Πάλι καταλήψεις στα σχολεία. Πάλι χαμένος χρόνος.
Ποιός νοιάζεται; Ίδια γεύση...
Οι εγκάθετοι κομματικοί καρεκλοκένταυροι της δημόσιας εκπαίδευσης βγήκαν πάλι, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, για να "διαφεντέψουν τα δίκια" τους βάζοντας μπροστά -οι ασπόνδυλοι- τα παιδάκια.
Πώς αλλιώς θα σπαρεί και καλλιεργηθεί το απέραντο ξερό φυτώριο με τους νέους αμόρφωτους/ανεγκέφαλους ψηφοφόρους; Η πηγή των πειθήνιων κομματικών πιονιών αναβλύζει με νέο αίμα μέσα απ'τη "δημόσια εκπαίδευση".
Αλλοίμονο σε εκείνα τα παιδιά που θέλουν να μάθουν το "κάτι παραπάνω" χωρίς να διαθέτουν (οι γονείς) τα απαραίτητα "δίδακτρα" - για φροντιστήρια κλπ.
Δημόσια λοιπόν εκπαίδευση από τη σκοπιά της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης. Αυτό ήταν το θέμα της ομιλίας του
Ποιός νοιάζεται; Ίδια γεύση...
Οι εγκάθετοι κομματικοί καρεκλοκένταυροι της δημόσιας εκπαίδευσης βγήκαν πάλι, σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, για να "διαφεντέψουν τα δίκια" τους βάζοντας μπροστά -οι ασπόνδυλοι- τα παιδάκια.
Πώς αλλιώς θα σπαρεί και καλλιεργηθεί το απέραντο ξερό φυτώριο με τους νέους αμόρφωτους/ανεγκέφαλους ψηφοφόρους; Η πηγή των πειθήνιων κομματικών πιονιών αναβλύζει με νέο αίμα μέσα απ'τη "δημόσια εκπαίδευση".
Αλλοίμονο σε εκείνα τα παιδιά που θέλουν να μάθουν το "κάτι παραπάνω" χωρίς να διαθέτουν (οι γονείς) τα απαραίτητα "δίδακτρα" - για φροντιστήρια κλπ.
Δημόσια λοιπόν εκπαίδευση από τη σκοπιά της Αυστριακής Σχολής Οικονομικής Σκέψης. Αυτό ήταν το θέμα της ομιλίας του
Jeffrey M. Herbener
με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 25 χρόνων από την ίδρυση του Ινστιτούτου φον Μίζες. Αυτό το πολύ επίκαιρο άρθρο μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου:Υ.Γ. εάν το άρθρο σας φαίνεται ιδιαίτερα μακροσκελές ή δυσνόητο, τότε διαβάστε οπωσδήποτε τη παράγραφο: Education and the State
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου