Αντιλαλεί η ιστολογοσύνη αυτές τις ημέρες από την κορύφωση του αγώνα των κρατουμένων, την απεργία πείνας και τον πρώτο νεκρό. Η συμπαράσταση πολλή, όχι μόνο από τους συνήθεις αλληλέγγυους ή τους κατ' επάγελμα απέναντι.
Τα αιτήματα των κρατουμένων μπορούν να διακριθούν σε δύο κατηγορίες: αιτήματα οντικά και αιτήματα κανονιστικά. Τα πρώτα ζητούν την αλλαγή μιας πραγματικής κατάστασης, τα δεύτερα την αλλαγή ενός νόμου. Τα περισσότερα από τα πρώτα είναι είτε αυτονόητα, πράγμα τρομακτικό, είτε επιπέδου έκθεσης λυκείου. Τα δεύτερα είναι σχεδόν όλα άδικα. Δεν μπορώ να τα σχολιάσω στην κυρίως ανάρτηση αναλυτικά, αλλά θα ήθελα απλώς να σκεφτούμε και κάποια άλλα πράγματα.
Προτείνω λοιπόν το εξής πλαίσιο αγώνα:
- Κατασκευή νέων καταστημάτων κράτησης.
Παραδόξως κανείς από τους ευαίσθητους υποστηρικτές του αγώνα των κρατουμένων δεν βλέπει (ή υποκρίνεται ότι δεν βλέπει) το προφανές: η μεγάλη πλειοψηφία των προβλημάτων για όλους, κρατούμενος και προσωπικό, έχει την ρίζα της στην δραματική ανεπάρκεια των χώρων κράτησης. Οι φυλακές μας είναι στην πλειοψηφία τους παμπάλαιες και απελπιστικά μικρές. Τα γεγονότα είναι απλά και πεισματάρικα: το έγκλημα ανέβηκε εντυπωσιακά στις δεκαετίες του 90 και του 00 και ωδήγησε το σύστημα πέρα από τις αντοχές του. Πρέπει να σταματήσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να δούμε ότι, επειδή όπου ανοίγει, ένα σχολείο κλείνει μια φυλακή, δεν συνεπάγεται απαραίτητα και το αντίστροφο. Ποιος όμως θα έχη το θάρρος να ζητήση την κατασκευή νέων καταστημάτων κράτησης στην πόλη του; Εδώ σας θέλω, κάβουρες...
- Απεγκληματοποίηση και αποποινικοποίηση των αδικημάτων περί τα ναρκωτικά.
Οι κρατούμενοι για τα ναρκωτικά είναι γύρω στο 40% των κρατουμένων. Δεν θα με πείραζε αυτό, αν δεν θεωρούσα ότι η εγκληματοποίηση σε βαθμό ανεξαίρετα κακουργηματικό κάθε, αλλά κάθε πράξης σχετικής με ναρκωτικά είναι βαθύτατα άδικη (και φυσικά αναποτελεσματική). Φυσικά, το λεγόμενο ότι οι χρήστες είναι μέσα και οι έμποροι μένουν έξω είναι πέρα για πέρα χαζομάρα. Δεν είναι καθόλου χαζομάρα όμως ότι άντρες 100 κιλά αναγορεύονται τοξικομανείς αγοράζοντας την σχετική έκθεση πραγματογνωμοσύνης για μερικά χιλιάρικα από κατάλληλους θεράποντες του Ιπποκράτη και των θυλακίων τους, και ότι, αντίστροφα, εικοσάχρονα μειράκια που μεταφέρουν τα πακέτα για ένα καλό μεροκάματο φυλακίζονται για καμιά δεκαριά χρόνια. Ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών πρέπει να λήξη, γιατί είναι πόλεμος κατά της ελευθερίας.
- Ελεύθερη επικοινωνία με τον έξω κόσμο: κινητή τηλεφωνία, διαδίκτυο.
Η μαύρη αγορά που έχει δημιουργηθή στις φυλακές, δηλαδή η διαφθορα των υπαλλήλων, μπορεί να χτυπηθή απλούστατα με την νομιμοποίησή της. Κανείς από τους ωργισμένους ιστολόγους δεν ενωχλήθηκε που ο Ναστούλης εκβιάζει, σκοτώνει, ληστεύει μέσα από την φυλακή όλα αυτά τα χρόνια. Ας του δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία να διοική τις επιχειρήσεις του νόμιμα, ας δώσουμε όμως και στους συγγενείς και τους δικηγόρους των υπόλοιπων κρατουμένων την ευκαιρία να συνομιλούν μαζί τους όποτε θέλουν. Αυτό είναι πραγματικά κάτι στοιχειωδώς ανθρώπινο και συνάδει και με την βασική αρχή του Σωφρονιστικού Κώδικα (άρ. 4 παρ. 1) "Κατά την εκτέλεση της ποινής δεν περιορίζεται κανένα άλλο ατομικό δικαίωμα των κρατουμένων εκτός από το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία". Η διάταξη του άρ. 53 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, που απαγορεύει την κατοχή και χρήση κινητών τηλεφώνων, βρίσκεται σε προφανή αντίθεση με την ανωτέρω αρχή.
Όποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για την κατάσταση των κρατούμενων συμπολιτών μας, ας συνταχθή.
8 σχόλια:
Ένα μεγάλο πρόβλημα με τα ναρκωτικά είναι ότι δεν υπάρχει χρήστης ηρωίνης που από κάποιο σημείο και μετά για να εξασφαλίσει την δόση του δεν σπρώχνει κιόλας ταυτόχρονα ναρκωτικά. Οποιαδήποτε διάκριση που τίθεται στις ποινές εναντίον εμπόρων ναρκωτικών πρέπει να λάβει υπόψιν της ότι εκτός από την περίπτωση που πιαστεί κάποιος με ένα καράβι με 500 κιλά ζαμπόν, όλοι οι υπόλοιποι χρήστες πουλούν ποσότητες που μπορεί να υπερβαίνουν αυτές που χρειάζονται. Θυμάστε κ.Αναγνωστόπουλε τον ναρκομανή που λιθοβόλησαν; Είχε βρει την κρυψώνα του εμπόρου και σκόπευε να πουλήσει αυτό που είχε βρει. Αν και τα παραπάνω δεν αποτελούν προτάσεις για λύση του προβλήματος, είναι μερικές σκέψεις για την πραγματικότητα της γκρίζας περιοχή μεταξύ εμπορίας και χρήσης.
Μερικές σκόρπιες σκέψεις και από εμένα, χωρίς διάθεση παντογνώστη (που συνήθως την έχω ;-)).
Άλλο χρήστης, άλλο εξαρτημένος. Οι δεύτεροι είναι αρκετά πιο σπάνιες περιπτώσεις. Επειδή όμως η ιδιότητα αυτή συναρτάται με πολύ επιεικέστερη ποινική μεταχείριση (το 5-20 γίνεται αυτόματα 1-5), επεμβαίνουν αρκετοί συνάδελφοί σου, που με το κατάλληλο αντίτιμο διορθώνουν την αδικία, ώστε κάθε χρήστης να θεωρήται τοξικομανής...
Οι πιο ήπιες περιπτώσεις παραβάσεων περί τα ναρκωτικά που έχω συναντήσει όμως προέρχονται ακριβώς από μη χρήστες! Πιτσιρικάδες που κάνουν τους γραμματοκομιστές των εμπόρων για ένα καλό μεροκάματο. Εδώ και με ελαφρυντικό το πλαίσιο ποινής είναι 2-12... Αντίθετα, έμποροι εμπορικώτατοι δεν μπορούν να εισπράξουν πάνω από πέντε, αν είναι τοξικομανείς. Και εξήγησα αμέσως πιο πριν πώς προσκτάται κανείς την ευγενή αυτή ιδιότητα.
ΥΓ: Αυτό το "κ. Αναγνωστόπουλε" πραγματικά με πόνεσε!
Αθ. Αναγνωστόπουλος
Οxι μόνο συντάσσομαι με τα οσα λέγονται εδώ, αλλά και επαυξάνω διότι θεωρώ οτι μπορούν να βελτιωθούν...
Δείτε εδώ μερικά σχόλιά μου:
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=820619&pg=1&orderdir=desc
Όσον αφορά ένα παράδειγμα προς μίμηση δείτε στην διεύθυνση
http://www.hmpaltcourse.co.uk/index.htm
οτι αφορά μια φυλακή στη Αγγλία που έχει αξιολογηθεί ως κορυφαία για το επίπεδο λειτουργίας και παροχών της...
Την “τρέχει” η γνωστή ιδιωτική εταιρεία “Group 4 Securicor”
Μήπως οι τριτοκοσμικές συνθήκες των Ελληνικών φυλακών είναι προτιμότερες ή μήπως έτσι προτάσσει η φαύλη Ελληνο-Χριστιανική συνείδηση του Ελληνικού δικαστικού σώματος (μην έχετε ψευδαισθήσεις... δεν πρόκειται για την μειοψηφία αλλα για την πλειοψηφία...) που με τον Χριστό στην προσκεφαλίδα σηκώνουν την σπάθα κατά δικαίων και αδίκων...
Διότι πως απονέμουν δικαιοσύνη και πως ερμηνεύουν του νόμους του Κράτους με την αίσθηση του δικαίου όταν δεν έχουν την παραμικρή ιδέα στο τι μεταφράζεται η ποινή που απονέμουν...
Είναι το ίδιο να στέλνουν έναν φυλακισμένο σε σωφρονιστικό ίδρυμα απο το οποίο θα βγει σωφρονισμένος και συχνά μορφωμένος και το να στέλνουν τον δράστη μιας παρορμητικής ανομίας στο περιβάλλον των Ελληνικών κάτεργων που ανήκουν στο δήθεν σωφρονιστικό μας σύστημα... και απο τα οποία μόνο σκληροί και αντικοινωνικοί εγκληματίες περνούν τις πόρτες του αποφυλακιστηρίου;
Το κ.Αναγνωστόπουλε ήταν για ξεκάρφωμα! Τώρα, σε αυτό που λες έχεις και δίκιο και άδικο. Στο σύστημα κατάταξης των ψυχικών νόσων της αμερικάνικης ψυχιατρικής εταιρείας DSM-IV υπάρχει η διάκριση μεταξύ κατάχρησης ουσιών και εξάρτησης. Αλλά πρακτικά στα δικαστήρια αυτό δεν έχει σημασία για δυο λόγους. Πρώτον, αυτός που είναι εξαρτημένος από μια ουσία, συνήθως κάνει και κατάχρηση άλλων. Έτσι ο ηρωινομανής και θα καπνίζει, και θα πίνει ενδεχομένως για να φτιάξει κεφάλι - αυτό λογίζεται ως κατάχρηση - και θα πίνει μαύρο και θα κάνει κόκα με ηρωίνη μαζί - speedball - και θα παίρνει και καμιά βενζοδιαζεπίνη και άμα λάχει δεν θα πει όχι σε ο,τιδήποτε άλλο πέσει στα χέρια του! Ο δεύτερος λόγος είναι ότι σε αυτά που λέμε σκληρά ναρκωτικά είναι πρακτικά αδύνατο ο χρήστης να μην είναι και εξαρτημένος. Δεν υπάρχει ηρωινομανής μη εξαρτημένος! Μια τοξικολογική εξέταση που γίνεται με το που θα πιάσεις κάποιον είναι ασφαλής για να πεις αν κάποιος είναι χρήστης - αν ανιχνεύσεις οπιοειδή λ.χ. είναι χρήστης - αλλά δεν σε εξασφαλίζει ότι κάποιος δεν είναι χρήστης. Δεν υπάρχει κανένας ασφαλής τρόπος να πεις ότι κάποιος που ισχυρίζεται ότι είναι χρήστης δεν είναι. Επανερχόμαστε έτσι στο προηγούμενο: ο χρήστης κάνει και εμπορία συνήθως σε μικρό/μεσαίο επίπεδο. Άρα το θέμα δεν είναι οι γνωματεύσεις κάποιου στο δικαστήριο - εξάλλου πολύ μικρότερη ευθύνη έχει κάποιος που γνωματεύει κάποιος ότι ο χ είναι χρήστης και τελικά δεν είναι από αυτόν που γνωματεύει ότι δεν είναι ο χ χρήστης και ο χ παθαίνει κάτι - αφού κάποιος μπορεί να είναι χρήστης και έμπορος μαζί. Εν προκειμένω, αν το θέμα ήταν μόνο οι γνωματεύσεις, επειδή αυτά λειτουργούν συνήθως με συγκεκριμένους γιατρούς, με μια απλή επιτροπή που θα άνοιγε τυχαία φακέλους στις γνωματεύσεις των ψυχιάτρων που ο αριθμός των απαλλαγέντων "χρηστών" θα βαρούσε κόκκινο θα κοβόταν το σπορ μια και καλή. Το πρόβλημα ξεκινά με την μη αναγνώριση του προβλήματος που είναι τελικά ποια θέλουμε να είναι η πολιτική του κράτους απέναντι στα ναρκωτικά. Και για να απαντήσω και για το θέμα των φυλακών, όχι, δεν πιστεύω ότι η λύση είναι ιδιωτικές ή δημόσιες φυλακές. Υπάρχουν ιδιωτικές φυλακές αίσχος, όπως πολλές στις ΗΠΑ και υπάρχουν δημόσιες φυλακές από τις καλύτερες στο κόσμο, όπως στην Φινλανδία. Αλλά αυτό δεν αποδεικνύει τίποτα. Η μετάθεση του προβλήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είναι λύση: λύση είναι να πούμε τι θέλουμε από τις φυλακές, ποιές πρέπει να είναι οι μορφές τιμωρίας, πώς θα επανεντάσσονται οι φυλακισμένοι στην κοινωνία κ.ο.κ.
Μπορούμε να αποσυμφορήσουμε τις φυλακές αν εκτελέσουμε το 90% των κρατουμένων (ή τους αφήσουμε να πεθάνουν από την απεργία πείνας που κάνουν). Αυτό σίγουρα θα λύσει πολλά από τα προβλήματα αυτής της απεργίας. Αφού άλλωστε από τους κρατούμενους που πηγαίνουν στις φυλακές το 99% θα επιστρέψει (ή θα το ψάχνουν να επιστρέψει) στις φυλακές μπορεί να μην έχουμε το σκέλος της επανένταξης αυτών στην κοινωνία αλλά θα έχουμε τουλάχιστον την προφύλαξη της κοινωνίας από τους παραβάτες των νόμων.
@andrew
Εγω εχω μια καλυτερη ιδεα. Να το κανουμε reality. Θα τους αφησουμε σε ενα περιφραγμενο χωρο να σκοτωθουν μεταξυ τους μεχρι να μεινει ενας. Αυτον που θα μεινει θα τον κρεμασουμε στην πλατεια Συνταγματος. Για παραδειγματισμο. Ειμαι σιγουρος οτι το εγκλημα θα εξαφανιστει απο την χωρα.
(Οπως βλεπεις, ειναι ευκολο να λες μακακιες.)
Μπορείς να το δεις και έτσι Παναγιώτη.
Το ζήτημα είναι ό,τι με αυτό τον ποινικό κώδικα που υπάρχει σε συνδυασμό με αυτή την εγκληματικότητα (παρά τις αναστολές/αποφυλακίσεις/εξαγορές κλπ) θα υπάρχει η ανάγκη για φύλαξη σε γύρω στους 100000 φυλακισμένους στην Ελλάδα. Εφόσον στην ελληνική κοινωνία θεωρείται πιο σημαντικό θέμα το ότι συνέλαβαν τον Καρβέλα για παραβάσεις στην οδήγηση από το ότι οι φυλακές από την εποχή της χούντας έχουν μείνει χάλια μπορούν να εξαφανίσουν το πρόβλημα. Σταλινική μέθοδος, υπάρχει άνθρωπος υπάρχει πρόβλημα, δεν υπάρχει άνθρωπος δεν υπάρχει πρόβλημα.
Μια και οι μισοί περίπου κρατούμενοι είναι αλλοδαποί μπορεί να εφαρμοστεί το μέτρο μόνο στους αλλοδαπούς ώστε να ικανοποιηθούν και οι διάφοροι που δεν θέλουν τους ξένους.
Η ελληνική κοινωνία πιο πολύ θα αναστατωθεί αν χτιστούν 20 νέες φυλακές μια και σε κανένα μέρος δεν θα θέλουν οι κάτοικοι να χτιστούν, θα γκρινιάζουν ό,τι καλύτερα είναι να χτιστούν σχολεία, νοσοκομεία και διάφορα άλλα που δεν υπάρχουν αντί να δοθούν τα ίδια χρήματα για φυλακές.
Μπορείς να εφαρμόσεις βέβαια και τα Αμερικάνικα συστήματα με τους φυλακισμένους να δουλεύουν για 2 δολλάρια τη μέρα σε εργοστάσια-φυλακές. Θα αυξήσεις και το ΑΕΠ και θα έχουν ένα κίνητρο οι δικαστές (όπως στις ΗΠΑ) να εξαντλούν τα όρια του νόμου για φυλακίσεις.
Το ότι κλαίγονται κάποιες μέρες στην Ελλάδα για τους φυλακισμένους δεν λέει τίποτα μια και η μνήμη του Ελληνα διαρκεί κάπου 20 μέρες. Σε 20 μέρες θα τους έχουν ξεχάσει ακόμα και αν έχουν πεθάνει οι μισοί με την απεργία πέινας. Θα δοθούν κάτι ασπιρίνες τώρα και το θέμα θα λήξει εδώ.
Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά έχω την υποψία ότι δεν αναφέρεται εκτεταμένα το θέμα στα δελτία ειδήσεων. Επιπλέον, δε βλέπω να γίνεται και καμιά πορεία η΄και καμιά συζήτηση στα ΜΜΕ.
Βέβαια μπορεί και να κάνω λάθος διότι δεν παρακολουθώ και πού τηλεόραση.
Περίεργο, διότι άμα είναι να κοπεί κανένα δεντράκι σκούζουν οι μεταλλαγμένοι "πολίτες" των τοπικών κοινωνιών.
Οι ίδιοι που ακούν για τον Καρβέλα και τη συμβία του η οποία μιλάει για "το πολυτεχνείο" και άλλες παπαριές μόνο και μόνο επειδή της έτυχε ότι μπορεί να τύχει και στον καθένα μας.
Σε άσχημο σταυροδρόμι έχει μπει η Ελλάδα και η σοβαρότητα των πολιτικών της είναι αντιστρόφως ανάλογη των περιστάσεων.
Δημοσίευση σχολίου