Ο Μπλερ και ο μεσαίος χώρος

Νέο άρθρο

Ο Disraeli συνήθιζε να λέει πως στην πολιτική υπάρχουν τα ψέματα, τα κακά ψέματα και οι στατιστικές. Οι ενστάσεις του βρετανού πολιτικού αφορούσαν φυσικά περισσότερο στην ερμηνεία, στην «αλήθεια» των αριθμών, παρά στα νούμερα καθαυτά.
Έτσι, αν και τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων που φέρνουν την Ν.Δ. και τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή να προηγούνται, έστω και με μειούμενη διαφορά, από το ΠΑΣΟΚ και τον κ. Γ. Παπανδρέου, δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τα πολιτικά συμπεράσματα που εξάγονται από αυτά.
Με έκπληξη, λοιπόν, διαβάσαμε σε πρόσφατο άρθρο του αξιόλογου πολιτικού αναλυτή Γ. Λούλη πως, «ο Κ. Καραμανλής έκανε στο κόμμα του ό,τι ο Τόνι Μπλερ έκανε στο δικό του. Και έτσι “κατέλαβε” τον κρίσιμο μεσαίο χώρο του πραγματισμού, της μετριοπάθειας και της κοινωνικής ευαισθησίας».
Ωστόσο, εάν κάτι χαρακτηρίζει το πολιτικό στίγμα των Εργατικών του Μπλερ, αυτό είναι η υιοθέτηση ενός ιδεολογικοποιημένου πολιτικού λόγου, απομακρυσμένο βέβαια από τον απαρχαιωμένο κρατισμό των παλαιών Εργατικών, εξίσου όμως- αν όχι περισσότερο- ιδεολογικό...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*