Αναταραχή έγινε πριν δυο τρεις μέρες μετά την αναθεώρηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισλανδίας (μια πολύ μικρή χώρα και οικονομία στο παγκόσμιο χωριό) από το διεθνή οίκο οικονομικής αξιολόγησης Fitch.
Το χρέος της Ισλανδίας έχει τραβήξει τα τελευταία χρόνια την ανηφόρα και παράλληλα μ’ αυτό και άλλοι παράγοντες (αυξημένο έλλειμμα διακυβέρνησης κλπ.) ανάγκασαν το διεθνή οίκο να αναθεωρήσει προς τα κάτω τις απόψεις του για την οικονομία της παγωμένης χώρας και κατά συνέπεια αλλάξει η στάση των επενδυτών - άλλοι που βλέπουν τις αγορές σα μίασμα (βλέπε αριστερούς στην πιο hardcore μορφή ή ευρωγραφειοκράτες στην πιο light) αυτούς τους αποκαλούν και κερδοσκόπους - που είχαν βάλει τα κεφάλαιά τους σε ομόλογα ισλανδικής κορώνας. Ομόλογα που είχαν πολύ αυξημένες αποδόσεις (με επιτόκιο της τάξης του 10% ή και λίγο περισσότερο) και προηγουμένως φάνταζαν θελκτικά σε επενδυτές που ψάχνουν ό,τι ψάχνει φυσικά ο κάθε επενδυτής ανά τον κόσμο: αποδόσεις.
Μετά την ανακοίνωση της Fitch άρχισε πολύς κόσμος να φεύγει από τέτοιες τοποθετήσειςπου φαινόντουσαν ότι είχαν υψηλές αποδόσεις. Άρχισαν μάλιστα να φεύγουν και από άλλα τέτοια ομόλογα που υπόσχονται πολλά (Βραζιλία και άλλες υποσχόμενες αγορές), γιατί σκέφτηκαν ‘πάμε να φύγουμε μήπως βγουν και άλλοι υπερεκτιμημένοι (ομόλογα σε νομίσματα ‘παλτά’ θα τα λέγαμε στην ποδοσφαιρική διάλεκτο) και μείνουμε με το παλτό στο χέρι σαν τον παναθηναϊκό’.
Αξίζει να δει κανείς την αναταραχή που προκλήθηκε από την αλλαγή αξιολόγησης μιας μικρής χώρας. Η Ισλανδία έχει πληθυσμό μόλις 300.000 αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε να αποκτήσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρέος περίπου 200 δις σε ισλανδικές κορώνες (ή περίπου 2,5 δις ευρώ αν πάρουμε μια ισοτιμία περίπου 78-79 isk για 1€) ή περίπου 8.500 € για κάθε έναν ισλανδό.
Η απορία μου είναι τι θα πει η Fitch, η S&P η Moody's για τη δική μας πιστοληπτική ικανότητα τη στιγμή που για παράδειγμα το χρέος στην ελλάδα έχει ανέλθει στο εφιαλτικό νούμερο των 215 δις € (ενώ πέρυσι ήταν 201). Μιλάμε για μια αύξηση του χρέους 7% σε ένα χρόνο. Και δεν είχαμε ανάπτυξη του ΑΕΠ μεγαλύτερη του 7% στον ένα αυτό χρόνο για να πούμε ότι ήλθαμε 'μία η άλλη' και 'ισοφαρίζονται τα ποσά'. Με μια απλή διαίρεση βρίσκει κανείς ότι σε κάθε έλληνα εν ζωή αντιστοιχούν περίπου 21-22.000 € (σχεδόν το τριπλάσιο της ισλανδίας ας πούμε). Και αυτό χωρίς στο 215 να υπολογίζεται το (γενικά όχι και τόσο γνωστό και ξεκάθαρο) σύννεφο των εγγυήσεων που έχει δώσει το κράτος σε κάθε λογής ΔΕΚΟ και άλλες παρεμφερείς και κρυφές υποχρεώσεις. Και χωρίς να μιλήσουμε καθόλου για το αναλογιστικό έλλειμμα των δημόσιων ταμείων (βγαίνει ένα ιλιγγιώδες νούμερο) το οποίο κανείς δεν αγγίζει σ' αυτή τη χώρα των στρουθοκαμήλων.
9 σχόλια:
Έχεις δίκιο ότι θα έπρεπε να μας απασχολεί περισσότερο η οικονομική διαχείρηση της χώρας μας (και να μην την αφήνουμε στα χέρια διάφορων σχεδιαστών θα πρόσθετα), αλλά δεν βλέπω που υπάρχει εκβιασμός.
Αν εμείς με τις επιλογές μας υποβαθμίζουμε την πιστοληπτική μας ικανότητα θα μας φταίνε οι ανεξάρτητοι διεθνείς οργανισμοί που την καταγράφουν; Θυμίζουμε κακό και αδιάβαστο μαθητή που ζητάει και τα ρέστα από τον καθηγητή που του έβαλε χαμηλό βαθμό.
Θα προτιμούσαμε να ήταν στα χέρια μερικών άλλων πολιτικών σχεδιαστών και να υπόκειται στα πολιτικά τους αισθητήρια;
δεν καταλαβαινω ποιος θα πιεσει την Φιτς ή την Μουντυς να κανει κολπα? Δεν καταλαβαινετε οτι το μονο εμπορευμα που πουλαει μια εταιρεια πιστοποιησης σαν αυτες ειναι η αξιοπιστια?
αν η Φιτς επηρεαζοταν απο πολιτικες πιεσεις θα επαυε πολυ γρηγορα να ειναι μια γνωστη εταιρεια αξιολογησης και πιστοποιησης...
Σαφώς και δε φταίει (ή δε θα φταίει) καμία Fitch ή κανένα 'ξένο κέντρο ελέγχου' για μία ενδεχόμενη υποβάθμιση, όπως και εσύ roark λες.
Φταίμε εμείς - οι στρουθοκάμηλοι, που κάνουμε ότι δε βλέπουμε για το πού οδηγούμε τη χώρα και για ποιες κλεψιές κάνουμε στα παιδιά μας.
Το ερώτημα είναι άλλο: Με δεδομένο ότι τα έχουμε κάνει σκατά και η κοπριά έχει φτάσει στα 215 δισ. είμαστε ευάλωτοι σε εκβιασμούς. Όταν χρωστάς (έχεις δει μαφιόζικες ταινίες) ο άλλος κάνει τα στραβά μάτια καμιά φορά για τους x, y , z λόγους επειδή θέλει να ικανοποιήσει και άλλες επιδιώξεις του.
Τα x, y, z τα αφήνω στο σκεπτικό του καθενός. Γενικά πάντως όταν χρωστάς (με δικό σου φταίξιμο) ο οποιοσδήποτε άλλος από τις διεθνείς αγορές / πολιτικές σε έχει στριμωγμένο. Απλά πράγματα. Σε έχει του χεριού του για να κάνεις πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες (αν ήσουν σωστός και είχες συναίσθηση των πράξεών σου) δε θα έπραττες.
Κοινώς γίνεσαι το το παιδί της καρπαζιάς - ο τζανετάκος της διεθνούς κοινότητας
Η έννοια είναι πολύ απλή (ίσως δεν το διατύπωσα σωστά στο ποστ και έμπλεξα μέσα και Fitch και Mitch και φίρδην μίγδην – ‘άλλο να σου λέει ότι ελέγχει ο άλλος την κάθε Fitch και άλλο ότι εννοώ ότι το κάνει – όταν του χρωστάς του άλλου θα σου πει ότι έχει εκβιάσει και τη μάνα σου ακόμα, θα σου γενικά πει το οτιδήποτε):
Σε οποιαδήποτε αγορά όταν χρωστάς και ξαφνικά τα πράγματα γίνονται χειρότερα (μαθαίνουν ότι το σπίτι που έχεις δεν είναι δικό σου όπως υπολόγιζε ο δανειστής ή σε έχει υποβαθμίζει η Fitch, όπως εδώ) τότε είσαι στριμωγμένος. Και τα πράγματα μπορούν να γίνουν δραματικά.
καλα τωρα καταλαβα που το πας.
το ελληνικο χρεος ειναι πολυ υψηλο, αυτο ειναι αληθεια.
πρεπει να μειωθει, αυτο ειναι αληθεια.
πρεπει να μειωθει με μειωση των δαπανων, αυτο ειναι αληθεια.
δεν κινδυνευουμε ομως απο εκβιασμο κανενος γιατι κανεις δεν εχει τοσο μεγαλο ποσοστο του ελληνικου χρεους. Μεγαλο μερος ας πουμε ειναι στα χερια Ελληνων, ιδιωτων και ασφαλιστικων ταμειων. το υπολοιπο ειναι μοιρασμενο σε χιλιαδες ξενους επενδυτες, τραπεζες και ταμεια.
και μια λεπτομερεια: το χρεος αυξηθηκε 7% αλλα και το ΑΕΠ πανω κατω το ιδιο. Βλεπεις η αυξηση του ονομαστικου ΑΕΠ ειναι ιση με την αυξηση του πραγματικου (η γνωστη "αναπτυξη") συν την αυξηση των τιμων ("πληθωρισμος").
Έχεις μια οικονομική κατάσταση που ισοδυναμεί με μια Α πιστοληπτική ικανότητα. Αν εσύ τεχνητά διατηρήσεις μια πιστοπληπτική ικανότητα Β, καλύτερα από αυτή που έπρεπε να έχεις, τότε αποκομίζεις οικονομικά οφέλη που δεν δικαιούσαι (και που που στο μέλλον θα γυρίσουν μπούμερανγκ, όπως έχει συνβεί άπειρες φορές με όσες χώρες προσπάθησαν να εξαπατήσουν τις διεθνείς αγορές) λόγω χαμηλώτερων επιτοκίων κτλ. Είναι αναμενόμενο αν μια εταιρία πιστοληπτικής ικανότητας συμμετάσχει στην απάτη σου να ζητήσει μέρος των κερδών σου.
Ο SG όμως έχει δίκιο. Αυτό που "πουλάει" η εταιρία είναι αξιοπιστία και ανεξάρτητες εκτιμήσεις. Και αν αυτό τρωθεί για την μικροκομπίνα σου το κόστος σε αυτήν θα είναι συντρηπτικό. Γί'αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο για τέτοιες ανεξάρτητες εταιρίες να σε "εκβιάσουν" (δηλαδή να συμμετάσχουν στα κέρδη της απάτης).
Σήμερα τα επενδυτικά κεφάλαια είναι υπερεθνικά και κατευθύνονται σε επενδυτικές ευκαιρίες με τη χρήση ανεξάρτητων επενδυτικών εργαλείων, ένα από τα οποία είναι και οι εταιρίες εκτίμησης πιστοληπτικής ικανότητας. Παλιότερα το μεγαλύτερο μέρος των διεθνών κεφαλαίων το έλεγχαν τα διάφορα κράτη. Και τότε μπορούσαν να χρησιμοποιούν το χρέος μιας χώρας για πολιτικούς εκβιασμούς. Αντίθετα, σήμερα η ύπαρξη εταιριών όπως η Fitch, η S&P ή η Moody's μας διασφαλίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό από πολιτικές παρεμβάσεις λόγω του χρέους μας.
Όπως και να'χει το πράγμα το χρέος θα έπρεπε να είναι σταθερό ή να μειώνεται...
Ιδιαίτερα όταν μιλάμε γι'αυτά τα ποσά που είναι ήδη breath-taking.
Σας παρακαλώ πολύ να αφήνετε τον Παναθηναικό έξω από τα σχόλιά σας γιά την Ελληνική οικονομία!!!!!!!!!
Απορώ πάντως με την Ισλανδία. Ενεργειακά αυτόνομη είναι ,πολύ μικρό πληθυσμό έχει, δαπάνες για την άμυνα δεν υπάρχουν, ανεργία δεν έχουν , κάνουν και κάποιες εξαγωγές γιατί να πάει έτσι η οικονομία τους;
Τελικά επαληθεύεται ένα παλιό αστείο που έλεγε : τι να τον κάνεις τον τίγρη στη μηχανή σαν έχει γάιδαρο στο τιμόνι;
Δημοσίευση σχολίου