Σάββατο, Δεκεμβρίου 31, 2005

Κράτος και πρωταθλητισμός

Μετά το φιάσκο των τουρμποκίνητων αθλητών μας τους Ολυμπιακούς πέρισυ, η κυβέρνηση είχε μια καταπληκτική ευκαιρία να αποδομήσει το, ανατολικού μπλοκ εμπνεύσεως, τερατούργημα που δημιούργησε δύο δεκαετίες τώρα το ελληνικό κράτος. Η όποια φασαρία όμως έγινε γρήγορα ξεχάστηκε, και έμεινε στο απυρόβλητο ο κύριος ένοχος, η ανάμειξη του κράτους στον αθλητισμό. Μια ανάμειξη στα σοβιετικά ή ανατολικογερμανικά πρότυπα που διάβρωσε το ελληνικό αθλητικό οικοδόμημα, κομματικοποίησε τις ομοσπονδίες, δημιούργησε παράγοντες γραφειοκράτες και ανέδειξε όσους αθλητές ήταν πρόθυμους να πάρουν αναβολικά. Ο διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας είναι τόσο απαραίτητος όσο ο διαχωρισμός κράτους και πρωταθλητισμού. Δύο γενναίες αποφάσεις που είναι αδύνατο να παρθούν από μία δειλή κυβέρνηση. Πέστα ρε Πανούτσο!

7 σχόλια:

Winston είπε...

I am stationed in Canada my friend, not the USA

ultrasonic15 είπε...

Ο Πανούτσος και ο Μπαζίνας (και οι δύο παλιά στο 'Φίλαθλο') είναι πιστεύω από τους σοβαρότερους, απολαυστικότερους και από τους καλύτερους γραφιάδες στην ελλάδα.

Sakis Rizos είπε...

Ο πρωταθλητισμός -ιδίως όταν μιλάμε για αθλητές ολυμπιακού επιπέδου- κι η χρήση αναβολικών στεροειδών είναι ένα και το αυτό -δικαιολογημένα.

kouk είπε...

Ίσως δικαιολογείται από την άποψη ότι αυτό που θέλει ο κόσμος να βλέπει είναι επιδόσεις. Αυτό που δεν θέλει είναι να του χαλάνε το παραμύθι με το να βγαίνουν οι μάσκες.

Ανώνυμος είπε...

Το άρθρο του Πανούτσου ήταν άψογο.

Προς turqoise_noir:
Γράφεις "η πολιτική των χρυσών μεταλείων δεν ήταν αποκλειστικό προνόμιο τόυ ανατολικού μπλοκ!".
Νομίζω ότι μπερδεύεις το ντόπινγκ (από μεμονωμένους αθλητές / παράγοντες) με την συνείδητη προώθησή του από το Κράτος. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο (ως προς τις ευθύνες της κάθε πολιτείας και των πολιτικών ταγών). Στην περίπτωση των ανατολικών κρατών (π.χ. Ελλάδα) ξοδεύονταν λεφτά των πολιτών με σκοπό να παραμυθιαστούν οι ίδιοι οι ακούσιοι χρηματοδότες-πολίτες και στη συνέχεια να δώσουν ακόμα περισσσότερα από τα λεφτά τους (μέσω "επιβραβεύσεων") στους απατεώνες.

Στις άλλες περιπτώσεις ξοδεύονται λεφτά ιδιωτών με σκοπό αυτοί οι ίδιοι να αποκομίσουν κάποια οφέλη (μάλλον από άλλες ιδιωτικές εταιρείες).
Η διαφορά είναι μεγάλη, ίσως και σε ηθικό επίπεδο θα έλεγα. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με μικρο(;)-κομπιναδόρους ενώ στην πρώτη με οργανωμένο έγκλημα.

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις: "η αμερικάνικη ολυμπιακή επιτροπή έστειλε 200 αθλητές που πιάστηκαν ντοπέ στα τριάλς..."

Συνηδητοποιείς ότι αντιφάσκεις; Από που το βρήκες αυτό; Τα trials ('τράιαλς' προφέρονται) είναι οι προκριματικοί αγώνες που γίνονται εντός των ΗΠΑ, πριν από κάθε Ολυμπιάδα για να βγουν οι αθλητές που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα τους (εκεί δεν αποφασίζεται από κάποια ... επιτροπή το ποιοι θα πάνε στους Αγώνες.)
Επιπλέον, κάνεις το τυπικό λάθος πολλών Ελλήνων να νομίζεις ότι οι ΗΠΑ είναι μια... μεγάλη Ελλάδα. Μια χώρα όμοια αλλά απλώς μεγαλύτερη. Και μεταφέρεις κατ'αυτόν τον τρόπο τα "χαρακτηριστικά" της σύγχρονης Ελλάδας στις ΗΠΑ, φανταζόμενος ότι εκεί ισχύουν πράγματα αντίστοιχα με εδώ, αλλά στον υπερθετικό βαθμό. Ε, αυτό απλά δεν ισχύει. Είναι μια χώρα διαφορετική. Δε λέω καλύτερη ή χειρότερη. Απλά δ-ι-α-φ-ο-ρ-ε-τ-ι-κ-ή.

Συγκεκριμένα, φαίνεται να θεωρείς ότι η Ολυμπιακή Επιτροπή των ΗΠΑ έχει κάποιου είδους κρατική υπόσταση, κάνοντας προφανώς παραλληλισμό με τον Ελληνικό κρατικοδίαιτο (πρωτ-)αθλητισμό.
Αυτό δεν ισχύει ούτε καν για την Ελληνική (παρότι τα μέλη της Ελληνικής είναι πιο προβεβλημένα, και με εντονότερο κομματικά προφίλ).
Μη με βάζεις να υπερασπιστώ την "Ολυμπιακή οικογένεια" τώρα, δεν θα το αντέξω.
Και εν πάσει περιπτώσει, αν η Ολ. Επιτροπή των ΗΠΑ συγκάλυψε καταστάσεις (δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να έγινε) αυτό δεν ήταν κρατική πολιτική. Δεν υπάρχει καν Υπουργείο Αθλητισμού ούτε σε Ομοσπονδιακό ούτε σε Πολιτειακό Επίπεδο. Νομίζω ότι η διαφορά είναι σαφής.

Ανώνυμος είπε...

Επαναλαμβάνω τη λέξη "κράτος". Εγώ δεν είπα πουθενά ότι δεν υπάρχουν στην αμερικάνικη κοινωνία παράγοντες / άτομα / ομάδες που δεν προωθούν / αποκρύπτουν το ντοπάρισμα. Και τα επαγγελματικά πρωταθλήματα που αναφέρεις δεν είναι κρατικά. Απ'ότι καταλαβαίνω ξέρεις αρκετά για να το γνωρίζεις αυτό. Το ρεκόρ του Babe Ruth το έσπασε εκείνος ο ντοπέ τύπος των Chicago Cubs (Gary? Bonds) που φέρεται μπλεγμένος στο γνωστό σκάνδαλο του εργαστηρίου από το L.A...

Ρωτάς στο ΥΓ1: "Το γεγονός ότι στην Σούδα πέρσι εμποδίστηκε από τους στρατιώτες του αμερικανικού κράτους ο έλεγχος αμερικανών αθλητών πώς σου φαίνεται;Είναι αρκετή...κρατική εμπλοκή;"

Αν έτσι έγινε, (ποιος το έγραψε; Έψαξα στο Google για "WADA Σούδα" και "WADA Souda doping" και βρήκα μόνο 1-2 ποστ σε ελληνικά φόρουμ...) μπορεί και να είναι.

Για χάρη της συζήτησης ωστόσο, το συνεχίζω και λέω ότι -αν συνέβη- μπορεί και να είναι "πατριωτική" έξαρση κάποιου γαλονά που δεν θέλει να εκτεθούν "τα δικά μας παιδιά" ή απλά "γραφειοκρατικός φόβος" να μην αφήσει ξένους να μπουν στη Βάση. Κατά την ίδια έννοια που δεν θα χαρακτήριζα μετά βεβαιότητας "κρατική εμπλοκή" την υπόθεση Οτσαλάν. Δεν είναι σαφές ότι υπήρχε κρατική πολιτική στον τομέα αυτό. Απλά κάποιοι κάφροι αποφάσισαν να κινηθούν κατά τον Χ τρόπο και μετά το κράτος αποφασίζει να αποκρύψει το γεγονός για να μη γίνει ρεζίλι.
Εμένα, εν πάσει περιπτώσει, μου φαίνεται χαώδης η διαφορά μεταξύ α)ενσυνείδητης κρατικής πολιτικής υποβοήθησης του ντοπαρίσματος (με κρατικά χρήματα) και β) ανοχής σε φαινόμενα ντόπινγκ.
Καταλαβαίνεις ότι στο αμερικανικό κράτος δεν υπάρχουν υπουργεία αθλητισμού (που να μπορούν και να έχουν αντίστοιχο ελεγκτικό ρόλο). Το Κράτος δεν έχει μπει στη δουλειά του να "φτιάχνει αθλητές". Εκεί είναι η ουσία.

Υ.Γ. Το "μόνο οι ανατολικογερμανοί έκαναν ντόπινγκ" είσαι ο μόνος που το ισχυρίζεται εδώ μέσα.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock