Τετάρτη, Απριλίου 11, 2007

Συνεργασία e-Rooster με το Ινστιτούτο Cato

Το e-Rooster είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την συνεργασία του με το Iνστιτούτο Cato, ένα από τα μεγαλύτερα ινστιτούτα παραγωγής φιλελεύθερης σκέψης παγκοσμίως. Στόχος είναι να καλύψει έστω και ένα ελάχιστο τμήμα του ελλείμματος παρουσίασης σύγχρονων φιλελεύθερων ιδεών και προτάσεων στο ελληνικό κοινό. To πρώτο βήμα συνεργασίας είναι η μετάφραση στα ελληνικά κομματίων αυτής της παραγωγής (που εγκαινιάζεται με το άρθρο του Milton Friedman), ενώ σχεδιάζονται ήδη και τα επόμενα βήματα.

9 σχόλια:

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Έχω ένα προβληματάκι. Από ότι θυμάμαι, το Cato προωθεί ιδέες που ευνοούν τους εύπορους, όπως το flat tax. Νομίζω ότι ο Roark είναι υπέρ του flat tax. Εγώ διαφωνώ κάθετα. Η παρουσίαση των ιδεών του Cato στην Ελλάδα ως χαρακτηριστικές «φιλελεύθερης σκέψης» δίνει μιά πολύ στενή ερμηνεία του φιλελευθερισμού. Είναι ο «δεξιός» φιλελευθερισμός ή «νεοφιλελευθερισμός». Το έχω ξαναπεί: χρειάζεται σαφής διάκριση μεταξύ «νεοφιλελευθερισμού» και «φιλελευθερισμού». Συνέχιση αυτής της ασάφειας μπορεί να οδηγήσει σε δυσφήμηση του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα και στην εξυπηρέτηση των επιδιώξεων της κρατικιστικής συντήρησης. Προσέξτε το αυτό. Κάτι τέτοιο νομίζω είπε και ο Νίκος Δήμου. Δεν είναι όλοι οι φιλελεύθεροι ξετρελλαμένοι με τον Μίλτον Φρίντμαν.

Stathis είπε...

Ερώτηση:

Όταν λέμε συνεργασία, εννούμε μετάφραση και αναδημοσίευση των άρθρων;
Θα υπάρχει και οικονομική συνεργασία, ή στο τζάμπα θα γίνεται η διάδοση των (νεο)φιλελεύθερων ιδεών;

http://www.mediatransparency.org/allinonesearchresults.php

Από "media transparency: The money behond conservative media"

Ανώνυμος είπε...

Νεοφιλελευθερισμός είναι η αναβίωση του φιλελευθερισμού μετά τα σοσιαλιστικά πειράματα που βιώνουμε ακόμα και σήμερα.

Επίσης ότι κάποιος υποστηρίζει το flat income tax δεν σημαίνει ότι είναι υπέρ των πλουσίων στο ελάχιστο.

Άρα μάλλον εσύ πρώτα Θέμη πρέπει να τα ξεδιαλύνεις και μετά ανησυχείς και για τους υπόλοιπους.

Roark είπε...

Για τα οικονομικά: Να μας δώσει το Cato λεφτά ή να δώσουμε εμείς στο Cato; Δεν υπάρχει καμία οικονομική συναλλαγή και ούτε την επιδιώκουμε.

Για τους ορισμούς: Η σύγχυση είναι περισσότερο στις ΗΠΑ όπου έγινε διαστρέβλωση του όρου και φιλελεύθεροι αυτοονομάζονται πια οι κρατικοπαρεμβατιστές παρά στην Ελλάδα ή την Ευρώπη. Στην Ελλάδα περισσότερο έχουμε να δείξουμε ότι ο φιλελεύθερισμός και η Δεξιά (που δεν έχει καθόλου "νεοφιλελεύθερα" χαρακτηριστικά αλλά είναι άκρως συντηρητική) είναι διακριτά πράγματα, παρά να αναλωνόμαστε σε διαμάχες για όρους-σκιάχτρα. Και οι ιδέες του Cato δεν μπορεί να ενταχθούν με κανένα τρόπο και με καμία προκρούστεια πολιτική λογική σε αυτό που στην Ελλάδα αποτελεί την Δεξιά. Αντίθετα έχουν να συνεισφέρουν στην διάκριση αυτής της σύγχυσης.

kouk είπε...

Συμφωνώ με τον Roark, πιστεύω θα ήταν λάθος να επικεντρωθούμε σε λεξικές διαφορές. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε επί ώρες χωρίς αποτέλεσμα για το ποιός είναι ο καλύτερος όρος για την τάδε μορφή φιλελευθερισμού και ποιός για την άλλη. Εγώ για παράδειγμα βρίσκω ακατάλληλο τον όρο "νεοφιλελευθερισμός" (ή μη χειρότερα "δεξιός" φιλελευθερισμός). Βρίσκω ότι ιστορικά αλλά και ουσιαστικά ο όρος "φιλελεύθερος" είναι ο πιο κατάλληλος, αλλά συμβιβάζομαι σε μια συζήτηση και με τον νέο όρο "ελευθεριακός".

Έστω ότι καταλήγαμε όμως σε αποδεκτούς όρους, πάλι πιστεύω θα ήταν λάθος (και αντιφιλελεύθερο) να αντικειμενοποιήσουμε την ιδεολογία. Ο "φιλελευθερισμός" δεν αποτελεί κάποια αξία από μόνος του. Αξία είναι η ελευθερία (liberty). Βρίσκω λάθος να τοποθετούμε την δημοφιλία μιας ιδεολογικής ταμπέλας σε πιο σημαντική μοίρα από την αναπτέρωση του πραγματικού αντικείμενου αυτής της ιδεολογίας, που είναι η ελευθερία. Επίσης, η άποψη ότι η προαγωγή της ελευθερίας (πιθανώς σε βάρος μιας ιδεολογικής ταμπέλας) μπορεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της κρατικιστικής συντήρησης, μοιάζει τουλάχιστον απίθανη.

Αντί λοιπόν να συζητάμε για ιδεολογία ή για το εάν ένα πρόσωπο όπως ο Milton Friedman είναι αρεστό στους φιλελεύθερους ή όχι, θα ήταν πιο ενδιαφέρον να συζητήσουμε για την ουσία, δηλαδή για τα πραγματικά χαρακτηριστικά των θέσεων, ειδικά αυτών που υποαντιπροσωπεύονται στην Ελλάδα. Μιλώντας λοιπόν για το περιεχόμενο των σχετικών θέσεων (του Cato, του Roark ή του Λαζαρίδη) θα μπορούσαμε ίσως να ανακαλύψουμε ότι υπάρχουν κάποιες φυσικές διακρίσεις μεταξύ του τι υποστηρίζουν όλοι και ο καθένας.

Όσον αφορά συγκεκριμένα την αντιμετώπιση της Ελευθερίας πιστεύω ότι οι θέσεις και οι προτάσεις του ινστιτούτου Cato δεν διακρίνονται μεταξύ τους. Είναι συνεπέστατες, είτε αρέσει αυτό είτε όχι, και επιπλέον είναι παλαιές θέσεις (για αυτό και είναι ακατάλληλος ο όρος "νεοφιλελευθερισμός").

Σίγουρα κανείς μπορεί να βρει άλλα κριτήρια, όπως λ.χ. το κριτήριο του εάν κάτι είναι "συντηρητικό" ή όχι, βάση του οποίου να διακρίνει ότι ορισμένες ή όλες οι θέσεις του Cato είναι "συντηρητικές" ή "δεξιές". Όμως, όπως υποννόησε και ο Roark, το κριτήριο της ελευθερίας και το κριτήριο του συντηρητισμού είναι ασύμμετρα μεταξύ τους. Έτσι, ο βαθμός στον οποίο οι θέσεις του Cato είναι "συντηρητικές" δεν μπορεί να συγκριθεί με τον βαθμό στον οποίο κάποιες άλλες θέσεις είναι φιλελεύθερες. Αν θέσουμε κάπου λοιπόν τον πήχη της αξίας της ελευθερίας, πάνω από τον οποίο όσοι αποδίδουν τέτοια αξία στην ελευθερία μπορούν να ονομάζονται φιλελεύθεροι, τότε οι θέσεις του Cato ή του Roark ή του Λαζαρίδη είναι φιλελεύθερες σε βαθμό ανεξάρτητο του πόσο αριστερές ή δεξιές είναι. Η πραγματική ασάφεια δημιουργείται όταν υποννοείται πως υπάρχει κάτι ποιοτικά διαφορετικό μεταξύ θέσεων που στην Ελλάδα θα ονομάζαμε "νεοφιλελεύθερες" και θέσεων που θα ονομάζαμε απλώς "φιλελεύθερες".

avatar είπε...

Θέμη, το Flat tax είναι μία φιλελεύθερη ιδέα. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν είναι απολύτως θεμιτό να διαφωνεί ένας φιλελεύθερος με αυτή την ιδέα όπως και με πολλές άλλες.

Το e-rooster δεν έχει κανένα λόγο να προωθήσει μία φιλελεύθερη άποψη έναντι μίας άλλης επειδή η δεύτερη μπορεί να "δυσφημήσει" τον φιλελευθερισμό (ότι κι αν σημαίνει αυτό). Όποιος διαφωνεί με το flat tax μπορεί να γράψει ένα τεκμηριωμένο κείμενο και δε θα έχουμε κανένα πρόβλημα να το δημοσιεύσουμε. Ή εφόσον δημοσιεύσουμε κάποιο άρθρο υπέρ του flat tax μπορεί να ανοίξει σχετικός διάλογος στα σχόλια.

Επίσης, με χαρά μας να ανοίξουμε συνεργασία και με άλλα φιλελεύθερα think tanks (εφόσον φυσικά δεχτούν). Αν έχεις κάποιες ιδέες στο μυαλό σου Θέμη (ή οποιοσδήποτε άλλος) μπορείς να μας τις προτείνεις εδώ.

G700 είπε...

@ -rooster

παιδιά μπράβο για τη συνεργασία σας με το Cato είναι σημαντική εξέλιξη. Τώρα το ποιος θα πληρώνει και αν θα πληρώνει, και τι συνεπάγεται αυτό, όλα αυτή η παραφιλολογία είναι για μας κολοκύθια τούμπανα.

Κάνετε καλή δουλειά στον neo-liberal χώρο σκέψης.

@ φίλους και φίλες

Μερικές παρατηρήσεις.

1. ο φιλελευθερισμός όπως και όλες οι μεγάλες αφηγήσεις της βιομηχανικής εποχής, ο σοσιαλισμός, ο κομμουνισμός, ο αναρχισμός αντίστοιχα, δεν συνιστούν ενιαία σώματα θεωρίας, ούτε συτηματοποιημένα μοντέλα σκέψης. Είναι χαλαρά συστήματα ιδεολογικών αρχών και πρακτικών προτάσεων τα οποία ερμηνεύτηκαν και εξειδικεύτηκαν με διαφορετικούς τρόπους από διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους.

μη μαλώσουμε λοιπόν για τα αυτονόητα και γνωστά με αφορμή μια απλή κατηγοριοποίηση των βασικών μύθων του 20ου αιώνα.

Η συζήτηση είναι καλύτερα να επικεντρώνεται στις συγκεκριμένες προτάσεις που κατατίθενται, στο κατά πόσο στέκουν τεχνοκρατικά και κυρίως κατά πόσο πολιτικά είναι εφικτό να εφαρμοστούν.

2. flat tax. Μάλιστα. ρωτάμε λοιπόν. Στην Ελλάδα όπου το μέσο ατομικό εισόδημα έχει τη χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση (4%) σε σχέση με το μέση επιβάρυνση των χωρών της ΕΕ (14%), πρέπει να μιλάμε για flat tax ή για κάτι άλλο;

πχ για ριζική απλοποίηση του φορολογικού συστύματος, για μείωση των έμεσεων φόρων που είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη κοκ.

Μήπως θα ήταν επίσης προτιμότερο να μιλήσουμε για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών δεδομένου ότι είναι από τις υψηλότερες στην ΕΕ και τις χώρες του ΟΟΣΑ (34,4% επιβαρύνουν το μέσο ατομικό εισόδημα), και προκαλούν πρόβλημα στην απασχόληση και τη νόμιμη εργασία;

Αυτά για την ώρα. Και πάλι μπράβο για τη συνεργασία με το Cato.

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Επαναλαμβάνω παρακάτω ένα σχόλιο που κατέθεσα στην ιστοσελίδα διαλόγου του ΠΑΣΟΚ για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ.
---
Έχω βαρεθεί αυτήν την καραμέλα περί «νεοφιλελευθερισμού». Οποιαδήποτε κίνηση απομάκρυνσης από τον κρατισμό και ενίσχυσης του ανταγωνισμού και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, έστω και μη-κερδοσκοπικής, στιγματίζεται ως «νεοφιλελεύθερη» παραπέμποντας στις πολιτικές της Θάτσερ και του Ρήγκαν. Νισάφι πιά. Είμαι ένας οπαδός του «αμερικανικού φιλελευθερισμού» (βλ. http://el.wikipedia.org/wiki/Φιλελευθερισμός), που βρίσκεται στον αντίποδα της Θάτσερ και του Ρήγκαν, που πιστεύει στην ελευθερία του ατόμου τόσο στον κοινωνικό όσο και στον οικονομικό τομέα, αλλά και που υποστηρίζει την ανάγκη κρατικής παρέμβασης για την προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Δεν απαγορεύει την ιδιωτική πρωτοβουλία σε οποιαδήποτε σφαίρα. Την ενθαρρύνει, την εποπτεύει, και επεμβαίνει αναδιανεμητικά, είτε μέσω της φορολογίας είτε μέσω άμεσων παροχών, για να εγγυηθεί την ισότητα των ευκαιριών και να αμβλύνει τις οικονομικές ανισότητες.

Πριν μιλήσετε για «νεοφιλελευθερισμό» διαβάστε λίγο για αυτόν:

http://en.wikipedia.org/wiki/Neoliberalism

Θα δείτε ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μιά σχολή οικονομικής σκέψης που σχετίζεται κυρίως με τη σχολή του Σικάγου (Milton Friedman κ.ά.). Χωρίς να ξέρω από οικονομικά, έχω την εντύπωση ότι προσέφερε σημαντικά στην οικονομική επιστήμη, εξ ού και τα βραβεία Νόμπελ. Καλό θα είναι να μελετήσουμε και να διδαχθούμε από τις θεωρίες τους. Όμως υπάρχουν άλλοι τόσοι Νομπελίστες οικονομολόγοι που δεν συμφωνούν μαζί τους. Στο παραπάνω άρθρο θα διαβάσετε ότι μεγάλοι πολέμιοι του νεοφιλελευθερισμού είναι Νομπελίστες οικονομολόγοι όπως ο Joseph Stiglitz και ο Amartya Sen και ο γνωστός σε όλους μας Noam Chomsky. Ξέρετε που διδάσκουν αυτοί οι πολέμιοι του νεοφιλελευθερισμού; Ο πρώτος είναι καθηγητής στο Columbia, ο δεύτερος στο Harvard, και ο τρίτος στο MIT, όλα ιδιωτικά μη-κερδοσκοπικά αμερικανικά πανεπιστήμια. Κάντε τον κόπο και ρωτήστε τους τι γνώμη έχουν για το ελληνικό Σύνταγμα που απαγορεύει τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Έχω μιλήσει με αμερικανούς συναδέλφους μου που δηλώνουν «πολύ αριστεροί» και είναι ένθερμοι οπαδοί της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης. Όλοι το βρήκαν παράλογο! Η άρση αυτής της παράλογης απαγόρευσης δεν έχει καμία σχέση με κανέναν «νεοφιλελευθερισμό». Είναι μιά στοιχειώδης προσαρμογή στη διεθνή πρακτική, μιά απομάκρυνση από το «ελληνοσοβιετικό» μοντέλο του αυταρχικού κρατισμού και των κρατικών μονοπωλίων προς την κατεύθυνση μιάς σύγχρονης, ελεύθερης, ορθολογικής, και αποτελεσματικής κοινωνίας.

avatar είπε...

Θέμη, καταλαβαίνεις ότι πολλοί εδώ μέσα δεν περιμένουν από μία παραπομπή στην wikipedia για να μάθουν για τον νεοφιλελευθερισμό :-)

Ο ορισμός του φιλελευθερισμού που λες ότι δέχεσαι είναι πολύ γενικόλογος και μπορώ να τον δεχτώ ως γενική πυξίδα (που είναι π.χ. διαφορετική από τη δική μου φιλοσοφία) αλλά στην πράξη δε σημαίνει τίποτε. Ένας άλλος άνθρωπος που πιστεύει στον ίδιο ακριβώς ορισμό του φιλελευθερισμού μπορεί να έχει απολύτως αντιδιαμετρικές με τις δικές σου πολιτικές προτάσεις.

Επίσης απλοϊκό είναι ότι ο νεοφιλελευθερισμός σχετίζεται μόνο με τη σχολή του Σικάγο και τις ιδέες του Milton Friedman. Άλλες νεοφιλελεύθερες σχολές σκέψης (διαφορετικές από αυτή του Σικάγο) είναι η εξίσου σημαντική Αυστριακή σχολή των Hayek, Menger κτλ. με τις σημαντικές διαφοροποιήσεις π.χ. του Rothbard συγκριτικά με τον Friedman αλλά και τον Hayek (ο Rothbard θεωρούσε τον Friedman σοσιαλιστή!) για να μην μπλέξω με άλλες παραφυάδες όπως οι ομπτζεκτιβιστές.

Επίσης λάθος είναι η απλοποίηση στους "πολέμιους" και στους "υπερασπιστές" του νεοφιλελευθερισμού. Εγώ τους θεωρώ επιστήμονες και μάλιστα οι περισσότεροι ξεκινούν από κοινές βάσεις. Π.χ. τον Amartya Sen που αναφέρεις, αν τον έχεις διαβάσει έχεις παρατηρήσει πόσο συχνά επεκτείνει ιδέες του Hayek, ακόμη κι όταν τελικά καταλήγει σε διαφορετικό συμπέρασμα;

Έχουν γίνει πολλές συζητήσεις για τέτοια θέματα σε αυτό το site. Ξεκίνα π.χ. να διαβάζεις από εδώ, που έχει και συνδέσμους σε πολλά άλλα σχετικά άρθρα του rooster.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock