Η Ευρώπη στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα

“Η Ευρώπη θα περιορίσει σύνορα, εθνική κυριαρχία, ανθρώπινα δικαιώματα και θα βάλει σε δοκιμασία τη Δημοκρατία μας”

(Αυτό είχα για τίτλο αλλά το blogspot σβήνει από μόνο του το ποστ!! Ίσως επειδή έχει μεγάλο τίτλο?)

Η πορεία της Ευρώπης σήμερα είναι ομολογουμένως αποκαρδιωτική. Επειδή δεν έχουμε καταφέρει να τα φέρουμε πέρα μόνοι μας σαν Ελλάδα,είχαμε βρει την εύκολη λύση της ΕΟΚ, της Ευρώπης, της Ενωμένης Ευρώπης. Η Ευρώπη λέει θα έλυνε τα προβλήματά μας μια και εμείς δεν ήμασταν/ε άξιοι γι’ αυτό.

Γι’ αυτό το λόγο και συμμετέχουμε σε ένα πανηγύρι τρελών όπως είναι σήμερα η Ε.Ε. (ίσως να μας ταιριάζει κιόλας) έχοντας χάσει κάθε ίχνος φαντασίας (πώς θα λύσουμε τα προβλήματα? με επιδοτήσεις), τσίπας (δε συμμορφωνόμαστε με αυτά που έχουμε συμφωνήσει για περιβάλλον, δικαιώματα κλπ., ελευθερία ευκαιριών – ανοικτά επαγέλματα) αλλά και εθνικής κυριαρχίας. Μιας λέξης που για πολλούς ηχεί άσχημα διότι στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και αδόκιμα.

Είναι γνωστό ότι η χώρα βρίσκεται σε οικονομική επιτήρηση και δίνει λογαριασμό σε μη εκλεγμένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Έχει μείνει πίσω σε κοινωνικές εξελίξεις, καινοτομία, εκπαίδευση και πρόοδο. Με αντίτιμο τα χαμηλά επιτόκια της ΕΚΤ (μικρή επιβάρυνση του χρέους -> μετατόπιση των προβλημάτων για το μέλλον αφού δεν κάνουμε κάτι σοβαρό για να μειώσουμε το τερατώδες χρέος μας) έχουμε μπει στο ζουρλομανδύα ενός κοινού νομίσματος, του ευρώ, και παραχωρούμε λόγω κοινωνικής στασιμότητας και τεμπελιάς δικαιώματα σε άλλους.

Από μια οπτική αυτό είναι ίσως και μονόδρομος αφού τα έχουμε ήδη κάνει σκατά και μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια άλλων.

Είναι ανησυχητικά αυτά που γίνονται? Για παράδειγμα:

Κάτι είπε η πρόεδρος της Βουλής στην αναγγελία εκλογής του κ. Παπούλια κάποιους μήνες πριν και πέρασε ασχολίαστο – το βρήκα σερφάροντας σε ένα κείμενο για την Eurovision-κατάσταση της χώρας. Με 3-4 κλικ πήγα για να βεβαιωθώ στη σελίδα της Βουλής όπου βλέπει κανείς τη φράση που αποτελεί τον τίτλο του ποστ, η οποία είναι στη σελίδα των ομιλιών της Προέδρου της Βουλής απ' όπου και αντιγράφω κατά γράμμα την ακόλουθη αυτόνομη (σε νόημα, για να μην πει κάποιος ότι αποσπάται μια φράση από το γενικό πνεύμα και περιεχόμενο) παράγραφο:

“Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις : Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.”

Πολύ ενδιαφέρον!!!!!!!!!!

1. Τι σημαίνει ότι θα περιοριστεί κατά ένα μέρος η εθνική κυριαρχία? Εννοεί π.χ. το συνταγματικά κατοχυρωμένο νόμο του βασικού μετόχου που σκόνταψε ‘σε κάτι γραφειοκράτες’? Και ως εδώ λίγο πολύ το έχουμε δει το έργο και το ξέρουμε. Αυτονομία οικονομικής πολιτικής δεν έχουμε, αυτονομία νομισματικής πολιτικής δεν έχουμε, οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι από τους γραφειοκράτες (το τελευταίο ίσως να είναι και ευτύχημα για μια χώρα που δε σέβεται ούτε το μέλλον των παιδιών της, ούτε το περιβάλλον, ούτε και έχει κοινωνική ευθύνη). Και τέλος πάντων, τι σημαίνει το ότι ‘θα περιοριστεί η εθνική κυριαρχία’?Η εξουσία ‘υπάρχει υπέρ του λαού και του έθνους’ ή όχι και γιατί?

2. Τι σημαίνει ότι θα περιοριστούν τα εθνικά σύνορα?

3. Όλα αυτά ‘χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη’. Αυτά θα τα δείξει στην πορεία της η ιστορία αν επιτευχθούν (στο τέλος παραθέτω και το σχετικό σχόλιο γι’ αυτό το στόχο…) αλλά ας το αφήσουμε αυτό.

4. Α ξέχασα, για όλο αυτό θα βοηθήσει η ‘ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης’. Αυτό τους διέφυγε από το λογαριασμό εκεί στις Βρυξέλλες, αφού το Ευρω-Σύνταγμα έχει μπει στο ψυγείο.

5. Τελικά τα δικαιώματα θα προστατεύονται ή θα παραβιάζονται? Για να ξέρουμε. Τι σημαίνει αυτό ότι ‘μπορεί και να παραβιάζονται’ αλλά κάντε το γαργάρα? Όχι απλά μπορεί και να μην προστατεύονται, αλλά εδώ σου λέει χύμα εντελώς ότι ‘Τα δικαιώματα κύριε θα παραβιάζονται’ and that’s it. Και ‘πέραν των γνωστών και καθιερωμένων’!

6. ‘Η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις’ Αυτό όταν το ακούει κανείς φαντάζεται προκλήσεις προς το καλύτερο. Πιο πολλή δημοκρατία, περισσότερη ελευθερία και σίγουρα δικαιοσύνη είναι το επιθυμητό. Αλλά μας προλαβαίνει το κείμενο αφού στο τέλος λέει χαρούμενα:

7. ‘…η Δημοκρατία θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης’. Ποιες είναι οι νέες μορφές διακυβέρνησης? Θα αλλάξει η διαχειριστική διάταξη και οργάνωση των πραγμάτων, το καταλαβαίνει κανείς. Αλλά αυτό θα δοκιμάσει, θα δυσκολέψει δηλαδή τη Δημοκρατία μας. Δηλαδή η πρόεδρος του Κοινοβουλίου μας είπε (και είπε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επίσης) ότι η Δημοκρατία μας θα περάσει χειρότερες μέρες?!!!!!!

Όλα αυτά για μένα έρχονται σε άμεση συνάρτηση και συνάφεια με αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη.

Στο εκπληκτικό βιβλίο του ‘Η σάπια καρδιά της Ευρώπης’ (ένας τόσο βαρύγδουπος τίτλος αδικεί πιστεύω το βιβλίο και αποπροσανατολίζει τα αντανακλαστικά) ο Bernard Connolly έχει μια λεπτομερέστατη αποτίμηση και καταγραφή της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας – γύρω από τον άξονα της πολιτικής αλληλεπίδρασης πολιτικών και οικονομικών επιδιώξεων με πεδίο δράσης και διαμάχης την Ευρώπη και το νόμισμά της. Η ιστορία θα δείξει στο μέλλον τι επιφυλάσσει για τις χώρες τις Ευρώπης το κοινό νόμισμά τους, οι αντιδικίες τους και η κοινή πορεία τους.

Όπως και ο ίδιος λέει στο βιβλίο του (εκδ. Λιβάνη):

“ «Η Ευρώπη ή θα δημιουργηθεί μέσω ενός νομίσματος ή δε θα δημιουργηθεί καθόλου» - έγραψε ο Ζακ Ρυέφ στη δεκαετία του 1950. Αυτό το αξίωμα αποτέλεσε το κίνητρο για τους ιδρυτές του ΜΣΙ [Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών].Κεντρική μου θέση είναι ότι ο ΜΣΙ και η ΕΝΕ [Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση] δεν είναι μόνο ανεπαρκείς, αλλά και αντιδημοκρατικοί θεσμοί: Αποτελούν κίνδυνο όχι μόνο για τον πλούτο μας, αλλά και για την ελευθερία και, σε τελική ανάλυση, για την ειρήνη μας.”

Υ.Γ.1: Δεν πιστεύω πως η μόνη μας σωτηρία και κίνηση που θα μας σώσει είναι να βγούμε απ’ το ευρώ και that’s it – ότι δηλαδή αυτό είναι το κύριο αίτιο για την κακοδαιμονία της οικονομίας / κοινωνίας μας. Τα έχουν πει πολλοί άλλοι σε παλιότερα άρθρα και ποστ το ποιες είναι οι αγκυλώσεις και οι προκαταλήψεις που μας κρατάνε πίσω.

Και αυτό για να προλάβω κάποιους που θα εστιάσουν τα σχόλιά τους στο ‘ακριβό ευρώ’ που λένε και κάποιοι ηλίθιοι στα μμε ότι είναι το μόνο μας πρόβλημα και ρωτήσουν ενδεχομένως με τη σειρά τους με ένα ηλίθια συμπερασματικό ερώτημα ‘δηλαδή, πιστεύετε/εις ότι η χώρα θα έπρεπε να βγει απ’ το ευρώ?’.

Αν επικεντρωθούν εκεί, τους προτείνω να κουβεντιάσουν το θέμα με τον Τσιαμτσίκα ή κάποιον άλλο συμπαθή (αλλά άσχετο δυστυχώς) που βγαίνει στα κανάλια και λέει ό,τι προλαβαίνει…. Πάντως (χωρίς να παίρνω κανενός είδους ποσοστό από τον εκδότη), προτείνω πραγματικά το βιβλίο του Connolly για όσους θέλουν να δούνε μια άλλη άποψη του χαλιού που στρώθηκε πριν κάτι χρόνια και πάνω στο οποίο βαδίζουμε εμείς σήμερα.

Υ.Γ.¨2: Αξίζει να επισημάνει κανείς πόσο μοιάζουν οι παρατηρήσεις της κ. Προέδρου της Βουλής και του Bernard Connolly.