Ήταν στις 25/11/02 που δημοσιεύτηκε το άρθρο του Τάσου Αβραντίνη, υπό τον τίτλο «Η Ανυπαρξία της ΝΔ». Στις πρώτες σειρές του άρθρου διαβάζουμε «Η εντός και εκτός βουλής στάση της Νέας Δημοκρατίας…..είναι ενδεικτική της φιλότιμης προσπάθειας που καταβάλλει το κόμμα να μας πείσει, ότι απέχει πολύ από το να αποτελέσει σοβαρή αξιόπιστη κυβερνητική λύση.» Το άρθρο γράφτηκε όταν ακόμα η Νέα Δημοκρατία ήταν στην αντιπολίτευση, περίπου ένα έτος και τέσσερις μήνες προτού ανέλθει στην εξουσία.
Σήμερα, διαβάζω αυτό το άρθρο του κυρίου Αβραντίνη περίπου τέσσερα έτη και τρεις μήνες μετά τη δημοσίευση του, και κυρίως τρία χρόνια μετά την ανάληψη της ηγεσίας της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία. Και έχοντας αυτή την τριετή εμπειρία του συγκεκριμένου κόμματος στην κυβέρνηση, μπορώ να πω πως συνηγορώ απόλυτα με τα λόγια του κ. Αβραντίνη και, ύστερα από διάστημα τεσσάρων ετών, ξαναδιατυπώνω την φράση του ως εξής: «Η Νέα Δημοκρατία με τη στάση της εντός και εκτός βουλής έκανε φιλότιμη προσπάθεια και μας έπεισε πως απέχει πολύ από το να θεωρηθεί σοβαρή και αξιόπιστη ως κυβέρνηση».
Μία κυβέρνηση που χωλαίνει σε όλα τα σημαντικά ζητήματα, που πνίγεται από αποκαλύψεις σκανδάλων που η ίδια υποτίθεται πως θα καταπολεμούσε, από συνεχείς παραβιάσεις των δικαιωμάτων των πολιτών, από απραξία και αδράνεια, σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί αξιόπιστη κυβερνητική λύση. Η Νέα Δημοκρατία είχε υποσχεθεί ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις σε πολλούς τομείς του δημοσίου βίου και σύγκρουση με το κρατικοδίαιτο καθεστώς που απομυζά το δημόσιο χρήμα και βαλτώνει κάθε καινοτόμο προσπάθεια που θα αποβεί προς όφελος των πολιτών, και αντί αυτού ήρθε σε συνεννόηση με αυτό και το ενίσχυσε με δικά της παιδία.
«Σήμερα, η κυβέρνηση εμφανίζεται εξαιρετικά απρόθυμη αλλά και αδύναμη να προωθήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μεταρρυθμίσεις που θα ενδυναμώσουν τις ατομικές ελευθερίες και θα είναι προς όφελος των πολιτών και όχι των συντεχνιών και του παρακράτους. Απρόθυμη, στο βαθμό που οι επιλογές της υπαγορεύονται από τις βραχυπρόθεσμες εκλογικές αναγκαιότητες (βλέπε πολιτικό κόστος) με ορίζοντα τετραετίας και στόχο την εξάντληση και ανανέωση της κυβερνητικής θητείας, ενώ οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση τις δεδομένες ενδοκυβερνητικές και εσωκομματικές ισορροπίες. Αδύναμη, καθώς παρουσιάζει ουσιαστικές ελλείψεις σε πολιτικό, ιδεολογικό και τεχνικό επίπεδο.»*
Η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζει ακάθεκτη στο δρόμο της απραξίας, της αδράνειας και των συμβιβασμών, με ιδιαίτερα φανερή την έλλειψη πολιτικής βούλησης και ικανοτήτων. Έτσι, μπορούμε να μιλάμε ακόμα και τώρα, τρία χρόνια μετά την εκλογή της ως κυβέρνηση, για ανυπαρξία της Νέας Δημοκρατίας.
*Δημήτρη Σκάλκου, Το άδηλο μέλλον των κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων, Ιστοσελίδα Προοδευτικής Πολιτικής (www.ppol.gr) , 9/11/2006
7 σχόλια:
ΤΟΤΟ ΑΒΡΑΝΤΙΝΗΣ ΕΓΛΥΦΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Το έγλυφε δεν το έγλυφε, επαληθεύθηκε. Και άλλο το τι κάνει στην πολιτική του ζωή και άλλο το τι απόψεις και παρατηρήσεις διατυπώνει. Γιατί και εγώ την ίδια διαπίστωση έκανα χωρίς να γλύφω το ΠΑΣΟΚ ούτε τότε όυτε τώρα.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ: γραφειοκρατικός, πελατειακών σχέσεων κρατικοδίαιτος ψευδοφιλελευθερισμός..αυτόν τον παγιότιτλο θα έβαζα για τα 3 αυτά χρόνια..όπου οι εξαγορές επιχειρήσεων βαφτίζονται μεταρρυθμίσεις και για να ιδρύσεις μία εταιρεία χρειάζονται 15 μέρες γραφειοκρατίας, όταν στον Καναδά μόλις 3 και στις χώρες της Ε.Ε περίπου 8..
Για να ανατραπεί το λεγόμενο «παλαιό καθεστώς» από την Γαλλική Επανάσταση χρειάσθηκε ... επανάσταση. Και οι προνομιούχοι του καθεστώτος ήταν μόλις το 6% του πληθυσμού. Πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να νομίζει ότι στην σημερινή Ελλάδα, όπου το ποσοστό αυτό των βολεμένων είναι, πιθανώς, άνω του 50% των βουλευομένων (και ψηφιζόντων), κάτι μπορεί να αλλάξει με τον διάλογο και την πειθώ που απαιτεί η δημοκρατική διαδικασία. Εν τάξει η ευγλωττία, αλλά καλύτερος ο ρεαλισμός. Είναι μάταιο να εξορκίζουμε τα γαλόπουλα να ψηφίσουν για νάρθουν τα Χριστούγεννα. Αλλαγή μπορεί να υπάρξει μόνον με δυναμική δράση από την καταπιεζομένη από τους κρατοδιαίτους παραγωγική μειοψηφία. Λενινισμός, δηλαδή ! Αντί για τα χειμερινά ανάκτορα, εκείνα που πρέπει να καταληφθούν είναι τα μηχανογραφικά κέντρα του ΙΚΑ, του Υπουργείου Οικονομικών και των τραπεζών. Μόνον έτσι υπάρχει πιθανότης να σταγγαλισθεί το θηρίο του κρατισμού.
Σιγά μην πάρουμε και τα όπλα! Αντίδραση στην αντίδραση είναι 2 φορές αντίδραση! Δράση χρειάζεται, δηλαδή θετικό πνεύμα, όραμα και εφαρμόσιμες προτάσεις.
Άλλοι πείστηκαν από το ΠΑΣΟΚ, άλλοι πείστηκαν από τη ΝΔ, όλοι όμως μας απογοήτευσαν (ειδικά αν είσαι πολίτης φιλελεύθερου προσανατολισμού. όπως εγώ).
Ώρα για δράση λοιπόν, απέναντι και στους δύο. Ώρα για δράση απέναντι και στα ακραία αριστερά και δεξιά κόμματα. Ώρα για δράση απέναντι στις κατεστημένες νοοτροπίες. Άλλωστε οι επαναστάσεις ή οι "επαναστάσεις" ξεκίνησαν πάντα από λίγους.
Ώρα για μια Φιλελεύθερη Συμμαχία ως πολιτική δύναμη ελευθερίας, επιλογής, δικαιωμάτων, ελπίδας, προοπτικής και ανανέωσης!
συμφωνώ οτι είναι ώρα για δράση αλλά μην περιμένετε και εντυπωσιακά αποτελέσμα. Αρκεί να ρίξεις μια ματιά γύρω σου και θα καταλάβεις. Θα προτιμούσα συγκεκριμένες δράσεις πολιτών πάνω σε διακριτά ζητήματα (πχ νομικες ενέργειες) παρά την ίδρυση κόμματος που είναι καταδικασμένο σε αποτυχία.
Theodore,
Καλά, μην αντιδράτε στην αντίδραση! Στην αριθμητική και την απλή λογική γιατί αντιδράτε ;
Είπαμε και δεν διαφωνεί κανείς ότι η μεγάλη πλειοψηφία είναι οι βολεμένοι. Πιστεύετε ότι υπάρχει τρόπος να τους πείσετε να αρνηθούν το συμφέρον τους ;
Δημοσίευση σχολίου