Κυριακή, Φεβρουαρίου 25, 2007

Περιαυτολογώντας

Αφού με προσκάλεσε ο φιλελεύθερος μάγειρας, ας συνεχίσω την πυραμίδα του παιχνιδιού με τα 5 πράγματα που δεν ξέρει ο κόσμος για μένα:

- Το πρώτο πολιτικό βιβλίο που διάβασα ήταν στα 11 μου, το "κόκκινο βιβλιαράκι" του Μάο.
- Το 2005 διάβασα πάνω από 70 πολιτικού ή ιστορικού περιεχομένου βιβλία (χάρη στη θητεία μου).
- Το μόνο βιβλίο που με έκανε να κλάψω ήταν το "Ένα παιδί μετράει τα άστρα" του Μενέλαου Λουντέμη.
- Το αγαπημένο που φαγητό είναι σαλιγκάρια γιαχνί (αλλά μόνο με σαλιγκάρια που σέλνουν στη γιαγιά μου συγγενείς από την Κρήτη)
- Οι δύο ταινίες που είχαν την μεγαλύτερη επίδραση πάνω που ήταν το "Pink Floyd: The Wall" (στα 16) και το "Γη και Ελευθερία" (στα 19 μου).

Εξαιρώντας του συνιστολόγους αυτού του ιστολογίου, όσους άλλους έχει τύχει να γνωρίσω προσωπικά και όσους έχουν ήδη απαντήσει, παραδίδω την σκυτάλη στον ντροπαλό, την evee, τον ληρ, τον Θέμη Λαζαρίδη και τον freeblogger.

7 σχόλια:

Αθήναιος είπε...

Στην Κεντρική Αγορά πουλάνε σαλιγκάρια από την Κρήτη. Θα φτιάξω να φάμε αφού με συγκίνησες προχθές, στην συνέντευξη τύπου έτσι όπως μίλησες.

Κ.Τ - FREEBLOGGER είπε...

Αποδέχομαι με χαρά τη πρόσκληση του φίλου Roark. Παρόλα αυτά εξακολουθώ να νιώθω αμήχανος … [φίλε Roark το «Γη και Ελευθερία» με είχε συγκλονίσει αν και δεν ήμουν πλέον ένας ανήσυχος 18αρης –πιθανότατα να ήμουν ή και να είμαι ακόμη ένας ώριμος έφηβος-, ενώ το κόκκινο βιβλιαράκι δεν έπεσε ποτέ στα χέρια μου για ανάγνωση – παρ΄όλα αυτά αγόρασα μια σπάνια έκδοση του από ένα «παλιατζίδικο» της Νέας Υόρκης και φρόντισα να βρω ένα αγαλματάκι (μπρούτζινο) του προέδρου Μάο για το γραφείο μου].

Πάμε παρακάτω:

α) Ήμουν 20 και κάτι όταν άρχισα να δουλεύω ως επαγγελματίας δημοσιογράφος πριν καν ξεμπερδέψω με σπουδές και πτυχία. Τα μηχανικά μολύβια και τους …χάρακες τα παράτησα γρήγορα όταν κατάλαβα ότι η θέση υπεύθυνου εργοταξίου σε έργα του υπουργείου Πολιτισμού με άφηνε παγερά αδιάφορο, ενώ ισολογισμούς εταιρειών –παρά τα 4 χρόνια σπουδών- έμαθα να διαβάζω όταν άρχισα να ασχολούμαι με το οικονομικό ρεπορτάζ.

β) Σε κομματική διαδικασία έχω να συμμετάσχω πάνω από 20 χρόνια αν και το μικρόβιο της πολιτικής ουδέποτε με εγκατέλειψε. Αν είχα το δίλημμα να επιλέξω μια ιδεολογική/πολιτική ταυτότητα εκείνη θα ήταν του liberal/radical (… αμετάφραστη για τα ελληνικά δεδομένα και σκόπιμα «διπλή» lib/rad καθώς το πρώτο συνδετικό έχει να κάνει με τη πολιτική συμπεριφορά και το δεύτερο με τις προσωπικές επιλογές). Σήμερα νιώθω ξανά την ασφάλεια της ένταξης αλλά και την αμφιβολία της συμμετοχής στο πλαίσιο του Forum «ΑΓΟΡΑΙΔΕΩΝ».

γ) Προτιμώ τις αναφορές σε ποιητές, συγγραφείς, εικαστικούς καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και μουσικούς –Έλληνες και ξένους- για το «μικρόκοσμο» της προσωπικής μου μυθολογίας. Παραμένω σταθερά εργένης εκ πεποιθήσεως και αθεράπευτα προσηλωμένος στη υπόθεση του έρωτα (ο ώριμος έφηβος δεν με εγκαταλείπει ποτέ…).

δ) Τα new media αποτελούν για μένα μια «καινούργια αγάπη» και πιθανότατα «μια αγάπη που άργησε μια μέρα» (λόγω ηλικίας).

ε) Τελειώνουμε… Μεταξύ των προτιμήσεων μου το καλό κόκκινο κρασί , το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου στις Πρέσπες, οι παραλίες με τις ελιές που κατεβαίνουν στη θάλασσα στους Παξούς και στη Χειμάρα, η Κωνσταντινούπολη, η Βενετία και η Τεργέστη, η Αλεξάνδρεια, η Βαρκελώνη (σταθεροί προορισμοί για πάνω από 20 χρόνια)… Αυτά προς το παρόν.

Ελπίζω να μην κούρασα.

Chrysotheras είπε...

"Στην Κεντρική Αγορά πουλάνε σαλιγκάρια από την Κρήτη..."
μιά και μιλάμε για "εσκαργό" ένας είναι ο μεζές:
χοχλιοί μπουμπουριστοί

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Δηλαδή τώρα πρέπει να απαριθμήσω 5 πράγματα που δεν ξέρει ο κόσμος για μένα, και που θα τον ενδιέφερε να μάθει, και που δεν με πειράζει να αποκαλύψω; Δύσκολος συνδυασμός. Χμμμ...

1. Τα πρώτα τρία χρόνια των σπουδών μου στο ΑΠΘ ήμουν τουρίστας, πήγαινα μόνο στις εξετάσεις και διάβαζα από τις εξαιρετικές σημειώσεις του καλού συμφοιτητή Δημήτρη Γιάγκα. Στα επόμενα δύο μετατράπηκα σε geek και πήγαινα σε όλες τις παραδόσεις για να βγάλω καλό βαθμό για υποτροφία στην Αμερική. Κυκλοφορούσα με ένα βαλιτσάκι φορτωμένο βιβλία ...
2. Στην πλατεία Χημείου του ΑΠΘ το 1983 έπαιξα σαξόφωνο με την Elias Zaikos Blues Band. Τα μέλη της μπάντας με φώναζαν «Μέθη» (αναγραμματισμός του «Θέμη»). Είχα το ψώνιο να γίνω μουσικός. Μου πέρασε...
3. Στις ευρωεκλογές του 1982 ψήφισα ΚΚΕ εσ. Παρά λίγο να γίνω και μέλος του κόμματος αλλά λάκισα την τελευταία στιγμή.
4. Στις φοιτητικές εκλογές του 1986 κατεβάσαμε ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο με την επωνυμία ΑΙΧΜΗ (Ανεξάρτητο ?? Χημικών Μηχανικών). Στην πλατφόρμα μας από ότι θυμάμαι ήταν η αξιολόγηση των καθηγητών και η δυνατότητα ψήφου χωρίς παρουσία στη γενική συνέλευση. Πήραμε 50-60 ψήφους και κερδίσαμε μιά θέση στο ΔΣ.
5. Είμαι ελεύθερος και δέχομαι ευχαρίστως προτάσεις γάμου. Ζητείται κοπέλα ευπαρουσίαστη, μορφωμένη, και με h-index πάνω από 5.

Ανώνυμος είπε...

Τσίμπησα και ευχαριστώ!

Κ.Τ - FREEBLOGGER είπε...

Με αφορμή τα
"5 πράγματα"του Θέμη Λαζαρίδη.
α) Η μπάντα του Ηλία Ζάϊκου ήταν και μένα η αγαπημένη μου μπάντα όταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη. Μάλιστα, είχα προτείνει να εμφανισθούν και σε φεστιβάλ νεολαίας -νομίζω οτι η εμφάνιση έγινε. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες...
β) Οι ευρωεκλογές -στις οποίες μάλλον αναφέρεσαι- έγιναν το 1984.

Τελικά, τα "5 πράγματα" βοηθούν τη μνήμη!!!

Αθήναιος είπε...

1. Οι χοχλιοί βέβαια μπουμπουριστοί αν και μου αρέσουν και κοκκινιστοί γιαχνί. Μμμμμμ.

2. Αυτοί οι πευκώνες-ελαιώνες που έπεφταν στη θάλασσα του Ιονίου στους Παξούς μ'εχουν συγκλονίσει και μένα.

3.Ο γάμος είναι αντιφιλελεύθερος θεσμός. :-)

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock