Πολλοί άνθρωποι, αριστερών συνήθως πεποιθήσεων, υποστηρίζουν την εφαρμογή του 35ωρου ως μέτρου καταπολέμησης της ανεργίας. Το σκεπτικό έχει ως εξής: εάν όλοι δουλεύουν, π.χ., 10% λιγότερες ώρες τότε οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να προσλάβουν περισσότερους εργαζόμενους και ακολούθως θα μειωθεί η ανεργία. Ακούγεται λογικό. Δεν είναι όμως.
Το παραπάνω σκεπτικό βασίζεται στη "λογική πλάνη της συνολικής εργασίας" (lump of labour fallacy) που πρώτος ανέφερε ο οικονομολόγος D.F. Schloss ήδη από το 1891. Σύμφωνα με αυτήν, υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσό εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί σε μια οικονομία κι όχι παραπάνω. Έτσι, εάν χρειάζονταν λιγότεροι άνθρωποι για να παραχθεί μια οποιαδήποτε ποσότητα απόδοσης, η ανεργία πρέπει να ανέβει.
Ωστόσο, το σκεπτικό αυτό προϋποθέτει λανθασμένα ότι η οικονομία παράγει ήδη όλα τα αγαθά που μια κοινωνία χρειάζεται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι ο παραμερισμός της εργασίας σε έναν τομέα της οικονομίας μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την παραγωγή περισσότερων αγαθών σε κάποιον άλλον τομέα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, στην πραγματικότητα, το ποσό της εργασίας που πρέπει να καταβληθεί δεν είναι σταθερό.
Η μείωση του χρόνου εργασίας θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μόνο στην περίπτωση που θα υπήρχε μείωση του μισθού, ώστε να μην υπάρξει αύξηση του κόστους ανά μονάδα προϊόντος. Αυτό, προφανώς, δεν θα γινόταν δεκτό από τους εργαζόμενους αλλά, από την άλλη, θα έδινε δουλειά στους ανέργους. (Επί τη ευκαιρία, ας υπενθυμίσουμε ότι όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το καλό δήθεν των ανέργων ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να προστατεύουν τους ήδη εργαζόμενους από τους "ανταγωνιστές" τους -τους ανέργους...).
Lump of labour: "Traditionally, it is a fallacy of the economically naive left".
ΥΓ. Άντε και καλή Πρωτομαγιά!...
Το παραπάνω σκεπτικό βασίζεται στη "λογική πλάνη της συνολικής εργασίας" (lump of labour fallacy) που πρώτος ανέφερε ο οικονομολόγος D.F. Schloss ήδη από το 1891. Σύμφωνα με αυτήν, υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσό εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί σε μια οικονομία κι όχι παραπάνω. Έτσι, εάν χρειάζονταν λιγότεροι άνθρωποι για να παραχθεί μια οποιαδήποτε ποσότητα απόδοσης, η ανεργία πρέπει να ανέβει.
Ωστόσο, το σκεπτικό αυτό προϋποθέτει λανθασμένα ότι η οικονομία παράγει ήδη όλα τα αγαθά που μια κοινωνία χρειάζεται, χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι ο παραμερισμός της εργασίας σε έναν τομέα της οικονομίας μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την παραγωγή περισσότερων αγαθών σε κάποιον άλλον τομέα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, στην πραγματικότητα, το ποσό της εργασίας που πρέπει να καταβληθεί δεν είναι σταθερό.
Η μείωση του χρόνου εργασίας θα είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας μόνο στην περίπτωση που θα υπήρχε μείωση του μισθού, ώστε να μην υπάρξει αύξηση του κόστους ανά μονάδα προϊόντος. Αυτό, προφανώς, δεν θα γινόταν δεκτό από τους εργαζόμενους αλλά, από την άλλη, θα έδινε δουλειά στους ανέργους. (Επί τη ευκαιρία, ας υπενθυμίσουμε ότι όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το καλό δήθεν των ανέργων ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να προστατεύουν τους ήδη εργαζόμενους από τους "ανταγωνιστές" τους -τους ανέργους...).
Lump of labour: "Traditionally, it is a fallacy of the economically naive left".
ΥΓ. Άντε και καλή Πρωτομαγιά!...
7 σχόλια:
Πολυ καλα τα λες Σακη. Αν και πιστυεω οτι δεν χρειαζεται να χτυπαμε το πτωμα του 35ωρου για πολυ ακομα. Υπαρχει κανεις που να το υποστηριζει ακομα σοβαρα, χωρις να γελαει, την στιγμη που σε χωρες σαν την Γερμανια εχουν μειωσεις μισθων και αυξησεις ωρων εργασιας (το ποιος τους οδηγησε εκει δεν ειναι δυσκολο να το βρειτε. Υπερβολικο κρατος, υπερβολικες παροχες και "κοινωνικο κρατος", υπερβολικη φορολογια την γονατισαν την κακοιμοιρη την χωρα.)?
Παρεπιμπτοντως, ετοιμαζω μια γενικοτερη αναλυση για την αγορα εργασιας (που χτυπαει αυτες τις διαδεοδμενες πλανες), την παραγωγικοτητα και τους μισθους ελπιζω ναναι ετοιμο συντομα...
Πολύ καλά τα λέτε και οι δυο. Ο μπαμπάς λέει πως αν καταφέρει κάποτε να δουλεύει 50 ώρες θα είναι ευχαριστημένος. Σήμερα δουλεύει 55.
Απο την αλλη ο μπαμπας και η μαμα μου δουλευαν παντα (και πιστευω ακομα) σαν τρελοι. Δεν γυρισαν σχεδον ποτε στο σπιτι πριν τις 9, παρολο το οτι καθοριζουν οι ιδιοι το ωραριο τους, κιομως ειναι χαρουμενοι που μπορουν να δουλεψουν, γιατι αλλοι δεν εχουν καν δουλεια.
Δεν ξερω γιατι πρεπει παντα να κρινουμε με δυο μετρα και δυο σταθμα. Οι ελευθεροι επαγγελματιες δουλευουν με την θεληση τους 70 ωρες, και οι προνομιουχοι υπαλληλοι ζητανε 35ωρα... Ειδικα οι δημοσιοι εχουν απυθμενο θρασος να ζητανε κατι τετοιο! Εδω δεν δουλευουν καν πραγματικο 20ωρο!
Δηλαδή σε άφηναν μόνο σου;
οταν ημουν μικρος με καποια οικιακη βοηθο ή με την αδερφη μου. Αργοτερα (μετα τα 8?) ναι, μονος και ερημος :-)
Έτσι εξηγείται γιατί δεν βάζεις τόνους.
και στην κορφή κανέλα, Πιτσιρίκο!
Δημοσίευση σχολίου