Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006

Κλείστε τα βιβλία

Παρατήστε τις οικονομικές θεωρίες, σταματήστε τις μελέτες και ξεφορτωθείτε τους οικονομολόγους! Ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα πολτικής μιας χώρας, πώς θα εξασφαλίσει την οικονομική του ανάπτυξη βρήκε επιτέλους την απάντησή του στην Βολιβία! Η λύση είναι προφανής (και απορώ πώς όλοι εμείς οι ηλίθιοι την είχαμε μπροστά μας και δεν την βλέπαμε): η εθνικοποίηση!

Η ιδέα είναι απλή. Στην αρχή δεν έχεις να φας. Έχεις όμως γύρω σου ένα σωρό πρώτες ύλες που είσαι ανίκανος να εκμεταλλευτείς, γιατί δεν έχεις ούτε τεχνογνωσία να το κάνεις, ούτε βιομηχανία για να τις αξιοποιήσεις. Αφήνεις κορόιδα-ξένους να έρθουν στη χώρα σου να επενδύσουν, να φέρουν κεφάλαια, τεχνογνωσία, στελέχη, να εκμεταλλευτούν τους φυσικούς πόρους, να στήσουν βιομηχανία ώστε να αρχίσεις να τρως κάνα ξεροκόμματο παραπάνω από αυτό που έτρωγες μόνο σου. Και τότε κάνεις την μαγική κίνηση-ματ: απλά τους τα παίρνεις και δεν τους δίνεις φράγκο!! Και τότε αρχίζει να ρέει το χαβιάρι και η σαμπάνια! Γαμάτο;

Μόνο που αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές, και σε όταν τελειώνουν τα έτοιμα που έκλεψαν και πρέπει να παράγουν και να αναπτυχθούν τότε τα πράγματα αρχίζουν να στραβώνουν. Διότι ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας απέτυχε να παράγει αποτελέσματα και οι αδυναμίες του είναι εγγενείς και αδιόρθωτες.

Όταν σε μερικά χρόνια η Βολιβία θα κατρακυλάει, θα ακούσουμε τις γνωστές παμφλετάριες κασσέτες για τα κακά τους νεοφιλελευθερισμού (!!!) και τις ανισότητες που παράγει ο καπιταλισμός! Θα μας ζητήσουν να πληρώσουμε με τους φόρους μας την διαγραφή των χρεών της Βολιβίας ενώ οι ίδιοι που σήμερα βάζουν την ταφόπλακα στην βολιβιανή οικονομία, θα γυρνάνε τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις για το πόσο επικίνδυνοι είναι ο βάρβαρος καπιταλισμός και η ανάλγητη ελεύθερη αγορά. Άντε γειά μας!

21 σχόλια:

Harry Peitsinis είπε...

Πρόκειται για μια αισχρή απόφαση που θα φέρει τη Βολιβία χρόνια πίσω και θα΄προκαλέσει φοβερές πολιτικές και οικονομικές ανωμαλίες....

Και ασφαλώς αυτές οι ανωμαλίες όπως γράφεις τελικά θα αποδοθούν στον αισχρό νεοφιλελευθερισμό...Κανείς από την προοδευτική μας διανόηση δε θα σταθεί στις "εθνικοποιήσεις" που στερούν με στρατιωτικά μέσα την περιουσία κάποιων εταιριών (δηλαδή στην τελική την περιουσία των μετόχων τους).

Για μια ακόμα φορά τα πλάνα θα αντικαταστήσουν την ελεύθερη οικονομία, οι σχεδιασμοί που δεν θα λειτουργήσουν θα αντικατασταθούν από την καταπιεστική γραφειοκρατία, το κράτος θα αποκτήσει δικτατορικές εξουσίες. Ο λαός θα την πληρώσει. Και θα φταίει πάλι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

αραγε πόσες φορές πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να σπάσουν τα κέφάλια τους πριν πούνε: "τοίχος";

Ανώνυμος είπε...

"Παρατήστε τις οικονομικές θεωρίες, σταματήστε τις μελέτες και ξεφορτωθείτε τους οικονομολόγους! "

Μα ο αγαπημένος του Σωτήρη Τ.Κ. Γκωλμπρεηθ το είχε πεί και αυτό :
"Η μόνη χρησιμότητα της οικονομικής επιστήμης είναι το να δίνει δουλειά στους οικονομολόγους!"

Σοβαρά τώρα , με κίνδυνο να γίνω ο γραφικός αριστερίζων , μήπως τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί (και όχι μόνο εκεί βλέπε και Βενεζουέλα , και ποιός ξέρει και που αλλού )λόγω του ότι τα "κορόιδα - ξένοι" μπερδεύουν πολλές φορές το κέρδος με την απληστία , την επένδυση με την εκμετάλλευση που φτάνει ακόμα και την κοινή ληστεία ;Μήπως το "ξεροκόμματο" που προσφέρουν είναι πολύ μικρό ( και ξερό ) σε σχέση με
όσα τους προσφέρει η (εκάστοτε) Βολιβία ; Δεν υποστηρίζω σε καμμιά περίπτωση την εθνικοποίηση , αλλά μήπως αν οι διάφοροι επενδυτές ήταν πιο δίκαιοι (και ουχί πιο γενναιόδωροι) στο μοίρασμα του πλούτου που παράγουν , θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να υπάρξουν τέτοιες σπασμωδικές ακραίες και αντιδραστικές κινήσεις όπως του συντρόφου Έβο ;

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα η εθνικοποίηση δεν είναί λύση χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι όλες αυτές οι ιδιωτικές εταρείες θα έκαναν τον πληθυσμό να τρώει με χρυσά κουτάλια. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο λαός της Βολιβίας έχει χαμηλό βιοτικό επίπεδο.
Μήπως αυτό όμως οφείλεται και στη διεφθαρμένη κυβέρνηση που δεν αξιοποιεί τα έσοδα ,δεν κάνει σωστές διαπραγματεύσεις με τους φυσικούς πόρους; Το αποκλείεις αυτό να είναι μια εκβιαστική κίνηση του Μοράλες για να ζητήσει παραπάνω;

Ecumene είπε...

Λετε να πετυχουν ο Μοραλες και ο Τσαβες και να τρεχουν οι Φιλελευθεροι και να μην φτανουν..για να δουμε τι θα δουμε..ενδιαφερον εχει..

Ecumene είπε...

ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ!!!ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ H X-GENERATION το 90 ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑ;;..
μετα βεβαια ο Nasdaq ειχε αλλη γνωμη...

erva_cidreira είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
erva_cidreira είπε...

Κορόιδα - ξένοι;
Ε, μην τρελαθούμε τελείως.

Kensai είπε...

Το κρίμα στην όλη υπόθεση είναι και ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ... ποιός μπορεί να σώσει τη Βολιβία αν μπει σ'αυτό το χορό;

Harry Peitsinis είπε...

Κενσάι κανείς δεν μπορεί να τη σώσει και κανείς δεν πρέπει να τη "σώσει" (είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο, ο νοών νοείτω). Ας την αφήσει ο κόσμος να πορευτεί όπως "επέλεξε".

Κάθε πολιτική άλλωστε κρίνεται τελικά από τα αποτελέσματα της. Σε λίγα χρόνια θα φανεί ποιος "θα τρέχει και δε θα φτάνει". .

Ανώνυμος είπε...

Σωστά τα λέει ο Προμηθέας...μην ξεχνάτε οτι ο Μοράλες εξελέγη με δημοκρατικές εκλογές.Πάντως από τα λίγα που είδα σε ένα πρόσφατο ντοκιμαντέρ για τη Βολιβία , για μεγάλη πλειοψηφία του λαού η επιλογή Μοράλες έγινε με τη λογική του Λεονάρντο στον Τιτανικό :
"άμα δεν έχεις τίποτα , δεν έχεις και τίποτα να χάσεις..."

δυστυχώς κατά τα φαινόμενα , η απληστία των επενδυτών στη Βολιβία δικαίωσε τους συντρόφους : Οι καπιταλιστές έσκαψαν μόνοι τους το λάκο τους . Και αν δεν αλλάξει η κατάσταση , παίρνουν μαζί τους δυστυχώς και τις ελπίδες των Βολιβιανών . Μακάρι να τα καταφέρει Ο Μοράλες , Εργοτελίνα , μάλλον δύσκολο όμως το βλέπω (εώς απίθανο)

Harry Peitsinis είπε...

"η απληστία των επενδυτών στη Βολιβία δικαίωσε τους συντρόφους "

Η Βολιβία δεν έχει κυβέρνηση; Ποιος διαπραγματεύεται τις συμφωνίες με τους επενδυτές; Ποιος συναινεί και υπό ποιους όρους; Απο πού και ως πού έχουν οι πολυεθνικές κάποιο "καθήκον" να σκεφτούν το λαό της Βολιβίας κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και δεν το έχει η νόμιμη κυβέρνηση;

Αν η Βολιβία πληρώνει κάποια λάθη αυτά είναι τα λάθη των κυβερνήσεων της και μόνο...

Ανώνυμος είπε...

Δεν διαφωνώ για την κυβέρνηση Προμηθέα. Μόνο που εγώ δεν μιλάω για κανένα "καθήκον" των πολυεθνικών . Δεν θέτω ηθικό θέμα . Μιλαω για απλή εξυπνάδα και διορατικότητα στο να προστατεύσουν την επένδυσή τους ενισχύοντας τον κονωνικό ιστό που την περιβάλλει. Ένα παράδειγμα : Έχω ακούσει οτι πολλοί μεγαλέμποροι κοκαίνης είναι δημοφιλέστατοι ανάμεσα στους τοπικούς πληθυσμούς σε σημείο που αν κάποιος σκεφτεί να τους αγγίξει να ξεσηκώνει τον απλό λαό . Ο λόγος ; Πολυ απλός .Δίνουν δουλειές στον κόσμο και πληρώνουν καλά . Με ένα μέρος των κερδών χτίζουν νοσοκομεία , σχολεία , υποδομές . Κάνουν τη ζωή του λαού υποφερτή και ο λαός οχι μόνο δεν ενοχλείται από τη χλιδή που τους βλέπει να ζούν αλλά τους θεωρεί και ευεργέτες. Αυτό δεν είναι καθήκον ! Είναι εξυπνάδα . ( σε καμμιά περίπτωση δεν εξισώνω κοκαινέμπορους και επιχειρήσεις έτσι ; Ελπίζω το πνεύμα του παραδείγματος να έγινε σαφές )

"
Αν η Βολιβία πληρώνει κάποια λάθη αυτά είναι τα λάθη των κυβερνήσεων της και μόνο...
"

Αυτό το λέει και ο ίδιος ο Μοράλες.(Βλέπε χθεσινή Ελευθεροτυπία) . Αλλά για μισό λεπτό . Σε μια διαπραγμάτευση δεν υπάρχει μόνο το κράτος . Υπάρχει και ο επενδυτής . Αφού δεχόμαστε οτι το κράτος αν αναμιχθεί κάπου τα κάνει μαντάρα , γιατί να μην τα κάνει και στις διαπραγματεύσεις; Ενώ θεωρούμε το κράτος ανικανο στο επιχειρείν ( και δικαίως ) πως το θέλουμεικανό στο διαπραγματεύεσθαι ; . για να το πω και πιο απλά , γιατί ο κρατικός αξιωματουχος να κάτσει να σκάσει για κάποιες επενδύσεις σε ένα μαγαζί που δεν είναι δικό του ;

Harry Peitsinis είπε...

για να το πω και πιο απλά , γιατί "ο κρατικός αξιωματουχος να κάτσει να σκάσει για κάποιες επενδύσεις σε ένα μαγαζί που δεν είναι δικό του ;"


Σαυτήν λοιπόν την περίπτωση θα συμφωνήσουμε ότι ο εν λόγω κρατικός αξιωματούχος είναι υπεύθυνος για τους όποιους δυσμενείς όρους της συμφωνίας, ότι το χαμηλό βιοτικό επίπεδο του λαού οφείλεται κυρίως στις λανθασμένες επιλογές του εν λόγω αξιωματούχου και ότι στην τελική ο τελευταίος που θα πρέπει να κατηγορείται για την σημερινή εξέλιξη είναι οι εταιρείες που στο κάτω κάτω έχουν σαν βασική υποχρέωση την προάσπιση του συμφέροντος των μετόχων τους (ενώ η κυβέρνηση την προάσπιση του "συμφέροντος" της χώρας της, ποιος απ τους δυο αραγε "απέτυχε" στην συγκεκριμένη περίπτωση;)

Κατά συνέπεια οι πολυεθνικές εταιρείες και ο λαός της Βολιβίας υπέστησαν τόσο τα λάθη των αξιωματούχων επί εποχής επενδύσεων, όσο΄και τα λάθη τους επί εποχής εθνικοποιήσεων.

Πρόσεξε το αυτό: Ο Μοράλες αποπειράται να επιλύσει μια λαθεμένη γραφειοκρατική στρατηγική με γραφειοκρατικά μέσα! Και τόσο ο λαός της Βολιβίας όσο και ένα μέρος της παγκόσμιας κοινής γνώμης πιστεύουν ότι υπεύθυνες γιαυτό είναι οι πολυεθνικές! Τραγωδία; Ή απλά απίθανη εθνοπατριωτική παύλα αντικαπιταλιστική υποκρισία;

Harry Peitsinis είπε...

Η ανικανότητα της διαχείρισης των εθνικών πόρων δεν συνεπάγεται και κάποια α πριόρι πλήρη ανικανότητα της εκάστοτε κυβέρνησης για την ανάληψη οποιουδήποτε καθήκοντος.

Η φύσει περιορισμένη δυνατότητα των γραφειοκρατικών-κεντρικών μηχανισμών, η πλήρης έλλειψη υποδομών και τεχνογνωσίας, η απουσία των απαραίτητων επενδυτικών κεφαλαίων είναι οι λόγοι που μια κυβέρνηση είναι δομικά ανίκανη να διευθύνει την εκμετάλλευση των πόρων μιας υπανάπτυκτης χώρας και να κατευθύνει την ανάπτυξη της.

Αυτό δεν αφαιρεί όμως το καθήκον της, στο βαθμό που πρόκειται για "δημόσια περιουσία" να διαπραγματευτεί την χρήση των πλουτοπαραγωγικών πηγών με γνώμονα την ανάπτυξη και το συμφέρον της χώρας (όταν η Θάτσερ ούρλιαζε στην διάσκεψη κορυφής του Δουβλίνου το 1979 "i want my money back!" ποιανού τα συμφέροντα υπεράσπιζε;;;).

Για το πρώτο χρειάζεται μια απίστευτη γιγάντωση των κρατικών δομών, για το δεύτερο μια κυβέρνηση που ξέρει και θέλει να κάνει τομές. Αλλιώς οι κυβερνήσεις θα ήταν ανίκανες και για την ανάληψη οποιασδήποτε φιλελεύθερης πολιτικής (ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωση της αγοράς, απορρύθμιση του κράτους κλπ) λόγω της αδιαφορίας του κρατικού αξιωματούχου "σ΄ένα μαγαζί που δεν είναι δικό του"

Roark είπε...

Θα μπορούσαν να κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία της Βολιβίας στο εξωτερικό ως αποζωμίωση; Νομικά ρωτάω.

Ανώνυμος είπε...

Η Βολιβία χρειάζεται υποδομή. Η υποδομή απαιτεί κρατικά κεφάλαια. Τα κρατικά κεφάλαια απαιτούν έσοδα. Αυτό δικαιολογεί την εθνικοποίηση; όχι γιατί ελλείψει ανταγωνισμού και με πλήρη έλεγχο στο κράτος κάνουμε πιο δύσκολα τα πράγματα για τον καταναλωτή ,πιο δυσκίνητες τις επιχειρήσεις άρα πιο πιθανό να χαθούν τα προσοκόμενα κέρδη και να δημιουργηθούν και άλλα χρέη.
Αυτό που χρειάζεται είναι να δείξει ο Μοράλες πόσο ενδιαφέρεται για το λαό του ,να κάνει διαπραγματεύσεις αξιοπρεπείς και όχι να προσκηνύσει και φυσικά αντί να παντελονιάσει το δημόσιο χρήμα να κάνει ΥΠΟΔΟΜΕΣ για το λαό. Αυτά θέλουν οι Βολιβιανοί από το Μοράλες και όχι ακρότητες.

Roark είπε...

Οι υποδομές είναι φυσικά κεφαλαιώδους σημασίας για την ανάπτυξη μιας χώρας. Όχι μόνο γιατί βελτιώνουν τις συνθήκες διαβίωσης, αλλά γιατί κυρίως καθιστούν οικονομικά συμφέρουσες επενδύσεις που αλλιώς δεν θα γίνονταν (οι οποίες στη συνέχεια τροφοδοτούν την ανάπτυξη κτλ).

Αν όμως καταστρέψει μια χώρα το επενδυτικό της κλίμα, και κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν εμπιστεύεται τα κεφάλαιά του σε μια χώρα χωρίς κράτος δικαίου, όπου η κυβέρνηση αν πάσα στιγμή μπορεί να τα κατασχέσει, τότε οι υποδομές μένουν άχρηστες, σαν λευκοί ελέφαντες, και αποτελούν μόνο σπατάλη δημόσιου χρήματος. Χωρίς φιλικό επενδυτικο περιβάλλον οι υποδομές θα μείνουν αναξιοποίητες (παράδειγμα εν μέρει η χώρα μας, όπου παρά τις τεράστιες επενδύσεις σε υποδομές, οι άμεσες ξένες επενδύσεις είναι αστείες, κάπου 50εκ$ το χρόνο).

Ανώνυμος είπε...

Υποδομές δεν είναι μόνο το οδικό δίκτου και τα αεροδρόμια. Είναι και τα νοσοκομεία, η εκπαίδευση, ύδρευση, αποχέτευση και τόσα ακόμη. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι η υποδομή που φέρνει τους επενδυτές αλλά οι επενδυτές που φέρνουν την υποδομή. Οι επενδυτές έλκονται στη Βολιβία από τον πλούτο σε πρώτες ύλες. Αν θέλουν όμως τα φορτηγά τους να πηγαίνουν μέχρι το λιμάνι ή το αεροδρόμιο ,θα πιέσουν να γίνει και ο δρόμος.

Ανώνυμος είπε...

"Θα μπορούσαν να κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία της Βολιβίας στο εξωτερικό ως αποζωμίωση; Νομικά ρωτάω."

Yes,that could very well happen.It is rather complicated to do it,and also rather complicated to explain under international law since two issues fall in here:A)State sovereignty and sovereign immunity from execution of decisions that say to take the i.e.Bolivian embassy in X state property B)Countermeasures of an economic nature.These are not easy to establish,although I think that these are the cases they are made for.

In any case,one should start from ICSID.

Ανώνυμος είπε...

Προμηθέα δεν ξέρω για τι ούρλιαζε η Θάτσερ , όμως η σύγκριση Βολιβίας και Αγγλίας είναι ανάμεσα σε ανόμοια μεγέθη . Απ οτι ξέρω οι πολυεθνικές πριν επενδύσουν σε κάποιο μέρος χρυσοπληρώνουν συμβούλους για να εκτιμήσουν την πολιτική κατάσταση , το ρίσκο κλπκλπ( Αυτή τη δουλειά δεν κάνει ο Ανδριανόπουλος ;;;)Κανείς από αυτά τα χρυσοπληρωμένα φυντάνια δεν τους είπε οτι επενδύοντας σε μια χώρα αν ο λαός αντιληφθεί οτι γίνεται αντικείμενο άγριας ακμετάλλευσης κάποια στιγμή θα ( ορμήξει και θα τα κάνει όλα μαντάρα και τους επενδυτές ΚΑΙ τους κρατικούς αξιωματούχους; ). Κανείς δεν τους είπε οτι η Βολιβία είναι η πιο φτωχή χώρα μιας πολύπαθης περιοχής με μακρά παράδοση απολυταρχίας , εύθραυστους δημοκρατικούς θεσμούς και βαθιά ριζωμένη διαφθορά ; Κανείς δεν τους είπε οτι δεν πρέπει να περιμένουν από ένα τέτοιο κράτος τίποτα περισσότερο από
τα χειρότερα ;



Η σούμα της σκέψης μου είναι : Αν πάς ( εσύ ο καπιτάλας επενδυτής ) σε κάποια χώρα για να επενδύσεις όχι με σκοπό το κέρδος αλλά το πλιάτσικο σίγουρα κάποιος Μοράλες , Τσάβες ,Κάστρο θα βρεθεί να εκμεταλλευτεί την αγανάκτηση του λαού , η οποία φυσικά θα στραφέι προς δικαίους και (λιγότερο ή περισσότερο ) αδίκους.Αλλά το να λές οτι οι επενδυτές είναι αθώοι και αδικημένοι και οτι για όλα φταίει η κακή νοοτροπία του λαού μοιάζει το ίδιο παράλογο με το να λές οτι η βασική αιτία της ανόδου του Χίτλερ στη γερμανία ήταν ο κακός Γερμανικός λαός και η φασιστική νοοτροπία του και όχι η ηλίθια πολιτική των νικητών συμμάχων του Α παγκοσμίου ( αλλά όταν τους τα έλεγε ο Κέινς...)

Κατ εμε λοιπόν οι επενδυτές είναι οι βασικοί ένοχοι για την αναμπουμπούλα στη Βολιβία , και συγκεκριμένα ένοχοι εσχάτης βλακείας...
(Φυσικά οι εταιρείες είναι υπεύθυνες για την προάσπιση των μετόχων τους ... τώρα που τά χάσανε όλα πως προασπίσανε τα συμφέροντα αυτά ; Αν είχαν φερθεί πιο έξυπνα ( και εδώ το έξυπνα συμβαδίζει και με το δίκαια , αλλά επαναλαμβάνω οτι ΔΕΝ ηθικολογώ ) δεν θα τα είχαν προασπίσει αυτά τα συμφέροντα καλύτερα ;

Harry Peitsinis είπε...

Δεν εξετάζουμε εδώ την ορθοτητα ή μη της επενδυσης αλλά τη στρατηγική που πρότεινες για την "αναστροφή" του πολιτικου κλιματος στην Βολιβια εκ μερους των πολυεθνικων.



Καταρχας κάνεις λάθος δεν επέρριψα την πλήρη ευθύνη για ό,τι συνέβη στη Βολιβία στον Βολιβιανό λαό, στην ανευθυνη κυβερνηση του την επερριψα.

Σε μια υπανάπτυκτη χώρα θεωρώ "φυσιολογικό" να ευδοκιμούν οι λαικιστές, οι εθνικιστές και οι φανατικοί σοσιαλιστές. Αλλά αυτοί δεν κάνουν κάτι άλλο παρά να κερδοσκοπούν πολιτικά πάνω στην ανάγκη του λαού.

Η ανάγκη και η μιζέρια προκύπτουν στην περίπτωση μας από την υπανάπτυξη,την απουσία υποδομών, την φτώχεια. Και σύμφωνα με κάθε κανονα λογικής ποιος είναι υπεύθυνος να διορθώσει αυτά τα δεινά; Μήπως μια ιδιωτική εταιρεία από τη Βραζιλία και οι μέτοχοι της που ζούνε από τον βόρειο πόλο ως την Αυστραλία; Ή η νόμιμα εκλεγμένη δημοκρατική κυβέρνηση της χώρας που εισπράττει τους φόρους του λαού και έχει ηθικο, νομικό και πολιτικό καθήκον να μειωσει τα τρομερά προβλήματα στη Βολιβία;

Και ερχόμαστε έτσι στο υπέρτατο χαρτί των υπανάπτυκτων κρατών , την κυρια ευκαιρία τους για ανάπτυξη, τις ξένες επενδυσεις.


Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ΓΓ μπαίνουν δυο πλευρές , εκπρόσωποι διαφορετικών συμφερόντων. Η αποτυχία του ενός να υπερασπίσει τα συμφέροντα του δεν βαρύνει τον άλλο με περαιτέρω υποχρεώσεις. Μιλάμε για ένα συμβόλαιο, μια πράξη μεταξύ διαφορετικών και αυτόβουλων μερών.

Εφόσον μια κυβερνηση συναινεί σε συγκεκριμένους όρους είναι υποχρεωμένη να τους τηρήσει. Τη στιγμή που δεν τους τηρεί είναι αποκλειστικά υπευθυνη: δεν με ενδιαφέρουν οι έμμεσοι παράγοντες αλλά ο άμεσος. Θα κατηγορήσουμε τον ληστή ή το θύμα που δεν κάλυψε τις οικονομικές ανάγκες του πρώτου προτου εκεινος τον ληστέψει;

Το επιχείρημα σου ότι οι εταιρείες θα κοίταζαν το συμφέρον τους αν χρηματοδοτούσαν το λαό ενώ φαίνεται λογικό στην πραγματικότητα είναι ένα απλό πυροτέχνημα.Και εξηγούμαι.

Η δυνατότητα μιας εταιρίας να αυξήσει τα κέρδη της δωροδοκώντας κάποιους ανθρωπους δεν είναι ούτε βέβαιη ούτε δεδομένη.. Το ίδιο ισχύει χιλιες φορες περισσοτερο αν στη θέση των ανθρώπων βάλουμε κοινωνικά στρώματα ή και ολόκληρη την κοινωνία. Αυτό ισχυει οχι μόνο νομικά αλλά και πρακτικά: Πάντα μπορεί να βρεθεί ο πολιτικός που θα συνεπάρει τους μη ευνοημένους, όι οποίοι θα υπάρχουν είτε οι εταιρείες φτιαξουν 10 σχολεία και πληρώσουν 10000 φτωχούς είτε όχι. Πάντα δηλαδή υπάρχει ο κίνδυνος να ανατραπούν οι συμφωνίες από μη ελεγχόμενους παράγοντες στο βαθμο που μια κοινωνία εκτός από τη μαζικότητα της είναι συνηθως και πολιτικά-οικονομικά ετερογενής(πραγμα που γινεται ακόμα χειροτερο οταν οι εταιρειες στηριζουν κομματα, μια συνέχεια της λογικής σου, περί πρόληψης) Το αν έκαναν λαθος οι πολυεθνικές που επέλεξαν την Βολιβία εξ αρχης δεν μας αφορά. Το ζήτημα είναι ότι εφόσον επένδυσαν, δεν ήταν ούτε υποχρεωτική, ούτε και σίγουρη γιαυτές η αναστροφή του κλίματος με την χρηματοδότηση κάποιων πολιτών .

Αντί λοιπόν να διερευνούμε έμμεσες και πιθανοτικές λύσεις, αν θελουμε να ανακαλυψουμε τον υπευθυνο καλυτερα να κοιταξουμε το ποιος παρέβη τα συμφωνηθέντα. Στο κάτω κάτω αν έγινε πλιατσικο οπως λες για αυτο νομίζω ότι φταιει η κυβερνηση που παραχώρησε τους φυσικους της πορους εναντι μικρων ανταλλαγματων. Αν σου δωσω την αδεια να πλιατσικολογησεις το σπιτι μου θα ειναι ανοησια μετά να σε κατηγορησω σαν κλεφτη

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock