Μια Απορια και Ενα Μανιφεστο
Βασικη αρχη μας ειναι να αναζητουμε την αληθεια, χωρις προκαταληψεις και χωρις παθος. Σκοπος μας ειναι να μαθουμε κατι και στην πορεια και αλλοι μαζι μας. Δεν ξεκιναμε απο το αποτελεσμα, δεν ξερουμε την απαντηση πριν κανουμε την ερωτηση, ξεκιναμε απο τις βασεις. Με σωστη μεθοδο, καθαρο μυαλο, κοινη λογικη και κυριως πολλη ερευνα ελπιζουμε να βρουμε καποιες απαντησεις σε βασανιστικα θεματα για τον κοσμο.
Τα αποτελεσματα που θα βγαλει η αναζητηση μας, μπορει να αιφνιδιασουν (ακομα και μας). Μπορει να παραξενεψουν, μπορει να αηδιασουν. Καμμια φορα ισως εκφρασουν και κατι που παντα ειχαμε στην ακρη του μυαλου μας αλλα δεν το συνειδητοποιουσαμε. Ειμαστε παντα εδω, ανοιχτοι σε οποιονδηποτε διαλογο κραταει καποιες βασικες αρχες αλληλοσεβασμου, τεκμηριωσης επιχειρηματων και καλοπιστιας, προθυμοι να ακουσουμε κριτικη και αλλες αποψεις. Οπου υπαρχει αμφισβητηση, υπαρχει ελευθερια και αυτο ειναι σημαντικο για μας.
Μερικοι δεν συμφωνουν με αυτους τους κανονες. Μερικοι προτιμουν να μιλανε για βουντου, αυγα φιδιου, φτερα παπιας. Μερικοι ισως θα μας ελεεινολογουν με τις ωρες, χωρις να ασχοληθουν με τα επιχειρήματά μας. Δεν εχουμε ιδιαιτερο προβλημα με αυτο, οσο αυτοι οι ανθρωποι δεν εχουν εξουσια στην ζωη μας. Φοβαμαι ομως οτι συχνα οι αστηρικτες αποψεις, οι πλανες και οι ιδεοληψιες τους κυριαρχουν στην χωρα μας.
Οσο υπαρχουν παμφλεταριοι, ο δημοσιος διαλογος θα γινεται σε παιδικο επιπεδο, θα ειναι γραφικος (εξου και ο τιτλος: Μα πραγματικα ποσες λεξεις μπορουν να γραφτουν χωρις εναν κοκκο πρωτοτυπης σκεψης, χωρις ενα δραμι επιχειρηματος?). Ομως ευτυχως οι παμφλεταριοι σιγα σιγα εξαφανιζονται. Οι νοημονες ανθρωποι εχουν βαρεθει τους "μεγαλους ανδρες" της ιστοριας, που υποσχονται τον παραδεισο και φερνουν την κολαση. Ο χρονος ειναι συμμαχος μας και η αληθεια στηριγμα μας...
ΥΓ εκ των υστερων: η τελευταια προταση ακουγεται πολυ μελοδραματικη. Απτην αλλη ομως το πιστευω, οποτε το αφηνω ως εχει. Αντε να χετε και κατι να κοροιδευετε :-)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου