Σάββατο, Σεπτεμβρίου 27, 2008

Η Αιτία του Κακού

Με αυτά που βλέπω στις σοβαρές ελληνικές εφημερίδες, μέσο διαδικτύου, θα πρέπει σύντομα να βγω στην 5η λεωφόρο για το συσσίτιο. Πριν βγω όμως θα ήθελα να γράψω μερικά πράγματα για την χρηματοοικονομική κρίση - ή την 479η φορά που προδικάζουν το τέλος του καπιταλισμού τα ελληνικά ΜΜΕ.

Κίνηση 1
Όλα αρχίζουν επί προεδρίας Jimmy Carter με την νομοθεσία Community Reinvestment Act (CRA). Φυσικά η σημερινή φούσκα δεν δημιουργήθηκε τότε. Αυτό όμως που δημιουργήθηκε τότε ήταν η προσδοκία στην πολιτική τάξη ότι μπορούν να αυξήσουν τα ποσοστά ιδιοκτησίας σπιτιού στις μειονότητες μέσο νομοθεσίας.
Εγώ που εργάζομαι στον τραπεζικό τομέα στην Νέα Υόρκη θα σας έλεγα αυτό που είναι πασίγνωστο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ, ότι δηλαδή ο ανταγωνισμός στον τραπεζικό τομέα είναι τόσο έντονος στις ΗΠΑ που αν κάποιος θελήσει να κάνει διακρίσεις με μη χρηματοοικονομικά κριτήρια θα πάει για κλείσιμο.
Για το CRA όμως δεν ήταν αρκετό να μπορείς να αποδείξεις ότι χρησιμοποιείς τα ίδια κριτήρια για όλους - ανεξάρτητα με το ποια είναι η φυλή τους. Πρέπει τα αποτελέσματα να δείχνουν ή τουλάχιστον να τείνουν προς μια ισότητα μεταξύ των φυλών στις ΗΠΑ. Μιας και οι μαύροι και οι ισπανόφωνοι είναι οικονομικά ασθενέστεροι από ότι οι άσιάτες και οι λευκοί αυτό σημαίνει ότι αν μια τράπεζα θέλει να βελτιώσει τα νούμερα της για τις οικονομικά ασθενέστερες μειονότητες θα πρέπει να κατεβάσει τα κριτήρια με τα οποία κρίνει την πιστωτική φερεγγυότητα των πελατών της. Αυτό σημαίνει αύξηση του ρίσκου, και αν το φαινόμενο επεκταθεί σημαίνει αύξηση του ρίσκου σε όλη την οικονομία.

Κίνηση 2
H νομοθεσία CRA δεν ήταν αρκετή σύμφωνα με τους Δημοκρατικούς. Αργότερα δημιουργούν δυο ημικρατικούς οργανισμούς Fannie Mae και Freddie Mac που σκοπό έχουν να παρέχουν στεγαστικά δάνεια όσον το δυνατόν πιο φθηνά. Το Fannie Mae και Freddie Mac έχουν την δυνατότητα να παρέχουν αυτά τα δάνεια γιατί το χρέος τους το εγγυάται το Αμερικάνικο δημόσιο. Όταν το 2003 βγαίνουν στην επιφάνεια λογιστικά σκάνδαλα σε αυτούς του οργανισμούς, οι διοικήσεις των Fannie Mae και Freddie Mac, ως αντιστάθμισμα των αμαρτιών τους υπόσχονται στους πολιτικούς γενναία αύξηση των subprime mortgages, στεγαστικά δάνεια υψηλού ρίσκου/χαμηλής ποιότητας που απευθύνονται στα χαμηλά εισοδήματα.
Η αύξηση στη ποσότητα αυτών των δανείων από Fannie Mae και Freddie Mac θα είναι δραματική, +250%

Όχι μόνο η ποσότητα θα αυξάνεται δραματικά αλλά με παρόμοιους δραματικούς ρυθμούς θα πέφτει η ποιότητά τους εν συνγρίση με ιστορικά επίπεδά.
Μέσο του τραπεζικού συστήματος, και μιας και το Fannie Mae και Freddie Mac έχουν κρατική εγγύηση στο χρέος τους, η παραγωγή αυτών των δανείων θα ξεπεράσει το 1 τρις δολάρια.


Κίνηση 3
Μετά την φούσκα του 2000 με τις τεχνολογικές μετοχές το Federal Reserve θα κατεβάσει δραματικά τα επιτόκια. Μια σωστή κίνηση τη σωστή στιγμή. Το λάθος είναι ότι θα κρατήσει τα επιτόκια πολύ χαμηλά για ένα διάστημα μεγαλύτερο από ότι θα έπρεπε. Αυτό κάνει τα στεγαστικά δάνεια ακόμα πιο προσιτά, και βραχυπρόθεσμα διευκολύνει το Fannie Mae και Freddie Mac να δημιουργήσουν ακόμα περισσότερα subprime mortgages.

Πάρτι τέλος
Κάποτε έρχεται το τέλος του πάρτι. Οι καλές προθέσεις έχουν πάντα τις συνέπειες τους. Σήμερα καλούμαστε να πληρώσουμε αυτή την 'φιλολαϊκή' πολιτική που έχει δημιουργήσει αυτές τις μεγάλες στρεβλώσεις στην αγορά. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν το κράτος δεν είχε επέμβει μέσο των Fannie Mae και Freddie Mac να δημιουργήσει μια τεράστια και απόλυτα επικίνδυνη παραγωγή στεγαστικών δανείων.
Το πόσο γρήγορα θα βγούμε από αυτήν την κρίση θα εξαρτηθεί από το πόσες άλλες 'φιλολαϊκές' πολιτικές προτίθενται να επιβάλλουν στο άμεσο μέλλον.


44 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρον. Ο Ομπάμα προσωπικά φταίει.

Μήπως εντάσσονται όλα αυτά στην προεκλογική καμπάνια και δεν πρέπει να τα λάβει κανείς στα σοβαρά?

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας είπε...

Καλά, ἡ έπιδότηση τῶν φτωχῶν δανειοληπτῶν δημιούργησε τὰ McMansions ? Καὶ γιατὶ οἱ Ρεπουμπλικανοὶ δὲν ἔκαναν τίποτα τόσα χρόνια ποὺ εἶχαν τὴν πλειοψηφία στὸ Κογκρέσσο ;
Ἄρα γε ἡ μηχανὴ ψεύδους ποὺ λειτουργεῖ τόσο ἀποτελεσματικὰ κάθε τέσσερα χρόνια θὰ δουλέψει κι αὐτὴν τὴν φορὰ στις ΗΠΑ;
Τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι στό τέλος ποὺ λέει ὅτι «ὂλοι κάναμε λάθη». Δηλαδὴ μεθαύριο πού θὰ μετανοήσει ὁ έξαπατημένος ψηφοφόρος θὰ τοῦ 'βγεῖ κι ἀπὸ 'πάνω : «Ἐγὼ εἶχα τὶς ἐπιφυλάξεις μου καὶ τὶς ἔβαλα στό βίντεο ... »
Τὸ βίντεο, πάντως, εἶναι διαφωτιστικώτατο γιὰ τὰ ὅρια ποὺ ἔχει τὸ δημοκρατικό άντιπροσωπευτικὸ σύστημα. Ἡ δύναμη τῆς ψευδολογίας ἔχει ξεπεράσει κατὰ πολύ τήν φαντασία τῶν ἱδρυτῶν τῶν ΗΠΑ καὶ τῶν πρωτεργατῶν τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως.

Ανώνυμος είπε...

Δυνατό το βιντεάκι, και πάει στην καρδιά του προβλήματος, οι πολιτικοί στις ΗΠΑ (κυρίως Δημοκρατικοί) θέλανε να δώσουνε σπίτι σε άτομα που δεν μπορούσανε να έχουνε σπίτι...

Φίλτατε Γεώργιε, απόσο γνωρίζω όλα τα στοιχεία που αναφέρονται είναι αλήθεια, δεν καταλαβαίνω που είναι η ψευδολογία...; Ξέρεις κάτι που δεν γνωρίζουμε;

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να μην είναι ψέματα όλα αυτα τα στοιχεία που περιέχονται στο βίντεο, μπορεί όμως να είναι το μέρος της αλήθειας που μας συμφέρει ενόψει εκλογών... καλύτερα να είμαστε πιο επιφυλακτικοί. εξάλλου η αλήθεια πάντα λάμπει στο τέλος!

Ανώνυμος είπε...

Το παράδοξο και αστείο της όλης υπόθεσης είναι ότι εδώ και 8 χρόνια έχουμε έναν ρεπουμπλικάνο-νεοσυντηρητικό πρόεδρο και μόλις πριν 2 χρόνια η πλειοψηφία του US House of Reps πέρασε στους Δημοκρατικούς...

Ο Λιναρδάτος σε ποιον κόσμο ζεί; Τα σκέφτεται καλά αυτά που γράφει και παραθέτει;

Panos Konstantinidis είπε...

Χαχα το βιντεάκι είναι για τα πανυγήρια. Δηλαδή ο McCain είναι καλύτερος από τον Obama... Ποιόν κοροϊδεύετε ρε; Και οι δύο τα ίδια κουμάσια είναι. Για όλα φταίει ο αμερικάνικος λαός, ας μην ψήφιζε τους κυβερνήτες και τους προέδρους που φέρανε τη χώρα σε αυτή την κατάσταση.

Ανώνυμος είπε...

Η ανάλυση του CRA στη wikipedia (που δείχνει το video) δεν είναι ιδιαίτερα ισορροπημένη, πράγμα που γίνεται σαφές με το σχετικό banner (the neutrality of this article ...). Στο discussion μέρος της σελίδας υπάρχουν αναφορές στον αντίλογο, πχ

Serafeim

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Καλή αλλά λίγη και περιορισμένη η αναλυσή σου φίλε Blogger...

Κάνε μια καλλίτερη προσπάθεια...

Πες τα όλα καλέ μου άνθρωπε...

Οσο για το ερώτημα του Ιακ. Γεωργάνα... ας ρίξει μια ματιά στο Liar's Poker για ξεκίνημα διοτι μετά θα του συστήσω ένα βουνό απο βιβλιογραφία... Αφου όμως διαβάσει το Liar's Poker...

Ε!!!, Να μην παει χαμένη η πρότασή μου...

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας είπε...

Προσοχὴ λίγο παρακαλώ ! Εἶμαι ὁ Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας.
Γιὰ τὴν μηχανή ψεύδους που λέγαμε, τὸ βίντεο παραλείπει βολικά τὴν περίοδο παντοδυναμίας τῶν Ρεπουμπλικανῶν στό Κογκρέσσο.
Κατάχρηση τῆς νομοθεσίας ἔκανον οἱ τράπεζες καὶ ὅλοι οἱ πελάτες τους, φτωχοὶ καὶ πλούσιοι. Φυσικὰ, τὸ κόστος ἀπὸ τὴν τυχὸν χρεωκοπία τῶν φτωχῶν εἶναι ἀμελητέο σὲ σύγκριση μὲ τὸ κόστος ἀπὸ τὴν χρεωκοπία τῶν πλουσίων.
Ἀλλά ἡ μηχανὴ ψεύδους ξέρει τὴν δουλειά της καλά. Φτωχὸς στὴν Ἀμερικὴ ὑπονοεῖ μαῦρος, για τὴν πλειοψηφία τῶν Ἀμερικανῶν κὰτι σὰν Ἑβραῖος στὴν Ναζιστικὴ Γερμανία. Αὐτό πού ὁ Νίξον ἀποκαλοῦσε Southern strategy. Ὡραῖα παίζει τὸ βίντεο καὶ τὸ χαρτὶ τῶν κομπλεξικῶν καὶ ἀποτυχημένων ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τοὺς ἐλιτίστες Δημοκρατικοὺς.

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ είπε...

κ. Γεωργάνα,
Έλεος, πραγματικά δεν σας ξέρω και δεν με ξέρετε και είναι εντελώς λάθος να μου προσάπτεται απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.
Είναι πράγματι μεγάλη ειρωνεία γιατί ακριβώς το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε (ρατσισμός, southern strategy) όταν το 2003 και 2005 μερικοί Ρεπουμπλικάνοι προσπάθησαν να μεταρρυθμίσουν το Fannie Mae και Freddie Mac (μεταξύ αυτών και ο ΜακΚεϊν)

Τότε η πολιτική ορθότητα κέρδισε για άλλη μια φορά, γιατί ποιος πολιτικός τολμά να πει όχι σε μια πολιτική που υποτίθεται ευεργετεί τα κατώτερα οικονομικά στρώματα;
Επίσης κ. Γεωργάνα η μεγάλη πλειοψηφία των δανειοληπτών πληρώνει τις δόσεις των στεγαστικών δάνειων - τελευταία φορά που κοίταξα το ποσοστό ήταν παραπάνω από 90%.

Οπότε το θέμα δεν είναι ότι οι πλούσιοι και η μεσαία τάξη δεν πληρώνουν τα δάνεια που έχουν πάρει. Αυτό κανένας δεν το λέει εκτός από εσάς.
Το θέμα είναι ότι δάνεια εδόθησαν σε ανθρώπους που δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν.

Αυτοί οι δανειολήπτες σήμερα καταστρέφονται. Χάνουν όλα τα λεφτά που έχουν δώσει για τις δόσεις τους, μένουν στο δρόμο και καταστρέφεται η πιστωτική τους ιστορία/φάκελος.

Πάντοτε τα πρώτα και τα κυρίως θύματα των ¨φιλολαϊκών¨ πολιτικών είναι οι υποτιθέμενοι ευεργετηθέντες.

Ανώνυμος είπε...

Pesta re konstantinidi exipne, i vlakes i amerikanoi den katalavenoune, eno esi ise megali gata ke ta pianis ola naoum

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Κύριε ΛΙΝΑΡΔΑΤΕ,

Το φιλμάκι όπως το χαρακτήρισαν ορισμένοι σχολιαστές εδώ, δεν είναι καθόλου φιλμάκι.

Το μόνο κακό είναι ότι φτιάχτηκε απο κάποιον που έπασχε απο το σύνδρομο της τρεχάλας... χωρίς να ενδιαφέρεται να περάσει την περιεχόμενη γνώση αλλά απλά να την εκθέσει... Έβαλε και μια ανόητη μουσική επένδυση και ετζασε...

Τα όσα αναφέρονται εκεί είναι εξαιρετικά και σημαντικά...

Απο τα σχόλια των φίλων Bloggers φαίνεται οτι υπάρχει ουσιαστική σύγχυση... η τυπική σύγχυση των Ελλήνων που έχουν μπογιατιστεί με τα ανόητα ταξικά φληναφήματα μιας αχαΐρευτης αριστεράς που κοροϊδεύει τους πάντες και περισσότερο τον ίδιον της τον εαυτό στην Ελλάδα...

Νομίζουν λοιπόν όσοι έχουν μείνει στο μαύρο-άσπρο στυλ της Ελληνικής πολιτικής (Οτι λέει ο αντίπαλος είναι ανοησία... Οτι λέει ο ομιλών σωστό...) οτι το ίδιο ισχύει και στις ΗΠΑ...

Νομίζουν επίσης οτι επειδή πολύς κόσμος εκεί δεν ασχολείται με την πολιτική οτι οι υπόλοιποι τρωνε κουτόχορτο ή οτι έχουν το επίπεδο ελλειμματικής πολιτικής διαύγειας και κουλτούρας του μέσου Έλληνα...

Πολυ σωστά η κατάσταση ξεκίνησε επι Κάρτερ και πολυ σωστά το πρόβλημα εκτραχύνθηκε τελευταία ακόμα και με πρωτοβουλίες του Obama.

Έτσι είναι η πολιτική... απο λαϊκίστικη έως πραγματιστική...

Ένας δημοκρατικός θα είχε και έχει πολλούς λόγους να είναι λαϊκός... ή και λαϊκιστής...

Το πλαίσιο όμως που βρήκε ελεύθερο ο πολύς Ranieri, την δεκαετία του 80 για να στήσει τη μηχανή παραγωγής των Σύνθετων Ομολόγων (Ομολογοποιημένων δανείων) ώστε να ουσιαστικοποιηθεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο των CRA δεν είχε λαϊκά αλλα κερδοσκοπικά ερείσματα...

Οι θεσμοί είχαν άλλους στόχους, να δώσουν ελπίδα στους φτωχούς... σε μια Αμερική με 7% ανάπτυξη... Τι ποιο λογικό...;

Ο Ρανιέρι ήθελε απλά να κάνει πλούσια την τσέπη του και τους Salomon Brothers…

H εξέλιξη είχε πολλές φάσεις και πολλούς σταθμούς...

Ακολούθησε τη δική της λογική, συνήθως κόντρα σε λοιπές αναπτύξεις της Αμερικανικής οικονομίας και της Wall Street.


Οταν οι φούσκες των εταιρειών πληροφορικής έβγαζαν χρήμα η κερδοσκοπία στα κτηματικά ομόλογα είχε δεύτερο λόγο αν και οι πωλήσεις ακινήτων τον πρωτο...

Οταν η φούσκα των dot com έσκασε άλλη έπρεπε να την διαδεχτεί... Η Αμερικανική οικονομία αδυνατεί να μείνει χωρίς αφρόχρημα...

Χάριν σε αυτή την αναντίρρητη ανάγκη (πόλεμος στο Ιράκ γαρ, πόλεμος στο Αφγανιστάν..., προετοιμασία πολέμου στην Γεωργία παρέα με το Ισραήλ..., προετοιμασία αντιμετώπισης της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν..., η λίστα τελειωμό δεν έχει...) είχαμε επαναδραστηριοποίηση των κτηματικών ομολόγων σε μια επανακμάζουσα Αμερική... (δείτε αναπτυξιακή πορεία ΗΠΑ το 2005-2006...)

Όμως κανείς δεν σκέφτηκε οτι είτε απο τις dot.com είτε απο τα κτηματικά ομόλογα είτε ακόμα απο τα παράγωγα με την ισχυρότατη μόχλευση, η αναποδογυρισμένη πυραμίδα είχε γεμίσει με αφρόχρημα ενω το πραγματικό χρήμα ήταν λιγοστό και απόλυτα ανεπαρκές για μια τέτοια χρηματοδοτική ανάγκη...

Όλοι χαίρονταν την χαρά του τρελού που δεν μπορεί να δει τι του ξημερώνει την επομένη. Άλλωστε γιαυτό ο τρελός γελάει σαν χαζός... διότι είναι δύο φορές χαζός...

Μέσα σε αυτό το παιχνίδι της τρελής χαράς πολλοί ήταν αγχωμένοι διοτι ήξεραν και έτρεμαν απο φόβο ενώ άλλοι ήταν απλά κτήνη του κοινού ποινικού δικαίου, εγκληματίες μαφιόζοι... ορκισμένοι σε μια καταστροφική Ομερτά... και έκαναν πως δεν καταλάβαιναν...

Πως να τους ξεχωρίσεις... Με σκοπαλαμίνη; Αμφιβάλω αν θα είχε αποτέλεσμα διοτι κανείς δεν τολμούσε να κάνει τις μακάβριες ερωτήσεις...

To θέμα όμως είναι τεράστιο για bloggotherapy...

Αναμφίβολα πρέπει να επισημανθεί οτι όλοι ήταν δεμένοι σε ένα πολύπλοκο ιστό αράχνης...

Εκείνο όμως που οι περισσότεροι κάνουν πως δεν βλέπουν είναι το απο εδώ και πέρα... το τι θα γίνει δηλαδή με την κουτσουρεμένη ρευστότητα ή την απαλλαγή απο το αφρόχρημα.

Το αφρόχρημα που ξεχείλιζε την αναποδογυρισμένη πυραμίδα, κακώς ή καλώς βοηθούσε την πραγματική οικονομία...

Τώρα το κόψανε... και η πραγματική οικονομία είναι στον αέρα με την Αμερικανική κυβέρνηση να ενδιαφέρεται ακριβώς γιαυτό, και όχι, όπως πολλοί νομίζουν, για να σώσει μερικούς αχρείους τραπεζίτες...

Αντιμετωπίζουμε σήμερα το απίθανο φαινόμενο οι Ρεμπουπλικάνοι να γίνονται Κευνσιανιστές... αν και οι παραδοσιακοί ανθίστανται πλέον στην κρατικοποίηση των ιδρυμάτων τους...

Ας πάνε να χαθούνε...

Το ερώτημα είναι, αυτό μόνο αξίζει να δούμε, το πως θα συνεχίσει να λειτουργεί η οικονομία με τα μειωμένα πραγματικά πλέον κεφάλαια...

Όσοι τρέχουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα και δεν τους έφταναν οι μεταχρονολογημένες επιταγές για να τις τρέχουν, ξέρουν τι σημαίνει να τις τρέξουν ξαφνικά χωρίς καθόλου μεταχρονολογημένες (= αφρόχρημα...)

Και εκείνο που ξέρουν είναι οτι θα κλείσουν...

Αυτό είναι το σημερινό πρόβλημα, ο δραματικός κίνδυνος να κλείσουν πολλές... πάρα πολλές πραγματικές επιχειρήσεις που στηρίζουν την ανάπτυξη και την ευημερία του δυτικού κόσμου...

Τα άλλα δεν ενδιαφέρουν παρά τους πολύ λίγους...

Ανώνυμος είπε...

Διαβάστε το λόγο έδωσε ο Μπους το 2002.

"More and more people own their homes in America today. Two-thirds of all Americans own their homes, yet we have a problem here in America because few than half of the Hispanics and half the African Americans own the home. That's a homeownership gap. It's a -- it's a gap that we've got to work together to close for the good of our country, for the sake of a more hopeful future."

http://www.whitehouse.gov/news/releases/2002/10/20021015-7.html

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας είπε...

Νομίζω ψυχραίμως τά γράφω. Δὲν συμπαθῶ ἄλλωστε ἰδιαιτέρως τούς Δημοκρατικούς. Γιὰ τον Νίξον καί τήν southern strategy, δεν νομίζω νὰ τὶθεται θέμα. Τὰ ἐκλογικὰ ἀποτελέσματα στὸν Νότο τῶν ΗΠΑ ἐπιβεβαιώνουν τὴν μεγάλη ἐπιτυχία τοῦ Νίξον. Καὶ τοῦ Μποὺς πατρὸς μὲ τὴν ὑπόθεση Willie Horton. Νά θυμηθοῦμε καί τὴν κατασυκοφάντηση τοῦ μπαρουτοκαπνισμένου Kerry ἀπὸ τὸν φυγόστρατο Μποὺς υἱό ; Νομίζω ἐγὼ θὰ πρέπει νὰ ζητήσω ἔλεος γιά λογαριασμὸ τῶν Ἀμερικανῶν ψηφοφὸρων.
Οὔτε μπορεῖ ἡ ὑπερτίμηση χαμοκελλῶν ἀπὸ κόντρα πλακέ, ὅπως εἶναι τὰ περισσότερα σπίτια γιὰ τον φτωχὸ κόσμο στὶς ΗΠΑ, νὰ ρὶξει ἔξω τὸ πιστωτικό σύστημα. Ἡ ὑπερτίμηση μεγάλων σπιτιῶν μπορεῖ νὰ εἶναι ἡ αἰτία, τῶν μικρῶν ὄχι.Μήπως ὐποχρέωνε ἡ CRA τὰ rating agencies νὰ χαρακτηρίζουν δάνεια-σκουπίδια ὡς ἀρίστους κινδύνους ; Τὰ γράφει ἐκτενῶς τὸ Bloomberg. Ἤ μήπως ἀντίστοιχες φοῦσκες δὲν ἔχουν συμβεῖ καὶ στὸ παρελθόν ἐντὸς ΗΠΑ πρὶν τὴν CRA καὶ ἐκτὸς ΗΠΑ ; Πάλι ἠ CRA φταίει ;
Οἱ ΗΠΑ ἔχουν τὴν καλὴ τύχη νὰ ἔχουν μιὰ φυσικὴ μειοψηφία τὴν ὁποία τὰ κόμματα ἀγωνίζονται νὰ ἀποδείξουν στὴν πλειοψηφία ὅτι ἐχθρεύονται. Στὴν Εὐρώπη καταφέραμε νὰ ἐξολοθρεύσουμε τήν μισὴ ἀπὸ τὴν ἀντίστοιχη μειοψηφία μας καὶ νὰ ἐξαγάγουμε τὸ ὑπόλοιπο «πρὸβλημα» στὴν Μέση Ἀνατολή. Ἡ ἀναζήτηση ἀποδιοπομπαίων τράγων εἶναι φυσικὴ κλίση τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους πολὺ πρὶν βγεῖ ἡ CRA.
Τὸ βίντεο εἶναι παραπειστικὸ. Μένει νὰ ἀποδειχθεῖ πόσο τέτοια καταφανῶς παράλογα ἐπιχειρήματα θὰ κατισχύσουν καὶ πάλι τοῦ πραγματικοῦ διαλόγου. Ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ ὁδηγήσει καὶ πάλι σὲ ἐπικράτηση τῶν Ρεπουμπλικανῶν. Ὄχι ὅμως μὲ τέτοια μέσα. Ὁ Francis Scott Fitzgerald τὰ γράφει ὡραῖα στὴ ἀρχή-ἀρχὴ τοῦ Μεγάλου Γκάτσμπυ ...

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΙΝΑΡΔΑΤΟΣ είπε...

Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αθωώσω τους Ρεπουμπλικάνους για ότι συμβαίνει τώρα. Αν και η ευθύνη τους είναι μικρότερη από ότι οι Δημοκρατικοί, δεν έκαναν τίποτε το ουσιαστικό για να σταματήσουν την φούσκα. Και πάντοτε προσπάθησαν να πάρουν εύσημα για τα αυξανόμενα ποσοστά στην ιδιοκτησία κατοικίας.

Με όλη την κρίση θυμήθηκα το άρθρο του Andrew Ferguson στο Weekly Standard πριν απο 4 χρόνια να σχολιάζει το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, I Can't Believe I Watched the Whole Thing. Διαβάστε το και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Γεώργιος Ιακ. Γεωργάνας είπε...

Τό βίντεο, ὅμως, τοὺς ἀθωώνει! Πάντως, συνιστᾶ νὰ τοὺς ψηφίσει ὁ ψηφοφόρος βάσει τοῦ ὂτι φέρουν τὴν ἥσσονα εὐθύνη. Κι αὐτὸ άκόμη, ἂν τὸ σκεφθοῦμε λογικά, παραπλάνηση εἶναι. Θὰ ἦταν παράλογο νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τοὺς Δημοκρατικοὺς νὰ ἀλλάξουν τὴν δημοφιλή (λέμε τώρα) πολιτικὴ ποὺ οἱ ἴδιοι ξεκίνησαν ὅταν οἱ ἀντίπαλοί τους τὴν συνεχίζουν ...
Σέ κάθε περίπτωση, τὸ τεχνικὸ οἰκονομικὸ ἐπιχείρημα (ὑπόδειξη αποδιοπομπαίου τράγου μᾶλλον παρὰ έπιχείρημα) δὲν ἔχει λογικὴ βάση. Ἡ πειθώ, ὂμως, ἐπιτυγχάνεται άπευθυνομένη στὸ συναίσθημα καὶ ὄχι στὸν νοῦ. Πῶς ἀλλιῶς θὰ πετύχαινε ὁ κοντὸς καὶ μαυριδερὸς Ἀδὸλφος Χίτλερ νὰ πείσει ὅτι εἶναι ὁ σωτὴρας τῆς ὑψηλόκορμης καὶ ξανθῆς Ἀρίας φυλῆς ;

Panos Konstantinidis είπε...

@seiji otaku

Προφανώς έχεις πρόβλημα κατανόησης. Διάβασε το μήνυμά μου για να δεις τι λέω.

Ανώνυμος είπε...

Αν και ανούσια αυτή η διαμάχη περί δημ-ρεπ, δεν μπορώ παρά να μην αντισταθώ:
Published: September 30, 1999
Fannie Mae Eases Credit To Aid Mortgage Lending
http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9C0DE7DB153EF933A0575AC0A96F958260&sec=&spon=&partner=permalink&exprod=permalink

Fannie Mae, the nation's biggest underwriter of home mortgages, has been under increasing pressure from the Clinton Administration to expand mortgage loans among low and moderate income people and felt pressure from stock holders to maintain its phenomenal growth in profits.

Επίσης το μέγεθος του προβλήματος είχε αρχίσει ήδη να γίνεται αντιληπτό και στο τύπο υπάρχουν πληθώρα αναφορών.2002 WSJ

We just think that companies taking on so much risk and debt, and backed by taxpayers, ought to be more transparent in what they tell the world. The time for the political system to focus on Fannie and Fred isn't when we have a housing crisis; by then it'll be too late. The time to make them come clean is now.

http://www.wsj.com/article/SB1014858120376638680.html?mod=article-outset-box
Διαβάστε το άρθρο, τι άλλο να γράφανε δλδ.
Ιδου και ανθολογία μόνο απο την WSJ για το θέμα:
http://online.wsj.com/article/SB121599777668249845.html?mod=Review-Outlook-US

Ο Καπιταλισμός δουλεύει 4000 χρόνια και θα συνεχίσει να δουλεύει τουλάχιστον μέχρι οι New Dealers αρχίσουν να μοιάζουν τόσο παλιοί όσο η μούμιες της αιγύπτου σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

Το σχέδιο του Bush και του Karl Rove ήταν να προσελκύσουν τους Μεξικανούς ψηφοφόρους στο ρεπουμπλικανικό κόμμα. Η ιδέα ήταν ότι θα επιτύγχαναν αν τους διευκόλυναν να αγοράσουν σπίτια. Τα εύκολα δάνεια βέβαια με τις χαμηλές προκαταβολές τράβηξαν και τους λευκούς speculators.

Μια ωραία ανάλυση διάβασα εδώ: Karl Rove—Architect Of The Minority Mortgage Meltdown

Παναγιωτης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Παναγιωτης είπε...

Τραγικο το αρθρο. Τελειως μονοδιαστατο. Με λιγη μονο ωρα ερευνας βρηκα ενα αρκετα πειστικο αντιλογο. Πρωτον, τις δηλωσεις Bush.

More and more people own their homes in America today. Two-thirds of all Americans own their homes, yet we have a problem here in America because few than half of the Hispanics and half the African Americans own the home. That's a homeownership gap. It's a -- it's a gap that we've got to work together to close for the good of our country, for the sake of a more hopeful future. We've got to work to knock down the barriers that have created a homeownership gap.

http://www.whitehouse.gov/news/releases/2002/10/20021015-7.html

Και δευτερο, αυτο το blogpost.
http://www.prospect.org/cs/articles?article=did_liberals_cause_the_subprime_crisis

Ανώνυμος είπε...

Μάλιστα, Ναπολέωντα έχει ανοίξει μια θέση στο pr της KKK , άμα πάλι είσαι περισσότερο νεοφιλελεύθερος από ρατσιστάκος μπορείς να βρείς μια θέση σε κανένα neoliberal ή neocon think tank. Τις τελευταίες μέρες που έσκασε η χρηματοοικονομική φούσκα στις ΗΠΑ μια σειρά ρεπουμπλικανών αλλά και πιο ακραίων προσπάθησαν να ρίξουν την ευθύνη στους δημοκρατικούς και το CRA σε μια προσπάθεια ιστορικού ρεβιζιονισμού χωρίς σταματημό. Ναπολέωντα για διάβασε το βιβλίο του David Harvey Neoliberalism: A Brief History, μπάς και καταλάβεις πως ο Ακτινοπίστολος και οι φίλοι του οδήγησαν στους Fat Cats το financial reengineering των αγορών στις ΗΠΑ με τα όποια σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.

Ανώνυμος είπε...

Κυριε Λιναρδατε ειστε ασχετος με τις διεθνεις αγορες. Οσοι κατηγορουν το CRA ειναι αυτοι που γραφουν οπ εντς σε εφημεριδες. Οι τραπεζιτες εχουν αρχισει να βλεπουν πως τα τραπεζικα προτυπα των τελευταιων δεκαετιων φταινε για την κριση. Αυτες τις μερες παρακαλανε ολοι να αρχισει η ΕΚΤ να μειωνει επιτοκια, να απολυθει ο Τρισε και οι ασχετοι του Κογκρεσσου που αποφασιζουν με το κριτηριο αν φταιει ο Αλτουσερ η η σχολη της Φρανκφουρτης για τα πολιτικα ορθα δανεια.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι περίεργος για το τι θα γινόταν αν είχε αποκλειστεί αυτή η "φιλολαική" πολιτική, δηλαδή σε τι βαθμό αποτελεί βασική αιτία της κρίσης ή όχι?

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Αν και τα οσα συχνά αναφέρουν οι ανώνυμοι εδώ είναι διαφωτιστικά προτείνω απλά και καθαρά να μποϋκοτάρουμε τους Ανώνυμους, όχι με το να τους απαγορευθεί το να εκφράζουν τις απόψεις τους (αυτό δεν πρέπει να γίνει ποτέ…) αλλά με το να αγνοηθούν στον σχολιασμό..

Όποιος έχει άποψη την λέει καθαρά…

Όποιος φοβάται μη χάσει την δουλίτσα του δεν μας ενδιαφέρει… σίγουρα δεν ενδιαφέρει εμένα...

Στον κανένα ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ

Ας αφήσουμε τους ανώνυμους να βουρλίζονται στο σκοτάδι της ανωνυμίας τους…

Ανώνυμος είπε...

Ε ρε κολλημα με τους ανωνυμους...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ πάλι θεωρώ το άρθρο του Λιναρδάτου, και μάλιστα τον τίτλο του, προκλητικό. Βρήκε την "αιτία του κακού" κατόπιν εορτής...

Τόσα χρόνια με την ιδιότητά του ως "banker" τώρα διαπίστωσε τις αδυναμίες του συστήματος που κατα τ' άλλα ευαγγελίζεται; Ή είχε τυφλωθεί από εξαψήφια salaries και τα bonus μετά από χρόνια πλαδαρής κερδοσκοπίας;

Δεν μας πείθεις.

Ανώνυμος είπε...

Τα έχουμε πει σε προηγούμενο, δε θέλω να επαναλαμβάνομαι.
Απλά να συγχαρούμε τουλάχιστον την απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ να απορρίψει σε πρώτη φάση το BBB (Big Bank Bailout).

Ανεξάρτητα από αν τελικά περάσει ή όχι, αυτό το πρώτο ηχηρό χαστούκι από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους προς τους διορισμένους φωστήρες Πάουλσον και Μπερνάκε, δείχνει ότι υπάρχουν ακόμη υγιείς δυνάμεις και στα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ που δεν προτίθενται να δώσουν στο κράτος τη δυνατότητα να στρεβλώσει και πάλι κατάφωρα την οικονομική πραγματικότητα στην οποία άλλωστε το ίδιο, με τις πολιτικές του, οδήγησε.

Ανώνυμος είπε...

Εκτός από αυτές τις δυο κυρίες κανόνι δεν βάρεσε ή πήγε να βαρέσει κανένας άλλος; Τελικά η όλη ιστορία εδώ και ενάμισυ χρόνο γίνεται για δυο ημι-κρατικά - πώς λέμε ολίγον έγγυος - μορφώματα;

Dorotheos είπε...

Τα πράγματα είναι πιο απλά απ΄ ό,τι ορισμένοι θέλουν να τα παρουσιάζουν. Ιστορικά οι ρίζες του βρίσκονται στα χαμηλά επιτόκια μετά το 2001, που στόχος τους βέβαια ήταν η ενίσχυση της καταναλωτικής ζήτησης και το imperative της US growth.

Το πρόβλημα με τα subprimes επιδεινώθηκε βαθμιαία, κάτι που είναι τυπικό για πιστωτικές κρίσεις. Οι τράπεζες αρχικά δάνειζαν με ορθολογικά κριτήρια, στη βάση μιας «προσωπικής σχέσης» με το δανειστή, και αντικειμενικών αποδείξεων της creditworthiness του. Βέβαια, μετά επήρθε ο έντονος ανταγωνισμός της «ελεύθερης αγοράς» της πίστης, όπου οι τράπεζες πλέον δανείζουν με υψηλότερο ρίσκο, ενώ η απόδειξη της creditworthiness του δανειστή αντικαταστάθηκε από κάποιο “dodgy” credit scoring, δηλαδή ένα νούμερο. Όποτε το νούμερο-κατώφλι αυτό ξεπεράστηκε η τράπεζα χορήγησε το δάνειο, ενώ στα πλαίσια πάντα του ανταγωνισμού και της κερδοσκοπίας, οι τράπεζες είχαν κάθε κίνητρο να μειώσουν αυτό το κατώφλι. Και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε...

Τα αίτια λοιπόν είναι δύο και απλά: η προσφορά χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες ώστε να επιτευχθεί η ανάκαμψη μετά το 2000-2001 και να διατηρηθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης και ο έντονος τραπεζικός ανταγωνισμός και κερδοσκοπία από την άλλη.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστή η ανάλυση του κ.Λιναρδάτου.
Οι αλλεπάλληλες κρατικές παρέμβασεις οδήγησαν, όπως κάνουν πάντα, στο σημερινό οικονομικό χάλι.
Government failure, not market failure

Dorotheos είπε...

Α, και κάτι άλλο....

Αυτό το παραμύθι περί «ανωνυμίας» στο blogging επανέρχεται στην επιφάνεια κάθε τόσο, ιδιαίτερα όταν ‘the going gets tough’. Aυτή η αντίδραση και απέχθεια συνήθως προέρχεται από ανθρώπους που αγνοούν τη βάση και τις αρχές που διέπουν συζητήσεις στο internet, αλλά κάθε τρεις και λίγο και από δήθεν υπέρμαχους της «ελευθερίας της έκφρασης» ή της «ελευθερίας» γενικότερα.

Ένα πράγμα θα πω: επιφυλάσσομαι του ανθρώπινου δικαιώματος μου να εκφράζω την άποψη μου και την κριτική μου σε δημόσια πρόσωπα ανώνυμα, όπως και δισεκατομμύρια άλλες ψυχές φύσει ή θέσει ανώνυμες. Το θεωρώ απόλυτα δικαιωματικό και νόμιμο και δεοντολογικό, εφόσον δεν θίγω εσκεμμένα ή συκοφαντώ «επώνυμους». Και βέβαια κανένας που θεωρεί την παράθεση ανώνυμων απόψεων αθέμιτη δεν έχει καμιά υποχρέωση να απαντάει σε αυτές - μπορεί κάλλιστα να τις προσπερνά, να τις αγνοεί, κι αν έχει moderator ή administrator rights να τις διαγράφει.

Dorotheos είπε...

Απ' ό,τι φαίνεται ακόμη ΚΑΙ η Palin διατήρησε την επαφή της με τον κοινό νου: όταν ρωτήθηκε από το moderator για τα προβλήματα με το χρηματοπιστωτικό σύστημα, κατηγόρησε τους predatory lenders και "greed (sic!) and corruption (διάβασε κερδοσκοπία)" στη Wall Street. Μένει, λοιπόν, να πείσουμε και μερικούς φιλελεύθερους, για αυτούς τους καρπούς της "ελεύθερης αγοράς".

kouk είπε...

σε αυτό το blog γενικά δεν πιστεύουμε σε ad hominem επιχειρήματα, και το επιχείρημα ότι κάποιος είναι ανώνυμος είναι ένα ακόμη τέτοιο επιχείρημα. Όποιος θέλει μπορεί να γράφει τις απόψεις του ανώνυμα και εγώ τουλάχιστον ποτέ δεν θα απορρίψω ή αγνοήσω μία άποψη επειδή μόνο και μόνο επειδή είναι ανώνυμη.

Ωστόσο θα ήταν καλό εάν οι ανώνυμοι επιλέγουν κάποιο ψευδώνυμο, έστω ένα για κάθε συζήτηση, αν όχι ένα για να χρησιμοποιούν σε όλο το blog ή τη blogosphere. Εάν κάποιος επιλέγει να γράψει ως 'ανώνυμος' όταν έχουν γράψει άλλοι δέκα πιο πάνω με το ίδιο 'ανώνυμος' τότε απλώς καταφέρνει να μας μπερδεύει και αυτό κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να είναι αποδεκτό. Ίσως το να μην απαντάμε σε όσους δυσχεραίνουν τη συζήτηση επιλέγοντας διαρκώς να γράφουν ως 'ανώνυμος' να ήταν μια λύση.

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Captain kouk,

Συμβιβαστικό σε βλέπω...

Σωστά μιλάς για το μπέρδεμα με τους Ανώνυμους αλλά ολίγον κιοτεμένα..

Εκείνο το ολίγον με δυσκολεύει...

@rebel@work,

Αν εσύ είσαι rebel εγώ είμαι arxirebel… αλλα δεν μασάω ταραμά φίλε και ιδιαίτερα Ιντερνετικό ταραμά για να καταλαβαινόμεθα...

Μιλάω και τα «γαλλικά» μου και τα «λιμανιάτικά» μου με την ίδια ευχέρεια..

Είμαι και κύριος και αλήτης για να το πω διαφορετικά... ανάλογα με το τι μου προκύπτει...

Άρα σε συμβουλεύω να μη κάνεις τον ειδικό στο Ιντερνετ διοτι δεν είσαι... Οταν εγώ το χρησιμοποιούσα στις αρχάριες μορφές του εσύ μάλλον έπαιζες με βόλους...

Οι ανώνυμοι είναι κομπλεξικά άτομα που βγάζουν συχνά (οχι πάντα) την χυδαιότητά τους χωρίς κανείς να μπορεί να τους αντιμετωπίσει...

Ευτυχώς το e-rooster καλά κρατεί και δεν έχει την μπόχα που υπάρχει άλλου...

Οι Ανώνυμοι είναι εχθροί της ελευθερίας του Λόγου.

Θα γίνουν τελικά η αιτία που το internet θα μπει υπό παρακολούθηση και αυτό δεν το θέλω για κανενός την έλλειψη εγκεφαλικής ουσίας...

Είμαι ελεύθερος και μιλάω ελεύθερα και επώνυμα...

kouk είπε...

κ. Μπαζιωτόπουλε, δεν μιλάω συμβιβαστικά. Τυχαίνει να πιστεύω στη μεγάλη σημασία της ανωνυμίας στην επιτυχή έκφραση μη-δημοφιλών ιδεών. Μάλιστα πιστεύω τόσο πολύ σε αυτή που δεν δέχομαι ούτε την τέλεση παράνομων πράξεων ως αυτόματη αιτία άρσης της ανωνυμίας. Μία πολιτισμένη κοινωνία θα πρέπει να μάθει να ζει με την ανωνυμία, όπως πρέπει να μάθει να ζει με πλείστες άλλες «άβολες» καταστάσεις που όμως επιβάλλονται από τον σεβασμό στην ιδιωτική σφαίρα του κάθε ανθρώπου. Οι κανόνες της συζήτησης και του διαλόγου ισχύουν το ίδιο για ανώνυμους και επώνυμους και δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για να συμμετέχει κανείς στην ανταλλαγή ιδεών. Ναι, είμαστε πιο ευάλωτοι στις καταχρήσεις απέναντι στους ανώνυμους απ'ότι στους επώνυμους αλλά δεν είναι πιστεύω δίκαιο να τιμωρείται κάποιος εκ των προτέρων με τον άμεσο ή έμμεσο αποκλεισμό από τη συζήτηση επειδή εμείς είμαστε ευάλωτοι. Ο επώνυμος μπορεί να γίνει στόχος κακόβουλων ενεργειών αλλά είναι και αποδέκτης αγαθών επιροών ως αποτέλεσμα της διαφάνειας του λόγου του. Αν σας συναντήσω στον δρόμο αύριο μπορώ να σας αγκαλιάσω και να σας συγχαρώ ή μπορώ να σας ρίξω ένα γιαούρτι ανάλογα με το πως μου φάνηκαν αυτά που είπατε εδώ. Ο ανώνυμος δεν θα έχει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Προσωπικές επιλογές είναι και δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να τιμωρήσουμε την μία ή την άλλη επιλογή.

Βεβαίως όμως θα συμφωνήσω ότι είναι ελευθερία το να μπορείς να γράφεις επώνυμα, αλλά εάν κάποιος νοιώθει ότι δεν μπορεί να το κάνει δεν είναι αιτία αυτή να τον καταστήσουμε ακόμη λιγότερο ελεύθερο με το να τον αποκλείουμε από τη κουβέντα.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή κάποιοι έχουν κόλλημα με την ανωνυμία ας πούμε ότι λέγομαι Μπάζος Παναγιωτόπουλος.

Καταρχάς προς τους φίλους του φιλελευφερισμού ας θυμίσω τι έλεγε ο George Orwell για την ελευθερία: "If liberty means anything at all, it means the right to tell people what they do not want to hear."
Κατά τα άλλα, αν κάποιος που δεν γνωρίζουμε δεν αποτελεί μέρος της πληροφορίας που βρίσκουμαι στα media στο βαθμό που μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε μια γενική εικόνα για το συγκεκριμένο πρόσωπο τότε το πρόσωπο αυτό παραμένει ανώνυμε είτε χρησιμοποιεί το ονομά του στο blog είτε ακόμα και την φωτογραφία του.

Dorotheos είπε...

"Άρα σε συμβουλεύω να μη κάνεις τον ειδικό στο Ιντερνετ διοτι δεν είσαι... Οταν εγώ το χρησιμοποιούσα στις αρχάριες μορφές του εσύ μάλλον έπαιζες με βόλους...

Οι ανώνυμοι είναι κομπλεξικά άτομα που βγάζουν συχνά (οχι πάντα) την χυδαιότητά τους χωρίς κανείς να μπορεί να τους αντιμετωπίσει... "

Τι λε' ρε παιδί μου; Μόλις έμαθα ότι είμαι ένας δικτυακά αρχάριος, κομπλεξικός και χυδαίος. Για να το λέει ο κ. Μπαζιωτόπουλος μπορεί κι έτσι να 'ναι.

Αλλά ίσως και νά έχασε την ψυχραιμία του και έμπλεξε ασυνείδητα σε κουβέντα με "ανώνυμους" κι ας το αφήσουμε εκεί πέρα.

Ανώνυμος είπε...

Η πορεία της κρατικής φούσκας ολοκληρώθηκε φυσικά και με το τελευταίο στάδιο "διάσωσης" όλων των προβληματικών επιχειρήσεων.
Μια ακόμα ανάλυση της πορείας:
The government did it

Ανώνυμος είπε...

Η παραπάνω ανάλυση είναι τυπική του πνεύματος του άρθρου: η κυβέρνηση φταίει για όλα. Όμως οι μισές αλήθειες είναι χειρότερες από ψέμματα.

Παραβλέπει ο αρθρογράφος ότι εκτός από Φάνυ Μέυ και Φρέντυ Μακ βάρεσαν κανόνι πολλές άλλες μεγάλες εταιρείες που δεν ήταν εγγυημένες κρατικά. Και ακόμα ότι το πρόβλημα δεν ήταν τα θαλασσοδάνεια που έδιναν οι τράπεζες, αλλά η έκθεση των μεγάλων οργανισμών σε παράγωγα θαλασσοδανείων. Οι ελληνικές τράπεζες που λειτουργούν ως σαράφικα ακόμα και αν έχουν άπειρα ακίνητα στα χέρια τους δεν θα βαρέσουν κανόνι γιατί απλά δεν εκτέθηκαν στα τοξικά παράγωγα.

Αν η αγορά είναι "σοφή" σε όλα θα έπρεπε να προβλέψει και ότι η αλλαγή των επιτοκίων μπορεί να δημιουργήσει αδυναμία εξυπηρέτησης. Αλλά για κάποιο λόγο δεν το προέβλεψε. Και τώρα φταίει το κράτος πάλι. Αν το πρόβλημα ήταν μόνο δυο ημι-κρατικοί και ολίγον έγγυοι οργανισμοί που έδιναν θαλασσοδάνεια θα ήμασταν ευτυχείς, έτσι δεν είναι; Αλλά και οι δυο κυρίες έδιναν και θαλασσοδάνεια. Κανονικά δάνεια έδιναν σε κανέναν; Η κρατική εγγύηση δινόταν ως αντιστάθμισμα για αυτούς που δεν είχαν στο τέλος να πληρώσουν. Μα όλοι δεν είχαν να πληρώσουν; Σε ποιον έδιναν δάνεια; Ή έδιναν δάνεια με μόνο σκοπό να πέσουν έξω ώστε να τους σώσει το κράτος; Δεν είναι καρα-παράλογο κάτι τέτοιο; Εδώ δεν υπάρχει moral hazard όπως αλλού: είναι δεδομένο ότι κάποιοι δεν θα μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνεια και γι'αυτό δινόταν η εγγύηση εν είδει κοινωνική πρόνοιας. Μόνο σε απόρους έδιναν οι κυρίες αυτές τελικά;

Ανώνυμος είπε...

Δεν ισχύει τίποτε από αυτά που λες και προφανώς δεν μπορείς να κρίνεις ποιος λέει αλήθεια και ποιος όχι.

Οι Φάνυ Μέυ και Φρέντυ Μακ την χρόνια πριν σκάσει η φούσκα είχαν εγγυηθεί το 80% των subprimes που δόθηκαν.
Μιλάμε για πρακτικό κρατικό μονοπώλιο, κι όπως λες "ολίγον έγγυος" δεν υπάρχει, επρόκειτο για επιχειρήσεις που λειτουργούσαν με την πεποίθηση ότι όλες τους οι οφειλές είναι εγγυημένες από το κράτος. Δηλαδή στην ουσία κρατικές.
Αυτές αγόραζαν και διακινούσαν τα τοξικά παράγωγα που εμπορεύονταν και οι υπόλοιπες ιδιωτικές τράπεζες.
Άρα δεν επρόκειτο για καθόλου "ελεύθερη αγορά", αλλά για αγορά όπου ο κρατικός προϋπολογισμός αναμενόταν να καλύπτει τις υπερβάσεις.

Και, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η ελληνική αγορά ακινήτων είναι πιο ελεύθερη και ορθολογική από την αμερικανική γι'αυτό και δεν υπήρξε αναλόγου μεγέθους φούσκα με τα ακίνητα.
Εδώ όποιος δεν πληρωνεί μία-δύο του παίρνουν το σπίτι και δίνεται σε χαμηλότερη τιμή στον πλειστηριασμό.
Δεν παίρνει θαλασσοδάνειο το οποίο μετά το κράτος εγγυάται ότι θα είναι ασφαλισμένο, ούτε μπορεί να πουλά σε υψηλότερη τιμή αυτό το ίδιο το υποθηκευμένο σπίτι του για να αποπληρώσει το προηγούμενο δάνειο.
Του παίρνουν το σπίτι και τελειώνει η ιστορία.

"αν η αγορά είναι σοφή"?
Τι σοφιστείες είναι αυτές;
Έχεις μπροστά σου τις ωμές κρατικές παρεμβάσεις στην αγορά όπως την παραγωγή χρήματος εκ του μηδενός, αλλά το κράτος δε φταίει βέβαια σε τίποτε.
Φταίνε οι άλλοι που είναι "άπληστοι" κι οι οποίοι πρέπει τώρα να μπουν σε ακόμα αυστηρότερο έλεγχο "για το καλό τους".
Η ελεύθερη αγορά τα προβλέπει αυτά, προβλέπει και τις παράλογες συμπεριφορές και έχει μηχανισμούς που τις τιμωρούν και μάλιστα αυστηρά.
Η ανελευθέρη κρατικά ελεγχόμενη αγορά καλλιεργεί σε όλους το κλίμα της ανευθυνότητας, του "ό,τι και να κάνουμε το κράτος θα μας ξελασπώσει με τα χρήματα των φορολογουμένων".

Λέει λοιπόν την πλήρη αλήθεια το άρθρο όταν λέει: "The government did it".

kouk είπε...

Σχετικά με τα όσα λέει ο "Άλλος Ανώνυμος" παραπάνω. Η επισήμανση άπλειστων, ανήθικων και παράλογων (εκ των υστέρων) συμπεριφορών από ιδιώτες που βρίσκονται υπό την επιρροή ισχυρότατων κρατικών και πολιτικών πιέσεων και στρεβλώσεων δεν αποτελεί αντιπαράδειγμα στον ισχυρισμό ότι η αγορά είναι "σοφή". Γιατί είναι προφανές σε όσους δεν διαστρεβλώνουν επίτηδες τις απόψεις των φιλελεύθερων ότι η "σοφεία" της αγοράς δεν είναι μία συνειδητή σοφία που μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό της και τη φήμη της με το να αρνηθεί να συνεργαστεί με το κράτος. Απεναντίας η αγορά είναι ένα φαινόμενο που προκύπτει από τις συμπεριφορές των ατόμων τα κίνητρα των οποίων επηρεάζονται άμεσα και ισχυρότατα από τις κρατικές παρεμβάσεις. Επομένως λέγοντας ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα κρατικών παρεμβάσεων φυσικά και δεν αρνούμαστε ότι οι κρατικές παρεμβάσεις δεν ακολουθήθηκαν από κάκκιστες συμπεριφορές ιδιωτών. Αλλά οι ιδιώτες αυτοί δεν παρακινήθηκαν στις συμπεριφορές αυτές από τις δυνάμεις της αγοράς αλλά από το κράτος και συνεπω είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας να ισχυρίζεται κανείς ότι η συμπεριφορά συγκεκριμένων τραπεζών είναι αποτέλεσμα της "ελεύθερης αγοράς". Και για να το πω πιο απλά, εάν υπάρχουν 5 παίκτες σε μια αγορά και οι δύο είναι κρατικοί τότε η αγορά δεν είναι καθόλου ελεύθερη, όχι ελεύθερη κατά τα 3/5.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock