Τετάρτη, Μαΐου 25, 2005

Το Ουζμπεκιστάν και το Λυκόφως των Νεοσυντηρητικών

Νέο Άρθρο

Τα πρόσφατα γεγονότα στην πόλη Andijhan του Uzbekistan, όπου τουλάχιστον 500 άτομα βρήκαν τον θάνατο, όταν οι κρατικές δυνάμεις ασφαλείας άνοιξαν αδιάκριτα πυρ ακόμη και με ελικόπτερα κατά διαδηλωτών, σύμφωνα με αναφορές οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μία επιχείριση που ο έγκυρος Economist χαρακτήρισε «σφαγή» και είχαν ως αφορμή τη σύλληψη 23 τοπικών επιχειρηματιών με χαλκευμένες κατηγορίες, απεικονίζουν ανάγλυφα τα αδιέξοδα του νεοσυντηρητικού δόγματος της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Όπως επισημαίνουν οι Financial Times, ήταν θέμα χρόνου ο διακηρυγμένος πόθος της κυβέρνησης Bush να διαδώσει την δημοκρατία, να έρθει σε σύγκρουση με τους αυταρχικούς παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως ο Karimov.

Η διακυβέρνηση του Islam Karimov δεν αποκαλύφτηκε με τα γεγονότα της πόλης Andijhan. Ο βρετανικός Guardian παλαιότερα είχε επισημάνει την ύπαρξη 1500 πολιτικών κρατουμένων ορισμένοι από τους οποίους βασανίζονται μέχρι θανάτου, με ευφάνταστους τρόπους όπως μεταξύ άλλων, ο…βρασμός των θυμάτων.

Ο έλεγχος της πληροφόρησης είναι σχεδόν απόλυτος. Η οικονομία είναι κατευθυνόμενη και η επιχειρηματικότητα υπό διωγμό. Η μετακίνηση στις πόλεις απαιτεί ειδική άδεια, όπως και η έξοδος από τη χώρα.

Ο πρώην βρετανός πρεσβευτής στο Uzbekistan, Craig Murray, είναι αποκαλυπτικός: «Στο Foreign Office με προετοίμασαν με μαθήματα γλώσσας, κανείς όμως δεν ανέφερε ποτέ τους δέκα χιλιάδες πολιτικούς και θρησκευτικούς κρατουμένους».

Αυτή η παράβλεψη των ΗΠΑ και των συμμάχων τους προς τις κυβερνητικές πρακτικές του καθεστώτος Karimov έχει βέβαια την προφανή εξήγησή της. Η αντίθεση του Karimov στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και οι γεωπολιτικές αναγκαιότητες της μετά την τραγωδία της 11/9 περιόδου, εξασφάλισαν την ανοχή των ΗΠΑ απέναντι στον αυταρχισμό του. Έτσι, στο έδαφος του Uzbekistan βρίσκεται η επιχειρησιακή βάση των ΗΠΑ για το Afghanistan. Με τη σειρά τους οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας που χρησιμοποιούν τα βασανιστήρια ως το συνηθισμένο τρόπο ανάκρισης έλαβαν οικονομική βοήθεια, μόνο για το έτος 2002, ύψους 79 εκατομμυρίων δολαρίων...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

3 σχόλια:

pinky and the brain είπε...

το ουζμπεκιστάν παίζει ένα διττό ρόλο για τις ΗΠΑ. πρώτον, μετά την 11.9, το ουζμπεκιστάν "παραχώρησε" στις ηπα μια παλιά σοβιετική αεροπορική βάση από την οποία μπορούσαν οι αμερικάνοι να χρησιμοποιήσουν στον πόλεμο κατά τους ταλιμπάν. δεύτερον, η γεωγραφική θέση του ουζμπεκιστάν επιτρέπει στις ηπα να ελέγχουν την επιρροή της κίνας και της ρωσίας στην περιοχή και να εξασφαλίζουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου της κεντρικής ασίας για τη δύση.
συνεπώς, υπάρχει ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας αλλά υπάρχει και η εξασφάλιση των δυτικών συμφερόντων. βέβαια, οι δήλωσεις του Bush ότι είναι αφοσιωμένος "to end tyranny in the world", στο ουζμπεκιστάν θα φανούν. δηλαδή, η αφοσίωση του Bush στη δημοκρατία θα φανεί τώρα: είναι διατεθιμένος να υπορστηρίξει τη δημοκρατία ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα βλάψει τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των ηπα/της δύσης; επίσης, διαφαίνεται ότι η σημερινή πολιτική στο ουζμπεκιστάν μετατρέπει τους μετριοπαθής μουσουλμάνους σε πιο παθιασμένους ισλαμιστές. αυτό σίγουρα δεν συμφέρει τη δύση.
δεν είμαι σίγουρη ποιος έχει περισσότερα να χάσει αν η συμμαχία των ηπα με το καθεστώς του ιζμπεκιστάν τελειώσει, αλλά η άποψή μου είναι ότι μάλλον ο καριμοβ χρειάζεται τα εκατομμύρια των ηπα περισσότερο απ'ότι οι ηπα αυτών.
η στάση των ηπα όταν ξέσπασε η σφαγή στο ουζμπεκιστάν δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντική: αρχικά δήλωσαν ότι "we re concerned about the outbreak of violence, particularly by some members of a terrorist organization that were freed from prison". μετά από 3 μέρες άλλαξε λίγο η στάση αυτή στο ότι η σφαγή των αθώων πολιτών είναι "deeply disturbing". "deeply disturbing" θα είναι όμως τελικά και η απόφαση του bush να μην κόψει τους δεσμούς με τον δικτάτορα ισλαμ καριμοβ.

S G είπε...

τα διλημματα ειναι δυσκολα. Αλλα εχω την εντυπωση οτι οι περισσοτεροι στις ΗΠα εχουν μαθει πια οτι αν στηριζουν καταπιεστικα καθεστωτα τελικα τους βγαινει σε κακο...

Παντως το πληρες κοψιμο δεσμων δεν ειναι παντα η απαντηση. Οσο εχεις δεσμους με καποιον μπορεις και να τον ελεγχεις, κοιταχτε πχ πως η Κινα κραταει δεσμους με την Β.Κορεα για να τις περιοριζει τους παραλογισμους της.

pinky and the brain είπε...

ενδεχομένως και για διαφορετικούς λόγους η κίνα να ήταν υποχρεωμένη να ακολουθήσει το ρητό if you can't beat them join them και έτσι κατέληξε να κρατάει δεσμούς με τη β.κορέα για να την ελέγχει καλύτερα. αντιθέτως, οι ηπα σήμερα μάλλον δεν είναι και σίγουρα δεν νιώθουν τόσο υποχρεωμένες να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο και μπορούν σχετικά πιο εύκολα να έρθουν ευθέως σε ρήξη. υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ο μπους να μην ενδιαφέρεται πραγματικά to end tyranny in the world...και έτσι να συνεχίσει να συντηρεί τον καριμοβ στην εξουσία παρά το γεγονός ότι θανατώνει τους αντιπάλους του βράζοντάς τους ή με gas masks.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock