Παρασκευή, Μαΐου 12, 2006

Ανάλυση της ελληνικής οικονομίας. Η προσοδοθηρία και οι μεταρρυθμίσεις

Σε συνέχεια της πρόσκλησης στη συζήτηση για την ελληνική οικονομία παραθέτουμε το δελτίο τύπου του βιβλίου των Θοδωρή Πελαγίδη και Μιχάλη Μητσόπουλου «Ανάλυση της ελληνικής οικονομίας. Η προσοδοθηρία και οι μεταρρυθμίσεις».

Μπορείτε επίσης να δείτε το εξώφυλλο του βιβλίου εδώ και το οπισθόφυλλο εδώ.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι διαρθρωτικές αδυναμίες και τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας έχουν φέρει στην επιφάνεια το ζήτημα και την ανάγκη των “μεταρρυθμίσεων”. Η ανάγκη για αλλαγές και προσαρμογές εντείνεται με την παγκοσμιοποίηση και την ευρωπαϊκή διεύρυνση. Στο πλαίσιο αυτό, οι “μεταρρυθμίσεις” είναι μεν στη μόδα, όμως από την άλλη, επικρατεί σύγχυση σχετικά με το περιεχόμενό τους. Το παρόν βιβλίο εμβαθύνει στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας χρησιμοποιώντας νέες και πρωτότυπες προσεγγίσεις των “Θεσμικών Οικονομικών και της Δημόσιας Επιλογής”. Αγγίζει, επιπλέον, μια σειρά ζητημάτων παραμελημένων από τις έως σήμερα προσεγγίσεις, ζητήματα που όμως παίζουν καταλυτικό ρόλο στις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας όπως και στη οικονομική δικαιοσύνη.

Τα κεφάλαια του βιβλίου περιστρέφονται γύρω από την έννοια της προσοδοθηρίας, κεντρική έννοια για τη διαφθορά, για τις στρεβλώσεις των αγορών προϊόντος και εργασίας, για τις ανεπάρκειες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την χαμηλή αποδοτικότητα της ελληνικής δικαιοσύνης, τον ερασιτέχνη “επιχειρηματία πολιτικής”, τις όχι τυχαία απαρχαιωμένες δομές της δημόσιου τομέα, τον πολλαπλασιασμένο φθόνο, τις ομάδες επιμέρους συμφερόντων που με επιδρομές λαφυραγωγούν σαν Βίκινγκς το “κούφιο κράτος”. Η ανάλυση ρίχνει φως στις απορίες για το στρεβλό παιχνίδι των παικτών (εντολείς ψηφοφόροι, εντολοδόχοι πολιτικοί, γραφειοκρατία, ΜΜΕ, ομάδες συμφερόντων) και το φτωχό αποτέλεσμα που παράγουν. Οι μεταρρυθμιστικές προτάσεις και πολιτικές ακολουθούν.

Το βιβλίο, εκτός από τους σπουδαστές οικονομικών και πολιτικών επιστημών, απευθύνεται στο ευρύ κοινό που δεν αρκείται στα συνθήματα αλλά επιθυμεί να διαθέτει τα αναγκαία εργαλεία για να κρίνει εκείνους στους οποίους έχει εμπιστευθεί τα συμφέροντά του.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ε βέβαια, κάτι ξέρουν απο προσοδοθηρία στο Κέντρο Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων!! Αντιγράφω από Καθημερινή:


Περιουσία του Δημοσίου, νεοκλασικό διώροφο στην Πλάκα, εκχώρησε σε συμβούλους του ο τ. υπουργός Πολιτισμού Ευ. Βενιζέλος, λίγες εβδομάδες προ των εκλογών και μάλιστα άνευ όρων! Ο κ. Βενιζέλος παραχώρησε με κατεπείγουσες ενέργειες ανακαινισμένο κτίριο στο άρτι συσταθέν από έμμισθους συνεργάτες του, Κέντρο Θεσμικών Μεταρρυθμίσεων. Mάλιστα απάλειψε τις προβλέψεις της Διεύθυνσης Απαλλοτριώσεων για τον προσωρινό χαρακτήρα της παραχώρησης και το δικαίωμα του Δημοσίου να διεκδικήσει το ακίνητο όποτε το χρειαστεί...


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100019_02/05/2004_102431

Kensai είπε...

Χαχααχαχ! Για γέλια! :D
(ή για κλάμματα... δεν ξέρω)

Roark είπε...

Καλό!!

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, είχε αρχικά παραχωρηθεί στο ΚΕΘΕΜ. 2 από τους 4 καθηγητές (όχι οι συγγραφείς του βιβλίου) είχαν όντως διατελέσει σύμβουλοι από ότι ξέρω. Η ιδιότητά τους αυτή όμως πρέπει να τους αποκλείει εφεξής από οποιαδήποτε σχετική παράλληλη επιστημονική δραστηριότητα που απορρέει άπό την ακαδημαϊκή τους ιδιότητα? Έστω και αν ήταν σύμβουλοι? Είναι γνωστό άλλωστε το έλλειμμα επαγγελματικής πολιτικής και σοβαρών δημόσιων πολιτικών.
Τονίζω ότι τα περισσότερα βιβλία του ΚΕΘΕΜ (North, Wallis and Dollery, Olson, Federalist papers κ.α), είναι φιλελεύθερα και πιθανώς ελάχιστα κοντά στον τότε Υπουργό...Αυτό κάτι σημαίνει.
Ο επόμενος Υπουργός πάντως πήρε αμέσως πίσω την παραχώρηση του κτιρίου.
Πάντως, από την άλλη, έχει δίκιο κανείς να είναι, με υπεύθυνο βέβαια τρόπο, δύσπιστος και καχύποπτος. Το σχόλιο είναι δε ευρηματικό.
Το ζήτημα που μας απασχολεί στις διεθνείς δημοσιεύσεις είναι το πότε η προσοδοθηρία είναι καλή και πότε αντιπαραγωγική. Για παράδειγμα, η χρηματοδότηση μουσείων ή άλλων δημόσιων αγαθών, θα συμφωνήσει κανείς ότι είναι μιας μορφής επιθυμητή προσοδοθηρία. Το board of trustees ενός μη-κερδοσκοπικού πανεπιστημίου κάνει επίσης μια κοινωνικά επιθυμητή προσοδοθηρία κυνηγώντας πόρους. Υπάρχει ένα σχετικό ριζοσπαστικό κεφάλαιο για το θέμα αυτό στο βιβλίο.

Roark είπε...

Εφόσον ο επόμενος υπουργός το πήρε αμέσως πίσω, μάλλον δεν είναι και πολύ ακριβές το άρθρο που καταλογίζει παράκαμψη των προβλέψεων, για να μην μπορεί να επιστραφεί.

Πιστεύω ακράδαντα ότι ακόμα και αν το δημόσιο χάριζε σε τυχαίους περαστικούς την ακίνητη περιουσία του, θα προέκυπτε μεγαλύτερο συνολικό οικονομικό όφελος συγκρινόμενο με την κρατική διαχείριση (Coase theorem: ανεξάρτητα από την αρχική κατανομή των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, η αγορά θα καταλήξει στην αποτελεσματικότερη κατανομή, εφόσον τα ανταλλακτικά κόστη περιοριστούν).

Η ένσταση μου θα μπορούσε να είναι στην πιθανή ευνοικρατία από την προνομιακή εκποίηση δημόσιας ιδιοκτησίας σε "κολλητούς", που συνιστά σοβαρό λόγο διαφθοράς και ανξιοκρατίας. Θα μπορούσε όμως να γίνει με σύστημα κουπονιών όπως πρωτοποριακά εφάρμοσε επιτυχημένα η Εσθονία.

Θα διαβάσω με ενδιφέρον την οπτική και τις προτάσεις του βιβλίου.

S G είπε...

για το ΚΕΘΕΜ:
οχι δεν νομιζω οτι θα επρεπε να αποκλειονται απο καθε συνεργασια με το δημοσιο οι συνεργατες των υπουργων. Ισα ισα ειναι καλο οι αξιολογοι επιστημονες να συμβουλευουν τους πολιτικους και καλο η δουλεια τους οσο προωθει δημοσια συμφεροντα, να στηριζεται και απο το κρατος. Με ενα μεγαλο ΑΛΛΑ. Η προωθηση πρεπει να γινεται με απολυτη διαφανεια. Οταν το δημοσιο θελει να στηριξει την ερευνα και τα ερευνητικα κεντρα, η λυση ειναι ενας διαγωνισμος με συγκεκριμενα χαρακτηριστικα, οχι μια απευθειας αναθεση. Ειδικα οταν εμπλεκονται συνεργατες υπουργου!

Η απαντηση μαλιστα του κ.Βενιζελου ( εδω) ειναι μαλλον αστεια, αφου συνοψιζεται ως εξης:
"δεν ειναι και τοσο μονιμη η παραχωρηση και εντελει ολοι το κανουν. Μαλιστα παρομοια κινηση εκανα προς το Ιδρυμα Μητσοτακη..."

Ε, οχι δεν συμφωνω. Δεν ισοσκελιζονται οι παραβασεις του νομου και της λογικης αν γινονται προς οφελος ολων των κομματων! Οι λυσεις πρεπει να ειναι γενικες και απροσωπες. Στηριξη στα ιδρυματα πρωην πρωθυπουργων? Δεκτο, ας γινει νομος για ΟΛΟΥΣ τους πρωην πρωθυπουργους. Στηριξη σε ερευνητικα ιδρυματα? Δεκτο, ας γινει διαγωνισμος για ΟΛΑ τα συγκεκριμενου τυπου ιδρυματα.

Τελος η αδιαφανεια του ΚΕΘΕΜ ειναι για μενα ακομα χειροτερη, οταν δεν εχει καμμια ιστοσελιδα που να μπορω να βρω. τι ειναι, τι κανει, που ξοδευει τα λεφτα μας?


Τωρα κ. Πελαγιδη οτι η προσοδοθηρια μπορει να ειναι ωφελιμη δεν τοχα ακουσει ποτε. Αν ο ορισμος ειναι ιδιος με το rent-seeking εχω την εντυπωση οτι ειναι παντα καταστροφικη! Συνηθως η προσοδοθηρια συνδεεται με μη παραγωγικες προσπαθειες που μονο σκοπο εχουν την εξασφαλιση της προσοδου (lobbying, δωροδοκιες κτλ). Με απλα λογια, τα εξοδα για αυτες τις προσπαθεις ειναι απλα πεταμενα λεφτα! Και φυσικα η οικονομικη κατανομη που προκυπτει ειναι κατα κανονα αναποτελεσματικη (μια και οι ποροι δεν πανε στον πιο αξιολογο αλλα στον πιο διεφθαρμενο).

Ουτε καν μπορω να συμφωνησω οτι γενικα η προσοδοθηρια ενος πανεπιστημιου/μουσειου ειναι ωφελιμη. Χρειαζεται μια καλη αιτιολογηση γιατι αυτο το πανεπιστημιο/μουσειο δεν μπορει να χρηματοδοτηθει αρκετα με διαφανη τροπο, ωστε να υπαρχει αναγκη προσοδοθηριας!

Τελοσπαντων η συζητηση ειναι σαφως ενδιαφερουσα και η συγγραφη ενος τετοιου βιβλιου ειναι ωφελιμη...

Ανώνυμος είπε...

Το περίφημο 'ανακαινισμένο κτίριο' ήταν (και περίπου έτσι είναι ακόμη στην οδό Διοσκούρων, μετά από 2 και πλέον έτη!) ένα κανονικό γιαπί στο οποίο μέσα ζούσαν άστεγοι. Αυτά για την ιστορία...Θα καταλήξει φαντάζομαι κάποτε στα χέρια άλλης μιας 'δημόσιας υπηρεσίας'.
Επιμένω ότι η χώρα και οι πολιτικοί έχουν τρομερή ανάγκη από επεξεργασμένες δημόσιες πολιτικές. Αλλιώς, είμαστε καταδικασμένοι με τους σημερινούς αυτοσχεδιασμούς, για να μην πει κανείς τίποτα χειρότερο.
Ελικρινά, πρέπει να πω ότι το ΚΕΘΕΜ δεν έχει ιστοσελίδα γιατί.. δουλεύω μόνος μου. Εάν δεν υπήρχε το ταυτόσημο ακαδημαϊκό ενδιαφέρον μου (δες SSRN wp 705366 & 703361) , και φυσικά οι εκδόσεις Παπαζήση, δεν θα υπήρχαν ούτε καν τα λίγα αυτά βιβλία.
Συμφωνώ με τα περισσότερα του RG. Δεν υπήρξε παράβαση νόμου όμως.
-Στα περί προσοδοθηρίας: Ασφαλώς πρέπει να υπάρχει απόλυτη διαφάνεια και πληροφόρηση όταν ένα αξιολογούμενο πανεπιστήμιο ή ένα μουσείο προσπαθεί να βρει ιδιωτικούς πόρους για να βελτιώσει τις υπηρεσίες που προσφέρει ή να φυλάξει καλύτερα τον αρχαιολογικό θησαυρό που εκθέτει. Πάντως, η προσοδοθηρία συνιστά πράγματι social loss & welfare loss και γι αυτό αφαιρεί από την οικονομική μεγέθυνση. Θα τα δείτε αυτά στα κεφάλαια 1 και 2.
Καλύτερα όμως να τα συζητήσουμε όλα στην παρουσίαση ή έστω αφού διαβάσετε το πόνημα.
Ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον.

S G είπε...

"Το περίφημο 'ανακαινισμένο κτίριο' ήταν (και περίπου έτσι είναι ακόμη στην οδό Διοσκούρων, μετά από 2 και πλέον έτη!) ένα κανονικό γιαπί στο οποίο μέσα ζούσαν άστεγοι."

η κακοδιαχειριση των δημοσιων πορων ειναι σιγουρα ενα μεγαλο προβλημα. Οποιος κανει δωρεα στο δημοσιο ειναι σαν να πεταει τα λεφτα του στον ωκεανο...

"Καλύτερα όμως να τα συζητήσουμε όλα στην παρουσίαση ή έστω αφού διαβάσετε το πόνημα"

ναι καλη ιδεα θα ηταν. Μονο προβλημα οτι εγω (οπως και ισως το 30-40% των αναγνωστων μας) δεν μενω στην Ελλαδα.
Ελπιζω να ερθει καποιος απο μας στην παρουσιαση και να γινει και καποια συζητηση εδω επι του βιβλιου...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock