πνεύμονες πρασίνου;

Δεν μου αρέσουν οι κλισέ εκφράσεις. Η all-time-classic κλισέ εκφράση που μου τη σπάει περισσότερο είναι το «όταν θέλεις κάτι πραγματικάτο σύμπαν συνομωτεί για να το αποκτήσεις». Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα (απλά ξεσπάω).

Μία κλισέ φράση που άκουγα πάντα με ενόχληση αλλά χωρίς να ξέρω αν και κατά πόσο βασίζεται στη πραγματικότητα είναι η φράση «πνεύμονας πρασίνου» σαν τίτλος πάρκων μέσα στη πόλη. Παραδείγματα είναι αυτός ο «πνεύμονας πρασίνου» στο Μεταξουργείο ή αυτός ο «πνεύμονας πρασίνου» στη μεσογείων.

Μη με παρεξηγήσετε, αγαπώ τα πάρκα. Προτιμώ να αράζω σε αυτά, να διαβάζω, να παίζω μπάλα, να κουβεντιάζω, και ας κάνει και κρύο. Αλλά μου τη σπάει η υπερβολική χρήση μεταφορών αν δεν υπάρχει λόγος και ειδικά όταν ο λόγος είναι λανθασμένος.

Όταν εξειδικεύεται η έννοια της φράσης συνήθως υποννοείται ότι πίσω από τη μεταφορά κρύβεται η πραγματική μετατροπή του διοξειδίου του άνθρακα σε οξυγόνο που κάνουν τα δέντρα. Θα μπορούσα να πω εδώ ότι οι πραγματικοί πνεύμονες κάνουν το αντίθετο, αλλά αυτό δεν θα ήταν και καμμιά σοβαρή κριτική. Ούτως ή άλλως όλοι καταλαβαίνουν ότι εννοείται πως το επιπλέον οξυγόνο που παράγουν τα δέντρα ευνοεί την αναπνοή των ανθρώπων άρα μεταφορικά είναι «πνεύμονας». Όμως πόσο ευνοεί την αναπνοή μας ένας «πνεύμονας πρασίνου» όπως οι παραπάνω;

Σύμφωνα με μια μελέτη σε πάρκο της Τεχεράνης κάθε στρέμμα πάρκου απορροφά 0.37 τόνους διοξείδιο του άνθρακα ανά έτος (δείτε τη παραπομπή για τη πυκνότητα φύτευσης του πάρκου στο οποίο έγινε η μελέτη). Χρησιμοποιώντας το το CO₂ calculator της Greenpeace υπολόγισα ότι αυτοί οι 0.37 τόνοι διοξείδιο του άνθρακα παράγονται από ένα και μόνο αυτοκίνητο με κυβισμό μικρότερο από 1400cc που διανύει 6 χιλιόμετρα απόσταση κάθε μέρα για ένα έτος.

Επίσης, στην Αθήνα προστέθηκαν το 2004 πάνω από 150000 νέα αυτοκίνητα. Βάση των προηγουμένων κάνω μια μάλλον εντελώς υποτιμημένη εκτίμηση ότι αυτά τα νέα αυτοκίνητα χρειάζονται τουλάχιστον 150000 στρέμματα πάρκου Τεχεράνης για να αντισταθμιστεί η εκπομπή CO₂. Δεδομένου ότι δεν δημιουργήσαμε μέσα στο 2004 πάρκο με τέτοια έκταση (το προτεινόμενο πάρκο ελληνικού δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 5000 στρέμματα) συμπεραίνει κανείς ότι πάμε προς πνιγμό τουλάχιστον.

Ας είμαστε σοβαροί και ας αφήσουμε τα κλισέ: τα πάρκα είναι ωφέλιμα και πολύτιμα σε μια πόλη, αλλά «πνεύμονες» δεν είναι. Οι «πνεύμονες» στο Μεταξουργείο και στη Μεσογείων που προανέφερα είναι συνολικά 37 στρέμματα που αντισταθμίζει στη καλύτερη περίπτωση 40 αυτοκίνητα. Η ποιότητα του αέρα εξαρτάται από το πόσο φυσάει (το μικροκλίμα) και από το πόσο τον μολύνουμε με τα αυτοκίνητα μας ή αλλιώς.

Και όσον αφορά το Πάρκο Ελληνικού, το επιχείρημα περί «πνεύμονως» είναι γελοίο. Αντί να γίνουν μικρά πάρκα δίπλα στα σπίτια μας και αντί να αναδασωθεί η πάρνηθα και ο υμμητός καθόμαστε και πληρώνουμε «πνεύμονες» που μόνο στη φαντασιακό υπάρχουν.

Δημοσιεύτηκε ανώνυμα μέσω του συστήματος TorK.