Συντηρητική σκέψη και ιδεολογική ένδεια

Νέο άρθρο

Ο Τάκης Μίχας, στο κείμενο του «Η ιδεολογική σύγκλιση Νέας Δημοκρατίας και ΚΚΕ» στην ιστοσελίδα της Προοδευτικής Πολιτικής (14.5.2005) περιγράφει, με τον πραγματικά μοναδικό προβοκατόρικο και τεκμηριωμένο τρόπο του, την ιδεολογική σύμπλευση που παρατηρείται στις μέρες μας ανάμεσα στην μαρξιστική Αριστερά και την συντηρητική Δεξιά στη χώρα μας, όπως αυτές εκφράζονται κύρια από το ΚΚΕ και τη Νέα Δημοκρατία.

Σε γενικές γραμμές πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται στην Ελλάδα, αλλά αντίθετα συναντάται σε πανευρωπαϊκό, και όχι μόνο, επίπεδο, φέρνοντας κοντά τα πολιτικά άκρα. Καθώς οι βεβαιότητες του παρελθόντος εξέλειπαν και οι γεωπολιτικές αναγκαιότητες του διπολικού κόσμου δεν επιβάλουν πλέον την συμπόρευση συντηρητικών και φιλελεύθερων, συντελείται βαθμιαία η απομάκρυνσή τους. Ένα κομμάτι του συντηρητικού χώρου ακολουθεί τις αρχές του φιλελευθερισμού κινούμενο στην κατεύθυνση ενός ατομοκεντρικού (φιλελεύθερου) συντηρητισμού (Girvin) ενώ ένα άλλο κομμάτι ριζοσπαστικοποιείται σε συντηρητική κατεύθυνση υιοθετώντας κοινοτιστικές, εθνικιστικές και αυταρχικές θέσεις.

Ο Hayek στο καταληκτικό κεφάλαιο του σπουδαίου έργου του The Constitution of Liberty (1960) που επιγράφεται με τον χαρακτηριστικό τίτλο Γιατί Δεν Είμαι Συντηρητικός, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις εγγενείς αδυναμίες του συντηρητισμού να κυριαρχήσει στο χώρο των ιδεών. Οι συντηρητικοί, στερούμενοι δικών τους διακριτών πολιτικών αρχών, περιορίζονται στο να καθυστερούν τις επερχόμενες αλλαγές, ακολουθώντας απλά τις κινήσεις του πολιτικού εκκρεμούς...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*