Αρχαιολογική Α.Ε.

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (άρ. 21 παρ. 1 Ν. 3028/2002), όλα τα αρχαία κινητά που ανευρίσκονται εντός της ελληνικής επικράτειας ανήκουν στο ελληνικό κράτος. Ως εδώ ας πούμε καλώς. Θα μπορούσε να αμφισβητηθῄ θεωρητικώς ο αποκλεισμός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα αρχαία αντικείμενα, αλλά δεν θα ακολουθήσω εδώ αυτήν την γραμμή επιχειρηματολογίας.

Θέλω αντιθέτως σε αυτό το άρθρο να εξερευνήσω την δυνατότητα συνεργασίας του Υπουργείου Πολιτισμού με ιδιώτες στο πεδίο των ανασκαφών.

Ένας ιδιώτης θα μπορούσε να συμμετάσχῃ φυσικά σε μια κρατική ανασκαφή ως χορηγός (αναφέρομαι φυσικά σε κάποια άλλη χώρα και όχι στην κάποτε πατρίδα της χορηγίας και σημερινή μεγαλύτερη εχθρά της Ελλάδα). Με ενδιαφέρει όμως κάτι παραπάνω: μια ιδιωτική ανασκαφή υπό κρατική επίβλεψη.

Υποστηρίζω ότι ένα τέτοιο εγχείρημα θα συνιστούσε μια αμοιβαίως επωφελή συμφωνία. Γιατί να το επιτρέψῃ το κράτος είναι μάλλον απλό να συναχθῄ: δει χρημάτων. Το Υπουργείο μπορεί κάλλιστα να αναθέσῃ σε ένα ιδιώτη με τους απαιτούμενους πόρους την εκτέλεση των εργασιών και να επιβλέψῃ την πρόοδό τους μέσῳ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Το ενδιαφέρον όμως είναι να δώσουμε ένα κίνητρο στον ιδιώτη να χρηματοδοτήσῃ μια εργασία τόσο δαπανηρή και χρονοβόρα όσο η ανασκαφή.

Το κίνητρο δεν μπορεί να είναι άλλο από το κέρδος. Και το κέρδος θα μπορούσε να επιτευχθῄ με δύο βασικά τρόπους.

Πρόταση δεύτερη:

Ο πρώτος είναι η διαχείριση και εκμετάλλευση του αρχαιολογικού χώρου μετά την ανασκαφή. Όπως ακριβώς ιδιωτικές εταιρείες κατασκευάζουν ένα αυτοκινητόδρομο και εισπράττουν τα διόδια επί π.χ. εικοσαετία, έτσι ακριβώς μια ιδιωτική αρχαιολογική εταιρεία θα μπορούσε να αποσβέσῃ την επένδυσή της και να απολάβῃ κέρδος από την είσπραξη των εισιτηρίων, τις πωλήσεις αναμνηστικών και αντιγράφων, ενδεχομένως από ένα εστιατόριο ή ξενοδοχείο στον παρακείμενο χώρο κ.λπ.

Συχνά όμως αυτό δεν θα είναι αρκετό, ενόψει του ότι οι μείζονες αρχαιολογικοί χώροι έχουν λίγο πολύ ανασκαφεί. Στην περίπτωση αυτή νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.

Πρόταση τρίτη:

Γιατί να μην εκχωρηθῄ στον ανασκαφέα το δικαίωμα να εμπορεύεται όσα ευρήματα τυχόν κρίνωνται μη σπουδαίας αρχαιολογικής αξίας από μια αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου; Πολύς κόσμος δεν συνειδητοποιεί ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ευρημάτων μιας ανασκαφής έχει μηδαμινή επιστημονική ή αισθητική αξία και προορίζεται κυρίως όχι βέβαια για έκθεμα σε μουσείο, αλλά για περιεχόμενο αποθηκών. Εγώ προτείνω μετά την ανασκαφή, την αποθήκευση, που περιλαμβάνει φωτογράφιση και καταλογογράφηση την πιθανή συντήρηση, την μελέτη και ενδεχόμενη δημοσίευση, όσοι λύχνοι, χάντρες, αμφορίσκοι και λοιπή αρχαία σαβούρα δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον, να παραχωρήται στον ιδιώτη προς πώληση.

Σε μια τέτοια παραχώρηση της κυριότητας φυσικά θα υπάρχουν σοβαροί περιορισμοί, που θα αποσκοπούν στην διατήρηση του ευρήματος στην καλύτερη δυνατή κατάσταση (αρχή της συντήρησης), στον έλεγχο της πορείας του μέχρι τον τελικό αποδέκτη (αρχή της ανιχνευσιμότητας) και στην διαθεσιμότητά του για πιθανή μελλοντική επιστημονική αξιοποίηση (αρχή της διαθεσιμότητας). Απαγορεύεται π.χ. η φθορά ή η καταστροφή του αρχαίου, απαιτείται άδεια του δικαιοπαρόχου για την μεταβίβαση της κυριότητας, απαγορεύεται η ενεχύραση, παραχωρείται στο ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού δικαίωμα προτιμήσεως.

Εύλογα θα αντέτεινε κανείς ότι κανείς δεν πρόκειται να ενδιαφερθῄ για αντικείμενα χωρίς αρχαιολογική αξία, και μάλιστα οι μεγάλοι συλλέκτες και τα αρχαιολογικά μουσεία του εξωτερικού. Αυτό φαίνεται πιθανόν, ενδεχομένως μάλιστα να καθιστᾴ την πρότασή μου μη βιώσιμη οικονομικά, δεν μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων. Εκείνο που δεν είναι παράλογο όμως είναι η πώληση πολλών και φτηνών σε πολλούς αντί λίγων και ακριβών σε λίγους, με άλλα λόγια η «εκλαΐκευση» της κατοχής αρχαίων αντικειμένων.

Η αρχαιοκαπηλεία γενικά βασίζεται στην ανισορροπία προφοράς και ζήτησης αρχαιολογικών αντικειμένων, την οποία προκαλεί ακριβώς το κρατικό μονοπώλιο ιδιοκτησίας επί των αρχαίων, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιήται η ζήτηση του ιδιωτικού τομέα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που παρατηρείται πάντοτε σε ανάλογες περιπτώσεις, δηλαδή η μαύρη αγορά: αρχαιοκαπηλεία, λαθρανασκαφές, διαφθορά κ.λπ. Αλλά όχι μόνο: ο γεωργός που ανακάλυψε την Αφροδίτη της Μήλου και πλούτισε ο ίδιος και την προσέφερε στην ανθρωπότητα. Ο εγγονός του όμως που, χτίζοντας το σπίτι του, τυχόν ανακάλυψε τα θεμέλια κάποιου ρωμαϊκού κτίσματος, αντί να θεωρήσῃ ότι βρήκε θησαυρό, ασφαλώς θα βιάστηκε να τα γκρεμίσῃ...

Με την πρότασή μου το πρόβλημα θεωρώ ότι αντιμετωπίζεται στην ρίζα του, διότι α) οι τιμές των προς πώλησιν αρχαίων θα μειωθούν λόγῳ της νομιμότητάς τους, άρα οι πιθανοί αρχαιοκάπηλοι χάνουν πολύ από το κίνητρό τους, β) οι τόποι λαθρανασκαφών θα αντικατασταθούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό από νόμιμες ιδιωτικές ανασκαφές υπό κρατική επίβλεψη, άρα η ουσιαστικά μόνη πηγή προς πώλησιν αρχαίων αντικειμένων θα εκλείψῃ, άρα οι πιθανοί αρχαιοκάπηλοι χάνουν και την πρώτη ύλη τους. Δεδομένου ότι αυτή η πρώτη ύλη του εμπορίου τους δεν είναι απεριόριστη ούτε ανανεώσιμη, μακροπρόθεσμα η αρχαιοκαπηλεία θα εκλείψῃ ή εν πάσῃ περιπτώσει θα χάσῃ πολλή από την σημασία της.

Μόνο πιθανό πρόβλημα είναι φυσικά η πανταχού παρούσα νεοελληνική διαφθορά. Ας σκεφτούμε όμως: εφόσον εμπιστευόμαστε τους Έλληνες αρχαιολόγους να ανασκάπτουν μόνοι τους, χωρίς να λογοδοτούν παρά στην συνείδησή τους και στην επιστημονική κοινότητα, γιατί δεν τους εμπιστευόμαστε ως επόπτες των ανασκαφών άλλων; Περιττό να υπογραμμίσω πόσο ωφέλιμη θα μπορούσε να είναι η σχέση ιδιωτών αρχαιολόγων, εργαζόμενων σε ιδιωτικές αρχαιολογικές εταιρείες, και κρατικών αρχαιολόγων, εποπτών εκ μέρους του Υπουργείου Πολιτισμού (στην περίπτωση της Ελλάδας ίσως θα έπρεπε να λέγεται Υπουργείο Εκπολιτισμού βέβαια).

Γι’ αυτά πολεμήσαμε, έγραψε ο μέγας Μακρυγιάννης. Ασφαλώς. Πολεμήσαμε για να έχουμε την πολύτιμη ελευθερία να τιμάμε, να αγαπάμε και να αγαλλώμαστε με τα σημάδια που άφησαν οι πρόγονοί μας μέσα στον ιστορικό χρόνο. Και ο καλύτερος τρόπος να αυξήσουμε αυτήν την ελευθερία είναι αυτός που περιέγραψα στο κείμενο.

Η αρχη της οικονομιας και η αρχη της ανοησιας

Το μετρο της Θεσσαλονικης καλυτερο απο της Αθηνας δηλώνει η Ελευθεροτυπια σε ενα αρθρο που μοιαζει φτιαγμενο για να ευχαριστησει φανατικους ΠΑΟΚτσηδες αλλα οχι λογικους ανθρωπους.

Η τεχνολογία αιχμής που θα διαθέτει το μετρό Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την επιβλέπουσα εταιρεία, οφείλεται και στο ότι το έργο κατασκευάζεται με εθνικούς πόρους. Αντίθετα, οι προδιαγραφές του μετρό της Αθήνας έπρεπε να προσαρμοστούν στην οικονομία του κόστους, καθώς σχεδιάστηκε όταν η Ελλάδα ανταγωνιζόταν άλλες χώρες για να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από την Ε.Ε.

Τι μας λεει αυτη η προταση? Καταρχας οτι η ΕΕ δεν θεωρει το εργο αξιο δημιουργιας, ουτως ή αλλως, γιαυτο χρηματοδοτειται μονο με εθνικους πορους. Κατα δευτερον μας λεει οτι στα εθνικα εργα δεν χρησιμοποιουμε αυτες τις ηλιθιες ιδεες που χρησιμοποιουν οι κουτοφραγκοι, μελετες κοστους-οφελους, προσοχη να μην γινονται σπατάλες κτλ. Εμεις οι Ελληνες ειμαστε large τυποι ρε παιδι μου, το φυσαμε το χρημα και το σκορπαμε ελευθερα απο δω κιαπο κει!

Φυσικα ειμαστε τοσο ωραιοι τυποι που εχουμε καταντησει η μονη χωρα με δυτικα εισοδηματα αλλα τριτοκοσμικες υποδομες! Προφανως οταν κατα την δημιουργια υποδομων δεν εχουμε την εξοικονομηση πορων καν σαν στοχο, καταληγουμε να μην εχουμε καθολου υποδομες ή πορους στο τελος! Στην Αθηνα εγινε ενα μινι-μετρό, υποψία δειγματος ενος σοβαρου συστηματος, γιατι θελαμε μαρμαρα και γρανιτες για να περηφανευεται ο τοτε υπουργος οτι εφτιαξε πολυτελειες για τους ψηφοφορους του. Οτι μας κοστισε ανα χμ 5 φορες περισσοτερο απο το συστημα της Μαδριτης (που ειναι για μενα οχι μονο πιο ομορφο, αλλα και 10 φορες πιο λειτουργικο, με το δευτερο μεγαλυτερο δικτυο στην Ευρωπη σημερα) δεν ενοχλει κανεναν. Το οτι στην Θεσαλλονικη πανε να κανουν την ιδια κουταμαρα, να φτιαξουν μια μονη γραμμη μικρης χρησιμοτητας, αντι για 4-5 επιγειες αλλα φτηνοτερες, το οτι οι περισσοτερες ελληνικες πολεις δεν εχουν καν χωρους υγειονομικης ταφης απορριματων (εξωφρενικη ειδηση οτι δημοι της επαρχιας στελνουν σκουπιδια στην Αθηνα!!), το οτι στους αθλιους δρομους μας σκοτωνονται καθημερινα ανθρωποι, αλλα οι κυβερνησεις μας επιμενουν στα Μεγαλα Εργα/λευκους ελεφαντες ειναι πραγματικα ανεξηγητο για μενα. Αλλα ισως βεβαια ειναι καλη εκλογικη τακτικη στην χωρα που οι ανθρωποι θελουν να κοκορευονται για την μεγαλυτερη Γεφυρα της Ευρωπης, τους ακριβοτερους Ολυμπιακους αγωνες, το "πιο συγχρονο μετρό", το πιο "μοντερνο αεροδρομιο"... την μεγαλυτερη ανοητη σπαταλη που εχει δει η ηπειρος μας...

ΥΓ Παραλληλα βρισκω εντελως γελοια την ταση για τεραστιες υπερβολες ή στην καλυτερη περιπτωση ταυτολογιες. Οταν λεμε για κατι που μολις κατασκευαστηκε οτι ειναι το πιο συγχρονο ειναι προφανως ταυτολογια. Αν εννοουμε οτι ειναι το καλυτερο, ειναι προφανως ανοησια. Ακομα χειροτερο οταν ονομαζουν "υπερσυγχρονο" κατι που στην υπολοιπη Ευρωπη κυκλοφορει 10 χρονια, οπως εκανε για χρονια ο γελοιος ΟΤΕ με το ISDN.

Οι ρίζες του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα

Νέο άρθρο

Η διαβόητη ρουκέτα στην αμερικανική πρεσβεία και η τελευταία προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα επαναφέρουν στο προσκήνιο το θέμα του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα. «Αιχμή», η υποστήριξη της χούντας από τις ΗΠΑ, η ιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης, η πολύχρονη κριτική της αριστεράς στην Ουάσιγκτον.

Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Έκκληση για Καθολική Αναστολή της ποινής του θανάτου

Το Ριζοσπαστικό κόμμα σας καλεί να υπογράψετε την έκκληση για την Καθολική Αναστολή της ποινής του θανάτου.

Την έκκληση προς τον γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών την έχουν υπογραψεί πάνω από 50.000 άτομα, προερχόμενα από 141 χώρες.

O Marco Pannella, ιστορικό μέλος των Ιταλών Ριζοσπαστών (ενός ιταλικού φιλελεύθερου κόμματος) και μέλος του Ευρωπαϊκού Φιλελεύθερου κόμματος (ELDR), έκανε απεργία πείνας για 21 ημέρες και απεργία δίψας για 183 ώρες προκειμένου να υποστηρίξει την υιοθέτηση του παγκόσμιου moratorium για την θανατική ποινή.

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Το Φεβρουάριο του 1848, ο Karl Marx και ο Friedrich Engels έθεσαν τα θεμέλια του σύγχρονου σοσιαλισμού και κομμουνισμού, δημοσιεύοντας το «Μανιφέστο Του Κομμουνιστικού Κόμματος». Το κάλεσμα τους για εκθρόνιση των Καπιταλιστών και αναδιανομή του πλούτου στις εργατικές τάξεις έγινε η καθοδηγητική αρχή πίσω από πολλές προτάσεις δημόσιας πολιτικής και οικονομικής θεωρίας. Πόσο επιτυχημένο ήταν αυτό το Μανιφέστο; Την Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου του 1948, 150 έτη από την δημοσίευση του Μανιφέστου, οι Morgan O. Reynolds, Ph.D. και Merrill Matthews Jr., Ph.D. από το Εθνικό Κέντρο Πολιτικής Ανάλυσης (National Center For Policy Analysis)- ένα μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα με έδρα το Dallas του Texas- ανέστρεψαν τις 10 βασικές αρχές του Marx, κάτι εξ’ ορισμού ριζοσπαστικό. Προκειμένου να επιστρατεύσουν όλους αυτούς που αρνούνται να σταθούν στην σκιά της κληρονομιάς του Marx, μιας κληρονομιάς πολέμου, ανθρωποκτονιών, ταξικού φθόνου και φτώχειας, προσέφεραν το Μανιφέστο Του Καπιταλισμού (σε μετάφραση δική μου) :

Ένα φάντασμα στοιχειώνει την Washington- το φάντασμα του Καπιταλισμού. Όλες οι δυνάμεις του Κράτους Προνοίας σχημάτισαν μία «ιερή» συμμαχία με σκοπό να εξορκίσουν αυτό το φάντασμα: ο Πρόεδρος και οι Υπουργοί, οι γραφειοκράτες και οι παρασκηνιακοί υποκινητές, οι διανοητές και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ποιος είναι ο υπέρμαχος των ελευθέρων αγορών που δεν έχει χαρακτηριστεί ως δεξιός εξτρεμιστής ή χειρότερα, από τους εν ισχύ αντιπάλους του; Ποιοι υπέρμαχοι του Κράτους Προνοίας δεν έχουν εκσφενδονίσει κατηγορίες ως άπληστου, αναίσθητου και άσπλαχνου ενάντια σε οποιονδήποτε εξ ημών έχει εναντιωθεί στους συνεχώς αυξανόμενους φόρους, τις ανεξέλεγκτες μεταβιβαστικές πληρωμές και τα δαπανηρά και μη αποτελεσματικά κυβερνητικά προγράμματα;
Από τα παραπάνω προκύπτουν δύο συμπεράσματα:
I. Ο Καπιταλισμός αναγνωρίζεται ήδη από όλες τις σοσιαλιστικές δυνάμεις, ως μία αυτόνομη δύναμη.
II. Έφτασε η στιγμή εμείς οι Καπιταλιστές, ενώπιον όλου του κόσμου, να δημοσιεύσουμε και να κάνουμε ευρύτερα γνωστές τις απόψεις, τους στόχους και τις τάσεις μας και να δώσουμε ένα τέλος σε αυτήν την νοσηρή ιστορία περί φαντάσματος του Καπιταλισμού, με ένα Μανιφέστο που θα αναγγείλει τους σκοπούς του.
Η θεωρία του Καπιταλισμού θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μία απλή πρόταση: Προστασία της ιδιωτικής περιουσίας.
Μια περιουσία που αποκτάται δύσκολα και αποκτάται από ένα πρόσωπο. Η παλινόρθωση της αστικής ατομικότητας, της αστικής ανεξαρτησίας και της αστικής ελευθερίας είναι κάτι που επιδιώκεται αναμφίβολα. Όπου ελευθερία εννοείται το ελεύθερο εμπόριο, οι ελεύθερες αγοραπωλησίες και κάθε είδους συναλλαγές.
Μας κατηγορείται ως υπέρμαχους των δικαιωμάτων στην ιδιοκτησία. Ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα, καθώς ακριβώς αυτό υποστηρίζουμε!
Σε τι θεμέλια βασίζεται η σύγχρονη οικογένεια, η αστική οικογένεια; Στο κεφάλαιο, στο ιδιωτικό κέρδος. Είναι ζήτημα χρόνου η πρόοδος της αστικής οικογένειας, εφόσον το στήριγμα της προοδεύει.
Και σχετικά με την παιδεία σας; Δεν είναι οι Καπιταλιστές που επινόησαν την παρέμβαση του Κράτους στην Παιδεία. Ωστόσο, επιδιώκουμε να αλλάξουμε τον χαρακτήρα αυτής της παρέμβασης και να σώσουμε την Παιδεία από την επιρροή της άρχουσας γραφειοκρατικής τάξης.
Βάσει όλων αυτών, Καπιταλιστές διαφόρων πεποιθήσεων έδρασαν σε συμφωνία για να σχηματίσουν το ακόλουθο μανιφέστο.

1. Επαναβεβαίωση του δικαιώματος της ιδιωτικής περιουσίας και συναλλαγής, που περιλαμβάνει τα δικαιώματα ενοικίασης, πώλησης και χρήσης της περιουσίας, κατά τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί ο ιδιοκτήτης εφόσον τέτοια χρήση δεν προσκρούει στα ίσα δικαιώματα των άλλων.
2. Σταθερός φόρος εισοδήματος, στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, σε συνάρτηση με περιορισμό των δημοσιονομικών δαπανών.
3. Κατάργηση όλων των φόρων κληρονομιάς και των λοιπών σχετικών περιορισμών.
4. Εγγύηση των δικαιωμάτων στην ιδιοκτησία όλων των μεταναστών και των ετεροδόξων.
5. Αποκέντρωση του κέρδους από τα χέρια του Κράτους, μέσω εξόδου από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα. Επιπλέον, κατάργηση κάθε μονοπωλιακού κέρδους.
6. Αποκέντρωση των μέσων επικοινωνίας και μεταφορών, μέσα της εξάλειψης της χρηματοδότησης από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών (Federal Communications Commission) και το Υπουργείο Μεταφορών (Department of Transportation).
7. Απαλλαγή από τα Κρατικά εργοστάσια και πάσης φύσεως άλλα όργανα παραγωγής. Κατάργηση του Υπουργείου Γεωργίας (U.S. Department of Agriculture), έτσι ώστε το έδαφος να βελτιωθεί βάσει ανεξάρτητων, αποκεντρωμένων σχεδίων.
8. Αναζωογόνηση όλης της εργασίας, μέσω ακύρωσης των επιδοτήσεων που επιβραβεύουν την ανεργία και κατάργησης των εμποδίων στα συμβόλαια εργασίας μέσω αμοιβαίας συμφωνίας όπως ο ελάχιστος μισθός, που προσπαθούν να εγκαθιδρύσουν ένα εξισωτικό εργασιακό καθεστώς.
9. Ελευθερία του πληθυσμού να μετακινηθεί οπουδήποτε εντός της επικρατείας, μέσω της κατάργησης όλων των νόμων που περιορίζουν την κινητικότητα της εργασίας και του κεφαλαίου.
10. Κατάργηση της απευθείας χρηματοδότησης του εκπαιδευτικού συστήματος, και θέσπιση της δυνατότητας ανταγωνισμού μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών σχολειών για τα χρήματα των γονέων που προορίζονται για εκπαίδευση (ίσως μέσω συστήματος κουπονιών, που υποστηρίζονται από τους φόρους).

Μια Καπιταλιστική επανάσταση που θα ακολουθεί αυτές τις αρχές θα προκαλέσει το πιο ριζοσπαστικό ρήγμα στον κρατικό έλεγχο. Δεν είναι άξιο απορίας πως η ανάπτυξη της περιλαμβάνει και ένα χαστούκι στο πρόσωπο του σύγχρονου φιλελευθερισμού.
Εν ολίγοις, οι Καπιταλιστές παντού ανά τον κόσμο υποστηρίζουν κάθε επαναστατικό κίνημα ενάντια στην υπάρχουσα κολεκτιβιστική τάξη πραγμάτων.
Σε όλα αυτά τα κινήματα που φέρνουμε στο προσκήνιο και υποστηρίζουμε η θεμελιώδης αρχή είναι το θέμα της ιδιοκτησίας, ασχέτως με τον βαθμό ανάπτυξης του στην παρούσα φάση.
Τέλος, παντού ανά τον κόσμο εργαζόμαστε για την συνεργασία μεταξύ των Δημοκρατικών κομμάτων όλων των χωρών.
Οι Καπιταλιστές δεν δέχονται την απόκρυψη των απόψεων και επιδιώξεων τους. Δηλώνουν ανοικτά και ξεκάθαρα πως οι στόχοι τους μπορούν να επιτευχθούν μόνο μέσω της ειρηνικής ανατροπής όλων των υπαρχόντων αρχών του Κράτους Προνοίας. Οι άρχουσες ελίτ ας τρέμουν στην ιδέα μιας Καπιταλιστικής Επανάστασης. Οι υπέρμαχοι των ανοικτών αγορών δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους.
Μπορούμε να κερδίσουμε τον κόσμο!
Καπιταλιστές και εργάτες όλων των χωρών, Ανταγωνιστείτε!

Σημ.:Το αυθεντικό κείμενο των Reynolds και Matthews από το οποίο έγινε η μετάφραση βρίσκεται στον επίσημο δικτυακό τόπο του National Center For Policy Analysis (www.ncpa.org). Το παρόν κείμενο αποτελεί μετάφραση που έγινε από έμενα, χωρίς καμία διεκδίκηση δικαιωμάτων, τα όποια άλλωστε ανήκουν αποκλειστικά στους συγγραφείς του πρωτότυπου και στο NCPA. Ωστόσο, το συγκεκριμένο κείμενο αποτέλεσε για εμένα έμπνευση για το μεγαλόπνοο έργο που ετοιμάζω, το «Μανιφέστο του Ριζοσπαστικού Φιλελευθερισμού», το όποιο ευελπιστώ να ολοκληρώσω στο μέλλον.

Κοινωνία ποιών πολιτών;

Όταν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις χρησιμοποιούνται
ως επίφαση συμμετοχικής δημοκρατίας

Νέο άρθρο

Οδηγούν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις σε αυτό που ονομάζουμε Κοινωνία των Πολιτών; Αν όχι, θα μπορούσαν να το κάνουν; Στο ήδη ομιχλώδες Μη Κυβερνητικό τοπίο, οι κρατικές παρεμβάσεις μάλλον περιπλέκουν παρά διευκολύνουν τα πράγματα.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Παγκοσμιοποίηση, Νεοφιλελευθερισμός και Ανισότητες:

Οι Μύθοι της Αριστεράς Συντρίβονται

Νέο άρθρο

Ας καθορίσουμε κατ΄αρχήν τους κανόνες του παιχνιδιού. Η Αριστερά στηρίζει ολόκληρες καριέρες πάνω στον ισχυρισμό πως οφείλει ο απλός λαός να πολεμήσει την παγκοσμιοποίηση - και τον πατέρα αυτής, τον νεοφιλελευθερισμό - με βάση την διαπίστωση πως μεγαλώνουν την φτώχεια και τις ανισότητες. Από που ακριβώς προκύπτουν αυτές οι διαπιστώσεις, ουδέποτε φροντίζουν οι καταγγέλοντες να διευκρινίσουν.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

The Rooster Report - Episode 3

Μετά το διάλειμμα λόγω εορτών του προηγούμενου μήνα, το Rooster Report επανέρχεται με θέμα την ανάγκη ψηλών κτιρίων στην Αθήνα. Τα credits μοιράζονται με τον Κώστα, τον Γρηγόρη και την Κατερίνα.

Από εδώ μπορείτε να το κατεβάσετε στον υπολογιστής σας, να το στείλετε με email και να γραφείτε συνδρομητές για να λαμβάνετε ειδοποίηση για κάθε νέο επεισόδιο του Rooster Report.

Ποιοι καταπατούν το άσυλο;

Νέο άρθρο

Θα ξεκινήσουμε με την κραυγή αγωνίας ενός πανεπιστημιακού: «Το Ασυλον», έγραψε ο ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου κ. Θεοδόσης Π. Τάσσιος, «καταπατείται τρεις φορές τη βδομάδα:

Η βίαιη εισβολή φοιτητικών ομάδων στους τόπους εργασίας (υπαλλήλων, τεχνιτών, δασκάλων και διοικήσεων), καθώς και οι καθημερινές απειλές κατά των διαφωνούντων, συνιστούν καραμπινάτη παρεμπόδιση παραγωγής και διάδοσης ιδεών και γνώσεων στο Πανεπιστήμιο. Αυτήν ακριβώς την παρεμπόδιση ηθέλησε να αναστείλει ο περί Ασύλου Νόμος -κι ο μόνος φόβος παλαιότερα ήταν βέβαια η Αστυνομία. Τώρα που η Αστυνομία (τα τελευταία 30 χρόνια) ΟΥΔΕΠΟΤΕ παρεμπόδισε το πανεπιστημιακό έργο, τώρα που το έργο αυτό (αυθαίρετα και βίαια) παρεμποδίζεται από μέλη της πανεπιστημιακής Μη-Κοινότητας, τώρα λέγω βουλιάξαμε.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Rooster Radio - Eπεισόδιο 0

download

shownotes:

- Παλαιός και Σύγχρονος Φιλελευθερισμός: Συνέχειες και ασυνέχειες
- Φιλελευθερισμός και Κοινωνική Προστασία - mp3
- Ασκήσεις Φιλελευθερισμού
- Διαφθορά και Προσοδοθηρία
- ο Ν.Δήμου φυσικά δεν είναι ο γνωστός Νίκος Δήμου :)

ΥΓ: ρε podcasters που έχετε κρυμμένα τα promo σας; Στείλτε μας promo και audio comments ;)

ΥΓ: το feed μας είναι στο radio.e-rooster.gr

Αυστηροί Κανόνες, Γενικές Ρήτρες & Σύνταγμα

Νέο άρθρο

Κατά τη διάρκεια της τελευταίας αναθεώρησης του Συντάγματος ένα από τα ζητήματα που προκάλεσαν πολλές συζητήσεις ήταν και το πόσο λεπτομερές μπορεί να είναι ένα Σύνταγμα. Μεταξύ των δύο ακραίων περιπτώσεων του μινιμαλιστικού αμερικάνικου συντάγματος και του ογκώδους σχεδίου του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, το ελληνικό φαίνεται να αποτελεί μία μέση λύση, αν και κατηγορήθηκε πως τελικώς είναι τόσο λεπτομερές όσο ένα προεδρικό διάταγμα. Για παράδειγμα, ενώ το αμερικανικό σύνταγμα προστατεύει με 17 λέξεις την ελευθερίας του λόγου, το ελληνικό σύνταγμα χρειάζεται πάνω από 700, κατορθώνοντας μάλιστα να προσφέρει μία σαφώς προβληματική προστασία.

Το ερώτημα όμως που θα μας απασχολήσει εδώ δεν είναι το άριστο μέγεθος ενός συντάγματος, αλλά ποιος είναι ο τύπος των κανόνων που θα πρέπει να συμπεριλάβουμε σ’ αυτό...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ανακοίνωση του ΕΠΣΕ

Από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι λάβαμε την παρακάτω δήλωση την οποία αναδημοσιεύουμε για ενημέρωση και διάλογο:

Καταγγελία Νίκου Δήμου: Η «Ελευθεροτυπία» παραπληροφορεί!

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) επισημαίνει σημερινή δημόσια καταγγελία του Νίκου Δήμου κατά της «Ελευθεροτυπίας» για παραπληροφόρηση σε βάρος του. Για λόγους πληρότητας αναφέρεται πως σε επισήμανση για το πλαστό κείμενο της «Ε» στην ιστοσελίδα http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=638290 αναφέρθηκε πως ακολούθησε και δημοσίευση συγχαρητήριας επιστολής στο Νίκο Δήμου («Ε» 18/1/07 http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=18.01.2007,id=11214420) για το πλαστό κείμενο παρά την προηγηθείσα διευκρινιστική επιστολή του Νίκου Δήμου στο Σεραφείμ Φυντανίδη, ενισχύοντας την εντύπωση για εσκεμμένο διασυρμό του συγγραφέα.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/

Διαβάστε:
http://www.indymedia.org/el/2007/01/878822.shtml
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=10.01.2007,id=21217076

"Φιλελευθερισμός και Κοινωνική Προστασία"

Μερικές παρατηρήσεις / σκέψεις με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση της Φ.Σ.

Όπως ανέφεραν και δύο άλλοι από τους παρευρισκόμενους, η χρήση όρων που έχουν πλασαριστεί από την "αριστερά" και οι οποίοι έχουν φορτιστεί ιδεολογικά κατά συγκεκριμένο τρόπο (π.χ. "κοινωνική προστασία") γέρνει εξ' αρχής την πλάστιγγα σε βάρος των φιλελεύθερων ιδεών. Και θέτει τους φιλελεύθερους σε θέση άμυνας.
Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι 2 βασικοί ομιλητές όσο και ο συντονιστής ξεκίνησαν τις εισηγήσεις / σκέψεις τους, εξηγώντας πως οι φιλελεύθεροι δεν είναι "κοινωνικά ανάλγητοι" ή αναίσθητοι, όπως κατηγορούνται. Δηλαδή ξεκίνησαν αμυνόμενοι! (και φανταστείτε ότι επρόκειτο για ένα κατά τεκμήριο φιλικό ακροατήριο...).

Όταν όμως αμύνεσαι, αυτομάτως χάνεις το πλεονέκτημα. Αναγκάζεσαι να επαναλάβεις τις κατηγορίες των αντιπάλων σου (για να τις διαψεύσεις). Και άρα γίνεσαι και εσύ, ακούσια, προπαγανδιστής των "θέσεών" τους.
Θέτεις τον εαυτό σου υπό τη σκιά της καχυποψίας και της αμφιβολίας. Και άρα, σε έναν ανυποψίαστο / ουδέτερο ακροατή δημιουργείς εσύ ο ίδιος αμφιβολίες για τις προθέσεις σου. Ταυτόχρονα δε, αναγνωρίζεις στον "αντίπαλό" σου κάποια ηθική ανωτερότητα, τέτοια μάλιστα που να σε υποχρεώνει να του απολογηθείς!

Επί του συγκεκριμένου θέματος, της "κοινωνικής προστασίας", τώρα, η συζήτηση (ακριβώς επειδή ο όρος φέρει συγκεκριμένο φορτίο) τείνει να κινηθεί πάντα στην κατεύθυνση των λεγόμενων "ενεργητικών πολιτικών" κοινωνικής προστασίας.
Εγώ, όταν με ρωτάνε περί του θέματος, και επειδή ήμουν 3 χρόνια στις ΗΠΑ, λέω το εξής: Η μεγαλύτερη "κοινωνική προστασία" ή "αίσθηση ασφάλειας", ή "έλλειψη άγχους" που έχω νιώσει ήταν εκεί, και οφειλόταν πρωτίστως στη χαμηλή ανεργία. Το ότι υπήρχε 5% ανεργία γύρω μου ήταν η καλύτερη αίσθηση κοινωνικής προστασίας. Μάλιστα, το ποσοστό ήταν πολύ μικρότερο στους πτυχιούχους, η όποια ανεργία δεν ήταν "δομική" (δηλ. μακροχρόνια) και ξέρεις ότι αν χάσεις τη δουλειά σου σε 2 /3 /6 μήνες θα έχεις ξαναβρεί, και στο αντικείμενό σου. Και όλα αυτά με πολύ μεγαλύτερο ποσοστό απασχόλησης του πληθυσμού. Αν ήταν και καλύτερο το ασφαλιστικό τους σύστημα (δηλ. πιο έντονα κεφαλαιοποιητικό) δεν νομίζω ότι θα ήθελα τίποτε παραπάνω.

Η άλλη μεγάλη αίσθηση ασφάλειας, για την οποία πρέπει να μιλήσουν οι φιλελεύθεροι, είναι η ελευθερία του να δραστηριοποιείσαι επαγγελματικά όπου θέλεις και όσο θέλεις, χωρίς κρατικούς περιορισμούς που έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα συνδιαλλαγής διαφόρων συντεχνιών ή ομάδων πίεσης με τον κρατικό μηχανισμό. Αυτοί οι περιορισμοί είναι που σε μεγάλο βαθμό γεμίζουν το άτομο με άγχος και δημιουργούν την ανάγκη - ή ψευδαίσθηση ανάγκης - της κοινωνικής προστασίας. Το κράτος δηλ. βάζει φραγμούς στην επαγγελματική εξέλιξη των ανθρώπων - ακόμη και μέσα στον ίδιο τον δημόσιο τομέα - και εν συνεχεία έρχεται, εκμεταλλευόμενο το κλίμα ανασφάλειας που το ίδιο έχει δημιουργήσει, να ... προστατεύσει το άτομο. Ή, πιο σωστά, να πουλήσει προστασία. Και το άτομο, υποχρεωτικά, να την αγοράσει. Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός για το νταβατζιλίκι τότε ποιος είναι;

Τέλος, όλη η συζήτηση περί "κοινωνικής προστασίας" (με τον τρόπο που έχει φορτιστεί) έχει ως αποτέλεσμα -αν όχι και σκοπό - να γεννά στο άτομο μια αίσθηση ανημποριάς και να δημιουργεί ένα κλίμα φόβου. Και να εμφανίζει ως αναγκαία τη βοήθεια του ισχυρού... προστάτη.

Διευκρινιστικά, δεν αρνούμαι την ανάγκη ρόλου του κράτους σε τομείς όπως η εκπαίδευση ή η υγεία. Απλά, θεωρώ ότι μια φιλελεύθερη οπτική στο ζήτημα αυτό πρέπει να είναι πρωτίστως "επιθετική", έχουσα ως κύριο σκοπό να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη "κοινωνικής προστασίας". Να έχει ως πρώτο σκοπό δηλ. την ενδυνάμωση του ίδιου του ατόμου και όχι να αναπαράγει ένα κλίμα εκφοβισμού και τρομοκράτησής του απέναντι στον... άγριο κόσμο που παραμονεύει έξω από τη στοργική αγκάλη του κράτους.

Αναθεώρηση του Συντάγματος και Οικονομία

Δοκίμιο οικονομικής ανάλυσης των συνταγματικών θεσμών

Παραθέτουμε το σχετικό δελτίο τύπου:

Το βιβλίο του Πάνου Καζάκου Αναθεώρηση του Συντάγματος και Οικονομία επαναφέρει την οικονομική οπτική στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Επιχειρεί μια απάντηση στο ερώτημα πώς μπορούν συνταγματικές διευθετήσεις να ‘δέσουν τα χέρια’ της πολιτικής προκειμένου να αποτρέπονται στο μέτρο του δυνατού καιροσκοπικές προσοδοθηρικού τύπου αποφάσεις χωρίς να αναιρούνται θεμελιώδη χαρακτηριστικά της δημοκρατίας. Σε απλή διατύπωση: Πώς μειώνει κανείς το οικονομικό κόστος του πελατειακού συστήματος μέσω συνταγματικών κανόνων;

Στα έξι κεφάλαια του βιβλίου ο συγγραφέας πραγματεύεται, μεταξύ άλλων, την οικονομική φιλοσοφία του Συντάγματος, τις διατάξεις του για το κοινωνικό κράτος, το ιδιαίτερα επίκαιρο ζήτημα του ανοίγματος της αγοράς πανεπιστημιακών υπηρεσιών, τις δυνατότητες συνταγματικών ποσοτικών περιορισμών στη δημοσιονομική πολιτική, τις προοπτικές για περαιτέρω «αφαίρεση πολιτικής ύλης» από κυβερνήσεις και πλειοψηφίες ώστε να μην υπηρετούνται ειδικά συμφέροντα, και τέλος, λοιπά μέτρα για τη συρρίκνωση της εκλογικής συναλλαγής .

Ο συγγραφέας προσεγγίζει ζητήματα που έχουν ήδη τεθεί επί τάπητος στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος με βάση τη θεωρία της δημόσιας επιλογής, δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα που διαφορετικά μένουν αναπάντητα και ταυτόχρονα προτείνει κριτήρια για την αξιολόγηση των διαφόρων προτάσεων.
Η ανά χείρας μελέτη είναι προϊόν της επιστημονικής συνεργασίας του Κέντρου Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων (Πανεπιστήμιο Πειραιώς – διευθύνει ο καθηγητής Θ. Πελαγίδης) και του Εργαστηρίου Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και Πολιτικής (Πανεπιστήμιο Αθηνών – διευθύνει ο Πάνος Καζάκος).

Ο Πάνος Καζάκος είναι καθηγητής διεθνών οικονομικών και ευρωπαϊκών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Σχήμα: 14 Χ 21 Σελίδες: 194 Τιμή: €11,00

Πραγματισμός και πολιτική οραμάτων

Νέο Άρθρο

Πολύ συζήτηση γίνεται τελευταία για το είδος της πολιτικής που οδηγεί στην εξουσία. Και πολλοί αναλυτές και ειδικοί «επικοινωνιολόγοι» προκρίνουν τον πραγματισμό από τον ιδεολογικό δογματισμό. Οι δογματικοί βέβαια δεν έχουν τύχη σε κανένα ελεύθερο και ανοιχτό πολιτικό σύστημα. Δεν είναι όμως ο δογματισμός το ίδιο πράγμα με μιά πολιτική αρχών που στηρίζεται σε ένα συγκροτημένο όραμα για την κοινωνία που η πολιτική αυτή επιδιώκει. Η αντίθεση λοιπόν δεν είναι ανάμεσα στον πραγματισμό και τον δογματισμό. Αλλά ανάμεσα σε μιά πολιτική συμπεριφορά ευκαιριακή, δίχως αρχές και ουσιαστικές προεκλογικές δεσμεύσεις, και σε μιά πολιτική σχεδιασμένη πάνω σε οράματα και ηθικο-πολιτικούς προσδιορισμούς.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ad hominem - Πως να (μην) συζητατε

Ακουσον μεν, παταξον τα επιχειρηματα δε!

Οι κανονες της σωστης συζητησης εχουν στοχο να μπορουν να ωφεληθουν ολοι οι συνομιλητες απο αυτην και να καταληξουν σε καποιο συμπερασμα, σε καποια διαπιστωση, σε καποια αληθεια. Μια απο τις σημαντικοτερες πλανες που βαινουν εντελως εναντια στους κανονες σωστης συζητησης ειναι οι επιθεσεις στο ατομο του συνομιλητη (ad hominem).

Α: Παιδια εγω νομιζω οτι η αληθεια ειναι το Χ.

Β: Τι λες ρε συ, εισαι φερεφωνο των Αμερικανων.

Προσεξτε οτι ο Β δεν απαντα στο Χ, απλα κριτικαρει το προσωπο του Α με αληθινα ή ψευδη στοιχεια. Αυτο ειναι ενα μεγαλο λαθος, καταστρεφει συζητησεις και οδηγει σε πλανες. Δεν εχει νομιζω απολυτως καμμια σημασια αν οι κατηγοριες του Β στο προσωπο του Α ειναι αληθεις. Η επιστημονικη μεθοδολογια και η σοβαρη σκεψη δεν λειτουργει μιλωντας με λασπη περι ατομων αλλα με επιχειρηματα επι των θεσεων (που εκφραζουν τα ατομα). Οταν χτυπαμε ατομα αντι να μιλαμε για ιδεες, δεν κερδιζει η καλυτερη ιδεα, κερδιζει ο πιο ταλαντουχος υβριστης!

Δυστυχως ομως τα επιχειρηματα ad hominem χρησιμοποιουνται τρομερα συχνα. Μερικες φορες ειναι απο απλη αγνοια του συνομιλητη Β, μερικοι ανθρωποι λειτουργουν θυμικα και λενε το πρωτο πραγμα που τους περνα απτο μυαλο (πολλοι αριστεριστες παμφλεταριοι που κατηγορουν "πρακτορες των Αμερικανων" μαλλον λειτουργουν ετσι αφελως).

Αλλες φορες εχουμε προβολη των κινητρων του κατηγορούντα στο προσωπο του αλλου: εγω βριζω τους Αμερικανους και συμπαθω την Κουβα επειδη ειμαι κομμουνιστης. Αρα αυτος που κριτικαρει την Κουβα, ειναι σιγουρα αυτοματως πρακτορας των Αμερικανων! Αποκλειεται να ειναι απλα ελευθερο πνευμα και ειλικρινης συνομιλητης (αφου εγω δεν ειμαι).

Στην χειροτερη περιπτωση εχουμε συνειδητη επιθεση λασπολογιας εν απουσια επιχειρηματων. Ο Α λεει κατι που δεν μαρεσει, ξερω οτι δεν μπορω να πεισω για το δικιο μου αρα επιτιθομαι στο ατομο του για να υποβαθμισω τα επιχειρηματα του. Σε αυτες τις περιπτωσεις εχουμε σχεδον 99% απλη λασπη, δηλαδη οι κατηγοριες στο ατομο δεν στεκουν και ουτε καν ειναι διαψευσιμες! Λενε κατι σε στυλ: ο Α τα λεει επειδη εχει προσωπικα σκοτεινα σχεδια, ειναι υστεροβουλος και διαβολικος! Μπορει ο Α να το διαψευσει, μπορει να ανοιξει το μυαλο του στους αλλους και να δειξει τι σκεφτεται? Οχι βεβαια.

Ενα δυστυχως κλασικο παραδειγμα τετοιας μεταχειρισης υπηρξε ο Στεφανος Μανος. Προσφατα διαβασα που ειπε σε μια συνενετευξη οτι μπορει ως πολιτικος να προσφερει ακομα 5-10 πραγματα αλλα δεν τον αφηνουν επειδη κανεις δεν τον θελει ως ατομο! Εχουν κατηγορησει εναν ανθρωπο με καθαρες ιδεες και πολλαπλα θετικο εργο, σημαντικη προσφορα στην χωρα, οτι ειναι αναλγητος, εξυπηρετει σκοτεινα σχεδια κτλ κτλ Μπορεσε να κανει κατι για να αποφυγει την λασπη, να αποφυγει αυτους που επιτιθενται στο ατομο του, στις αρχες του και οχι στην συγκεκριμενη προταση του? Μαλλον οχι.

Η λασπολογια ad hominem εχει μεταξυ αλλων και μια αηδιαστικη συνεπεια: το κλιμα τρομοκρατιας φοβιζει τους ανθρωπους να εκφρασουν την ειλικρινη γνωμη τους. Προσεξε τι θα πεις φιλε μου γιατι ξαφνικα θα βγεις χουντικος, πρακτορας, δεξιος ή αριστερος, αναλογα με το ποιος σε λασπολογει και ελεεινολογει.

Αυτη η σελιδα, το μπλογκ μας, εγινε για να θετουμε ιδεες και να επιχειρηματολογουμε ελευθερα επι αυτων των ιδεων, να προσπαθουμε να βαλουμε ενα λιθαρακι παραπανω στο κυνηγι της ελευθεριας και της αληθειας. Η επιχειρηματολογια, η κριτικη, η θεση-αντιθεση-συνθεση ειναι η Raison D'être μας οπως εγω την βλεπω αυτα τα χρονια. Σκοπος μας δεν ειναι να χτυπαμε ατομα! Σκοπος μας ειναι να εχει την ελευθερια καθε ατομο να μιλαει χωρις κανενα φοβο και οι ιδεες ελευθερα να αναδυονται, αναμετρωνται, ενιοτε συγκρουονται, συνδυαζονται ή εξαφαντιζοντα. Τα επιχειρηματα ad hominem δεν μας αξιζουν, ειναι απλα χωρις νοημα, ειναι χασιμο χρονου...

ΥΓ βλεπε και Η αβασταχτη ελαφροτητα του να εισαι παμφλεταριος

Πολιτιστική ποικιλομορφία και κοινωνικές επιπτώσεις

Νέο Άρθρο

Ο καθηγητής Ρόμπερτ Πάτναμ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο γνωστούς σήμερα πολιτικούς επιστήμονες. Το βιβλίο του «Bowling Alone» (Παίζοντας μπόουλινγκ μόνος), στο οποίο περιέγραφε το φαινόμενο της μοναξιάς και της διάρρηξης των κοινωνικών ιστών που προκαλεί η προϊούσα «εξατομικοποίηση» της σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας, θεωρήθηκε σταθμός στη μελέτη των τάσεων που κυριαρχούν στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.

Πρόσφατα ο Πάτναμ βρέθηκε πάλι στο προσκήνιο της επικαιρότητας με μια μελέτη του που είχε αντικείμενο τις επιπτώσεις του πολυπολιτισμού στην αμερικανική κοινωνία. Η μελέτη διήρκεσε 4 έτη, είχε για δείγμα 30.000 άτομα και έγινε σε πανεθνικό επίπεδο.
*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Γιατί συμμετέχω στη Φιλελεύθερη Συμμαχία

Νέο Άρθρο

Είναι σχεδόν αυταπόδεικτο πως, ο εγχώριος φιλελευθερισμός την τελευταία δεκαπενταετία βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδο. Σήμερα, μοιάζει πραγματικά να συνθλίβεται ανάμεσα στον α-πολιτικό συντηρητισμό του μεσαίου χώρου της Νέας Δημοκρατίας και στο πολιτικά αμήχανο και υπό ιδεολογική σύγχυση ΠΑΣΟΚ (για να μην αναφέρουμε εκείνες τις, γραφικές πλέον, δυνάμεις που εξακολουθούν να ξορκίζουν το φάντασμα του νεοφιλελευθερισμού).

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η Αλέκα και οι αυταπάτες

Από τις δήλωσεις της ΓΓ του ΚΚΕ:

Και με την ευκαιρία, επειδή είπα για το Deree. Χτες έγραψε η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" ότι έχω στείλει την κόρη μου στο Deree. Οντως, έτσι είναι. Ενα παιδί αν δεν μπορεί ή δε θέλει να πάει στο Πανεπιστήμιο, δεν έχει διέξοδο στην Ελλάδα, τι θα κάνει μετά το Λύκειο. Κάπου πρέπει να πάει.

Λέει πολλά ενδιαφέροντα και αντιφατικά η Αλέκα σην ομιλίας της (ρίχτε μια ματιά στο link). Αλλά το συγκεκριμένο όμως απόσπασμα είναι ξεχωριστό διότι α) αναγνωρίζει την αξία και τον ρόλο που μπορεί να παίξει η ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση και την ανάγκη παροχής διεξόδων και πέρα από το κρατικό πανεπιστήμιο (για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν) β) αναγνωρίζει ότι οι νέοι και οι γονείς τους πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν μετά το Λύκειο τις σπουδές τους (αυτές που θέλουν). Κι όμως ενώ εδώ αναγνωρίζει το δικαίωμα της επιλογής, παραδέχεται ότι το έκανε η ίδια πράξη, στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο αναγνώριζει ότι μπορούν να γίνουν ιδιωτικά ΑΕΙ ακόμα και με καλύτερο επίπεδο αποφοίτων στην αγορά από τα δημόσια, συνεχίζει παρακάτω αρνούμενη να τα αναγνωρίσει. Και ο τίτλος του κειμένου: "καμία αυταπάτη"...

Κοινωνία δίχως ηγεσία ίσον κοινωνία σε επιθανάτιο ρόγχο

Νέο Άρθρο

Το τελευταίο σκάνδαλο της παράνομη εξασφάλισης απαλλαγών από το στράτευμα μέσω της καταβολής σημαντικού οικονομικού αντιτίμου φέρνει στην επιφάνεια μια τραγική πραγματικότητα που επιβαρύνει ασφυκτικά την ελληνική κοινωνία. Στον τόπο δεν υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες. Οι οποίες θα έδιναν και τον τόνο της ορθής συμπεριφοράς. Του παραδείγματος δηλ. στη βάση του οποίου διαλεχτές κοινωνικές ομάδες θα διαμόρφωναν τρόπους ζωής και στάσης μπροστά σε καίρια κοινωνικά ζητήματα . Με τέτοιο τρόπο μάλιστα ώστε να καθοδηγούν έμμεσα την κοινωνία σε στάσεις ηθικής καταξίωσης και ορθολογικής αντιμετώπισης των πραγμάτων.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η Στρατηγική της Οικονομίας

Νέο Άρθρο

Η οικονομία της χώρας μας βρίσκεται στο στάδιο της στρατηγικής στροφής για την επίτευξη σημαντικών στόχων. Είναι η κρίσιμη χρονική περίοδος που έχει αποσαφηνιστεί η στρατηγική από τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, ενώ ταυτόχρονα έχουν γίνει όλες οι δυνατές ρυθμίσεις εκείνων των μεταβλητών και μέσων που θα καταστήσουν δυνατή την ανάπτυξη της στρατηγικής. Εκ παραλλήλου επιδιώκεται η διευκόλυνση της υλοποίησης των επιμέρους στόχων που αναδεικνύουν τη στρατηγική συνισταμένη αλλά και η σύζευξη ή η τιθάσευση των αντικρουόμενων και φυγόκεντρων παραμέτρων που αναγκαστικά ενυπάρχουν σε ένα καινοτόμο εγχείρημα χάραξης της οικονομικής πολιτικής.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ασκήσεις Φιλελευθερισμού

Στη σειρά Αντιρρήσεις των εκδόσεων «τυπωθήτω» κυκλοφόρησε μόλις το βιβλίο του Πάσχου Μανδραβέλη "Ασκήσεις Φιλελευθερισμού". Πρόκειται για την πρώτη συλλογή 100 χαρακτηριστικών κειμένων ενός από τους σημαντικότερους πολιτικούς αρθρογράφους της σημερινής Ελλάδας. Κύριος στόχος της πολεμικής του είναι τα εθνικά ιδεολογήματα, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο ολοκληρωτισμός, ο ρατσισμός, η ανελευθερία, ο ανορθολογισμός και τα κάθε λογής δόγματα.

Οι Ασκήσεις Φιλελευθερισμού είναι ένα βιβλίο με αντιρρήσεις σε όσους πίστεψαν στην ανωτερότητα της αμόλυντης από το ρατσισμό ελληνικής φυλής, σε όσους πίστεψαν ότι τα μουσουλμανικά τόξα θα έπνιγαν την Ελλάδα και ότι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία έγινε για τα ορυχεία ουρανίου, σε όσους θεωρούν ότι είναι διαφορετικός ο χριστιανικός από τον μουσουλμανικό φονταμενταλισμό, σε όσους φοβούνται την παγκοσμιοποίηση, σε όσους θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα χρήσιμα για τις άλλες χώρες αλλά επικίνδυνα για την Ελλάδα, σε όσους πιστεύουν ότι η ελευθερία είναι το πρόβλημα και όχι η λύση σε όσους γενικώς φοβούνται το καινούργιο.

Το είχα ξεφυλλίσει στην τελευταία που επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο και φυσικά βρήκα γνώριμα τα περισσότερα κείμενά του (όπως θα τα βρει και όποιος άλλος παρακολουθεί τακτικά την αρθρογραφία του Πάσχου). Προσωπικά, θα το αγοράσω στην επόμενη επίσκεψή μου, άσχετα αν έχω ήδη διαβάσει τα περισσότερα κείμενα, αλλά γιατί θέλω να τα έχω και σε βιβλίο.

Φιλελευθερισμός και Κοινωνική Προστασία

Μετά την μεγάλη επιτυχία της προηγούμενης συζήτησής μας για την ιστορία και την επικαιρότητα του φιλελευθερισμού, συνεχίζουμε και αυτό το Σάββατο εξετάζοντας την σχέση του φιλελευθερισμού με την κοινωνική προστασία.

2ος κύκλος

Φιλελευθερισμός και Κοινωνική Προστασία

Ομιλητές:

Σωκράτης Μεταξάς, πολιτικός επιστήμονας-εκπαιδευτικός
Πάσχος Μανδραβέλης, δημοσιογράφος

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί το
Σάββατο 20 Ιανουαρίου και ώρα 5.00 μμ,
στα γραφεία των εκδόσεων Ελάτη
(Θεμιστοκλέους 49, τηλ. 210-3844623)

* Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, παρακαλούμε δηλώστε τη συμμετοχή σας μέχρι την Πέμπτη 18/ 1/ 2007 στον κ. Φώτη Περλικό (perlykos@yahoo.com).

Αν ημουν πρωθυπουργος

Νέο Άρθρο

Στα ελληνικα καφενεια η προταση “αν ημουν εγω πρωθυπουργος” πρεπει να ειναι απο τις πιο συνηθισμενες. Ολοι εχουμε γνωμη, ολοι νομιζουμε οτι θα μπορουσαμε να κανουμε την δουλεια των πολιτικων καλυτερα απο αυτους. Στην πραγματικοτητα ομως το να εισαι πολιτικος, ποσο μαλλον πρωθυπουργος δεν ειναι ευκολη υποθεση και ειναι αρκετα μακρια απο τον ακαδημαϊκο κοσμο που ζουμε καποιοι απο μας αλλα και τον ορθολογικο ιδεατο κοσμο που ακομα περισσοτεροι θα θελαμε να ζουμε. Αυτο δεν σημαινει οτι ο ορθολογισμος δεν εχει θεση στην πολιτικη, σημαινει ομως οτι η πολιτικη ειναι η τεχνη του δυνατου (με την εννοια του πιθανου), δηλαδη πρεπει να ξερεις καλα τι ψαχνεις αλλα κυριως πως σκεφτεσαι να το πετυχεις...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Αλλάζοντας τους όρους της ενημέρωσης

Νέο Άρθρο

Το μέλλον έχει μια χαρακτηριστική ιδιότητα: τείνει να διαψεύδει σχεδόν πάντα όσους επιχειρούν να το προβλέψουν, και το πιο συνηθισμένο σφάλμα είναι η τάση να προβάλλονται οι σύγχρονες συνθήκες στο μέλλον. Καθώς νέες τεχνολογικές εξελίξεις επανακαθορίζουν τους όρους και αλλάζουν θεμελιακά τις μορφές και τον χαρακτήρα της επικοινωνίας και της ενημέρωσης, τα παραδοσιακά ΜΜΕ μπαίνουν σε μια φάση νέων προκλήσεων, κινδύνων μα και ευκαιριών.

Όταν ο Γουτεμβέργιος ανακάλυπτε την τυπογραφία, αντικαθιστώντας την αργή και πανάκριβη αντιγραφή των βιβλίων με το χέρι στα μοναστήρια, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τις ανατροπές θα ακολουθούσαν. Πιθανόν οι μοναχοί και η εκκλησία να καλωσόρισαν την τυπογραφία, αφού τους επέτρεπε να συνεχίσουν αυτό που έκαναν για αιώνες, με πολύ φτηνότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο. Ταυτόχρονα όμως η τυπογραφία, με τις τεράστιες δυνατότητες ανατύπωσης και το ελάχιστο κόστος της, σε σύγκριση με τις παλαιότερες πρακτικές, υπονόμευσε το μονοπώλιο της παραγωγής βιβλίων και το ακόμα σημαντικότερο, το μονοπώλιο της ιδεολογικής εξουσίας της εκκλησίας.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ron Paul: Ένας Φιλελεύθερος Υποψήφιος για Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Ο κ. Ron Paul, μέλος του Κογγρέσου από τα τέλη της δεκαετίας '70, είναι από τα πλέον "εικονοκλαστικά" μέλη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ.
Είναι από τους λίγους εκείνους που μπορούν να "κολλήσουν στο τοίχο" τον όποιο (είναι γνωστό ότι πολλές φορές έφερε τον κ. Γκρήνσπαν σε μεγάλη αμηχανία) πρόεδρο της FED με τις αιχμηρές του παρατηρήσεις για την εκάστοτε παρεμβατική νομισματική πολιτική, την αλόγιστη φορολογία, το Μ3 κλπ.

Σταχυολογώ από την πολύ κατατοπιστική ιστοσελίδα του μερικές από τις προσωπικές του Βασικές Αρχές Ελευθερίας:

• Rights belong to individuals, not groups.

• Property should be owned by people, not government.

• All voluntary associations should be permissible -- economic and social.

• The government's monetary role is to maintain the integrity of the monetary unit, not participate in fraud.

• Government exists to protect liberty, not to redistribute wealth or to grant special privileges.

• The lives and actions of people are their own responsibility, not the government's.

Ο κ. Ron Paul λοιπόν απεφάσισε, προ ημερών, να προχωρήσει στην δαιδαλώδη και μακρά διαδικασία ώστε να δοκιμάσει να πάρει το χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις ερχόμενες εκλογές.
Τι λέτε θα τα καταφέρει; (Διαβάστε σχετικά στο Yahoo!..)

Εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός το παιδί;

Νέο Άρθρο

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζει τα σημερινά παιδιά από προηγούμενες γενιές είναι η καταναλωτική τους συμπεριφορά και η γνώση της αγοράς. Αυτό εκφράζεται ιδιαίτερα με την τάση τους να αναζητούν το επώνυμο ρούχο. Τα περισσότερα αγόρια π.χ. δεν αρκούνται απλώς σε ένα μπλουζάκι: θέλουν Quicksilver. Ούτε αρκούνται σε ένα ζευγάρι παπούτσια: θέλουν All Stars.

Από την πλευρά τους πάλι οι γονείς στις περισσότερες περιπτώσεις βλέπουν με μεγάλη ανησυχία αυτές τις εξελίξεις. Η ανησυχία τους δεν εστιάζεται απλώς στο κόστος που συνεπάγεται το επώνυμο είδος. Πολλοί γονείς επίσης πιστεύουν ότι μ’ αυτόν τον τρόπο τα παιδιά γίνονται δέσμια των καταναλωτικών προτύπων που προσπαθούν να επιβάλουν οι επιχειρήσεις μέσω της συνεχούς διαφήμισης των προϊόντων τους. Η εικόνα λοιπόν που επικρατεί μεταξύ πολλών γονιών για το παιδί, είναι η εικόνα ενός θύματος το οποίο λειτουργεί παθητικά, ακολουθώντας απλά τις οδηγίες που περιέχονται στα διάφορα διαφημιστικά μηνύματα...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Να απαγορεύσουμε τις πιστωτικές κάρτες;

Παραφράζω τον τίτλο του post που έγραψε εχθές ο SG ορμώμενος από αυτό:

They will also assess whether, in the same individuals, buying with credit cards eases the pain compared with paying by cash. If they find that it does, then credit cards may have to join the list of things such as fatty and sugary foods, and recreational drugs, that subvert human instincts in ways that seem pleasurable at the time but can have a long and malign aftertaste.

Τελικά, οι νευροεπιστήμες έχουν βαλθεί να φέρουν τα πάνω κάτω! Από τη μια "modern neuroscience is eroding the idea of free will" κι από την άλλη "modern shopping has subverted the decision-making machinery in a way that encourages people to run up debt." Ενδιαφέροντα πράγματα.

ΥΓ. Δείτε κι αυτό.

Υποκρισία, ακρίβεια και καύσιμα

Νέο Άρθρο

Η υποκρισία που πλημμυρίζει την ελληνική κοινωνία δεν έχει τελειωμό. Με την ευκαιρία των εορτών τα ΜΜΕ βρήκαν την ευκαιρία να ξαναπιάσουν το προσφιλές τους θέμα της ακρίβειας. Πως δηλ. υποφέρει ο κόσμος από τις αυξημένες τιμές, πως οι πολίτες λιμοκτονούν και οι περισσότεροι δεν μπορούν να τα φέρουν πέρα.

Εν τούτοις, από όλες αυτές τις αναλύσεις και ρεπορτάζ απουσιάζει η κοινή λογική. Εάν δεν υπάρχουν χρήματα, τότε από τα πράγματα οι τιμές δεν μπορούν να αυξηθούν. Αυξάνονται μόνο όταν υπάρχει ζήτηση για το προιόν που αντιπροσωπεύουν. Και όταν οι πωλήσεις το βέβαια δεν μειώνονται με την αυξημένη τιμή. Αλλά για να μην μειώνονται οι τιμές σημαίνει πως υπάρχουν χρήματα διαθέσιμα για την πραγματοποίηση των αγορών.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Να απαγορευσουμε τα λιπαρα?

Η ερωτηση αν ειναι σωστο να απαγορευουμε βλαπτικες ουσιες ή κακες συνηθειες ειναι παλια, και νομιζω οτι εχει απαντηθει τουλαχιστον απο την εποχη του Τζων Στιουαρτ Μιλ. Οπως και με τα ιδιωτικα πανεπιστημια, αυτο που πρεπει να καταλαβουν οι ανθρωποι ειναι οτι δεν δικαιουμαστε να απαγορευουμε αυτο που εμας δεν μας αρεσει για το καλο καποιας αφηρημενης εννοιας οπως "κοινωνια" ή "εθνος". Και αυτο φυσικα σημαινει οτι δεν μπορουμε να απαγορευουμε την αυτοβλαβη.

Ο καθηγητης Πελαγιδης φαινεται ομως να διαφωνει:

Ο Πόσνερ, υπολογίζοντας την αξία ζωής ενός Αμερικανού (!) με το κόστος που είναι διατεθειμένος να πληρώσει ώστε να μειώσει το ρίσκο του θανάτου, σε 7 εκατομμύρια δολάρια, και πολλαπλασιάζοντάς το επί τις 500 ζωές που υπολογίζεται να σωθούν, καταλήγει σε οικονομικό όφελος περίπου 3.5 δις δολαρίων.

Οι πωλήσεις των εστιατορίων της Νέας Υόρκης φτάνουν τα 9.5 δις δολάρια (εκ των οποίων τα 6 δις δολάρια από εκείνα των εστιατορίων που χρησιμοποιούν βλαβερά λίπη).

Υπολογίζεται περίπου ότι με τη χρήση εναλλακτικών υλικών μαγειρέματος, η αύξηση του κόστους για τα εστιατόρια θα είναι περίπου 1% (δηλαδή 6 δις δολάρια επί 1%=60 εκατομμύρια δολάρια).

Επομένως, εάν συγκριθούν τα 3.5 δις δολάρια όφελος (9.5 δις δολάρια μείον 6 δις δολάρια= 3.5 δις δολάρια) με τα 60 εκατομμύρια δολάρια κόστος, η σύγκριση είναι καταλυτική.

Ακόμη και αν οφείλονταν μόλις 100, αντί για 500, θάνατοι στα λιπαρά υλικά, θα άξιζε τον κόπο η απαγόρευσή τους.


Προφανως δεν συμφωνω με τετοιες λογικες. Η απαγορευση μιας πραξης δεν μπορει να ερχεται με βαση μια (μαλλον επιφανειακη μαλιστα) αναλυση κοστους οφελους. Το να βλεπω τηλεοραση αντι να παιζω μπασκετ μπορει να μου προκαλει προβληματα υγειας. Το να διαβαζω φιλοσοφια και μαθηματικα αντι για λογιστικη μου προκαλει σχεδον σιγουρα οικονομικα προβληματα (γιατι θα βρω μια λιγοτερο επικερδη δουλεια). Το να επισκεπτομαι την αρρωστη γιαγια μου αντι να δουλευω μου μειωνει το εισοδημα. Ολα αυτα ομως προφανως δεν δικαιολογουν το κρατος να μου απαγορευσει να βλεπω τηλεοραση, διαβαζω φιλοσοφια ή την επισκεψη αρρωστων!

Η δυστυχως επιφανειακη αναλυση του κυριου Πελαγιδη κρυβει κατι πολυ απλο: οι ανθρωποι που τρωνε λιπαρα, το επιλεγουν ελευθερα χωρις να τους υποχρεωνει κανεις! Σε μια σωστη αναλυση κοστους οφελους, οι προτιμησεις των ανθρωπων ειναι που μετρανε οχι το οφελος που νομιζουμε εμεις οτι εχουν! Αν οι ανθρωποι επιλεγουν κατι ελευθερα, τοτε αυτο εχει καποια αξια για αυτους και πρεπει να περιλαμβανεται στην αναλυση!

Και βεβαια περα απο αυτο, ακομα και αν η αναλυση ειχε γινει σωστα, υπαρχει κατι βασικο που λεγεται ανρθωπινα δικαιωματα και ελευθερη επιλογη. Οταν καποιος κανει κατι με ελευθερη βουληση και δεν ενοχλει κανεναν, κανεις δεν μπορει να το απαγορευει! Δεν ειμαι φυσικα κατα της σωστης τιμολογησης (ας πουμε ενας που ζει ανθιυγιεινα πρεπει να πληρωνει υψηλοτερα ασφαλιστρα υγειας), αλλα ειμαι γενικα αντιθετος στην κρατικη παρεμβαση εναντια στις δηλωμενες επιθυμιες των πολιτων! Οι πολιτες τρωνε λιπαρα και βλεπουν μπαλα, αντι να τρωνε λαχανικα και να παιζουν μπαλα.
Ειναι δικαιωμα τους, και κανενας συλλογικος στοχος, οπως "το καλο της οικονομιας", δεν μπορει να μπει πανω απο την ελευθερια τους!


ΥΓ για την ειδικη περιπτωση που λογω βιολογικης προδιαθεσης ή κακης πληροφορησης οι ανθρωποι ειναι ανικανοι να επιλεξουν αυτο που πραγματικα θελουν, θα συζητησουμε μια αλλη φορα.

Η προπαγάνδα και το φοιτητικό κίνημα

Μια επαναστατημένη, πάλλουσα και ετερογενής μάζα από διαδηλωτές ξεχύθηκε απόψε στους δρόμους της μητρόπολης. Σάρωσε με τον όγκο της τους έρημους δρόμους, σκέπασε χειμαρρωδώς την γκρίζα άσφαλτο, και περικύκλωσε τον μεγαλύτερο πυλώνα της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας: τη βουλή

Αυτή η λαομάζωξη όμως δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Με φόντο την συζήτηση για το άρθρο 16 και την χιλιακουσμένη μεταρρύθμιση του, που σαν το γεφύρι της Αρτας χτίζεται ολημερίς για να γκρεμιστεί λίγο μετά, 215 σχολές κηρύσσουν κατάληψη. Ο λόγος ξεκάθαρος: Όχι στη μεταρρύθμιση του άρθρου 16.Οχι στην ιδιωτικοποίηση και την υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Αλλά ένα σύνθημα, δεν γίνεται αληθινό όσες χιλιάδες διαδηλωτές κι αν το φωνάξουν με διάπλατα άνοιχτά τα στόματα τους. Οχι κυριε Αλντους Χάξλευ(αν και μεγαλοφυία) δεν είχατε δίκιο: "64.000.000 επαναλήψεις" ΔΕΝ "κάνουν την αλήθεια". Μια οργανωμένη σύναξη δεν διαθέτει το τεκμήριο του αλάθητου, ειδικά όταν συνασπίζεται-όπως τώρα!- γύρω από επιχειρήματα που δεν αντέχουν στο παραμικρό φύσημα της κοινής λογικής.

Ο Σοπενάουερ όριζε την εριστική διαλεκτική στο ομώνυμο έργο του ως την "τέχνη της αντιπαράθεσης κατά την οποία αποσπούμε από τους άλλους την εντύπωση ότι έχουμε δίκιο ούτως ή άλλως (per fas et nefas)".Πρώτος της κανόνας ή τέχνασμα, η διόγκωση:

"Διευρύνουμε τον ισχυρισμό του αντιπάλου πέρα από τα φυσικά του όρια..μεγεθύνοντας τον στο έπακρο"

"Υπερασπιζόμαστε το Άρθρο 16 του Συντάγματος. Η κατάργηση του θα είναι η ταφόπλακα σε ότι θυμίζει ή είναι η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία."

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 16

Τέχνασμα 24: Η κατάχρηση των συνεπειών του συλλογισμού:

"Χρησιμοποιώντας ψευδείς συνεπαγωγές και διαστρεβλώνοντας τις έννοιες συνάγουμε διά της βίας από τη θέση του αντιπάλου μας θέσεις που ούτε υπόκεινται ρητώς,ούτε λανθάνουν σ αυτήν"

"Οποιος έχει λεφτά θα μπορεί να περνά σε μια σχολή για την ελίτ, για λίγους κι εκλεκτούς. Οι υπόλοιποι, η μεγάλη μάζα, οι νέοι από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα στοιβάζονται σε άθλιου επιπέδου και συνθηκών σχολές τριετούς φοίτησης, πιο άθλιες και από τα σημερινά ΤΕΙ της επαρχίας.

Εννοείται πως σ’ αυτή την κατάσταση θα προσαρμοστεί και το δευτεροβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα και το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, έτσι που να ανακοπεί η προοδευτική τάση που ιστορικά έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία, να στέλνει τα παιδιά της στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Γιατί αυτή η τάση στηρίχτηκε με λαϊκούς και φοιτητικούς αγώνες, ιδιαίτερα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, και είχε σαν αποτέλεσμα να πολλαπλασιαστούν σε σχέση με το παρελθόν οι θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, γεγονός που από το σύστημα θεωρείται… αντιπαραγωγικό. Γιατί το σύστημα θέλει μια εκπαίδευση εξάρτημα της «αγοράς», παράρτημα των επιχειρήσεων και των αναγκών τους, και όχι μια Παιδεία που θα μορφώνει και θα απελευθερώνει"

Προκήρυξη των Φοιτητών της «Κόντρας»

Τέχνασμα 28: "Επιχείρημα: προβάλλεις μια αβάσιμη αντίρρηση την μη βασιμότητα της οποίας αντιλαμβάνετι μόνον ο γνώστης(...) όχι οι ακροατές.Προκειμένου να αποκρούσει την αντιρρηση σου ο αντιπαλος θα έπρεπε να εμπλακει σε μια σχοινοτενή αναλυση.Και ευήκοα ώτα δεν βρίσκονται εύκολα"
"

Γιατί η αναθεώρηση του άρθρου 16 σημαίνει την κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, και όλων των λαϊκών-νεολαιίστικων δικαιωμάτων που συνδέονται με αυτήν και αποτελεί πολιορκητικό κριό για τη πλήρη υποταγή και συμμόρφωση του περιεχομένου και της λειτουργίας της δημόσιας εκπαίδευσης στις ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων
· Γιατί η αναθεώρηση του άρθρου 16 σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαϊκού και εργατικού εισοδήματος, αποδίδοντας την εκπαίδευση στο κέρδος και την ασυδοσία των επιχειρήσεων

"
Αγωνιστική Πρωτοβουλία

Όταν το ουρλιαχτό της μάζας συναντά την πολιτικά υπολογισμένη προπαγάνδα ο ολοκληρωτισμός είναι προ των πυλών. Κανένα από τα συνθήματα της αντιπολίτευσης ενάντια στην αναθεώρηση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Με εξόφθαλμες στρεβλώσεις, και επιτηδευμένες αλλοιώσεις προσπαθούν να δομήσουν ένα "ενιαίο" μέτωπο ενάντια σε κάθε αλλαγή, σε κάθε βήμα προς τα εμπρός, σε κάθε μεταρρύθμιση που θα τονώσει και θα επεκτείνει την ελευθερία της επιλογής του μέσου πολίτη.

Το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που αναπτύχτηκε πάνω στη βάση του άρθρου 16 έχει εκφυλιστεί πλέον πλήρως. Η ανάπτυξη της παραπαιδείας, ξεκάθαρος καρπός του μονοπωλίου στην ανώτατη παιδεία, οδηγεί σε όλο και οξύτερες ανισότητες. Τα διαδοχικά σκάνδαλα κακοδιαχείρισης των πανεπιστημιακών πόρων, συνδυασμένα με την χαμηλότατη κατάταξη των ελληνικών πανεπιστημίων στους παγκόσμιους πίνακες δυσφημίζουν τη χώρα και καταβαραθρώνουν τα όνειρα του λαού για την πολυαναμενόμενη αναβάθμιση της παιδείας. Αυτό είναι το σύστημα που βιώνουμε καθημερινά.Αυτή είναι η "δημόσια δωρεάν παιδεία" του άρθρου 16.

Ταυτόχρονα τίποτα μα τίποτα δεν δικαιολογεί τις δυστοπίες που περιγράφουν στα συνθήματα τους οι διαδηλωτές. Σε χώρες που επιτρέπουν την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, εχει βρεθεί ότι οι ανισότητες της εισόδου στα δημόσια ιδρύματα είναι υψηλότερες απ ότι στα ιδιωτικά. Τα δύο κόμματα στις θέσεις τους για την αναθεώρηση του άρθρου 16 δεν προτείνουν πουθενά πλήρη κατάργηση αλλά τροποποίηση. Η δημόσια παιδεία δεν καταργείται με την αναθεώρηση: απλά προστίθεται στο πλάι της η δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών ιδρυμάτων . Οι εύποροι πολίτες δεν αποκτούν κανένα ιδιαίτερο πλεονέκτημα, καθώς ουτως ή άλλως και πριν τις μεταρρυθμισεις είχαν τη δυνατότητα να πληρώνουν για την ανώτατη μόρφωση των παιδιών τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.Αντίθετα θα ευνοηθούν τα παιδιά των μικρομεσαίων καιχαμηλών στρωμάτων που ως τώρα εγκλωβίζονταν ανάμεσα στην αποτυχία των πανελληνίων και στην έλλειψη πόρων για σπουδές στο εξωτερικό.

Τι πολεμούν επομένως οι εχθροί της μεταρρύθμισης; Μηπως, λέω μήπως, τη δυνατότητα μας να επιλέξουμε το χώρο και το αντικείμενο των σπουδών μας; Την ελευθερία να επιλέξουμε το γνωστικό μας αντικείμενο και να επενδύσουμε σ αυτό τους καρπούς των κόπων μας; Ας το σκεφτούν αυτό για λίγο οι ιδεολογικοί συνοδοιπόροι των καταληψιών. Kαι ας έχουν στο μυαλό τους τη φράση του Τσόμσκι (που μάλλον τους είναι οικείος:))
"Propaganda is to a democracy what the bludgeon is to a totalitarian state.”"

3+7 προκλήσεις για το ελληνικό πανεπιστήμιο

Νέο Άρθρο

Για να κατανοήσουμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανώτατη εκπαίδευση, είναι χρήσιμο να δούμε ποιος είναι ο ρόλος και η αποστολή του πανεπιστημίου -που παραμένουν ίδιοι από καταβολής της ανώτερης εκπαίδευσης. Ο ρόλος του πανεπιστημίου είναι διττός και αφορά στη διδασκαλία και στη διεξαγωγή έρευνας. Με άλλα λόγια, ρόλος του είναι η παραγωγή νέας γνώσης και η «καθοδήγηση» των νέων φοιτητών σε μια ευρύτερη, βαθύτερη αλλά και δημιουργικότερη διανοητική κατάσταση. Η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, η ανάπτυξη κριτικού πνεύματος, και συλλογιστικών ικανοτήτων, η αναλυτική σκέψη και η αγάπη για την αναζήτηση της γνώσης, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διδακτικής του αποστολής.

Οι πολιτικοί επιστήμονες βλέπουν σε αυτή την αποστολή ένα χαλαρό κοινωνικό συμβόλαιο. Και ο λόγος είναι απλός. Για να είναι σε θέση το πανεπιστήμιο να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην κοινωνία, το κοινωνικό σύνολο θα πρέπει με τη σειρά του να προσφέρει στα πανεπιστήμια τους πόρους αλλά και την εμπιστοσύνη του. Επομένως, το πανεπιστήμιο και ως εκ τούτου η αποστολή του, (ανεξαρτήτως ιδρυτικού φορέα) ενέχει τον παράγοντας της ευθύνης έναντι της κοινωνίας.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις

1. Κάνουν λάθος όσοι περιμένουν να λυθούν τα προβλήματα του ελληνικού πανεπιστημίου μόνο με Συνταγματικές παρεμβάσεις. Αν και η διατήρηση του άρθρου 16, με την παρούσα μορφή του, περιορίζει ασφυκτικά τις πιθανότητες εκσυγχρονισμού του ελληνικού πανεπιστημίου, η αναθεώρησή του δεν αρκεί ώστε – με μαγικό τρόπο – να έρθει η άνοιξη στην ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Ούτε βέβαια η άνοιξη θα έρθει με την αύξηση της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων που – όχι χωρίς υστεροβουλία – ζητάνε οι πανεπιστημιακοί.

Μια πρώτη κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση θα ήταν η πλήρης αναθεώρηση του άρθρου 16, η αυτονόμηση των πανεπιστημίων και η παύση της χρηματοδότησής τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αν αυτή η κίνηση συνοδευόταν και με δραστική αύξηση του ποσοστού του ΑΕΠ (πολύ μεγαλύτερη του 5%) που διαθέτουμε στην παιδεία – που θα χρηματοδοτεί όμως τους φοιτητές-πελάτες και θα στηρίζει την έρευνα, αντί να συντηρεί το γραφειοκρατικό κατεστημένο, τότε ίσως να μπορούσαμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο ελληνικό πανεπιστήμιο.

Προς το παρόν όμως πρέπει να περιοριστούμε στα ημίμετρα που προτείνουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κι αντί οι φοιτητές να βγουν στους δρόμους απογοητευμένοι από την ατολμία των δυο μεγάλων κομμάτων κι εξαγριωμένοι από την αντιδραστικότητα των δυο μικρότερων, συστρατεύονται με τα πιο συντηρητικά ρεύματα της πολιτικής σκηνής.

Με τη διεστραμμένη λογική του συνδικαλιστή που είναι διατεθειμένος να τσαλαπατήσει τα δικαιώματα και το μέλλον όλων μας για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της συντεχνίας του, μπορώ να εξυγήσω τη μανία των καθηγητών των ελληνικών πανεπηστημίων κατά της ελεύθερης παιδείας. Οι φοιτητές όμως που θα κατέβουν αυτή τη βδομάδα στους δρόμους πρέπει να σκεφτούν καλά σε ποια πλευρά θέλουν να βρεθούν.

2. Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω. Τι συζητάει σήμερα η Βουλή; Η σημερινή συζήτηση δεν έχει τίποτα να κάνει με την ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η παιδεία δεν είναι κρατική εταιρία να βρεθεί στο χρηματηστήριο. Δεν είναι ακίνητη περιουσία που μπορεί το κράτος να αγοράζει, να πουλά ή να απαλωτριώνει. Το ερώτημα δεν είναι καν αν τα πανεπιστήμια πρέπει να είναι ιδιωτικά ή κρατικά. Το ερώτημα είναι αν θα έπρεπε το κράτος να απαγορεύει σε όσους πολίτες το επιθυμούν να ανταλάσουν τις ιδέες τους ελεύθερα και πέρα από τον έλεγχο του κράτους.

Άρθρο 16-8: H σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται.

Έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι το πανεπιστήμιο δεν είναι κέντρο επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά χώρος διακύνησης ιδεών. Ο φυσικός χώρος της επιστήμης και της διανόησης. Γι’ αυτό και η διατήρηση του άρθρου 16 δεν βάζει φραγμό στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπηστημίων, αλλά στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών. Το άρθρο 16 θεσμοθετεί τη λογοκρισία στην ανώτατη εκπαίδευση και αποδίδει το αλάθητο στους γραφειοκράτες του κράτους.

Κι αυτοί που ετούτη τη βδομάδα θα φωνάξουν συνθήματα κατά της κρατικής βίας, πρέπει να ξέρουν ότι, υποστηρίζοντας τη διατήρηση του άρθρου 16, αυτήν ακριβώς υπηρετούν.

Πόσο πάει μία θέση λέκτορα;

του Σχολιαστή.
Αναδημοσιεύται κατόπιν άδειας από την ιστοσελίδα της Προοδευτικής Πολιτικής

Είναι γνωστό πως οι επιλογές μελών «διδακτικού κι επιστημονικού προσωπικού» (ΔΕΠ) στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν διακρίνονταν ποτέ για την αντικειμενικότητά τους.
Αντί να κρίνονται για το επιστημονικό τους έργο και τις ικανότητές τους να σταδιοδρομήσουν ως ερευνητές κι εκπαιδευτικοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι υποψήφιοι κρίνονταν συχνά με αλλότρια κριτήρια.

Αρχικά τα «πολιτικά» (διάβαζε: κομματικά) κριτήρια υπήρξαν καταλυτικά: στις αρχές της δεκαετίας του '80 γνωρίζω πως τότε στέλεχος του υπουργείου παιδείας και αργότερα στέλεχος του ΔΗΚΚΙ ερώτησε υποψήφιο για εκλογή στην πολυτεχνική Θεσσαλονίκης «αν είναι υποστηρικτής της "αυτοδύναμης" ανάπτυξης της Ελλάδας» (ο υποψήφιος απάντησε «ναι» κι εξελέγη -βοηθούσε ίσως πως ήταν από τους πρώτους ειδικούς στην επεξεργασία απορριμμάτων).

Γνωρίζω κι άλλη μία τέτοια περίπτωση, σε παιδαγωγικό τμήμα του πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου εκεί ο πασοκατζής -και σχετικά νεότερος- υποψήφιος κατηγορήθηκε από κάποιον μπαρουτοκαπνισμένο (προφανώς) παλαίμαχο αριστερό καθηγητή πως «πολιτικοποιήθηκε αφού πήρε την εξουσία η άρχουσα τάξη» (sic).

Πολύ σύντομα όμως τα πολιτικά άλλοθι έπαψαν να χρησιμοποιούνται κι αναδείχτηκαν περίτρανα ως πρωτεύοντα τα «παρεϊκά» κριτήρια: οι εκλογές διακανονίζονταν μέσω «φυλών» (ομάδων) που το μόνο που τους ένωνε ήταν η συμπάθεια, η γειτνίαση των γραφείων κ.λπ.

Στη «βάση» αυτή καθόταν και το «εποικοδόμημα» (κοινές στρατηγικές ανέλιξης στα παίγνια εξουσίας των πανεπιστημίων κ.λπ) και το «γλυκό» (οι εκλογές) έδεναν μια χαρά.

Η «οικογενειοκρατία» θα πρέπει να θεωρηθεί υποσύνολο της «παρεοκρατίας»: σύζυγοι, μπατζανάκηδες, γιοι και θυγατέρες, βαφτισιμιοί και φιλενάδες, νύφες, ξαδέρφια κι ανιψιοί ισχυρών πανεπιστημιακών εκλέγονται κατά δεκάδες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πανεπιστημιακής επικράτειας, ελέω συγγενείας κι ανεξαρτήτως «έργου».

Ιδιαίτερα του γούστου μου είναι οι «εθνικοτοπικές» επιλογές: σε ένα τμήμα του πανεπιστημίου Αιγαίου στη Ρόδο στις αρχές της δεκαετίας του '90 είχε διαμορφωθεί σοβαρή ένταση μεταξύ των «καρπάθιων» (που κατάγονταν από την Κάρπαθο, όχι -ευτυχώς- από τα Καρπάθια) και όλων των άλλων, που είχαν συνάψει μία (ου μην επισημολογικώς, αλλά και φυλετικώς ανομοιογενή) συμμαχία (εντέλει, οι «Καρπάθιοι» υπέκυψαν ηρωικώς μαχόμενοι στον υπέρτερο αριθμό των αλλοφύλων)

Εδώ και λίγους μήνες όμως διαδίδεται κι ένα άλλο κριτήριο επιλογής υποψηφίων, πολύ λιγότερο ρομαντικό από τα παραπάνω, που αν δεν υπάρξει παρέμβαση τώρα, είναι μαθηματικώς βέβαιο πως θα κυριαρχήσει στο μέλλον: τα λεφτά.

Ο εγχρηματισμός της διαδικασίας της επιλογής μελών ΔΕΠ έχει -όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις- μία «λογική» βάση: το μέλος του εκλεκτορικού σώματος που υπηρετεί π.χ. στην Πάτρα και καλείται να «κατέβει» σε μία εκλογή στο πανεπιστήμιο της Κρήτης αργεί να αποζημιωθεί από την υπηρεσία του -και αποζημιώνεται ελλιπώς- για το χρόνο που χάνει και τα οδοιπορικά του έξοδα.

Διαμορφώνεται έτσι «εθιμικώ δικαίω» η υποχρέωση του ενδιαφερομένου υποψηφίου να αποζημιώσει το μέλος του εκλεκτορικού σώματος για τα «έξοδά» του.

Όπως γίνεται κατανοητό, οι τρόποι διεκδίκησης αυτής της αποζημίωσης γίνονται όλο και πιο άκομψοι -και το ύψος της όλο και πιο εξωφρενικό: πρόσφατα μου περιγράψανε την περίπτωση όπου κάποιος υποψήφιος διδάκτορας χρησιμοποιήθηκε ως «μεσάζων» για να ζητήσει από τον υποψήφιο προς εκλογήν: «κυρ-Γιάννη (sic), τριακόσια πενήντα!» (ευρώ).

'Aλλος μου περιέγραψε σκηνή όπου το μέλος του εκλεκτορικού απαίτησε... 700 ευρώ για να μεταβεί από μία επαρχιακή πόλη σε άλλη με... ταξί!

«Δύο τρεις εκλογές να μου τύχουν σε ένα μήνα κι έπεσα έξω!» δικαιολογούνται οι δωρολήπτες.

Βρισκόμαστε ήδη ένα μόνο βήμα πριν βγουν οι θέσεις ΔΕΠ στον πλειστηριασμό ή πριν διαμορφωθεί μία «τιμή-φιξ» για κάθε βαθμίδα (αντίστοιχα: «ξέρεις πως σ' αγαπώ και σ' εκτιμώ, αλλά ο ... κατάλαβε το πρόβλημά μου και μου 'δωσε ο άνθρωπος τέσσερις χήνες... κι έρχεσαι εσύ εδώ και μου μιλάς για πενταροδεκάρες» ή «α, για θέση αναπληρωτή εφτά χιλιαρούμπες! Α-κα-τέ-βα-τες!»).

Το αστείο είναι πως το γεγονός μπορεί να παίρνει διαστάσεις λόγω μίας «εξυγιαντικής» διάθεσης της νυν υπουργού: έως τώρα τα εκλεκτορικά «στήνονταν» άλλ' αντ' άλλων, χωρίς να τηρείται ούτε κατ' ελάχιστο ο νόμιμος τρόπος σύστασής τους -απλά μαζεύονταν η παλιοπαρέα κι εξέλεγε το νέο της μέλος.

Επί Γιαννάκου όμως τα πράγματα «έσφιξαν»: τηρείται απαρέγκλιτα η διάταξη του νόμου πλαισίου που θέλει τα εκλεκτορικά να αποτελούνται από πανεπιστημιακούς με συναφές (αν όχι ταυτόσημο) διδακτικό αντικείμενο με εκείνο της θέσης που καλείται να... πληρωθεί (με την παλιότερη έννοια του όρου).

Πράγμα που σημαίνει πως για να στηθεί ένα εκλεκτορικό χρειάζεται να βρεις εκλέκτορες από... όλη την Ελλάδα!

Εξ ου και η αύξηση των οδοιπορικών και ο προϊών εγχρηματισμός της εκλογής μελών ΔΕΠ...

Η αναθεώρηση του άρθρου 16

Νέο Άρθρο

Την προσεχή Τετάρτη, 10 Ιανουαρίου, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής θα συζητηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρεται στην παιδεία.

Η «Καθημερινή» έχει επανειλημμένως φιλοξενήσει τις απόψεις μου σε ό,τι αφορά το άρθρο 16. Υποστηρίζω την ανάγκη να υπάρξει εκ βάθρων επανεξέταση των συνταγματικών ρυθμίσεων. Υποστηρίζω ότι τα απίστευτα χάλια της παιδείας οφείλονται στο πλέγμα των κινήτρων και αντικινήτρων που διαμορφώνονται από τις συγκεκριμένες συνταγματικές ρυθμίσεις του άρθρου 16.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Παλαιός και Σύγχρονος Φιλελευθερισμός: Συνέχειες και Ασυνέχειες

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία ξεκινάει την διοργάνωση μιας σειράς εβδομαδιαίων ανοικτών συζητήσεων σε ζητήματα που αφορούν τις αρχές και τις ιδέες του φιλελευθερισμού και την εφαρμογή τους στη σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Στόχος είναι να συμβάλλουμε με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθεια αποκατάστασης του ελλείματος της παρουσίασης των φιλελεύθερων αρχών και πολιτικών προτάσεων στη χώρα μας. Ευπρόσδεκτοι είναι όλοι ενδιαφέρονται να ακούσουν, να προβληματιστούν και να συζητήσουν πάνω στις αρχές, την παράδοση και τις απαντήσεις του φιλελευθερισμού στις σύγχρονες προκλήσεις.

1ος κύκλος

Παλαιός και Σύγχρονος Φιλελευθερισμός: Συνέχειες και Ασυνέχειες

Ομιλητές:

Βίβιαν Ευθυμιοπούλου, σύμβουλος επικοινωνίας
Δημήτρης Σκάλκος, πολιτικός επιστήμονας-διεθνολόγος

Η συζήτηση θα πραγματοποιηθεί το
Σάββατο 13 Ιανουαρίου και ώρα 5.00 μμ,
στα γραφεία των εκδόσεων Ελάτη
(Θεμιστοκλέους 49, τηλ. 210-3844623)

* Λόγω του περιορισμένου αριθμού θέσεων, παρακαλούμε δηλώστε τη συμμετοχή σας μέχρι την Πέμπτη 11/ 1/ 2007 στον κ. Φώτη Περλικό (perlykos@yahoo.com).

Έκκληση για ριζική αναθεώρηση του Άρθρου 16

Νέο Άρθρο

Την ερχόμενη Τετάρτη θα αρχίσει στη Βουλή η συζήτηση για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος. Σύμφωνα με το άρθρο 110 του Συντάγματος, η παρούσα Bουλή θα καθορίσει τις αναθεωρητέες διατάξεις και η επόμενη Bουλή τη νέα διατύπωση τους. Αν μια αναθεώρηση εγκριθεί στην παρούσα Bουλή με 180 βουλευτές, στην επόμενη θα απαιτηθούν μόνο 151 ψήφοι, και το αντίστροφο. Προφανώς «διατάξεις» μπορεί να είναι ολόκληρα άρθρα ή συγκεκριμένες παράγραφοι ή εδάφια από άρθρα.

Στην Καθημερινή του περασμένου Σαββάτου ο Στέφανος Μάνος επεσήμανε κάτι που εγώ τουλάχιστον δεν είχα συνειδητοποιήσει. Ότι οι προτάσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του άρθρου 16 περιορίζονται στο ζήτημα των μη-κρατικών πανεπιστημίων και αφήνουν άθικτα άλλα μεγάλα προβλήματα του άρθρου 16 που επηρεάζουν ΚΑΙ τα δημόσια πανεπιστήμια. Αν η σημερινή Bουλή κηρύξει αναθεωρητέες μόνο τις συγκεκριμένες παραγράφους και όχι όλο το άρθρο 16, οι δυνατότητες για αναμόρφωση της δημόσιας ανώτατης παιδείας στη χώρα μας θα είναι περιορισμένες. Όπως έγραψα και αλλού, υπάρχουν διατάξεις στο άρθρο 16 που παρεμποδίζουν τις τομές που χρειάζονται για την αναβάθμιση των δημοσίων πανεπιστημίων. Αυτός είναι ένας ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ λόγος για την αναθεώρηση του A. 16.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Νο more monitor

Σήμερα το πρωϊ που ξύπνησα είδα κάτι περίεργο να έχει συμβεί. Έκλεισε το vrypan monitor. Διαβάστε την συζήτηση μεταξύ της δημοσιογράφου Λαμπρινής Θωμά και του δημιουργού του monitor Παναγιώτη Βρυώνη, που οδήγησε στην απόφαση του Παναγιώτη να το κλείσει. Θα έγραφα ένα σχόλιο στο blog του Παναγιώτη αλλά τα σχόλια είναι πλέον απενεργοποιημένα. Γυρίζοντας σπίτι βλέπω η συζήτηση έχει επεκταθεί σε άλλα 16 blogs.

Επί της ουσίας δεν υπάρχει μεγάλος χώρος για συζήτηση. Ο Παναγιώτης έχει 100% δίκιο και η κ.Θωμά προσπάθησε να ασκήσει δικαιώματα που δεν της ανήκουν. Το RSS feed είναι ένα δημόσιο σήμα που αποφασίζει κάποιος να εκπέμψει στο διαδίκτυο και δεν έχει δικαίωμα έλεγχου ούτε ποιοί το συλλέγουν, ούτε πώς χρησιμοποιείται. Είναι ένα πράγμα μη-αποκλείσιμο, δηλαδή ο δημιουργός του feed δεν μπορεί να αποκλείει επιλεκτικά τους δέκτες του. Ο πάροχος δωρεάν υπηρεσιών κατασκευής blogs, to blogger δίνει την δυνατότητα σε όποιον θέλει να μην εκπέμπει τέτοια δημόσιο σήματα. Το να ζητάει κάποιος την επιλεκτική συλλογή ενός τέτοιου δημόσιου σήματος είναι τόσο γελοίο σαν να έχει στήσει κάποιος μια μικροφωνική εγκατάσταση στην Πλατεία Συντάγματος αλλά να ζητάει από όσους περαστικούς δεν γουστάρει να φοράνε ωτοασπίδες επειδή έχει την πνευματική κυριότητα των λεγομένων του και θέλει να αποφασίζει αυτός ποιοί θα τον ακούνε! Αν δεν αρέσουν σε κάποιο αυτοί που τον ακούνε, ας φροντίσει να μην εκπέμπει δημόσια! Σε πολλά blogs μπορείτε να βρείτε αναλυτικότερες τεχνικές και νομικές πληροφορίες για τα feeds (πχ εδώ ή εδώ).

Αλλά εκτός από το τυπικό δίκιο του Παναγιώτη, έχουμε και τον ουσιαστικό εκβιασμό του. Αντιγράφω από το blog του: Όταν όμως τίθεται νομικά το θέμα, ο μόνος τρόπος να το λύσεις είναι μόνο μέσω δικηγόρων -κάτι που αυτή την στιγμή δεν έχω τον χρόνο, την όρεξη και τα χρήματα να κάνω, όπως είπα και στην αρχή. Της είπα ότι έχω δύο λύσεις (αφού αποκλείω αυτή την στιγμή την νομική οδό): ή να αφήσω το feed της όπως είναι τώρα ή να κλείσω το monitor. Μου απάντησε ότι μεταξύ των δύο προτιμά να κλείσει το monitor. Ο εκβιασμός της καταφυγής στα δικαστήρια για κάτι που είναι σχεδόν 100% βέβαιο ότι στο τέλος θα κερδίσει ο Παναγιώτης (αφήνω μια μικρή πιθανότητα λόγω ηλεκτρονικού αναλφαβητισμού όπως έδειξε η υπόθεση blogme), είναι στην πράξη ένας κανονικός τραμπουκισμός. Κάνει εκμετάλλευση των τραγικών συνθηκών απονομής δικαιοσύνης (και σε κόστος και σε χρόνο), ώστε ουσιαστικά την μετατρέπει στο ακριβώς αντίθετό του σκοπού της. Η δικαιοσύνη στην Ελλάδα γίνεται μέρος του μηχανισμού της αδικίας, του εκβιασμού και της καταπάτησης τελικά δικαιωμάτων αντί για την προστασία τους (πχ ο Παναγιώτης αναγκάστηκε να κάνει μειωμένη χρήση πραγματικών και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του, για να αποφύγει να μπλέξει δικαστικά με την κ.Θωμά που επικαλείται δικαιώματα που δεν έχει).

Και τελικά έτσι όπως λειτουργεί η δικαιοσύνη και τα όργανά της, αντί να προστατεύουν την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφορίας, γίνονται εργαλεία για την κάθε κ.Θωμά, όπως και τον κάθε κ.Λιακόπουλο, προκειμένου να παρεμποδιστεί η καθ'όλα νόμιμη (και προστατευόμενη θεωρητικά) ελεύθερη ηλεκτρονική διακίνηση ιδεών και πληροφοριών μέσω των RSS-aggregators. O ρόλος των RSS aggregators στην εποχή μας έχει αναδειχθεί κρίσιμος, αφού έχει διευκολύνει αφάνταστα την επικοινωνία και την ενημέρωση μειώνοντας το κόστος της πληροφορίας (σε χρόνο και χρήμα) σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα. Το monitor είχε αναδειχθεί ως το ουσιαστικό κέντρο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας, αφού μέσω αυτού και των λειτουργιών του είχαν δημιουργηθεί άπειροι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ των ελληνικών ιστολογίων. Το monitor είχε πραγματικά εκμηδενίσει το κόστος τς αναζήτησης νέων ιστολογίων, της αναζήτησης πληροφορίας στο περιεχόμενο των ελληνικών ιστολογίων (προσωπικά to search του μόνιτορ το χρησιμοποιούσα σχεδόν καθημερινά), της συνοπτικής εικόνας των εξελίξεων κτλ.

Ο Παναγιώτης έφτιαξε το monitor ερασιτεχνικά και για δική του ευχαρίστηση. Μπορεί να το χρησιμοποιήσει με όποιο τρόπο βρίσκει αυτό προσφορότερο για να υπερασπιστεί ότι αυτός κρίνει άξιο υπεράσπισης. Δεν έχει καμία υποχρεώση απέναντι στους χρήστες του monitor και της δικές τους ανάγκες να το κρατήσει ανοιχτό. Είναι εύκολο και ανέξοδο να συμφωνεί κανείς με τον Παναγιώτη να του χτυπάει φιλικά την πλάτη, αλλά να ζητάει να επωμιστεί μόνος του ένα κόστος (αυτό της δικαστικής διένεξης) προκειμένου οι χρήστες του monitor να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες τους. Η μόνη υποχρεώση που έχει ο Παναγιώτης είναι απέναντι στον εαυτό του, τις αρχές του, το έργο του και την ζωή του. Εγώ που έχω πιει και δύο μπύρες στη ζωή μου μαζί του κατανοώ απόλυτα το σκεπτικό της αντίδρασής του (με εξαίρεση ίσως το κλείσιμο των σχολίων στο blog) και πιστεύω ότι ο τρόπος που έχει διαχειριστεί το monitor αυτά τα χρόνια που το παρακολουθώ είναι σχεδόν υποδειγματικός.

Η προσπάθεια του monitor ήταν μια πολύ όμορφη ερασιτεχνική προσπάθεια. Ανέδειξε όμως τα όρια που μπορεί να έχει μια ερασιτεχνική προσπάθεια. Μέχρι τώρα, η επιβίωσή του (χωρίς να θίγει τις αρχές και τις ιδέες του Παναγιώτη) στηρίζονταν στην καλή προαίρεση των συμμετεχόντων. Αργά η γρήγορα θα εμφανίζονταν κακοπροαίρετοι άνθρωποι που θα έθεταν σε δοκιμασία αυτή τη σχέση. Τελικά εμφανίστηκε η κ.Θωμά. Το κενό επικοινωνίας και ενημέρωσης που αφήνει η ερασιτεχνική προσπάθεια του monitor θα καλυφθεί γρήγορα από εταιρείες και επαγγελματίες. Διότι σε μια αναπτυσσόμενη αγορά τέτοιοι κομβικοί ρόλοι μπορούν να είναι πολύ αποδοτικοί. Και οι εταιρίες έχουν το καλό ότι δεν βασίζονται στην καλή θέληση κανενός. Λειτουργούν με "όρους χρήσης", με αυστηρές νομικές προδιαγραφές, έχουν νομικά τμήματα που κάνουν τους εκβιασμούς λόγω δυσλειτουργίας της δικαιοσύνης αστείους, και είναι ιδιαιτέρως αδιάφορες στους κάθε λογής παράξενους (όπως πχ η Google δεν έδωσε τα στοιχεία του funel στο "γνωστό δημόσιο πρόσωπο").

ΥΓ. Για όσους ενδιαφέρονται για ένα αρκετά μικρότερο και πιο επιλεκτικό ελληνικό aggregator υπάρχει το Kinja και φυσικά το Eye of the Rooster.

Αρθρο 16, 160 ασυναρτησιες

Για την αναθεωρηση του αρθρου 16 ταχουμε πει συχνα. Ενω ο ΓΑΠ συμφωνει αποτι φαινεται με την κυβερνηση για την αναγκη αναμορφωσης αυτου του αρθρου, μεσα απο το ΠΑΣΟΚ φαινεται να ξεπηδα αντιλογος με κυριο εκφραστη τον Ευ.Βενιζελο. Εριξα λοιπον μια ματια στις θεσεις του και δυστυχως δεν βρηκα ουτε μια θεση που να με πειθει στο θεμα!

Ας παρω σημειο σημειο τα επιχειρηματα:

1-2. Χρειαζεται νομοθετικη χειραφετηση των ΑΕΙ, οχι το νομοσχεδιο της κυβερνησης.

Αλλο το ενα αλλο το αλλο! Το νομοσχεδιο της ΝΔ κανει μια πρωτη προσπαθεια, και προβλεπει και αυξημενη αυτονομια. Δεν βλεπω γιατι να το καταψηφισουμε, επειδη θα μπορουσε να προβλεπει ακομα περισσοτερη!

3. Αυξηση χρηματοδοτησης

Η αυξηση χρηματοδοτησης δεν μας λεει με τι μειωση αλλων δαπανων θα γινει! Και δεν μας εξηγει, οταν με τα σημερινα εξοδα το αποτελεσμα ειναι κακιστο, γιατι ειναι καλη ιδεα να ριξουμε κιαλλα λεφτα στην χαβουζα?

4. Η ολοκληρωμένη αναβάθμιση των ΤΕΙ πρέπει να θεωρηθεί ζήτημα πιο κρίσιμο και επείγον από την ίδρυση μη κρατικώνΑΕΙ.

Εντελως ψηφοθηρικη προταση ανευ νοηματος. Τι σημαινει αναβαθμιση ΤΕΙ? Σχεδον καθε χωρα εχει τεχνικη εκπαιδευση και ανωτατη. Τα ΤΕΙ προσφερουν αλλες υπηρεσιες απο τα ΑΕΙ, μερικα μαλιστα ειναι εξαιρετικα στην δουλεια τους (ξερω παιδια που απο ΤΕΙ αυτοματισμου κανουν διδακτορικα σε εξαιρετικα πανεπιστημια!). Δεν χρειαζονται πλαστες "αναβαθμισεις"...

5. Ολα τα προβλήματα ανικανοποίητης ζήτησης για ανώτατες σπουδές ... συνδέονται με το λύκειο και τις αστοχίες του συστήματος εισαγωγής.

αυτο δεν το καταλαβαινω καν. Η ανικανοποιητη ζητηση εχει να κανει με την ελλιπη προσφορα, τι σχεση εχει το λυκειο ή το συστημα εισαγωγης? Θα κανει να εχουν τα ΑΕΙ περισσοτερες θεσεις δια μαγειας? Φυσικα οχι.

6. δεύτερη ευκαιρία για τριτοβάθμιες σπουδές σε όλους

Ναι, θαυμασια. Τι σχεση εχει αυτο τωρα με το θεμα μας?

7. Την εποχή του διαδικτυακού πανεπιστημίου, είναι αναγκαίο οι δυνατότητές του να αξιοποιηθούν από τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ

εμμ προφανως! Γιατι δεν γινεται σημερα? Μηπως εχει σχεση με την γενικη τεχνοφοβια του δημοσιου τομεα? Μια ιδιωτικη εταιρεια προσπαθει συνεχως να μειωνει τα εξοδα της γιαυτο οι εφαρμογες της πληροφορικης χρησιμοποιουνται ταχυτατα. Αντιθετα ο δημοσιος υπαλληλος βρεξει χιονισει το ιδιο αραχτος ειναι και τα ιδια βγαζει, καθολου περιεργο οτι δεν ενδιαφερεται να μαθει χρηση ΗΥ.

8. Εφόσον καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τη φοιτητική μετανάστευση [...] οφείλουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα εάν πρέπει να αυξηθούν οι θέσεις στα δημόσια ΑΕΙ και ΤΕΙ.
[...] την ίδια ώρα μένουν κενές 20.000 θέσεις λόγω μη συμπλήρωσης της βάσης του 10.

Ναι! Εσεις τι απαντατε τελοσπαντων? Και αν βλεπετε οτι ειναι τοσο κακη η δημοσια παιδεια που προσφερουμε θεσεις φοιτησης χωρις να υπαρχει ζητηση και εκει που εχουμε ζητηση προσφερουμε ελλιπεις θεσεις, νομιζετε οτι πρεπει να συνεχιστει το κρατικο μονοπωλιο? Γιατι, οι γραφειοκρατες θα γινουν πιο εξυπνοι και αποτελεσματικοι στο μελλον δια μαγειας?
Και πριν μιλησει καποιος για κορεσμενους τομεις (λες και ο κρατικος υπαλληλισκος ξερει να διακρινει ποιος επαγγελματικος τομεας ειναι κορεσμενος για τα επομενα 20 χρονια) ας κοιταξει αυτο το αρθρο.

9. αξίζει τον κόπο να καταγραφούν τα υπάρχοντα αναξιοποίητα κληροδοτήματα των ΑΕΙ, να αναζητηθούν δωρητές για τα νέα περιφερειακά πανεπιστήμια [...] Αντίστοιχη καταγραφή πρέπει να γίνει και για τις δωρεές Ελλήνων σε ξένα πανεπιστήμια

Ωραια, τι θα αλλαξει η καταγραφη? Θα αλλαξει το γεγονος οτι μια δωρεα σε ενα δημοσιο ΑΕΙ καταληγει παντα αχρησιμοποιητη ή χειροτερα καταστρεφεται στην πρωτη καταληψη? Θα αλλαξει το γεγονος οτι οι σοβαροι ευεργετες ταχουν παρατησει εντελως και προσφερουν χρηματα μονο σε ξενα (κατα κανονα ιδιωτικα) ιδρυματα? Ή μηπως κε. Βενιζελο θα τους υποχρεωσετε με το ζορι να ευεργετουν την ελληνικη σαπιλα, την τεμπελια και την διαφθορα?

10. Εφόσον ακριβολογούν όσοι υποστηρίζουν την ανάγκη να προβλεφθεί ρητά στο σύνταγμα η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών, κοινωφελών, πλήρως αυτοδιοικούμενων πανεπιστημίων εντεταγμένων σε ενιαίο σύστημα με τα δημόσια, (δηλαδή κάτω από τις εγγυήσεις της αξιοκρατικής εισαγωγής φοιτητών και της επιλογής καθηγητών), οφείλουν να αποδεχθούν τη ρητή πρόβλεψη αυτών των εγγυήσεων στο σύνταγμα.

Ο κ. Βενιζελος θα επρεπε να γνωριζει οτι το Συνταγμα μας δεν ειναι ευχολογιο, δεν ειναι κουρελοχαρτο να το γεμιζει με την ιδεοληψια του ο καθε περαστικος! Ειναι ο βασικος νομος της πολιτειας μας και πρεπει να εχει τα απολυτως απαραιτητα, δηλαδη προφανως οχι το πως θα εισαγεται φοιτητης σε ενα ιδιωτικο ΑΕΙ, για ονομα της λογικης!

11. Οφείλουμε να αντισταθούμε στις «Σειρήνες» του επιχειρηματικού πανεπιστημίου «ευκαιρίας», που λένε ευθέως ότι το μη κερδοσκοπικό δεν έχει νόημα [...] η αρχική επένδυση και ποσοστό τουλάχιστον ίσο προς το 50% των ετήσιων δαπανών καλύπτονται από δωρεές, κληροδοτήματα, αξιοποίηση περιουσίας και όχι από δίδακτρα. Η συμμετοχή των διδάκτρων στα καλά αμερικανικά πανεπιστήμια δεν ξεπερνά το 20%.

Η τοσο χαμηλη συμμετοχη των διδακτρων στα τοπ αμερικανικα ΑΕΙ εχει ερθει μετα απο αιωνες δωρεων απο αποφοιτους! Πως ενα πανεπιστημιο, πριν καν βγαλει αποφοιτους θα εχει τετοιες δωρεες? Και τελοσπαντων απο που κιως που ειναι δουλεια του κρατους να κρινει πως θα χρηματοδοτειται ενα ιδιωτικο ΑΕΙ? Αφηστε μας πια με τις μυωπικες ρυθμισεις σας και τους κρατικιστικους ζουρλομανδυες σας, αφηστε το καθε ιδρυμα να βρει την δικη του μιξη! Αν ο απλος σκοπος ειναι φτηνα διδακτρα για τους φτωχους, φτανει μια ρυθμιση να υπαρχουν πληρεις υποτροφιες για το 20% και εντελως ελευθερα διδακτρα για τους αλλους!

12. Οφείλουμε να αντισταθούμε στην «πονηρή» πρόταση μετατροπής των δημόσιων πανεπιστημίων σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, ώστε μετά να τεθεί ζήτημα εξίσωσής τους με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και επίκλησης των κανόνων του αθέμιτου ανταγωνισμού

Τεχνικοτητα μου φαινεται αυτο, οχι σοβαρο θεμα. Αλλα ουτως ή αλλως ειναι κουτο για μας να αποκλειουμε ας πουμε σε ερευνητικους διαγωνισμους τα ιδιωτικα ΑΕΙ. Ο στοχος ειναι απλα να εχουμε ερευνα, οχι με το ζορι ερευνα σε δημοσιο ιδρυμα! Οποιος μπορει να κανει καλυτερα την ερευνα, αυτος πρεπει να χρηματοδοτειται (στις ΗΠΑ πχ τεραστιο μερος της δημοσιας ερευνας γινεται απο ιδιωτικα ιδρυματα. Το φημισμενο Jet Propulsion Laboratory ας πουμε που στηριξε το βαλλιστικο και διαστημικο προγραμμα των ΗΠΑ στεγαζεται στο ιδιωτικο Caltech!)

13. Οσοι ισχυρίζονται ότι με τη συνταγματική πρόβλεψη των μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων αντικρούουμε την υποχρέωση της αναγνώρισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των κατόχων πτυχίων τριετούς φοιτήσεως.

δεν την αντικρουουμε αλλα και γιατι θα επρεπε? Τα επαγγελματικα δικαιωματα δεν πρεπει να ειναι συναρτηση λεπτομερειων (3 ετη φοιτησης? 3,5? 4?) αλλα ουσιας (εχει τις ελαχιστες γνωσεις ή οχι?). Πρεπει να μπει ενα τερμα στην συντεχνιακη θεαση των επαγγελματικων δικαιωματων ως απλα οπλου για να αποφευγουμε τον ανταγωνισμο!

14-15. σχεδον παντελως ασχετα με το θεμα σημεια θα ελεγα. τα προσπερνω.

16. Δεν πρέπει να αποδεχόμαστε μύθους για την ευρωπαϊκή και διεθνή εκπαιδευτική πραγματικότητα ή να υφιστάμεθα παθητικά ένα εκπαιδευτικό ντάμπινγκ. Πρέπει να αντιδράσουμε ενεργητικά, με βάση τα πραγματικά ευρωπαϊκά δεδομένα, που διαμορφώνονται μέσα από συνεχή διαπραγμάτευση στα όργανα της Ενωσης και σε συνεργασία με άλλες χώρες-μέλη που ακολουθούν τις ηπειρωτικές πανεπιστημιακές πρακτικές για την οργάνωση και τη διάρκεια των σπουδών.

Τι στο καλο σημαινει εκπαιδευτικο νταμπινγκ? Και τι εννοει υπο συνεχη διαπραγματευση? Το συστημα της Μπολωνια με τους 3 κυκλους σπουδων (πτυχιο-μεταπτυχιακο-διδακτορικο) ισχυει, ολη η Ευρωπη προσαρμοζεται σε αυτο, η Ελλαδα ακομα ελπιζει
να το ανατρεψει? Η ενεργητικη αντιδραση ειναι να παψουν οι σαχλαμαρες, να σταματησει η αντιδραση για την αντιδραση, να γινει υπευθυνος ο κ. Βενιζελος και να υπερψηφισει καθε νομο που φερνει την Ελλαδα πιο κοντα στους στοχους της σωστης παιδειας, οχι να κανει πολιτικα παιχνιδια στην πλατη των φοιτητων.

Ορίστε;

Ποιανού "(και) πνευματικού σωματείου" τρία μέλη τού Δ.Σ. του ζητούν να απεργήσει την ερχόμενη Τετάρτη, λόγω της συζήτησης για το άρθρο 126 για τα ΑΕΙ στη Βουλή; Αυτού!

Ναρκωτικών συνέχεια

Νέο Άρθρο

H δημοσίευση της ομιλίας μου για το Μίλτον Φρήντμαν είχε ως αποτέλεσμα να τοποθετηθούν αρκετά σχόλια στην ιστοσελίδα του e-rooster και να δεχθώ δεκάδες ηλεκτρονικά μηνύματα από προβληματισμένους με το θέμα αναγνώστες. Επιλέγω κατ΄ανάγκην πολύ λίγα από αυτά προκειμένου να δώσω ωρισμένες απαντήσεις.

Κάποιο ηλεκτρονικό μήνυμα μου επισημάινει, ότι « η Oλλανδία απέδειξε το αντίθετο από τις απόψεις σας. Kαμμιά ζήτηση δεν μειώθηκε, αντιθέτως η χώρα έγινε πανευρωπαϊκό κέντρο παραγωγής και διακίνησης. Σε ποιά άραγε στοιχεία βασίζετε αυτήν την έωλη υπόθεση (…) ».

Φοβούμαι, ότι το παραπάνω σχόλιο είναι επηρεασμένο από την αχαλίνωτη απαγορευτική προπαγάνδα των κατασταλτικών μηχανισμών που βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με την πραγματικότητα και είναι διαμετρικά αντίθετη με τα ηχηρά αποτελέσματα της εμπειρικής γνώσης και της επιστημονικής ανάλυσης.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Το μικρο μας σεμιναριο - η μερα μετα

Λοιπον θα ηθελα να ευχαριστησω οποιον ηρθε στο σεμιναριο θεωριας παιγνιου, περασα θαυμασια και το επιπεδο των συνομιλητων ηταν να πω την αληθεια υψηλοτερο του αναμενομενου, παρα την απωλεια βασικων παικτων. Λυπαμαι μονο που δεν μπορεσαμε να πιουμε αλκοολ μετα (αλκοολ και αντιβιοτικα για μενα δεν αναμιγνυονται ωραια). Το φαϊ παντως ηταν καλο για οσους ηρθαν!

Δυστυχως βιντεο δεν φτιαξαμε, αλλα για οποιον θελει υπαρχει η παρουσιαση σε ppt (power point) εδω (δεξι κλικ/αποθηκευση αν θελετε να το εχετε στον σκληρο σας).

Φυσικα οπως ειπα και προφορικα ειμαι ανοιχτος για ολες τις παρατηρησεις σας, ειτε εδω ειτε μεσω μεηλ (ιδιαιτερα θα ηθελα να ξερω αν υπαρχει ενδιαφερον για δευτερο μερος, τι σας αρεσε τι δεν σας αρεσε και ποιος προσφερεται για δικη του παρουσιαση). Και βεβαια οποιος δεν ηρθε αλλα εριξε μια ματια στην παρουσιαση και εχει καποιο σχολιο, επισης ευπροσεκτο. Αντε και να επαναληφθει, ισως με καποιον πιο αξιο ομιλητη (σειρα εχουν οι νομικαριοι!)...

Εβραϊκό «φίμωτρο» στους επικριτές του Ισραήλ

Νέο Άρθρο

Πρόσφατα το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημοσιοποίησε την έκθεση του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κογκρέσου για αντισημιτικά επεισόδια και αντισημιτικό λόγο στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο. Η έκθεση περιέχει ένα κεφάλαιο που αφορά την Ελλάδα το οποίο συνέταξε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) της Ελλάδος. Η μελέτη του ΚΙΣ κατηγορεί Έλληνες δημοσιογράφους, σκιτσογράφους, πολιτικούς και κόμματα για «αντισημιτικές πολιτικές δηλώσεις».

Ο αντισημιτισμός των προαναφερθέντων, σύμφωνα με την έκθεση, εντοπίζεται στην ταύτιση της πολιτικής του Ισραήλ με την πολιτική του Γ’ Ράιχ. Όλα τα επεισόδια αντισημιτισμού που αναφέρονται στο απόσπασμα, που φέρει τον τίτλο «Αντισημιτικός λόγος και διαμαρτυρίες», αφορούν την κριτική των πράξεων ή της πολιτικής ενός κράτους (δηλαδή του Ισραήλ)...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Υπέρ της ελευθερίας επιλογής φύλου του τέκνου

Σκηνή πρώτη: Κλινική γονιμότητας.

Αυτή, αιδημόνως χαμηλοβλεπούσα, συντετριμμένη από το βάρος της ενοχής της. Αυτός, αγέρωχος επιφανειακά, το τσιγκελωτό του μουστάκι ίσα που μπορεί να κρύψῃ την ταραχή του. Μετά από έξι κορίτσια το πράγμα είναι πλέον σοβαρό.

Ρητορεύει η μόνη ελπίδα τους, ο από μηχανής ιατρός:
– Γεννηθήτω υμίν διάδοχος...

Σκηνή δεύτερη: Μαιευτήριο.

Ειδική μονάδα της Διεύθυνσης Προστασίας Κρατουσών Ηθικών Αντιλήψεων εισβάλλει αιφνιδιαστικά στο δωμάτιο όπου κοιμούνται η εξιλεωμένη μήτηρ, ο ευτυχής πατήρ και ο ανυποψίαστος διάδοχος.

Μιλάει ο επικεφαλής αστυνομικός:
– Θα ξαναδήτε τον διάδοχο μόλις τελειώσῃ το Γυμνάσιο, ποταποί εγκλημίες!

Σκηνή τρίτη: Γιάφκα με σερνικοβότανο.

Του ανταποκριτού μας
Νέα μεγάλη επιτυχία των διωκτικών αρχών σημειώθηκε χτες την νύχτα με την άριστα ωργανωμένη επιχείρηση εισβολής σε γιάφκα στο Σιρμπάνιον Αχαΐας. Στο εν λόγῳ άντρο του εγκλήματος δρούσε ανεξέλεγκτα επιχείρηση παραγωγής και εμπορίας του απαγορευμένο φυτού «σερνικοβότανο». Κατασχέθηκαν περίπου 500 γραμμ. (τρία «ματσάκια», κατά την ονομασία της πιάτσας) του επικίνδυνου για τις κρατούσες ηθικές αντιλήψεις φυτού, τα οποία πρόκειται να καταστραφούν εντός των ημερών στην υψικάμινο. Η επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης, η οποία είναι γνωστή ως «κυρα-Φιλίτσα» και φέρεται να είναι άνω των 80 ετών, διέφυγε την σύλληψη. Οι έρευνες συνεχίζονται.

Δεν πρόκειται φυσικά για κάποιο διεστραμμένο σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για απλές, καθημερινές σκηνές της Ελλάδας των αρχών του εν Κυρίῳ έτους 2007:

Σύμφωνα με το άρ. 26 παρ. 1 Ν. 3305/2005 (ΦΕΚ Α΄ – 17/27 Ιανουαρίου 2005) «όποιος προβαίνει σε επιλογή φύλου για μη ιατρικούς λόγους..., τιμωρείται με ποινή κάθειρξης μέχρι δεκαπέντε (15) ετών».

Ευτυχείς και προπαντός υγιείς να σας συντροφεύσῃ όλους το νεογνό έτος!