Η αποκατασταση της ισορροπιας στο Συμπαν

Η Εθνικη στον τελικο, την ωρα που μια αλλη εθνικη μας αποτι φαινεται δεν θα παει καν στο Μουντιαλ...

Ετσι ειναι, ολα τα πραγματα καποια στιγμη γυριζουν στην θεση ισορροπιας τους. Μπασκετικος λαος ειμαστε και καλα κανουμε. Πιο ευγενες αθλημα, πιο ωραιοι, πιο εξυπνοι, πιο προσωπικοτητες οι παιχτες, σε αντιθεση με τα πειθαρχημενα στρατιωτακια που απαιτει ενα αλλο αθλημα πουχω υποψιν.

Και μια πολυ καλη ατακα που ακουσα απο τον Μ.Κακιουζη σαν απαντηση σε γελοιους δημοσιογραφους που ρωτησαν αν μας βοηθησε λεει ο θεος* (λες και ασχολουνται θεοι και δαιμονες με το Ευρωμπασκετ!):

Ο Θεός είναι ίδιος για όλους. Ας μην αναφερόμαστε στον Θεό για τέτοια πράγματα. Άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς λόγο ή βιώνουν πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από το να χάσεις ένα ματς. Δεν έρχεται το τέλος του κόσμου αν ηττηθείς στον αθλητισμό κι ας κάνουμε συχνά το λάθος εμείς και το αντιμετωπίζουμε έτσι. Σίγουρα, βέβαια, βοηθάει όσους πιστεύουν σ΄ αυτόν να είναι καλά...

Οριστε, τετοια παιδια αξιζουν να προχωρανε μπροστα. Οχι σαν κατι ρατσιστικα ανθρωπακια που μιλανε για ελληνικο φιλοτιμο, ελληνικη ψυχη (λες και οι αλλοι ειναι αψυχοι!), ελληνικο θεο κτλ

*ναναι η Ελλαδα η μονη χωρα της Ευρωπης που αθλητικοι αγωνες καταληγουν παντα σαν σεμιναρια θεολογιας? Μηπως να αποκτησουμε και εναν πρωθυπουργο στυλ Μπους που να ισχυριζεται οτι ο θεος ειναι μαζι μας?

ΥΓ ελπιζω να παιξουμε με την Ισπανια αυριο. Οχι τιποταλλο αλλα δεν θα μπορουσα νανεχτω πιθανη ηττα απο την Γερμανια...