Τρίτη, Νοεμβρίου 11, 2008

Η επόμενη μέρα του Πέτρου Τατούλη

Tatoulis_2FSΤα συντηρητικά κόμματα δεν υπήρξαν ποτέ φιλόξενα στις φιλελεύθερες ιδέες.

Η ανάγκη αντίστασης στην απειλητική ανάπτυξη του μαρξιστικού σοσιαλισμού οδήγησε, τις τελευταίες κυρίως δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα, φιλελεύθερους διανοούμενους και πολιτικούς στην συνεργασία με κεντροδεξιά συντηρητικά κόμματα. Η πρόσκαιρη αυτή συνεργασία συντηρητικών και φιλελευθέρων, είχε μεν ως αποτέλεσμα την πτώση του Τείχους και την ουσιαστική υποχώρηση του μαρξιστικού σοσιαλισμού στις περισσότερες χώρες της Δύσης, δημιούργησε όμως την ψευδή εντύπωση ότι η κεντροδεξιά αποτελεί όντως το φυσικό χώρο των φιλελεύθερων ιδεών.

Όσο όμως η απειλή του κομουνισμού ξεθώριαζε και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα άρχιζαν να αποδέχονται φιλελεύθερες πρακτικές, τα συντηρητικά κόμματα άρχισαν σιγά-σιγά να παίρνουν αποστάσεις από τους φιλελεύθερους συμμάχους τους και να επιστρέφουν στο συντηρητικό τους παρελθόν. Το φαινόμενο Καραμανλή είναι ακριβώς το αποτέλεσμα αυτής της πορείας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν, ακόμη και σήμερα στελέχη και ψηφοφόροι της Ν.Δ. που αισθάνονται ίσως 'ενστικτωδώς φιλελεύθεροι' και που αντιλαμβάνονται τις ιδέες τους ως κομμάτι μιας ευρύτερης φιλελεύθερης παράδοσης. Αυτούς τους συμπολίτες μας θέλησε προφανώς να εκφράσει με τις δηλώσεις του ο Πέτρος Τατούλης - τους συμπολίτες μας που, παρά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού για το αντίθετο, είχαν ακόμη την ψευδαίσθηση ότι η ΝΔ ήταν ικανή να κάνει όσα η κυβέρνηση Σημίτη δεν ήθελε ή δεν τολμούσε. Πολύ σωστά, ο Πέτρος Τατούλης δήλωνε στο συνέδριο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας:

Η κεντροδεξιά τα τελευταία χρόνια έχει αποβάλει από το λεξιλόγιό της κάθε αναφορά στην έννοια «φιλελευθερισμός». Υπό την πίεση των ακραίων στοιχείων και του λαϊκισμού βρίσκεται σε χαρακτηριστική αδυναμία να διατυπώσει ένα συγκροτημένο πολιτικό όραμα.
Η ηγεσία της ΝΔ, με την απομάκρυνση Τατούλη, παραμένει απολύτως συνεπής με τη μέχρι σήμερα στάση της. Απαγόρευση της διαφωνίας και της κριτικής. Σκληρή τιμωρία σε όσους αρνούνται να γίνουν φερέφωνα της κεντρικής γραμμής του κόμματος. Επιλέγει την επιβεβαίωση της εξουσίας της από το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος του ανοιχτού διαλόγου, και καταδικάζει τη χώρα μας στην επανίδρυση του κρατικισμού.

Ο κ. Τατούλης τόλμησε – παρά τις θεωρίες συνωμοσίας, τα ψευτοδιλλήματα («Καραμανλής ή χάος»!;) και το προσωπικό πολιτικό κόστος – να συγκρουστεί με τον ίδιο του τον εαυτό. Η ελπίδα μου είναι και οι υπόλοιποι κρυπτο-φιλελεύθεροι οπαδοί της ΝΔ να 'βγουν από την ντουλάπα' και να αποδεχτούν δημόσια τις ιδέες τους. Χωρίς το φόβο του αποκλεισμού. Χωρίς το φόβο της περιθωριοποίησης.

Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη. Όχι όμως τόσο αφόρητη όσο η σιωπή.

44 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ψωνισατε απο σβερκο...

OnWine είπε...

Ολα όσα είπε ο Τατούλης, θα είχαν ίσως κάποια αξία αν τα είχε πει ...παραιτούμενος όταν έπρεπε (?) και όχι όταν διώχτηκε... οταν, σαν υφυπουργός Πολιτισμού είδε το ...χάος και την ρεμούλα, και αντί να την καταγγείλει στο λαό και να παραιτηθεί, την ...ψυθίρισε στους ανωτέρους του, γιατί ...θίχτηκε που ο Ζαχόπουλος έκανε "κουμάντο".

Και όλα τα χρόνισ στην ΝΔ... δεν κατάλαβε που ήταν και ποιούς υποστήριζε?

Κρίμα να βγαίνετε να υποστηρίξετε ένα συνένοχο και αρριβίστα, απλά επειδή ...τον διώξανε.

Ανώνυμος είπε...

Εμ ελα ντε ο σαλτιμπαγκος απο ΕΚΕ στην ΝΔ και τωρα οπου υπαρχει κοκκαλο με περισσοτερο ψαχνο για γλυψιμο να γινεται ο ηρωας του εν ελλαδι φιλελευθερισμου. Ελεος

σαρδαναπαλος

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα και αν κάποιος σκεφτεί όχι με συνωμοσιολογικούς όρους αλλά απλά με την απλή αιτιοκρατική και επαγωγική λογική θα διαπιστώσει ότι ναι μεν ο Τατούλης ακολουθεί τη δική του ανεξάρτητη έστω πορεία, οι ενέργειες του όμως οδηγούν τη χώρα στην κατάσταση που θα προσπαθούσε ενδεχόμενα να αποτρέψει, δηλαδή την κατάρρευση της κυβέρνησης και την διεξαγωγή εκλογών με πιθανή επικράτηση-συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και του σουρεαλιστικού ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορούσε να επιστρέψει την έδρα στη ΝΔ και να συνταχτεί σαν απλός αγωνιστής και υποψήφιος βουλευτής με την ΦΣ εφόσον εκεί αισθάνεται ότι ανήκει.

Αυτό θα καθυστερούσε την κατάρρευση της ΝΔ αν είναι γίνει πρόωρα και που πολύ φοβάμαι ότι θα γίνει. Η ΝΔ είναι ανίκανη, οι αντίπαλοί της πολύ πιο ικανοί, πιο πολλοί, πιο οργανωμένοι και με όλα τα σημαντικά ΜΜΕ δικά τους, και τώρα απείρως πιο συσπειρωμένοι εφόσον η εξουσία φαντάζει γι' αυτούς ένα λογικό -πλέον- σενάριο).

Μια τέτοια μικρή καθυστέρηση της του χρόνου διεξαγωγής των εκλογών θα επέτρεπε σε άλλες δυνάμεις να εμφανιστούν και να παρουσιάσουν μια άλλη ιδεολογική πλατφόρμα απέναντι στο μονολιθικό δίλημμα ή την ανίκανη ΝΔ, ή ένα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ που θα εκφράζει τα συντηρητικότερα κομμάτια της (κέντρο)αριστεράς εφόσον αν βάλεις δίπλα-δίπλα το Γιωργάκη και τον Αλαβάνο δε χρειάζεται τίποτα άλλο, ξέρεις ποιος θα καπελώσει τον άλλο σε ενδεχόμενη συγκυβέρνηση.

Και η αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να γίνουν εκλογές ΤΩΡΑ, εφόσον οι συσχετισμοί είναι ευνοϊκοί και δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη βιώσιμη επιλογή για τον"πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδομένο" Ελληνικό λαό...

Αν και ποτέ βέβαια δεν ξέρεις τι γίνεται...

Panos Konstantinidis είπε...

Χα χα, δηλαδή τί, παραιτήθηκε, τους τα έχωσε και τώρα όλα μέλι γάλα; Δηλαδή ο Τατούλης δεν είναι συνυπεύθυνος για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί; Έτσι ξεμπερδεύουμε, με μια συνέντευξη και "αντίο ρεζίλια"; Δηλαδή τώρα ο Τατούλης νομίζει ότι με αυτά που είπε ο νεοελληνικός λαός δεν τον θεωρεί υπεύθυνο, νομίζει ότι βγάζει την ουρά του απ'έξω; Ρε δεν πάμε καλά.

Panos Konstantinidis είπε...

> παραιτήθηκε,

Λάθος μου, εννοώ τον διώξανε

Ανώνυμος είπε...

Τα έγραψα και στην κεντρική σελίδα τα επαναλαμβάνω κι εδώ:

Θα μπορούσατε να μας θυμήσετε ποιά ακριβώς φιλελεύθερα μέτρα πήρε ο κ. Τατούλης ως (ουσιαστικά) υπουργός Πολιτισμού; Συγκεκριμένα τι μέτρα πήρε για να μειώσει τις δαπάνες του Υπουργείου του και σε τι ιδιωτικοποιήσεις προχώρησε;

Θα μπορούσατε να μας θυμήσετε την κριτική που άσκησε στην κυβέρνηση και στον Καραμανλή ενώ ήταν υπουργός; ή τότε δεν τα έβλεπε;

Θα μπορούσατε να μας πληροφορήσετε για τις καινοτομίες του κ. Τατούλη στην εκλογική του περιφέρεια; Τι έκανε για να χτυπήσει τις πελατειακές σχέσεις; Γιατί είναι αδιαμφισβήτητα και με διαφορά πρώτος βουλευτής; Μήπως η Αρκαδία είναι ο παράδεισος της φιλελεύθερης σκέψης;

pelerin

Harry Peitsinis είπε...

Βασικά τον Τατούλη τον έμαθα όταν διάβασα το άρθρο του περί "αποκρατικοποίησης του πολιτισμού" στην καθημερινή.

Δεν ξέρω τι έκανε και τι δεν έκανε αλλά μόνο και μόνο γι αυτό το άρθρο,που τον έβαλε στο στόχαστρο των κάθε λογής σαχλοκουλτουριαρέων, έχει την αμμέριστη μου υποστήριξη

kouk είπε...

@harry, link?

Ανώνυμος είπε...

Πράξεις κ. Πεϊτσίνη, πράξεις. Τα έχουμε ξανασυζητήσει αυτά. Τι έκανε, όχι τι είπε. Αρχή άνδρα δείκνυσαι.

pelerin

Harry Peitsinis είπε...

Κουκ


Τέλος στον κρατικοδίαιτο πολιτισμό (24-10-05-μόλις ειχε αναλάβει στο ΥΠΠΟ)

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_24/10/2004_121108

Αντιγράφω:

"Πρέπει να μπει ένα οριστικό τέλος στον κρατικοδίαιτο πολιτισμό. Πρέπει να σταματήσει, επιτέλους, ο χώρος αυτός να λειτουργεί με τα «χαϊδεμένα από το κράτος» παιδιά και με τα παραμελημένα αποπαίδια. Πρέπει, ξανά, ο πολίτης να αποφασίζει με προσωπική του επιλογή ποιος καλλιτέχνης είναι σε θέση να προχωρήσει και να αναδειχθεί και ποιος όχι, και όχι ο κρατικός λειτουργός. H αντικειμενικότητα οφείλει να επιστρέψει ως βασική αξιολογική αρχή στο χώρο του Πολιτισμού και να παύσει επιτέλους το δόγμα της υποκειμενικής επιλογής μέσα από το στενό κύκλο των φίλων και γνωστών."

Φίλε Πέλεριν, δυστυχώς ή ευτυχώς πολλές φορές ο λόγος προκαλεί ανάλογο σοκ σε ένα κατεστημένο με μια πράξη (αν οχι μεγαλύτερο)

Και στην συγκεκριμένη περίπτωση προκάλεσε,πιστέψτε με. Γι αυτό ο κος Βουλγαράκης όταν ανέλαβε στο ΥΠΠΟ έσπευσε να "αποτάξει" τον σατανικό αντικρατισμό του προκατόχου του ήδη από τις πρώτες του δηλώσεις επί τη αναλήψει του υπουργικού θώκου.

Panos Konstantinidis είπε...

Χεχε Χάρη, ο Τατούλης δεν ήτανε αυτός που εκτόξευε μύδρους (είχε καταθέσει μάλιστα και μήνυση) κατά ΠΑΣΟΚ για το νέο μουσείο Ακροπόλεως, και όταν έγινε υπουργός ΥΠΠΟ έκανε την πάπια;

Ο ίδιος είναι το "χαϊδεμένο παιδί" του κράτους, και έχει το θράσος να στρέφεται κατά των "χαϊδεμένων παιδιών" βγάζοντας την ουρά του απ'έξω (σου λέει εγώ δεν είμαι χαϊδεμένος, είμαι διαφορετικός, έξω από το σύστημα).

Ευτυχώς πολλοί Έλληνες διατηρούμε ακόμα τη μνήμη μας.

Ανώνυμος είπε...

@ Πεϊτσίνη

Τον Τατούλη τον διόρισε ο πρωθυπουργός στη θέση αυτή για να πράξει, όχι για να αρθρογραφεί. Επίσης το εκλογικό σώμα που αναδεικνύει κάποιον σε δημόσια αξιώματα περιμένει από αυτόν να κάνει πράξη τις εξαγγελίες του. Κι αν δεν μπορεί να τις κάνει πράξεις να βγει και να πει γιατί δεν μπορεί και να παραιτηθεί.

Έτσι λειτουργούν οι δημοκρατίες που ευαγγελίζεται (στα λόγια πάντα) ο κ. Τατούλης. Κι έτσι λειτουργούν οι σοβαροί δημόσιοι άνδρες, που κατηγορεί όλους τους άλλους ότι δεν είναι ο κ. Τατούλης.

Όπως λέει και μια παροιμία, με τα λόγια χτίζω ανώγια και κατώγια.

pelerin

Harry Peitsinis είπε...

Δεν θα κάνω διαφήμιση του έργου κανενός, γιατί δεν έχω και ολοκληρωμένη πληροφόρηση. Πάντως πριν από καιρό είχα διαβάσει(και το βρήκα και στο νετ μόλις τώρα) σε φύλλο του ριζοσπάστη, οτι οι κομμουνιστές τον ειχαν χαρακτηρίσει τον περισσοτερο "«στοχοπροσηλωμένο» εκφραστή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της υπαγωγής του πολιτισμού στην «οικονομία της αγοράς»"


Και ως γνωστό οι "βρισιές" της αριστεράς είναι τα καλύτερα κοπλιμέντα.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι σε ποιο κομματικό χώρο θα προσφέρει τις υπηρεσίες του ο κύριος Τατούλης. Όχι αμέσως μετά την Νέα Δημοκρατία, για τον μεθεπόμενο λέω.

Οι υπόλοιποι κρυπτο-φιλελεύθεροι οπαδοί της ΝΔ να 'βγουν από την ντουλάπα' και να αποδεχτούν δημόσια τις ιδέες τους. Χωρίς το φόβο του αποκλεισμού. Χωρίς το φόβο της περιθωριοποίησης.

Aπο την ΟΛΚΕ το έκλεψες και άλλαξες δυο τρεις λέξεις.

Αφήστε τους και κάτι, μην τους τα παίρνετε όλα. Πείτε το με δικά σας λόγια.

Ανώνυμος είπε...

Τον Τατούλη τον διόρισε ο πρωθυπουργός στη θέση αυτή για να πράξει, όχι για να αρθρογραφεί. Επίσης το εκλογικό σώμα που αναδεικνύει κάποιον σε δημόσια αξιώματα περιμένει από αυτόν να κάνει πράξη τις εξαγγελίες του. Κι αν δεν μπορεί να τις κάνει πράξεις να βγει και να πει γιατί δεν μπορεί και να παραιτηθεί.

Μαζί με τον Π.Τατούλη ο πρωθυπουργός διόρισε και τον Χρήστο Ζαχόπουλο ως υπεργραμματέα άνωθεν του υφυπουργού, που είχε το δικαίωμα να βγάζει αποφάσεις που ακύρωναν αυτές του υφυπουργού - όπως και είχε γίνει. Αντί ο εκλεγμένος υφυπουργός να ασκεί το κυβερνητικό έργο τον υποκαθιστούσε ο φυτευτός εξωθεσμικός. Αυτό αποδεικνύει το μέγεθος της θεσμικής εκτροπής. Τα έλεγε και τότε, αλλά τα ΜΜΕ - που κάποιοι βαυκαλίζονται ότι είναι αντι-ΝΔ - υποβάθμιζαν το θέμα. Θυμάται κανένας την επιστολή που έστειλε προς των πρωθυπουργό; Ο συνετός και νουνεχής άνθρωπος ακολουθεί το σχήμα που δίδαξε ο Ιησούς στις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους: "αν ο αδελφός σου σε πειράζει πες το πρώτα σε αυτόν. Αν δεν διορθωθεί, πάρε έναν ακόμα μαζί σου και πείτε του το μαζί, μήπως και δεν σου ακούσει. Αν δεν διορθωθεί ειπέ τη εκκλησία και μετά ας είναι για σένα ως ο εθνικός ή ο τελώνης". Ο Π.Τατούλης κατέφυγε στην εκκλησία του δήμου. Που είναι το κακό να δημοσιοποιείς την διαφωνία σου; Κι αλήθεια, αν αυτή η διαφωνία εκφράζει και ένα μεγάλο μέρος της βάσης της ΝΔ, τότε η αντίθετη άποψη διαγράφεται; Μήπως τσιφλίκι είναι το κόμμα του Καραμανλή; Φαίνεται, επειδή ο θείος του πρωθυπουργού ίδρυσε το κόμμα ότι κάποιοι έχουν την εντύπωση ότι του ανήκει ολοκληρωτικά, μαζί με τις απόψεις όλων όσοι ανήκουν εκεί. Τα ίδια δεν κάνει και ο Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ;

Τελικά, διαπιστώσαμε ότι στην Ελλάδα έχουμε σοβιετικού τύπου δημοκρατία. Αφού ο διαγραφείς, φύγει κακήν-κακώς από την θέση που κατέχει, φύγει από το κόμμα, του ζητείται και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη και να αποκηρύξει τις πλάνες τους - που ήταν ουσιαστικά ότι ζήτησε να σταματήσει η επιρροή εξωθεσμικών παραγόντων στην πολιτική και να αναλάβει ο πρωθυπουργός της χώρας την πολιτική ευθύνη για τις επιλογές συνεργατών του και ουσιωδώς να κυβερνά η κυβέρνηση της χώρας. Αντ'αυτού στιγματίζεται, αμφισβητούνται τα κίνητρά του, κατηγορείται με προσωπικούς όρους - ο νικητής του Χίτλερ Γκιόργκι Ζούκωφ διαγράφηκε από το ΚΚΣΕ γιατί ήταν "αλαζόνας", πράγμα "ασύμβατο με κομμουνιστή" κ.ο.κ.

Ο Π.Τατούλης είχει πει ότι είναι εκβιασμός να τίθεται θέμα κομματικής πειθαρχία σε κάθε νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Αυτό , που δεν προβλέπεται ει μη μόνον σε Σοβιετίες, δεν ενόχλησε κανέναν; Τουλάχιστον ο Π.Τατούλης είχε δείξει στο παρελθόν με έργα ότι θέλει ένα πολίτευμα όπου ο βουλευτής είναι κύριος της γνώμης του, όταν το 1999 διαγράφηκε από την ΝΔ του Καραμανλή γιατί κατέβασε διακομματική πρόταση στη βουλή - βαβαί, παπαί της εκτροπής του πολιτεύματος για την ΝΔ!

Για τον μπαμπούλα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πω τίποτα. Απλά να συμφωνήσω με τον τρισμέγιστο "φιλελεύθερο" Μάκη Βορίδη που έλεγε ότι αυτή είναι η χειρότερη εξέλιξη. Ας περιμένουμε μια εθνική κυβέρνηση ΝΔ-ΛΑΟΣ. Αλήθεια, τον εκλογικό νόμο που δίνει στο πρώτο κόμμα 50 έδρες, και άρα κάνει εφικτή την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ ποιος τον ψήφισε; Και τελικά, ποιος εμποδίζει την ΝΔ να κάνει το συνταγματικά ορθό και να προκηρύξει εκλογές στα 4 χρόνια, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα;

Panos Konstantinidis είπε...

> Και ως γνωστό οι "βρισιές" της αριστεράς είναι τα καλύτερα κοπλιμέντα.

Καλά αν είναι να μιλήσουμε σοβαρά πες το μας να το ξέρουμε, αλλιώς ας αρχίσουμε και εμείς τους αστεϊσμούς.

Harry Peitsinis είπε...

Δεν ειναι αστεισμός .Όταν ο Περισσός σε λέει "στοχοπροσηλωμένο στην ελευθερη αγορά" νομίζει πως σε υποβιβάζει.Στην πραγματικότητα σε επαινεί,απλά οι σταλίνες δεν πρόκειται να καταλάβουν το γιατί

Panos Konstantinidis είπε...

Το θέμα δεν είναι τι λέει, αλλά ποιος το λέει. Γιατί και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουνε άκρα, και μεταπηδάς από το ένα στο άλλο.

Είναι δηλαδή σαν να έχεις από τη μία πλευρά έναν πωρωμένο οπαδό του Ολυμπιακού και έναν πωρωμένο οπαδό του Παναθηναϊκού από την άλλη. Και αν πει αρνητικό λόγο ο Παναθηναϊκός να το παίρνεις σαν θετικό για τον Ολυμπιακό. Αλλά εδώ πέφτεις στο λάθος του ότι ο Παναθηναϊκός πάντοτε θα λέει αρνητικό λόγο για τον Ολυμπιακό (και το αντίστροφο) λόγω της μεροληψίας και υποκειμενισμού.

Το ίδιο γίνεται και με το ΚΚΕ, ακολουθεί μία πάγια μεροληπτική πολιτική με το να αντιτίθεται σε ο,τιδήποτε (είτε θετικό είτε αρνητικό) δεν είναι κομουνιστικό. Οπότε δεν μπορείς να κρίνεις από τα ειρημένα του ΚΚΕ. Δηλαδή αν σου έλεγε ότι ο Τατούλης είναι ο καλύτερος εσύ θα τον θεωρούσες χειρότερο;

Harry Peitsinis είπε...

Ε ναι, αν ο παναθηναικός δηλώσει ότι ο Τσουκαλάς είναι ο πιο κολλημένος οπαδός του Ολυμπιακού,μπορεί να το πει για να προσβάλλει τον Τσουκαλά,αλλά α) ο Τσουκαλάς δεν θα προσβληθεί (στάνταρ!) β) ο παναθηναικός κατά πάσα πιθανότητα θα χει δίκιο.

Harry Peitsinis είπε...

"Δηλαδή αν σου έλεγε ότι ο Τατούλης είναι ο καλύτερος εσύ θα τον θεωρούσες χειρότερο;"

Κοιτα να δεις αν ο Περισσός έλεγε ότι ο Χ πολιτικός ακολουθεί "φιλολαική" και "προοδευτική" πολιτική σίγουρα το μυαλό μου θα πήγαινε στο κακό :=)

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Ελπίζω ν’ αξιωθώ κι εγώ μια μέρα να με χαρακτηρίσει το ΚΚΕ "στοχοπροσηλωμένο στην ελεύθερη αγορά". ;-)

Ανώνυμος είπε...

@ Πεϊτσίνη,

Αγαπητέ ζήτησα ένα έργο, μια πράξη προς φιλελεύθερη κατεύθυνση, μια προσπάθεια έστω μείωσης των δαπανών του υπουργείου του. Αντί αυτών άκουσα τι λέει το ΚΚΕ για τον Τατούλη. Δεν με ενδιαφέρει τι λέει το ΚΚΕ για τον οποιονδήποτε.

Να επαναλάβω πιό συγκεκριμένα το ερώτημα. Όταν ήταν υπεύθυνος στην αντιπολίτευση για τα θέματα πολιτισμού ο κ. Τατούλης, υποθέτω ότι θα είχε αναφέρει τις φιλελεύθερες ιδέες του στον Καραμανλή. Επίσης υποθέτω ότι όταν διορίσθηκε σουσιαστικά υπουργός θα είπε στον Καραμανλή τι σκέφτεται να κάνει και πως θα έφερνε φιλελεύθερες μετταρυθμίσεις στο υπουργείο και στον πολιτισμό γενικότερα. Ένας σωστός πολιτικός, όπως διακηρύτει ο κ. Τατούλης έτσι θα έκανε. Υπάρχουν λοιπόν δύο ενδεχόμενα: Ή ο Καραμανλής συμφώνησε και του είπε προχώρα, αλλά αυτός δεν προχώρησε, ή ο Καραμανλής δεν του είπε τίποτα κι αυτός προσπάθησε αλλά εμποδίστηκε από τους εγκάθετους. (υπάρχει και το τρίτο ενδεχόμενο φυσικά να διαφώνησε ο Καραμανλής μαζί του, αλλά τότε γιατί δέχτηκε τη θέση;)

Στην πρώτη περίπτωση πρέπει να μας πει γιατί δεν προχώρησε. Στην δεύτερη πρέπει να μας πει συγκεκριμένα πως εμποδίστηκε. Πχ αν προσπάθησε να φέρει νομοσχέδιο για περικοπή των κρατικών επιχορηγήσεων να μας πει από ποιούς εμποδίστηκε. Γιατί τα γενικόλογα περί Ζαχόπουλο που δεν ήταν ηθικά άμεμπτος στην διαχείριση του δημοσίου χρήματος δεν εξηγεί σε τι τον εμπόδισε να φέρει τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις που στα λόγια έλεγε.

Προσωπικά την μόνη μεταρρύθμιση που προσπάθησε ήταν να οργανώσει το υπουργείο (κι αυτό με την βοήθεια συνεργατών του Πρωθυπουργού έτσι) με τη δημιουργία Περιφερειακών μονάδων κατά τα πρότυπα των ΠΕΣΥ του Υπουργείου Υγείας (μεγάλη επιτυχία τα ΠΕΣΥ!!!) Απ'ότι ξέρω το παράτησε γιατί είχε μεγάλες αντιδράσεις από τους αρχαιολόγους.

Εν τέλει πρέπει να κρίνουμε τους πολιτικούς με τις πράξεις τους ή με τους λόγους τους;

pelerin

Ανώνυμος είπε...

@ Nievski,

Δεν σας καταλαβαίνω. Σε τι ακριβώς τον εμπόδισε ο εξωθεσμικός ΓΓ; Πήγε να περάσει κανένα νομοσχέδιο για περικοπή επιχορηγήσεων ή γενικά περικοπή δαπανών και τον εμπόδισε; Μήπως πήγε να κάνει κάποιες μεγάλες μεταρρυθμίσεις και πάλι τον εμπόδισε ο Ζαχόπουλος; Γιατί δεν παραιτήθηκε τότε.

Ενδιαφέρουσα επίσης η συλλογιστική σας για τα όρια της κομματικής πειθαρχίας. Μέχρι πότε μιλάς και με ποιές διαδικασίες και σε ποιά στάδια. Εγώ νόμιζα ότι ο τίμιος δημόσιος άνδρας όταν εμποδίζεται στο έργο του ή όταν διαφωνεί τα βροντάει και φεύγει.

Όπως έκαναν κάποιοι πραγματικά ευπατρίδες και statemen. Οι Ράλλης, Παπαληγούρας, Ευταξίας κλπ όταν διαφώνησαν με τον θείο το 58 (αν θυμάμαι καλά την χρονιά) τα βρόντηξαν κι έφυγαν και κατέβηκαν ανεξάρτητοι για να δουν πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος. Εξ αυτών διεσώθη μόνο ο Ευταξίας γιατί πλήρωσε τα αγροτικά χρέη σε όλη την Φωκίδα και Ευρυτανία εξ ιδίων πόρων.

Εν κατακλείδι. Ο κ. Τατούλης εξαντλεί τα περιθώρια γιατί βασίζεται στην εκλογική του βάση στην Αρκαδία (παίρνει τους διπλάσιους σταυρούς από τον δεύτερο). Αυτή είναι η δύναμη του στο κόμμα. Ας μας πει λοιπόν τι έκανε στην εκλογική του περιφέρεια για τη εξάλειψη των πελατειακών σχέσεων και την κυριαρχία των ιδεών ως κριτήριο ψήφου. Γιατί σε λίγο θα μας πείτε ότι η Αρκαδία έχει 20.000 φιλελεύθερους. Τόσοι περίπου είναι οι ψήφοι που παίρνει.

pelerin

Harry Peitsinis είπε...

Αν ψάξεις στο νετ θα βρεις διάφορες σχετικές δηλώσεις του (για το κόστος των ολυμπιακών έργων που δεν ξεπέρασαν τον προυπολογισμό κλπ). Μη με βάζεις εμένα να κάνω αυτή τη δουλειά,είναι άχαρη και με κουράζει.

Σε κάθε περίπτωση,δεν διαφωνώ ότι ένας πολιτικός κρίνεται από τις πράξεις του.Αλλά όταν ο πολιτικός αυτός υπηρέτησε από το ρόλο του "υφυπουργού" με υπουργό πολιτισμού μαλιστα τον πρωθυπουργό τότε το να αναζητούμε αυτονομία κινήσεων είναι μάταιο νομίζω.

Συνεπώς είναι αρκετά αυστηρό να κατηγορηθεί ο Τατούλης επειδή δεν σουλούπωσε το υπουργείο πολιτισμού τη στιγμή που ούτε υπουργός ήταν,αλλά αντίθετα είχε τον ίδιο τον Κωστάκη πάνω απ το κεφάλι του,και το δεξί χέρι (του Κωστάκη) ακριβώς από κάτω του.

Harry Peitsinis είπε...

"Γιατί σε λίγο θα μας πείτε ότι η Αρκαδία έχει 20.000 φιλελεύθερους. Τόσοι περίπου είναι οι ψήφοι που παίρνει."

Ε καλά τώρα, ούτε το Μάνο και τον Ανδριανόπουλο τους στήριξαν αποκλειστικά φιλελεύθεροι. Άσε φυσικά που και εκείνοι κατηγορήθηκαν κατά καιρούς για διαφορες λανθασμενες ή αντιφιλελευθερες πολιτικές όταν ήταν σε θέσεις εξουσίας.

Δεν ξέρω αν τους θεωρείς αρκετά φιλελευθερους.Σε κάθε περίπτωση είναι ό,τι πιο φιλελεύθερο "κυκλοφορεί" στη χώρα μας παρά τις χ ή τις ψ ενστάσεις που μπορεί να έχει κάποιος απο μας.

Ανώνυμος είπε...

Από ότι κατάλαβα με τον μέχρι τώρα διάλογο σε αυτό το ποστ κανείς δεν έχει να αναφέρει ένα (1) μέτρο που πήρε ή προσπάθησε να πάρει, αλλά εμποδίστηκε, ο κ. Τατούλης ως ουσιαστικά υπουργός Πολιτισμού, προς μια φιλελεύθερη κατεύθυνση.
Άρα πολύ μέλι κι από τηγανίτα τίποτα.

Παρ'όλο που το υπαινίχτηκα κανείς δεν αναρωτιέται πως ο κ. Τατούλης παίρνει τόσες ψήφους στην Αρκαδία ενώ είναι τόσο, στα λόγια, μακριά από το πολιτικό κατεστημένο και τόσο, πάλι στα λόγια, ριζοσπάστης. Κανονικά δηλαδή θα έπρεπε να ανοίγει το δρόμο με την ρητορική του και για άλλους ψηφοθήρες.

Εγώ αναρωτήθηκα και ρώτησα. Με μία λέξη θα περιγράψω την πολιτική πρακτική Τατούλη στην εκλογική του περιφέρεια. "Δεκαετία του 50 και 60"

pelerin

Harry Peitsinis είπε...

Πελεριν δύο είναι τα ουσιώδη στην προκείμενη συζήτηση: 1.ότι υπηρέτησε ως υφυπουργός με υπουργό τον Καραμανλή,άρα είναι άτοπο να ψάχνεις "ολόδικα" του φιλελεύθερα μέτρα,αφού δεν είχε τα περιθώρια ή έστω την αρμοδιότητα να τα λάβει

Και 2.Ότι είναι πρακτικά ο μόνος που μιλάει για φιλελευθερισμό (ειδικά τώρα στη μέση της λαιλαπας!) σε μια βουλή γεμάτη σοσιαλιστές της δεξιάς και της αριστεράς.

Όλα τα υπόλοιπα είναι κατά το κοινώς λεγόμενο "να χαμε να λέγαμε".

Panos Konstantinidis είπε...

Από πού κι ως πού φιλελεύθερος ο Τατούλης ρε συ Πεϊτσίνης; Αν είναι έτσι δηλώνω κι εγώ Μέγα-Αλέξανδρος και αναμένω να με θεωρούνε όλοι Μέγα-Αλέξανδρο.

Το κακό στην Ελλάδα είναι ότι είσαι ό,τι δηλώσεις... Δηλώνεις φιλελεύθερος, είσαι φιλελεύθερος, δηλώνεις ελέφαντας, είσαι Ελέφαντας... Πετάει ο γάιδαρος, όχι μόνο πετάει, κάνει και το γύρω του κόσμου.

kouk είπε...

@panos, ε ναι, εφόσον δηλώνεις ότι είσαι κάτι, και εφόσον δεν υπάρχει η απαίτηση για εγγυήσεις τότε η καλή διάθεση του καθένα υπαγορεύει να δεχτείς τη δήλωση του άλλου. Καταλαβαίνω την κριτική που λέει ότι ο Τατούλης δεν έκανε όσα θα μπορούσε όταν ήταν υφυπουργός, αλλά αυτή δεν έχει να κάνει με το αν είναι φιλελεύθερος ή όχι! Εάν είχε κάνει πράγματα που αντιβαίναν στον φιλελευθερισμό τότε να εξετάζαμε κατά πόσο είναι φιλελεύθερος. Πράγματι οι πράξεις μιλάνε πιο δυνατά από τα λόγια, όμως αν δεν έχουμε πράξεις περί του αντιθέτου τότε τα λόγια είναι σημαντικά. Δηλαδή εάν βγω και πω ότι είμαι ενάντια στην βία χρειάζεται να ψάξουμε να βρούμε τις περιπτώσεις που εμπόδισα επιτυχώς τη βία ώστε να το δεχτούμε; Πιστεύω αρκεί να ψάξουμε και να μη βρούμε περιπτώσεις όπου έκανα κάτι αντίθετο, δηλαδή ότι ενθάρρυνα ή έπραξα τη βία, για να μπορούμε με καλή διάθεση να πιστέψουμε έναν άνθρωπο που τα λέει καλά.

Έχοντας πει τα παραπάνω δεν λέω ότι κανείς θα πρέπει να εμπιστευτεί τον Τατούλη για να φέρει εις πέρας φιλελεύθερες μεταρυθμίσεις. Άλλο το ένα άλλο το άλλο. Λέω απλά ότι δεν χρειάζεται να αμφιβάλλουμε για τον φιλελευθερισμό που εκφράζει και ότι θα πρέπει να τον εξετάζουμε ως ομοϊδεάτη για αρχή και βλέπουμε.

Panos Konstantinidis είπε...

Κουκ δε λειτουργούνε έτσι τα πράγματα, τουλάχιστον όχι όταν έχουνε να κάνουνε με τη λογική. Ο Οκάμ έλεγε ότι το βάρος της απόδειξης το φέρει αυτός που διατυπώνει μια θεωρία όχι αυτοί που απορρίπτουνε τη θεωρία. Αν δηλαδή πως εγώ πως υπάρχουνε μικρά πράσινα ανθρωπάκια στον Άρη, εγώ είμαι αυτός που πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχουνε, όχι εσύ να αποδείξεις ότι δεν υπάρχουνε.

Έτσι και με τον Τατούλη, αν όντως είναι (ή θεωρείται) φιλελεύθερος ας μας αποδείξει με πράξεις ότι είναι, δε θα κάτσω να αποδείξω εγώ ότι δεν είναι. Διότι τότε κι εγώ μπορώ να ισχυριστώ ότι στον Άρη υπάρχουνε μικρά πράσινα ανθρωπάκια. Άντε απόδειξέ μου εσύ ότι δεν είναι; Δεν μπορείς; Άρα υπάρχουνε.

kouk είπε...

Μιλάμε για την ιδεολογία του ανθρώπου, για την κοσμοθεώρηση του. Η δική του αναφορά μετράει όσο καμμία άλλη για το θέμα. Δηλαδή εάν σου πω ότι είμαι κομμουνιστής εσύ δεν θα με πιστέψεις παρά αν προκαλέσω την επανάσταση; Οι πράξεις μπορούν να ενισχύσουν αυτή του τη δήλωση ή μπορούν να την αποδυναμώσουν, αλλά για την κατάσταση στο μυαλό κάποιου ο πρώτος που μπορεί να ξέρει κάτι για αυτό είναι ο ίδιος.

Για να το πω πιο λιανά, η ΝΔ μιλούσε για μεταρρυθμίσεις, τις οποίες αφενός δεν έκανε, αλλά αφετέρου χειροτέρευσε πολλά πράγματα τουλάχιστον προς τη κατεύθυνση που με ενδιέφερε. Η απουσία των μεταρυθμίσεων από τη ΝΔ, όπως και η απουσία φιλελεύθερων μέτρων από τον ηφυπουργό Τατούλη, από μόνη της θα μπορούσε να σηματοδοτεί διάφορα πράγματα, υψηλά εμπόδια, ανικανότητα ή και ανειλικρίνεια. Στη περίπτωση της ΝΔ σαν σύνολο μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα διότι εκτός της απουσίας σωστής κίνησης υπήρξαν πολλές πρωτοβουλίες για λάθος κινήσεις. Όμως στη περίπτωση Τατούλη μάλλον δεν μπορούμε να βγάλουμε κάποιο εύκολο συμπέρασμα οπότε παραμένει αλώβητη η δήλωση του περί φιλελευθερισμού. Εάν έρθει ο Καραμανλής και αποκαλεστεί φιλελεύθερος τότε θα γελάσω, όμως ο Τατούλης το έχει αυτό το δικαίωμα ακόμα γιατί δεν έχει κάνει κάτι που να αποδεικνύει το αντίθετο.

Harry Peitsinis είπε...

Λοιπόν,κυριακή κοντή γιορτή. Ο Τατούλης τώρα ακολουθεί ανεξάρτητη πορεία. Θα δούμε τις κινήσεις του,τις πολιτικές του προτάσεις, τις πλατφόρμες που θα χρησιμοποιήσει. Και τότε θα αποδειχτεί αν οι πράξεις συμφωνούν με τα λόγια του. Μέχρι τότε,τα λόγια είναι αυτά που μετράνε γιατί its all we got.

Panos Konstantinidis είπε...

> Οι πράξεις μπορούν να ενισχύσουν αυτή του τη δήλωση

Οι οποίες λείπουνε παντελώς.

> Εάν έρθει ο Καραμανλής και αποκαλεστεί φιλελεύθερος τότε θα γελάσω, όμως ο Τατούλης το έχει αυτό το δικαίωμα ακόμα γιατί δεν έχει κάνει κάτι που να αποδεικνύει το αντίθετο.

Ούτε όμως έχει κάνει και κάτι που να αποδεικνύει το αυτό.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αγαπητέ. Προσπαθείς με δικολαβισμούς και σοφιστίες να μας πείσεις ότι ο Τατούλης είναι φιλελεύθεορς (χαχα). Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα. Όλα τα άλλα είναι φληναφήματα.

Harry Peitsinis είπε...

Ωραια γιατί δεν μας λες τότε τι είναι ο Τατούλης αφου δεν πιστευεις στον αυτοπροσδιορισμό του; Και να μας πεις κιολας πού βασιζεις αυτη σου την αποψη (μιλάμε για πράξεις, κινησεις του κλπ)

Panos Konstantinidis είπε...

Για εμένα είναι γεμάτος υποσχέσεις και ψέμματα. Κάποιος που εκτόξευε μύδρους και κατάθετε μηνύσεις κατά ΠΑΣΟΚ για το νέο μουσείο Ακροπόλεως, και όταν έγινε κυβέρνηση όχι μόνο τα έκανε γαργάρα, αλλά υπερθεμάτιζε κι όλας υπέρ του μουσείου, δε διαφέρει σε τίποτα απολύτως από τους υπόλοιπους πολιτικούς.

Και δυστυχώς για τον Τατούλη (και τον όποιο Τατούλη) αρκετοί διατηρούμε ακόμη τη μνήμη μας. Λυπάμαι αλλά αν ο Τατούλης αντιπροσωπεύει τους φιλελεύθερυος καλύτερα να ρίξω λευκό στις επόμενες εκλογές.

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Για να είμαστε ξεκάθαροι: τη Φιλελεύθερη Συμμαχία αντιπροσωπεύει ο πρόεδρός της Φώτης Περλικός και η Διοικούσα Επιτροπή της.

Ανώνυμος είπε...

@ κ. Πεϊτσίνη και ΦΣ νομίμως εκπροσωπουμένη ;-)

Καθ'όσον με αφορά δεν κρίνω αν κατά δήλωση του ο κ. Τατούλης είναι φιλελεύθερος. Έτσι λέει, έτσι πιστεύει, και ποιός είμαι εγώ να τον αμφισβητήσω. Τα λόγια όμως δεν είναι all we've got. Βλέπετε ο κ. Τατούλης άσκησε δημόσιο αξίωμα και μάλιστα ένα από τα κορυφαία στην εκτελεστική εξουσία. Κρίνεται λοιπόν από τα έργα του. Κι όπως κάθε πολιτικός κρίνεται από την υλοποίηση των εξαγγελιών του, έτσι, και μόνον έτσι, πρέπει να κρίνεται και ο κ. Τατούλης. As simple as that.

Εγώ, και κάθε άλλος εδωμέσα, μπορώ να λέω ότι παρόλα μου έρθει στο κεφάλι και να το παίζω φιλελεύθερος. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητήσει το τι πραγματικά πιστεύω. Αν όμως κάποτε ασκήσω εξουσία και συμπεριφέρομαι σαν συμβιβασμένος κρατιστής θα έχουν δίκιο όλοι αυτοί που τυχόν με διάβασαν να μου πούνε ότι έκανα γαργάρα όλα όσα έλεγα. Κι αν αρχίσω τα δεν με άφησαν, με πολέμησαν κλπ κουκουρούκου, θα έχουν δίκιο να μου πουν πως έπρεπε, ως συνεπής φιλελεύθερος, να πάρω το καπελάκι μου και να φύγω.

Όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται.

Οι ιδέες, τα πιστεύω, η ηθική και η ακεραιότα του καθενός κρίνεται όταν πρέπει να υπογράψει μια απόφαση που πχ μοιράζει δημόσιο χρήμα. Κι αυτή η στιγμή είναι μια πολύ άγρια εμπειρία αυτού που ο Kant ονόμαζε prudential imperative. Η απόφαση είναι απειλή και άσκηση δύναμης, είναι δυνητικά αυταρχική γιατί κάθε απόφαση σημαίνει τον αποκλεισμό μιας άλλης εναλλακτικής. Αλλά αυτό είναι το παιχνίδι της άσκησης εξουσίας. Αυτό είναι η πολιτική και το κράτος.

Γι'αυτό και προσωπικά είμαι υπέρ του μίνιμουμ κράτους, ώστε να περιορίζεται η άσκηση αυταρχισμού. Επαναλαμβάνω όμως πως ο κ. Τατούλης άσκησε εξουσία, υπέγραφε αποφάσεις προς την μιαν ή την άλλη κατεύθυνση.

pelerin

Athena Smith είπε...

Συμφωνω απολυτα με τον Πελεριν και τον Πανο Κωνσταντινιδη. Η συνεπεια στα εργα μετραει και οχι η «αγανακτηση» που πουλαει ο καθενας με τις ημιτελεις πραξεις του. Προσωπικα, δεν αγοραζω ουτε γραμμαριο απο το κηρυγμα του κυριου αυτου. Το δικο μου μαγαζι εχει πλημμυρισει απο πολιτικομπουρδολογια και υποσχεσεις για επικειμενο αρραβωνα. Ας χτυπησουν αλλες πορτες για να πουλησουν την πραματεια τους. Καταντησαν να σου σφιγγουν το χερι και εσυ να κοιτας τον καρπο σου να δεις αν σου λειπει το ρολοϊ.

Αν ηθελαν διαφανεια, ηξεραν τον τροπο. Η τεχνολογια υπαρχει και ο οποιοσδηποτε γραμματεας υπουργειου μπορουσε να την εφαρμοσει.

Σημερα διαβαζα οτι στη νεα κυβερνηση Ομπαμα υπαρχει θεση –πρωτη φορα- για Tech Czar. Αν και η περιγραφη της θεσης ειναι ασαφης κατα την εφημεριδα, ειναι ενα βημα προς τη σωστη κατευθυνση, καθως διευκολυνει μεταξυ αλλων τη λαϊκη προσβαση σε δημοσια εγγραφα.

Harry Peitsinis είπε...

Κωνσταντινίδης φαντάζομαι εξίσου θα αρνηθείς να ψηφίσεις τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο επειδή στα χρόνια της εξουσίας τους δεν έκαναν αυτά που θα μπορούσαν να κάνουν,ενίοτε συμβιβάστηκαν με κομματικές γραμμές, συντάχτηκαν περιστασιακά με το νο1 κρατικιστικό κόμμα στην Ελλάδα (ΠΑΣΟΚ) κλπ.


Η αλήθεια είναι ότι δε διαφωνώ με μια τόσο μαξιμαλιστική οπτική. Αλλά σ αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να δεχτείς ότι ένα ιδεολογικά "καθαρό" φιλελεύθερο πρόσωπο λάμπει διά της απουσίας του και θα συνεχίσει να λάμπει καθώς άνευ ελιγμών την εξουσία δεν τη βλέπεις ούτε με το κανοκυάλι.

Συμπέρασμα: ή δεχόμαστε τους (αυτοπροσδιοριζόμενους) φιλελεύθερους πολιτικούς με τα λάθη τους και με τις παραλείψεις τους, αναγνωρίζοντας όμως και τα θετικά της προσπάθειας τους, δηλαδή τη διάδοση φιλελεύθερων ιδεών μέσα από το βήμα που τους δινει η αυξημένη δημοσιότητα. Ή τους απορρίπτουμε συλλήβδην παίρνοντας συνάμα απόφαση πως η πολιτική είναι μια ενδογενώς βρωμερή υπόθεση (εδώ κρυβεται μια αλήθεια) και ιδιωτεύουμε χαρωπά γράφοντας ενίοτε και κανά αρθράκι.

Choose and pick. Eγώ θεωρώ και τις δυο λύσεις εξίσου δόκιμες.Προτιμώ όμως την πρώτη.

Harry Peitsinis είπε...

Φίλε Πέλεριν γράφεις "Κι όπως κάθε πολιτικός κρίνεται από την υλοποίηση των εξαγγελιών του, έτσι, και μόνον έτσι, πρέπει να κρίνεται και ο κ. Τατούλης. As simple as that."

Δεν ξέρω αν το δημόσιο αξίωμα απ το οποίο "εξουσίασε" ο Τατούλης είναι αρκετό για να κριθεί. Μιλάμε για ένα υφυπουργείο,ούτε καν υπουργείο, και μάλιστα Πολιτισμού: δηλαδή ενός τομέα όπου ούτε μεταξύ μας δεν συμφωνούμε οι φιλελεύθεροι.

Πριν μερικούς μήνες είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο όπου ζητούσα την κατάργηση πάσης μορφής χορηγίας και έφτασα να αντιδικώ με άτομα που -κατά τα άλλα- δήλωναν απολύτως φιλελεύθερα.Και μιλάμε για μια απλή κουβεντούλα.

Εξ όσων γνωρίζω ο Τατούλης δεν κατηγορήθηκε ότι στη θητεία του ιδιοποιήθηκε δημόσιο χρήμα. Επίσης είναι γεγονός ότι δεν κατήργησε τις επιχορηγήσεις όπως ήλπιζα αλλά απ την άλλη, με υπουργό τον Καραμανλή, δεν είχε καν την εξουσία να το κάνει.

Οπότε το ζήτημα είναι αν αρκεί η σχετικά άνευρη διετής παρουσία του στο ΥΠΠΟ να τον καταδικάσει οριστικά ως μη φιλελεύθερο.Μπορεί;

Ανώνυμος είπε...

@ κ. Πεϊτσίνη

Κατ'αρχάς επιτρεψτε μου να επαναλάβω ότι δεν κρίνω τα πιστεύω του. Αυτό που με ενοχλεί στον κ. Τατούλη είναι πως είναι τιμητής των πάντων, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο διοικητή ΔΕΚΟ, για το ότι δεν προχωρούν τις μεταρρυθμίσεις, για το ότι δεν διαχειρίζονται με σωστό τρόπο το δημόσιο χρήμα κλπ, κλπ, χωρίς να έχει δείξει έναν άλλο τρόπο γραφής όταν ήταν ουσιαστικά υπουργός.

Παρενθετικά αυτό το ότι ήταν υφυπουργός με υπουργό τον Καραμανλή και άρα δεν μπορούσε να κάνει πολλά, καλό θα ήταν να σταματήσει γιατί αν δει κανείς την απόφαση εκχώρησης αρμοδιοτήτων θα δει ποιός ήταν ουσιαστικά υπουργός.

Πολλά θα μπορούσε να κάνει ο κ. Τατούλης. Σας πληροφορώ ότι υπέγραφε δεκάδες αποφάσεις για κάθε είδους θέματα. Σας ανέφερα σε προηγούμενο ποστ κι ένα παράδειγμα προσπάθειας αποκέντρωσης των υπηρεσιών του υπουργείου (σε συνεργασία με σύμβουλο του πρωθυπουργού για να σταματήσει πια η καραμέλλα ότι ασφυκτιούσε με τον Καραμανλή από πάνω του) αλλά το σταμάτησε γιατί δεν είχε τα κότσια να αναμετρηθεί με τους συνδικαλιστές.

Ε δεν μπορεί να επιτιμεί τους άλλους υπουργούς ότι δεν προχωρούν σε μεταρρυθμίσεις, όταν ο ίδιος δεν έκανε ούτε μια, και στην μία μικρή που αναφέρω φοβήθηκε το πολιτικό κόστος!

Επίσης δεν μπορεί να επιτιμεί όλους τους άλλους για οπισθοδρομισμό, όταν είναι ο βασιλιάς των πελατειακών σχέσεων στην εκλογική του περιφέρεια. Πως νομίζετε ότι παίρνει τόσους σταυρούς;

Δεν τον κατηγόρησα ότι ιδιοποιήθηκε κρατικό χρήμα. Δεν με ενδιαφέρει αυτό στην συλλογιστική μου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι τι κάνει ένας (στα λόγια) φιλελεύθερος όταν του φέρνουν να υπογράψει τον προϋπολογισμό του υπουργείου του για υπερωρίες (εικονικές) υπαλλήλων ή για επιχορηγήσεις.

Αν υποκύπτει στην πεπατημένη της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και την σκληρή πραγματικότητα της διαδικασίας απόφασης (όπως την ανέλυσα παραπάνω) καλά κάνει. Αλλά θεωρώ υποκριτικό να κατηγορεί όλους τους άλλους για το ίδιο πράγμα που και αυτός έκανε.

pelerin

Panos Konstantinidis είπε...

@Harry Peitsinis

όταν ένας πολιτκός ψεύδεται μία φορά τότε δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς. Μπορεί να το ξανακάνει και μία και δύο και 1000 ακόμα φορές. Το σημείο τριβής είναι αυτό ακριβώς το ένα ψέμα. Με τους πολιτικούς πρέπει να είμαστε άτεγκτοι, διότι άτεγκτες είναι και οι ευθύνες που έχουνε αναλάβει. Ο,τιδήποτε άλλο είναι συμβιβασμός.

> Eγώ θεωρώ και τις δυο λύσεις εξίσου δόκιμες.Προτιμώ όμως την πρώτη.

Εγώ προτιμώ τη δεύτερη. Αλλά δε χρειάζεται να "ιδιωτεύσω χαρωπά", απλώς μπορώ να στραφώ σε άλλους πολιτικούς (μικρότερων παρατάξεων). Διότι εξαιρέσεις πάντοτε υπάρχουνε.

Ανώνυμος είπε...

Και ένα άρθρο του Ξυδάκη, με σκοπό τον εμπλουτισμό της συζήτησης: http://vlemma.wordpress.com/2008/11/11/tatoulis/

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock