«Μη συμβιβάζεστε με μια παθογένεια που μας βασανίζει. Αυτά που βρίζουμε το βράδυ μπροστά στην τηλεόραση, ας προσπαθούμε να τα αλλάζουμε το πρωί».
Νίκησε με τόλμη την "τρέλα" του Δημοσίου
Πήρε τον... νόμο στα χέρια του κατά του Δημοσίου
Νίκησε με τόλμη την "τρέλα" του Δημοσίου
Πήρε τον... νόμο στα χέρια του κατά του Δημοσίου
9 σχόλια:
Πραγματικά θα ήθελα να πάω στην μπυραρία του κ. Κατσούλα και να πιω μια μπύρα στην υγιά του.
Παιδιά, εγώ θα κάνω ένα ποστ γιαυτό, ως απάντηση στην ερώτηση που μου κάνουν συχνά : " Μα γιατί δεν ανοίγεις και στην Ελλάδα ένα εστιατόριο;"
Μόνο που θα περιλαμβάνω και κάποια κακά νέα προς τον κ.Κατσούλα. Όταν τελειώσει,με το καλό και ανοίξει, όταν η μαφία του χτυπήσει την πόρτα για να απαιτήσει τα λύτρα ( γιατί περί ομηρίας πρόκειται) για να παρέχει προστασία, τότε θα αναγκαστεί να υποκύψει και να τα μετρήσει στους μαφιόζους για να μη κινδυνέψει η επιχείρησή του και η ζωή της οικογένειάς του.
Έναν εστιάτορα μόνο γνωρίζω που δεν υπέκυψε, ένας που έχει ανοίξει πάνω από 25 εστιατόρια στη ΝΥόρκη και εκεί ΚΑΝΕΙΣ δεν του ζήτησε ποτέ προστασία κι έπρεπε να έρθει στην Ελλάδα να το μάθει αυτό. Λοιπόν εκείνος, ως Αμερικανός πολίτης, πήγε στην πρεσβεία των ΗΠΑ και τους είπε τα καθέκαστα και επί τρεις μήνες έξω από το εστιατόριό του ήταν ένα περιπολικό...
Κανείς δεν τον ξαναενόχλησε, αφού στην αστυνομία ήξεραν ότι αν πάθαινε κάτι θα λογοδοτουσαν σε ξένη χώρα. Βέβαια, ο συγκεκριμένος άνοιξε μία πολύ μεγάλη αλυσίδα και μιλάμε για πακέτα δολλαρίων, but still.
Πέρσυ γνώρισα έναν απίθανο τύπο, εκτιμητή πολύτιμων λίθων ( διαμαντιών). Μου είπε πως τέτοια διαφθορα όπως στην Ελλάδα έχει συναντήσει μόνο στην Μποκοτά, στην Κολομβία.
Δεν υπάρχει αναστάσιμο μήνυμα. Υπάρχει μόνο το πείσμα που πρέπει να μας διέπει για να αλλάξουμε τη νοοτροπία σε αυτή τη χώρα που δέχεται την παρανομια και την ατιμωρησία ως κάτι το απόλυτα φυσικό, ή μάλλον, ως το μόνο φυσικό πράγμα.
Κατ' αρχήν καλή ανάσταση σε όλους.
Κατα δεύτερον όποιος στην Ελλάδα έχει φίλους ένα μηχανικό, ένα λογιστή, ένα δικηγόρο, και έναν αρχιτέκτονα είναι ο δεύτερος πιο τυχερός άνθρωπος του πλανήτη.
(για να είσαι πρώτος χρειάζεσαι και κανα-δυο γιατρούς ακόμα)
:)
χρόνια πολλά και πάλι.
...τελικά χρειάζεται πραγματικά ένας Ηράκλειος Άθλος για να καθαρίσει ο δημόσιος βίος (και η νοοτροπία) από τη συσσωρευμένη 'κόπρο του Αυγείου'.
("όγκοι κοπριάς" που λέει και ο ποιητής)
...και Ηρακλής υπήρξε μόνο ένας!
πωπω μπιζ και γω διαβαζα προσφατα αυτο το νεο και ειχα παλι κριση θυμου. Εντυπωσιακο για μενα το ποσο συμβιβασμενοι ειναι οι Ελληνες με αυτην την σαπιλα, που εχει οδηγησει στην Αθηνα να ειναι απο τις ακριβοτερες πολεις στην Ευρωπη στο θεμα της διασκεδασης και φαγοποτιας.
Χρειαζονται δηλαδη μεταναστες, ατομα απο Γερμανια και Αμερικη, για να σκεφτουν το αυτονοητο, οτι δεν θελουν να λαδωσουν για ενα τοσο απλο θεμα οσο να ανοιξουν ενα μπαρ ρε διαολε!
Συγνώμη για το ανώνυμο σχόλιο αλλά "όποιος φυλάει τα ρούχα του ..."
Έχω ένα μικρό εξοχικό κτισμένο τη δεκαετία του 1970. Σκεπή από αμιαντοτσιμέντο, χωρίς μόνωση. Το σπίτι κτίστηκε σε οικόπεδο 4 στρεμμάτων εκτός σχεδίου αλλά με κανονική άδεια. Στη συνέχεια, ο τότε ιδιοκτήτης πούλησε το μισό οικόπεδο στο οποίο κτίστηκαν δύο (μάλλον αυθαίρετα) σπιτάκια. Στο συμβόλαιο αγοράς του εναπομένοντος οικοπέδου με το σπίτι (το οποίο αγόρασα εγώ) αναφέρεται πως το οικόπεδο ως μη άρτιο δεν δικαιούται οικοδομικής άδειας.
Έλα όμως που το σπίτι χρειάζεται επισκευή και (ενώ όλοι μου έλεγαν να κάνω ό,τι θέλω χωρίς άδεια) εγώ επέμενα να πάρω άδεια ... Ο μηχανικός πρότεινε άδεια μικροεπισκευών γιατί άδεια αλλαγής σκεπής αποκλειόταν να μου δώσουν. Αλλά και αυτή η άδεια δεν φαινόταν να βγαίνει. Μέχρι που συνάντησα τον αρμόδιο υπάλληλο, ο οποίος μου εξήγησε ότι επειδή το οικόπεδο δεν είναι (πλεον) άρτιο δεν δικαιούμαι άδειας. «Και τι πρέπει να γίνει;» ρώτησα. Έπρεπε, μου είπε, να ακυρωθούν όλα τα προηγούμενα συμβόλαια, να γίνουν νέα με συγκρότηση συνοιδιοκτησίας, να γίνει καταγραφή των υπαρχόντων κτισμάτων για να διαπιστωθεί ο συντελεστής κάλυψης και στη συνέχεια να βγει άδεια, αν ο συντελεστής δεν έχει καλυφθεί.
«Μα εγώ δεν θέλω να κτίσω καινούργιο κτίσμα ούτε να ρίξω επιλέον όροφο», είπα. Το υπάρχον κτίσμα θέλω να ενισχύσω αλλάζοντας την σκεπή αφού το αμιαντοτσιμέντο είναι επικίνδυνο για την υγεία και έχει απαγορευτεί. Και η ΕΟΚ μας έχει επιβάλλει μόνωση των κτηρίων και επειδη θέλω να μένω και χειμώνα θέλω να βάλω μόνωση.
«Εξάλλου αυτά που μου ζητάτε», πρόσθεσα, «είναι εξωπραγματικά και οι γείτονες θα με πάρουν με τα σκάγια αν τους ζητήσω να αλλάξουν τα συμβόλαια τους». «Μα τα συμβόλαια είναι παράνομα», είπε ο αρμόδιος. «Και οι συμβολαιογράφοι που τα έκαναν και οι υποθηκοφύλακες που τα ενέγραψαν και οι έφοροι που τα φορολόγησαν γιατί δεν είπαν τίποτα;» αντέτεινα.
Και ξαφνικά μου ήλθε η φαεινή ιδέα. «Όταν θα απορίψετε την αίτησή μου για άδεια μικροεπισκευών, υποθετω ότι θα μου τα γράψετε όλα αυτά τα ωραία στο αιτιολογικό της απόρριψης», είπα. «Όχι βέβαια, πρέπει να κάνετε ξεχωριστή αίτηση γι'αυτό», μου απάντησε. «Νάστε σίγουρος πως θα την κάνω», απάντησα, «και στη συνέχεια θα πάω σε όποιο δικαστήριο χρειαστεί επειδή με υποχρεώνετε να μένω σε ένα ανθυγιεινό κτήριο και δεν με αφήνετε να εφαρμόσω τις οδηγίες της ΕΟΚ για τη μόνωση των κτηρίων, για τις οποίες η Ελλάδα έχει ήδη συρθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο».
Σε λιγότερο από ένα μήνα είχα πάρει την άδεια ...
Ως δημόσιος υπάλληλος σε υπηρεσία που έχει σχέση με την ίδρυση νέων επιχειρήσεων (Διεύθυνση Προστασίας Περιβάλλοντος Νομαρχίας), αναγνωρίζω ότι δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Εμένα μου άφησαν τα χρήματα στο γραφείο (κάποιος μηχανικός όπως αυτός που στην περίπτωση του κ. Κατσούλα του είπε ότι με 2000 ευρώ καθαρίζει). Ο έλληνας είναι ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΣ είτε ως πολίτης είτε ως δημόσιος λειτουργός. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν υπάρχει νομοθεσία την εφαρμόζουμε, τελεία και παύλα! Πρέπει να ανγνωρίσουμε βέβαια ότι γίνονται κάποια βήματα (π.χ. νόμος Πεπονή για το ΑΣΕΠ, που βοήθησε το δημόσιο να προσλάβει πραγματικά ανθρώπους με προσόντα). Απλώς τα τελευταία 20 χρόνια (όσο μπορώ εγώ τουλάχιστον να θυμάμαι) αναπτύχθηκε μια ειδικότητα ''αεριτζήδων'' που είναι οι γνωστοί νεόπλουτοι με τις BMW, τις MERCEDES και τα εξοχικά. Αυτοί βέβαια δεν υπάρχουν μόνο στα χαμηλά επίπεδα, αλλά υπάρχουν μέχρι και τα ανώτερα (εργολάβοι, εκδότες που ξεκίνησαν με περιοδικά lifestyle και μετά έγιναν κύριοι με εισηγμένες εταιρίες). Ποιοί φελλοί είναι αυτοί; Και πως έχουν κατορθώσει τόσα πολλά; Δυστυχώς το πρόβλημα το έχει η ελληνική κοινωνία που όπως προείπα είναι στο σύνολό της κακομαθημένη. Δηλαδή μην τα ρίχνουμε όλα στους υπαλλήλους και τη δημόσια διοίκηση, απέναντι υπάρχει και αυτός που τα... δίνει!!!
Δε θα βρεθεί κανένας άτεγκτος διευθυντής να στείλει την Πολεοδομία στις βίλες αυτών των αεριτζήδων (βλ. Μύκονος, Χουλάκια) που από τα lifestyle περιοδικά τους έχουν γίνει και Ηρακλεις του ήθους, τελευταία...
(Άλλος ανώνυμος από τον παραπάνω).
Κι εγώ σε παρόμοια θέση σε Δημόσια Υπηρεσία. Οι αεριτζήδες / απατεώνες είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Κι εμένα έχουν προσπαθήσει επανειλημένως να με λαδώσουν, με το καλημέρα. Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε ακούσει για φήμες ότι λαδωνόμαστε χωρίς αυτό να συμβαίνει. Τα τσεπώνει ο (αχρείαστος) μεσάζων και λέει στον (συνήθως αμόρφωτο) πελάτη του ότι τα διοχέτευσε σε υπαλλήλους.
Εστιατόριο θα ήθελα να ανοίξω κι εγώ αλλά το θέμα της ... μαφίας (και της γραφειοκρατίας) προς το παρόν με αποτρέπει. Ο αθήναιος έχει συγκεκριμένα στοιχεία υπόψη του ή απλά κάνει υποθέσεις; Και για περιοχές εκτός Αθήνας; (αν μπορεί να μας πει - καλές είναι και οι πρακτικές πληροφορίες...)
Δημοσίευση σχολίου