Νέο Άρθρο
Στις δημοκρατικές κοινωνίες κάθε πολιτική ή κοινωνική μεταρρύθμιση προϋποθέτει την ύπαρξη ορισμένων γενικότερων αξιών, ιδεών και κοσμοαντιλήψεων, τις οποίες ενστερνίζεται μια κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος, η οποία θα παίξει τον καταλυτικό ρόλο στην προώθησή τους.
Το ίδιο ισχύει και για τη λεγόμενη «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», την οποία προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν η μεταρρύθμιση έχει να αντιμετωπίσει ισχυρές ομάδες πίεσης (πολλούς πανεπιστημιακούς, τη νομενκλατούρα των κομματικών νεολαιών), των οποίων τα υλικά και άλλα συμφέροντα θίγονται απο τις προτεινόμενες αλλαγές. Σε αυτή την περίπτωση η ιδεολογική προεργασία του εγχειρήματος είναι ακόμα πιο επιτακτική. Για να γίνει αποδεκτή η μεταρρύθμιση η κοινωνία θα έπρεπε να είχε ήδη ενστερνισθεί αξίες και αντιλήψεις που σχετίζονται με την ατομική υπευθυνότητα, την ανάγκη ανταγωνιστικότητας στο πλαίσιο της διεθνούς οικονομίας, τις απαιτήσεις που θέτει η κοινωνία της γνώσης κ.λπ. κ.λπ...
*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*