Νο more monitor

Σήμερα το πρωϊ που ξύπνησα είδα κάτι περίεργο να έχει συμβεί. Έκλεισε το vrypan monitor. Διαβάστε την συζήτηση μεταξύ της δημοσιογράφου Λαμπρινής Θωμά και του δημιουργού του monitor Παναγιώτη Βρυώνη, που οδήγησε στην απόφαση του Παναγιώτη να το κλείσει. Θα έγραφα ένα σχόλιο στο blog του Παναγιώτη αλλά τα σχόλια είναι πλέον απενεργοποιημένα. Γυρίζοντας σπίτι βλέπω η συζήτηση έχει επεκταθεί σε άλλα 16 blogs.

Επί της ουσίας δεν υπάρχει μεγάλος χώρος για συζήτηση. Ο Παναγιώτης έχει 100% δίκιο και η κ.Θωμά προσπάθησε να ασκήσει δικαιώματα που δεν της ανήκουν. Το RSS feed είναι ένα δημόσιο σήμα που αποφασίζει κάποιος να εκπέμψει στο διαδίκτυο και δεν έχει δικαίωμα έλεγχου ούτε ποιοί το συλλέγουν, ούτε πώς χρησιμοποιείται. Είναι ένα πράγμα μη-αποκλείσιμο, δηλαδή ο δημιουργός του feed δεν μπορεί να αποκλείει επιλεκτικά τους δέκτες του. Ο πάροχος δωρεάν υπηρεσιών κατασκευής blogs, to blogger δίνει την δυνατότητα σε όποιον θέλει να μην εκπέμπει τέτοια δημόσιο σήματα. Το να ζητάει κάποιος την επιλεκτική συλλογή ενός τέτοιου δημόσιου σήματος είναι τόσο γελοίο σαν να έχει στήσει κάποιος μια μικροφωνική εγκατάσταση στην Πλατεία Συντάγματος αλλά να ζητάει από όσους περαστικούς δεν γουστάρει να φοράνε ωτοασπίδες επειδή έχει την πνευματική κυριότητα των λεγομένων του και θέλει να αποφασίζει αυτός ποιοί θα τον ακούνε! Αν δεν αρέσουν σε κάποιο αυτοί που τον ακούνε, ας φροντίσει να μην εκπέμπει δημόσια! Σε πολλά blogs μπορείτε να βρείτε αναλυτικότερες τεχνικές και νομικές πληροφορίες για τα feeds (πχ εδώ ή εδώ).

Αλλά εκτός από το τυπικό δίκιο του Παναγιώτη, έχουμε και τον ουσιαστικό εκβιασμό του. Αντιγράφω από το blog του: Όταν όμως τίθεται νομικά το θέμα, ο μόνος τρόπος να το λύσεις είναι μόνο μέσω δικηγόρων -κάτι που αυτή την στιγμή δεν έχω τον χρόνο, την όρεξη και τα χρήματα να κάνω, όπως είπα και στην αρχή. Της είπα ότι έχω δύο λύσεις (αφού αποκλείω αυτή την στιγμή την νομική οδό): ή να αφήσω το feed της όπως είναι τώρα ή να κλείσω το monitor. Μου απάντησε ότι μεταξύ των δύο προτιμά να κλείσει το monitor. Ο εκβιασμός της καταφυγής στα δικαστήρια για κάτι που είναι σχεδόν 100% βέβαιο ότι στο τέλος θα κερδίσει ο Παναγιώτης (αφήνω μια μικρή πιθανότητα λόγω ηλεκτρονικού αναλφαβητισμού όπως έδειξε η υπόθεση blogme), είναι στην πράξη ένας κανονικός τραμπουκισμός. Κάνει εκμετάλλευση των τραγικών συνθηκών απονομής δικαιοσύνης (και σε κόστος και σε χρόνο), ώστε ουσιαστικά την μετατρέπει στο ακριβώς αντίθετό του σκοπού της. Η δικαιοσύνη στην Ελλάδα γίνεται μέρος του μηχανισμού της αδικίας, του εκβιασμού και της καταπάτησης τελικά δικαιωμάτων αντί για την προστασία τους (πχ ο Παναγιώτης αναγκάστηκε να κάνει μειωμένη χρήση πραγματικών και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του, για να αποφύγει να μπλέξει δικαστικά με την κ.Θωμά που επικαλείται δικαιώματα που δεν έχει).

Και τελικά έτσι όπως λειτουργεί η δικαιοσύνη και τα όργανά της, αντί να προστατεύουν την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφορίας, γίνονται εργαλεία για την κάθε κ.Θωμά, όπως και τον κάθε κ.Λιακόπουλο, προκειμένου να παρεμποδιστεί η καθ'όλα νόμιμη (και προστατευόμενη θεωρητικά) ελεύθερη ηλεκτρονική διακίνηση ιδεών και πληροφοριών μέσω των RSS-aggregators. O ρόλος των RSS aggregators στην εποχή μας έχει αναδειχθεί κρίσιμος, αφού έχει διευκολύνει αφάνταστα την επικοινωνία και την ενημέρωση μειώνοντας το κόστος της πληροφορίας (σε χρόνο και χρήμα) σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα. Το monitor είχε αναδειχθεί ως το ουσιαστικό κέντρο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, αφού μέσω αυτού και των λειτουργιών του είχαν δημιουργηθεί άπειροι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ των ελληνικών ιστολογίων. Το monitor είχε πραγματικά εκμηδενίσει το κόστος τς αναζήτησης νέων ιστολογίων, της αναζήτησης πληροφορίας στο περιεχόμενο των ελληνικών ιστολογίων (προσωπικά to search του μόνιτορ το χρησιμοποιούσα σχεδόν καθημερινά), της συνοπτικής εικόνας των εξελίξεων κτλ.

Ο Παναγιώτης έφτιαξε το monitor ερασιτεχνικά και για δική του ευχαρίστηση. Μπορεί να το χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο βρίσκει αυτό προσφορότερο για να υπερασπιστεί ότι αυτός κρίνει άξιο υπεράσπισης. Δεν έχει καμία υποχρεώση απέναντι στους χρήστες του monitor και της δικές τους ανάγκες να το κρατήσει ανοιχτό. Είναι εύκολο και ανέξοδο να συμφωνεί κανείς με τον Παναγιώτη να του χτυπάει φιλικά την πλάτη, αλλά να ζητάει να επωμιστεί μόνος του ένα κόστος (αυτό της δικαστικής διένεξης) προκειμένου οι χρήστες του monitor να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες τους. Η μόνη υποχρεώση που έχει ο Παναγιώτης είναι απέναντι στον εαυτό του, τις αρχές του, το έργο του και την ζωή του. Εγώ που έχω πιει και δύο μπύρες στη ζωή μου μαζί του κατανοώ απόλυτα το σκεπτικό της αντίδρασής του (με εξαίρεση ίσως το κλείσιμο των σχολίων στο blog) και πιστεύω ότι ο τρόπος που έχει διαχειριστεί το monitor αυτά τα χρόνια που το παρακολουθώ είναι σχεδόν υποδειγματικός.

Η προσπάθεια του monitor ήταν μια πολύ όμορφη ερασιτεχνική προσπάθεια. Ανέδειξε όμως τα όρια που μπορεί να έχει μια ερασιτεχνική προσπάθεια. Μέχρι τώρα, η επιβίωσή του (χωρίς να θίγει τις αρχές και τις ιδέες του Παναγιώτη) στηρίζονταν στην καλή προαίρεση των συμμετεχόντων. Αργά η γρήγορα θα εμφανίζονταν κακοπροαίρετοι άνθρωποι που θα έθεταν σε δοκιμασία αυτή τη σχέση. Τελικά εμφανίστηκε η κ.Θωμά. Το κενό επικοινωνίας και ενημέρωσης που αφήνει η ερασιτεχνική προσπάθεια του monitor θα καλυφθεί γρήγορα από εταιρείες και επαγγελματίες. Διότι σε μια αναπτυσσόμενη αγορά τέτοιοι κομβικοί ρόλοι μπορούν να είναι πολύ αποδοτικοί. Και οι εταιρίες έχουν το καλό ότι δεν βασίζονται στην καλή θέληση κανενός. Λειτουργούν με "όρους χρήσης", με αυστηρές νομικές προδιαγραφές, έχουν νομικά τμήματα που κάνουν τους εκβιασμούς λόγω δυσλειτουργίας της δικαιοσύνης αστείους, και είναι ιδιαιτέρως αδιάφορες στους κάθε λογής παράξενους (όπως πχ η Google δεν έδωσε τα στοιχεία του funel στο "γνωστό δημόσιο πρόσωπο").

ΥΓ. Για όσους ενδιαφέρονται για ένα αρκετά μικρότερο και πιο επιλεκτικό ελληνικό aggregator υπάρχει το Kinja και φυσικά το Eye of the Rooster.