Τετάρτη, Ιανουαρίου 10, 2007

Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις

1. Κάνουν λάθος όσοι περιμένουν να λυθούν τα προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου μόνο με Συνταγματικές παρεμβάσεις. Αν και η διατήρηση του άρθρου 16, με την παρούσα μορφή του, περιορίζει ασφυκτικά τις πιθανότητες εκσυγχρονισμού του ελληνικού πανεπιστημίου, η αναθεώρησή του δεν αρκεί ώστε – με μαγικό τρόπο – να έρθει η άνοιξη στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Ούτε βέβαια η άνοιξη θα έρθει με την αύξηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων που – όχι χωρίς υστεροβουλία – ζητάνε οι πανεπιστημιακοί.

Μια πρώτη κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση θα ήταν η πλήρης αναθεώρηση του άρθρου 16, η αυτονόμηση των πανεπιστημίων και η παύση της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν αυτή η κίνηση συνοδευόταν και με δραστική αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ (πολύ μεγαλύτερη του 5%) που διαθέτουμε στην παιδεία – που θα χρηματοδοτεί όμως τους φοιτητές-πελάτες και θα στηρίζει την έρευνα, αντί να συντηρεί το γραφειοκρατικό κατεστημένο, τότε ίσως να μπορούσαμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο.

Προς το παρόν όμως πρέπει να περιοριστούμε στα ημίμετρα που προτείνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κι αντί οι φοιτητές να βγουν στους δρόμους απογοητευμένοι από την ατολμία των δυο μεγάλων κομμάτων κι εξαγριωμένοι από την αντιδραστικότητα των δυο μικρότερων, συστρατεύονται με τα πιο συντηρητικά ρεύματα της πολιτικής σκηνής.

Με τη διεστραμμένη λογική του συνδικαλιστή που είναι διατεθειμένος να τσαλαπατήσει τα δικαιώματα και το μέλλον όλων μας για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της συντεχνίας του, μπορώ να εξυγήσω τη μανία των καθηγητών των ελληνικών πανεπηστημίων κατά της ελεύθερης παιδείας. Οι φοιτητές όμως που θα κατέβουν αυτή τη βδομάδα στους δρόμους πρέπει να σκεφτούν καλά σε ποια πλευρά θέλουν να βρεθούν.

2. Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω. Τι συζητάει σήμερα η Βουλή; Η σημερινή συζήτηση δεν έχει τίποτα να κάνει με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η παιδεία δεν είναι κρατική εταιρία να βρεθεί στο χρηματηστήριο. Δεν είναι ακίνητη περιουσία που μπορεί το κράτος να αγοράζει, να πουλά ή να απαλωτριώνει. Το ερώτημα δεν είναι καν αν τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ιδιωτικά ή κρατικά. Το ερώτημα είναι αν θα έπρεπε το κράτος να απαγορεύει σε όσους πολίτες το επιθυμούν να ανταλάσουν τις ιδέες τους ελεύθερα και πέρα από τον έλεγχο του κράτους.

Άρθρο 16-8: H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται.
Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι κέντρο επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά χώρος διακύνησης ιδεών. Ο φυσικός χώρος της επιστήμης και της διανόησης. Γι’ αυτό και η διατήρηση του άρθρου 16 δεν βάζει φραγμό στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπηστημίων, αλλά στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Το άρθρο 16 θεσμοθετεί τη λογοκρισία στην ανώτατη εκπαίδευση και αποδίδει το αλάθητο στους γραφειοκράτες του κράτους.

Κι αυτοί που ετούτη τη βδομάδα θα φωνάξουν συνθήματα κατά της κρατικής βίας, πρέπει να ξέρουν ότι, υποστηρίζοντας τη διατήρηση του άρθρου 16, αυτήν ακριβώς υπηρετούν.

3 σχόλια:

Roark είπε...

Συμφωνώ απόλυτα.

Το πρώτο θύμα του κρατικού μονοπώλιου στην εκπαίδευση είναι η ανεξάρτητη διανόηση και η δυνατότητα παραγωγής και διακίνησης ιδεών πέραν του κατεστημένου του.

Ανώνυμος είπε...

Εάν είμασταν μια κανονική χώρα, με σοβαρό πολιτικό προσωπικό, το πραγματικό αίτημα θα ήταν η πλήρης κατάργηση του "16" και η εξ υπαρχής συζητηση για την συνταγματική κατοχύρωση της πλήρους αυτότελειας-αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ, με αυστηρούς μηχανισμούς αξιολόγησης, ώστε η άμιλλα να καταστεί στοιχείο εκ των ών ουκ άνευ για την λειτουργία τους. Πού ακούσθηκε, να υποδεικνύεται ως αποστολή του Κράτους η καλλιέργεια της θρησκευτικότητας των Ελλήνων, όπως επιτάσσει το "16". Αυτά μόνον στο Χομεϊνικό Ιράν. Από ΄κει και πέρα είναι-θα πρέπει να είναι-απολύτως διακριτή η κατάσταση: Αναμαθμισμένο Δημόσιο Παν/μιο- Μη κερδοσκοπικό-Αμιγώς ιδιωτικό και ο καθείς να επιλέγει, με πλήρη ευθύνη και γνώση.
Ολα τα άλλα είναι "καλά για Ανατολίτες", αλλά όχι για έμφρονες πολίτες.
Στο τέλος, γιατί θα πρέπει να υποταχθεί η σύνολη κοινωνία στην ιδιοτέλεια της λεγόμενης ακαδημαϊκής κοινότητας.

Ανώνυμος είπε...

Η πλάκα είναι ότι οι καθηγητές, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους αντιδρούν, θα είναι αυτοί που θα οφεληθούν περισσότερο άπό την δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων: Περισσότερη ζήτηση για καθηγητές προφανώς θα σημαίνει μεγαλύτερους μισθούς, περισσότερες δυνατότητες επιλογής, καλύτερες συνθήκες δουλείας κτλ. Είναι προφανώς ότι πολλοί από αυτούς αντιδρούν μόνο και μόνο γιατί *φοβούνται* ότι *ίσως* θα ξεβολευτούν. Υπάρχει μεγαλύτερη κατάντια από αυτήν;

Επίσης αστείο είναι ότι από την μία φωνάζουν οι φοιτητές και καθηγητές για να δωθούν παραπάνω χρήματα στην παιδεία, και από την άλλη ουσιαστικά απαγορεύουν τον ιδιωτικό τομέα να επενδύσει στην παιδεία. Λες και η παιδεία ειναι negative externality που προσπαθούνε να καταπολεμήσουν!

Είναι δε ξεκαρδιστικό που όλοι φωνάζουν για το χαμηλό επίπεδο των υπαρχόντων ιδιωτικών σχολών, την ίδια στιγμή που τους αποθαρύνουν από να το βελτιώσουν με έλεγχο και προοπτική αναγνώρισης ως πανεπιστήμιο.

Κανείς δεν ασχολείται με τα πραγματικά ζητήματα όπως την θεσμοθέτιση ουσιαστικής και ανεξάρτητης αξιολόγησης των κρατικών, ιδιωτικών και παραρτημάτων πανεπιστημιών, την ενίσχυση των φτωχότερων φοιτητών, τόσο στα ιδιωτικά όσο και στα κρατικά πανεπιστήμια, την απομάκρυνση του κομματισμού από τα πανεπιστήμια (και την μείωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των φοιτητών) κτλ.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock