Κυριακή, Ιουλίου 15, 2007

Η Ελλάδα και οι Έλληνες προ των ευθυνών τους

Παραθέτουμε την παρακάτω ανοικτή επιστολή αναγνώστη προς συζήτηση:

Το καλοκαίρι του 2007 είναι ακόμη στην αρχή του, αλλά αυτό δεν εμπόδισε με το πρώτο αεράκι δεκάδες πυρκαγιές να ξεφυτρώσουν σαν τα μανιτάρια σε πολλές περιοχές της χώρας μας και εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα πευκοδάσους να έχουν ήδη καταστραφεί. Δεν κινδυνεύουν όμως μόνο οι δασικές εκτάσεις αλλά και η ζωή πολλές φορές των συμπολιτών μας που με απεγνωσμένες προσπάθειες προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν από τις απειλούμενες περιουσίες τους.

Αξιότιμοι φίλοι και φίλες αναγνώστες, είναι ξεκάθαρο εδώ και πολλά χρόνια πως το σύνολο των εστιών φωτιάς είναι έργο εμπρηστών, ατόμων με διαταραγμένο ή μη διανοητικό επίπεδο, ατόμων με σκοπούς σκοτεινούς και απώτερο στόχο τον κλονισμό της κοινωνικής σταθερότητας, τον πολιτικό εξευτελισμό των κυβερνώντων την χώρα μας αλλά και την επιδίωξη προσκόμισης προσωπικών ωφελειών από την τυχόν εκμετάλλευση των καμένων εκτάσεων.

Το Σύνταγμά μας κηρύσσει άμεσα τις καμένες περιοχές σε αναδασωτέες ενώ παράλληλα προβλέπονται σοβαρές ποινές στους καταπατητές. Εφαρμόζεται όμως πάντα ο νόμος; Μήπως δεκάδες μονοκατοικίες ή εξοχικά ξεπηδούν ξαφνικά μέσα σε πρώην δασικές - καμένες εκτάσεις και συνθέτουν το παζλ μιας εφιαλτικής αλλά πραγματικής κατάστασης;
Έχει φθάσει νομίζω η στιγμή η Ελλάδα σαν πολιτεία αλλά και οι Έλληνες στο σύνολό τους να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Πιστεύω προσωπικά πως απαραίτητα σήμερα, αν και υπάρχει απαγόρευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθίσταται επιτακτική η επάνοδος της θανατικής ποινής για τους εμπρησμούς δασών με επακόλουθο τον θάνατο συμπολιτών μας, όπως ίσχυε παλαιότερα με τα μικτά εγκλήματα όπως κλοπή μετά φόνου. Όπου δε δεν υπάρχει θάνατος μεγάλες ποινές κάθειρξης μέχρι και ισόβια. Μήπως οι απόπειρες ανθρωποκτονιών, οι απόπειρες βιασμών, οι απειλές κατά της ζωής επιχειρηματιών ή μη τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας δεν έχουν αυξηθεί υπέρμετρα; Όπου δεν αποδίδουν προληπτικά μέτρα χρειάζονται άμεσα κατασταλτικά γιατί ο φόβος της επιβολής μιας σκληρής αλλά δίκαιης τιμωρίας είναι νομίζω αρκετός να οδηγήσει στην ματαίωση αξιόποινων και εγκληματικών ενεργειών.

Όταν κάποιος από εσάς αγαπητοί μου αναγνώστες γυρίσει σπίτι του και το βρει λεηλατημένο από ληστεία ή καμένο από εμπρησμό ή κάποιο οικογενειακό του πρόσωπο << χαμένο >> άδικα τότε ίσως συνειδητοποιήσει την άμεση αναγκαιότητα λήψης τέτοιων μέτρων.

Μήπως άραγε Δημοκρατία σημαίνει τον σεβασμό πρώτα της υλικής και ηθικής υπόστασης του συμπολίτη μας και ύστερα της δική μας;

Μήπως άραγε Δημοκρατία σημαίνει την λήψη κάθε μέτρου αναγκαίου για την υπεράσπισή της, και την υπεράσπιση της ζωής και της περιουσίας των πολιτών;

Μήπως άραγε Δημοκρατία σημαίνει την πραγματική και ουσιαστική αντίδραση στην παράνομη δράση ανεύθυνων ατόμων και την λήψη των
σκληρών αλλά αναγκαίων μέτρων για την υπεράσπισή της;
Η απάντηση είναι δική σας αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι ολόκληρου του Ελληνικού Λαού. ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ Η ΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;

Με εκτίμηση

Σωτηρόπουλος Σωτήρης
Ασφαλιστικός και Επενδυτικός Σύμβουλος
Πολιτικός Επιστήμων

7 σχόλια:

avatar είπε...

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι δεν ισχύουν οι νόμοι. Το ζήτημα λοιπόν, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι η αυστηροποίηση των ποινών αλλά η εφαρμογή των ήδη υπάρχοντων νόμων. Ακόμη κι αν καθιερωθεί η θανατική ποινή για τις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, σύντομα οι εμπρηστές θα συνειδητοποιήσουν ότι κι αυτός ο νόμος θα είναι ανεφάρμοστος ιδιαίτερα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν συλλήψεις.

Επιπλέον, προσωπικά διαφωνώ πλήρως με τη ύπαρξη της θανατικής ποινής σε μία σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία. Ακόμη περισσότερο επικίνδυνο είναι να δώσεις τέτοια εξουσία της ζωής των ανθρώπων στο διεφθαρμένο ελληνικό κράτος. Μπρρρ...

Γιάννης Αρ είπε...

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε πολλούς και αυστηρούς νόμους που ΄΄ομως απέχουν από την πραγματικότητα. Επίσης έχουμε μια τεράστια δημόσια διοίκηση που λειτουργεί με πλήρη εσωστρέφεια και στα όρια του παρακράτους. (να τους δώσεις και την δυνατότητα να εκτελούν όποιον θέλουν;)
Επίσης η-οι πολιτική -οι στην Ελλάδα, δυο λαλούν και τρεις χορεύουν.

Για τον λαό τι να πω;;;;;;

όλοι φταίμε και αν δεν το δούμε έτσι το σύστημα θα αναπαράγεται συνεχώς μέχρι που να αναγκαστούμε να φύγουμε όλοι....... μήπως και δει άσπρη μέρα ετούτος ο έρμος τόπος.

xpan είπε...

Συμφωνώ πως το πρόβλημα δεν ειναι η αυστηρότητα άλλα η εφαρμογή. Ακόμα και η Ιταλία που ειναι ελάχιστα λιγότερο διεφθαρμένη απο την Ελλάδα εφαρμόζει κάποιους νόμους (όπως π.χ. στην περίπτωση της Γιουβέντους, ή ακόμα και στην περίπτωση της φοροδιαφυγής της Σοφίας Λόρεν στο παρελθόν).

Βέβαια ειναι μια κατάσταση που βραχυπρόθεσμα μας βολεύει όλους, άλλα μακροπρόθεσμα δεν βολεύει κανέναν.

Ναυάγιο είπε...

Αν επιβάλλεις τη θαντική ποινή σε έναν εμπρηστής σκοτώνεις το υποχείριο (τσουτσέκι κατά το λαϊκότερο), χωρίς όμως αυτό να είναι σίγουρο ότι θα αποτρέψει το χτίσιμο μιας βίλλας ή ενός ξενοδοχείου. Επίσης δε θα ξαναφέρει το καμμένο δάσος πίσω.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Όσο καλή και αν είναι η φύλαξη μιας δασικής έκτασης όταν υπάρχει ζέστη και ευνοϊκός άνεμος είναι πολύ δύσκολο να αποτρέψεις τον εμπρησμό. Στην περίπτωση της Πάρνηθας ήταν πολύ εύκολο για αυτούς να χτυπήσουν περιφερειακά εν είδει αντιπερισπασμού και όταν οι πυροσβεστικές δυνάμεις θα ήταν απασχολημένες να βάλουν και τη μεγάλη φωτιά.
Αυτό που είναι όντως εγκληματικό είναι γιατί όταν ένας οικοπεδοφάγος θα φέρει τις μπουλντόζες του για να χτίσει ,δεν μπορεί κάποιος να τον συλλάβει. Και μη μου πει κανείς ότι χτίζονται νύχτα και ξέρω γω, όλοι ξέρουν ότι τα φορτηγά περνάνε από δρόμους, πώς είναι δυνατόν να μην το προσέχει αυτό κανείς;
Πώς είναι δυνατόν να μη μας ενοχλεί όταν ένας βοσκός πηγαίνει το κοπάδι σε καμμένη έκταση. Λίγες φωτιές έχουν βάλει οι κτηνοτρόφοι για να φυτρώσουν χόρτα; Αλλά βέβαια αν τα βάλεις με το "βιοπαλαιστή" αγνό επαρχιώτη κτηνοτρόφο είσαι δυνάστης. Αν όμως τα πρόβατά του φάνε τα δενρύλλια που φυτεύθηκαν για αναδάσωση, και εσύ καμαρώνεις για το ότι υπάρχουν ακόμη μαντριά στην Αττική ,τι είσαι;
Αν θέλουμε να μην έχουμε εμπρησμούς ας φροντίσουμε οι εμπρηστές να μην έχουν οφέλη.

Ανώνυμος είπε...

Ας μην μπλέξουμε με πισογυρίσματα. Η θανατική ποινή θα πρεπει να παραμείνει ερμητικά κλειστή στο σεντούκι της ιστορίας. Δεν είναι λύση. Η λύση κρύβεται πρώτον στην ανάπτυξη της ιδέας του ενεργού πολίτη και του αλληλοσεβασμού αφενός και αφετέρου στην εφαρμογή των νόμων που όπως επισημαίνουν οι προλαλήσαντε εμου μπλογκερς είναι πολλοί, καλοί, αλλά καταφωρα παραβιασμένοι.
Ρίτσα Μασουρα

Ανώνυμος είπε...

Λαμβάνοντας υπ΄όψιν και σεβόμενος τις τοποθετήσεις των αναγνωστών ως προς την αναγκαιότητα επανόδου της θανατικής ποινής στα μικτά κυρίως εγκλήματα, θα διέκρινα την αποτελεσματικότητα του προληπτικού της χαρακτήρα και θα άφηνα την επιβολή της σαν κατασταλτικό μέτρο στην διακριτική ευχέρεια της δικαστικής εξουσίας.
Δυστυχώς πιστεύω πως η εγκληματικότητα ίσως κάθε είδους θα συνεχίσει να αυξάνεται στο μέλλον, κάνοντας η ίδια την υπέρβασή της πάνω από τα αποκαϊδια μιας ανεκτικής κοινωνίας, μιας άτολμης και ανεύθυνης ίσως πολιτικής ηγεσίας, μιας ξεπερασμένης ιστορικά αλλά και κοινωνικά προσπάθειας ψεύτικου εκδημοκρατισμού και προοδευτισμού του κοινωνικού συνόλου.
Το παρελθόν κάθε λαού θετικό ή αρνητικό στην ουσία είναι νεκρό. Πρέπει όμως να χρησιμεύει στην κατανόηση και κυριάρχηση του παρόντος, με οποιεσδήποτε επιλογές συντελούν στην εξασφάλιση μιας εύρυθμης και ουσιαστικά Δημοκρατικής κοινωνίας.

Με εκτίμηση

Σωτηρόπουλος Σωτήρης

Chrysotheras είπε...

Η Πολιτεία που σέβεται τη κληρονομιά της και την προστατεύει ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ και εκπαιδεύει ανάλογα

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock