Ολοκληρώθηκε η τελευταία έρευνα για το πιθανό (καλύτερα πιθανά) μέλλον του κλίματος με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων του climateprediction.net στο τεύχος της 27ης Ιανουαρίου του επιστημονικού περιοδικού Nature. Η έρευνα αυτή εκμεταλλεύτηκε την ισχύ περισσοτέρων των 90000 ηλ. υπολογιστών δια μέσω του διαδικτύου και κατα αυτό τον τρόπο πραγματοποίησε άνω των 2000 εξομοιώσεων σε αντίθεση με τις περισσότερες έρευνες οι οποίες πραγματοποιούσαν μέχρι και μερικές δεκάδες.
Σύμφωνα με την έρευνα ο διπλασιασμός των επιπέδων του CO2 σε σχέση με τις τιμές του στην προ-βιομηχανική εποχή μπορεί να οδηγήσει σε μια αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη από 1.9 C μέχρι 11.5 C. Αυτό το τονίζω για να διορθώσω ορισμένους δημοσιογράφους οι οποίοι με περισσή άγνοια δήλωσαν ότι η έρευνα αποδεικνύει ότι η θερμοκρασία θα ανέβει κατά 11.5 C στις επόμενες δεκαετίες. Αυτό αποτελεί απλά το χειρότερο σενάριο σύμφωνα με τις προβλέψεις και σίγουρα όχι το πιο πιθανό. Οι περισσότερες εξομοιώσεις έσειξαν μια αύξηση της τάξης των 3.4 C. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλες οι εξομοιώσεις έδειξαν αύξηση της θερμοκρασίας.
Προβληματικό επίσης είναι το γεγονός ότι οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν την έρευνα δεν είναι σε θέση να πλαισιώσουν τις αλλαγές χρονικά. Οι αλλαγές μπορεί να εμφανιστούν στα μισά αυτού του αιώνα εώς και αρκετούς αιώνες αργότερα. Το κύριο ζήτημα που ανέδειξαν είναι η αβεβαιότητα για τις επερχόμενες κλιματικές αλλαγές (εξάλλου ο τίτλος της επιστημονικής εργασίας ήταν: "Uncertainty in predictions of the climate response to rising levels of greenhouse gases").
Δεν πρέπει επίσης να αμελούμε ότι ενώ συμπεριελήφθησαν πολλές νέες μεταβλητές σε σχέση με παλαιότερες έρευνες, δε συμπεριελήφθησαν κρίσιμα στοιχεία για ωκεάνια ρεύματα και άλλους παράγοντες. Φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάσουμε. Αδιαμφισβήτητα η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει επηρεάσει σημαντικά τον πλανήτη και η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας φαντάζει ολοένα και πιο πιθανή. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κλίμα δεν είναι κάτι σταθερό και αμετάβλητο στο διηνεκές του χρόνου αλλά αντίθετα είναι ένα πολυπαραγοντικό εξαρτώμενο σύστημα, πολύπλοκο και συχνά χαοτικό. Αλλαγές στο κλίμα συνέβησαν πολύ πριν τη βιομηχανική εποχή και ήταν και αυτές εντυπωσιακές. Η πιο πρόσφατη σημαντική κλιματολογική αλλαγή της τελευταίας χιλιετίας ήταν ο "μίνι" παγετώνας που έπληξε κυρίως το βόρειο ημισφαίριο το 17ο αιώνα. Δε νομίζω ότι μπορούμε να κατηγορήσουμε τη βαριά βιομηχανία των περασμένων αιώνων για τη ραγδαία αυτή αλλαγή του κλίματος.
Το κλίμα αλλάζει είτε μακροπρόθεσμα, είτε βραχυπρόθεσμα και αυτό που έχει σημασία είναι να γνωρίζουμε πόσο έτοιμοι είμαστε να υποδεχτούμε τις πιο πιθανές αλλαγές. Η στάση αυτή δεν υποδηλώνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε με κυνισμό και αδιαφορία τις επιπτώσεις που έχει η ανθρώπινη δραστηριότητα στη φυσιογνωμία του πλανήτη. Μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου λαμβάνονται συνεχώς και η τεχνολογία σταδιακά μας προσφέρει οικονομικά βιώσιμες εναλλακτικές προτάσεις παραγωγής ενέργειας. Αλλά η τρομολαγνία με την οποία παρουσιάζεται το θέμα του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι τελείως αποπροσανατολιστική.
2 σχόλια:
Το μόνο ουσιαστικό που μπορούμε να κρατήσουμε από την έρευνα είναι η χρήση μαζικής αποκεντρωμένης υπολογιστικής δύναμης για την εφαρμογή πιο περίπλοκων κλιματικών μοντέλων. Ο ίδιος ο υπεύθυνος της έρευνας δήλωσε ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εξαγωγή κανενός πρακτικού συμπεράσματος αφού το μοντέλο του ήταν πολύ πρόχειρο. Για παράδειγμα, δεν προσθέτει σταδιακά το επιπλέον CΟ2 στην ατμόσφαιρα σε μια περίοδο 100 ετών, αλλά το θεωρεί εξαρχής δεδομένο και σταθερό για όλη την περίοδο που εξετάζει (από 1880 και μετά).
Όλα τα κλιματικά μοντέλα μέχρι σήμερα πέφτουν έξω, όσο προσπαθούν να επετκείνουν τις προβλέψεις τους σε μεγάλες χρονικές περιόδους (εδώ δεν μπορούν να λειτουργήσουν με στοιχείδη ακρίβεια σε επίπεδο δεκαετίας, μπορούμε να μιλάμε για το 2100;). Και αυτό διότι δεν είναι δυνατόν να ενσωματώσουν τις άπειρες μεταβλητές που απαιτούνται (ούτε είναι όλες γνωστές σε μας). Πχ, έχει εντελώς παραγνωρίστεί ο ρόλος της παρατηρούμενης αύξησης της ηλιακής ακτινοβολίας (αφού γι αυτήν δεν φταίει ο κακός καπιταλισμός και οι δολοφόνοι Αμερικανοί).
Να προσθέσω και την ανοιχτή επιστολή-παραίτησης που έστειλε ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες του IPCC λόγω της έντονης πολιτικοποίησής του που δεν είναι συμβατή με καμία έννοια επιστημονικής αντικειμενικότητας.
Dear colleagues,
After some prolonged deliberation, I have decided to withdraw from participating in the Fourth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC). I am withdrawing because I have come to view the part of the IPCC to which my expertise is relevant as having become politicized. In addition, when I have raised my concerns to the IPCC leadership, their response was simply to dismiss my concerns.
With this open letter to the community, I wish to explain the basis for my decision and bring awareness to what I view as a problem in the IPCC process. The IPCC is a group of climate researchers from around the world that every few years summarize how climate is changing and how it may be altered in the future due to manmade global warming. I had served both as an author for the Observations chapter and a Reviewer for the 2nd Assessment Report in 1995 and the 3rd Assessment Report in 2001, primarily on the topic of tropical cyclones (hurricanes and typhoons). My work on hurricanes, and tropical cyclones more generally, has been widely cited by the IPCC. For the upcoming AR4, I was asked several weeks ago by the Observations chapter Lead Author — Dr. Kevin Trenberth — to provide the writeup for Atlantic hurricanes. As I had in the past, I agreed to assist the IPCC in what I thought was to be an important and politically-neutral determination of what is happening with our climate.
Shortly after Dr. Trenberth requested that I draft the Atlantic hurricane section for the AR4's Observations chapter, Dr. Trenberth participated in a press conference organized by scientists at Harvard on the topic "Experts to warn global warming likely to continue spurring more outbreaks of intense hurricane activity" along with other media interviews on the topic. The result of this media interaction was widespread coverage that directly connected the very busy 2004 Atlantic hurricane season as being caused by anthropogenic greenhouse gas warming occurring today. Listening to and reading transcripts of this press conference and other media interviews, it is apparent that Dr. Trenberth was being accurately quoted and summarized in such statements and was not being misrepresented in the media. These media sessions have the potential to result in a widespread perception that global warming has made recent hurricane activity much more severe.
I found it a bit perplexing that the participants in the Harvard press conference had come to the conclusion that global warming was impacting hurricane activity today. To my knowledge, none of the participants in that press conference had performed any research on hurricane variability, nor were they reporting on any new work in the field. All previous and current research in the area of hurricane variability has shown no reliable, long-term trend up in the frequency or intensity of tropical cyclones, either in the Atlantic or any other basin. The IPCC assessments in 1995 and 2001 also concluded that there was no global warming signal found in the hurricane record.
Moreover, the evidence is quite strong and supported by the most recent credible studies that any impact in the future from global warming upon hurricanes will likely be quite small. The latest results from the Geophysical Fluid Dynamics Laboratory (Knutson and Tuleya, Journal of Climate, 2004) suggest that by around 2080, hurricanes may have winds and rainfall about 5% more intense than today. It has been proposed that even this tiny change may be an exaggeration as to what may happen by the end of the 21st Century (Michaels, Knappenberger, and Landsea, Journal of Climate, 2005, submitted).
It is beyond me why my colleagues would utilize the media to push an unsupported agenda that recent hurricane activity has been due to global warming. Given Dr. Trenberth’s role as the IPCC’s Lead Author responsible for preparing the text on hurricanes, his public statements so far outside of current scientific understanding led me to concern that it would be very difficult for the IPCC process to proceed objectively with regards to the assessment on hurricane activity. My view is that when people identify themselves as being associated with the IPCC and then make pronouncements far outside current scientific understandings thatthis will harm the credibility of climate change science and will in the longer term diminish our role in public policy.
My concerns go beyond the actions of Dr. Trenberth and his colleagues to how he and other IPCC officials responded to my concerns. I did caution Dr. Trenberth before the media event and provided him a summary of the current understanding within the hurricane research community. I was disappointed when the IPCC leadership dismissed my concerns when I brought up the misrepresentation of climate science while invoking the authority of the IPCC. Specifically, the IPCC leadershipsaid that Dr. Trenberth was speaking as an individual, even though he was introduced in the press conference as an IPCC lead author. I was told that that the media was exaggerating or misrepresenting his words, even though the audio from the press conference and interview tells a different story (available on the web directly); and that Dr. Trenberth was accurately reflecting conclusions from the TAR, even though it is quite clear that the TAR stated that there was no connection between global warming and hurricane activity at this time. The IPCC leadership saw nothing to be concerned with in Dr. Trenberth's unfounded pronouncements to the media, despite his supposedly impartial important role that he must undertake as a Lead Author on the upcoming AR4.
It is certainly true that "individual scientists can do what they wish in their own rights," as one of the folks in the IPCC leadership suggested. Differing conclusions and robust debates are certainly crucial to progress in climate science. However, this case is not an honest scientific discussion conducted at a meeting of climate researchers. Instead, a scientist with an important role in the IPCC represented himself as a Lead Author for the IPCC and has used that position to promulgate to the media and general public his own opinion that the busy 2004 hurricane season was caused by global warming, which is in direct opposition to research written in the field and is counter to conclusions in the TAR. This becomes problematic when I am then asked to provide the draft about observed hurricane activity variations for the AR4 with, ironically, Dr. Trenberth as the Lead Author for this chapter. Because of Dr. Trenberth's pronouncements, the IPCC process on our assessment of these crucial extreme events in our climate system has been subverted and compromised, its neutrality lost. While no one can "tell" scientists what to say or not say (nor am I suggesting that), the IPCC did select Dr. Trenberth as a Lead Author and entrusted to him to carry out this duty in a non-biased, neutral point of view. When scientists hold press conferences and speak with the media, much care is needed not to reflect poorly upon the IPCC. It is of more than passing interest to note that Dr. Trenberth, while eager to share his views on global warming and hurricanes with the media, declined to do so at the Climate Variability and Change Conference in January where he made several presentations. Perhaps he was concerned that such speculation — though worthy in his mind of public pronouncements — would not stand up to the scrutiny of fellow climate scientists.
I personally cannot in good faith continue to contribute to a process that I view as both being motivated by pre-conceived agendas and being scientifically unsound. As the IPCC leadership has seen no wrong in Dr. Trenberth's actions and have retained him as a Lead Author for the AR4, I have decided to no longer participate in the IPCC AR4.
Sincerely,
Chris Landsea
Δημοσίευση σχολίου