Rory Gallagher: the legend lives on...

Στις 22 Οκτωβρίου , δηλαδή περίπου σε μια βδομάδα από σήμερα μια χούφτα παλιοί φίλοι και συνεργάτες του Ρόρυ Γκάλαχερ οργανώνουν συναυλία για να τιμήσουν τη μνήμη του στη Γλασκώβη...

Θυμάται άραγε κανείς σήμερα τον Ρόρυ, ή έσβησε κι αυτός στις στις τελευταίες ανταυγιες του λυκόφωτος της παλιάς ροκ σκηνής; Ταξιδάκι στην ακρη της νυχτας, in to the end of the night όπως θα λεγε κι ο Morrisson, η σιωπή που σκεπάζει τις παλιές κιθάρες καθώς solo και ακόρντα του παρελθόντος αντηχούν ακόμα σα φαντάσματα του χτες πάνω από ερειπωμένα στέκια και περασμένες εποχές, σ¨αυτήν την endless night....

Well i ll tell u a story of whiskey and mystique and men... Ρόρυ Γκάλαχερ κυρίες και κύριοι, ο Ιρλανδός τραγουδιστής που εκθρόνισε τον πολύ Ερικ Κλάπτον από την πρώτη θέση και ανακηρυχθηκε ΄΄Melody Maker s Top Musician of the Year¨..Κιθαρίστας, στιχουργός, τραγουδιστής μ¨εκείνη την βαθιά φωνή γεμάτη πόνο, έκσταση και πάθος...

Σαν παραμυθι ακούγεται πια, ένας μοναχικός τροβαδούρος χαμένος σε κόσμους αλκοόλ και δυνατών προβολέων να περιδιαβαίνει ολο τον κόσμο πάνω στο φορτηγάκι του just with a handful of songs...Αgainst the grain, Tattoo , Photo finish, Blue Print, Deuce...Πούλησε 30.000.000 δίσκους κι όμως γυρνούσε ακόμα από συναυλία σε συναυλία μ εκείνο το χιλιοφορεμένο τζάκετ.Τελειομανής και παθιασμένος δεν συμβιβαζόταν με εμπορικές και εύπεπτες μελωδίες... " When I listen to something, I like to be taken out of my seat and thrown across the room. I like guts, a good drive, which can include gentle stuff too. If it sounds good and feels good, that's it.


Το αλκοόλ και η αστατη ζωή ήταν τελικά η αίτία του χαμού του. Έζησε γρήγορα σαν αστραπή πέρασε από τις μετροπόλεις του κόσμου, μέσα από blues και rock φωτεινές λεωφόρους και τελικα μια καλοκαιρινή βραδια εφυγε ετσι απλά, τρεμάμενη φιγούρα, ποιητής και επαναστάτης, ρομαντικός ιδεολόγος, κρατημενος μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τα εξώφυλλα των φυλλάδων και το σάπιο κόσμο των φτηνών ποπ ειδώλων της μιας βραδιάς...

Πώς μου ήρθε να τα γράψω όλα αυτά; μη με ρωτάτε, είνα βραδάκι εδώ στην Αγγλία, πανσέληνος με φόντο τα ατέλειωτα λιβάδια που λαμπυρίζουν στο παιχνιδιαρικο σεληνόφως - κι έτυχε να ακούω τις νότες του Shadow Play...έτσι απλά....

In the flinty light, it's midnight, and stars collide

Shadows run, in full flight, to run, seek and hide

I'm still not sure what part I play,

in this shadow play, this shadow play

In the half light, on this mad night, I hear a voice in time

Well, I look back, see a half-smile, then it's gone from sight

Won't you tell me how I can find my way?

In this shadow play, this shadow play

In this shadow play, this shadow play

Sounds come crashing, and I hear laughing

All those lights just blaze away

I feel a little strange inside A little bit of Jekyll, a little Mr. Hyde

Sounds come crashing, can I hear laughing? All those lights just blaze away

I feel a little strange inside A little Dr. Jekyll, a little Mr. Hyde

Thoughts run wild, free as a child, into the night

Across the screen a thin beam, of magic light

Things they just don't look the same In this shadow play, this shadow play

Shadow play, shadow play

I can't run away from this shadow play Shadow play, shadow play