Παιδεία: όταν η ιδιωτική πρωτοβουλία έρχεται να καλύψει την κρατική ανεπάρκεια

To Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας είναι μια ενδιαφέρουσα δράση της Μορφωτικής και Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας, που είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας και της κοινής δράσης 8 ιδιωτικών κοινοφελών ιδρυμάτων. Μετέχουν το Ίδρυμα Ευγενίδου, το Ίδρυμα Α. Γ. Λεβέντη, το Ίδρυμα Ι. Φ. Κωστόπουλου, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, το Ίδρυμα Μποδοσάκη, το Ίδρυμα Σταύρου Νιάρχου, το Κοινωφελές Ίδρυμα Άλέξανδρος Ωνάσης και το Ίδρυμα Λαμπράκη. Σκοπός του Δικτύου είναι να προωθεί εκπαιδευτικές καινοτομίες στις σχολικές μονάδες και έτσι επιδιώκει την ουσιαστική αλλαγή στη μορφή και στο περιεχόμενο της εκπαιδευτικής πράξης με τρόπο που να αναδεικνύει δημιουργικές μορφές εργασίας και μάθησης στο σχολείο.

Δυστυχώς εδώ και δεκαετίες η σχολική εκπαίδευση στη χώρα μας έχει βαλτώσει. Κάθε οργανικό τμήμα του γιγάντιου κρατικού μηχανισμού της αντιστέκεται σε κάθε αλλαγή που θα αλλάξει τον προσανατολισμό της. Και όταν προτείνονται αλλαγές αυτές είναι συνήθως δέσμιες των ιδεοληψιών μιας κομματικής νομενκλατούρας του εκάστοτε κόμματος εξουσίας. Την ανεπάρκεια είναι πασιφανής, η κοινωνία την έχει διαγνώσει (όσοι τουλάχιστον ζουν εκτός του κράτους) και έρχεται να καλύψει με ιδιωτικούς φορείς όπως η Μορφωτική και Αναπτυξιακή Πρωτοβουλία. Μπορεί η ιδιωτική εκπαίδευση να μην μπορεί να γίνει ρεαλιστική επιλογή για τους περισσότερους Έλληνες στο άμεσο μέλλον, αλλά αν δεν μπορέσουν ανεξάρτητοι φορείς να βελτιώσουν την τραγική εικόνα της κρατικής, τότε δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε.