια από αυτές τις χώρες είναι και η Ελλάδα κατα την γνώμη μου αλλά δεν είμαστε Μαρόκο)

Ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις και δεν πουλούσαν σε κάποιες χώρες όπλα που δεν τα χρειάζονται πιστεύεις ότι δεν θα ήταν αληθής η πρόταση αν οι ανεπτυγμένες χώρες παραμέναν καπιταλιστικές και "παγκοσμιοποιημένες" μεταξύ τους ενώ οι φτωχές περισσότερο σοσιαλιστικές και απομονομένες μεταξύ τους προσπαθόντας να παράγουν τα πάντα μόνες τους;

Ο μηχανισμός που παράγει πλούτο δεν είναι οι επιδοτήσεις αλλά ο καπιταλισμός και το ελεύθερο εμπόριο. Γι' αυτό πρέπει να σταματήσουν τις επιδοτήσεις οι πλούσιες χώρες και οι φτωχές να "παγκοσμιοποιηθούν ώστε να αναπτυχθούν και αυτές.

"According to the United Nations Conference on Trade and Development, EU protectionism deprives developing countries of nearly $700 billion in export income a year. That's almost 14 times more than poor countries receive in foreign aid. EU protectionism is a continuing tragedy, causing unnecessary hunger and disease. The Cold War "iron curtain" between East and West has been replaced with a customs curtain between North and South.

EU protectionism takes a toll on Europeans, too. The rich countries' protectionism costs their citizens almost $1 billion every day. At that rate, you could fly all the cows in the OECD, 60 million of them, around the world every year in business class. In addition, the cows could be given almost $3,000 each in pocket money to spend in tax-free shops during their stopovers." American and European Protectionism is Killing Poor Countries and Their People - Johan Norberg, Cato Institute

Ανώνυμος είπε...

Roark, γράφεις:

'Τα αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης κρίνονται συγκρίνοντας όσες φτωχές χώρες ενσωματώθηκαν σε αυτήν σε σχέση με όσες φτωχές δεν το έκαναν.'

Τρέχουμε σε έναν αγώνα δρόμου, εγώ κι εσύ. Κάποιοι έχουν προ πολλού τερματίσει, και σου βάζουν τρικλοποδιές, σου πετούν πέτρες, σε προπηλακίζουν, κ.ο.κ. Μολονότι είσαι αποφασισμένος να τερματίσεις, έστω και μισοπεθαμένος, εγώ τερματίζω νωρίτερα από σένα γιατί έχαιρα ιδιαίτερης μεταχείρησης.

Τι θέλω να πω; Δύο πράγματα. Πρώτον, κάποιες χώρες (λ.χ. η Ιαπωνία και οι χώρες της ΝΑ Ασίας) έχαιραν, λόγω του Ψυχρού Πολέμου, ιδιαίτερης μεταχείρησης για πάρα πολλά χρόνια από τον δυτικό κόσμο (κυρίως τις ΗΠΑ) και από αυτό επωφελήθηκαν τα μάλα. Δεύτερον, οτι κάποιοι βρίσκονται σε καλύτερη μοίρα από κάποιους άλλους δεν σημαίνει οτι οι πρώτοι δεν θα μπορούσαν να ήταν σε ακόμα καλύτερη θέση αν οι κανόνες του διεθνούς παιχνιδιού ήταν δίκαιοι, και η παγκοσμιοποίηση μοίραζε πιο εξισωτικά τους καρπούς της οικονομικής μεγέθυνσης.

libertarian, δεν αρνήθηκα οτι ένας από τους μηχανισμούς που παράγουν πλούτο είναι

'ο καπιταλισμός και το ελεύθερο εμπόριο. Γι' αυτό πρέπει να σταματήσουν τις επιδοτήσεις οι πλούσιες χώρες και οι φτωχές να "παγκοσμιοποιηθούν ώστε να αναπτυχθούν και αυτές.'

Ωστόσο αρνήθηκα το σχόλιο του Cato, σύμφωνα με το οποίο

'the poor are poor because the rich are rich, as if the richest 20 percent had somehow stolen those resources from the other 80 percent.'

Αυτή η πρόταση ενέχει τεράστια δόση αλήθειας (viz. οτι ένα σημαντικό ποσοστό του πλούτου των αναπτυγμένων οικονομιών πράγματι προέρχεται από ένα είδος 'κλοπής'). Επειδή λοιπόν πιστεύω οτι αυτή η πρόταση ενέχει μεγάλη δόση αλήθειας, αρνούμαι την άρνηση του συγγραφέα του κειμένου σχετικά (το 'wrongness' της παραπάνω πρότασης).

Όταν έγραφα για

'την πάγια πρακτική των επιχειρήσεων αναπτυγμένων χωρών να δωροδοκούν υψηλόβαθμους αξιωματούχους σε αναπτυσσόμενες χώρες, με απώτερο σκοπό την πώληση εξοπλισμών που οι χώρες αυτές δεν χρειάζονται'

δεν αναφερόμουν στο εμπόριο όπλων. Αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Αναφερόμουν στις πωλήσεις αγροτικών προιόντων, υπολογιστών, μηχανημάτων και άλλων αγαθών που αγοράζονται από αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς να ανταποκρίνονται στην εγχώρια ζήτηση, με κρατικά κονδύλια. Τα προιόντα αυτά αγοράζονται κατόπιν χρηματισμού από την x-products σε σειρά από υψηλόβαθμους αξιωματούχους. Ο ΠΟΕ δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση του περιορισμού αυτής της μορφής αθέμιτου ανταγωνισμού, επειδή τα μέλη του δεν το επιθυμούν.

Κι ούτε έχει γίνει το παραμικρό για να περιορίστουν τα φαινόμενα παιδικής εργασίας και εκμετάλλευσης από διεθνείς πολυεθνικές στην Κίνα, στην Ινδονησία και αλλού.

Ως εκ τούτου δεν εγκαταλείπω τον ισχυρισμό μου οτι μεγάλο μέρος του πλούτου του δυτικού κόσμου (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) ενέχει ένα είδος 'κλοπής' από τρίτες (συνήθως αναπτυσσόμενες) χώρες. Αυτό δεν είναι επιχείρημα ενάντια της παγκοσμιοποίησης, αλλά είναι επιχείρημα ενάντια στον τρόπο με τον οποίο λαμβάνει χώρα η παγκοσμιοποίηση.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock