Λεξικό μιας Προαναγγελθείσας Κρίσης

Αριστερά: Ο πολιτικά και ιδεολογικά κυρίαρχος χώρος της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Το σύνολο των κοινωνικά αποδεκτών ιδεών και απόψεων, ιδιαίτερα στα ΜΜΕ, πανεπιστήμια και πολιτικά κόμματα.

Ασφάλεια: Αίσθημα ατόμου που παραβιάζει τους νόμους του ελληνικού κράτους.

Δεξιά: Πολιτικός χώρος με απροσδιόριστα ιδεολογικά και πολιτικά πιστεύω που σύρεται από τις αντίπαλες του πολιτικές παρατάξεις.

Δρόμος: Δημόσιος χώρος για διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και καταλήψεις. Ενίοτε χρησιμοποιείτε και από αυτοκίνητα.

Κοινωνία: Συνονθύλευμα κρατικοδίαιτων ομάδων πίεσης που η μία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την άλλη στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κουκουλοφόρος: Μέλος ομάδας ατόμων που ανεπίσημα χαίρει το προνόμιο της βουλευτικής ασυλίας. Στην σπάνια περίπτωση επ' αυτοφόρω σύλληψης ο νόμος περί ευθύνης υπουργών τίθεται σε ισχύ.

Κράτος Δικαίου: Αρχή σύμφωνα με την οποία, τα πρόσωπα, οι περιστάσεις, ο συσχετισμός συμφερόντων/δυνάμεων και άλλοι ευμετάβλητοι παράγοντες καθορίζουν την νομιμότητα ή όχι μιας πράξης.

Μεταπολίτευση: Περίοδος της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας με πολλούς, μα πάρα πολλούς, κύκλους. Περίοδος της οποίας τα συνθήματα, τις ιδεολογικές προκαταλήψεις και δεισιδαιμονίες η ελληνική κοινωνία δεν επιτρέπετε να ξεπεράσει.

Νέος: Άτομο που ζει στα όρια της φτώχειας, λιγουρεύεται την αργομισθία, και οραματίζεται μια νέα κοινωνία που θα στηρίζεται στις πιο ξεπερασμένες ιδεοληψίες της υπάρχουσας.

Συνωμοσιολογία: Ο κατ' εξοχήν τρόπος έρευνας και εξήγησης φαινομένων κοινωνικής, κρατικής και πολιτισμικής αποτυχίας.

http://www.meticslexicon.blogspot.com