Η «ελευθερία» του λόγου στο ελληνικό σύνταγμα

Το άρθρο 14 παρ. 2 του ελληνικού συντάγματος για την ελευθερία του τύπου προβλέπει ότι: «Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται». Αλλά όπως πολύ εύστοχα επισήμανε και ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης, "...αυτή είναι για το θεαθήναι. Από εκεί και κάτω ξεκινούν οι εκπτώσεις", άρθρο 14 παρ. 3: «Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η κατάσχεση, με παραγγελία του εισαγγελέα, μετά την κυκλοφορία: α) για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας, β) για προσβολή του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, γ) για δημοσίευμα που αποκαλύπτει πληροφορίες για τη σύνθεση, τον εξοπλισμό και τη διάταξη των ενόπλων δυνάμεων ή την οχύρωση της Χώρας ή που έχει σκοπό τη βίαιη ανατροπή του πολιτεύματος ή στρέφεται κατά της εδαφικής ακεραιότητας του Κράτους, δ) για άσεμνα δημοσιεύματα που προσβάλλουν ολοφάνερα τη δημόσια αιδώ, στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος.»
Παράγραφος 6: «Το δικαστήριο, ύστερα από τρεις τουλάχιστον καταδίκες μέσα σε μία πενταετία για διάπραξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στην παράγραφο 3, διατάσσει την οριστική ή προσωρινή παύση της έκδοσης του εντύπου και, σε βαριές περιπτώσεις, την απαγόρευση της άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος από το πρόσωπο που καταδικάστηκε, όπως νόμος ορίζει Η παύση ή η απαγόρευση αρχίζουν αφότου η καταδικαστική απόφαση γίνει αμετάκλητη.»
Παράγραφος 8: «Νόμος ορίζει τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την άσκηση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.».

Για λόγους σύγκρισης ας δούμε τι προβλέπεται όλο κι όλο στην Πρώτη Τροπολογία του αμερικανικού συντάγματος: «Το Κογκρέσο δεν θα θεσπίσει κανένα νόμο που να περιορίζει την ελευθερία του λόγου και του Τύπου». Και με αυτές τις 17 λέξεις και μόνο (συγκρίνετε με τις δικές μας 739), η συνταγματικά πιο προηγμένη χώρα του πλανήτη κατοχυρώνει την ελευθερία του τύπου στο θεμελιώδες κείμενο του πολιτεύματός της. Ομοίως και σε όλον τον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο τα συνταγματικά άρθρα προστασίας της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών έχουν το πολύ 20 λέξεις.

Από όλα τα παραπάνω διακοσμητικά του συντάγματός μας πρέπει να παραμείνει μόνο η παράγραφος 2. Κάθε μια από τις υπόλοιπες κόβει -συνταγματικά- και κάτι από την αρχική πρόβλεψη περί ελευθεροτύπίας. Στο ιερότερο κείμενο της δημοκρατίας μας πρέπει να ορίζονται οι βασικές αρχές του Πολιτεύματός μας και να δίνεται η ευχέρεια στον νομοθέτη να ρυθμίζει τις λεπτομέρειες. Εμείς έχουμε φτάσει στο σημείο στην παράγραφο 5 να ορίζεται ακόμη και πώς θα γίνεται η αποκατάσταση θιγέντων από δημοσίευμα!

Ολοκαύτωμα

Σήμερα συμπληρώνονται 60 χρόνια από την απελευθέρωση του Άουσβιτς, όπου βρισκόταν ένα από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης στο οποίο εξολοθρεύτηκαν πάνω από 1.500.000 άνθρωποι.

Το ολοκαύτωμα φαίνεται κάτι μακρινό αλλά δεν πρέπει γι' αυτό να χαμηλώσουμε τις πνευματικές μας άμυνες, δεν πρέπει να ξεχάσουμε, γιατί το μίσος καραδοκεί.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ... (Νίκος Δήμου)

...
Ίσα-ίσα το γεγονός ότι το Ολοκαύτωμα έγινε από ένα λαό πολιτισμένο, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, σημαντική καλλιέργεια - ένα λαό που θα τον κατατάσσαμε ανάμεσα στους πιο προοδευμένους - πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Μπορεί λοιπόν να συμβεί σε όλους; Δεν προφυλάσσει η παρουσία ενός Beethoven, ενός Goethe, ενός Kant - από ένα παρόμοιο εκτροχιασμό; Φαίνεται πως ο πολιτισμός δεν ακυρώνει την βαρβαρότητα - καμιά φορά την επιτείνει.

Αυτή είναι η δεύτερη αλήθεια του Ολοκαυτώματος. Τίποτα δεν εγγυάται πως δεν θα ξανασυμβεί οπουδήποτε, αν υπάρξουν ξανά οι κατάλληλες συνθήκες

...

Ελληνικη αστυνομια και βασανιστηρια?

Εφτασε η στιγμη για μια συζητηση που προσπαθουσαμε καιρο να αποφυγουμε. Ειναι κοινο μυστικο οτι η ελληνικη αστυνομια δεν ειναι απο τις πιο ευγενικες του κοσμου. Η αντιμετωπιση των πολιτων στον δρομο ή στα αστυνομικα τμηματα απο τα οργανα της ταξης απεχει πολυ απο το ιδανικο.

Κατι που ομως πολλοι υποψιαζονταν αλλα δεν υπηρχαν στοιχεια ειναι οτι η ελληνικη αστυνομια συμπεριφερεται στους επισκεπτες της χωρας μας (νομιμους και μη) πολυ χειροτερα. Και επειδη συμφωνα με το broken window effect* οταν δεν σταματας ενα κακο στην ριζα, αυτο θα μεγαλωνει, φτασαμε τις τελευταιες μερες να ερχονται στοιχεια για αληθινα, οργανωμενα βασανιστηρια σε αθωους μεταναστες απο οργανα της αστυνομιας. Ειναι αντιθετο στις ανθρωπιστικες αρχες καθε ανθρωπου και περισσοτερο ενος φιλελευθερου να ανεχεται κατι τετοιο. Οταν διαμαρτυρομαστε για βασανιστηρια στο μακρινο Ιρακ εν καιρω πολεμου, τι δικαιολογια μπορουμε να βρουμε για αυτα τα απροκλητα, φρικτα βασανιστηρια στην Ελλαδα?

*Η ιστορια εχει ως εξης: Αφησαν σε κακοφημη συνοικια ενα πολυ ακριβο αυτοκινητο για 24 ωρες. Μετα απο το πειραμα το βρηκαν σε αριστη κατασταση.
Αφησαν το ιδιο αυτοκινητο στην ιδια συνοικια για 24 ωρες, με τη διαφορα οτι το ενα τζαμι ηταν σπασμενο. Μετα απο το πειραμα δεν βρηκαν ουτε την μηχανη του αυτοκινητου!

Άνιση κατανομή Καπιταλισμού

Σε ένα από τα άρθρα της ελευθεροτυπίας ο αρθρογράφος αναπαράγει ένα από τα κλασικά στερεότυπα της Αριστεράς.

Ο Τρίτος Κόσμος πολλαπλασιάζεται μαζικά επειδή πρέπει να πεθαίνει μαζικά• πρέπει να πεθαίνει μαζικά επειδή είναι φτωχός και ανίσχυρος• είναι φτωχός και ανίσχυρος επειδή Ευρώπη και Αμερική έχουν τραφεί και τρέφονται με το αίμα του: και αυτό εξηγεί την ανακουφισμένη προθυμία τους για βοήθεια στις «φυσικές καταστροφές»

Παραθέτω ένα καταπληκτικό άρθρο από τον Johan Norberg όπου ισοπεδώνει κυριολεκτικά με στοιχεία και επιχειρήματα το παραπάνω κλισέ που χρεώνει την φτώχια του Τρίτου κόσμου στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.

An Unequal Distribution -- of Capitalism

Twenty percent of the world's population (we often hear) consumes more than 80 percent of the earth's resources, while the other 80 percent consume less than 20 percent. Critics of globalization never tire of reminding us of this injustice. Far less often do we hear a proper analysis of the reason for this state of affairs.

The critics make it sound as though the poor are poor because the rich are rich, as if the richest 20 percent had somehow stolen those resources from the other 80 percent. That is wrong.
Συνέχεια...

Ο κινεζικος ιος

Ειναι μαλλον γνωστο οτι απο 1ης Ιανουαριου πεσαν τα εμποδια στις κινεζικες εξαγωγες κλωστουφαντουργικων. Ειναι επισης μαλλον γνωστο οτι οι Ελληνες εμποροι δεν φανηκαν προετοιμασμενοι για κατι τετοιο, με αποτελεσμα να προσπαθουν με καθε αθεμιτο μεσο να εμποδισουν τα κινεζικα προιοντα, φτανοντας και στις ωμες απειλες ή στην χρηση βιας.

Ευτυχως φαινεται ομως οι Ελληνες δεν ειναι διατεθειμενοι να ανεχτουν αλλους εκβιασμους. Το μηνυμα ερχεται απο τις πιο αναπαντεχες πηγες οπως αυτη η στηλη απο ΤΑ ΝΕΑ: Εχουμε δικαιωμα να αγοραζουμε απο την φθηνοτερη και καλυτερη πηγη και οποιος εμπορος ή βιομηχανος δεν προσαρμοζεται θα φαει το κεφαλι του!

Πνευματική Ιδιοκτησία vs Υλική Ιδιοκτησία

Διάβασα σε ένα blog για ένα thread ενός forum που μέσα σε τρεις ημέρες έφτασε τις 756 απαντήσεις και τις 42.942 θεάσεις!

Πρόκειται για μια περίπτωση ενός χρήστη internet όπου ο παροχέας του έκοψε την σύνδεση επειδή κατέβαζε μια ταινία που είχε ανεβεί επίτηδες ως δόλωμα.

Κατά την άποψη μου η εταιρία μπορεί να βάλει ότι κανόνες θέλει, ακόμα και την παρακολούθηση των αρχείων που κατεβάζουμε, των σελίδων που διαβάζουμε, των e-mail που λαμβάνουμε και στέλνουμε, (όπως στο τηλεπαιχνίδι «Μεγάλος Αδελφός» όπου οι παίχτες δέχονται να τους παρακολουθούν οι κάμερες 24/7) φτάνει να έχει ενημερώσει τους πελάτες πριν την αγορά των υπηρεσιών αυτών.

Πιστεύω ότι λίγοι αρέσκονται στο να τους παρακολουθούν τις συνδέσεις και ότι η δημοσιότητα που έλαβε το περιστατικό αυτό μέσω των διαφόρων ελληνικών αγορών συζητήσεως, θα έχει άμεσο αντίκτυπο στις πωλήσεις αλλά και στην τακτική που ακολουθεί η εταιρία αυτή.

Ασκείστε την καταναλωτική σας δύναμη ;-) μην αγοράζετε συνδέσεις αυτής της εταιρίας, αν δεν σας αρέσουν αυτές οι πρακτικές, προτιμήστε κάποιον άλλον παροχέα.

Τώρα κατά πόσο η πράξη του χρήστη αποτελεί πράγματι αδίκημα είναι μεγάλο θέμα. Εξαρτάται από το αν θεωρείτε την πνευματική ιδιοκτησία όντως ιδιοκτησία.

Η έννοια της ιδιοκτησίας δημιουργήθηκε αυθόρμητα, φυσικά, λόγο του πεπερασμένου αριθμού των αγαθών. Ο πεπερασμένος αριθμός της ποσότητας ενός αγαθού δημιουργεί διαμάχες μεταξύ των ανθρώπων ως προς την χρήση του. Είναι η φύση των υλικών αγαθών τέτοια ώστε η χρήση τους από ένα άτομο αυτομάτως αποκλείει την χρήση από άλλα άτομα. Δεν μπορώ να φάω ένα μήλο και ταυτόχρονα να φάνε άλλα 10.000 άτομα το ίδιο μήλο. Σε ένα υποθετικό σύμπαν όπου ο αριθμός των αγαθών θα ήταν άπειρος και χρήση τους δεν θα εξαρτιόταν από τον χώρο και τον χρόνο, δεν θα υπήρχε διαμάχη και άρα ούτε ανάγκη για κανόνες ιδιοκτησίας. Η έννοια της ιδιοκτησίας δεν θα είχε νόημα.

Με τους νόμους για την πνευματική ιδιοκτησία δημιουργούν τεχνητά σπανιότητα, (περιορισμένη ύπαρξη) εκεί που δεν υπάρχει. Στον άυλο κόσμο.

"Τα συμβατικά εμπορεύματα έχουν μια προφανή ιδιότητα: Όταν πάρεις ένα μήλο από τον πάγκο, στον πάγκο έμεινε ένα μήλο λιγότερο. Αλλά φαντάσου τώρα μια αγορά στην οποία τα μήλα έχουν την εξής καταπληκτική ιδιότητα: Όταν πάρεις ένα μήλο από τον πάγκο, αυτό παραμένει στον πάγκο. Και το παίρνεις και το αφήνεις, η πράξη του να αρπάξεις ένα μήλο έχει σαν αποτέλεσμα το διπλασιασμό του μήλου." Το χαμόγελο του Τούρινγκ - Χ. Παπαδημητρίου

Εάν ένα άτομο χρησιμοποιήσει δικό του μολύβι και χαρτί για να αναπαράγει την ακολουθία λέξεων που αποτελούν ένα βιβλίο, όλοι οι υπόλοιποι κάτοχοι εξακολουθούν να έχουν το δικό τους αντίγραφο. Η πληροφορία είναι το μήλο που μένει στον πάγκο.

Η πνευματική ιδιοκτησία αναιρεί την ιδιοκτησία στον υλικό κόσμο. Ο «ιδιοκτήτης» της πληροφορίας (είτε αυτή είναι μια ακολουθία από νότες ή λέξεων, ή η διαδικασία για την πραγματοποίηση ενός αγαθού πχ μιας καρέκλας) αποκτά ιδιοκτησιακά δικαιώματα στα υλικά αγαθά όλων τον υπολοίπων ανθρώπων (όλα τα μολύβια, χαρτιά, κιθάρες, ή τα υλικά που χρειάζονται για την πραγματοποίηση ενός αγαθού πχ πριόνια και ξύλα για την καρέκλα). Έχει και αυτός λόγο στην χρήση των αγαθών των άλλων, είναι κατά κάποια έννοια συνιδιοκτήτης όλων αγαθών του πλανήτη (ή της περιοχής που καλύπτει το νομικό σύστημα) που έχουν σχέση με την πληροφορία «του».

Όπως και να έχει, με την εμφάνιση του Διαδικτύου ο θεσμός της πνευματικής ιδιοκτησίας εισέπραξε ένα γερό χτύπημα . Είναι φανερό ότι πλέον δεν μπορεί να λειτουργήσει. Μέσα από το Χάος του Δικτύου και την δράση εκατομμυρίων ατόμων θα αναδυθεί φυσικά, ένας νέος τρόπος ανταμοιβής της πνευματικής εργασίας δίχως να αναιρείται η υλική ιδιοκτησία, θα υπάρξει αυθόρμητα Τάξη.

ΥΓ: Γιατί το πιστεύω αυτό; Διότι υπάρχουν εκατομμύρια άτομα που ανταλλάσσουν τρισεκατομμύρια bytes πληροφοριών κάθε ημέρα. Ή θα υπάρξει μαζική καταστολή και παρακολούθηση όλων αυτών τον ατόμων για να εξασφαλιστεί η πνευματική ιδιοκτησία ή θα βρεθεί ένας άλλος τρόπος ώστε να βγάζουν χρήματα οι εταιρίες. Μάλλον το δεύτερο αν λάβουμε υπόψην τις τεχνικές κρυπτογραφίας και την ταχύτητα που φυτρώνουν νέα προγράμματα για την ανταλλαγή δεδομένων.

Πηγές και ενδιαφέροντες σύνδεσμοι:
Against Intellectual Property
Libertarian perspectives on intellectual property
The Libertarian Case Against Intellectual Property Rights
Cryptolibertarians"

Αύξηση των μισθών στην Κίνα.

Στα αστικά κέντρα της Κίνας οι μισθοί σημείωσαν αύξηση μεγαλύτερη του 10% κατά το πρώτο εξάμηνο του 2004, ενώ σε παράκτιες περιοχές με μεγάλη οικονομική άνθηση, λόγω των ελλείψεων σε εργατικά χέρια, οι μισθοί των μετακινούμενων εργατών ενδέχεται να αυξήθηκαν μέχρι και 20%.

Μα πως είναι δυνατόν; Αφού εξ' ορισμού η φτωχή Κίνα θα έπρεπε να γίνει φτωχότερη με την παγκοσμιοποίηση! Μάλλον δεν μας τα λένε καλά ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ...

Η ανάπτυξη και η κινητή τηλεφωνία.

Οι αντίπαλοι της Παγκοσμιοποίησης ισχυρίζονται ότι εξαιτίας της οι φτωχές χώρες γίνονται φτωχότερες αλλά αυτό δυστυχώς για αυτούς δεν συνάδει με την πραγματικότητα. Ένα χρόνο πριν η ινδική μεσαία τάξη ξεπερνούσε τα 500 εκατομμύρια (επίσης ενώ το 1970 το 60% των Ινδών ζούσε στα όρια της φτώχειας, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 30% περίπου) και κάθε μήνα δύο εκατομμύρια Ινδοί αποκτούσαν κινητό τηλέφωνο.

Το 2004 ο αριθμός των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας στην Κίνα έφτασε τα 334 εκατομμύρια, αυτό σημαίνει ότι μεταξύ του 2003 και του 2004, δηλαδή μέσα σε δώδεκα μήνες, ο αριθμός των χρηστών ανέβηκε κατά 65 εκατομμύρια. Αλλά και στην σταθερή τηλεφωνία το 2003 υπήρξε αύξηση των χρηστών κατά 53 εκατομμύρια φτάνοντας συνολικά τα 315 εκατομμύρια. Ενδιαφέρων είναι το γεγονός ότι υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση για κινητή τηλεφωνία παρά για σταθερή γραμμή.

Το υπουργείο της βιομηχανίας της πληροφορίας της Κίνας προβλέπει μια αύξηση των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας ακόμα πιο μεγάλη για το 2005. Μέχρι το τέλος του χρόνου υπολογίζουν ότι οι χρήστες θα είναι 402 εκατομμύρια, αυτό σημαίνει ότι κατά μέσο όρο ένας κινέζος στους τρεις θα είναι κάτοχος κινητού τηλεφώνου.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης που επέφερε η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων (που φέρνουν το know-how σε αυτές της χώρες), κεφαλαίων (ένα χρόνο πριν οι ξένες επενδύσεις στην Κίνα είχαν φθάσει τα 96 δισεκατ. δολλάρια.) και αγαθών (δηλαδή των προϊόντων που κατασκευάζουν), κοινώς χάρη στην Παγκοσμιοποίηση.

ΥΓ: Πάντως στο πρώτο μισό του σλόγκαν «Οι πλούσιοι πλουσιότεροι
και οι φτωχοί φτωχότεροι» έπεσαν μέσα οι αντιμοντιαλιστές, όντως οι πλούσιες χώρες δεν γίνονται φτωχότερες από την ανάπτυξη που έφερε η Παγκοσμιοποίηση στις φτωχές χώρες. Οι οικονομία δεν είναι zero-sum game, το κέρδος του ενός δεν είναι η ζημιά του άλλου απαραίτητα.

Πηγές:
Η Ινδία και το δώρο της παγκοσμιοποιήσεως - ΑΘ. Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ
In Cina più cellulari che linee fisse – Punto informatico

Το ασφαλιστικο συστημα και η μυωπια των Ελληνων

Οι Ελληνες γενικα εχουν μια πολυ αισιοδοξη σταση για το μελλον. Γιαυτο και σπανιως προετοιμαζονται για μελλοντικα προβληματα και καταστροφες. Ομως η αναβλητικοτητα μας και η ανοργανωσια μας, απειλει την Ελλαδα με ενα τεραστιο προβλημα, το γιγαντιαιο ελλειμμα του ασφαλιστικου συτηματος. Οι αριθμοι ειναι λιγο πολυ γνωστοι. Τουλαχιστον στους ειδικους. Υποτιθεται οτι αυτοι οι ειδικοι πρεπει να το εξηγησουν και στο κοινο, ωστε να παρει τα μετρα του και να επιτρεψει και στην κυβερνηση τις απαραιτητες κινησεις.
Ομως οχι! Αυτο που δεν ειχα ποτε φανταστει, ειναι οτι ακομα και ανθρωποι που ξερουν το προβλημα, αδιαφορουν τοσο πολυ για τη λυση του. Διαβαζουμε λοιπον στην Ελευθεροτυπια οτι η κυρια μαζα των μισθωτων δεν θα παρει συνταξη μεχρι το 2020. Αρα, βγαζει το παρανοικο συμπερασμα ο "ειδικος" της εφημεριδας, το ασφαλιστικο δεν κινδυνευει μεχρι τοτε! Και δεν χρειαζεται καμμια αλλαγη στο συστημα μεχρι το 2020!

Εγω αναρωτιεμαι, αυτος ο ειδικος θα εκλεβε ποτε απο τα παιδια του 20% του εισοδηματος τους? Γιατι τιποτε αλλο δεν προτεινουν οι "ειδικοι" και τα συνδικατα απο αυτο! Συνεχιστε να δινετε συνταξεις χωρις κανενα μετρο και οριο και οταν χρεοκοπησει το συστημα, αφηστε τις γενιες του μελλοντος να πληρωσουν τα σπασμενα!

Τα δίκια της αγροτιάς....

Από φέτος αλλάζει η Common Agricultural Policy (CAP) όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί το 2003. Οι επιδοτήσεις αποσυνδέονται πλέον από την ποσότητα παραγωγής και συνδέονται με την ποιότητα των προϊόντων και με άλλες υποχρεώσεις όπως οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων, την προστασία του περιβάλλοντος και τη διαχείριση των αγροτικών περιοχών.

Έως τώρα η παραγωγή ήταν αποκομμένη από την Αγορά, δηλαδή οι αγρότες παρήγαγαν όσο πιο πολύ μπορούσαν -εφόσον αυτό σήμαινε περισσότερα χρήματα για αυτούς από την τσέπη των φορολογούμενων- ανεξάρτητα από την ποσότητα που ζητούσε η Κοινωνία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την υπερπαραγωγή και κατά συνέπεια μεγάλες ποσότητες έμεναν αδιάθετες. Στην ουσία δηλαδή τους πλήρωναν extra χρήματα από ένα σημείο και μετά για να παράγουν άχρηστα αγαθά, προϊόντα που δεν είχαν καμία χρηστική αξία. Άλλο είναι το να βοηθάς κάποιον που έχει ανάγκη, δεν έχει να φάει κτλ και άλλο να πληρώνεις -και μάλιστα πολύ καλά- κάποιον απλά για να κάνει μια τρύπα στο νερό. Είναι σαν να τους πληρώνουμε για να σκάβουν τρύπες και μετά να τις σκεπάζουν. Τι αξία έχει αυτό για την κοινωνία; Καμία, όπως και τα παραπάνω προϊόντα που παράγουν επίτηδες για να πάρουν τις επιδοτήσεις.

Ελευθεροι χωροι και γηπεδα στην Αθηνα

Η συζητηση περι της χωροθετησης του νεου γηπεδου του Παναθηναικου και περι της αξιοποιησης των χωρων που κληρονομησε η Αθηνα απο το 2004 δεν εχει τελειωσει. Ευτυχως ομως, και με αφορμη τα επεισοδια στον αγωνα Πανιωνιου-Ολυμπιακου αρχιζουν να ακουγονται και καποιες λογικες φωνες. Χρειαζομαστε τοσα γηπεδα στην Αθηνα? Η Αννα Δαμιανιδη στα Νεα εξηγει με χιουμορ μια θεση που με βρισκει απολυτα συμφωνο...

Και αντι για γηπεδα τι να κανουμε σε αυτους τους χωρους? Οι προτασεις ειναι πολλες. Αμμουδιες και ηπια εκμεταλλευση με λιγα εστιατορια στα παραλια της Αθηνας, στο προτυπο της αστικης αναγεννησης της παραλιας της Βαρκελωνης οπως προτεινε και στα χτεσινα Νεα η κ.Νταλιανη*, αντι για αυτην την τσιμεντενια "εσπλαναδα" του Φαληρου που καταληγει σε... περισσοτερο τσιμεντο με δυο γηπεδα για κερασακια.

Στο Γουδι παρκο με ενα μετρημενο γηπεδο του Παναθηναικου. Το κρατος ομως δεν χαριζει χωρους σε ιδιωτικους συλλογους! Σαν ανταλλαγμα ο Παναθηναικος θα δωσει το γηπεδο της Λεωφορου το οποιο και θα γκρεμιστει μαζι με τα Προσφυγικα και θα αποτελεσει ενα νεο παρκο στο κεντρο.

Και στο Ελληνικο παλι αντι για γηπεδα, προτεινω οπως εχει γραφτει και αλλου ηπια οικιστικη εκμεταλλευση σε περιπου 3000 στρεμματα απο τα 5000. Με τα τεραστια εσοδα της οικιστικης εκμεταλλευσης θα αγοραστουν ελευθεροι χωροι στο κεντρο της Αθηνας και θα γινουν πλατειες και γωνιες πρασινου. Επισης με αυτα τα χρηματα θα χτιστει σε περιπου 1000 στρεμματα του Ελληνικου ενα προτυπο συμπλεγμα κτιριων που θα στεγαζουν ενα ή δυο Υπουργεια, Ξενοδοχειο και Συνεδριακο Κεντρο, σχεδιασμενων απο ριζοσπαστικο διεθνους φημης αρχιτεκτονικο γραφειο (προσωπικα προτεινω ας πουμε τον Rem Koolhaas. Στα υπολοιπα 1000 στρεμματα θα γινει ενα σωστο, συγχρονο και ομορφο παρκο. Επισης τα παλια κτιρια των Υπουργειων που θα μεταστεγαστουν στο Ελληνικο, θα γκρεμιστουν και θα γινουν ελευθεροι χωροι. Πετυχαινουμε λοιπον την δημιουργια ενος νεου χωρου αναφορας στην Αθηνα, που δεν επιβαρυνει την πολη χαρη στις σωστες συγκοινωνιακες συνδεσεις (υπο κατασκευη Μετρο και οι υπαρχουσες δυο, καλες λεωφοροι), διεθνες αξιοθεατο και αθηναικος χωρος αναψυχης ταυτοχρονα και θα ελευθερωσουμε το πολυπαθο κεντρο απο πολλα ασχημα και παλια κτιρια. Καλυτερα δεν γινεται!

Γιατι ποιός, εκτος απο τον πιο ανεγκεφαλο φανατικο, θα τολμησει να ισχυριστει οτι η Αθηνα χρειαζεται περισσοτερα γηπεδα και λιγοτερους ελευθερους χωρους???


*δυστυχως δεν υπαρχει απευθειας συνδεση με αυτην την σελιδα. Πηγαιντε εδω και μετα καντε κλικ στις ΓΝΩΜΕΣ-ΣΧΟΛΙΑ και μετα στην στηλη ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ.

Παύουν οι έρευνες για τα όπλα μαζικής καταστροφής

Από ό,τι φαίνεται άκαρπες ήταν οι έρευνες των επιθεωρητών για την εύρεση όπλων μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ) στο Ιράκ. Ο εκπρόσωπος τύπου της αμερικανικής κυβέρνησης με μία λιτή δήλωση έκανε γνωστό το περιστατικό χθες. Αποτελεί κατά την ταπεινή μου άποψη μεγάλη πολιτική και διπλωματική γκάφα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής εφόσον αποτέλεσε το κυρίαρχο επιχείρημα για τον πόλεμο στο Ιράκ.
Η πεποίθηση με την παρουσιάστηκε αυτό το επιχείρημα, είχε δώσει την εντύπωση ότι οι αρχές ασφαλείας και οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ είχαν αδιάψευστα στοιχεία τα οποία ενοχοποιούσαν το δικτάτορα του Ιράκ για κατοχή ΟΜΚ. Η βεβαιότητα με την οποία αυτό διατυμπανιζόταν ήταν τέτοια, ώστε ο Υπεξ των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ παρουσιάστηκε ενώπιον του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ παραθέτοντας "ακλόνιστα" στοιχεία. Αποδείχτηκε όμως ότι τα "στοιχεία" αυτά μάλλον δεν ήταν ακλόνιστα αλλά διάτρητα. Ποιόν οφείλουμε να θεωρήσουμε υπεύθυνο ; Τις υπηρεσίες πληροφοριών (π.χ. CIA) ή την ίδια την κυβέρνηση των ΗΠΑ ή οποία δέχτηκε με τέτοιο ζήλο αυτές τις πληροφορίες και τις χρησιμοποιούσε ως αιχμή του δόρατος για τη δικαιολόγηση του πολέμου;
Το μόνο παρήγορο γεγονός είναι ότι είχαμε ξεκάθαρη παραδοχή του σφάλματος απο την υπεύθυνη πλευρά (προς απογοήτευση όλων εκείνων που υποστήριζαν ότι εν τέλει οι αμερικάνοι θα υποχρεωθούν να "φυτέσουν" ΟΜΚ στο Ιράκ. έτσι ώστε να μη γελοποιηθούν). Προφανώς η συζήτηση θα συνεχιστεί για μερικές εβδομάδες και τα περισσότερα δάκτυλα θα δείξουν τη CIA ως υπόλογο.
Ανεξάρτητα πάντως με το ποιόν θα βαρύνουν οι ευθύνες, είναι λυπηρό ότι μια επέμβαση η οποία ήταν τόσο αναγκαία στηρίχτηκε σε ένα επιχείρημα τόσο αδύναμο.

Ελεύθεροι από το Guantanamo.

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα αφεθούν ελεύθεροι και οι τελευταίοι τέσσερις Βρετανοί που βρίσκονται στην φυλακή του Guantanamo των Ηνωμένων Πολιτειών στην Κούβα. Η Δύση χάνει τον πόλεμο των ιδεών κρατώντας φυλακισμένους ανθρώπους δίχως δίκη και κάτω από τέτοιες συνθήκες. Δεν μπορούν να ζητούν από τους άραβες σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όταν οι ίδιοι τα καταπατούν με αυτόν τον τρόπο.

Απαγορεύεται το καπνίζειν!

Από αυτόν τον μήνα στην Ιταλία απαγορεύεται το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους όπως καφετέριες, clubs κτλ.

Δεν είμαι καπνιστής αλλά βρίσκω αυτόν τον νόμο πέρα για πέρα αντί-φιλελεύθερο.

Δεν πιστεύω στο Κράτος-Νταντά που μας προστατεύει από τον εαυτό μας. Δεν μπορούν ένα μάτσο γραφειοκράτες να αντικαταστήσουν τους γονείς μας, ειδικά όταν πλέον είμαστε ενήλικες.

Κάθε άτομο πρέπει να είναι ελεύθερο να κάνει ότι θέλει εφόσον δεν παραβιάζει τις ελευθερίες των άλλων.

Το σώμα του κάθε ατόμου ανήκει στο ίδιο και όχι στο Κράτος/κολλεκτίβα/κοινωνία κτλ.

Τα club, οι pub και οι καφετέριες που χαρακτηρίζονται ως δημόσιοι χώροι στην πραγματικότητα είναι ιδιωτικοί χώροι όπου οι πελάτες προσκαλούνται βάση κάποιων κανόνων που έχουν θέσει οι ιδιοκτήτες, ακριβώς όπως γίνεται όταν πάμε στο σπίτι κάποιου.

Η καφετερία είναι ιδιωτική περιουσία, εάν ο ιδιοκτήτης θέλει να αφήσει ελεύθερους τους πελάτες να καπνίζουν είναι δικαίωμα του. Η ιδιοκτησία σημαίνει ακριβώς αυτό, το δικαίωμα χρήσης και διάθεσης.

Κανείς δεν υποχρεώνει τους μη-καπνιστές να συχνάζουν σε μέρη όπου επιτρέπεται το κάπνισμα. Η Αγορά είναι πιο δημοκρατική απ’ όσο νομίζουν κάποιοι. Εάν αυτοί που θέλουν να καπνίζουν είναι περισσότεροι από αυτούς που δεν θέλουν, θα υπάρξουν περισσότερα μαγαζιά όπου επιτρέπεται το κάπνισμα, το αντίθετο θα ήταν «αντί-δημοκρατικό». Και όχι μόνο, επειδή οι ιδιοκτήτες θέλουν να κερδίσουν, εάν υπάρχουν αρκετοί πελάτες που δεν καπνίζουν (και υπάρχουν) θα υπάρξουν σίγουρα κάποιοι που θα θελήσουν να προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία (διότι θέλουν να διαφοροποιήσουν το προϊόν τους και να πιάσουν αυτήν την φέτα της Αγοράς) και θα υπάρξουν και κάποιοι που θα θελήσουν να προσφέρουν μια μεικτή υπηρεσία, με χώρους για καπνιστές και χώρους για μη καπνιστές.

Στην Αγορά υπάρχει χώρος για όλους, ενώ με αυτόν τον νόμο δεν υπάρχει χώρος για τους καπνιστές. (υπάρχει μόνο για τους μη-καπνιστές)

Είναι σαν να ήμουν μουσουλμάνος και να άφηνα ανοιχτό το σπίτι μου σε όλους, με τον όρο όμως να αφήνουν έξω τα υποδήματα τους. Κανένας δεν σε υποχρεώνει να έρθεις σπίτι μου, αν όμως έρθεις πρέπει να σεβαστείς τους κανόνες μου.

Η ιδιοκτησία του κάθε ατόμου ανήκει στο ίδιο και κανένας δεν έχει το δικαίωμα να του πει πως θα την χρησιμοποιήσει εφόσον δεν παραβιάζει την ιδιοκτησία των άλλων.

Για χρόνια ήμουν πελάτης μιας καφετέριας metal (Grotta = σπήλαιο στα ιταλικά. Όνομα και πράγμα!) στα Εξάρχεια όπου τον καπνό τον έκοβες με το μαχαίρι, ομίχλη εντελώς, αλλά ήταν δική μου επιλογή, κανείς δεν με υποχρέωσε να πηγαίνω εκεί.

ΥΓ: Το παράξενο είναι ότι αυτός ο νόμος έγινε από μια κυβέρνηση που έχει το όνομα «Casa delle liberta'» (Οίκος των ελευθεριών), μιας κυβέρνησης που κάνει όλο νόμους ενάντια στις ατομικές και οικονομικές ελευθερίες.

Το Ιραν συνεχίζει την καταστολή στους χρήστες του διαδικτύου

Reporters Without Border condemns mistreatment of cyberjournalists and webloggers




Reporters Without Borders has condemned the mistreatment in prison of cyberdissidents and webloggers after an Iranian committee report concluded that public confessions of two of them, Omid Memarian (photo right) and Rozbeh Mir Ebrahimi (photo left), were obtained under duress.
"We fear that the authorities are succeeding in purging the web of all critical content through brutality, intimidation and censorship," the worldwide press freedom organisation said. "In a country in which weblogs and news sites have flourished in the past few years such a setback would be a catastrophe for freedom of expression."
Confirmation that Memarian and Mir Ebrahimi were mistreated after their arrests in November 2004, along with a group of other online journalist, was given on 4 January 2005 in a report from the committee for Monitoring the Implementation of the Constitution, on which both conservatives and reformists sit.
Reporters Without Borders is particularly concerned about police threats against Omid Memarian, Rozbeh Mir Ebrahimi and Shahram Rafihzadeh, and pointed out that weblogger Mojtaba Saminejad, along with online journalist, Javad Gholam Tamayomi, are still in prison.
Reformist leader Ali Abtahi, a former vice-president of Iran, said that the monitoring committee, of which he is a member, had carried out an investigation into mistreatment in prison of journalists in the 'Internet cases'.
"We took evidence from these journalists who have told us that they have suffered torture in prison", he said. The report was handed over to President Mohammad Khatami. The monitoring committee is a consultative body that has no legal authority.
Ali Abtahi said on his weblog that the testimony of Omid Memarian and Rozbeh Mir Ebrahimi "made committee members weep".
According to Reporters Without Borders' sources, the seven journalist imprisoned between October and December 2004 have been beaten, humiliated and sometimes threatened with rape by their jailers. Most of them have been accused of moral crimes, that is having sexual relations outside of marriage, a pretext often used in Iran to attack political dissidents.
Since leaving prison, police have summoned them several times a week. They also receive daily threats by phone. One police officer suggested to one of the journalists that he "watch out for cars, because a lot of pedestrians get run over in this country".
Javad Gholam Tamayomi, Omid Memarian, Shahram Rafihzadeh, Hanif Mazroi, Rozbeh Mir Ebrahimi, Mahboubeh Abbasgholizadeh and Fereshteh Ghazi were all arrested, between October and November 2004 as part of a crackdown against the online press. All of them, apart from Javad Gholam Tamayomi, were released at the beginning of December.
In an open letter and then at a 14 December press conference, Memarian and Mir Ebrahimi both said they had not been mistreated in detention. Reporters Without Borders dismissed their confessions as "phoney" since they had been made under pressure from the authorities.
Five webloggers were imprisoned during the same period. Only Mojtaba Saminejad who was arrested at the beginning of November for condemning the arrests of colleagues in his blog is still being held.

Βγήκε το νέο βιβλίο του Jared Diamond

Βγήκε το νέο βιβλίο του Jared Diamond. Για όσους δεν τον γνωρίζουν είναι καθηγητής φυσιολογίας στην Ιατρική σχολή του UCLA και ιδιαίτερα γνωστός για το συγγραφικό του έργο το οποίο σχετίζεται περισσότερο με την εξελικτική βιολογία και τη βιογεωγραφία. Το προηγούμενό του βιβλίο Guns, germs and steel αποτελεί ένα από τα αρτιότερα επιστημονικά βιβλία (βιβλίο εκλαϊκευμένης επιστήμης που καθόλου όμως δεν υποσκάπτει την αξία του ως επιστημονικό σύγγραμμα απλά το κάνει πιο εύληπτο από το ευρύ μορφωμένο κοινό), πράγμα και το οποίο αναγνωρίστηκε μέσω της βράβευσής του με το βραβείο Pulitzer για καλύτερο επιστημονικό βιβλίο. Στο βιβλίο αυτό αναδεικνύει τους λόγους για τους οποίους τελικά επικράτησε ο Δυτικός πολιτισμός αλλά δε βασίζεται σε αερολογίες ή αυθαίρετες κοινωνιολογικές ερμηνείες αλλά αποδίδει την επικράτηση σε διαφορές στο κλίμα, τη χλωρίδα και την πανίδα, τη γεωγραφία , στους παθογόνους μικροοργανισμούς κ.ά. Οι ιδέες και τα συμπεράσματά του είχαν τέτοιο αντίκτυπο που μεγάλες εταιρείες μεεταξύ των οποίων και η Microsoft (o Bill Gates έχει διαβάσει το βιβλίο και μάλιστα έχει χαρίσει ένα κολακευτικό σχόλιο το οποίο υπάρχει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) τον συμβουλεύτηκαν για να τους προτείνει ιδέες στο πως να διαμορφώσουν το εργασιακό περιβάλλον έτσι ώστε να ευοδώνεται ο δημιουργικός ανταγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων. Το νεό του βιβλίο διαπραγματεύεται τα αίτια που οδηγούν πολιτισμούς στην πτώση και ονομάζεται "Collapse". Από την κριτική του βιβλίου που δημοσιεύεται αυτή την εβδομάδα στο Nature διαφαίνεται πεσσιμιστική σκοπιά του για τη βιωσιμότητα του πολιτισμού μας. Αν και δεν έχω ακόμη διαβάσει το νέο βιβλίο του είμαι σίγουρος ότι δεν παρουσιάζει αυτή την άποψη ντεντερμινιστικά, αλλά μάλλον επισημαίνει λόγους που θα έπρεπε να μας οδηγήσουν σε περισυλλογή, καθώς παρόμοιοι λόγοι οδήγησαν στην πτώση περασμένων πολιτισμών. Ο κριτικός του Nature φτάνει στο σημείο να το αποκαλεί το αντίδοτο στο "The skeptical enviromentalist" του Lomborg. Αν αυτό αληθεύει τότε οφείλουμε να προετοιμαστούμε για μια ωραία επιστημονική διαμάχη μεταξύ δύο κορυφαίων στο είδος τους επιστημόνων (αν και αμφιβάλλω πολύ ότι διαφωνούν επί της ουσίας). Πάντως ο τρόπος γραφής που συνδύαζει την οξυδέρκεια ενός καθαρού μυαλού με την αφηγηματική ικανότητα ενός λαμπρού λογοτέχνη καθώς και η αδυναμία που έχει ως προς την ιστορία κάνουν τα βιβλία του πολύ απολαυστικά και τα προτείνω ανεπιφύλακτα. (και μαζί με την έκδοση του νέου βιβλίου του Dawkins αποτελούν τις πιο βαρυσήμαντες επιστημονικές κυκλοφορίες του τελευταίου μήνα)

Προστατευτισμός εις βάρος των καταναλωτών.

Από την 1η Ιανουαρίου 2005 θα καταργηθούν όλες οι υπάρχουσες ποσοστώσεις στο διεθνές εμπόριο για τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα προϊόντα ένδυσης. Οι κλαδικές ενώσεις αυτού του τομέα στην Ελλάδα ζητούν έλεγχο των τιμών και της ποσότητας των εισαγωγών, «προστασία» από «αφύσικες» αυξήσεις στον όγκο ή μειώσεις τιμών των εισαγωγών κ.α.

Δηλαδή στην ουσία οι κλαδικές ζητούν να παρέμβει το Κράτος ώστε να μην μπορούν οι πολίτες να αγοράσουν φτηνά ρούχα (πχ από την Κίνα), επιβάλλοντας τους έτσι τα δικά τους -πιο ακριβά- προϊόντα.

ΥΓ: Και βέβαια περισσότερο ζημιωμένοι θα βγουν οι οικονομικά ασθενέστεροι πολίτες.

Ευτυχισμένο το Νέο Έτος 1005!!

Κάποιες φορές αμφιβάλλω αν ο αγαπητός μας Αρχιεπίσκοπος γνωρίζει σε ποια χιλιετία βρίσκεται! Ας δούμε λίγο το μήνυμά του για το Νέο Έτος:

Αδελφοί μου, Παιδιά μου, (εδώ δείχνει μάλλον την άγνοιά του σε ζητήματα γενετικής)

Κάθε Πρωτοχρονιά μας βρίσκει άλλους μεν σε κοσμική διάθεση, άλλους δε σε φιλοσοφικό στοχασμό. Τα παιδιά δικαιούνται να διασκεδάζουν αμέριμνα. Οι γιορτές χαρίζουν κυρίως σ' αυτά αίσθηση χαράς, ευδαιμονίας, αμέριμνης βιοτής. Εμάς όμως τους ώριμους ανθρώπους, κάθε τέτοια μέρα μας φέρνει αντιμέτωπους με τα άλυτα προβλήματά μας, με τις αδυσώπητες προοπτικές της ζωής μας, με το φτωχό μας γένος. (οκ, βερμπαλίζουμε αλλά δε χάθηκε ο κόσμος)

Ήτανε κάποτε καιρός που ο κόσμος ζούσε αμέριμνος και απορροφημένος στα ειρηνικά του έργα. Τότε που υπήρχαν στο προσκήνιο ηθικοί και σοφοί άνδρες της ειρήνης, πολύπειροι καραβοκύρηδες στη μεγάλη άγνωστη θάλασσα της περιπέτειάς μας, που κάτω από την προστασία τους ένιωθε ο καθένας ασφάλεια, ώστε να αψηφά τις θύελλες και γεμάτος εμπιστοσύνη να λογαριάζει ότι θα μπορέσει κάποτε να φτάσει με ασφάλεια και να βγει στις ακτές ενός κόσμου που είναι η αληθινή πατρίδα του. (εννοεί επί επταετίας όπου σοφοί και ηθικοί άνδρες μας διοικούσαν και ο Αρχεπίσκοπος ήταν αμέριμνος και απορροφημένος στο διάβασμά του; Μήπως εννοεί την ελέω Θεού μοναρχία όπου η Εκκλησία συνκυβερνούσε; Μήπως τελικά χρειαζόμαστε έναν πολύπειρο καραβοκύρη για να λύσουμε τα προβλήματά μας; Ένα βασιλιά ή έστω ένα Αρχιεπίσκοπο βρε αδερφέ; Αυτή η Δημοκρατία είναι μεγάλη κατάρα τελικά...)

Σήμερα τέτοιοι άνθρωποι είναι είδος σε ανεπάρκεια. Γι' αυτό και οι λαοί αισθάνονται ανασφάλειες, δέος και καταπίεση εμπρός στις άδικες αποφάσεις των. Αποφάσεις που προβάλλουν μόνο δικαιώματα στα συμφέροντά των και ποτέ αντίστοιχα καθήκοντα σεβασμού σε διαχρονικές αρχές και αξίες. (τις οποιές φυσικά ευαγγελίζεται και προωθεί ο ίδιος) Σήμερα και αυτή η από αιώνων «χριστιανική» Ευρώπη, επρόδωσε την ιστορία της και αρνείται να αναγνωρίσει τις πνευματικές της ρίζες. Ζούμε στη διαδικασία της χριστιανικής αποκαθήλωσης. (υπάρχει μια κάποια χρονική υστέρηση στην αντιληπτική του ικανότητα. Μάλλον τα τελευταία 500 χρόνια δεν τα πρόλαβε. Αλήθεια πού πάει η Ευρώπη δίχως την καταδυνάστευση της Εκκλησίας; Πώς τόλμησαν οι άθεοι να καταργήσουν την Ιερά Εξέταση; Κάποτε υπήρχε μια πυρά, ένας τροχός...)

Η πατρίδα μας απ' αυτήν την άποψη είναι ακόμα ένας παράδεισος. Εδώ ο λαός μας θρησκεύεται, γι' αυτό και στηρίζεται και ελπίζει. Τα ρεύματα του υλισμού και του ορθολογισμού δεν έθιξαν τα πνευματικά του κύτταρα. (δεν θα διαφωνήσω καθόλου! Ειδικά ο ορθολογισμός είναι άγνωστη έννοια στη χώρα μας. Απόδειξη η μεγάλη επιρροή και δημοτικότητα του Αρχιεπίσκοπου! Τέτοιοι άνθρωποι και τέτοιες δυνάμεις επιβιώνουν μόνο όπου ο κόσμος είναι ανίκανος να σκεφτεί από μόνος του) Μερικά γεγονότα που φαίνονταν ότι στρέφονται ενάντια στην αναζωογόνηση της Εκκλησίας, τελικά έχουν καταστεί τα πιο ευοίωνα σημάδια της αναγέννησής της. Παντού έχουμε την αίσθηση ότι αναδεύει για να πάρει τη μεγάλη της εκδίκηση η δημιουργική αυθαιρεσία, η ακύρωση των ορίων, η δίχως τέλος ποικιλομορφία, η άγια ιδιομορφία, και η απέραντη δύναμη της εσώτερης ανθρωπότητας. (κενολόγίες, κατάλοιπα έκθεσης ιδεών Γ΄Δέσμης...)

«Όπου δεν υπάρχουν Θεοί, εξουσιάζουν φαντάσματα» είχε πει ο Novalis, Γερμανός ποιητής του τέλους του 18ου αιώνα. Είναι αδύνατον κοσμικές δυνάμεις να ισορροπήσουν από μόνες τους. Χρειάζονται τη συνεργασία και των πνευματικών δυνάμεων. Και οι δύο αποτελούν ανεξάλειπτες δυνάμεις της ανθρώπινης καρδιάς. Από τη μία ο σεβασμός στο παρελθόν, η εξάρτηση από τις ρίζες, η αγάπη για τα μνημεία των προγόνων, η χαρά της υπακοής. (πέστο βρε άνθρωπε από την αρχή! Τι μας παιδεύεις τόση ώρα;)

Κι από την άλλη το συναρπαστικό συναίσθημα της ελευθερίας (αυτό της υπακοής που λέγαμε πριν), η απεριόριστη προσδοκία πεδίων έντονης δράσης, η χαρά για το καινούργιο, το νεανικό (αρκεί να μην είναι πιο καινούργιο από 500-600 ετών, όπως ο ορθολογισμός, ο διαφωτισμός, η δημοκρατία, και όλα αυτά που κατάστρεψαν τις ηθικές και πνευματικές μας αξίες), η ανεμπόδιστη επαφή με όλους τους ανθρώπους (αρκεί να βάζουμε αρκετά εμπόδια στην επαφή με τους "άλλους", όπως η αντίθεση του Αρχιεπισκόπου στην είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ), η υπερηφάνεια για την πανανθρώπινη ισχύ (του φτωχού μας γένους, του γεμάτου ανασφάλειες, δίχως σοφούς και ηθικούς ηγέτες κτλ), η χαρά για το ατομικό δικαίωμα (;;;), το ισχυρό συναίσθημα φιλοπατρίας(ασχολίαστο). Αν δεν επιδιώξουμε αυτήν τη συνεργασία η Ευρώπη θα συνεχίσει να υπνώττει και οι λαοί της να δυστυχούν.

Χρόνια Πολλά – Ευλογημένο και Δημιουργικό το 2005 (το 1005 θα ήθελε να πει αλλά...)
Με πατρικές ευχές και αγάπη

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών

Χριστόδουλος".