Υπαρχει "καλη" και "κακη" τεχνη?

Πολλοι ανθρωποι ισχυριζονται οτι η τεχνη ειναι τεχνη*, θεμα γουστου και αρα δεν χωραει συζητηση περι ποιοτητας της τεχνης. Αλλα εγω νομιζω οτι αυτα ειναι μονο πολιτικα ορθη φιλολογια.

Δεν εχετε ζησει ποτε το συναισθημα να ακουτε τρεις νοτες απο ενα κομματι και να ανατριχιαζετε στον σβερκο? (τυπικα αυτο το παθαινα με Pink Floyd ή με λιγα κομματια του Μοτσαρτ). Δεν εχετε παθει ποτε το φρικτο ξενερωμα οταν τελειωνει μια καταπληκτικη ταινια με ωραια μουσικη στο τελος, ξαφνικα να πεταγονται φρικτες ακαλαισθητες διαφημισεις στην διαπασων? Εγω συχνα, γιαυτο εκοψα εντελως την ΤιΒι. Αλλα ακομα και οταν βλεπω ταινιες σε ΔΒΔ μπορει να μου συμβει. Εβλεπα πχ το πολυ καλο Μυστικ Ριβερ και εβαλα μετα κατευθειαν να δω μια ταινια με τον Τομ Κρουζ (ναι ειχα πολλη ωρα και εξω εβρεχε :-( . Ε δεν ειχα προσεξει ποτε πριν τοσο καθαρα ποσο κακος ηθοποιος ειναι. Επαθα πλακα! Μουρχοταν να κοψω την ταινια στην μεση (παρολο που ειχα πολλη ωρα και εξω εβρεχε).

Το ιδιο σημερα, ακουγα Radiohead μετα απο καιρο (ισως το μονο συγκροτημα των 90 που ειχε κατι να πει πραγματικα) και μετα βγηκα απτο δωματιο και πετυχα τον συγκατοικο να βλεπει μια χαζοταινια με τον Μελ Γκιμπσον. Επαθα πολιτισμικο σοκ.

Και μετα σοβαρα μου λετε οτι δεν υπαρχει καλη και κακη τεχνη?


*Ενας καλος ορισμος της τεχνης που διαβαζα ειναι: Τεχνη ειναι οτιδηποτε δεν εξυπηρετει αμεσα την αναπαραγωγη ή επιβιωση του ανθρωπου.

Λιγες σκεψεις πριν την βραδυνη εξοδο στην μαζα...