Αναμφισβήτητοι πρωταγωνιστές της εξέγερσης που ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι οι περίφημοι κουκουλοφόροι. Είτε είναι καλόπαιδα ΒΠ είτε αναρχοαυτόνομοι είτε ασφαλίτες προβοκάτορες είτε Εβραίοι Νεφελίμ, τους σιχαίνομαι μέσα από την καρδιά μου. Θα μπορούσαμε όμως να νομοθετήσουμε κατιτίς εις βάρος τους; [προειδοποίηση: οι εν θερμώ νομοθετικές πρωτοβουλίες είναι ίδιον των ελαφρών].
Σύμφωνα με το άρ. 11 παρ. 1 Συντ. Οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να συνέρχωνται ησύχως και αόπλως. Οι δημόσιες συναθροίσεις ρυθμίζονται στην Ελλάδα από δύο παλαιά και ανεπαρκέστατα νομοθετήματα, το ν.δ. 794/1971 περί δημοσίων συναθροίσεων και το β.δ. 269/1972 που εκδόθηκε εις εκτέλεσίν του περί εγκρίσεως του κανονισμού διαλύσεως δημοσίων συναθροίσεων.
Κανένα από αυτά δεν προβλέπει περί κουκουλοφόρων. 
Το πράγμα όμως δεν είναι αυτονόητο. Στην Γερμανία ισχύει από το 1989 η απαγόρευση της κάλυψης των χαρακτηριστικών του προσώπου. Απαγορεύεται συγκεκριμένα (άρ. 17α) κάθε αμφίεση αντικειμενικά πρόσφορη να αποτρέψει την διαπίστωση της ταυτότητας του συμμετέχοντος στην συνάθροιση από τις αρχές. Η παράβαση τιμωρείται μάλιστα με φυλάκιση έως ενός έτους.
Αφήνω κατά μέρος τις ανυπέρβλητες πρακτικές δυσκολίες εφαρμογής μιας τέτοιας απαγόρευσης, ειδικά σε μια χώρα με αστυνομία ανεκπαίδευτη, αναποτελεσματική, επικίνδυνη, όπως η Ελλάδα.
Θα υποθέσω ότι η δημόσια δύναμη μπορεί να επιβάλλη μια τέτοια απαγόρευση, να εντοπίζη αμέσως οποιονδήποτε κουκουλοφόρο και να τον απομακρύνη με κάποιο μαγικό τρόπο από την συνάθροιση, και μάλιστα χωρίς να διαταράσση την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι από τους υπόλοιπους συμετέχοντες στην συνάθροιση.
Θα ήταν όμως κάτι τέτοιο συνταγματικώς ανεκτό;
Οι μόνοι περιορισμοί που προβλέπει ευθέως το Σύνταγμα στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι είναι τα τροπικά επιρρήματα "ησύχως" και "αόπλως". Η απόκρυψη των χαρακτηριστικών αφορά προφανώς τον ήσυχο ή μη χαρακτήρα της συνάθροισης.
Η ανωνυμία μπορεί κάλλιστα να αποσκοπή σε καθ' όλα νόμιμους σκοπούς, όπως στην περίπτωση μιας διαδήλωσης υπέρ της ανωνυμίας στο διαδίκτυο ή μιας αποκριάτικης παρέλασης, ή να μην είναι καν σκόπιμη, όπως στην περίπτωση της προστασίας από δακρυγόνα.
Ας εξετάσουμε όμως την περίπτωση στην οποία η κάλυψη των χαρακτηριστικών γίνεται επί τούτω, έχει δηλαδή ως αποκλειστικό σκοπό την μυστικότητα, την, ας μου επιτραπή ένας ακόμη νεολογισμός, την αντι-παρρησία. Γνώμη μου είναι ότι ούτε εδώ η συνάθροιση έχει πάψει να είναι ήσυχη, αλλά πρόκειται απλώς για προπαρασκευαστικές πράξεις. Μπορούμε εύκολα να φανταστούμε την περίπτωση κατά την οποία οι σπάστες προσωπιδοφόροι αποφασίζουν να εκδράμουν στο κέντρο της πόλης για να επιτεθούν γενναία στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά τελικά, αν και συγκεντρώνονται, δεν προβαίνουν στην επαναστατική τους ενέργεια, επεδή έπιασε βροχή και, ως γνωστόν, η επανάσταση θα γίνη απόψε, εκτός αν βρέχη, οπότε αναβάλλεται.
Πράγματι λοιπόν, υπάρχει μεν μια εμπειρική σχέση ανάμεσα στην κουκουλοφορία και στις πράξεις βίας: συνήθως όποιος έχει σκοπό να προβή σε αξιόποινες πράξεις εις βάρος των εννόμων αγαθών τρίτων, φροντίζει εκ των προτέρων να καλυφθή από πιθανή αναγνώρισή του. Η σχέση αυτή όμως δεν είναι αναγκαία και ως εκ τούτου δεν βρίσκω ότι έχει κανονιστική σημασία. Οποιοσδήποτε περιορισμός του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, και μάλιστα οποιαδήποτε ποινική κύρωση, βάσει της αμφίεσης των συμμετεχόντων θα ήταν αντισυνταγματικός*.
*Αυτή η προκείμενη διαβάζεται φυσικά και ανάποδα σε πολιτικά συμφραζόμενα: αν κάποιοι επιθυμούν να συνέρχωνται με ξυρισμένα κεφάλια, μπότες και σημαίες με παράξενα σύμβολα, δικαίωμά τους.
18 σχόλια:
Μάλιστα.
Και στην περίπτωση που σκάσουν δακρυγόνα και αναγκαστικά πρέπει να καλύψεις το πρόσωπό σου; Ή στην περίπτωση που κάνει κρύο και πρέπει να φοράς σκούφο και κασκόλ στο πρόσωπο;
Έχουμε αρχίσει να ξεφεύγουμε λιγάκι μου φαίνεται. Η προβοκάτσια και η ανικανότητα της Αστυνομίας μένει στο απυρόβλητο;
Μου θυμίζει την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για τους ελεύθερους επαγγελματίες, με το σκεπτικό "αφού είμαστε ανίκανοι να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή, θα συρρικνώσουμε κι άλλο τα εισοδήματα". Αντίστοιχα, "αφού είμαστε ανίκανοι να (ή έχουμε συμφέροντα να μην) καταστείλουμε τη δράση των κουκουλοφόρων, ας αναγκάσουμε όλο τον κόσμο να ντύνεται όπως θέλουμε.
Μήπως παρανοείς το συμπέρασμα του αρθρογράφου; Καταλήγει λέγοντας:
Οποιοσδήποτε περιορισμός του δικαιώματος του συνέρχεσθαι, και μάλιστα οποιαδήποτε ποινική κύρωση, βάσει της αμφίεσης των συμμετεχόντων θα ήταν αντισυνταγματικός
H πρόταση να γίνει ιδιώνυμο αδίκημα η κουκούλα δεν είναι νέα και την έχουν προτείνει κατά καιρούς διάφοροι.
Σήμερα όμως την επανέφερε ο Καρατζαφέρης στη Βουλή, οπότε, σωστή ή όχι, και μόνο που την πρότεινε αυτός, ας τη θεωρήσουμε ήδη καμένη.
Χώρια που και μόνο η λέξη "ιδιώνυμο" ξυπνάει άσχημα αντανακλαστικά στην Αριστερά και κανένας δεν θέλει να της δώσει ένα ακόμη λόγο να ουρλιάζει για τις ατομικές ελευθερίες (σαν να βλέπω ήδη την Κανέλλη ωρυόμενη).
@ Roark
Έχεις δίκιο... Μάλλον ψιλοπαρανόησα όλο το άρθρο :)
Έτυχε και μόλις είχα δει τις θέσεις του Χέρι-Χέρι στη σημερινή συνεδρίαση της Βουλής...
Χωρίς να με απασχολούν οι πολιτικές πεποιθήσεις και οι θρησκευτικές ή οι σεξουαλικές προτιμήσεις κλπ. του Χρήστου Γιανναρά, και παρόλο το flack and flaming που έχω δεχτεί από πάρα πολλούς (libertarians??) στο προηγούμενο σχετικο΄ ποστ μου, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω την ευθυκρισία και την λογική (για τα περί κουκουλοφορίας) των γραφόμενών του!
Επιτρέψτε μου (άκουσον μεν πάταξον δε) να αντιγράψω από την Επιφυλλίδα της χθεσινής Κυριακάτικης Καθημερινής:
"..Από την πρώτη τάξη του Δημοτικού η «προοδευτική» πολιτική ποτίζει τα παιδιά, είκοσι εφτά ολόκληρα χρόνια, με το αφιόνι της διεκδίκησης δικαιωμάτων τους. Τα μαθαίνει να συνδικαλίζονται, να απαιτούν αυτό που τους γυαλίζει με μεθόδους ωμού εκβιασμού: Με καταλήψεις των χώρων της σχολικής τους ζωής, δηώσεις, βανδαλισμούς, βάναυση συμπεριφορά απέναντι στον δάσκαλο και στον γονιό. Δεν ξέρουν τι θα πει σχολική «κοινότητα». Ξέρουν το «μαθητικό κίνημα», τη στράτευση στον γενιτσαρισμό των «κινητοποιήσεων». Δεν τους μίλησε ποτέ η πολιτεία για τη χαρά της ασκητικής που προϋποθέτει η μετοχή, η άμιλλα, το άθλημα των σχέσεων κοινωνίας. Δημοκρατία για τον μαθητόκοσμο στην Ελλάδα σημαίνει τον χαβαλέ της «αποχής», του αποκλεισμού κεντρικών δρόμων για να παραλύει η κυκλοφορία, σημαίνει να ηδονίζεσαι από τη μέθη ισχύος όταν μπορείς να βασανίζεις πολλούς.
«Ολα επιτρέπονται». Στα εννέα χρόνια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όλοι οι μαθητές είναι αυτονόητο να προάγονται, κανένας δεν επαναλαμβάνει μια τάξη. Ο θεσμός των μετεξεταστέων, της βαθμολογίας, της γραπτής δοκιμασίας είναι γραφικές τυπικότητες, τα παιδιά μαθαίνουν να τις περιφρονούν. Φτάνουν στο γυμνάσιο ή το τελειώνουν και πολλοί μαθητές δεν ξέρουν τις στοιχειώδεις αριθμητικές πράξεις ή και να ορθογραφήσουν το όνομά τους. Φτάνουν στο πανεπιστήμιο και αν τους δώσεις τέσσερις λέξεις να τις συντάξουν σε λογική πρόταση, είναι για τους περισσότερους αδύνατο. Οι εξεταστές του ΑΣΕΠ μπορούν να βεβαιώσουν ποια ποσοστά εμφανίζει ο λειτουργικός αναλφαβητισμός που διεκδικεί θέσεις εργασίας στην Ελλάδα σήμερα.
Για λόγους «εκδημοκρατισμού» κατάργησε ο «προοδευτικός» λαϊκισμός τη στοιχειωδέστερη από τις παιδαγωγικές αρχές δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου: την ομοιόμορφη ενδυμασία των μαθητών. Χλεύασαν και συκοφάντησαν οι «προοδευτικοί» την υπεράσπιση της αταξικής εμφάνισης στο σχολικό περιβάλλον, επέβαλαν τις ταξικές ενδυματολογικές διακρίσεις σαν παντιέρα «απελευθέρωσης» των παιδιών. Και η «απελευθέρωση» μεταφράστηκε αμέσως σε σκληρό ανταγωνισμό επίδειξης «σινιέ» ρουχισμού και υπόδησης, έξαλλων κομμώσεων, πληθωρικού μακιγιάζ των κοριτσιών από τα δώδεκά τους χρόνια, «πανκ» αμφιέσεων και χτενισμάτων των αγοριών, άφθονων χαλκάδων σε αυτιά, μύτες και χείλη – όλα αυτά μέσα στο σχολείο.
Από ένα τέτοιο περιβάλλον εκπαίδευσης ώς την κουκουλοφορία η απόσταση είναι ελάχιστη. Το ίδιο και από την «κατάληψη», τον αποκλεισμό της εισόδου των δασκάλων στο σχολειό, το κάψιμο θρανίων στην αυλή, ώς τον θρυμματισμό βιτρίνας, τον εμπρησμό καταστημάτων. Ελάχιστη, μηδαμινή απόσταση από το να λιθοβολούν δεκάχρονα αστυνομικούς και αστυνομικά τμήματα («Καθημερινή» 11/12/08) ώς την προμελετημένη, μεθοδική επιδίωξη να δολοφονήσεις τον «μπάτσο» με λοστό ή τσεκούρι, να τον κάψεις ζωντανό με μολότοφ. Και όλοι γύρω να ερμηνεύουν την «εκτόνωση» ή τον χαβαλέ σου σαν «αμφισβήτηση» και «διαμαρτυρία» για την ανεργία που σε περιμένει ή για το μάταιο της ανάπηρης σπουδής σου. Ωσάν να υπάρχει σκολιαρόπαιδο σήμερα που να διαβάζει εφημερίδα και πολιτικές αναλύσεις, να ξέρει να προβληματιστεί για το μέλλον του..."
...τελικά μήπως προσπαθούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας, όταν η αλήθεια και η πραγματικότητα μας φωνάζει -ή μάλλον κραυγάζει- κατάμουτρα;;;
Μετά να καθορίσετε και πως θα ντυνόμαστε επειδή τα φασιστάκια της Γερμανίας και αλλού (αλλά και του λόγου σας) δεν ξέρουν τίποτε άλλο από τις επιβολές.
Φυσικά και μου είναι αδιανόητο το να καθορίσει οποιοδήποτε σύνταγμα ή νόμος πως θα συναθροίζομαι γιατί οι πολιτικές που εφαρμόζονται (και προτείνετε και από εδώ) δεν εμπνέουν ευνομία ησυχία και ασφάλεια. Αυτές είναι πρακτικές ανθρώπων που κατ’ όνομα έχουν ιδέα του τι σημαίνει ελευθερία και υποκριτικά θέλουν να λέγονται φίλοι της.
Χωνεύτε 'το επιτέλους, εξτρεμιστές, κουκουλοφόροι και εν' γένει καταπατητές νόμων θα υπάρχουν όσο οι νόμοι δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη αι δεν εμπνέονται στο κοινωνικό σύνολο.
Όσο θα πιέζετε με νομοθεσίες και αστυνομίες, τόσο μεγαλύτερες αντιδράσεις θα υπάρχουν.
Άκου «φιλελεύθεροι» με ιδέες σαν τις δικές σας. Εσείς και ο Καρατζαφέρης…
Για το θυμό υπάρχει και το ξύδι. χιχιχι
Συμφωνω απόλυτα και με το αρχικο ποστ και με το αρθρο στο οποιο παραπεμπει ο Χρυσοθηρας.
Ξεκαθαρα πραγματα για μενα. Αυτοι που εστω αγγιξαν περιουσια άλλου, ειναι ΤΣΟΓΛΑΝΙΑ.
Οσο δε γι αυτους που ελαβαν μερος σε διαδηλωση γνωριζοντας οτι αυτη η διαδηλωση μπορει να καταληξει σε ζημιες περιουσια τριτου, ειναι συνεργοι.
Και οταν τους ειδα να ριχνουν μολοτωφ σε αστυνομικους, τοτε ειναι ενοχοι για αποπειρα δολοφονιας.
Στις διαδηλωσεις λοιπων των "παιδιων" εγω προσωπικα ειδα ό,τι χειρότερο εχει να δειξει η νεα γενια.
Αυτο που γραφει ο Γιανναρας για ελλειψη σχολικης κοινοτητας ειναι νομιζω ακριβες. Μιλουσα περυσι με δυο καθηγητες του Αριστοτελειου που ειχαν δουλεψει και στο εξωτερικο. Η μεγαλη διαφορα που ειχαν δει αναμεσα στο καμπους της Αγγλιας και της Θεσσαλονικης ηταν ακριβως αυτο: Ελλειψη ακαδημαϊκης κοινοτητας. Δεν ενιωθαν εδω οι φοιτητες (στην πλειοψηφια τους) οτι ανήκαν σε μια ομαδα μαθησης.
Darthiir, ή δεν διάβασες ή δεν κατάλαβες. Ελπίζω το πρώτο.
Αθ. Αναγνωστόπουλος
Αφηστε τον Darthiir ησυχο να τρολλαρει οσο θελει δεν μπορει να καταλαβει την διαφορα του ""συμπονετικου"" κρατισμου που προωθει με τον Ναζισμο. Δεν καταλαβαινει πως πληρωνει φορους και για αστυνομευση;
Αφηστε τον να αοριστολογει περι ατομικισμου και του ανυπαρκτου φιλελευθερισμου που ειναι η αιτια καθε κακου. Αφηστε τον κανει hit n' run σχολια χωρις να απαντα στους """"θαυμαστες"""" του. Αφηστε τον στην πνευματικη του φτωχεια που παει να το παιξει "ευαισθητος" Μαρξιστης χωρις να εχει διαβασει Μαρξιστικα βιβλια. Αφηστε τον να ειναι ο πατος του βαρελιου του Ελληνικου Ιντερνετ. (Απαντησε αγαπητε στην ερωτηση μου ποια ειναι η σωστη εκδοχη του Φιλελευθερισμου για σενα; ο Ολιγαρχικος κολλεκτιβισμος;)
SAVE DARTHIIR THE ABBAN
Darthiir the Abban: Κρατος καλο για φορολογει,για αστυνομει ΚΑΚΟ ΚΑΚΟ!
Θεση του Darthiir the Abban: Αgainst whatever E-rooster proposes.
Προτεινομενα στον Darthiir sites
http://kke.gr/
http://www.laos.gr/
http://www.ecclesia.gr/ (αν και τωρα με τον Ιερωνυμο εχουν βελτιωθει λιγο)
http://www.antibaro.gr/
http://avalon.law.yale.edu/subject_menus/nca_v4menu.asp
http://www.marx2mao.com/Mao/Index.html
http://www.hillaryclinton.com/
Για να μην οργιζεσαι με τους σατανικους φιλελευθερους, ρε παιδι μου σ' αυτα τα site θα βρεις την σωτηρια σου. (ΑΝ εχεις καποια ιδεολογια και δεν εισαι απλα τσαντισμενος αν στην real life καποιος συντελεστης σου εκλεψε την γκομενα ή την γυναικα).
Είναι τέτοια η προκατάληψη και η ιδεολογική τύφλωση ορισμένων εδώ μέσα, που, απ'οτι φαίνεται, σχολιάζουν πριν καν διαβάσουν το άρθρο!
Ωραίο ποστ, συμφωνώ απόλυτα!
Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ που είπε και ο Τσίπρας όταν τον μήνυσε ο Βγενόπουλος.
Ας είναι καλά ο πρωθυπουργός που με την ανικανότητα του κατάφερε και ξαναζωντάνεψε αυτά τα σκύβαλα - απολογητές των στεγνότερων καθεστώτων του 20ού αιώνα.
Η συζήτηση με την κουκούλα είναι ένα ακόμα λαϊκίστικο πυροτέχνημα του ΛΑΟΣ. Τι θα κάνουμε που η αστυνομία είναι ανίκανη/διεφθαρμένη/βίαιη κ.ο.κ. χωρίς να τα ρίξουμε στους πελάτες/ψηφοφόρους μας μπάτσους; Θα πούμε ότι φταίει η κουκούλα.
Προτού πούμε αν η κουκούλα επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να δούμε και κάτι ουσιαστικό. Στην Ελλάδα ανακαλύπτουμε αυτό που ανακάλυπταν στην Αγγλία το 1723. Στην Γερμανία που υπάρχουν σχετικοί νόμοι τουλάχιστον από τη δεκαετία του '70 με συγκρούσεις αστυνομίας με αυτονόμους/άκρα αριστερά/τρομοκράτες το ζήτημα λύθηκε πολύ απλά. Απαγορεύεται να φοράς κουκούλα τύπου μπαλακλάβα, αλλά μπορεί η μπλούζα σου να έχει κουκούλα, όπως κυκλοφορούν ευρύτατα τέτοια ρούχα στην αγορά. Οπότε οι διαδηλωτές φοράνε τέτοια ρούχα. Σκεφτείτε τώρα στην Ελλάδα σε μια διαδήλωση 700-800 ατόμων - τόσους έχουν συνήθως τα μπλοκ των αναρχικών - συνέλαβε και τους 800 γιατί...φοράνε τα ρούχα τους. Βέβαια, δεν περίμενα κάτι καλύτερο στην Ελλάδα, μια χώρα όπου λ.χ. περνά νομοσχέδιο που απαγορεύει τους αυτόματους πωλητές τσιγάρων για να προστατεύσει τα παιδιά γιατί κανείς δεν έχει σκεφτεί ότι υπάρχουν και αυτόματοι πωλητές με πιστωτική κάρτα...
Κατανοώ ότι το άρθρο του Α.Αναγνωστόπουλου αφορά στο θεωρητικό σκέλος αν θα έπρεπε να επιτρέπεται ή όχι. Εγώ προσωπικά λέω απαγορέψτε την κουκούλα. Για να έχουν να γελάνε οι μελλοντικές γενιές με το τι βλακείες ψήφιζε κάποτε η Βουλή των Ελλήνων.
Υ.Γ. Δεν ξέρω πού κολλά ο Γιανναράς στο προκείμενο, αλλά έλεος με τον τύπο που μας λέει πώς πρέπει να μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά. Αν θέλει να προτείνει κάτι να προτείνει στο τι θα κάνει στα δικά του παιδιά - αλλά εξ όσων ξέρω δεν έχει, μπορεί να κάνω και λάθος. Αλλά στα ξένα παιδιά θα κολλήσει; Εδώ προτείνει να σπάσουν στο ξύλο, γιατί ο ίδιος δεν μπορεί, εξωπανεπιστημιακοί τους δικούς του φοιτητές. Στον τίτλο του μόνου πανεπιστημιακού φιλόσοφου εν Ελλάδι προσθέστε και τον τίτλο του μόνου πανεπιστημιακού δάσκαλου/παιδαγωγού.
...και όμως ο Nievskii σε πολλά έχει δίκιο. Δεν φταίει ας πούμε η έλλειψη ομοιομορφίας στις σχολικές ενδυμασίες για το αν τα παιδιά δεν μετέχουν στην παιδευτική διαδικασία. Φταίει η έλλειψη ή καλύτερα η μετάλλαξη της αντίθετης στη συντήρηση κουλτούρας σε μια μετα-συντήρηση.
Μια κατάσταση δηλαδή που έχει βάλει σαν αυτοσκοπό τη διαιώνιση της. Και να μην υπήρχε το όρθιο κρέας που δολοφόνησε το παιδάκι, κάποιος θα το είχε εφεύρει. Όπως και όταν οι κουκουλοφόροι ησυχάζουν, κάποιος τους ξυπνάει.
Το θέμα είναι να γίνεται φασαρία, και από εδώ και από εκεί. Έτσι ώστε η σκέψη να μην ησυχάζει ποτέ και να υπάρχει συνεχώς τρικυμία εν κρανίω. ...
...και αυτό φαίνεται πως κάποιους εξυπηρετεί...
100 χρόνια Επιθεώρηση
Από τις αδερφές Καλουτά στους αδερφούς Καρατζαφέρη
«Οι καλύτερες παραστάσεις που έχω δει παίχτηκαν εκτός σκηνής.»
Μπάιρον Ντίκινς, Αμερικανός θεατρολόγος
Ποιος είπε ότι η επιθεώρηση παρακμάζει; Όσο υπάρχουν άξιοι συνεχιστές της παράδοσης των σπουδαίων Ελλήνων κωμικών, αυτό το κατεξοχήν ελληνικό θεατρικό είδος δεν κινδυνεύει. Τι κι αν στις μέρες μας το ενδιαφέρον μετακυλίεται από το θεατρικό σανίδι στο φυσικό ντεκόρ της αληθινής ζωής; Μήπως δεν είναι όλος ο κόσμος μια τεράστια σκηνή;
Όχι μόνο τεράστια, αλλά και ανθεκτική. Όσο μεγαλύτερο το κοινό, τόσο υψηλότερος ο βαθμός σφυρηλάτησης της ανοχής του. Το μεταμοντέρνο ηλεκτρονικό «σανίδι» αντέχει στις πιο ακραίες καταπονήσεις. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να φιλοξενεί περιχαρώς τις καφενορητορικές ακροβασίες του ευτραφούς καρατερίστα της πολιτικής;
Γιώργος Καρατζαφέρης: ο επί σειρά ετών πρώτος σκόρερ στο (εσωτερικό) διπλό των ασφαλιτών… επιτέλους δικαιώνεται! Από πεντάπαχος μπακαλόγατος στο σούπερ μάρκετ της δεξιάς παράταξης –στο τμήμα με τις εθνικιστικές μπεμπελάκ και τις νεοναζιστικές κρεμούλες-, μεταμορφώθηκε, εν μία νυκτί, σε αυτοσχέδιο ηγέτη του εθνικοσουρεαλισμού. Βασικός και αναντικατάστατος πλέον στο μουντιάλ της τηλοψίας, μοιράζει το παιχνίδι κατά το δοκούν. Στην αριστερή άκρη η μπάλα για τα κοινωνικά ζητήματα, στη δεξιά όποτε θίγονται εθνικά θέματα. Ικανός να εμφανιστεί από αριστερός εξτρέμ μέχρι δεξιός αμυντικός, ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα.
Ωστόσο, όπως κάθε λουστραρισμένο δεκάρι, η εν λόγω βασιλική γλάστρα των πάνελ χρειάζεται έναν αφανή ήρωα για τις βρώμικες δουλειές. Αγαθή πρόνοια εδέησε ώστε πολυτιμότερος συμπαίκτης του Χοντρού Γιώργου Καρατζαφέρη να είναι ο Λιγνός Σπύρος Καρατζαφέρης. Τούτο το αδελφικό δίδυμο κόβει και ράβει το λασπώδες τερέν της (πλαστής) επικαιρότητας σε επικαλυπτόμενες λωρίδες. Αυτοδημιούργητο παιδί της Εκκλησίας ο ένας, σκληρός παπαδοφάγος ο άλλος. Επίτιμο μέλος παραεκκλησιαστικών οργανώσεων ο ένας, οργίλος κράχτης των ομοφυλόφιλων μητροπολιτών ο άλλος. Νεανίζων εθνικιστής ο ένας, προοδευτικός ηθικολόγος ο άλλος. Ψηφοθήρας της Δεξιάς ο Χοντρός, κεντρώος ρεπόρτερ ο Λιγνός.
Χοντρός – Λιγνός λοιπόν! Χρόνια και χρόνια λυμαίνονται –με τα ίδια και τα ίδια κόλπα, τις ίδιες αλληλοαβάντες, τις ίδιες χονδροειδείς μπαρούφες- τη δημοσιογραφία, την πολιτική, την κοινωνία. Δεκαετίες ολόκληρες αλλάζουν πάσες με κλειστά μάτια, παίζουν κορόιδο τη λογική και την αισθητική, περιγελούν τα κορόιδα. Ο βαθυστόμαχος κονφερασιέ της εθνικοφροσύνης κανακεύει τις ταπεινότερες ιδεοληψίες του ημιμαθούς ποιμνίου, ενώ ο ξερακιανός αναρθρογράφος στουμπώνει την πείνα της πλέμπας για κουτσομπολιό. Αχώριστη και ομοούσια τριάδα (ο Χοντρός πιάνεται για δύο…) στον δυσώδη βούρκο της υστερόβουλης σπέκουλας και του φτηνού εντυπωσιασμού.
Χοντρός – Λιγνός: Υπερπρωταθλητές στις κωλοτούμπες. Στοργικές θεραπαινίδες της απλοϊκότητας του κοσμάκη. Εικονικοί αντίπαλοι στην υποτραπέζια αντισφαίριση, με μπαλάκι τα συμφέροντά τους και φιλέ την παραπληροφόρηση.
Χοντρός – Λιγνός. Μια ζωή (στημένοι) αγώνες κατς εναντίον (χάρτινων) θεριών. Μάχονται τους μεγαλοκαρχαρίες, αλλά ξημεροβραδιάζονται στα (τηλεοπτικά) ενυδρεία τους. Μέμφονται τους διεφθαρμένους πολιτικούς, αλλά συναλλάσσονται ασμένως με πάσης φύσεως κομματάρχες, αυλικούς, «εξ απορρήτων», κομπιναδόρους παλαιάς και νέας κοπής και της παράγκας το κάγκελο. Διαρρηγνύουν τα (σινιέ) ιμάτιά τους για τα δημοκρατικά δικαιώματα, αγκαλιά με βασιλόφρονες, χουντικούς, παλαίμαχους βασανιστές, νεόκοπους ναζιστές και λοιπούς ημίτρελους σπυριάρηδες. Συμπονούν τον αναξιοπαθούντα λαουτζίκο ευρισκόμενοι διαρκώς μεταξύ Λονδίνου, Βρυξελλών, Εκάλης, Πολιτείας, μέσα στις βιλάρες, στις αμαξάρες, στις σκαφάρες και στις υπερπολυτελείς παπάρες τους.
Κατακεραυνώνουν τους Αμερικανούς σερίφηδες του πλανήτη. Ποιοι; Μα αυτοί που σπεύδουν ως άριστα εκπαιδευμένα ταχυδρομικά παπαγαλάκια να μεταφέρουν στην ημεδαπή όλα τα αμερικανόπνευστα σενάρια, λέξη προς λέξη. Κατόπιν, μόλις κατακάθεται ο κουρνιαχτός της στεντόρειας προπαγάνδας, αποσύρονται στα παρασκήνια, αλλάζουν βιαστικά κι επανέρχονται φτερουγίζοντας σαν αδούλωτοι αετοί της ελληνορθοδοξίας. Από μελιστάλαχτες σοπράνο της CIA, εκρηκτικοί τενόροι του γιαλαντζί αντιαμερικανισμού.
Κορυφαία περίοδος στην μακρά τσιρκοδρομία των δύο αχώριστων σαλτιμπάγκων, το καλοκαίρι του 2002. Τότε που, μες στην τούρλα της (τεχνητής) τρομοϋστερίας, συμπλήρωσαν δεκάδες φορές τα (άξια) ένσημα μαριονέτας στο θλιβερό κουκλοθέατρο των τηλεπαραθύρων, γαβγίζοντας ακατάσχετες συκοφαντίες εις βάρος του, υποδειχθέντος από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, «αρχηγού της 17Ν». Τις ημέρες προ της -προαναγγελθείσας- σύλληψης Γιωτόπουλου, ο Χοντρός τσίριζε «σε αποκλειστικότητα» το όνομά του, με το γλιτσερό μειδίαμα του δαιμόνιου ερανιστή απόρρητων πληροφοριών. Από κοντά και ο Λιγνός αδερφικός του δορυφόρος, ιδανικό συμπλήρωμα στην προχειρογυρισμένη αστυνομική ταινία της φάπας που μας πλασάρανε σαν υπερπαραγωγή.
Αδερφοί Καρατζαφέρη: Γιγάντια σαπρόφυτα στο έλος της τηλεοπτικής αποχαύνωσης. Γραφικές φιγούρες λαμόγιων για επιθεώρηση. Αυτοδίκαιοι επίγονοι των αδερφών Καλουτά. Δοξάστε τους!
[αριθμός λέξεων κειμένου: 666 (δεν αστειεύομαι, μετρήστε τις!)]
Δημοσίευση σχολίου