Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει

Έστω και καθυστερημένα θα σχολιάσουμε ένα δημοφιλή μύθο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από οπαδούς του ακροδεξιού/πατριωτικού χώρου. Πιο συγκεκριμένα, η γέννηση του είχε ξεκινήσει νωρίτερα, αλλά τώρα με το σκάνδαλο του Βατοπαιδίου πήρε την τελική του μορφή: ο πρωθυπουργός της χώρας, Κώστας Καραμανλής, υπό την καθοδήγηση του "σοφού" συμβούλου του και του θείου του Π.Μολυβιάτη, κάνει ανοίγματα στην φίλη και προαιώνια σύμμαχο Ρωσία και γι'αυτό τον πολεμούν οι Αμερικανοί, βγάζοντας όλα αυτά τα σκάνδαλα που βλέπουμε στην επικαιρότητα. Αλλά οι Αμερικανοί έχουν και συμμάχους στην κυβέρνηση την ΥπΕξ Ντόρα Μπακογιάννη, που βυσσοδομεί, αλλά δεν τα καταφέρνει να στρέψει το τιμόνι της χώρας που βρίσκεται σε έμπειρα χέρια!

Ο μύθος αυτός εξυπηρετεί και το εσωτερικό της ΝΔ - αφού λίγο πολύ οι εσωκομματικοί αντίπαλοι παρουσιάζονται ως πράκτορες ξένης δύναμης - αλλά και ταυτόχρονα επιχειρεί να στοχοποιήσει ως πράκτορες όλους τους υπόλοιπους Έλληνες που αντιδρούν στην κυβέρνηση, ενώ τα σκάνδαλα της κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο από προϊόν συνωμοσίας!

Στην προσπάθεια να ευσταθήσει αυτή η θεωρία παραβλέπονται ορισμένα ενοχλητικά γεγονότα. Έτσι, δεν αναφέρεται ότι η πολιτική της κυβέρνησης ξεκίνησε ως σφόδρα φιλοαμερικανική. Καμιά κυβέρνηση στον κόσμο που δεν συμμετείχε στην "συμμαχία των προθύμων" δεν έστειλε τεθωρακισμένα της στο Ιράκ, όπως έκανε η Ελλάδα, έστω και χωρίς προσωπικό, δεν ανέλαβε την υποχρέωση να εκπαιδεύσει την Ιρακινή αστυνομία ή έστειλε πλοία να περιπολούν στον Περσικό Κόλπο! Για την ιστορία, τα δυο πρώτα χρόνια της κυβέρνησης ΥπΕξ ήταν ο Π.Μολυβιάτης.

Ένα δεύτερο σημείο που πρέπει να κατασκευαστεί είναι ο μύθος του "σοφού" Μολυβιάτη. Ο Π.Μολυβιάτης επίσημα αναλαμβάνει διευθυντής του γενικός διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974. Θα αναφερθούμε στην εξωτερική πολιτική του Κ.Καραμανλή και πιο πριν από αυτήν την ημερομηνία.

*1955. Τα Σεπτεμβριανά της Πόλης. Ένα όργιο εθνοκάθαρσης από το Τουρκικό κράτος εναντίον της ελληνικής μειονότητας. Ο Κ.Καραμανλής θα συναντηθεί λίγους μήνες μετά με τον Μεντερές και θα του πει απλά: "με στενοχωρήσατε κ.πρωθυπουργέ". Η χούντα που θα κρεμάσει τον Μεντερές θα του επιβάλλει και ποινή κάθειρξης 13 ετών για τα επεισόδια αυτά ως προσχεδιασμένα.

*1959. Οι συμφωνίες της Ζυρίχης. Η Ελλάδα πιέζει ασφυκτικά τους Κυπρίους για να αποδεχτούν το Σύνταγμα της Ζυρίχης. Σύμφωνα με τα όσα γράφει ο ίδιος ο Π.Μολυβιάτης αυτές οι συμφωνίες "έλυσαν το Κυπριακό".

*1974. Εισβολή στην Κύπρο. Ο Κ.Καραμανλής - με σύμβουλο τον Π.Μολυβιάτη - αποφασίζει να μην παρέμβει στρατιωτικά στην Κύπρο με τις γνωστές συνέπειες.

*1978. Η κυβέρνηση Καραμανλή παρακολουθεί αμέτοχη την άρση από τις ΗΠΑ του εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί στην Τουρκία μετά την εισβολή στην Κύπρο.

*1998. Ο Π.Μολυβιάτης με άλλους 185 βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου υπογράφει κείμενο που ζητά να έρθει ο διεθνώς καταζητούμενος τρομοκράτης Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Ελλάδα. Έχει προηγηθεί η έξωση του Οτσαλάν από την Συρία μετά από απειλή κήρυξης πολέμου από την Τουρκία, δικαίωμα που της δίνει ο καταστατικός χάρτης των Ηνωμένων Εθνών, αφού η τρομοκρατική επίθεση που διεξάγεται από έδαφος τρίτης χώρας εξομοιώνεται με ένοπλη εισβολή. Κάποιος που έχει υπηρετήσει στην μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ, όπως ο Π.Μολυβιάτης, λογικά είναι σε θέση να το γνωρίζει.

*2004. Με Π.Μολυβιάτη ΥπΕξ ο Κ.Καραμανλής ο νεώτερος λέει ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν. Υπάρχουν πολλοί αναγνώστες του blog που βλέπουν με θετικό μάτι το σχέδιο Ανάν - δεν θα μπούμε στην ουσία του κειμένου - αλλά σίγουρα όχι αυτοί που κυκλοφορούν τον προειρημένο μύθο.

Δεν ξέρω αν στην θέση του Π.Μολυβιάτη, του Κ.Καραμανλή του μεγάλου ή του νεώτερου θα τα κατάφερνα καλύτερα. Υψηλές θέσεις συνεπάγονται και μεγάλες ευθύνες. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι το ιστορικό τους δεν είναι ιστορικό ιδιαιτέρων επιτυχιών όσον αφορά στην εξωτερική πολιτική - είτε φταίνε αυτοί, είτε άλλοι παράγοντες, πέραν των δυνάμεών τους. Σκεφτείτε για παράδειγμα τι θα γινόταν αν ήταν στην θέση του Ρώσου προέδρου ο Αμερικανός, και έλεγε μπροστά στον "μακεδόνα" έλληνα πρωθυπουργό ότι "υποστηρίζουμε τις σχέσει καλής γειτονίας Ελλάδας-Μακεδονίας(και όχι FYROM)", όπως έκανε ο Βλαντίμιρ Πούτιν, στην κοινή συνέντευξη τύπου στην Μόσχα, με τον Κ.Καραμανλή τον νεώτερο στις 18/10/2007. Τελικά, όλοι οι μύθοι αποδεικνύονται τόσο ανθεκτικοί, όσο και τα στοιχεία που τους στηρίζουν. Και ο μύθος της ομάδας που κερδίζει και άρα δεν αλλάζει στην ελληνική εξωτερική πολιτική δεν στηρίζεται σε στοιχεία, αλλά μόνο σε επιθυμίες. Όπως στην επανάσταση του '21, για μια ακόμα φορά, έχουμε το Αγγλικό-Ατλαντικό, Γαλλικό-Ευρωπαϊκό και το Ρώσικο κόμμα. 187 χρόνια αργότερα η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν είναι σοφότερη.